Ioci [Andreae Arnaudi et Petrus Guirandi] : G. Du Vair, Senatus Aquensis principi

231쪽

Αpo LOGI AE. 223 horrendum maxime mors

est, nihil ad nos. Qimniam

cum nos sumus , morS non adest:cum vero mors adest,

nos iam non sumus. Neque igitur ad viventes, nec ad mortuos pertinet. Nam his, qui sunt,illa non est: quibus vero adest,iam illi non sunt. Porrὁ,qui iuuenem bene ubvere, senem bene ex vita discedere admonet, fatuus est: non modo ob amorem Viarae, Verum quod eadem sit meditatio bene vivendi, ac bene moriendi Longe autedeterius, qui dicit, Bonum quidem non natum esse, ut ubi natus eris,mox orci lime

232쪽

adire. Nasi quod ita crede rei addit ille) quomodono, discedebat e vitaὶ Id quippe illi inproptu erat : si quidem

haec illi fuisset rata sententia. Laert.& Sen. O biurgat Epicurus inquit, nominus eOS, qui morrena concupiscunt, quam eos, qui timent:&air, Ridiculum est,. currere ad morte taedio Vitae,cu genere Vitae , ut currendum esset ad mortem,esteceris. Ite: diam ridiculum, quam Oppe' tere m Ortem quum vita tibi inquieta feceris metu mor

tis 3 Ide Seneca plura passim, deer sapietia,& fortitudine

Fuisse autem ilia temper

233쪽

plar, insta plus satis inimicis, α invidis patebit:ubi de fimgalitate,& de summo bono

dicetur.

Liberalitate eius praedicat& beneficetia,& humanitas tum in suos, tu in omnes: &praecipue hqc una sententia: Beatius dare, quam accipe

Ambitione omni prorsus vacasse, supra est ostesum ex

eo quod sum aduetus modestia ad rep. accedere noluit Avaritiae nescius Omnino

fuit: quippe qui existimaret eum miserum: qui quamvis

et . K Vj re. Uam etiam ipse acceptam refert.

234쪽

218 APOLOGI AE. totius mudi dominus sit, edtame opes non amplissimae illi viderentur . Sen.Si ad naturam vives,nu tua eris pamper: si ad opinione, nunquaeris dives. Exiguu natura desiderat, opinio immesu. Ita refert Senec. Multis parasse divitias non finis miseriarufuit,sed mutatio non est emin rebus vitiu,sed in ipso animo. Senec Divitiae enim sunt adlegem naturae coposita paupertas. Hoc s*pe dicit Epieurus ait Senec alia te atque aliter: sed nunquae nimis dicitur,quod nunqua satis discitur. Quibusdam remedia mostiada, ciuibuὶα

235쪽

inculcanda. Praeterea res rente eod.ὶ Honesta nquit, res est , laeta paupertas. Et, Redige te ad pauca, e quibus cadere non possis. Et Ii

venal.'ton Epicurum Sullicit exigui latum plantaribus horti Qui autem illum impium,& Deorum cotemptorem Ocarunt, eundem audiant

ad M enicaeum: Quae autem ass1due te admoneba, ea &age.&m editare: b ene vive dielem eta liscesse arbitras:prbmu quide Deu esse, animal immortale, ac beatu: puta, sicut comunis de Deo dictat

intelligentia: nihil illi aut ab

236쪽

inam o rtalitate, aut a b eatitu dine alienu applicans Caeterum omne quod illius cum immortalitate beatitudine seruare possit , de eo opinare. Dii nempe sunt,ut certa est illorum cognitio.Non autem tales sunt, cujusmodi eos plehique arbitrantur. Impius autem est, non qui tollit multitudinis D eos,sed qui Diis opi 'iones multitudinis applicat. Non enim sunt anticipationes,sed opi-harrones fata, quae plurimide Diis sentiunt. Hine detri- meta maxima pessimis quibusque a Diis inferuntur: &

237쪽

. APOLOGIAE. 23I

virtutib'per omnia delech ci,similes amplectuntur: ac omne quod eiusmodi non es alienum existimantes. Quid de summo bono, quod ipse constituit in vo-Iuptateὶ Hic nodus,quem in scirpo quaerunt ejus invidi Ipsum audite, ad Menisaeu. De concupiscentiis, inquit; noscendu est, quid et edu, quidve fugiendRad bonam corporis tuendam valetudinem,corporis'; quiete. Hic enim finis est bene beateq; vivendi. Huius enim gratia omnia agimus, ut neq; dO-

Ieamus, neq; perturbem uri

Vbi vero id semel conle-

238쪽

quuti erimus, soluitur omnis tempestas animi. Ru circa voluptatem finem di cimus, ac principium beatae Vitae. Hac enim primum bonum atque ingenitum novimus: atque ab hac affectio nem omnem, ac deviatione inchoamus. A tque huic o currimus perturbatiQne, thqua norma quodvisbonum discernentes. Quonia Vero primum insitum bonum est:idcirco non omnem V Iuptatem eligimus: Verum s p e plerasque transgredi mur:doloresque nonnullos voluptatibus praestare arbia tramur ' Ex dimina toler

239쪽

APOLOGI AE a 33tione dolorum major nos voluptas sequitur Frugalitatem praeterea magnum existimamus bonum n on ut semper utamur paucis, Verum ut, nisi mutita habeamus, utamur modicis. Credentes verissim MLlos magnificentia frui suavissime , qui illa minimum

indigent, &c. Panis ergo cibarius,& aqua summam V luptatem asserunt, clim egens quis illa cibum sumit. Itaque simplicibus, &non

magnifice paratis cibis as. su eicere , & salubritatis est,& homine ad vitae usus necessarios impigrum reddit v

240쪽

ac splerididis, si per intervab

dius aptat: atque adversus fortunam interritos facit.

. Ipse cluoque in epistolis

aqua latum, & cibario pane se contentu testatur. Eimit

te, inquit, mihi casei cythri di paululum: ut cum epulari preciosius voluero possim. Cum itaque iterum ad

Menicarum ) dicamus voluptatem finem esse,non luxuriosorum, &nepotu VΟ-luptates, easque quae in Sustu, & ingluvie sunt positae

ut quidam ignoranteS,aut a nostra sententia discrepates- aut male accipietes arbitra-