Additamentorum ad Lud. Disseni in Pindari carmina commentarium specimen

발행: 1865년

분량: 119페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

31쪽

PRO RECTOR

Accedimus ad Pindari epinicium Nomoaeum tertium, quod inter difficillima poeta carmina referendum esse inter omnes constat. POS Dissenum de eius fine singularumque partium nexu Leopolitus elimilitius disputavit, de ii mi P00s Pind. p. 664. Pag. 375. Seholia, in quibus Hom. hymn. XXV, 2 affertur ἐκ γαρ τοι Μουσάων καὶ ἐκηβολου Ἀπύλλωνος Ἀνδρες ἀοιδοὶ ασιν - ματερ με etέρα, λί σομαι, modoste et tamen cum emphasi Pyth. III, 2 ἐθελον . . . . μετέρας ἀπο γλώσσαις κτλ. sup0rbiae et potentiae declarandae eadem numerivariatio inservit Hom. l. Α 29 την δ' ἐγω ο λυσιο πρίν μιν καὶ γῆρας επεισιν 'Hμετερω νι οῖκον, ubi ad O. πρίν μιν κτλ. in scholiis Venetis haec adscripta sulit καθ' ἐαυε τουτο προφεροριεθα καὶ γὰρ HfαΠκ-ερον:ironiae Hom. l. Φ, 60, modestiae Odyss. , S: add. Tacit. Hist. Ι, :dignitatem nostrum a Vespasiano inchoatam . . non abnuerim IV, quoniam iterum in mentionem incidimus viri . . pauci repetam C. Cassius apud eundomonii. XIV, 43 simul quidquid hoc in nobis auctoritatis est, crebris contradictionitus destruendum non eae istimabam Verg. Ecl. VII, 2 Stymphae, noster amor, Libethrid , aut mihi carmen . .

concedite alia suppoditat alellius ad ae Agricol. 43, p. 409 et qui de toto hoc genere disputavit lolgius in Nov. Annal philol. et paedag. T. XLIX, p. 4 sqq. Singularem in si inimo affectu habet iud Isthm. Ι, , ubi

V. Otam. - ὰν hancce, in qua nune Versamur. - πολυξέναν, de femi

ιερα ἡ μέραι οἱαιδήποτε θεοῖς ἀνειμέναι de . ἱερομηνία accurate egit G. h. W0lelier Mylliol. r. T. I, p. 554. Boeotia Musa. Sed cum hoc loco poeta Boeotiam Musam ne verbo quidem commemoret, haec causa nulla videtur. Adde quae ad s. 2 de .

33쪽

M λαχθεὶς ictibus perc/εssus, male muleatus fractus verbum ab arte coriaria translatum: v. noeli ad Babr. abb. r. p. 7 de vi participii adi Matthia Gr. r. p. 294. - Denique v. Grολος de pancratiastae apparatu se pro vulgari . toti dictum osse Ludov. indortius ad H. Stephani hos L. r. s. v. στόλος p. 80 D. contendit: sed Pindari tempore pancratia uas in certamine apparatu quodam vel armis instruetos fuisse nullo modo probari potest. Uluidem . pro e do expeditione accipiendi mi esse putaverim ab iuvenum Aegineticorum agmine s. coetu ιλη Nemeorum causa μuscepta v. Pind. 0m V, 38 sqq. dicit igitur poeta quorum forum sua sorte non polluit Aristoclides, quamquam in robustorum iuvenum expeditione an erati causa suscepta crebros eius per-

Pag. 380. rimul. Non ri Oelides, sed ut iam r. Selimidius perspexerat. ὀκαλλίνικον subjectum est poeta hoc sibi vult carmen victoriale ωδὴ καλλίνικος, meae quidem se cui ego in victorum laudem carmina compono egregia, νήρει, affert lagarum remedium. - αθυπέδω, quod

de Nemea in valle depressiore sita intellexit Erii. Curtius Peloponat T. II, p. 87. rectius ut videtur ad terrae fertilitatem relatum os a lomseldo ad Aesch. Proni. Vinet gloss. 73 ad J. πέτραν βαθυλεiμιωνα Pyth. X. 6. - Aie βαθυπιδίω y. omnisonius sed quae de prava forma αγνπέλος Boeel hius in not. erit ad h. l. et Lobeelaus Paralipp. r. ir. p. 247monuerunt nondum refutata sunt.

Ol. In l9. λαλος, propter thoori munus Aristoelidae delatum de

pulchritudin iniseeit mentionem poeta: redibilo enim est in hooris creandis cives Spectasse, ut essent et genere nobili μsimi et virtute optimi et forma praeqtantissimi Plat. Legg. XIL p. o IIDθυ ὁ τῶ ' πυλλωνι καὶ εἰς

πιλυμπίαν τω Aia, καὶ εἰς Νεμέαν a. ις 'Iσθμον χρὴ πέμπειν . . . καὶ καλλίσzOυς ε a. ρίσμυς, it ινες ευδοκιμον τὴν πόλιν ἐν εραῖς τε καὶ εἰρο- νικαις συνουσίαις οἱ σουσι dori ιν et juvabit in mentem revocasse Taciti

verba Hist. I. T ipsa aetas Gobbue i, iris ii ac fustidio erat adsuetis iuventa Neronis et imperatores forma ac decore corporis ut est mos ubi

comparantibus. - εἰ δ' .. ἐπέβα apodosis hypothetica omissa est μυταλέξω vo simile quid ut ποιήσω s. μνησθήσομαι em. IV. 9: rotasi Verode re diei est per se aperta ne facile dubitanda: v. Pind. l. I. 18. VI, 78. Pyth. XII 28 et es artung. de Partice. r. T. II p. 212 Sq. Eiusdem strueturae exempla apud Latinos haud raro obvia Sallust Histor. fr. I. 45. 25 r. quae si vobis uae et concordiu intellistuntur se hoc die ii, ma fuma rbumenta reipublicue atque eritia probate Liv. XXI, 40. 5. XXII. ,2 2 ett. Tae Hist. I. ii Hor Carni. IV. 9. ne forte credas etl.

Pateret. Sy. omnisenius codices secutus περοχονς, δί τ' ἐρεννα edidit recte, ut opinor: δέ t. q. ἰδία ἀπ' ἄλλων sonat sine comite ullo ad Stesichorum autem respici videtur. v. ann ad em. I. J2. - Dev τεναγέων rect me herus in Philol. T. V. p. 44 3 haec exposuit , verbo etεναγέων Pindarus intellectas voluit Syrtes Libycas seeundum riua Her-

34쪽

Pag. 377.

melos. - πο ν τιος, mente mea depromptam.

in Del. 18. Verbum αρχειν apud veteres poetas lyricos haud raro in carminum exordiis positum invenitur Aleman. r. l, Stesich. h. 44 Bergh.:

Pyth. VIII, 29. νιν recte y Moi senius. - κοίν' ἀείσομαι e Seholiis Bergilius Vulgatam verte in communionem cantu et lyrae admittam: ex usu forensi haec Verbi κοινουσθαι significatio derivata videtur es Seho0- mann ad Isaei rati. p. 419.

ibid. p. 12. πύνον, carmen labore et summa animi intentione persectum. Laboris enim ac Studii in carmine perficiendo collocati metitionem Ρindarus dignam censet, quae in pSO carmine commemoretur. oratio s. 5. Heimsoeth. Add. et Corr. p. 5 lyram subjectum fecit,

Aristoetidon . oram Philol. . XIV, p. 497, hymnum Leop. elimidi. l. c. p. 47l Rauehenstein Comm. Pind. Spec. I, p. 22 a Philol. T. XIII, p. 250εξεις Seribendum esse coniecit, Se ω Μοῖσα at, ut 6 Μυρμιδονες ἶνα κτλ.domonstrant, reetissime ScholiaSta dixit: χαριεντο τοι i μνον ξει ιγινα ουσα της περ αυχην χωρας ἄγαλμα nam χωρας ἄγαλμα est . . terras. 'bs praestantissima et puleherrima, ut in Pindari r inderi. 104 Boeotili. ἱεροδεαεον γαλμα unctissima eaque ulcherrima dea appellatur omnia enim

pser laeta et pulchra ἀγάλματα dicuntur: v. lat. Charmid. p. 154 C. πάντες ἔσπερ ἄγαλμα ἐγειυνχο αντον, ubi es interpp. simili modo de certamine splendidissimo προοχημα ἀγωνος Sophocles posuit Eleet. 682, uripides σχηματ οικων Hecub. t et alia, de quibus v. Blomseld ad Aesch. Sept. c. hel, gloss. 684. - γνα, magna eum vi OStpOSitum V. inis. s. 22 ς.

Pag. 379. poeta dixit. V. ἀγοραν ayser in Anii Vindobon. . CV, p. 108 in εδραν mutandum esse censet, Rauchenstein in hilol. T. XIII, p. 250 in ορμὰν se ἀλκάν ἀγορα h. l. forum signifieat, quod rist0olide Thearii

Sodalis muneris cauS tunc eum maXimo frequentabat. γενναν. Contrarium est γεραιρειν V annoti ad em V S. excogitata. Cum pronomen εαν neque ad MuSum neque ad Jovem referri possit, Bergilius rectomeynii Seripturam se reduxit: εὰν κα αἶσαν, i. e. Secundum ea quae per Orthinam Aristoelidae concessa erant: sic Pind.

35쪽

IIa λαχθε ic, citibus percussus, male milleatus, fractus Verbuni ab arte coriaria translatum: v. noeli ad abr. abb. r. p. 7 de vi participii ad Matthia Gr. r. p. 1294. - Denique v. σεολος de pangratia Stae Ρ- paratu et pro vulgari v. τοὶ dictum esse Ludov. indori ius ad H. Stephani Thes. . r. s. v. στολος p. 80 D. contendit: sed indari temporepuneratiustas in certamine apparatu quodam vel armis instructos fuisse ullo modo probari potest. Equidem . σολο de expeditione accipiendum esse putaverim ab iuvenum Aegineti eorum agmine s. coetu uri Nemeorum causa suscepta v. ind. Nem V, 38 sqq. dicit igitur poeta quorum forum sua sorte non polluit Aristoclides quamquam in robustorum iuvenum X peditione pane rati causa suscepta crebros elus per-

Pag. 380.

simul. Non Aristoclides, sed, ut iam r. Selimidius perspeXerat, o καλλίνικον subjectum est poeta hoc sibi vult carmen victoriale, da καλλίνικος, Nemeae quidem, se cui ego in victorum laudem carmina Ompono egregia, φερει, affert lagarum remedium. - Παθυπέδω, quod

do Nemea in valle depressiore sita intuli sexit Eria. Curtius Peloponia T. I, p. 87, rectius ut videtur ad terra fortilitatem relatum est a lomseldo ad Aesch. Prom. Vinet gloss. 73 ad J. πέτραν βαθυλεέμων Pyth. X, 16. - sie βαθυπεδίω y. omnisonius sed qua do prava forma βαθυπέδιος Boeel hius in not. erit ad h. l. et Lobeckius Paralipp. r. r. p. 247monuerunt nondum refutata sunt.

Ol. VIII, 19. Λαλος, propter theori munus Aristoelidae delatum de pulchritudine iniecit mentionem Gota eredibit enim est in theoris reandis ei Ve Spectasse, ut essent et ensero nobili simi et virtut optimi et forma praestantissimi Plat. 0gg. XII, p. 950 IDθωδε - ' πυλλωνι καὶ ς

πιλνμπίαν τοὶ λῖ και εἰς Νεμέαν ut εἰ 139μον χρ πέμπειν . . . καὶ καλ- λίσχους τε καὶ ἀρίστους, οἷονες ευδοκιμον τὴν πολιν ἐν ἱεραῖς τε καὶ εἰρy- νικαῖ συνουσίαις ποίησουσι δοκεῖν et juvabit in mentem revocasse aciti

verba Hist. I. T ipsa uetus Galbae inrisui e fastidio erat adsuetis it ustitiae Neroni et imperatores forma ac decore corporis ut est mos iussi comparantibus. - εἰ δ' . . ἐπέβα apodosis hypothetica omissa St, αυταλέζω vel simile quid, ut ποιήσω s. μνησθήσομαι em IV, 79 prolusi Verode re dies est per se aperta nec facile dubitanda: v. ind. l. I, 18. VI, 78. Pyth. XII, 28 et eis artaing. de Partiec. r. T. I, p. 212 q. Eiusdsem struetura exempla apud Latinos haud raro obvia Sallust. Histor. D. I, 45. 25 r. quae Si vobis a et concordia intellisti litur se hoc dico), malum turbumenta reipublicae atq/ω .ritia probate Liv. XXI, 40, 5. XXII. 52 2 ett., ac Hist. I. 6 Hor Caran. IV, 9 ne forte creda ceti.

pateret. Ty. Monamsenius codices secutus περοχους, ἰδία ερεννα edidit recte, ut opinor: dic i. q. ἰδία ἀπ' ἄλλων sonat sine comite ullo ad Stesichorum autem respici videtur, v ann. ad Nem. Ι, 62. - Dev τεναγέων recte Hechorus in Philol. . V, p. 446 haec exposuit severbo τεναγέων Pindarus intellectas voluit Syrtes Libycas seeundum vivus Her-

36쪽

cules progressus est: v. poll. Rhod Argou. IV, 1400 quasque αναγώδεας dixit doni Apollonius IV, 264 . Nee o consilio Hercules haec vada pervestigavit ut Atlantis instar omnia maris profunda disceret. Sed ut beluas in vadis latentos edideret Plut Thes. e. 1 τα δ' ἐπεκεινα αῖνες ανυ- deo καὶ θηριωδεις.

Pag. 381. in patriam. Inest in v. πομπιμος etiam tutelae et securitatis otio: cf. urip. Med. 848 πομπιμός σε χώρα ξει. metam veniebat. Eodem sensu qua legitur apud ibullum IV, 1, 53: illa per Unotas auda erraverit ιrbes, Qua muris extremis tellus includitur

undis, ubi v. DiSSenum. pertineret. Est φράδασσε i. q. notam fecit terram, manifestam, Se nomen ei Suum indendo poeta enim respicit ad 'φάκλεος κίονας sup v. 2 memoratos. Itaque findarus Herculem diei primum mare profundum perSemitatum eSSe, tum ea vada, unde reditum ibi parasset, denique terea remotissimae nomen dedisse. Ceterum per fabulam v. 19-26 inclusam vietorsem poeta hortatur, ut ne hiris quam par sit victoriam faciat neve superbiat. revocat e. Παραμείβεαι, praetereundo rectum iam ad promontorium peregrinum defers.

Μοῖσαν φερειν. Musam portare, i. e. transferre in alium locum: plane alio sensu Ol. IX, 1 γλωσσαν φερειν dictum St. positum. At eiusmodi sententia propter Herculem modo laudatum non videtur huic loco apta. Quare εσλος nominativus silii est Singularis, a quo infinitivus αἰνεῖν pendet adiuncta autem meo verbo iustitia egregia ad laudandum est, i. e. summo iure eaeum nunc laudo. ΡOSSilat. γαρυεμεν, i. e. ώσιε ei ειν, ut sup v. 29 ἐσλος αἰνεῖν Pyth. XII, 22 χειν. - Legem poeseos, τεθμον, poeta his Verbi pronuntiat:

saepe ita Pindarus v. Isthm V 20. OL HI, 88. XIII, 29. Nem. IV, 33

c. annot et cf. seleheri Ser. Minor T. H. p. 91, iusti Monum aes antiq.

nactus esset. Recte Bernhardy antiqua in virtute Poleus Oblectatus est, . . antiquo tempore utiqua virtute eleus excelliuit, is qui hastam nobilem abscidit Similiter ἀγλαὶ σθαι εν υν Olymp. I, 14 ubi v. Selineide num. Nunc patet optime . παλαιαῖα a poeta primum

crit. Supplem. p. 135 eod. p. 166 sq. Cetenim Dio Chrysost Orati T. I, p. 6 R. temere a poetis hoc elei acinus fietum esse contendit, de quare breviter monui Philol. T. XV, p. 302.

37쪽

Aeginetarum horoum. Herculem poeta nune taeset, quia in ollo contra Laonaedontem φιλου partes egit Telamonem Ver et Jolaum nominat, quia in prima acie stante Troiae moenia ceperunt V annoti ad Istlim. III. 33. Plane eadem ratione fiam de expeditione contra magonas suscepta statuendum serit, in qua Herculi unum illud eum Hippolyta est tamen mandatum erat: v. Gerti ardi libi uni qui inscribitur usqri Vasonb. Τ. II, p. 5. Qua Telamonis et magonum commemoratione sine dubio Sculpturas in menteti poeta revocat, quae Aeginae in Minervae templo eonspiciebantur: v. elelieri Monum antiq. T. I, p. 44.

nani in eiusdem vocis repetitione non haerendunt est: v. φέρειν s. 28 et 30, ποτέ s. 38. 39. l. Nem. VIII, 45. Uuφηνὰς cum codd. etiam Ty. OmmSenius recte, quamquam forman wενεννο carminum indaricorum dialecto convenire

docuit Selinoidowiu in une liter Gotting. a. 1843, p. 1784. firmus. 'Aτρεμέ eum D aliisque eo id jure praefert Heelier Philol.

Τ. V, p. 448 in sensum nina propt0 Peleium et Telamonem supra commemorato aptissime quadrat. - εχυχαι, Isthm. I, 2 l.

perficiente J Graecorum gentos illustres insitam quandam atque innatam virtutis indolem cupiditatemque haber Pindarus credidit, . Isthm. I, 40 ibiq. annot. idemque illius aetatis crediderunt nobiles Aristot Polit. Ι, 2 19 ἀξιουσι γὰρ ωσπερ ἐξ ἀνθρυλου ἀνθρωπον καὶ ἐκ 17ρίων γίνεσθαι γ ρίον, νεω καὶ ξ ἀγαθων ἀγαθον, quibuscum f. elelieri disputationem Τheogia proll. p. XXII sqq. insertam. Hinc id Fod saepe indarus contendit, naturae dotes iis multo praestare qua quis didicerit aut exercitatione assidua imbiberit, non mirum est profluxisse Seholi ad s. 5 διαπανιος β ὁ Πίνδαρος μῶλλον τὰ, φυσεως ἀγαθὰ των ἐκ διδασκαλίας παραγενομένων προκρίνει v. em. I, 36. Ol. II, 86. In contrariam partem Simonides in carminibus disputavit, etiam in hac re a Pindaro plane diversus,

v. oram in Philol. . XVI, p. 59. Pag. 385. Philyrae antro. De hoc loco post Friodorielis in Philol. T. XIII, p. 44 et Rauehonsi ibid. p. 25 copios dissoruit ergkius ibid. T. H,

p. 93 mea sententia v. et μεν liberiore modo respondent v υλον δ' ἔπειτ' κτλ. s. 49 θνρεν transitivo sensu est . . ludendo perfecit et

prima ars periodi V. εργα ita finitur, ut puncto minor distingui obseat. In Sequentibus explicationis causa ἀσυνθέτως adiunctis Er. Selimidii insendationemrσον ἀνέμοις probo ut qua Achillis useri in hasta vibranda et aevi adadexteritas fuerit homerica imagine describatur, Hom. l. 'Aχιλενς

μελίην ἰθυπτίωνα 'Aσεεροπαίω ἐφῆκε, itaque comma participio πάλλων subiunctum post v ἀνέμοις transsorendum sest. s. i neque quod Rau chensteinius μάχας λεονι εσσί τ' ἀγροτέροις πρασσεν πικράς, neque quod Berghius excogitavit πρασσεν φονων necessarium iudico, cum ιάχα Sunotissimo Sit i. q. ἐν μάχλ συν μάχα, pugnando, et πρασσεν φονον Ut cum

Ovidi loquar i. q. mortem socii. Poeta dieit, tuorum hasta infesta non

38쪽

stodeo, desumptum esse coli. Quintil. Inst. Orat. I, 1, 21 putet ire Bergilius

Pag. 386. mirantur. 'Aθάνα, quam per totam vitam fautricem adiutristemque habuit.' ovare. Hanc ipSam senem peritamque vulneris recentis tractationem Sosiae patera ante oculos ponit repraesentans Achillem manu Vere

medicas atrocli vulneribus adhibsentem: . Gerhard in libro Griechischestud trus ische Trin schesen ab VI t VII, Oll. p. 7. Welelieri, quem nunc vide in Mythol. r. . II, p. 83.

laudari: exposita autem erant haec praecepta in λείρωνος ποθ' καις, poemate lar gentis eSi Odeae v. ann ad s. 49. - Cum scholiasta explicet re φεν ἐν τοῖς ρμοδίοις καὶ προς κουσι τῆν Ἀχιλλεως παιδεελ νηγυχήν, et paraphraSte Seribat εἰς ταυτα εἱιαλλε ιον Αχιias ὁ λείρωναρμο α ibo πάντα παρεχων, echerus Philol. . V p. 448 ruet πασι γε μὴν eorrigit, praesertim cum veterum poetarum usu neu correeti comprobetur: v. heoer XV, 11 πάντεσσι καλοις οιὰλλει 'Aδωνιν Contendit quidem male Sonare ομενοι σι πῶσι Mommsen ad h. l. Sed ut in hoc carmine s. 73 παισὶ νεοισι indarus in haesitatione composuit et s. 43μεν μενων, ita Thren 1 r. I l με μενος, Pyth. VI, 39 υν ν περ,

61. - θυμον ανξων, formula Omseri ea motu Il. P. 226. si 'ementem. Λυκίων ε . . καὶ ρυγίων Λαρδάνων τε, de articularum, καὶ Olloeatione es em IV, 9, de copula τε post Ρ τε κὰ inlecta y MO Sen. Adnot. Crit suppl. p. 194. - Λαρδάνων, de Troianis et Hectore letum V. Eneom. r. 3 Lycii Phrygesque propter magnam barbarorum copiam ab eli ille praseliis fusorum nominati. - εῖρας, Burghius Suspectat Sine cauSa v. Hom. l. , 469 μιγημενα ε παλὰμησιν.

que utitur, V. y. Ommsen Adnot. erit. Suppl. p. 72 πὰξαιτο messium,

aliis in locis activum positum v. n h. II, 1 sic εmo Olymp. 1, 13, επεσθαι em II, 9 et multa alia, quorum partem collegit idem MommSen. l. e. p. 204. - πέσω πάλιν οἴκαδ', cumulatio notabilis: Hom. Od. , 149 πάλιν πίσσω, Hom. hymn. in Cerer. 205 πειτα μεθυστερον, Soph. Aiae 414 πολυν δαρον χρονον, id Oedip. Olon. 1408 υδις α πώλιν, tu i p. Hecub. 489 δύ αν ἀλλως τήνδε κεκτῆσθαι μάτην μυθη , Aristoph. Nub. 75 ti'αυ πάλιν αυγις νιστάμενον neque litor Latini: Virg. Aen. VI, 146 numque ipse olen facilisqtie sequetur alia monstrant Schaefer ad Gregor. Corinth. p. 169. Bah ad Cleomed. Meteor. p. 321. Ellendi ad Arrian. Exped AleX. I, 27, 4.

39쪽

Pag. 388. Isthm. IV. 54. Non octe Dissenus χαρμνα ἐπιχωριον, re gaudii plena et in Aegina insula nata dicitur Aristoclida victoria sic χαρ α levietoria etiani Pyth. VIII, 64 et Isthm. V, 4: simili ratione Simon. Amorg. D. VII 38 α ριι να Λησιν μέγα. transit ad hunc. βοα πρεπει, excellit et splendet; πρεπειν de rebus sub Sensus cadentibus, hic de cantu qui auribus percipitur dictum, notavit obeck Rhemat. p. 340 comparari pot0st ἄκουσεν em. II. 14,

Pag. 389. habita. I add. H. M. Meteri de theoriis Graee disput Hal. 1837, p. I. XIV. Pag. 390.

magna laude. Cum Bergilio τριτος scribendum et OS V. παλαιτέροισι puncto minore distinguendum est, ut v εν παισὶ . . . παλαιτέροισι pronomen ς Xplicetur. Quod sequitur membrum eum odem Bergilio in hanc formam redigendum: μερο εκασεο οῖον χομεν ροτεον γνος intellige: ριερος i. e. λάχος εκασιος se ἔχει οιον μεις, βρ6zεον θνος es em. VII, 54 καστος διαφερομεν ἔχομεν. antecedentibus. Ex eodd. cum sergilio et Ty. omnisenio ὁ θνατὰς αἰων reducendum sest. Cotorum de hoc loco optime egit Scholiast hisce verbis: μισεαρχος τρεῖς si ἐν τάς καθ' ηλικίαν αρετας codd. ι ς)προεξηγρίθμηται , et ἐν παισὶν εἶναι παιδα καὶ et ἐν νδράσιν ἄνδρα καὶ τὼ ἐν Παλαιοχυροις παλαι Orερον. καὶ et metri δέ, σιν ἐλῶν i. se ciere, .ccitctrcr

nervosior. Tod cum v. πόμα coniungi debet et OS v. πίμπαν distingui commato, qua ratione fit, ut duo appoSitioni membra, μεμιγμένον. . . diu fέπει, substanti V cuius gratia adjoetu sunt, nervos praecedant, de qua re es annot ad Pind. Isthm. III, 7 et Matthiae Gr. r. p. 971. Πύρι G, Carmen quamquam e rebus leuissimis ac dulcissimis mixtum summa tamen vi praeditii est spuma enim ex oculo surgens Oras X edit Vehementer et ire poculum quasi versatur Hom. Il. , 348 γάστρην μῖν ρι- Ποδος πνρ ἄμφεπε Quam spumam si quis ignorat ante oculos OSi iam

inveniet in amphoris Apulis a Gorhardo in libri Trinks halen uni Gefmsse inscripti abb. XXIII XXV editis. Mol irauci inii cor solebant laeti: Aelian. Nat. Anim XV. 7 ἀμέλγουσι γὰρ Indi περιγλυκιστον γάλα, καὶ ν

40쪽

10 RECITATIONES ORDINARIAE. ORDINIS THEOLOGORUM.

Ietiei exercitationes die Sat. h. -XII, eaeercitationesque catechetica die Sat. h. V V moderabitur. Privatim Theologiae practicae partem priorem, i. e. prolegomena, doctrinam de fidei propagatione et praecepta artis cate-ehetiea docebit doctionibus quaternis dieb. un. Mart. Jov. et Vener. hor. ΠΙ-IV. LUDOVICUS UNCKER r. publico Historiam eccissiasticam recentioris aevi enarrabit quinquies p. hebd. hor. III IV. rivatim Historiae ecclesiaSticae partem priorem tradet sexies p. hebd. hor. VI -IX.

LUDOVICUS SCHOEBERI EIN Dr. publice Mercitationes litur-gicas sodalium seminarii praeti eo-theologici moderabitur die Sat. IX X et Cantu eclesiastico eos iustituet die Morc. h. VI VII idem Introductionem in dogmaticen christianam diebus Merc. et Sat. h. ΙΙ- tradet. - rivatim Dogmatices christianae partem priorem, . . theologiam anthropolosiam se ponerologiam diebus Lun. Mart. Jov. et en h. XU-Ι, et Symbolicen christianam comparativam quater . hebd. h. IV- docebit. Prasitere Societatem theologicam die Ven. h. VI VIII moderabitur.

AUGUSTUS IESINGER r. publie Seminarii Regii homiletici

exercitationes die Sat. h. X XV et tercitationes catechetica die Merc. h. V V modorabilim'. - Privatim Pauli epistolam ad Romanos quinquies h Ἀ- et Epistolam ad Hebraeos quater h. XI XII interpret bitur Idem studiosis philologiae Societatem theologicam offert. LIUS AGEΝ ΙΑΝΝ r. publice de scriptoribus historiae ecclesiasticae dissseret binis horis V M. - rivatim Historiae ecclesi licae partem alteram enarrabit sexies per hebd. h. ΙΠ-IX Historium dogmatum quinis scholis tradet h. IV V. - Privatissime Societatem theologicam moderari perget die Ven. h. VI. ALBERTUS RIΤSCHL Dr. privatim Theologiam Novi Testamenti tradet quinquies . XI Ethicen theologicam narrabit exies . H. Idem societatem theologicam moderari perget. FRIDERICUS GESS Dr. privatim tradet Ethicen theologicam quin quies hora H I. Idem tu societate exegetico dogmatica proponet Petri epistolam die Veneris hora VI.

Ρrine Gotting. lectione et Xercitationes catecheticas, earumque Ora etabula publiea indieabit.

SEARCH

MENU NAVIGATION