De manumissione servorum apud Romanos

발행: 1685년

분량: 279페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

11쪽

animo offertur. Valete , Ampli simidi plurimum Reverendi , ac magno rei pu& literarum

commodo diu ac a thletice Vi Vite . meque Vestrum amare

Pergite

Ultra jecti

A ..

12쪽

liberali ingenio O eruditione formise

mi Iuvenis

Seu Libertatis dandae ct accipiendarietibus apud Veterre, Hegantem l bellum; in ipsis Libertatis Bebgicae incunabulis, Trajecto,

editum

Ag rea Iaminetras, dulcissima nata

Tonantis,

Subdiderat servo libera colla jugo: Stigmate deformis crudeli ferre c

tam injustum Domini jussa supercilium.

. derat hoc tandem docti mens libera

13쪽

Nec tulit: ingenio vindice reddit opem Et LIBERTATEM , T νιcti, Palladis

arce,

Rite aura sit liberiore frui. LIBERTAs edi potius qua debuit Urbe lo potuit mitti dignius illa manu t

14쪽

Manumissione Se

vorum apud Romanos.

LIBRI PRIMI.

I. Unanumissio. unde dicta δῖ & pro id est , manus pro potestate. manumissio unde orta 7 2. Libertas ab initio implex, ideo tantum una

manumissionisspecies, postea

duplex, justa S injusta.

15쪽

2 De a numissione sermorum

Suetonius S Tacitus explicati. 3. y syam libertatem adepti plane pleneque liberi, nec in servitutem revocari poterant 8 . yusta libertas quot modis acquiratur δ an te tempora Serυii Tulti nul Ii manumisi. prima mauu- mi onis species per usum sancta.

sio, is enim qui libertati restituebatur. a domino e manu mittebatur. Festus in voce manumitti: anumitti serous dicebatur, cum δε- minus ejus aut caput ejusdem servi aut aliud membrum , tenens dicebat: hunc hominem liberum esse volo , 9 emittebat

16쪽

Apud Romanos. 3tebat eum e manu. Definitionem manumissionis dat Imperator &dicit quod sit de manu ortis pr. Instit. de Libertinis Plenius. desinit Ulpianus docens manumissionem esse de manu missionem id est dationem libertatis. Lege q. D. de I. & J. blittebatur autem e manu ad indicandum eum jam jugo laxatum herili, ut Clandiani verbis utar, & potestati domini exemptum , ita enim VOX manus sceptus propotestate usurpatur. A ICtis. Justinianus loc. cit. Manum fio autem est de manu datio, nam quamdiu aliquis in servitute est manui est potestati suppositus es : ct manumissus liberatur a domini potestate. In quibus verbis notandum quod dicatur manui ct potestati dicitur enim ibi 2 pro id est: eodem modo Ulpianus : Est autem manumisso de manu missis, id est, datis lisertatis: nam quamdiu quis in servitute est; manuis' potestati subjectus est. Ubi 2 eo-A 2 dem

17쪽

a missione servorum

dcm pro id est modo sumitur. Neque id JCtis infrequens est, eodem

enim modo utitur Imp. Instit. f. i. de Tutelis. Caeterum manus pro protestate etiam sumitur a Pomponio

l ge a. f. I. D. de O. I. Nec tantum J Ctis ea vox isto significatu frequens, ita & Oratoribus, Poetis, & Historiographis. Ita enim Cicero pro Fla

co in manum , inquit, convenerat loquens de uxore per in manuS con

ventionem ducta : Sic & Tacitus Ann. lib. I S. cap. Iq. Exsul Seneca, trunca manu id est imbecilli potestate cui opponitui strenua manus. Eadem significatione sumitur & ab Ovidio in vulgato illo versu: An nescis longas Regibus esse ma Et a Virgilior

Ante oculos interque manus sunt omnia vestras

Et ita sexcentis aliis locis. Manumissio autem originem ha- bet

18쪽

Apud Romanos. sbet ex jure gentium , quippe cum jure naturali omnes homines liberi essent, nec nota esset servitus, ignota quoque manumissio filii, posta quam autem jure gentium servitus invasit, secutum ex eodem jure beneficium manumissionis , ut luculenter docet Imp. pr. Instit. de LubertiniS. r. Libertas autem quam per manumissionem consequebantur servi, ab initio una &simplex erat, eadem scilicet liberos competebat quam habebat manumissor, nisi quod libe tinus esset qui manumitteretur, quamvis qui manumitteret, ingenuus ess t. Teste Justiniano 3. 3. Instit. de Libertinis: Ouia ct a primis,

inquit , urbis Romae incunabulis una atque smplex libertas competebat , id est, eadem quam habebat manumissor,

nisi quod scilicet libertinus sit, qui m

numittur , licet manumissor ingenuus

19쪽

6 De 'fanumqsione servorum

competebat, ideo nec plures uno manumittendi modi in usu fuerunt, ut patet ex eodem Iustinianu dicto. Postea autem, scilicet tem-

poribus Augusti, duplex esse Carpit libertas , justa & injusta. Seneca

de vita beata cap. 2q. Hominibus

prodesse natura jubet: servi liberive sint, ingenui an libertini, justa uber-

ratis an inter amicos datae. Suetonius

in Augusto cap. qo. Servos non comtentus multis difficultatibus a libertate justa removisse. Ubi Suetonius' e primens libertatem justam agnovisse videtur non justam, eaque est, quam

inter amicos datam Vocat Seneca.

Quoniam autem duplex libertas, ideo manumittendi duae species. Tacitus Mn. lib. Iue. cap. 27. Quin se manumittendi duas species institutas esse, ut

relinqueretur poenitentiae aut novo be ne licio locus.

3. Iustam libertatem consecuti plane pleneque liberi erant, nec ullo

20쪽

i l Apud Romanos. 7servitutis vinculo diutius tenebam tur; neque in servitutem retrahi poterant , qui vero non justam acceperant, servitutis vinculo adlaucJ nebantur , & 1n servitutem retrahi poterant, quod indicant verba T citi :. Ut paenitentiae aut novo beneficio

locus relinqueretur. Poterant enim

liberti minus justa libertate donati,& retrahi in servitutem , & justam Iibertatem a dominis adhuc exspectare , idque multis de causis , de quibus postea.

. Justam ei talem consequebantur tribus manumissionum speciebus, quas legitimas vocat The

philus 3. 4. Instit. de Libertinis Vesenim manumittebantur & a potestate dominica liberabantur. Censis vel vindicta vel testamento. De quibus speciebus jam singilatum agemus. Quoniam vero supra vidimus unam tantum ab initio libertatem fu1sse, idcirco quoque unam & simplicem . A q - -

SEARCH

MENU NAVIGATION