In Dionysium Periegetam quaestiones criticae ..

41쪽

64 Hanc unam lectionsem noseunt otiam Paraphr. t Eustath. Ρaruph. ἔσωθεν βαλ εω λὶν in ειοον xj σίας; Eustath. ἔνδολ Loetionsem codd. E bc pra0bitam inculeatam Ss e ceteri Versuum cinii Sialis, effoetis iisdem vocibus, quas Dionysius sex poli. Rhodii carmin desumpsit f. p. h. II. 401 368, II. 44. orisimilo sest. 65 Max Schneidor i. c. p. . nec amon dubito Servare codiciSoptimio, quae Videtur, sectionem Παὶ quam praeterea X Si in

codice Homoris noto A cf. a Bocho di homoris lis Toxiliriti imAltortum p. 370 se se Callimachois omnibus odioibus hym. IV 25 et Apollonii optimis II 1229 docto solioquo domonstravit . Schnoidor in Callim I p. 259 sqq. 66 Do canina littera ituratione pauca scripsit Bernhard ad

42쪽

Vonoto in Apollonii Rhodii optimis Laurontiano est uolsorhytano. II 1229 σιαὶ III 970 α0 In Callimaelii

hymno IV,25 codices et oditorum sonisentia vacillant. Qua in o ad Zachii partos accudo, etiam recipientis Ore vorsut 962, cum facito nossio' ' concodamus, ad , , debiliorem productionem, quae putaretur firmandam, lociam esse an figuram gnat. In vorsu 30 vulgata lectio ινν0ι, quae quamquam nullo oodico offortur, amo in omnibus oditionibus logitur, omnium oditorum offonsionem, potiones ipsa codicum Oi pol DE KOod ννοι XX Mullor corruptola suspicionem moverunt; nam praetor ceteros et Tycho Mommson I. c. p. 65 0 76 et illior prases ot annos ad h. v.)postquam fieri non posSe, ut eri egota diXeris , Hunnos quae en primum quarto saeculo innotuserit,'' rooto por-sp0Xerunt Scripturam υν0 depravatam esse contendunt, XEratosthenis, quem Strabo prodat, Ot trio aut holonias imi dat varia loci. 0υλαι aut Varronis apud Plinium

Ac profracto scriptoris aut magistri alicuius imprudentia, cum iam per omnium ora volitavit fama Hunnorum, vagantium os imperium Romanum VHXantium, orrupta esto depravata hae voX, sed X leotion votustissimi codicis

67 ΚΠoes, de digammo homerico p. 303: omnibus quidem his locis unus plurosv codicos variam lectionem παὶ prasebens os L Bocho . Sed mirus est consensus optimorum codicum Apollonii Rhodii set Dionysii Poriogotae, uno loco παὶ altoro πὸ habentium. 68 Tycho omnisen, p. 5. not. 5. DaSA die Hunnen Sehonunt0r uisor Carus 282 aufg0troten Solon Zonar. XII. 30 is ver- mullioli falsoli. 69 Miillo ad h. v. hab his sero dis sivo Udinis non divorsossesso nos Dionysii tanto libontius illio Lindnoro aliis largiaris, quanto facilius OYAIνοι O OL . . . . in abierit.

43쪽

igitur codicis scriptor, cuius multo graviorem auctoritatem eSso quam ceterorum odiois correctorum, iam supra latum

recipiondam HSSO cenSeo; - videlicet a lection rooopta Perlegetae geographicorum errorum haud ita parvo umero novum adicimus ita ut o difficultato, quam tollero nobis propoSuimus, altera nata esse videatur; Θυνοι nim a Strabon asseruntur populus Thraciotas. sed hoc Dionysii m0ndum geographicum leviter perferri po8S0, opinor, praeSertim cum plane nondum constos undo huic arminis parti suadoprompserit ori egeta A. Gosethio enim . o. p. 35. oortum est, Dionysium non ex ipso Eratosthene se quo ordinem populorum et Strabonem et eri egetam sumpsisso Mi illo vult hausisso . . sed G ootho oodem loco paulo infra), Strabonum o Dionysium eodem fonte usos esse, contendit. Utus autom ros se a bos, optimi odiois sectionem - Θυνοι - , qua otiam antiqui intorprotis testimonio Suffulciatur, praeponendam esse oonSe voci υννοι, ab editoribus constructuo, qua etiam maior interpretandi arminis dis noultas paratur.

Vorsus 42 in oditionibus J0gitur nunc

Multori annotation orifica complurium codicum Variosas

70 W0rnsdor odidit Unnus varia lectiones Thimus, inus, Thynias); Bernhardy Unnus Militer: Thynus: nec dubium Si quin Priscianus Thynias Scripserit, quippe quae nominis forma e confusis litteris graucis facil0m hab0at explicationem.

44쪽

nam cum Poriogota sa opissime poeta syronaici orba libonior o accuratissimo amploetatur, sos imprimis a X. Solinoidor l. o. do Dionysii dictione p. 21 sqq. nemini

At Beriali ardy, quem , ,han diversitatom 0ρ0ν multum blandiri non fugit, tamen hane vocem, ,euiu Veritntem

non admodum persuasori paucitas i librorum , A CAEM IUN O . . . plane reiecit, imprimis quod 'α ν ,lusus

sidorum innuore nequoa sua quidsem significatione prudentis a bono semperata rationis. Wyy Equidum haneo Boru-hardyi rationem, Xpollonda lectionis χορ0ν neque habere

71 χοροστασία pra0tor uno Callimachi locum nobis occurrit in Nonii Dionys. 46 165 et apud compluros Anthologia poetaS, Velut Antip. Anthol. Pal. IX. 603).72 B0rnhardy annot ad h. V.

45쪽

- 39 gravem l aptam ad 0rsuadendum immo vero has vocis significatio optimo in hunc locum cadit o quadrat. Sod gravius sectionis Mutinon sis argumentum enasciture epigrammatis alicuius, quod insoribitur in Anthologia Palatina IX. 504 dxii 0ν εις 0υσας, Versu eadem fere

haec orba praebente

Oυρανίγη x0λ0ν ευρε καὶ Ουρανίc0ν χορ0ν στρ 0ν cuius loci nomo adhueyy rationsem habuit. Quod si hoo epigramma Callimachi sit, id quod voluit Natalis Comos, y' haud scio an nomo dubitos, quin hanc vocum Compositionem Perleget debeat posta Cyronaico sod Jacobs, y- Nasko, 'q)Schnoidor, yy iudignum osso pigramma Callimacho affirmaverunt imprimis autum Solinoidori offonsion0m movos imbecillitas po0tae, qui ευρε illud paene ad nauseam Sque

Soxios repetitum semel fantum . . Variar solverit.

Qua in ro fugisso vi dontur Solinoidorum varia loetiones huius epigrammatis, qua OXstant in Natalis Comitis Mythologia libris . Natalis nim vorsut 4 raobo lectionsem Icto tror Re attollit . pro Solinoidori ευρε, vorsui OI0LLia P a d 9κεν, ut quator tantum opotitum legas υρεν in epigrammate, enumerant inventione MuSarum. Quare

mihi Othonis Schnoidori ration os, quibus, a Natali Comite

primum hoc pigramma Callimacho inepto obtrusum SSe, comprobare vult, non videntur Satis graves. - si non sit Callimachi pigramma tamen o eius versu S argumen tum sextitisso ootionis χ0ρ0ν, opinor.

73 I 1b0m x0mplorum, quibus poetarum SSo metaphoram USitatam aStrorum chori comprobatur, collegorunt . Heinsius ad Val. Flaccum V 46 0 G0s110 ad Claudianum, Cons. Mall. 103.74 cf. Natalis Comitis Mythologia libri X Gonova 1602 lib.

46쪽

Versus 17ὴχί τε ' Ἀνιι π0ι orco νυμ , ' PODχOa non in v nitur in codicibus A. M. N. in o ad imam paginam adscriptus est; quem esse Spurium, recte jam suspicatusos Spolinius, oui Oxilis diotio stomachum movit; attam noditores oum in sextu rotinuserunt o primum Carolus Muli Hrunosellis inclusit; sed non genuinum osso Dionysii versum inde apparet, quod hiatu ' μιι0χ0ι0 gro νυμυς, an ab aliis postis admisso, sed ierlegeta, egregio versificatore, plane alieno, contaminatus est, id quod primus monuit Tycho Mommse l. e. p. 70. not. 5, ubi in uno modum disputat: ob dor gwoi Zoilon frutior stelionii Vors 17.w0Johon Avion, riscian uni Eustath liborgelin,

Vorsus 941 uno logitur in ditionibus

quod quanta xilitato totum sit, facile perspicias, cum

totum hunc locum paulo accuratius consideraVeris quare

47쪽

- 41 mihi lio at hos versus latino traditos adsori bore v. 939 Sqq. , profecto illi terrarum Iupitor ipso Bacchum femoro consuto Xsolvit, nasconti otiam omnia fiobant odorata, ovos quoquo tum densis Volleribus norabantur in pascuis, lacu Sponte aquis caturiebant, avos ab alia parto X desortis insulis advenorunt, portantes folia integri cinnamomi sod illo Qua in descriptione, quam a eriegeta sociandum Callimachum '' in Dol. 26 sqq. officiam osso, Maxmilianum Schnoiderum prastoriit, do Dionysii dicti nodiSputantem l. c. p. 20 sqq.), Verba ,omnia obant odorata tam inania a vana sunt, ut librariorum errorem subesse putaverim. o profecto patefoci hunc errorsem A. Lud Wioli, codicis doctionum in uosm proforons T 0 και γειν Os ιεν Τ')κλ υδε γε ἐν aro ζε αν ) nasconti otiam odoratam si didit oram id quod post insignom huius ora virtutemst miraculum ira dicat V. 935 qq.:aλλο δε τοι καὶ assta μεγ' Dχον ἐλλαχ' κείνιὶ σαε α),

atque idem, qu0d legisso vid0tur Avionus, qui in his

versibus vertondis seligiosius quam alibi ad oriogotamaocodit Arion 1123 Sq.:

χρυσω 'ρπ0εσσα πανη μερο ερε λίμνη, χρυσειον ἐκομησε γενεθλιον 9νος ἐλαι η . . . Dionysium hos Callimachi versus semoria tenuisse aut ante oculoS habuiSSe comprobatur his verbis, apud utrumque fore iisdem Call. Πανηαεοος ερρεε λίμνη. - . . , οματοι δε κατερρεον δασι λιμναι. 79 In initio vorsus lovis macula rolicta est in cod. . Suppeditant γειναμενο)' perverSol nam oristus γειναε nia significat idemne γενναθ', pario contra Verbi γε νοε αι praesens et imperfectum recte vertitur verbo nascendi, quod hoc loco sensu efflagitatur.

80 Do vocis πεc signification apud Dionysium iam Supra verba feci ceterum f. Bernhardy, annot ad V, 1.

48쪽

. . . ,hellu effudit divos odoros, villorum subitis tumuit pocus inoromonti . . . Quem Versum, aequali verborum γεινηχεν Ἀ- γείνατο sonu insignem, a Ximo proprium habeo Perlegetae, qui, poetarum Sertorum Xemplum aemulans, cum sit inforior opicis votustioribus ingonio, doctrina o artificiosa orborum

composition Oxcollor studet ita saupo, ut in ludibria abi orit atqu0Joriogotam talibus ludicris, quorum in numerum Supra otiam acrostioli rottuli, non indigoro, iam Tycho MommSen erspexit: l. c. p. 79 ,,Nichi hausi hominon daboi uolt Spiolorolon, io 1 ff., littoration 440)u. gl vor. Mihi igitur ha0 artificiosa, sed ludibunda quasi Verborum copulatio argumentum genuina lectionis, non ut ornhardyo'ὲ causa suspicionis corruptelae Videtur

Mirum mihi vidotur, quod in vorsibus 1080 of 1081:

81 of Bernhardy, annot ad h. v. senescio cur γείνατο poliniuS recepturia fuerit, quod Secundum γεινο αεν neque ad Sonum nee notion potest gratum accidore. 82 Lootion γείνατο otiam difficultas motrica tollitur: logitur enim nunc in seditionibus ψεετο, longa prima syllaba, in quinto pede cuius mensurae, hoc loco VerSu admissae, nullum priorum poetarum habeo Xemplum. - nam in praesenti, imperfecto, persecto verbi I cosemper utitur Homerus vocali corropta os Curtius, Verbum d griech. Spracho). Cum in v. 18, 24, 10 I 0 longa primi podis iesentia excusetur et i longae, in hos non corropta in v. 1031 Schnoiderias l. c. p. 20 Alexandrinorum poetarum, Nicandri et Euphorioni exempla proferat, in versu 1010, πετυασι brovom abset ), huius verSus φυετο non invenio Xomplum. - Quanta uisem seligiositat etiam Verborum mensurae, Perlegeta es ad Homerum et Alexandrinos

applicaverit, ex Schneideri disquisitione apparet f. p. 20 qq.

49쪽

cationsem angustus a solemni scriptorum usu non recedere,

Di λενιεῖν κτεTars EP 0ν. Has habui odiois Mutinsensis potiones, comprobata Slocis eorum scriptorum, quorum orba Dionysius in usum Suum convertit, aut qui e Poriogota Carmino suis opuSculis ausorunt vocabulorum compositione aut Oee geographicas, quas editorum Vulgatis praeponendu Cen Serem.

Sod rostat otiam in odiosis copia lectionum, quaS0Ypodiro frustra allaboravi'' o quas, quod sunt aequalis pretii ac reoopta ab oditoribus auctoritato codicis Mutinon sis, signiferi illius, satis suffulciri ontondo, ut probabilioros

50쪽

pro A. f. D. v. 213 - D λαδευν δυς αν λῶν pro oditorum γεν0ς. Bemh. ἡox his do dictionis onustato commendaretur, nisi id totum vocabulorum genus, quod ad Sensus quandam sociotatem ros ortur, ιαιδες, Gu0ς, εν ,si 0ς, τε d0ν porpotu jactation fluctaretur . . f. etiam Hortili ad 564: in tanta nominum affinium