In Dionysium Periegetam quaestiones criticae ..

11쪽

ros se div0rsissimis fontibus, saepius X romota votustato desumptas vorsuum satis politorum Vinculis obstringore, quin etiam a uetorum orba in usum suum convertero. λη)Quod imprimis cadit in alteram Ungeri causam; nam, ut Dionysius in dosorib0ndis orati accolis, Thracibus, gemmis . 302-7, v. 316-29. v. 1031 raucom sibi dologis Metrodorum Scopsium, id quod foethius comprobavit, ita

eum o eiusdem auctoris opero hausisse Getarum, Bastarnarum, Daeorum, aliarum gentium enumerationem atque

indo finxisso, has sentos in divorsis torris habitur variisque inominibus appellari vori simillimum est. Sod minimi momonti sirtia Ungori ratio est, non licuisso poetae, Hadriani semporibus opus consoribenti, recordari Traiani Victoriase, cum dicors v. 1052

mihi nim non persuasum habeo, poetam Specta SS Solum ad Traianum nam ut nominis Romani laudibus sextollondiocea Sionem, ubicunque praebetur, libenter arripit cf. v. 333, 6 345 sqq. v. 355. Romam celebrantes' 'custii Tis ιν εσσαν s/c0ν ιεγαν ἐκ0ν ναο 0ι ita hoc loco v. 1052 , quo nullus praestitit facultassem magis opportunam blandiendi imperatori, populum Romanum virtut bollio omnibus gentibus praestare et , Ausonii regis hasta omnes quantumvis indomitas nationes castigari μ, pleno ore rasedicat. Vid0amus nunc, quam in sententiam Unge aurostiolium, de quo os discoptatio θε0. 's ij ε τὶ δοιανουμ intorpretetur. Iam seu acrostiolia non sine iusta causa X V. 109 qq. 0 513 sqq. primis littoris constare orspeXerat alterum enim nomen et patriam Dionysii indicans, insorium os si

12 Imprimis f. laudabilis dissortatio inauguralis GottingonsisAlfrodi Goethii de fontibus Dionysii seriegetae. 1875.

12쪽

- perlogesis parti, qua primum haros insula, poeta patria, Commemoratur, alterum, quo prasedicatur e0 'I ρε MN, , merourialium virorum patronus a tutola, armini intextumost, ubi in num0randis insulis, sociandum Asia oram sitis, Imbrum dosoribit, qua in insula antiquitus Morourius colobatur. λ' Sod Ungor, qui, ut haseo verba ad suam sententiam noeomodos, summa ootrina peram dat, cum norostiolium θεὸς φυγμ εντι δριανου .... εν 'Iυβρ 0 γέγ0νε porollipsin intollogi vult, serotarium in Imbro insula in numerum deorum receptum esse, Hadriano quodam magistratu Romano aut a oordos Imbrio, interpretatur; quod factum esso ootaviani temporibus, argumontis X antiquis scriptoribus desumpti approbar studet. Sod non opus ora his rationibus, docto sano a prudontor collatis nam haud cuiquam Unge persuadeas, Dionysium, qui ipso sese ad ignarosorudiondosysi consoriboro librum profiteatur, orostioli tonebris involvisso, quae, Si octo Ungor coniecisset, unuS XVotoribus soriptoribus momoria tradidissset. Quam ob rem haec Xplicatio, quamvis magna sagacitato et doctrina omposita sit, quin haud cuiquam comprobetur, dubium SSe

Accedit huc, quod Ungor ad suam intorprofationsem comprobandam praeter treS, qua Supra ommemorRVimUS, aliam quoque asser causam, quae quam perVerSa Sit, primo adspoctu lucet: oriogotam vocem θεὸς, oroStichi partem,

13 cf. Steph. yg. Iμβρος νῆσος ἱερὰ Καβειρων καὶ ρμου,

14 Mihi dubium vid0fur esse, num se sellipsin affingere liceat huic acrosticho verbum γεγονε quodsi in vocibus θεὸς ρμγῆς a ' ριω- νου . . Simul audiri γεγον poeta voluiss0 - ἐξ Ἀδριανου dixisset 15 v. 170.

13쪽

- a carmini non iusserturum fuisse, opinatur, nisi huic vocabulo gravius aliquod momentum addoro et hoc ipsum dicoro voluisset, factum esse deum Mercurium; si post hoc Oxprimor non in animo habuisset, vocem θεὸς, o quattuor littoris constantem, quas inferor aurosticho satis attuloris molostiae/q), plano esse Supervacaneam discillimum fuisso

set, quod versuum initiis non plano octa has vorba fingantur; logi enim 'u Λι0νυσι tot of θεῖς ' si ε . . . roctissim se adhu hanc lectionem pra0bunt editionos, sodpe erSe nam eum Leue, tum A. Lud Wicli, qui vir doctissimus h do se motrioa se do ration oritica in recentioribus picis pertractandis optimo est meritus, io in libro Arista roti' homorisolio Toxthritili nach don Fragmenton dos Didymus argostoli und bourthoilf. obst

lologo l. o. votustissimi odiois uotionibus plano rostitui

veram norostioliorum formam, Juoulenti Ssime omproba Verunt.

Sod do a ro infra nobis disputandum rit hoc automloco annotare mihi liosas, Poriogetam, iam ingenio Vetustioribus o osso inferiorem, sontiat, laudos sibi Omparare arto motrica stud0r at ius fiam libonio in ludibriis, δ' quorum

in numerum orostiolia referenda puto, VerSari.

14쪽

- Quare a me impetrare non OSSum, ut DionySio, quem philologorum principes, caligo et Hermann elegantissimum os nitidissimum praedicant versificatorem, hae primis vorsuum litteris verba fingonda tantas, quantas contondat Ungor, molestias attulisso, mihi porsuasum huboam. Sod haolonus do patria os uota te eri egetae. Nuno convortamus animum ad fructus, qui se indagation norostioliorum percipi potuerint carmini mendando. Imprimis automis Lud Wicli in libro, quem commemoravi, Om. II. p. 588 di toros, otiam novissimum, Carolum Mulierum, adhu rootam viam carminis adtonuinam formam rodigotidinondum iniisse, ostendit, quod votustissimum codicem Dionysii oriogotas, cod. Mutinensom non tantiaostimaverint, quanti eum habendum esse, acrostioliis pat0- factis, nunc apparuerit. tquo fiam si ullo ood Mutinensis Jootionum, qua ei innotuerunt, auctoritato plane intolloxissset, δ' tamon fieri non poterat, ut uno praestantissimum odiosem in rectum usum adhiberet: nam lectiones, quas oco Prossol excussit et in hilologo III p. 45 sqq. promulgavit, tam mendosa sunt, ut o adumbrent

quidum codicis poci semis imaginom. λ' Qua o A. Lud wiolidonia hunc odiosem accuratissimo inspoxit atque lectiones a Multori odition dis ropantos in libro suo fom. II.

p. 589 sqq. publici juris fouit. Quarum nubem quasi protulit

vir doctissimus, ut o lino dissortatione eoonSentem, quae

in teXtum scipioniquo, qua abiciunda sint, paululum huic

carmini mendando profuturum SSO, Sperare Udeum.

15쪽

sunt, maXima pars ad rooentiorem otatem pertineant.

Cuius codicis quamquam inspiciondi occasio mihi non oblata est, amon vera imago fingi liuos X A. Lud Wichil aocurata

collationo, non solum uniusouiu Squo Versus, Oeabuli, accentUS

locum indicanto, sed etiam id, quod summum est ostendente, quid corrootoribus tribuondum sit. Ρ0riegesis enim vorsibus, cuius f0Xtum et Scriptor 1 et mondator quidam A corroxerunt of saepius mendis contaminaverunt, addita est latina intorprotatio intorti nostris duobus manibus, a quarum vestigia fiam in graecis carminis vocibus corrootis cognoscor lioet praetore rarius inVeniuntur etiam quarti corro toris i indicia. ')Quarum in odico Xstantium corroutionum do protio

paulo infra verba faciam, cum, qua subsidia in cod. Muti-

16쪽

nonsis octionibus diiudicandis mihi profuerint, paucis

Summi momonti os maxima utilitatis mihi fuisso, prositsor has dissertationes inauguratos

Maximiliani Solino id ori do Dionysii oriogota arte metrio et grammatio capita sol octa Lipsia 1882 . Ut nim illo fontibus, o quibus Dionysius orbis scientiam hausit, unicuique perlegesis parti indagatis, primus

DionySianae geographiae octam raobuit imaginom,*' ita hic postquam de arte motricatoriogota dissoruit,*- eorum Scriptorum locos, quos Dionysius in usum suum OnVertit, ita aspius, ut ad verba foro os adhibeat, a Berni, ardyo. Wollauor ad pollonium, ab Ottono Sohnoidoro ad Callimachum notatos se a se ipso inventos composuit atque de Dionysii significations orborum siquo vocibus propriis vorba fudit. Ad Sohnoidori dissortationsem haecce annotanda

habeo: Quodsi is cum patro suo of Callimacho II p. 382)consentit, Dionysium Callimachi fragmonto 112 oboro

Cyrenarum urbis opitheton θυι αγα0ς, quo urbem OrnaVit

24 id quod dosidoravi Frandiscus Rith in Muso Rhen. Neve Folgo XXIX. p. 81 qq. 25 Ex mois annotationibus collo tis, priusquam Schneideri

dissertationem inspicor mihi licuit, hasoc addo in attici correptionibu enumerandis non fugorun docem, ut Schneide commemorat s. 9, Hermannum, negantem, se loqui de illis correptionibus, quae Sunt in nominibus propriis aut omnino in iusmodi Vocibus , sed tan

17쪽

Suo quaeque loco annotabo ut in v. 842 0ρ0Graσίαι τελεθοιεν Call. in lavacr. alladis 66.). Cotorum DionySiUS, ut ad vomplum Apollonii Rhodii Argonauticorum perlegosis initium fingit, αρχόs εν0 .... ινλ σ0μαι utriusque initium)ita in no carminis v. 1181 υμεῖς δ ηαειροί τε ci εἰν αλὶ χαίoειε γῆσοι imitatus si ratum, Thoooritum, Callimachum χαίρειν dicentes, quaecunque Carmino elebrantur. Ad vocabula Dionysii, qua ab usu Solemni recedunt, in p. 34 qq. numerata, addo rcga; oriogeta significat ad Voce, cuius usus froquontior ad plantam podis of vostimonii limbum orti nos in v. 61. 35. 162 radicos montium, in uv. 504. 94. 31. 1081 continentis oram. Imprimis autom Schnoidorum fugisso videtur, in porto-gosi otiam Dionysii studiorum Arato oriam ostigia sa0pius apparere quae ut inquirere Studuerim, impulsus sum Fran-olso Rutilii sontontia,'' oonfondontis, oriegetam Scripsisse quoquo Diosemea. Hic enim Vir doctissimus postquam, dubitari non posso, quin Lithio adscribenda sint Dionysio,

26 F. Rulit, Dionysius eri0gotes in us Rhon. Neu Folge XXI p. 81 qq. 27 Maximilianus Schneide l. c. p. 3 tribuo ei περιηγησιν et

18쪽

- 12 accurato atque saepius sino octa quadam causa lapidos enumeranti eorumque naturam a Vires tractanti, ostendit, o Suida nota, poetam, qui Lithica conseripsissset, etiam edidisso μεζε 0ρ0λ0γ0υμενα sagauitor sexcussit, ' id quod otiam seriogosa vita codicis Chisiani R. IV. 20 chart. Θ', Saecl. XV), quem Riihi primum in uosm odidit, distincto praedientur. Qua se ει ε 0ρ0λ070υ t/ενα ut Scripserit Dionysius, vori simillimum osso otiam in oriegesi priorum, qui opera astronomica Onfeoerunt, Scriptorum Vestigia exstitisse, suspicatu Sum. Α profracto imprimis ex rati Solensis libro, quom omnium manibus antiquis temporibus tritum esse, ex magno carminis interpretationum numero perspici potest, hausisse Dionysium, hocce comprobatur Versu oriogetae o Arato desumpto of hiso imitationibus:

19쪽

A. 15. cciti recti Q Molim quod torque praebo in clausula

versus. Addo duas Oees astronomorum rationi proprias ML se Tat, qua ratus troumactum astrorum signincat in

o. 46. 53 224. 45, a Dionysio adhibitam ad pingondum mars fluctuans in v. 925 se continonio coarctatam in v. 162. Ut has vox itiis G plorum ius ab utroque in primo pede ponitur, ita vocem ἐσιλ Οικra Aratus in o. 230. 274. 351 500, Dionysius in v. 204. 495 551 in clausulae versus adhibent. Quibus imitationibus, in perlegosi, quae rara tantummodo voco astronomicas afferendi praebet occasionem, exstantibus, Dionysium studiosum fuisse rati, comprobari, haud quisquam eget; quidem hisce rateorum vostigiis Francisci Rutilii sentontiam, Dionysium auctorem SSe Diosemeorum, suffulciri contendo.

29 Falso annotat ullo a v. 28, ἱσται μου praeberi non solum codicibus et ab Eustathio in libris inventum esse sed etiam lectum esse a paraphrasta; at is scribit ἔαρος ιοχοαενου cf. Milliseri ipsius editio paraphrasis), quo e vocabulo excuti non potest, legiSSe

20쪽

Postquam igitur, qua dissertationes mihi profuserintiti diiudicandis codicis Mutinensis octionibus ostendi, pauca

dissoram do utilitat intorpretationum latinarum, Scholiorum, paraphrasis, commentariorum ad perlogesi antiquis semporibus consoristorum.

Poriogosis interpretationibus latinis Rufi osti vionio Prisciani grammatici '' in sextu sestituendo maxima

omnium, quae X antiqui temporibus ad nos pervenerunt, scriptorum ad eri egetam poetantium auctoritas tribuonda

st quod X iis diiudicar lico votustissima, qua nobis innotuerunt, Dionysii oriogesis Xemplaria; vioni illius quidum carmen, quod inscribitur in codd. quibusdam situs orbis isset , ambitus orbis , quia poeta saepissimo suo fortiaringonio, recte dicitur non mera intorprotatio sed poetas opus proprium a W0rnsdorfio aliis. Contra Priscianus, qui religiosum intorpreto ubiques praostat, δὲ accuratissimo se ad orbum foro Dionysii

Sod hoo oo cum mihi videatur superVacaneum SSO, di soropantias inter perlogesin Dionysii set utriusquo infor- pretis armina XStantes, aut quae uterquo addidit aut omisit, yy repetere, pauci ostendam, corruptelis se inter