Gregoriana correctio illustrata, ampliata et a conviciis vindicata. Ubi omnia saecula tam a creatione praeterita, quam ad saeculi consummationem futura, gregoriana norma moderantur. Opus valde utile ecclesiasticis, astronomis, & chronologis. Auctore

발행: 1743년

분량: 305페이지

출처: archive.org

분류: 축제 & 제례

11쪽

. a . .

DISSERTATIONUM ET CAPITUM

HUIUS OPERIS.

DISSERTATIO I.

12쪽

TABULA DISSERTATIONUM

DISSERTATIO IV,

De Porioris. Pag. CAp. I. De PerIodo cat I pylea. I I. De Periori Dionisiana. III. De Periodo tuliana. IV. De Periodo Ludoviciana.

DISSERTATIO V,

III. De Calendis, Nonis , ct Idibus. . - .

DISSERTATIO UI.

Da Erroribus veteris Calendari;. . P g 4 CAp. I. Quibus Partibus constat vetus Calendarium. I L De Erroribus veteris Catindarii. a III. De causis errorum veteris Calendarii. .

DISSERTATIO VIII.

De novo GIendario seu de Gregoriana eorrectione.. Pag. De mediis adhibἰι.s , ad tollendos vitandosque veteris calendarii errores, in eo aetando Solis cursu. Da modiis adhibitis, ad tollendos vitandosque errore/ compuli

. Lunaris.

13쪽

ΕT CAPITUM.

IU. De Tabula expansa Epactarum Novilunsorum.

Dominicσles pro singulis annis.

De eorremione Gregoriana computatione retrograda , Saeculis praeteritis accommodata. Pag. SI CAP. I. De vero conceptu retrogradi computί. . I I. De computo Solari Gregoriano , baculis prateritis Eccles a ct Synagoga adaptando. . . . . III. . De Reduttioηι tempor s prateriti ante Gregorianam correΓυρορ veteri stilo enuntiati , ad novum sitam.

DISSERTATIO X

De Tabulis A fronomiais stilo novo aptandis , ad comprobandam Gregoroauam correetionem necessarιιι. Pag. I 2ICAP. I. De Reductione Annorum in dies. II. De Tabulis Astronomicis motus medii Solis , stilo Gregoriano adaptati is III. De Tabulis Afran/micis Lunaribus , st lo Gregoriano coapta-

14쪽

TABULA DISSERTATIONUM

DISSERTATIO XI.

De recta Correctionis Gregoriana dispositione. Pag.

CAp. I. De recta civilis computi Solar 3 Ordinatione. II. Civile temporis compiMum , Gregoriana Norma ordinatum a rectum Coeloque consentaneum esse comprobatur. . III. De recta civilis eompuli Lunaris ordinatione. IV. Civile Luna computum, Greta ana Norma ordinatum, rectum C eloque eonsentaneum esse demonstratur.

insurgunt.

impugnatur. .

consentaneam esse probatur.

eadem die celebrantes, nullibi iudaisare coguntur.

Iesia enuntiant.

DISSERTATIO XII.

De novo Gregoriana eorrectIonis utendi modo, Ecelesia prop. nendo ct desiderando. Pag.

CAp. I. Sive Dactis pr marum Lun Piam , sive quartadecimarnm , men sex annique Lumares moderentur . eadem concinnitas in computo

II. Pleniluniornm Epactis, civiles Luna Syragia uusquo media at accuratius quam aliis Noviluniorum deprehenduntur. III. Pleniluuiorum Epactis, expeditius Paschalis Solemmias habetur squam aliis Ν oviluniorum. IV. Suh7itutis Plen Iuniorum Epactis, n Gregorianam correctionem

ora laxa a obturabuntur.

VIII. De Litt/ris Martiroluit, Plena laniorum Epactis aptand33.iI X. Resolvitur unicum incommodum ex Pleniluniorum Calendarso. resultans. X R.uiones expenduntuν , qua Ecclesiam movere deborent, ad Gre g.rianum Pleniluniorum calendarium assumendum.

15쪽

DISSERTATIO XIII

De numer s Cyelorum , ad computum Ecclesiasticum spectantium.

DISSERTATIO XIV.

CAp. I. II.

Gregoriano sphemate vera Mandi Epocha indagatur. Pag. 2so P. I. situ Caria, in quo Sol est Luna ereari fuere. I prima Mundi hιbdomadis. I ta. De Charat eribus primi anni re mi Saeuli Creationis.

VII. Anno Diuiligoo by Gocrate

16쪽

TABULA DISSERTATIONUM

rii eam e se, ealculis Astronomicis comprobatur.

nam Epocham pracedenri , in quo natus es Christus.

eum annis Christi comyonuntur. .

tur. . . .

DISSERTATIO XVI.

De novissima Pashate Domini nostri tesu Christi. Pag. 27

18쪽

GREGO RI AN A

CORRECTIO ILLUSTRATA.

AMPLIATA

ΕΤ A CONVICIIS VINDICA Τ A.

DISSERTATIO I.

De tempore, ejusque Partibus.

EMPUS temperamento dictum, quia unaquaequae res suIs emporibus, id est, diebus, mensibus, & annas temperatur &3erncitur et facilius concipitur quam definitur ; estque aetas cuiusque rei per caelestium Siderum motus exhibita. Praecipua autem Sidera, quae rerum existentiae mensurandae inserviunt , Solem &Lunam esse palam dignoscitur ; ideoque in Scriptura luminaria magna appellantur. Non immerito luminate maius Sol nuncupatur, quia ejus motu , cursum Lunae omniumque Astrorum metimur. Imo ipsius Solis motus rectificatur& ad accuratam praeeisionem ab Astronomis reducitur per motum aequatoris , iique circulus vera & recta est temporis mensura. Illa ergo duo luminaria magna nobis terrae incolis, ii Conditore Mundi data sunt, ad dies , annosque nos

tros computa dos.

Porro ill g duo luminaria, quorum Couvcrsiouibus tempus numeratur, du-

19쪽

'2 Di T. I. De tempore, ejusque Partisus

p ica motu orbem continuo circumrotant; uno SuIdem In antecedentia Sisinnorum, nempe ab ariete ad Pisces, a Pilcibus ad amphoram , &e. Alio in . consequentia Signarum, scilicet ab ariete ad Taurum, Geminos, Cancrum , Sq. Motu priori progredientibus, ab ortu ad accasum dies numerantur , poste- riori' vero ab qccasu ad ortum, menses de anni computantur. Raetetca, sicut Solis N Llinae duplex motus distinguitur, ita duplex tempus r uli Ac motus vetus, qui etiam apparens dicitur. quo illa Sidera revera moventur οῦ alius est motus medius, quo supponuntur illa moveri. Eorum motus vetus valde irregula is observatur, quia modo citius , modo tardius progrediuntur, quod ab obliquitate Ecclipticae & excentricitate terrae provenit. inde Sol & Luna num: iu Apogaeo hoc est in loco a terra remotiori ; nunc in 'pe Igaeo m d est', in to eo terrae vicinior, versantur. Motus autem medius semper aeqitalis est, eo enim Solem & Lunam pari passu progredi stippota itur; medius autem dicitur quia inter vclocem & tardum, medium obtinet locum. Duplex etiam tempus dissignatur nempe verum, motui vero inaequali rei pondens, Scinc dium motuHDedio relativum ; quo Solem & Ludam spatiis temporis aequalibus motus aequales percurrere supponitur. Idco motus & tempti inedia excoguravcruut haron omi, ut per varias aequationes ad cognitionem veri motus, ve ri Vc te storis accuratius pervenirent. Praecipuae temporis par aes sunt dies, heb-dcmas , metuis, & annus de quibus singulatim agendum.

CAPUT I.

Dr DIe noris D Ies, praecipua pars temporis, E primordiis mundi usitata, 3e numerata δqua alias tcmporis partes , hebdomadas , menses, aianosque ordinamus ;a Divisione Dicitur, eo quod dividat incem a tenebris. Estque aer Sole illustratuς, sicut nox est aer illius lumine privatus. Dies dividitur in naturalem di civilem, naturalis est lcmporis spatium inter Orientem & Occidentem Solem fluens, i opponitur nox. Conditor namque mundi lucem diem, & tenebras noctem appellavit, haec in Sphaera obliqua continuo variatur. Dies civilis est temporis spatium, quo Sol ab uno puncto ad idem punctum, ut a media nocte ad meis clam n cotem circumvoluitur, atque ideo noctem etiam naturalem comprehen dit. Vel est temporis spatium,quod Sol ad Revolutionem integram circa terram faciendam decurrit. Ideo Creator Mundi, qui lucem nuncuparat diem & tenebras noctem, adjecit : factum est vespere & mane dies unus, id est, civilis. Hujusce diei init in m diversimode computatur : Cum enim perquatuor puncta Cardinalia, quorum duo in horisonte nempe ortu; & occasus , & duo in meridiano , meridies scilicet & medi noctium , singulis dic bus teriam circumvOI-

vendo Sol pertranseat: quaelibet gens pro libito suo ab uno ex his punctis sitan, di cm civilem computavit ; Judaei Athenienses, Bohemi, poloni, etiamque Itali, ab occasu ad Solis occasum, diem metiti sunt; hoe ptimum & antiqui

simum dici civilis exordium; factum est vespere & mane dies unus. Babilonici,

20쪽

Cap. I. IV Die o Horis'. 3

Alsrii, aliique Populi otientales, ab ortu Solis ad otium, diem conficiebant. Galli, Hispani, germani, quam pluresque alii Europaei Populi, , media nocte

ad mediam noctem diem computant. Astronomi dem in & Arabes 1 meridie diem incipientes , ad sequentem meridiem absolvunt. Cum dies sit temporis spatium satis prolixum . ut ad computum civilemque usum , aptilis accommodaretur; in 24 partes, horas nuncupatas,divisa fuit. Hora ergo vigesima quarta pars diei civilis,vel est aequalis vel inaequalis: prima ea est, quae per totum annum ejusdem est longitudinis ; minuta quipp8 duo eum 28 secundis , quae propter annuum Solis motum detrahenda forent, flocci penduntur. Tempore V. Bedae ejusmodi hora in quatuor puncta divisa erat ; punctum in decem minuta; minutum in quatuor momenta ; momentum in F 64 atomos. Nunc autem dividitur hora in εο partes , quae minuta prima dicuntur; quodlibet minutum primum in fio minuta secun a , haec in fici minuta tertia , sicque subsequenter. Ad temporis graduumque divisionem, sexagenariam fractionem potius quam aliam elegerunt Astronomi, quia sexagesimus numerus multiplices admittit divisiones , resolvitur namque in bis triginta, ret viginti, quater quindecim , quinquies duodecim, sexies decem, & duodecies quinque: quapropter commodatissima visa fuit haec sexagenasia distribntio. Hota inaequalis est duodecima pars diei naturalis seorsum a noete ; etiamque noctis seorsum a die. Dicitur inaequalis, quia in Sphaecli obliqua quotidie cresecit aut decrescit, juxta accrementum dierum vel decrementum. Hujusmodi horae Iudaicae vel antiquae appellantur. Hebraei enim , antiqui Romani , aliique Populi Orientales, in quatuor partes diem n*turalem partientes, unicuique tres inaequales horas tribuebant. Ptima ab ortu Solis incipiens, per quartam diei partem fluebat: qua transadia,Signo Tintinnabuli vel Tubae monebatur Populus secundam horam incipere, quam tertiam appellabant: Haec usque ad meridiem decurrebat, 1 qua hora sexta incipiebat ; post modum nonam usque ad occasum Solis non cupabant. Noctem quoque, in quatuor partes vigilias nuncupatas dividebant, primam vigiliam ab occasu Solis incipientes , secundam media nocte absolvebant a, qua tertiam incipientes, quartam ad ortum Solis finiebant. Post quamlibet ex horis diurnis & nocturnis, quas clepsi dris vel quibusdam lineis Solaribus observabant; Signo Tintinnabuli vel Tubae, de die noctisque statu Populus monebatur. Ejusmodi horis diuinis & nocturnis vigiliis, ad Divitii ossicii recitationem Ecclesia etiamnum utitur, quamvis non idem tempus observetur. Imo S. Benedictus in sua regula , ejusmodi horis, Monachorum excercitia dispensa r.

De Hebdomade. HEbdomas, a septenario numero dicta, septem dierum eontinua est resto. Iulio , ab ipso mundi auctore instituta, qui die septimo requiescens, ab

SEARCH

MENU NAVIGATION