B. Bernardi Ptolemæi congregationis s. Mariæ Montis Oliueti conditoris vitæ libri quinque. Auctore d. Paulo Carpenterio Neapolitano ..

발행: 1642년

분량: 324페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

dicar noscunt voluptates; Te pudicum,non mortaliumsapiunt inquinamenta, Te sapientem non improba reperiunt consilia. Iesum,depulsis mentis tenebris, felicissima mea me edocuit Coecitas; Iesum scilicet amatorem,dulcedinem,sancti. moniam,delicias,beatitatem meam. Pro vilibus, evanescentibus his terreis , expetit nos ipses a nobis, nostros animos Satanas. Pro caducis ten. torijs mansiones aeternas nobis adimit. Pro nihilo a nobis vult adorari. Quid' Et quid hoc/Excutiamus somnum ab oculis nostrae mentis, adoret nos Satan Dei gerentes imaginem, Christum indutos. Magna res est anima,s anguine,& vitali maculati Agni redempta. Ment es attollamus,

quia tanti valemus, quanti Christi sanguis, ct si

tanti non valeret anima; no tam copiose sanguibnem effudisset. Effudisti mi Iesu sanguinis flume, cuius stillula infiniti valoris, nouisti animam, ut quid infinito infinitius.Transisti totus mi Conditor in pretium meum . Pluris me fecit Genitori: tuus, penu ac te, cum te filium pro me dedit ilia, 'pretium. Ego unicus thesaurus tuus,& tu circa me cor tuum apponis. Abscondam meipsunt ego thesaurus tuus. Lugebo obliuioni a me traditam iam,dc neglectam animam meam, opus tuu . Tu Virgo Parens, cuius prece, lumen recepi, tu, i qua lucem nunc haurio caeli, tu, cui vota nuncupavi, da, ut ab his oculis nunquam desint lacry mae. Vos Ciues,vos Auditores omnes,ignoscit: ijsdem meis oculis, quibus toties, improbo exe-plo, oculos vestros sceda ui Sint poenitentis coti 'di

122쪽

Liber I. Idis , ct ingenui doloris mei geminata suspiria, dilacrymae fidi testes,& linguae. Pateat postac mihi caelum illuminato e caelo; hinc e caelo mihi lux data,vi caelo semper sim fixus.O si mihi liceret,o si mihi daretur,vellem in Aegypti arenis,vel in Asticae desertissimis antris degere, ut Deus solus mei esset inspector, ut solus soli Deo vitam ducerem. Detur mihi saltem, o Accona, tuas opacas valles incolere, caelestes in tuis rupibus delicias sapere ; in te meos omnes possidere sesitarios amores.Vos rupes,& antra eritis mea dulcissima Tempe,tu Paradisule,horte tu mi deliciose; in te quidquid vitae superest vitam impendam. Tu Senensis Respublica, vos amici, consanguinei, vos meae Patriae moenia valete, meique amoris erga vos hoc sit monimentum, hoc pignus': Omnia humana nihil; cursus vitae breuissimus; aeternitas momento amittitur. Qui veram vitam inhiat,discedat saltem animo a seculo.

His dictis e suggestu prosiliit ad uniuscuiusque

pedes genibus provolutus,veniam humillime la crymabundus petit.Orabat,ut omnes pro se orarent . Non poterat ad tanti viri demissionem,addiscessum non stupere theatrum,nec ad Bernardi largas lacrymas continere ceteri lacrymas; rue bat ille conuetus ad genu flexi Bernardi collum, qui humillime in crucem etarmauerat brachia, amplectabatur. Ipse tandem miris sanctimoniae suturae signis, ad aedes suas consertissima turba e ciuibus, ceterisque conflata, reuertitur. K a

123쪽

Ternardus GPauper ad Eremum c ntrudis.

EMpturus euagelicam beatitatis margaritam Bernardus dedit omnia sua. Currendum erat ei ad bravium gloriar, ideo deserit sarcinae pondus. Sic iturus Iesus ad Patrem vestimenta sua deposuit.Nec palliolata Sponsa ruit in diuini Sponsa amplexus,ni angelicis exuta manibus vestes,ct ut amoris insciola mastige caesa. Elias ad Caeli Regna festinans dimittit Mundi palliunt . . Non e manibus impudicae mulieris elabi poterat pudicus Iosephus,nisi palliu floccifecisset. Moyses ab Aegypto egressurus,post terga habitis opibus,tulit secum sola Iosephi ossa.Sic Bernardus e saeculo nil asportat, praeter mortis memoriam,veram philosophiam. Quidquid habebat,uel mobile, ut vulgo dicunt, vel stabile erogauit egenis. Coenobio D. Dominici aedes, quas ipse incolibat,dono dedit,religionis,& munificentiae argim metum,gratique animi indicium praeclarissimum, ut qui cellulam puerulus paupercula incoluerat in sacris septis,pro ea aedes redderet magnificas. Religiosi vero illi viri easdem postmodum proposuere venum,dedereq; nubili,& nobili puellae ex Ptolemaeorum familia, ut ex eoru tabulis liquet . Omnium saeculi solutus nexibus Bernardus, Deo tantum iretus ad Acconenses specus,loca poeni

124쪽

Habet eam res in deseriis

tentiae aptissima gradu comedit hilari , & festino,

iter est pedestret, amictu; vulgaris, pecunia execratus,&quodvis humano usui,vel abusili deseruiens. Concioni de contemptu Mundi,inter ceteros, adsuere viri Senenses nobilissimi, Ambrosius Piccolomineus, & Patritius de Patriiijs, qui sermone illo mirifice permoti integritatis viam alacrem arripuere. Igniti enim eloquij diuina flamma,etsi per singula audietium corda serpsit,

ita,ut omnes saeculi huius vices detestarentur,tamen tunc e vestigio caelestium amore,& eremiticae vitae rapti suere Ambrosius Piccolomineus,&Patritius de Patri iijs, qui strati ad Bernardi pedes rogitauere,ut seipsos non dedignaretur in eo itinere comites,& in Eremo socios. Proficiscun- i is pietatur vitanimes; & hoc trino,sanctoq; numero ere-lmiticae vitae viri nobiles iundamenta in Acconas posuere, quam sibi retinuit poenitenti, & ipsum Senenses no sequi volentibus Bernardus . Abeunt ergo pes- 'fundatis rebus omnibus.Multi udi lacrymis,& religioso fletu exclamant: dextera Numinis,quam potentissimal Egredimini de terra vestra,de v stris latibus,de cognatione vestra,properate in terram,quam mitrabit vobis Deus, beatius erit ibi humile tugurium, quam in faeculo peregrina palatia, ibi spatiabitur libere mes vestra per opera Creatoris, transcurret, circumuolabit ultra Oceanum euolabit ad caelum, peuetrabit abys sos,perlustrabit Orientem,occidentem. Ite seibi: Vces line pera,sine sacculo, ubi vel cibaria,vel pecunia condantur; sine zona enim,& sine arredi.

uites

125쪽

Eremi.

a. 9.

uites eritis, assuent vobis omnia, quia aderit vobis Deus. Renunciastis omnibus, quae possidebatis, ut nihil habentes possideatis & omnia. Iactassis vestras curas in eum,qui vos enutriet. Respicite volatilia caeli,non serunt,non metunt, non congregant in horrea,de Pater caelestis pascit ea. Stillabunt vobis scabrae ille rupes dulcedinem , fluent vobis colles lacte,& melle. Properate in Eremum ad caelestis doctrinae scholam,ad diuinatrum artium disciplinam,ibi erit mors vitiorum,sOmes,& vita virtutum,Paradisus deliciarum. viiii Martyres sacrificate sine corpore corpus, &sine sanguine sanguinem, sustinete iram,retundite linguam,starnate oculos tactum,& gustum cOercete,irridete risum.Pergite ad locum horroris,

ct vastar solitudinis, dirigite gressus in locum terribilem , sed ibi non erit aliud,nisi domus Dei,&porta caeli.Ite spectacula Deo, Angelis,& Homi. nibus. Ite gementes turtures in loca solitaria,sedete nihil vobis, & turbis, nihil cum multitudine ceterorum,obliviscamini populi vestri, de domorum Patrum vestrorum i concupiscet enim Rex decorem vestrum. Levate manus vestras ad Dominum Deum excelsum. Habit vobis suauior Sacti Spiritus aura. Non esurietis,neq; sitietis,non percutiet vos aestus,vel Sol, quia miserator Deus vos reget,& ad sontes aquarum potabit.Ite tandem gloriosa cadauera Mundo defuncta, Deo vivetia. Ite caelestes Heroes,expectat vos Paradisus, no syecus;Angeli no serae,Empyriu,no antru. Ptimi Libri Finis .

BEATI

126쪽

BER NARDI

PTOLEMAEI

Liber Secundus.

B. BERNARDVS IN EREMO.

Ambrosio Piscolomineo, Patritio de Patritiys Senensibus, Deo destruiturus contendit. b i

osthabitis rebus omnibus , quas possidebat Bernardus, agrum tantum ab Vrbe Sena quindecim miralia passuum longe,cui nomen Accon a erat sibi retinuit. Ager silue stris,incultus, felicosus, sterilis, dumetis obsitus.. Inter foveas barathra desertissima solitudo, emisylebe procul,& ab omni hominum cultu tacitur. . se

127쪽

. . . -

8ΟFrae nardi Ptol. vitaena seruat siletia, unde quaque interclusia rupibus, serum quidem receptaculum, nec ipsis commo dum seris. Accona argillosis coercita iis gyrum vallibus profundioribus, quibus imperui, sunt solares radij,horridis pallet nemoribus, cscis su- scatur umbris,interi; serales cuprestas consepulta luget. Tesqua ibi inhospita,hispidae siluar,obscura caligo, noctem habet locus,tenebras in ipso meridie viator,metumq; mutum. Non admu murat ibi ruens e muscoso saxo rivulus, non e marmore, tophoque seabro scaturit fonticulus, non canorus interfluit amnis ; man surgit,uel ruit unda garrula argentea arcendae siti, ripa ibi fi rens nulla ridet. Viae cretacear,& lubricae pes tu tubans gradu firmo consistere nequit. Ne illel batur, utitur serreis uncis gens illa rustica, serratas habet calceorum plantas, ut unde surgit vita serreos reliquos mores consideremus. Hyemis tempore a vorticosis torrentibus datur saepe prae- cipites rupes; Imbres, ventique perfremunt, roboant valles, & excussa truculento eorumdem ventorum impulsu,corruunt antrorum fragmina,&veluti tonitruum horribili mugitu,ad horrore lintonat,re 6satq; Echo. Incutit Accona nescio quid in ipso squalore religionis,atq; pietatis;ipsa tamen tetra,assiante diuino Spiritu, inspirat pias preces; sanctas lacrymas, dulcissima suspiria, ardentissimos amores. In hac tacita Eremo,in hoc terrae siluoso angulo latent spectacula poenitentiae subducta ab hominum oculis. Hic tacentes siluae, exesa amra,rupium iuga, latebrosae specus,

128쪽

8 Iinacces a latibula, serina cubilia mentes ad caelestia dirigunt; sunt etenim rupes illae scrupos escalaesastigiatae ad Empyrium,ad Numinis soliv. Vno ex vallis Iatere oculi nonnisi nimis erecti,& defatigati valent caelum contueri,ut bene mes notet,vi opus esse vivida animo Superos conspectum. Habet ex altero ubi curuius sinuatur. in Vallem Accona Clusurium oppidulum conterminum pendens praecipiti vertice. Vnus est, &quidem angustissimus ad eamdem vallem aditus, nec nisi perpensilem pontem ligneum datur de. scensus. Sunt ceterae inaccessae rupes,&in uiae. In hoc deserto, quod circum quaque marginat horror, vitam incipit poenitentiae sacram Bernardus, proprijs manibus, & sudoribus una cum so cijs in coeno,nescio,an loculos, an cellulas excitat. Extruunt Eremicolae rusticum sacellum,araq;

Virgini Sanctae Scholasticae Diui Benedicti soro ri dicant; colitur nunc cultu satis pio, memoria profecto ad posteroa;huc ad religiosum psalmorum concentum conueniunt, sacro intersunt, &profusissimis lacrymis quotidie sacra, caelestique dape vescuntur. Non longe ab hinc scabro e topho stillat parcissima undula,nec arcendae siti sus-ficiens. Mugit hic quandoque opacis cauernis, profundis'; latebris, ex interclusis spiritu, vallis, estq; ille mugitus minax in Tartara, ct in scelera tubae clangor. In hac valle, in hoc vallo adest noster heros Bernardus sui victor,sensuum trium pliator,Erebi debellator. Sumptuosa conuiu a,lpumantia pocula fame punit, ac siti; superbos

129쪽

tumores horrens fugat specus,& anteactos errorum calles asperae castigant sanctimoni ,& seueritatis viae. In hac demum terra vere deserta,inuia,St inaquosa experitur Beatus Pater, quo magis humana, & mortalia absunt, eo magis diuina, ct aeterna adsunt , & ubi horror infremit horribilior, ibi suavitas diuini amoris dulcior instillatur .. ei nardi in Eremo indumentum, corporis maceratio, iω genus ..

CAPUT II

C Oncessitio Tremum Bernardus anno ade.

bellatis tartareis umbris millesimo trecem tesimo tertiodecimo, Clemente V. Pontifice Summo regnante, exutusque interilis,& exterius. veterem hominem cum suis actibus, nudus, ct liber solutus saeculo,naudano calcato fastu, Iesum Christum induitur pauper. Eius. indumentum i horrens cilicium ad pedes usque demissum,ut dirum, sic pium, hac veste aestiuo tempore nimis laestuat, hyemali nimium alget. Praecingit nodose, asperoque lane lumbos,nudis pedibus per aspera seticeta perambulat.Hic etiam sociorum amictus,eXiguus,pauper,despicatus,& pungens, hic omnium, qui ad Acconam sub Bernardi disciplina victuri properabant. De vestium colore nulla prorsus Eremiculis cura,dummodo ad suscum , pullumque tenderet.Nemo asperiori indumento

auri

130쪽

amictus,quam Bernardus,quippξ qui omnium se lacinorosissimum dicebat , miserrimum , & pqnitentiae egentissimum.Hanc unicam hauriebat laetitiam flendo,quod ab eius oculis nunquam cessarent flumina lacrymarum. Cibi illius non ad delicias, sed ad unum corporis sulcimentum, ad refocillanda, stimulante fame,languida membra . Erat esca incondita leguminum pauperies, Olera agrestia auulla e terrae glebis, herbarumque radices. Vescebatur quandoque,vel concussae arboris fructibus,vel ex illa discerptis,data opera, immaturis. Victus hic inops,opimae erant epulae, erantque illius bellaria ipsa esuries; nec arcebatur fames tam misero cibo,nisi ad breue tempus; preces tamen,quae praemittebantur,erant longissimae. Potus,aqua e caelo missa,e pluuijs collecta

multis efflagitata suspirijs,siccis faucibus,supinis

manibus. In fame, qua torquebatur,seruatoris Iesu famem protractam quadraginta diebus ita deserto,totidemque noctibus,considerabat; & insiti,qua urebatur,vel in turbida, & limosa aqua amaritiem selliis, & aceti, quam in Cruce libauit

Iesus,contemplabatur. Fame,& siti carnem excruciat,edomat,ut de illa spiritus bene,&tutius triumphet. Condiebantur tamen escae illae rusticae immortalis Paradisi vitae Indico saccharo . Amariora aromata seruis Dei dulcescunt,omnis cibus illis nectar,aqua coenosa sit cry stallina. Famem,sitim, aestum, frigora tolerare experiebatur Bernardus quid dulcillimum, appellabatque omnium rerum in Eremo pauperiem, de egestatem, . L et affluen-

SEARCH

MENU NAVIGATION