장음표시 사용
91쪽
ur, si suo Olueris deinceps pol r honore. Si vero ipse neglexerit, vel fecerit, iue facienti praebuerit assensum, a
ci Episcopo usque ad dignam satisfa.
Hionem excommunicatus abeatιι r. VI. latiu , erui in V o morirntur obsequi . pacisce me epr.1ediatione Re s
eserviant, suis contenti stipendiis. VII. Hi vero, Mi tempore Plocit disersis
ex partibus convenerunt, nullann, e
reanseuntes in illis et Civitatibus, rapinam exerceant, sibi nece staria antiquac suetudine digno pretio ementeS. VIII. sti ci que ab exteris Provinciis d.
ventantes , depraedationes atque rapinas infra Regnum hocce exercere praesumti ut, hi eam quibis morauitιr, at i ad altis dientiani eos adducant, aut pro eis emendent. Neque eos ulter us in talibus
at sis sua potestate defendere tuleant suo si fecerint , inter excommIιnicatoS habeantur, q- qtse resipiscant. IX. Praeterea isti gloriosus Rex ido dignatus es nobis promittere, conserva. ttιrtim se praescripta Capitista necesit. enon minima confecta, qu.re tu e seontinentis r. ctιram habens, Deo in pi.
eaute suae nostraeque salutis, sicut portis iudieiis jam demonstrate deo nobis omnibis complactitit Eligere lium in Regem Seniorem atque Deben forem quatenus amodo, deinceps illo nos secundῖm Regale mini ter una tιbernante finges nostrum in stio ordine obedientes
edi adjutores pro posse ex sumus illi ad sumn Regnique sui salvationem.
bui Italico Regno usque in praesens tempis si pervenerint , ne lingua potes eis volvere, nec calamiι explicare. Ipsis Gniqtie diebtι quis ad certi m fgntim supervenerunt, quae pro hoc Repno, ut sibi volentes nolentesque adsentirsmur, Di in s diu ν suasoni us in re: : Jurtiυ ac rati tuenter adtraxerunt. Sed
quia illi, superveniente perspicuo Princia ps idone, bis jam fuga lapsi ii su
mus evanuerunt, nosqrte in ambiguo reis liqtserunt . tamqlsam oves non habentes
pallorem , necessarium duximus ad nuistissim collo istum Papiae in .nda Regiacon Tenire, ibiqt e de commium altite sati biivus Regni solicite pertractantes decrevimus uo an ;uo e. demqt e sentent upraefatrem naagnanimum Principem Rit donem ad protegendum m regaliter gitis bernandiιm nos in Regem Seniorem nobis eligere oe in Regni fissigit m Des miser ante prolescere, ro eo quod i dem magni cus ex divino , ut credimus protectus auxilio, de hostibus potenter triuimphaυ hoc non fine virtuti, sed toto. m dis nae misericordiae prudenter adtribuit. In per etiam sanctam Romanam Eccles.mi ex corde se diligere o exaltare Ecclesiastica Er et tu omniabit observare eges proprias fingulis quibi sq: sub sua ditione postis ovis cedere, o rapinas de si Regno pen iis exstirpare , o pacem reformare, mei sod re se velle Deo teste professus est. Pro his ergo aliis multis eius bona moti viatis in dieiis ipftιm, tit praelis υimus, ad Nn hujus gubernacida . sciυimis , eique toto mentis nisu adha similis, en orem piissimum' Regem exiseellent spmum pari censensu m in Ue
Hei Annus non legitur, quo Glebrata suerint Ticinensia illa Comi- tia: mihi 'amen veri videtur simi lius contigisses haec anno christi Sιnioris no iri, quot quantaque perionis DCCCLXXXIX. quomarianus Sc I et tus.
ni aroli glorios Imperatoris m
92쪽
tus, Gigonius noster victoriam Gui. donis referunt . Multis lane tenebris obsita est Chronologia in statuendo primo Anno non Regni solum se Imperii Guidonis. Valesius sequutus Annales uidenses, ac Metenses , Reginonem ac alios, scribit eodem Anno, quo Berengarius Rex Italiae consalutatus est , ut donem quoque eumdem sibi titulum assum sisse, hoc est Anno DCCCLXXXVII LMarianus autem id fastum narrat An. no subsequente. Ipsum vero Impera. torem creatum Anno DCCCXCII. u. ctor est Cardinalis Baronius. Contra Pagius, Mabillonius, ac alii, Anno DCCCXCI. Augustalem ut donis coronationem tribuunt. Diem vero coronationis iis ignotum videas, quem tamen Sigonius meus refle indicarat. Ego aliquot tantum veteres tabulas in hanc rem indicabo. In Lucensis Episcopatus Archivo Chartam vidi. uno III. Guidonis Imperatoris, Pridie Kalendas Decembris, Indictione XII scriptam, hoc est Anno DCCCXCI1LEodem Anno exarata est haec alte. ra , nempe nno III. Domni nostri Glιidonis, gratia De Imperatoris Augisset, VI. Malendas ulli, Indictione XI. Ad Annum DCCCXCII. spectat
tertia conscripta AEnno II. Domni no-sν Guidonis Imperatoris, XV. Calendas Septe; ubris, Indictione X. Quarta referenda est ad Annum DCCCXCL
hasce Chronologicas notas praefert . in Primo Imperii omni noclei Gui. donis, gratia De Imperator Auguisus XII Kalendas Septembris Indictione IX. Quare apertissimum est, ante diem
donem fuisse Caesarem renuntiatum Vertim hac de re certiora monumen.
t infra indicabo in Dissertatione Tri. gesimam uarta de Diplomat. Quod est
talogo Episcopor. Mutinens pag. '' exhibet Diploma ejusdem ut donis,
D itum X. Kalendas Dec bris , Indi ctione X. Anno Incarnationis Domini cae DCCCXCII. Regnante Domino is done in Italia, Anno Regni Ius sit areto, Imperii Primo Sub oculi sis ego habui eamdem pergamenam existentem in Tabulario Cathedralis Mutinensis, Wautographam deprehendi Ibi vero Episcopus, cui concessum fuit hoc rivilegium, Leudoinus appellatur, non autem Leodoindus. Moisnogramma uidonis cum his notis legituTSignum Domni Mido. nis serenissimi Imper
Datum . RaIendas Decembris, In d fit ne X. AEnno Incarnationis Domini DCCCLXXXXI. Regnante Domno Mone tu
Italia Anno sit arto, Imperii Primo Deinceptus est illingardus in exscribendo Anno pochae vulgaris, eo quod non satis animadvertit, in Diplomate literam lineae superioris excurrere in inseriorem quam excursionem ipse pro unitate accepit. Illic ergo statuet dus Annus CCCXCI. quod ab Indictione indicatur: eo si quidem Amno, Mense Septembri, decurrere O pit Indictio Decima . Corrigendum simili ratione est alterum ipsius Gui- donis Diploma apud Balugium O-mo II. Capitular pag. 32 I. ubi haec leguntur : Helbancas Arebicancellarius scribendum Helbuncus in Daltim IV. Kalendas Iulii , Ddifctione X. Anns Incarnationis Dominicae DCCCXCII. . . no Domni Midonis , Regni eius IIII. Imperii II. Vitiata hei videtur Indictio, restituenda Decima , quae mense
Junio Anni CCCXCII. sola curre
93쪽
bat Uerum ex collatione praecedentium constat , corrigendum esse potius Annum ei quoque reponendum DCCCXCI. Imperii autem non Secundum, sed Primm . Atque hinc
discas, Guidonem Regni Italici an.
nos numerare oepisse ab Anno Christi DCCCLXXXVI is quidem an
te Iulium mentem inchoatos. Quod mirum videatur, nam Berengariu Regium titulum consequutus tunc do.
minabatur neque contigit Guidoni nisi post multum tempus 1 suo re. gressu ex Galliis, ut ab Italicis rin. cipibus eligeretur in Regem. Certe
ex hoc eodem Decreto vincitur, ante ejus lectionem praecessisse horribilia bella, caedes, ac rapinas, ac duo bus proeliis fractum Berengarium Quae omnia non tam cito peracta
quisque intelligat. Accedit Erchem- perti Historici auctoritas , qui Rer.
Italicar Tomo II pag. 23s in haec verba scripsit me etiam Ahno DCCCLXXXVIII reversus es uido ad Ita. tiam, quam principare cupit, sed obtinere nequit. Tum subdit proelia ab eo inita cum Berengario, quidem dubio arte. Fose quae pacti sunt tantum ad invicem usque in Epipbania, quae celebratu VIII IdusJanuarii duum
ergo Electionis hujus, quod profero Decretum in Comitiis Ticinensibus prodierit post belli exitum, e. rengarium bis profligatum consequens mihi videtur, referendum illud in Annum DCCCLX LXIX. At ille ab
Anno DCCCLXXXV l . numerat Anianos Regni , ut supra vidimus. Alterutrum igitur suspicari cogimur nempe aut uidonem non exspectata Procerum electione usurpasse Titulum Rerium , statim ac Anno DCCC.
LXXXVIII. se ex iranci Italiae ABDrestituit, aut suo Regno attribui se totum serme illud temnus, quod , morte Caroli Crassi defluxerat. ostremis tamen mensibus Anni DCCCLXXXVIII. si victoria Guidonis eis jusque Electionem alligare velis , tunc in Diplomate alutiano emendandata nitim erit Indictio, Wreliqua sustinenda . Videas autem in Decreto nostro raesules protestari, se volen res nolentes ue Berengario paruisse quae verba homines nobis exhibent ortuisnam uidonis prorsus adorante , uinti, quum junt, inimicos bis anxfuga lapsos , ut fumus, evanuifer non enim ita rem describunt istorici, qui iisdem temporibus floruere Ce terum dissimulare nolo ejusdem i- donis nondum Imperatoris Diploma, editum ab Ughellio in Episcop. Faesul an Tomo III. Italiae Sacrae,
datum VII Kalendas uni Anno Inis carnationis Dominicae DCCCXC. Indiis Ectione VIII. AEnno Domno idone in Italia regnante Primo Si hisce notis fides habenda jam sentis, ab Anno DCCCLXx XIX. arcessendum esse erixordium Regni idonis. Sed non is est phellius , cui ut semper id
re possimus. Ludovicus νου ne a Rex Anno
DCCCC hoc est jam fato functis Guidone 3 Lan iberto ejus filio Augi istis, Italicum Regnum ipse invasit, potioremque illius partem quum Berengario eripuisset, Ticini in Regia Langobardica ex Italiae consa. lutatus est. At ne hoc quidem factum absque electione Italicorum Principum, locupletissimum testem dabo ejus Diploma concessum etro Episcopo Arretino quod olim descripsi ex Tabulario Canonicorum Civitatis Arretii. Ita vero se habet.
94쪽
143 Privilegium Ludovici II. Regis Italiae atque Provinciae, concessurii Petro Arretino Antistiti, Anno oo.
nitatis. Hludovicus, d ina faetren. te elementia, ex Si petitionibus Sacerdotum Dei Procera: no Zrortim, sis' 'rationabilibus annuimus, id bis procul dubio ad aeternam beatitu. Einem capescendam pertinere confidimus quia decet Regale fastigium , Ecclesiarum De Antecessorum Urorum donatam Regum, quam Imperatorum ad proprium satum , asse Iunique etiam eo.
runn redintegrando renoUare . m apropter
omnium Melium Sanctae Dei colinae, uos rumqt e praesentium scillae D.
turorum connperiat inditaria, qtreia venientibus nobis Papiam in sacro Pala.
tio , ibique electione , omnipotentis Dei dispensrtione , in nobis ab omni.bus Episcopis Marchionibus, Comitibus, cunctisque item majoris , in. seriorisque personae ordinibus acta,
r a nos, ne per deibertum illiis rem Tusciae Marchionem, dilictum de tem nostru nn Sigis redum atque A. delmum harissimos Comites inros
a uatenus res Aretinae Ecclesiae a prae- .secessortim nostrorum Regum, Vel ceta Imperator m concessione, donatione xe non confirmatione, atque Romani e et, legit an tione concessia, nostra
auctor inte conservare renovare bidem stibu Memus. Ideo ire praedictortim no rorum id licet delium deprecatione benivole moti, o Dei omnipote=itis ac praefatae Ecclesae reTerentiam , amoremisque suprascriptumidelium Urorlim , conis redentes concedi-ιs, o consentientes con.
sent mus praetaxatae arit nae Ecclesae omnia dona Regum, Imperatorum, Intecessorum scilicet nostrorum quoquo mo
do adquisti, e Romani Politiscis sanctione concesa, juste galiter ad eam
pertinentia tam Regalibus dationibus, quam erialibus confrmationibus nec non ' Romanis insitutionibus exarata omnla, in o=mnibus Us Ecclesiae, sub noseri regini in is tuitione defensone per hanc nostrai consumat o.
nem rec0 entes, Λ tatuentes etiam, ut tu
Sancta ritin Ecclesia nullus Comes nullusque Judex, et quaelibet judicia.
ria potestas, neque Hiror uae parvaeque
perbonae quamlibet inυasionem vel superis sit onem tam tu rebus, amiliis Plebiabus , Monaseriis, colonis, liberis, alis dionibus, vel ervis , Vasallis etiam omnibusque hominibus utriusque sexus resident bus si pra res praef.rtae Ecclesae facere praesumat, sed sicuti per antecessori im nostrorum paginas praeceptati oris dine ei couce Hae nὰique obsessiones, vel aliorum homini vi iuste legaliter eisdibitiones fuerunt, omni remota intentione , iam ista Eccles eum suis poss-
dea: Haec vero Ura Regalis insitutio. praefatoruni delium mororum generaliter promtilairta sancita auctoritas in omnibus Comitatibus per totius Dat ne nes , in toto Ecguo Romanorum m Langobardorum Du attis Bais line . Spoleti Tusciam, Deo favente, per Alfinita tempora robur optineat nul lique temeratori impune eam contempne re facultas exsat siιam δε quis violais re praesumpserit , centum Libras auri se omPositis rum Vnoscat, medietatem cinci sae, cu olentiam intulerit, tr --ἡ et
95쪽
I et distarem Palatis viro. Et ut haec o Asrae praeceptionis audiorixas Uris suis turisque temporibus inconvisi am atque n. υ olubilem obtineat firm talem , nanu propria subter roborantes, anuli nos, ἰ
Data IV. Idus Octobris, se uo Dearnationis Domin ἰeae DCCCC. nno vectDovini ludomici gloriosissimi Regis in Italia Primo Arctum Papiae in Dei nomine feliciter . . neu . Qui hei memoratur deibertus II Marebio Tusciae ad cujus preces rivilegium hoc impetravit Episcopus
Arretinus idem praecipuus auctor Ludovico fuit, ut in Italiam descen. deret, ei aemque Italicam primo, tum Augustalem etiam Coronam procura. vit, uti Liui prandus testatur Lib. 2. Cap. o. Historiae suae . Autographum dixi Diploma ejusmodi enim describenti mihi olim visum est. Nunc animadverto, desiderari illic Indictio. nem, quae in aliis ejusdem rincipis
ac temporis editur. Ad haec praecipit ille, ut rivilegium hoc in o uni. hus Comitatibus per totius Italia snes,
harrorum Ducatus Italiae, Spoleti, Tosciae, Deo avrni per in sinita rempora robur obtineat. Admirationem certe moveat, immo falsi suppicionem , intueri, Ludovicum nondum Imperatorem Regem untaxat Italiae, seu Regni Langobardorum au.ctoritatem suam proserre .in Re
guli R)manorum . Nam quod tres tantum Ducatus enumeret, fortassis
omissius Berengario adhuc obtempera bat. Ego rem Eruditis perpendendam relinquo, id unum contendens, non facile falsi inscribendas esse verite res Chartas, quod in iis nonnulla nunc minime intelligamus. Diploma
vero illud antiquissimum saltem mihi visu in fuit, ita ut non injuria adhiberi possit ad ea nunc statuenda, quae olim nemo ementiri voluisse putandus est. Hinc ergo discimus, circiter diem IV. Id. Octobris Anni DCCCC eledium fuisse eumdem uindovicum in Regem Italiae ab Optimatibus Ticini congregatis. Tum peringens Romam ad accipienda Imperialia insignia, constitit lacentiae minstremo die Octobris Anni ejusdem, uti ex quodam Diplomate monuit Sigonius noster de Regno Italiae Lib. 5. Quumque is Roma regressus, uincae jus dixerit Februario mense Aninni DCCCCI id testante ejus lactrito, quod Florentinius profert in Vita Mathildis Comitissae, Lib. . pag. I 14 sacile intelligimus, Romanam illius Coronationem contigisse sacro
dies Natali Salvatoris nostri. Anno
96쪽
DCCCC. Nunc vero sunt repetendLudovici ipsius verba ex nuper allato Diplomate Venientibi nobis Pa. piam in sacro Palatio, ibique Melectio. ne omnipotentis Dei dispensatione, in nobis ab omnibus Epycopis, Marco onis bus, Comitibus, eunMsque tem ma/or is inferiorisque perbona ' ordinibus fas I. o. Neque pluribus opus est , ut tan. dem intelligamus, quorum olim suufragia exigerentur ad decernendos istaliae Reges Ejusmodi autem legi
seu ritui conjicere possumus obn6xios pariter fuisse Fudiιlfum Bu Nunis dionem, atque Hugonem Proυinciae Dis.cem, utrumque postea Italica corona donatum. De Hugone haec habet Liui. prandus Historicus: Percitus venit mispiam, cunctisque conniventibus Regnum
suscepit Anno DCCCCXXVI. Tum Anno DCCCCXXX Lotharius ejus
filius cunctis conniventibus in consor. tium Regni adscitus fuit. Successe. runt Anno DCCCCL. Berengarius e. eundus, quem suartum supino errore appellarunt complures iistorici o. steriorum temporum, Abelbertus illius proles Ita de iis legimus in brevi Chronico Regum Italiae, quod Tomo I. Anecdolor rursus
Tomo IV. Rer Italicarum evulgavi: Die Dominico XV. dia Decembris in B silica aucti Micsagiis quae dicitur
mis scides Ticinio fuerunt leti i
Coronati Berengarius, o Adalber. ius situs eius in Regibus. Iisdem vero bis utitur Anonymus Auctor Chronici Nova liciensis apud Du-Chel ne Tom. III. Scriptor Francic pag. 35. de ambobus hisce rincipibus scribens Electi sunt Reges, ut praeessent Italiae Accedat nunc Landulohus Senior e. diolanensis Historicus in Chronico suo quod in eodem Tomo IV. Rer. Ita isticarum publici juris seci, nosque
A doceat, qua ratione Otto Magnus Germaniae Rex Italicum quoque Regnum suae ditioni adjecerit via pertus 1 criis hi ille Lib. I. Mediolanensis chiepiscopus , convocatis Episcopis , Duocibus , Marsi onibus , omn busque D
liae Primatibus , de superbia Albertis ho est Adelberti Regis' conquestus est. Igitur spreta Albeνti, ac suae genis iis totius superbia, qui Italiam quasi
ancillam dominabantur Otto ab Omn bus in Regem magnis cum tritim is Eis
lectus θ' sublimatus est. An isti II. Magni filius per ejusmodi lectionem Langobardici Regni fasces fuerit consequutus Historia non refert. Eamdem tamen intercessisse, evincere videtur non una Regnorum ejuSEpocha. Te fit hvs Continuatore Reis ginonis ac Sigeberto Electus idem fuit Germaniae ex sacro Pentecostes die , id est VII. Calendas Iunias Anni DCCCCLXI. En eorum Verisba Consensu, unanimitate Regni Procerum, totiusque Populi , livs Dus Oito ex Eligitur. Hinc illi fluere coepit poclia Germanici Regni Peris
pendantur nunc notae Chronologicae Chartarum aliquot, quas aut laudavi aut protuli Cap. XVI. Antiquit. Estens. palam fiet, pocham Italici Regni serius exordium sumsisse, videlicet aut postremis diebus Anni DCCCCLXI. aut prioribus subsequentis DCCCCLXIl. Non ergo sat fuit
Ottoni II. Germanicorum rincipum Electio, ut Regno Italiae potiretur 'sed necessaria simul itere Italicorum vota nondum enim cum Germanico junctum fuerat tali cum Regnum Post Ottonem Is Imperatorem in
gium Thronum conscendit ejus istius Otto III. Anno DCCCCLXXXIILPar est credere, ad ejus lectionem tuam tesseram contuliste Italicos quo- ' In P. III. Tom. XI. huius Editionis nostrae.
97쪽
que roperes; nam piissima ejus A. Avia Adelai Augusta Ticini tunc consistens, negotia illius procurabat Veronae Anno 98q. talici Regni Comitia habuit . raeterea Johannes Archiepiscopus RavennaS unu Sex ItalHis Principibus , una cum Willigis Archiepiscopo Mogunt in , i plum quis grani in Regem in unxit , corona Vit , uti fidem facit Chronico Hildes hei mense . Postre. mum diem obiit Otto III sine prole Anno M . sub quo apud Erudito jam firmatum est, minime inis stitutum suil se Collegium Septem vi.
rate lectorum mperii , ut proxi. me praeteritis Saeculis vulgo reputatum est. Ottone ergo fatis functo inter Italicos Principes eodem Anno MI . ingens animorum contentio ac divisio emersit de Successore eligendo Pars una sibi A dti in s Epore-
.iae Marobionem praefecit, altera Hen-
νsomm II. Germaniae Regem , qui Caelitum postea albo inscriptus est. l. lud exploratum habemus, utrumqUenon nisi per lectionem Italicorum Principum , Regni hujus titulo ac ditione auctum fuisse. Audi Arnul. phum Mediolanensem ejusdem Saeculi Historicum in Chronico, quod hahes Tomo IU. Rer Italicar. Lib. I.
ap. 2. Tunc indoinus Midam, no-
ilis Hippopoeiae Marchio, a Langobardis Papiae E e tur vocatus Caesar vide insuetam nominis usurpationem in Italicis tantum Regibus ab omni.
dit subinde Cap. 4. Henricum Ger. maniae Regem, profligato Arduin , Italiam ingressum . ubi ex statim iectus, suoque pose tempore Romantis misperator essestus es Landulphus Senior, Historicus supra memoratus is ipse
Mediolanensis Arnulphi aequalis Lib. I. instoriae scripsit, Arduinum
patscis consentientibus Ital a Primatibus occupasse Regnum taliae . Deinde vero Arnulphus Mediolanensis Archiepiscopus in Ronchalia cum omnibit iataliae Primatibus colloquium statuit, M. hi i uni diυersa de Regni negotiis tr fiassent, Arduini spreto dominio , quod
malis artibus surpaverat, Heia, clim Theu
tonicum scientia illustrem , armis forti fia
a d υitiis cuiuentem , legit Onan uim tamen hanc in rem praestantissimus Scriptor accedat Dit marus Episcopus Merseburgensis , qui post enarratum
Libro IV. Chronici ingressum enis rici in Italiam, haec de illo subdit: Post bae Papiam visitans Urbem, ab A, obluisti it Choc esto Mediolanen si Archiepiscopo oe a Primis illius
regionis susceptus, cum adna rabili ars ea Ecclesiam ductitur m communi lecti one sublimatus, in solium Re ale collo atttr. Eadem legas in Chronico
brevi Regum Italiae I me edito his verbis: Di die Dominico , qui ιι it die XL mensis adii, inter a P eam Sancti Michaeli, quae dicitiι Majore fuit
Electit Henricus, coronatus in eis cun o ale Chorum claudat Diploma,
quod Cap. XI H. Antiquitat. Estens uni protuli , E Ticinens Episcopi Tabulario depromtum , ubi idem enis ricus Augustus Anno XIV. Maria bionem Oberti. Atestinae Familiae propagatorem perduellionis damnasse una cum ejus Filiis ac Nepote Aiaberio legitur , quod ipsi pro Arduino rursus bella gesserint, postquam citais ait. nos in regem, Imperatorem
Atque hactenus palam fecimus, ad ea usque tempora firmum perstitisse in Italicis rincipibus jus eligendi sibi Regem, legitimumque illud ais gnitum fuisse ab Henrico etiam Priisl mo inter Augustos. Quod tamen eo
98쪽
in Diplomate negotium facessere possit, dicuntur Principes illi confluxisse ad eligendum Henricum non solum in Regem, sedis in Imperatorem. Jam liquet, a Regibus Italiae non
antea assumtum Augustiale nomen
quam Caesarea insignia Romae in. duit sent eorum autem Electio ad Imoeriale fastigium I Romano Pon. tifice pendebat, fortastis etiam P Senatu amplissimae Urbis. Haec quidem ego novi nihilominus repe. to non facile ferendam illorum au.
daciam, qui ad apocrypha statim
aut interpolata amandant veteres Char. tas non alio titulo, quam quod cum quibusdam vulgaribus Dinionibus conciliare nesciunt monumenta antiqui.
talis . Nostris diebus, eoque magis temporibus iis, quibus inter tot turbines Ambitionis atque Avaritiae Italia fluctuabat, immutatos vidimus Regnorum Dominos,in regiminis formam, Principum jura . Fortasse jam tum invalescere mos coepit, ut qui rimatibus Germaniae ac Ita. liae ex eligeretur, is continuo ex ea electione jus quoque adquireret
sibi ad Imperiale Diadema. Exhibent nobis Hinoriae in Ottone III. menrico, de quo nunc agimus, atque ita aliis tantummodo Regibus , vestigia quaedam auctoritatis prolatae in ip sam Urbem Omnium autem re se. runtur celeberrimi ii versus Gunt heri Lib. I. Ligurini , ubi de temporibus ridericio Augusti in hunc modum scribit:
Holibi s expallis, ad nos uVlisimus ordo Transulit Imperiu=n I Romani gloria Ne n Nos penes es Vtsemcumque Mi Germania Regem Priscit hunc is essubmisso Vertice Roma
Suscipit, o vers 1 iberim regit ordine
Aduum haec literis mandabat Gunis therus , fortassis in uno Principum Germanicorum Collegio jam conclusum erat jus eligendi Regem , cui in lecto tacite quoque jus nascebatur
ad Imperatoriam Coronam. Ea ta men ne noc quidem unis Germaniae Optimatibus riderici I. aevo attributum reor, ut infra ostendam , nam
Sc tunc suus Italicis Principibus ad Elessionem Regis locus fuit , ea solum in ejusmodi negotio mutatione iacta, quod Italis in Germaniam ciscedere opus erat , si suis suffragiis Regiae lectioni interesse cupiebant. Animadvertamus interea , que pera-S a fuerat Electio Conrare Satici, quem Henricus ansius succes rem in Re- gno habuit Anno MXXiU. Rem peris spicue narrat Hippo Historicus illius temporis in Vita ejusdem Conradi,
referens convenisse ad electionem eis gis Principes cum Ecclesiasticos, tum Saeculares Alamanniae , avariae
Lotharingiae c. tum Praesules Saxoniae post quae de Italicis haec
rentes Regi sui effecti sunt f..delitatem libenti animo Iuravertint. Eringo ad eligendos Reges tunc advocatabantur Italiae quoque rimates Attaque inter eos , qui non segnes illuc advolarunt, invenio Ambrosiium Abbatem Monasterii Lucensis Sancti Pontiani , olim Benedicti norum , nunCMonachorti in Montis Oliveti , cui
Conradus Diploma dedit , mihi via sum in Tabulario ejusdem sacri l ci. Inde haec pauca decerpsi.
99쪽
In nomine sancte, individue r .
nitatis, Chuonradus diυ na famente clementia Rex c. qualiter omnus Ambrosim venerabilis Abbas n*tra; asipplex adiit Cel uredinem deprecans, It pro Dei aniore, si aqt e supplicatione ,
Monaseriti in quo resut raυit quae annMatrona milia vociapa, mater vero Huis
Algonis incliti Marchion s pro sua an mas pro animabus omnium Christianorum 'delium , Deo favente , foris murum uincens s ibis, in honore auctortim Do-
olori in Philippi Jacobi, o Sancti
Pontiani Martνris Christi, litus gloriosum Corpres ibidem requiesei σοῦ. Signum DO
Hugo Cancellar us ribonis Archicaneellarii recognovi.
Hiatus Sigilli cerei deperditi
Data n VIII Kalendas Mai. Indicἱ oues VIII. Anni Dominicae Incamationis MXXV. Anno autem omni Ruonradi Secundi Regnantis Primo. Actum es in si gusta Civitate. Manibus quidem pedibusque niti Christophorus Ge v. oldus potest in Com. mentario de Elefloratu Cap. 7. ut statuat institutum multo antea hoc est ortonis II temporibus Codegium Septemvirale led forum. Nos ei objicimus Hipponis auctoritatem, per tam saris atque perspicuam, praesertim accepto simul toto illius Scriptoris contextu . Quies quod V ip- poni socium adjungere possumus tali cum quoque Scriptorem Arnulphum videlicet Mediolanensem ejusdem Sae. euli Historicum . Affirmat ille Lib. Σ. an. 2. Eribertum Archiepiscopum
Mediolanensem, contra nitentibu re.
liquis ferme Italiae Principibus , in Germaniam properasse ad eligendum Regem. Suorum, inquit, comparium
deci nans consori Mm, nostis illis ae reis pugnantibus, adiit Germaniam solus ipse Regem Ele turres Teutonici m. Deinde subdit, regre isum Eribertum in Italiam nihil non egisse, ut rimatum animos conciliaret Conrado , eoque agente tandem suum Elesium fere omnes latidavere suscipiendum. Atque hactenus congesta sat lucis ministrare nobis queant ad intelligendum, quare in supra memorato Diplomate Obertus I Marchio dicatur ipse convenisse ad eligendum earicum apud Germanos Secundum in Regem Inperatorem. Iam patet, Ltalicis quoque Principibus ad Comiisti Electionem Regis suum olim fuisse jus Miscum , non secus atque Germanicis. Qui vero Germaniae .
100쪽
ac taliae ex decernebatur, is simul designabatur futurus erat Romano. rum Imperator, eo fere pacto, quo nostris temporibus quicumque ex Romanorum proclamatur, certum jus
consequitur ad Imperialis etiam Di.gnitatis titulum culmen nisi quod olim ut nomen & usus Augustalis
Dignitatis rite assumeretur , pu erat Coronatione Romana . Atque haec
omni Summis ontificibus, ad quos praecipue pertinebat Imperatorum Electio, censendum est fuisse
concessa aut tacito consensu, aut X-
pressis pactis, aut ita suadente metu, quum nuda plerumque obsistendi ra. tio foret armato Regi Italiam intran.
ti Italici Regni potentiam xo-
Tonam adepto Ceterum mihi velividetur simile, non tam cito exci-cli me jus Italicorum Principum in .lechione Regum. Otto Frisingensis E piscopus, nobilis Historicus, referens asta riderici I. Augusti Nepotis sui Lib. 2. Cap. I. de Gess ejusdem au fhor est, non defuisse hujus rin. cipis Electioni quosdam Italiae Opti. mates. In oppido, inquit ille, Francone stri de tam immen a Transalpin Regni latitudine , universum mirum di. Hu Principum robur, non Ins A busdam ex Italia Laronibus , tamquam in ursm corpus coa unari poti, t. Ubi quum de eligendo Principe rimates conis saltarent. nam id juris Romani Imperii apex, idelicet non per sanguinis propaginem descendere, sed per Princi. prem tectionem Reges creare, sibi tana. qtaam ex singulari praerogati c. u. vat insuper adferre quae habet
mandus d Secretis ipsius riderici . in Libro de primis Actis rideri.
co in Imperio peractis, quem laudatum vidio nuper memorato GewΟldo urit consulto Germanico in eodem
Tractatu Cap. 6. Anno MCLII sita
ille seribit multi illustres e, oes ex
Lombardiaci Tuscia , Januens liis Italiae dominiis , ac maior potior pars Principum in Trangalpino eis gno convenerunt in Urbe Francosuriens. Tum subdit, omnes concordibus Voistis in Elestionem riderici I. coniniensisse. Quare jam videas, non unis Germaniae rimaribus, eoque minus unis Septemviris Elestoribus olim datum creare posse Regem , ac futurum imperatorem , sed Italicis quoque jus idem fuisse, ac propterea nimium uinta re, quae Hermannus Conringius
vir alioqui ungularis eruditionis, habet in Libro de Finib. Imper. Ge
man. Lib. 2. Cap. 0 h. 28. Huc
facit sunt ejus verba quod Italia
omnem paene potestatem Caesaris aut RGgis constitisendi, adeoque eius, qui Itulis omnibus imperandi us habeat, Nin
ni Ger; naniae citra omnem controversam utimqNam non concesserit, ex quo abi
tone fuit devicta. Alios mores proingressu temporis Germania, alios Italia hoc in negotio cepit. Nam apud Italos crescente potentia Urbium quae jam ei publicae formam assumi erant, omnes fere Episcopi, Wplerique saeculares Principes suis ditionibus hoc est dominatione Civitatum ' Castrorum spoliati sunt , a que in ea perturbatione rerum jus eistiam amiserunt conveniendi ad eis gumin Caesarum Electionem . In Gen mania ero , ut faciliori via eadem Electio perageretur, sensim suffragi O-rum jus redactum est ad Septem pra cipuos amplissimi illius Regni, sive Reipublicae Proceres, qui nunc Eleis flores dicuntur; proxime prael rit Saeculo duobus additis ad noveis
narium numerum assurrexerunt C
terum vetustioribus Saeculis non in Germania , sed Ticini in magnifico Italicorum Principum conventu