De mare Venetorum, ad Laurentium Motinum Romanum epistola increpatoria & monitoria

발행: 1619년

분량: 32페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

6쪽

VENETORUM,

LAURENTIUM MOTIN v M

EPISTOLA INCREPA-

toriammonitoria.

M. DC. XIX.

8쪽

VM Tu, Da Mana ADRIATrco, Doc TIssIME Laurenti, aduersus Venetos Auctoris ignoto nomiane, mihi dedisses, legissemque ipse scriptum, eoque

iniuriis,-mendacijs reserto, compererim, magnopere laedi tum veritatem, qua nil ocratius reperitur in rebus,tum Patriam , qua sub Deo nil collitur religiosius, non potui non vehementer mirari stupidita, tem scriptoris,&,iisce cocitatus acutissimis stimulis, leuitatis eius non ad te mittere cosutationem .Quantum in primis Patriς tene tur unusquisque, insigne illud Maci bi j ostendit testim omum, iura ei conseria antibus, auxiliumque praestantibus', certum in coelo locum, beato sempiternoque aevo fruituris, esse definitum; Verita tis, deinde vim adeo magna esse iuxta Hilarii sententiam,v t,ctsi per se non possit intelligi, per ea tamen,quae illi aduersantur eluceat,&, in natura sita immobilis manens, naturae strae firmitatem quotidie dum attentatur, acquirat. De stupiditate scriptoris huius nil penitus cum ratione dubitari potest, tritum etenim est illud, & verissimum circumfertur adagium, non esse lauandos Pisces: & leuit tem in scripti discussione patefaciemus. Igitur ut tecum consideremus scriptum suum, cuius finis est &intentio ostendere, esse nulla Mare Adriaticum posse rati De Ve ne torum ; et oram hanc pertractationem in duas diu: demus partes, quarum prima de consuetudine, de Privilegi altera erit, C mittentes nae parum aedificant, dc a prae sienti sunt aliena dissertatione, ct in-ituto. Consuetudinem voluerunt, ut probe nosti, septen tes,duplis citer esse capiendam, primo in ampla significatione quadam, ut communis sit, &sub se praescriptionem complectatur de qua nullus est nobis sermo, sed secundo de consuetudine, stricto specificoque modo sumpta, quae diffiniri solet, ut principium homini a

natura tributum acquirendi ante omnes politicas constitutiones, in v si certo & continuato consistens, & practicatum, alicuius rei oblicitam dc honestam uti commoditatem. Principium quippe ponimus loco generis, S tera, visormalia, auferiat omnem,&qu1cunque dissicultatem circa ipsam, ut patet consideranti. Ex eo, quod illam facimus a natura pendere, colligitur, quare a philoso.

phis quassi natura appellata sit; est enim illius proximus effectus ante A r quam

9쪽

qnamcunque legem humanam; & propterea qui consuetud repol sidet, recte possidere dicitur priuilegio , lege, & quouis alio nomine tituli excogitari potest,quoniam'titulorum foecundissima mater priuilegium inducens, formans legem, legem abrogans cum

similibus, de quibus, de morales Philosophi , & Scolastici Theolo.

gi sapientissime tradiderunt.

Hac ab origine Vrbis sus Venetos possedisse Adriaticum, Iuce meridiana redditur perspicuum : si enim Urbs in Mare sumpsit exordia, dc Vrbis Domini fuerunt Veneti, Veneti quoque sue runt Domini eius, i n quo erat Vrbs, igitur Domini maris. Quod

autem fuerint Domini Urbis suae,probatur tum a cognominatione Veneta; tum ab eo quod nil constat de opposito, quod euidenter concludat, tum quia veneti, cum, teste Appian Stra neque, essent Romani adeo ut sua tempestate dixerit Nicetas sic eos fuisse existimatos, erant populi liberi, Dominique littorum Adriatici ipsius , unde iure optimo, corruente Imperio, perditis Patriis, in sultantibus ubique in Continenti Barbaris, potuerunt occupare insulas, in eis ciuitates dc Oppida condere, dc ad sui salutem dc conteruationem, formare ela: Ses, percurrere mare, eosque item propulsare qui sibi fuissent infesti,&inimici .Haec assequi possumus saltem verisimili coniectura,considerantes Venetae Reipublicae maiestate, quae nec vestigio, nec umbra quidem patitur suorum deliramenta calumniatorum. Immo Gothis Italiam regetibus, Venetis Cassio dorus ille Praetorii Praefectus inter caetera maritimum in epistola xxiv. duodecimi libri, territorium describens, ab Austro Padum Rauennam usque protendit, & ab Oriente ad littora maris Ionij.

id , si deinceps, Gothis expulsis, & lialia ad Orientis peruenta

Imperatorem, ex opportunitate Veneti, territorium suum praeciaris auxerunt facinoribus Ν Praetereamus Thomam Fagellum, Platinam, aliosque non paucos, gratam priscis illis temporibus eorum facientes mentionem,&, breuitati iludentes,capiamus Duces Reipublicae illos vetu stissimos, Iuttinianum, Petrum Tradonicum,Vrium, Petrum Candianum, Petrum Tribunum, Othonem Vrse lum, Dominicum Sylvium,Vitalem Phaletrum, Vitalem Michaelem, cum cςteris ad Sebastianum canum quos omnes octingulos connumerari, sicut valde prolixum fortasse esset, ita & moletium; hos referunt Supplementum in undecimo dc duodecimo, Sigmniusque in quarto,quinto, dc sexto libris sua tum historiarum, ait

stantes de classibus, quibus, ut rem iaceret gratam Imperatoribus,

10쪽

nimmisque pontificibus prosecti Duces contra Mauros, aIiosque

dirissimos Scithas,& Barbaros, diuexantes Apuliam, aliasque crvi tates & oppida, mari ipsi contermina, nec non occupantes Vrbem illam sanctam Hierosolimorum, de illis quam saepissimerunt, suum terra, marique dominium magnifacientes. Infra haec tempora nullus hoc reperitur Princeps alius a Veneto, qui percu Drat mare, qui in illo classes formet, contineat, illisque piratas, pretdones, Barbarosque repellat; nullus, qui iure maris, nauigationisq; Veneto aduersetur, immo Dalmatae, Istra, Liburni, Picaeni, p , imperatores ipsi, ipsique summi & sancti Pontifices Venetos vocant, eorum opem &auxilium implorant, vires, dominiumqueu-lorum fatentur,& recognoscunt. Hocto sugit, & praeterivit, subdole sumens exordia a Sebastiano Ziano

Illustrissimo strenuissimoque Principe enetorum,dicen quς ζ

te illum, Rempublicam, incapacem viribus, consuetudinem inducere minime potuisse sed videat,legatque Forcatulum, Antoniu, Platii nam, aliosque plurimos contestes de fortissimis triremium, nauiumque innumerabilium expeditionibus, &, ob mendace sup

y um& 4-giani praeclarissimi Ducis non est,

oui nesciat Federici qui Iam atrociter Alexandrum tertium Roma

tem. filium Othonem nauali praelio mirabiliter a Venetis fuisse sua Deratum. Et licet satis imperite sciolus Aduersiarius id colligere si hi videatur tanquam nostrum vanissimum figmentum , testis nihilominus sit huiusmodi veritatis Biblioteca sacra illa Vaticana, quae, perillustri episcopo Milis au iliore Ferreto, tot, tantisque vetustissimis Venetae Vrbis traditionibus, & monumentis, adiunxit O nem Rauennatem sacerdotem seculi illius scriptorem, qui historiam hanc adamussim delineando, sicut veraces nos,mendaces blaterones ostendit secus existimantes: eoque magis, ex quo Regia item Vaticana pluribus praeclare gestis historialiterque picturata nostram antefatam refert, & repraesentat. Sed ad quid, mi dices Laurenti, historia haec, quae ad consuetudinem nitul consert e vii. Que coni ri, si consideretur, ad hanc usque horam tenuisse sem- r instructam classem, qua obuiam Dux ivit Othoni, secum conflixit, eum terruit, eum coepit,adeo ut uno omnium Ore,& contensu, praesentibus tum Pontifice,cum corona diuersorum praesulum,

cum imperatore, non absque Procerum multitudine, Dominus ς Δ a maris

SEARCH

MENU NAVIGATION