장음표시 사용
21쪽
suetudine nostra testificantur, eam recognoscunt, atque decan tunt. Haec porro priuilegia quae se vidisse testatur Iulius Ferretius Rauennas. De antiqua instaurata & illustri militia. Quaestione De non pugnando nisi urgente necessitate alia sunt imperatoria, alia Positificia: Omnia tamen data Vniuerlatati Republicae totius, adeo ut singularis nemo de Universitate illis renunciare possit, etiam respectu proprii fauoris sui, cum formaliter oc ex propria
intentione Rempublicam ipsam concernant, iuraque sua tum urbis. cum Adriatici maris firment,& ad perpetua memoria, ex certa scientia, dc de potestatis plenitudine muniant.. Contra ea omni scius Aduersarius noster armatur, fraude, videlicet de dolo, tum primo, quoniam praesupponit, primum V ne torum priuilegium esse Alessandri tertii, tum secudo, quoniam ex Axiomate suo, quod mare comune sit secundum naturam, dc neminem illud sibi appropriari posse; infert, neque haberi Princi
Pum concestione. Vt ad primum pertinet, multa , iuxta vulgare illud , dicit , nihil probat. Unum , quod Alexandri historia lab losa sit, dc remouenda. Aliud, se in Vaticano vidisse codicem eo. rum, quae secerat Alexan . De illo remouendo, abaiuliorit te agit: ob aliud autem, is potatus nescit.Quid agere debeat. Hi storiam itaque aggreditur aut horitate Romualdi s piscopi Sale μnitani, Gote fridi Viterbiensis, dc Abbatis Vspergensis, dc sic argumentatur. Hi doctores nil dicunt de priuilegio liuiusmodi, dehistoria, quam sibi veneri cOfinxerunt,dein uestituta maris: igitur nil est,uanum est,ficii tium cst, fabulo tum est, quod a scriptoribus v netis fabulatur. Doctores etenim supracitati spectatae fidei,dc probitatis sunt, contemporanei ipsi Alexandro, praeientes sujs operi bus, seruientes perstinae illius, igitur cum,ex caeteris: hanc Omittantlii Iloriam, nec imaginari debet ab alias. qui multo posteriores scripstrunt. Neque dicendum, subdit, ex Archiuis dc scriniis Reipublicς esse deductam: quoniam corruptibilia cum sint, dc dispositi ni subiecta venerosum, non habent publicam sidem,non probant, non est eis credendum. - Aliud, quod iaculatur, argumentum, aduersus priuilegium Alexandri, est, se codicem in Biblioteca reperasse Vaticana, uniuersa continentem, quae Reipublicae fuerunt ab Alexandro com cessa, sed in eo nil vidit illorum, quae Venetis concessierat Alexan-per: dc si quid in eo est, solum diurictus est ciuitatis, qui Clodiam non excedit. Neque obstar, inquit, noster incognitus Obo, partus
22쪽
Has facit argutationes Argus noster, eis non priuilegium pro- terens, sed Dialecticam , qua uti profitetur. Heu Aristoteles, nunquid vidisti argumentandi locum ab authoritate negative e Immo tu , Iohannes Euangelista, in capitulo finali, nos male docuisti, Christum Dominum fecisse multa, quae non sunt scripta, Quid e go credendum ne, an potius aduersandum tanto Philosoplaasi rotrireat dies, in qua natus est iste cunctis disciplinis phrygiatus,quideresponsio uitaeritur, responsio datur, illi Dociores perillustres S c lebres, & si non dixerunt de hoc priuilegio, illud non negarunt: stant enim simul, ut te non litet, Laurenti mi, fieri, dc non dici, factum esse, & non esse scriptum: dantique oppositum , illud veconcedenti, ut facit Philosophista noster, quae non sequuntur incommoda, dc in conuenientiat Probarem utique dc ego contra illum, nec doctum, neque prudentem, quia id mihi nullus dicit, at prudens sit, ac doctus consideret quaeso quae subiunxit de Archiuis Venetorum, an nimirum dissideant a Neapolitanis suis, unde, Iohannes Baptista scuro, Maitha, dc .ilii Doctores minime fascinari potuerunt. Sed nec verum est, Obonem partum esse Veneta
sed Vaticanae Bibliothecae, videat, scd legat Hieronymum Bardi Florentinum id arte stantem in collectaneis ad historiam huiusmo
di pertinentibus, ibi enim dicit, episcopum Milis inde librum eum
extraxisse; ne igitur, de more argumentetur, non inueni, non vidi, aut legi librum, igitur non est, est quid ignotum, vanum , inutile, nihil probans. Nam Corius, nominis non obscuri, vir,eum vidiq& refert: refert & alterum, scriptores, tempestatis illius, de verita te historiae nostrae contestantes, et eos, cum ratione, sequitur Corius, quoniam, Adirersarii unico, & singulari testimonio caeteris omnibus valentiori, Bibliotheca Vaticana est maximae fidei. Sed ei, si adderem iis ιχ Hy sipanam i nonne veritatis plenitudine nobis Venetis esset gloriandianis videat Tenebrio iste praecitatum Lud uicum de Thuar, verba illa Sybillae, certa cum ratione, exponen- tem, Hquedumsponsa diminuatur, erc. Alexandrum vili habitu apud Venerias diu latuisse, & Venetorum auxilio praeualuisse. Ergo Amchiva Venetorum, per Secretarios doctissimos, & fidissimos, sub iureiurando, custodita, contra quae crocitat cornix ista, Vaticanae, Hyspanaeque conuenientia, non sunt corrupta,alterationi supposita, neqilesiuspecta. Pulchrius autem,& neruosius est aliud argumentum, dignum Dialectica sua syncopale sumpta; est etenim ductum
23쪽
a codice eiusdem Vaticanae Bibliothecae , ideo validissimum. sed ad quid codex ille e quid narrate quid continete nescit. vidit ne
eum ζ vidit. Legitiae ei inae nescio; credo verisimilius tamen eum non legisse, quoniam sciret in eo quid contineretur, quod nescit. Scirem ego nihilominus ab eo libenter, an aperuerit librum , qu
niam timeo, illum non verum, sed pictum, sculptumve fuisse, proinde vidisse, non aperuisse, neque legisse: ad impossibile prostacto nemo tenetur. Ideo si aperiretur, diitrictum neque ad cliatam contineret: quid tuo tempore, Cassiodore ead Padum, dicis, igitur ultra clodiam, Rauennam versus. Sed sequamur Bubonem, quo vadat, nescientem.
Introducit historiam Pipini de Magni Caroli, quod, vi, armisq; ab italia expulsis Longobardis, dono tradiderint ecclesiae Roma
nae ciuitatem nostram; Non connectit subsequens cum antec dentibus, neque causam resert primae subinserendi historiam istam. Volitam iis secum etiam nos dicentes, si peream intenderet inserendum, Alexandrum hoc donum Venetis relaxasse, bonum prinsecto esset argumentum, declaratis primum , quae petit. Horum unum est historiae veritas, quam nobis fauere pro certo tenemus . Aliud hoc Alexandri mimius uiri donum huiusmodi continere ;probet utrumque, necessarium est. Nos enim, vanostra missa se
ciamus , habemus & Gallos, & Germanos telles, opinionem Ad . uersarii, de victoria Pipini & Caroli, expresse subcanantes, videat Rubertum Gaguinum,& Huldricum Mutium; dc, si sorsitan desi deraret legere pacis capitulationes, ut quandoque desiderati it ceranere eius dominus Pater Squilinius petat eas apud Huldricum eas fusissime tractantem; & ab his sequetur,eos Principes dare non potuisse, quod non ha bant, igitur nec relaxare Alexander, quod nunquam acceperat. Possiem praeterea multa referre ex iis, quae in hac historia dicit, risu digna, videlicet quod Pipinus Senior Stephano Papae tertio de anno DCCCX. dederit urbem istam, cum iam pateat, Pipinum hunc suum objjsse extremum diem anno DCCLVlII. testenturque Baronius Franciscus Consterus, dc alii. iam annis quinquaginta Stephanum fuisse mortuum. Item dicit, aduenisse in Italiam Carolum, quoniam Leoni Papae Longobardierant impedimento, ne quiete ecclesiam regere posset. Videat Bibliothecarios ; omnes quippe dicunt, a Romanis Leonem fuisse vexatum,&propter illorum insolentiam Carolum vocavisse.Te
tio, ad cribit Graecis , dc eorum inertiae, quod praelatus Carolus di
24쪽
acclamatus dc coronatus fuerit Imperator; cnm, te, Morine, non lateat, Irenem extitisse, pollicitationibus vanis di deceptoriis euadendi coniux illius, fieri primo imperatorem deditassensum IPostremo verba de Venetae urbis subiectione, faciens, toties, data Dpera, neutralitatem praetermittit, citioties de pace actum fuit in ter Nicephorum & Grolum de qua eleganter, praeter alios, Nau. clerus, ut infallibilem coniecturam , quod antea neutralis fuerit. Quod quidem, meo iudicio, aperta contradictio Bibliothecario. rum probat; Cum omnes etenim viderint ecclesiae factas donationes, de proximior illis temporibus . videlicet Bibliothecarius nuncupatus, cui magis caeterorum est adhibenda fides hanc tamen donationem non est, cur poti luimum credere debeamus posterioribus, ut optime, in hoc, etiam contra Bernardum iussinianuni aduersarius argumentatus est in historia Alexandri.Sed, si accedat,
quod Ludovicus, qui in imperio successerat Carolo , ecclesiaeque concesserat plurima, in diplomate su C narrat, quae donauerant sili Progenitores, & nullum penitus verbum de Venetiis habet, quis dubitare potest de eo quod legitur in Hostiensile &desuperflua ii quicquid sit de hoc, vinetius praemimur per historiam, quam affert Normanoium , ex septentrionali plaga, inquiens,eos descendisse sub anno ioi 8. in Galliam,vbi,occupata Regione, quae ab ipsis sumpsit cognominationem, eorum Dux R dulphus nomine,eie 'us a Comite Ricardo, Romam venit,& Papae gratus, missus fuit cum militib. suis ac aliis Romanis contra Graecos,& Mauros. Inter quos, subdit,fausta,infaustaq; fortuna belli geratum fuit usque ad MLl X. quo tandem tempore Christiani nominis inimici penitus pulsi, subactiq; fuerunt ex Hostiensi de propterea Rubertus a Nicolao Secundo Pontifice accepit in uestiaturam Apuliae & Calabriae iub Ducatus titulo, quemadmodus ubritulo I rincipis item eam accepit Capuae ipse Richardus. applicationem a narratione historica valde differentis, credo tamen, per illud,argumentari velit;
Apostolica, longe ante Alexandrum, Vςne rum Ducem, fuerint in uestiti de Apulia de Pl*rsa, cui adiacet Adriaticum mare, longe etiam ante , pos essione,neque eis Alexandi um potuisse
praeiudicare . Nam authoritate legis, cum decisum sit in codice Vominum prouinc mari finitimae, maris esse Dominum rta teri necesse est,Adriaticum ad Dominum Apuliae rertinere Sed
25쪽
hoc argumentum, ut in terminis loquamur priuilegiorum, petit Vnu,quod indiget probatione, Normanos videlicet, ante Veneto' fuisse priuilegia consequutos. Hoc est,quod in superioribus dignuduxi adnotatione, quando a Sebastiano Duce exordiebatur . Non, mi Laurenti,eoduntaxat tempore,coeperunt Veneti incolere ma re,ut antea patefecimus, sed quando, nec cogitabant Normant,linquere septentrionalia. Nec primum fuerat illud Venetis Alexandra Diploma, sed alia praecesserunt plurima Orientalium Principum, qui in utroque maris huius lit tore dominabantur prouincias. Nec denique ex Pontificibus fuit primus Alexander,qui priuilegia contulerat Reipublicae, sed eiusdem Nicolai Secundi, qui etiam eandem Christianissimae titulo sibi complacuit cohonestare.HV prinfecto , mihi persuadeo, non habere hunc hominem in suo Grammatophylacio : sed quid ad me, etiam si argutabitur,ergo non sunt veraρ assuetus iam sum in terminis Dialecticae suae: ideo eis praeter
missis rem historiae suae Videamu is , o cDicit in primis Rodulphum a Richardo pulsum&a Pontifice
Romae susceptum. luisse contra Graecos atque Mauros, quibuS tandem oppressis,&eiectis exigit ratio,vt Rodulphus mei, qui pugna uerat, vicerat hostes, & dei vir mori, Uret, reciperetque inue tituram, quam tamen, inquit, recepisse Ricnardum, a quo Rodul-phus fuerat expulsus, & Rubertus, de quo nullam habuerat memtionem.Vtitur praeterea pro testimonio veritatis eorum,quae restri de Normannis, Hostiensis autoritate,qui lib. a capit.' 6. Hos,testa tur, se recepisse in coniurationem quandam Rebellium aduertus Imperatorem.&qiaamuis conserentes manus cuna Graecis aliquando victores euaserint, omnia tamen acquisita perdiderunt, in capitulo 65. illos pulcherrimo effert elogio, quod et sent Raptores. Sub anno M. XLI. in capitulo LXV ita. quod sortiter pu-Lnent, vincant castra Graecorum , sed ne verbum quidem pro ecclesia: at caeteras Apuliae ciuitates quod partim i capiant, partim sibi faciant tributarias, inquit,& hoc modo a Normanis acquisita est Apulia. In capitulo LXXI. explicare incipit Holliensis eorum cum ecclesia merita dicens, ut occuparent illius bona.
Gotei dias quoque viterb ensis parte XVI l. Chronicae, puliam,inquit, Rubertus ingreditur, incolas terrae, non Graecos, Mauroso variis modis, nunc potentia, nunc dolo, & fraude alm-git. Sigonius libro 8. Omnia Normani, inquit, circumiecta loca insessa usque adeo reddiderunt, ut ne a ditione quidem Mola
26쪽
eliorum Cassinatium temperarint: subdensqne inuestiturarum
praeparationem) haec erant, inquit, praeter coelera ficum, Castitas clericorum. Collatio Ecclesiarum Eucharistiae Sacramentum , & depraedatio Normanorum . Batonius denique a
M. LIII. ad LX. Ipse Leo,inquit, habita post Paliqua, ynodo Romae contra Normanos exercitiim mouet; ut laceamus censis ras,
quibus inuoluti se se expresse hostes Ecclesar dixisse volumus,ut in rosterum, non per innaS portarum, leo a' posite Historicos,aliosque libi os lepere velit. Nam nec verum est. Nicolaum Pontificem secum contrIine Dacem,eosque absoluisse ab excom municationibus,ut cotra Graecos oroficiscerentur, sed molestatus a Ronivnis propriis, expedies iudicauit,Normanoru in eos uti auxilio. Adboc ne a alias nostra ex popina Fratru Charitatis eructauit prodis ile etere Platina,&hel uniare etiam legem illam, quam isti; ea enim loquitur in casu,quo prouincia Unius deretur ad tractum illius maris, &-mare pertineret ad Princi si aliud non obsisteret impedimentum. At in casu nostro sat particulariter&ad modum particulariumVrbes,&loca contermi a Adriatico habeant usum competentem manente uniuersali iurisdictione, & dominio Reipublicae e Illarum. Neque Cbstat, quod gratis confingitur ab eo, nimirum nrientis Imperatores parum,aut nihil possedisse falsum flectis etenim GOchis ab hoc Regno per Belisai tu & Nar,setem eam potiti sunt,&diuiserunt postea cum Carolo magno, ut Patet. Neque pariter obstaret, si dicet e tur, Priuilegiorum concei tironem inserre praee minentiam, superiori tramquec'ncedetium super priuilegia huiusmodi recipientibus. Quoniam iam dictum mites honorifica, &in forma communi ; propterea non inferre aliouid ultra consuetudinem Venetorum, de qua satis abunde ductum miti sibi enim iecerunt Ieges Pontifices, &Veram,quocunque casu, consuetudinem titulum, post eis; Diaem,& Dominium Venetotum habetent, unde nullus sub Pontifice, nediae sub imperatore id moleste ferre potest, . Hanc hactenus declaratam veritatem,cognitam a veteribus Urbis te alis professUribus, susceptam, & ut communiter delin Iam a recgioribus, lippus Homo deturpare conatus est destriis,&Nendaciorum lascinationibus; ideo, & quid illis respondeatur, patier ter videamus. A Bariolo,&Baldo ad lasonem,non repetari,inquit,
27쪽
quenquam,qui Adriaticum appellet mare seu Gulphuni Veneta
rum, sed solum eorum mare,eolinum districtus littorum , quasub eorum in
peris; γ Gulphus, qui est in eorum Dominio, per haec nil aliud significando,quam districtum Ciuitatis Chtodia minime excedentem.Glossa quidem Doctore suo digno sine fundamento est volens tot, itatisque Doctori,as aduersari,qui iam in Scholis adepti sunt nomen immortalitatis & gloriae. Sed quid voluerunt Baldus,& Alexaderintelligere, inquientes, in eorum Dominis babere Gulphum maris, lius nauigationem, ita ut ali seam possunt interdicere ς quid Pedagogista dicet ad illud nomen possessivu, quod id circo pronomen dicitur, quia stat pro nomine Veneto, & perinde significat,ac mare Ven tum,ut Geographi,& Historici fuerunt interpretati e De vertam D prictus, petat dictionaria, si credere dissidat Doctoribus idem effecensentibus, ac tetritorium, istudque spatium esse Venetis, inta cuius fines ius habent terrendi. Igitur Doctores i lii praeclarissi midum dicunt nimis ample loquuntur,dum subdunt pronome differentiale, mare illud distingun t ab alio, non a lacuna aestuaria,in qua posita est ciuitas. Doctores praeterea, dum loqui voluerunt de ciuitate,aperte locuti sunt, non symbolicae, ut ita dican &per terminos proprios,ita quod ex loquentes, etiam de illo, in quo pinsita est, locuti sunt,adeo ut aduertario minime velitandum est,aut glandum de altero in alterum. videamus item volo Doctores nobis seu tores,an comparari possint, de debeant cum magno isto Bariolista,an sint calumniandi ab eo quod auaritia scripserint, dc auro Venetorum, ita loquuti sint, corrupti. Est in primis Felynus, in capitulo de queua,titulo de praescriptione ; Martinus Laude sis in trach. De Principibus,quaestio 123. GIs s
Caccia lupus in lege prima, dice, de summa Trinitates Stracha de navia gatione. Iohannes Monachus in Capitulo, ιbipericulam, De electioilib. 6. De Anania in Capitulo secundo de clerico Cenatorer Super GItitution.
Iustin. Iohan. Oinothin libro secundo, De rerum diuisione: ubi Sylvester Aldobrandinus; Aretinus; praecitatus Io: Baptista lauro,&alii plurimi: Omitto Bartholomaeum Caepolam: Pisonem: Marcu Maim tuam; Peregrinum :Jt forta sis corruptos, ut iniuriose, calumni seque dicit Aduersarius,cceteros ignorantes appellando. Addo ta men Ripam in legese insulam,de verbo, tim obligatione, dc Balbum, quocum pro secitasset, ab huiusmodi calumnia remotissimus esse debet, di fide dignissimus. Sed hoc mirabile existimari debet, quod salbus, cum Angelo,
28쪽
Rayn.De Flor.& Ioh.de Anania, dicens, ex longa consuetudine, Venetos, & Ianuenses habere in mare iurisdictionem, stringatur ab hoc glosatore,quod Veneti habeat usque ad Chlodiam,ouar est una ex insulis Venetiarum districtu suum: & Ianuenses nil habent in mare,nisi quod vi acquisierunt,ut supra a Sigonio traditum fuit;
habeant tamen Iurisdictionem in mare, ultra eam, quam iure pri citatae legis in Codice,de Classicis, sibi possunt couenire. Res, Motine mi,de qua egit iste, vel est propria,vel attulit proprium commodum tanto Patrocinatori, sed vite viam communem relinquenti in consiliis dc in iudiciis quoniam hoc est malum parere, a quos
lus Deus, qui de lapidibus potest suscitare filios Abrahae, bonum
eripere potest. Haec Laurenti de Mare Veneto dicta sufficiant scripto,quod mihi dedisti nudius tertius . in quo, tametsi alia quoque reperiantura proposito quam maxime aliena, quae potius scribentis animum exacerbatum patefaciunt ea nihilominus praetermitti conuenientius mihi iudicatur, quam ad maledictorum vindictam videri velle prolixior . Quae enim meminit de Ferdurando in bellis occupato cum Turcis, dicens, Venetos interea cupidos rerum aliorum,ut ei occuparent loca Regni, extitisse paratos non sane loquitur, tum quia non est ad rem,quod dicit: tum quia hoc no est .verum,immo dolendi causam nobis suppeditauit Ferdinandus potius, quando Herculem Ferrariae Principem a Venetis protectum contra Nico. laum,aduersus Rempublicam concitauerat: quando cu Matthaeo Corvino ex industria amnitate coniunctus, foedus initum cia Republica rumpere secerat :& quando, mortuo Cypri Rege Iacobo, rebellibus fauebat contra Catharinam Corneliam, dc filium legitimos Regni successores. Ad rem autem fuisset locutus, saepistola suam , datam duci nostro Pa squali Mari petro e Fonte Populi, die nona septembris anni M. CCCCLVIlI. indictione sexta, inscripto ire tulisset: in ea enim apparet, lateri hunc Principem, Adriaticum
mare esse Venetorum. ibi sane, verba huiusmodi proseruntur: cutriremes Magnificorum Virorum Francisci de Orthona militis, O Matthaei Iohannis secretari' , oeconsiliariorum nostrortim fidelium dilectorum a n Irissipend)s bisce diebus aufugi e intellixerimus, ta ilias, hac data fama lucrandi gratia, V seri Domini, maris fauces expetisse, O profecto intrasse. Pertimentes igitur, ne subditis Vestris, O ipsorum rebus ex inopinato aliqua damna inferant, LIatuimus quamprimum de re huiusmodi vos facere certiores. suas cum inprimis ad vostras manus Hique pervcnire sun opere pcroptamus, ut
29쪽
mra pro immissis vobis reddantivos per amicitiam nostrami perque unionis, o Italis foederis fidem , omni stidio, at exanimo obsecramus νt toto iugenio eas ins qui, ta captas babrea untinitamini. Quibus n. captissis id aut damni vestris ubditis,aut eorum ν b.eas intuli epe hibibitis Us modo triremibus at cum earum hominibus inuiolat seruatis,oede quibuscunque bonis tu eis repertis damna passis ad unguem usque satisfacto, illas ad nos di vatis, mitta. time ite um atque iterum νos garritis Wod quidem si fece itis nobis, maiorem in modum,ta nihil nostrumsuper morem geretis.
Epistolae huic, non credo, sua glossa Aduersari iis respondcbit, triremes Re M infra Chlodiam introisse Grils lium, penetra: se portus ciuitatis, sed sances Veneti maris a Ionio diuideles: ex quo per aliam eidem Ducidatam e Castris apud Sarnum, die XXV. Iunii Bl.CCCCLX. excusatur, suisse coactum nonnullas mittere trircimes per sinum superi maris in Apuliam , quo subsidium per terra subditis suis ab hostibus oppressis mittere non poterat, ubi exon ratis militibus, non morarentur, sed peracto mandato, ad eum statim ieciperentur: dciain, subdit, dum haec Icribimhs, putamus is Scilicia potius esse , qaam in Apulia. Quid ad haec Glossator isted fessus 'Colligat, ii canum Lapit, Philippum Catholicum Regem, Feldinandi huius successorem non posse quicquam praetendere huius maris, quod nuquam praetenderat suus ille oraeces r, silea
que quisquibi iiDiotitiis i ci . . iacii l. r. si nullae sunt partesin. hac re,&ita oblocutus est, nil mirum esse debeat,. . . qmerquam pluribus injuriis in patriam, civesque & nobiles, irrogatis multa, data opera , praetermisi, te, i i milepidissime Laurenti, audierit, referente . Curavi valeas.