장음표시 사용
21쪽
diu plangendo quaesivit, unde in sacris eius planctus Isidis a populo imitatur. Qui haec scripsit adiicere non potest ευρήκαειεν νυν σε i. e. veneramur e .Quod exstat in utroque cod. Sed nolo haec longius persequi. Editis universis Scholiis rectius de hisce iudicabitur. De patria Scholiastae nostri aeque parum compertum habemus, licet non reiicienda videatur coniectura, eum fuisse Italum, Romaeque vixisse, quod inter alia conficias ex Scholio ad Sat. III. s. l. δquiliaδ i. e. Esquilinam portam, ubi sunt Graia balnea atque in proximo lupanaria. Viminem autem collem diei ubi habetur amoenus locus sic dictus a vimine virgarum, in quo uni et albile gallinae. Sed haec utpote magis incerta nolo urgere. Restat ut disputemus de sententia Schopeni in praef. programm. .) nec dehunt nempe in Scholiis novis tindo Mensilio Soholiorum veterum certili inδfilui po*δil. Componenti Scholia ex codd. Voss. A et B cum veteribus Seholiis statim apparebit, nil commune inter utraque esse nec sedile votera illa Seholia ex istis codicibus emendatum iri. Aliud quid locum habet cum Seholiis ex cod. C, quae multis locis editorum speciem praebent. Iuod ut eo ludulentius pateat Scholia nonnulla ad sat VII sibi convenientia hie
Vs. 13. Cur Allobrogiciε Gallicis possessionibus, aut titulis victoriarum, aut aedibus. Vs. 14. Nasu in Hero Rab.
Lare magna ara ad Herculem Herculis' dicitur Romae, iuxta circum Flaminium. Fabiu ex genere Herculis.
Cur Allobrogicis aut Gallidis possessionibus aut titulis vic
f. in Hero Romae scilicet iuxta circum erat enim ex genere Herculis.
22쪽
s. ΙΤ e torque veneni. ἀποκοινου Quid prodest, qui
ad venenum confugit γ' Vs. 30. invento vir bonus ubi invenitur, impatienter et cum clamore appellatur. Vs. 32 ut si nanum gigantem ostemus, κατὰ ἀν
Vs 38. ne fuisti et aut Cam. hoc est, ne sis tantum nominibus nobilis, a turpiter
Vs. 46. Cecropideε nobilis: Cecrops rex fuit Athenien
Vs. 63. Hirpini in initio Sabinis. Hirpinus mons St, ubi optimi equi naseuntur. Vs. 93. Et Capito et Numitor spoliatores sociorum Cilices nam piratae sunt. Ergo principes piratarum, aut spoliatores latronum. Bene igitur Capitonem et ustorem nesso quem poeta, repetundarum damnato a Senatu, dixit piratas Cilicum, sive propter depraedationem iniustam sive ut eos lacino-
e torque ven. i. e. qui propter flagitia ante ad venenum confugit ut infamiam vitet. invenior tam raro, inquit, vir bonus invenitur, ut impatienter et cum clamore appelletur. Nanum κατὰ ἀντίφρασιν. ne fuisse Gel ne tantum nobilis sis et malos mores habeas aut Camero idem salsis nominibus ornatus non utilitate. Cecropideδ Atheniensis ac per hoc nobilis dictus a Cecrope rege Atheniensium. Hirpini mons Sabinorum abundans optimis equis. Et Capito et Num propria Sunt damnatorum, qui cum in Cilicia piraticam exercuiSSent, accuSante senatu damnati sunt. Cilices enim semper exercent piraticam. Nam frequenter apud Lucanum et
piratae pro Cilicibus et Cilices pro piratis poli tur.
i Lod Athenienses, nobiles, dicti.
23쪽
rosiores ostenderet, qui piratas olim Cilices exspolia-Verunt. )Vs. 109. Et pater armenii: taurus aut admissarius. Vs 117. -δδoribu illiε alios signifieat.
Et sal arm. μω o0λor κως )dixit gregem quarum, cum armentum debuerat dicere. Nam grex vel caprarum est vel porcorum vel ovium Virgil greges illi balantum quina redibant. Armenii tauros dixit vel equos admisSa
Meεεoreε dicit Afros. Hi in deseribendis Scholiis libenter subsisto, ne dubito, quin omnes eam sententiam amplectantur, convenientiam esse quandam inter vetera Scholia et quae in codice C continentur, tantam vero discrepantiam, ut ad emendationem veterum Scholiorum auxilii nihil praebeant. Quid enim ex praecedentibus felici eventu emendaretur, nisi sorte quod quis in Scholio ad s. 10 pro lauru aut admiδδariu legeret aut equuδ α iεδ iuδ. Sed satis de hisee. Fortasse non ingratum nonnullis secerim, quum specimen Scholiorum ex cod. . protulerim. Finem disputationi de Scholiis impono; Sed admoneam necesse est antea de nonnullis Scholiis, editis in Obss. Miseess. Vol. V. p. 26 et X p. 703, quae quamquam valde conveniunt cum Scholiis in codd. Vossianis, tamen alium sontem habuere, quem editor incognitus non indicavit, neque ego indagare potui. Sermo est de eiusmodi Seholio apud Heinr. II. p. 59. ad s. 62 Sat. I: Ipse lacernatae quum se iactaret amicae ).
24쪽
Scholion adscribo ex Obss. Misceli. :Seholiastes S. Haminiam. Scilicet viam Neronem carpit, qui quendam amasium ephebum secum adsumens nomine Automedon l. Automedonta muliebribus vestibus indutum, dum eum illo plateas urbis lustrabat, iactabat se glorificando sua aeta Satyrice autem sub habitu seminae virum descripsit hoc autem nomen aurigae
mutuavit e Virgilio Lib. I. Aeneid. 476. Equorum agitator Achillis
Armiger Automedon. Ad hunc versum in eodd. Vossianis hoc Seholion legitur: Nero quendam amasium ephebum secum assumens in curru nomine Automedonta muliebribus vestibus indutum, dum cum illo plateas urbis lustrabat, iactabat se is glorificando sua facta.
Hoc nomen aurigae mutuavit a Virgilio, qui dixit armiger Automedon, quorum agitator Achillis Nam armiger est Pyrrhi, agas Achillis dodd. Α . Amtoae Satirice habitu viri feminam deseribit cod. absunt haec verba e cod. ). Pari modo caetera Scholia conveniunt qua de re idemus simula Scholia ad satiram primam in lucem edentur ). Tertius Codex, qui asservatur in bibliotheca Leidens est
Codex C. est membrana eus Saec XI. 8 sol forma 'mai. Continet satiras fersit et Iuvenalis se prima pagina est charta coloribus picta, in qua Persius ipse, ut videtur,
i Videtur laaec Scholia cognita habuisse vir quidam, qui in edit. Iuvenalis 1ldina, quae asservatur in Bibliotheca Begia aganais'. 83 Poet. l. marginalia Sua adscripsit. Conficere hoc licet v. c. ad Sat. VI.vs. 15 Iove nondum barbato, ubi adscripsit nondum ad irilem aetatem perducto, ut so posset adulterari, nam Iovis adulteria nota sunt. Legitur enim in codd. Foss. i. e. nondum ad virilem aetatem perducto ut posset adulterari dicitur enim illo primus adulterium commiSisso. Caelerum marginalia nullius pretii mihi esse videntur.
25쪽
satiras suas scribens proponitur Seribenti lucem asser portentum lucernae, qua si revera usus esset et huius vere opera του λυχνου ἀπο ζειν dicerentur. Nitide seripta sunt omnia.
Post satiram Iuvenalis decimam sextam sequitur fragmentum soluta oratione ut videtur de ludis Romanorum. Verba in fine: Hi emplici Iuvenali3 alia manu sunt scripta Continet Scholia, quorum specimen iam supra dedimus, et quorum nonnulla videri possunt in Seliopen programmate, qui in infima pagina varias lectiones praecipuas notavit ad satiram tertiam Scholia tamen contextum non ubique comitantur desunt Sat. III. s. 45-59 et 304-315 Sat. VI.vs. 423-435 Sat. IX. s. 39-53 Sat. X. s. 77-90, vs. 186-198, vs. 200-214, 8 28 usque ad finem.
Satira X non habet Seholia, nisi s. I-4 et 5-I05; Satira XIII tantummodo ad s. 152 ad Sat. XIV Aolia exstant ad Vss. 69, 14, 140, 143, 93, 200, 206, 21 seqq. 279, 285, 296 seqq. in Sat. V. desunt Scholia ad s. 0-16, 30-82, 7 ad n Satira XVI habet
Scholia s. -3M deficiunt porro usque ad finem. Animadvertendum, quo rariora sint Scholia, eo frequentiora exstare
Unicus locus in hoc odice est, de quo verbo dicendum videtur versus enim Sat. VIII. 78-83 signa habent singulis verborum syllabis superscripta quae ad musicam cantumque pertinere videntur, et valde conveniunt cum notis apud altherum obviis. Vide in Charta II. A. Nimis generaliter ergo Haeshal. Zeitschr. f. AlterthumsK. 5' Jahrg. 847. H. 5. 11'. 50 contendere videtur Denn die emundissilias de Begrisse onmediet, und Gesang, und der usammenlian durselben mi Musi und musi ali-sehen dichen an urimo ich agu berechtigen, Verse ines Satirihers Z. . Persius V. 60, 6 I. gl. O. Jalin prolem. p. C. eines musikalisehen Vortrages fur alii et eri la-
in I. L. Talther, Lexic Diplomai Tab. I. Sace. XI.
26쪽
ron und linen musilialiselle eichen guguerhennen V caei. Signa singulis syllabis, non verbis superseripta, loci ex satira octava natura, nempe qui ethicam aliquatenus spectat, qua re monaeho imprimis placere videbatur et quidem adeo,
ut versiculos istos inere conaretur, eadem signa apud altherum reperta l. L sententiam confirmant notas hasce esse musicas. Vidisse se saepius istiusmodi signa in codd. mecum communicavit . l. Geelius, ibique penitu e8Se persuasum, omnia ista signa ad musi eam pertinere.
Quartus codex est Gronovianus Π'. 80 apud Sehop. 70). Saec XII. 65. sol oct. Habet in prima pagina vitam Iuvenalis, corrosam, detritam et notis Tironianis consertam sequitur statim disputatio viginti et unius versuum de satira. Ρrimae satirae supraseribitur Incipi liber Iunii Iuvenali/, quem compoδuid in Neronera et in atridem Paridem sanio- mimum. Scholia et glossemata antiquiori et recentiori manu sunt scripta. Differt quoque in singulis paginis color atramenti Seholia antiquiori manu tam minuta littera sunt seripta, ut vix legi possint, hi vel illi plane ovanuerint. Ad
finem satirae sextae nulla sunt stolia rarissima ad septimam. In Sat. VII et VIII colorem rubrum litterarum mutare voluerunt Superducto utro colore atramento, tam infelici eventu, ut nonnullae paginae maculatae sint et litterae lectu distiditiores redditae. In sine satirae XV seriptum invenitur diiuvenali iunii si rurtim libri sequitur monachi cu iusdam versiculus hie e
In rus res est prodigiosa fides Cedere principiis malo, quam cedere situ Θ)Nam medicina silet, ubi morbi causa senescit Nec veteres morbi molimina tarda requirunt. Caetera sunt sensu omnino vacua, quae describere operae
pretium non est. Satira XVI. codici inest sed alia manu seripta cui subiiciuntur verba Emptio is dini Dedimi Iunii Iuvenali δ lyrarum liber quintu et illimνδ.
27쪽
Quinto loco dicendum est de Cod. Perigoniano XVIII. Q. 38. membranaeeus, Saec XV. 9 folior. 80. In eodidis operculo Scripta sunt, quae equuntur: o Code hic membranaceus, integrum Iuvenalem et erosium comprehendens olim fuit Bernhard Rottendorosii, Archiatri Episcopi Monasteriensis et aderboronensis, Ferdinandi Furstenbergit. Manus huius Roto tendorsit adhuc in pagina codicis prima apparet, etsio obscurata ab alio. Ego hunc e manibus hominum utales merces ignorantium, ne penitus interiret, selio cibus auspidiis uisburgi liviorum redemi, die 111
o Symbolum o Mundus regitur opinionibus. In prima pagina haec exstant: D. Iunii Iuvenalis et Auli forsit laedi Satyrae dum antiquiori manu seripti sunt hi versus: Semper ego auditor tantum, numquamne reponam Vexatus toties rauci Theseide Codri. Compendia in hoc codice sunt multa, neu sibi constantia. Variarum litterarum desectus uno sigio indicatur. Satira XVI in hoe codice seripta est ante XV, quacum explicit Iuvenalis. Manu multo recentiori, eadem ni salior, qua verba in prima pagella Semper euo auditor tantum cael adscriptum est πολυδαμας, ὁ πολλους δαμαζει ). Sequitur statim codex Persii eiusdem manus, cum Scholiis recentiori manu conscriptis eadem, qua Graeca supra laudata vocabula. Sextus codex est erigonianus XVIII. . . forma oblon
i Pertinent liae ad Pers. Sat. I. s. 4.
28쪽
ga face. XIII seriptus in Italia, quod ex constanti forma: miori, tolli cael conficias Littera minuta nec lectu facilis. Compendia multa sed plerumqne constantia. Iuvenalis satiras tantum continet. Post satiram XV sequitur fragmentum alia manu scriptum, ex quo nullum sensum potui extorquere praecipue quia confuse scriptum est. Ilara in codice Scholia, et nullius momenti. Codex non una manu videtur exaratus alterius partis Scholia prioris partem librarium indicant. Nihil porro habet praecipui. Codex septimus est S. Bibl. ubi. q. 170 Α. Saed. XIII.
48 fol. in ' Continet tantummodo Iuvenalis satiras quatuordecim. Satirae decimae quintae exstant septemdecim versus priores caeteri et tota sat XVI desunt. Continet Seholia nullius pretii et glossas interlineares. Compendia multa, ne lectu facilia. Inseribitur Iuvenali de Satiris. In fine Sat. XIII leguntur haec verba: Hanc Satiram oribis ud Fulcinum quendam. Sequuntur XIX litterae Graecae, quae nullum sensum praebent. Num aenigma sit, dubito. Codex denique et viis est Bibl. ubi. Q. 36 Saec XV. 84 sol sorm. 40 min. Nihil praecipui habet hic codex. Ρernitide scriptus est, dum singula satirae littera maius uia coloribus picta, hic vel illic auro mata, incipiunt. Continet Iuvenalis satiras, nulla Scholia neque glossemata. In prima pagina legitur melilia δι versire in domino quam perare in prino ibu in quibu non δί alu alia manu quam qua eo- de exaratus est. Eadem manu sed rubro atramento in fine seriptum exstat Decii Iunii Iuvenali ε lyrarum liber quin- fu et ultimuifoeliciter explicii Mediolani pridie C Iulia' l446. ut qui legi/li. Alia subscripta sunt haec verba obscura: Audin dono dedit p. ) diaconus . .. 569. Hic prooemio, descriptis codicibus, finem imponere liceat; marginalibus, ut in praelatione iam verbo indicavi, alium
i Nomina propria expedire non licuit.
29쪽
Supersunt in nonnullis codicum partibus, ut supra iam verbo indieavi, vestigia notarum ironianarum, quarum tudium notitiamque multum promovit Koppius, qui in Palaeographia Critidae volumine primo copiose de iis notis egit et in secundo lexidon die it pro rei gravitate ingens opus laborisque plenum, non tamen Omne notarum figuras complexum. Quod studium quum diu latitans ne letumque iacens nondum penitus et apud omnes moruerit, ex Koppii dissertatione prolixa praecipua capita breviter excerpere operae pretium esse arbitratus sum, praeSertim quum ipse, e quo hausi, fons non unicuique pateat neque tanto quisque otio fruatur, ut haec opiose pertractata curiose persequatur. Iam vero ex Sta notarum Tironianarum eientia variis
modis utilitas potest percipi. Palaeographis et philologis )praecipue quod litteras vulgares et sigia lectu reddit aditiora, quod stertam rationem praebet ad definiendam codicum manuscriptorum aetatem, quod denique novum criterium offert, quo verae lectiones a salsis distingui possunt. Sunt et diploma tiei, quibus ea prodest notitia, quum notae ista in chartis et diplomatis regum Francorum primae et Sedundae stirpis
saepissime osseurrant ). Fuerunt eomplures, qui notas Tironiana κρυπτογραφίαν quandam esse suspicarentur quod si verum esset, nulla suditui, opp. hoc loco et etiam alio Palaeogr. Crit. III p. 20. palaeographos et philologos diserte distinguit quae distincti , Pa argumento nitatur, n0n satis perspicio. Dignoscuntur salsae a veris lectionibus. Sic in pandectis Florentinis alicubi propter sigurarum similitudinem logitur susceptam pro suspectam. J0pp. . . . p. 339.2
30쪽
idonea ratio posset excogitari, cur odiues Salmorum, ommentationum de astris, egi Salidae, et alii eiusmodi hisdenotis perseriberentur. raecipuus finis fuisse videtur estinatio, ut paucissimis calami ductibus Seriptio absolvereriir inde litteras decurtabant et contrahebant, non tamen pro lubitu alias litterarum formas assumebant ). Hinc apud Romanos discrimen inter notata et perseripta. Hoc loco legatur L. 40. D. de milit testam. ), ubi quaeritur de testamento notis scripto, dum mortuus erat testator antequam litteris perseriberetur. Trahitur huc quoque a Koppio Suet Galba, cap. . qui locus, num laciat ad agitatam quaestionem equidem valde dubito. Scribit enim Suetonius ditatum paene fuisse Galbam ex testamento Liviae Augustae. IIS. namque quingenties cum praecipuum inter legatarios habuisset, qui notus non serδoripi erat umma, herede Tiberio legatum ad quingenta revocante, ne haec quidem o- cepit. Sed quaeritur hic de quantitate legati Galbae relicti non igitur necesse est cogitare notas Tironiana sed potius numeros dubios, quibus legatum expressum esset. Cum oppio
tamen adit Torrent in annotat ad h. l. Itaque, ut dixi, non κρυπτογραφία est, Sed ταχυγραφία:inventae enim sunt notae, quo tempore omnia litteris maiusculis scribebantur. Et hoc observandum, neque materiam
neque seribendi instrumenta eadem iis, quae nobis fuisse. Inde quoque explicanda videtur asperitas et rigor in notis, quia in cera, in ligno, non calamo, sed stilo seribebantur. Plin. see. Lib. VII. p. 27. Hor. Sat. Ι. 10. 72. Plaut.
i Non desunt tamen qui notis istis omnem litterarum vulgarium sormam abnuant. Manil et Plutarch. Pedius Cius in L. 6. ult de bonor poss. XXXVII. 1.), Isid. Hispal: Notae autem dictae eo, quod verba vel syllabus praefixis oliaracteribus notent. Fide opp. I. I. I. p. 42 Adiecimus Iph ab Tiron in charta I. B. Vide orrent in nolis ad Suet Galbam, cap. 5. Κοpp. l. l. I. p. 12 seqq.