Ioci [Andreae Arnaudi et Petrus Guirandi] : G. Du Vair, Senatus Aquensis principi

261쪽

quae ad Ariphradem, Anto no em H egi sipp e, Ariphan tum, & Trasibulum. Iustitia cernitur, in ea ad Epicharmum:ibi,S ussicis solus nobis,cum justos nos arbitraris,&c.Et infra,Hom num enim praestantiam, nonumerum reputamus. Et ad

Alcandrum: ibi, Neq; injuste, neque supra vires qui quam audeo .Et ad Polluce: ibi, Et morte, & mortis causas opus erat simul osten d re. Et ad Athenienses:ibi,Tu Perilli arte laudata, mor puniendos duximus. &ipsoautore pejorem invenimus nemine. Et ad Himeres. ibi,

262쪽

Verum nos neq; modestos

homines, de qui nulla mihi, neq; patris injuria intulerutinjusto assiciendos supplicio, neque commune Graecorum legem violandam duximus: etsi vos plurimas abrogaueritis, quibus contra nos tulistis sententiam, &c. Et infra: Atqui vos neque imitatus sum, neque Lmitabor Et adHimerens de ad Stesichoru: ibi, Erga bonos autem tales simus, quales ante tyrannide Hoc est regia potestateὶ Hic Lucian in Phalari I.& 2. Magnanimitas ejus, ad Lycinum : ibi , Et animo

263쪽

in hunc usque diem inviacto. Et ad Herodicum: ibi, Ego autem degeneris viri ossicium existimo nes tum, atque incautum aggredi. Et

ad Aristomenem: ibi, Quid

enim Viro generoso melius, quam in virtutis, & victoriae contentione fortiter vitam finire3Et ad Aristen eum:ibi, Tuo autem dolore assicior, cum mihi tantopere timeas: fatu namque ad Veniet, etsi Aristeneus nimia solicitudine coficiatur. Sed logemo

testa satius est eum pari, qui nihil veretur , quam prilis siquis tim et. S ed hocquia subobscurius, ego sic verto: S

264쪽

APOLOGIAE. Urtius est cito sine timore mori quam perpetuo vivere &remere tremere. Et ad Alcandrum:ibi,N eque tu, neque hominum quisquameunquam perterrere Verbis, sed ne rebus quid em speret. Et ad Gorgiam:ibi, Ego autem neque mortem, neque mortis genus effugio. Modestia vero illius tu apparuit,cum ei tanqua bene, vel optime merito statuae oblatae fuerunt, ab Enne sibus: sic enim ait, Quod amtestatuas mihi erigere pollicemini,nolite, quaeso, id co-t endere: simul enim cunostra in vos liberalitate hunc

265쪽

APOLOGIAE. 26Ituum odio habes,quὁdmores tuos non imitatur, ab omnibus diligitur. Et ad Menisem : & ad Polycletum:& ad Pythagoram : & ad Cleostratum : ibi. Quippe

qui alios castigare Vult, omni eum crimine liberum esse oportet. Adulatores,& laudes fastidio illi erant. Ad Polygnotum: Nec animadvertis, ait, sermonem, rerum umbram a sapientibus existimatam. Et ad Melitenses. - Invidos quoque non bene audiisse apud eum, haec Verba docent,ad Sameam: Cu-que proximorum felicita-

266쪽

res pie, & humane proprios d ores ducas & calamitates, brevi ad te scripsi, me

certamine vicisse.

Liberalitatem exercui se maxime, videre est ad A glaum: Thesauros nostros, ait, quoscuque nobis Deus largitus est, ad fortunae mutationes condidimus, non in sinu terrae, quemadmo

dum admones, sed in ambcis, qui a nobis don' acci pere non dedignantur, &C. Pulchre , & prudenter. Et ad Meneaciem: & ad Amphinomum: cuius initium, Cum in viros bonos aliquid confero,non dare mihi, sed

267쪽

accipere ab his potius beneficium videor. Quare terΟ go,ne tanquam datem me,

sed debentem tibi gratiam, eo quod quae misimus accopisti, existimes. Et aa Antonoem. Et ad Astipatenses: Vos igitur, ait, quae a nobis accipitis, dare videmini: vdeo petitionem vestram in beneficii locu adscribimus. Quis enim ignorat, munera dantis esse laudem Tecte autem his uti accipientis3 Et ad Teucrum: ibi, Sed adversam eius fortunam ex

Ier*mus. Et multis aliis

Eius pietas in uxorem, &

268쪽

Amicis amicissimus cernitur: ad Cleobolu: Citinsitaviorem amicum me aspernantur, dcc. Et ad Lacritum : Lacritum nobis serves incolumem, quem ego pro omnibuslocis, civitatibus, tyrannidibus, &ipsa denique , per DCOs,lanima mihi esse arbitror. Et iterum ad eundem, Minmento autem quod depositum tibi teipsum. cum nobis dimissus es, commi simus, quod salvum rem dere promisisti: id hunc maj orem in m o dum rogami

269쪽

Erga creditores facilis fuit, & humanus. ad En nenses: Quod si hac estis

sententia,chim a legatis VC-stris exhaustum ararium,&ex privato pecuniaS Vos contulisse audiam, hoc e tiam debito vestram libero civitatem : vel, si placet, quae accepi reddere para tus sum: modo in reip. v ti, llitateni , non in ejus direptores conseratis. Qu' fit,

ut pauperes publice sitis,

Et ep. 61. eisdem. Sed aut creditoribus divites esse ore portet, aut furibus paup res,&c. Ex mox: Itaque

270쪽

A P o L o G I AE. licet vel pecuniis vestris servatis,propriam milii ha bere gratiam, vel perditis, exigi etiam quae donaviamus. Et ad M elitenses :S ed ut aiunt, ad amicos nulla utendum excusatione. V erum nolite quae ,illorum mores sectari , qui cum mutuum accipiunr, hone itissimis nominibus, Cum exigitur; grauissim os creditores appellant. Decet enim quibeneficium accopii , eorum, qui dederunt, meminisse: & quoad dobito se lverint, eosdem creditores existimare. Et