장음표시 사용
2쪽
REVERENDISSIMO PRINCIPID D THOMAE RUFFO
S. ROMANAE ECCLESIAE EPISCOPO CARDINALI
NEC NON FF. MINORUM S. FRANCISCI
XPOSCEBAT Suisma venerationis, observantiaeque meae ratio EMINENTISSIME PRINCEPI, ut basce eorreetionas Gregorianae ampliationesine vinditacias, non nis pub Eminentia Nestra Patrocinio ede rem, inclitoque Nestro nomini consecrarem. Non es primum . ut elucubrationibus meis gratiam conciliarem ;fled vel maxime ,
at excep animi vestri eximiis mirandi que dotibus, obse
3쪽
qui I a Clientela restimoniam proferrem. Urgebat insuper
insigne debitum , quo erga munificentiam vestram perenniter . devincior : urgebat σ Nirtutis splendor, quι omnium ora ad Eminentiam vestram eonNertit, votaque omnium sua iter
nec minus potenter colligit. Equidem quoad debiti mei pretium , praeterquam quod Dre Τηρdammodo sui talis amplissimo Protectori, opera, quaeque sint, protecta Religionis alumni,
verito vindicantur s superaccedit grati animi memoria tot santorumque Beneficiorum in Seraphicam Capucinorum Relia ionem collatorum. Nonne equMm erat, ut quae , yer omnimo- 'am paupertatem, retribuendo perficere non liceret 3 per meos tuoscumque labores in perenne Monumentum fminentiae vestra, quasi supplendo dedicatos perficerem.
uberius praestat argumentum , virtus 3 urbs enim in orbis unanimo plausu praedicant, quod in Eminentia vestra praestitit, generosi sanguinis clariras, quae tum paterno tum materno stipite Nere genus es alto a Ianguine Divum s iis Ange superarι, quae proprio marte copiosissime adepta est. Satis edocta, generis Nobilitatem sorti potius quam tonsilio tribuendam , tiganteo peri Nirtutum omGium gradus percurrens , aemulandoque animo transcendens , sortiti muneris quasi oblita, suum id maxime habere voluit, quo suis Niribus aucta est. Eo te ta , se unicam assectare Nobilitatem , quarune vera absolutaque est, cum simultaneae concurrunt Nobι- Itates generis or virtutis , duplici vitιre fulgentes. Sane quisson miratus est, eximiam ιllam sapientiam cujus ab ineunte aetate specimen insigne praebuit s cum nondum in Sacrum Patrum purpuratorum catum relatus, graῬιa munera in Urbe
sustinuit s omnibus omma factus, arianti animo praecellere optimos s nihil appetere ob iaritantiam, ni bil ob formidinem recusare, cuncta anxius simul in intentus peragere studuit. auem latuit praecipua comitas , singularisque in negotiis trac-
4쪽
randis dexteritas, quibus enituit, eum RSmilia semel, Bononia bis, Ferrariae ter Apostolica Sedis cardinalis a latere legatus praefuit. Cui demum non innotescit, quanta fuerit amneti moderatio , quanta Solertia , vigilantia , charitas perplures annos Ferrariensem Ecclesiam Paterno pudio Regendo , quibus una Noce Ferrarienses, EMINENTIAM VEsTRAM Ecclesia re Patriae Restauratorem praedicant. Plura profecto atque praeclara mibi recensenda superessent fastinora , maxime erga meum caputinorum ordinem em dignissime praesi. Haec Iane noνa charitatis testimonia nomen nomini , splendidioremque gloriam ΕΜ INENTIAE VESTRAE eoaptarent. At-aamen ne modestiae , quae ibi apprime cordi est, mo, fiam inferam, neque per exile laudatoris praeconium justa debitaque laudi detrahatur ab ulteriori enarratione abstinendum duxi. Hoc unum enixe rogans, ut Librum sumillimamque Auctorem, in tutelam . Patrocinium vestrum semper retinere , EMINENTIAE VESTRAE eo iacitum sit. Mihique liceat euitationes omnes atque spem , in Neyra potissimum Clementia re nusquam alio reponere I Deum optimum maximum suppliciter indestinenterque exorans, in Ecclesiae gloriam, Seraphicaeque Religionis utilitatem ue D multor, Ietices, faustosque
Humillimus ac obsequentissimus Tolota in Callia I 74x. SerΥus, P. MELITON caputinus. - lii
5쪽
IE R U M , mensum , ahnorumque rationem, a Solis& Lunae motu, cuncti Populi , suo tamen quilibet genio , semper duXexunt. Supremus enim Dominus luminaria magna condens , hominibus tradidit, ut ei, in Signa & tempora & dies & annos essent. Motus ta men illorum recte computandi methodum doeere, non duxit . ut Coelum sicut & Terram eorum inquisitioni ac disputatiotii traderer. Hinc temporis varia & pro libito inter homines com
Quotidiana Solis Revolutio, oculis omnium patens, ne quid minimum in diei longitudine immutari serebat; sed a qno puncto dies exordiretur 3 ibi variis Sententiae, varia praxis. Qui ab occasu ad occasum Solis, qui ab ortu ad ortum, qui a meridie ad meridiem , qui a media nocte ad mediam noctem diem metiebantur. Fuere qui numerabant noctes, suere qui dies numerabant , partibus quoque diei, horarumque scrupulis ac momentis diversimodh dimensis. Post quotidianam Solis Revolutionem, septenario dierum synthemati, ipsiusmet Miandi Conditoris tam exemplo quam praecepto edocti, constantes inhasserunt homines; sed in singulorum dierum hebdomadis appellatione, uniusque sanctificatione , in
varias itum est sententias. Quotidiano Solis perspecto motu, Lunaris est Revolutio, quae magis sensus assicit: hanc cum breviori curriculo, renovationem ψincrementum, plenitudinem , declinationem & desectionem suam absolvar, omnes sere Populi pro mensibus cominensurandis, primis Mundi Saeculis, usiirparunt. Porro menstritae Lunae Revolutiones non ejusdem erant tern- Diqitigod by Corale
6쪽
periei ; quapropter frigus N aestus variis Lunationibus experti, inde sementis & inessis tempestatem auspicabantur homines I annum ergo excogitarunt 3 sed in anni loogitudine definienda , ibi maxima opinionum diversitas : alii quippe Lunam , alii Solem, pro annali Norma arripiebant. Annos alii juxta Solcm, mentes vero & dies juxta Lunam alii instituebant : & in utrisque magna discrepantia, tam in initio, quam in numero inensium, dierumque anni definiendis. Epocham praeterea, E qua annos numeraret, peculiarem sibi quilibet sere populus constituit 3 hanc plerunque immutavit , modo Cyclos, modo Periodos commentus. Unde liquido patet , remporis computandi ratio quam intrincata & perobscura sit. Dicendum profecto, Chronologia ahissus multa. Iulius Caesar ad rectam anni Solaris dimensionem propius accessit, qui inno quadragesimo quinto, ante vulgarem Christi Epocham, consilio & opera Loetigenis Alexandrini, annum SO- larem 3ss diebus cum quadrante, id est, sex horis definivit rex quibus diem solidum quolibet quaterno anno eX urgentem, mensi Februario intercalari jussit.. Quo menses quidem duodecim, eorumque dies , iuxta annuum Solis cursum disposuit 3 nullatenus de annis mensibusque Lunaribus curans , eos tamquam inutiles a suo Calendario eliminavit. Hinc magnae prima vis Ecclesiae Saeculis exortae controversiae . Ecclesia enim Apostolica traditione edocta, pro Solemnitate Paschali, mensibus Lunaribus indigebat, ut qnartadecima Luna primi mensis cognita, die Dominica subsequenti, Pascha juxta Sanctorum Patrum placita, rith celebraret. Quamobrem plura
suere media excogitata, pluraque convocata coincilia, donec
Dionisius Abbas cognamento exiguus, anno circiter s O, suis Cyelis Paschalibus non solum Epocham vulgarem , sed etiam numeros aureos Cycli Metonici Calendario Juliano aptavit. Quibus sat accurarε ejus AEvo desgnabantur primae Lunae. At Tractu Temporis, tum Calendarium Iulianum, tum Dionisianum additamentum nimios in errores desiisse, compertum est. Persectissima tandem Ecclesiastici Calendarii dispositio, cursui tam Solis quam Lunae apprimε consentanea , peritissim rum Astronomorum habito consilio, condita est anno Is 8a, Gregorio XIII Pontifice Maximo, quae nondum licet a plu-
7쪽
ribus Nationibus accepta, a cunctis tamen si recth saperent . excipienda, imo per totum Orbem propaganda foret. Caeterum
Gregorius non novum Calendarium instituit a ne venerandae antiquitatis vestigia omnia delerentur, vetus tantum emendavit,
quasdamque regulas praescripsit , ne in eosdem prolaberemur
Plura de hae Gregoriana correctione dixi, in opusculo Epiciatarum illustratarum I multo plurima mihi in isto supersunt dicenda. Prius tamen quaedam de tempote ejusque partibus , de Cyclis, de Epochis, de Periodis praelibabo ; ut eoruin, qui de
hac materia libris carent, commoditati consulam. De celebraiatione Paschatis suo die & mense , controversias in Ecclesia motas , altercatas & diremptas reseram ; ut antiquorum Patrum zelum extollens, caeteri ad aemulationem impellantur. Calendarium Iulianum cum additamento Lunari Dionisiano exponam ; lapsus utriusque detegam , ut veteris Calendarii notissimus fiat error 3 quantaque indigebat correctione perspiciant omnes. Gregorianae correctionis regulas & Normatri explanabo, atque in Tabulis deline abo, ait eas cuncti ediscere, imo&exequi valeant. Rectam esse absolutamque correctionem Gregorianam antiquarum Eclipsium comprobatione, Tabulisque Astrono micis novo stilo accommodatis, fusius probabo, ut latrantium
Aliam non dicam correctionem, neque Calendarii emendanem, sed eiusdem Summi Pontificis regulis novam utendi methodum proponam 3 quam desiderandam ic expostulandam probare conabor. Eaque novitas in eo unich posita est , ut sicut primis Lunis' aptantur Gregorii Dogmata ejusque E pactae, a quibus tamen Novilunia Astronomica tapenumero discrepare noscuntul ; quartisdecimis Lunis accommodentur, cum quibus Plenilunia Astronomica semper coire compertum habetur. Hujusce novae methodi facilitatem evolvo , certamque perhibeo , ac in Tabulis depingo, quo facilius exequi, cujussibet in manu sit. Computi Solaris Regulas, ad Cyclum quadringentorum annorum redigens, illius numerum cum littera Dominicati ei con-rquente , singulis annis tam Christo anterioribus quam ei pos.cetaotibus definio. Lunares quoque aequationes, ad novum CD
8쪽
clum Lunarem 2yoo annorum reduco, cujus numerum Epactarumque Series annis praeteritis & futuris praescribo. Ad inquirendos aliorum Cyclorum Periodorumque numeros, ad Ecclesiae computandi rationem pertinentes , Normam prosero a qua directo quis assequi, ac etiam ad praeterita retrocedendo Saecula Nancisci valeat. Quam sanε retrogradam computandi rationem nusquam ab Auctoribus prolatam, mihi saltem hacte nus invisam, maximi pendendam in Calendario Ecclesiasticosore existimo. Gregorianam demum correctionem, ejus scilicet Dogmata , aequationes , Epactas , Cyclos ad prima Ecclesiae Saecula educo,& ad remota Synagogae tempora , imo ad Mundi exordium protraho r ipsiusque creationis Epocham , tum ascendendo tum de Dcendendo exploro. Unde novam propono Periodum Gregorianam appellandam, quam Dioni sana , Iuliana, Ludovicianave potiori Iure usurpandam contendo. Eademque Gregoriana computatione retrograda novissimi Christi Paschatis annum exploro. Has omnes elucubrationes uti perutiles, cunctos benignε excipere , Ecclesiasticos maximε certatim ediscere decet; turpe eni inest, quae ad Ecclesiam pertinent, quaeque Patres nostri non nisi magno labore assecuti sint, ignorare. Can. qua usis. dis. 38. unde C. Tridentinum Sess. 23. de res . CV. I 8. pueros ad Ecclesiastica munia excercenda educandos ; computandi Ecclesiae Normam, inter alias Disciplinas docere commendat 3 saltem ut
intelligant, quae in primordiis Breviarii & Missalis praescripta
Si quis autem aegrε serat hanc me materiam tractare praeis sumpsisse, audiat Augustinum dicentem : ideo necera est, plures a pluribus fieri Libros, diverse stilo non diversa fide, & de quaestionibus eisdem, ut ad plurimos res ipsa perveniat, ad alios sic, ad alios autem sic: audiat & me ingenu h respondentem , majorem facilitatem , pinguioremque utilitatem , hac in re meis commentis inserendi spes , ad opus impulit, in labore susti
9쪽
rebatio Regalis Scientiarum Societatis Montispessulanis.
La Compasi te a iuge, que la maniere doni l'Auteur traite son Sujee; repol id par fallement a son Titre , qu'aprcs avolt donne les Elemens duComput EccIesiastique, les regles de l'ancien Calendrier, & les principes de la Correction Gregorienne ; il donne un notaveati Cycle Sol alte & unautre Lunai te, doni ii determine les nombres par te calcul direete &retrograde, pour les annetes futures & passces. It doniae aussi une nouvellemethode aisee & commode de se scivir de la Correction Gregorienne en substituant les Epactes des scines Lunes , a celles des nouvelles. La grande Petiode Gregorienne qu'il propola & qui va en retrogradam depuis r et de l'E: e Chretienne j ii ii a so 2 ans avant Iesus-Christ, rem et les Solstice; & Equinoxes, aussi bien que les nouvelles & pleines Lunes aux jouis des me:nes mois dii Calendrier Gregorien ; ce qui est verifie par te calcul,& par te; Eclipses du Sole it & de Lune rapporteZ par les Historiens & les Ast tonomes. On a trouve les rationia emens de l'Aut eur clatis & solides , segealcitis justes, & ses reflexions judicieuses , & son Ouvrage petat ette utile ait Publie. En sol de quoi j 'ai signe te present Certificat , a Monipelliet ce II Fevitur II o. PLANT ADE.
probatio Regalis Scientiarum Academiae Parisiensis.
10쪽
Licentia R. VPatris Provincialis FGo Fr. TELEsPHo Rus a la Gatde-Viaur Provinciae. Tolosae FRMinorum Capucinorum Provincialis licet immeritus. Visis attestationibuς Patrum Theologorum Proviticiae nostrae , quod in ope e , R, P. Ma- , imo NE Perpinianensi elaborato , cui titulus, Gree riana Vrimo illisse,kista re a Crimi elis Uindieata, nihil invenitur Dillonum a tecta sido, vel 1 bonis motibus,Fuultat a tquantum in me est Wnore p aesentium concedo, quatenus opus tam utile praelo tradatur et lavrtis omnibus de Iute aut usu servandis. Datum in Conventu nostro Lunellensi sub die 1
Minorum' S. Pt intisci Capueinὀtiam . . . . Cum opus, eui Thiilus est Gregoriana CorrestioAllu strata, ampliata a Conviciis vindicata , .a R. P. η f L I T o 3 5 Pcrtinianensi exlectore Caphicino, alumno. Provinciae Tolosanae , & pro Comitiis nostris General1hus. Custode. compositum , de Licentia nostra , duobus ordinis noliri Ihco- οπis examinatum Ze approbatum suerit. Tenore praesentium Facultatem facimus ut Typis mandetur. Servatis omnibus de Iure ac Cousuetudine sese vandis. Datum in nostro Conventu Romanor Die 2I MalI m. I74 γ.