장음표시 사용
41쪽
ipsa periodus Iuliana adhiberi potest. Hoe etiam peculiare habet quod intra
tot annos Isς6o, ne unus quidem occurrit, qui numeros trium Cyclorum Solaris, Deeemnovalis & Epactarum , eosdem prorsiis habeat ac alius. Hanc Periodorum proprietas alcm extollunt Chronologi , quae tamen producto quo rumcumque numerorum invicem inultiplicatorum, si distributive sumeretur. essentialiter conveclit.
Maximum Ludovicianae Periodi emolumentum, quo Iulianam excellit, est lassod omnes omnino opinione, de Creatione Mundi vulgatas, in suo sinu comisectatur. Juliana Periodus tametsi oblonga, ad consignandas ejusmodi oeianiones , nimis angusta habetur ; eum enim ad omnia gesta, , primordio mundi ad Christianam aeram consignanda, annos 47I3 residuos tantum proserat ; dicatur quaeso quo numero hujusce Periodi, suas Otiniones eonis signare poterunt illi Auctores, Sanctique patres non pauci, qui septuaginta
versionem sequentes, quinque aut sex mille annos , , creatione ad nostram vulgarem Epocham fluxisse existimant. Alia-ne ejusdem Periodi revolutio assumenda esset Si autem ab initio temporum eam adhibere nequeant et quomodo in progressu eamdem adhibere poterunt Petiodus ver 5 Ludoviisciana omnibus favet, omnibus praesto est. A Christiana Epocha ad creationem , 7373 annos residuos proferens , quamcumque opinionem illius numeris conas gnare licet. Revera gictum annorum numerum proseri, quia primus Chii iatianae Srae annus numero 7364 Periodi Ludovicianae respondet ; ille namque solus numerus distributus per 28, quotiente neglecto, Io Cycli Solaris: Sectus per Iς, duo Cycli Decemnovalis ; & divisus per 3o, at Cycli Epactarum arbitrarie ei accommodati, superfluos prodit. Caetcriim omnes omnino Periodos, ad designati dos annos, Christianae Epo-chae anteriores aut posteriores, inutiles existimo et unicam Christi Epocham, ab omnibus Chronologis unicὸ adhibendam , & ab omnibus facilius iti iciligendam esse arbitror. Aliquod eventum , mille annis ante Christianam Aram aliquis enuntians ; Clatius intelligitur, quam si illud eventum fuisse diceret, anno 37I4 Periodi Juliariae, vel 6374 Ludovicianae. Christi Epocha est quasi primus Gradus Chronologici Schematis ; a quo tam facilis est ascensus ad anteriora tempora, quam facilis descensus ad posteriora. Summatim tamen ideales Clironologorum ediscendae Periodi, ut eorum Idiomai itelligamus.
TEMPORis partibus, Epochis, Cyclis, atqtie Periodis explanatis, ad
ipsum Calendarium deveniamus. Hoc est ad civile computu .n , quod i cs , menses, & anni numerantur, & numerabantur ab antiquis Romanis , quibus nostrum Calendatium originem ducere , norunt omnes. Apud illos, sicut
42쪽
DIT. V. De Cislendario Iuliano , Cap. I. 2 f
scut apud alias Nationes, maxina fuit hujus compuli vicissitudo. Ptimo
quidem menses Lunares vagos usurparunt, deinde a unum Solarem vagum , tandem annum Iulianum admiserunt.
De Calendario Romanorum arae Iulium Caesarem. T Empore conditus Urbis, 7s 3 annis ante Natalem Christi, Romulus
ut statum ordinaret Imperii, in menses Lunares totum annum distribuit. Initium cujusque mensis, cx illo sumpsit die , quo nova Luna contigisset vidcri r & quia modo tardius, modo celerius ex e ertis causis Luna videri solet, evenit, ut cum tardius apparuit, praecedenti mensi plures die; :& cum celerius pauciores dc derit ; primaque observatio, singulis quibusque mensibus, perpetuam dierum numeri testem addixit. Sicque factum est , ut alii triginta, alii triginta unum sortitentur dies ; ita ut civilis Orbi, annuus 3o diebus per ceretur. Primum mensem Romulus Marti, cuius se filium esse voluit, dicarit. Secundum appellavit Aprilem quasi Aperilem, ex eo quod in illo, remotis nubibus , pruinis, ac Hiemalibus tempestatibus, terra Agricolis, & Mate Nautis aperiatur : arbores quoque S herbae in germen, scd S animantia quoque in prolem se apetite incipiunt . Majum tertium , Junium quartum appellavit. Propter Majorum S Juniorum turmas, in quas divisit Populum ;ut una pars a is , altera consilio rempublicam tu cretur. Contendunt alii,
Maiam Mercurii matrem, Majo : & Junonem Deum , Iunio nometi dedisse. Caeteri in cnses ex os dine numeri Quintilis, Sextilis , September , Oc-r bur, November & December appellati fuere. Itaque Romulus annuam ita ordinavit dimensionem, ut annus decem menses , & trecentos quatuordi cs haberct. Menses vero ita dispositit , ut quatuor eX his iacmpe Martius , Majus, Quintilis N Oetober, tricenos singulos, Septimanas nonas , di septemdecim dies ante Calendas habetent. Hiijusmodi annus valde imper scelus, motibusque C Hostibus patum accommodatus visus fuit. Numa Pompilius succcisor Romuli, anno 7I4 ante vulgarem Christi Epo- cham, ejuς Calendarium rcformavit. Quinquaginta uno diebus anno Romuleo additis, ad trecentos quinquaginta quinque dies , quibus duodecim menses Lunares confici crcdidit, annum extendit. Illis quinquaginta uno diebus , alios sex addidit, deitactos ex sex mensibus qui triginta habebant, ex singulis singulos ; factusque est numerus 37 dierum , quos in duoS novos menses divisit. De duobus priorem 29 dierum instituit, & Januarium nuncupavit ; primumque anni esse voluit, tamquam bicipitis Dei mensem tespicientis transacti anni finem, suturique principium. Quidam autumant .
Ianuarium nuncupatum , ex eo quod sit limes S Janua anni. Secundum mensem 28 dierum, Numa dicavit Februo, id est Plutoni , qui lustratiotium parens esse credebatur ; lustratique eo mense Cixitatem iustituit.
43쪽
stis Dis . U. De Calendario Iuliano,
Itaque omnes Ninnae menses crant numeri imparis a V & 3 dierum e eo quod superstitione quadain numerum imparem sculicem cxistimabant ;praeter Februarium paris numeri 28 dierum, qui etiam superstitiose in Aix Iutabatur. Ejusmodi aniaris, annuo Luna motui satis conveniebat ; u que anno olari utcumque accommodaretur, mandavit Numa, singulis binis annis alium tertium decimum mensem addi, qui alternatim 22 & 23 die complecteretur. Hie mensis Macedonius app llabatur. Numae Calendarium in Imperio Romano pet annos in ulu suit. Uritu: que Calendarii menses& dies ita suere.
NUmae Pompilii Calendarium, Tractu 669 annorum, adeo anni remis pestatum orἀinem inverterat ; ut frigus, AEllivis mentibus ς calor . Hyemalibus, adveniret ; sementis quoque & messis tempus, ex computo civili, nullatenus auspicari poterat. Quapropter Iulius Caesar, ut Dictatorti summus Gentilitatis Pontifex, post pugnam Pharsalem Thessaliae Uibem. quam devicto Pompeio, suo subiugavit Imperio; huic maximo incommodo subvenire volens, quadragesimo quinto anno ante Christi Natalem , consilio δε opera Zoti genis periti Astronomi Alexandi ini, juxta motum Solis, annum collectum 36s diebus & 6 horis, quem AEgiptii jam habebant, in toto Imperio Romano constituit ; illisque sex horis , quarto quoque anno diem solidum cssicientibus, omnes quaternos annos 366 dierum fore inntituit. Itaque Iulius Caesar, decem dies anno veteri adjecit . ut ad trecentos
44쪽
Cap. II. De Calendario Iuliano. 27
sexaginta quinque dies, quibus Sol Zodiacum perlustrat, perveniret ἔ & ne quadrans deesset, statuit ; quarto quoque anno, unum in mense Februario intercalari diem , post sextum Calendas Martias, qui Bis- sextus appellaretur. Deccm autem dies , quos ab eo additos dicimuς, hac ordinatione distribuit: mensibus Januario, Sextili, & Decembri binos dies inseruit : mensibuet autem Aprili. Iunio, Septembri N Novembri, singulos ; Februatio veto diem non addiὸit, ne Deorum inferorum Religio immutaretur. Mattio, Majo, Quintili, & Oetobri pristinum servavit statum, eb quod satis pleno erant numero utpote 3 I dierum ; ideo & Septimanas habent nonas sicut Numa constituerat. Januarius autem , Sextilis, & December; quibu4 Juliuς binos addidit dies , lic Et 3I di cs habere coepelint, quintanas retinuere Nonas ; & post Idus novemdecim dies ad Calendas computantire. Quia quos Iulius addidit dies, neque anic Nonas, neque ante Idus insere- . re voluit,ne Nonarum aut Iduum Religionem his diebus statutam, nova compuratione confunderet a sed neque post Idus mox illos inserere voluit, ne qua- mmcumque Feriarum violaretur indictio et sed peractis cujuscumque mensis Feriis , locum diebus advenis fecit. Mandavit quidem Iulius sui Calendarii usum , sed eodem anno morte praeventus , sui edicti executionem non vidit. Marcus - Antonius tunc Romae Consul ejus obtervationi invigilavit ; & ad Iulii Caelaris commendandam memoriam ; Quintilem mensem illius natalitio Celebrem, ' Iulium appellati mandavit. Annus, qui primum Iulianum praecessit, ad expectandum opportunum initium , quindecim mensum fuit , ΑεI dies colligentium, propterea confusionis annus dictus suit. Primus Iulianus annus immediate post annum confusionis incepit, non praeci;e a Solstitio Hye mali, sed octo diebus postea, ut annus Solaris cum Lunari conveniret, qui tunc temporis octo diebus post Solstitium incepit. Novilunium enim media nocte primae diei Ianuarii tunc contigisse dicitur; ideo eodem momento annus Iulianus incepit. Paucis ab hinc annia, Iulianum Calendarium correctione indiguit ; eo quod Sacerdotes, quorum curae ejus observatio demandata fuerat, in praxi errassent : Iulii namque edietum indicebat ; quaternum annum, diei Bissexti intercalatione , 366 dicrum fieri ; at illi, duobus annis communibu
transactis, Bis sextum intercalabant ; ita ut duos tantum communes annos inter duos Bissextiles numerarent ; cum tres communes inter duos Bils tiles immittere debuissent. Hinc spatio 36 annorum duodecim Bissextiles fuerunt, cum novem tantum esse debuissent. Ut huic errori opportunum adhiberetur remedium, mandavit Caesar Augustus, nullum inter duodecin sequentes annos Bissextilem fieri, sed omnes communes 3 Sy dierum sore. Ut sic, sublatis diebus superfluis errore admissis, Julianum Calendarium ad pristinum restitueretur statum. In memoriam & gratitudinem hujus co
rectionis, Segillis mensis Augustus nuncupatus suit. Menses di dies Iuliani Calendarii sic se habent.
45쪽
2 Di T. V. De Calendario Iuliano,
. Ianuariti'. 2. Februaritis. 3. Ma tius.
s. September. I o. October. II. November. I a. December.
Audusii correctione, diebus supersuis sublatis, in pristinum statum, Iulii
Calendarium fuit quidem restitutum : at litterae Furiae primae, veteris Solari Cycli numeris, praefixae ; per illud annorum spatium inordinatae fuere. Pot36 annos, duo dedim Bistextiles admittentes, erraverant Gentiles Sacerdotes :Ia annis communibus correctionis Augusti, ad pristinum statum restitutu cli annus Julianus. Itaque per q8 annos, a Iulio Caelate ad quartum p s Chri ilum natum re extendente 3 , cucurrit quidem annuus numerus Cycli Solaris, sed litterarum Fetiam primam sub illis indicantium, magna fuit ordinatio, de qua Clavius Cap. 23. n. 3. Hinc qui per illud temporis spatium, litteras Feriae primae annis congruentes habere voluerit, non per numeros Cycli Solaris, sed per Tabulam subsequentem , me compositam, aut alia methodo infra explicanda , sunt inquirendae. Hac Tabula, Feriae primae liti crarum varietas oculis patet. Prima linea transversalis, annos Christo anteriores & posteriores complectitur. Secunda , numeros veteris Cycli Solaris colligit. In tertia inscribuntur litterae Feriae primae eodem modo, quo erronee, per 36 annos a Sacerdotibus, & per Ia communes ex praescripto Augusti observatae fuere. In quarta vero linea reponuntur litterae Feriae primae, eo ordine, quo ex Julii institutione procedere debuisscnt. Hac Tabula perpensa , magni momenti elucii bratio innotescet. Quae ad majoris momenti notitiam infra Conducet. Christum 2s Decembris anni primi immediate nostrae Epochae anterioris , natum fuisse traditio do ei. Quanam hebdomadis Feria natu; sit,uelit aliquis inquirere et Si consulat Cyclii nSolarem, illi anno numerum nonum, litterasque Dominicales D C utpote Bissextili, congrue te deprehendet : quae litterae ejus Narivitatem Sabbato contigisse indicant. Sed si ad meam Tabulam attendat, eum annum nequaquam Una extilem fuisse propter inordinationem dictam, litteramque lue beriam primam . indicasse comperiet. Cumque littera lue annexa sit a s Decembris , liquet profecto die Dominica seu Fcria prima Christum natum fui se: quod Ecclesiallicae traditioni concordat, inquit namque Batonius in Commentat iis Martitologii. Die as. Dee. Docet sexta Sinodus, Cap. 8. Nat lcm Domini, prima die, quam nos Dominicam appellamus contigisse.
46쪽
Cap. III. De Calendis, Mnis is Milus. ' etsLITTERAE F E R I ME PRIMAE, Eo modo quo processerunt ab epocha Juliana , σ quo debuissent
De Calendis, Nisis ιν Idibus. CVjusque mensis, Calendarum, Nonarum, & Iduum dies , apud Ro
manos celebres sucre et quia in illis, vel quaedam negotia geri, vel quaedam Sacrificia Ostcrri, constitutum erat. Et ne e memoria laberentur illi dies, ab eis cunisti alii mensium autecedendo computabantur. Solos Romanos , eo modo mensium dies nume, asse legitur ; Graeci enim , Egiptii, Hebraei, aliique Populi, nullam in suis mensibus Cale datum. Nonarum , iduumque distinctionem observantes, ab exordio mensium ad eorum terminum , dierum numerum indesinenter computabant.
Priscis temporibus , Pontifici minoti apud Romanos haec providentia
47쪽
3o Diss V. De Glendario Iuliano .
delegabatur : ut novae Lunae primum observaret :, spectum, vitumque Regi Saerifulo nuntiaret et & Sacrificio a ReSe & minori Pontifice celebrato , idem Pontifex Calata , id est , vocata in Capitolium Plebe ς quot dies a Calendis ad Nonas superessent , pronuntiabat ; quintanas quidem Nonas. dicto quinquies verbo, Cato. Septimanaς, eodem verbo repetito septies praedicabat. Hujusce observantiae causa , dies , in qua hoc fiebat, Calendae nuncupata est , , verbo Graeco Calo vel xais quod latine voea sonat. Hine di ipsi Curiae, ad quam Plebs convocabatur, Calabrum nomen datum est. Hine etiam Calendatium, id est , dii positio dierum Festorumque anni, derivatum est. Idco ante Nonas , aliquando quinque dies, quandoque septem numerantur : quia Numa Pompilius, binos dies, quibus quartior ex suis mensibus auxit, ut triginta unum haberent : inter Calendas & Nonas insetuit ; ut sic post Idus, septemdecim dies ante Calendas omnes haberent. Quod nou observavit Iulius. Nonae dictae sunt, vel a nova oblematione imposita ; illa enim die Populares homines , qui in agris essent, ad Urbem confluere tenebantur I cauisses Festorum a Rege Sacrorum accepturi ; quidque , eo mense agendum esset scituri. Vel quia ab illa die ad Idus, novem dies semper computantur. Porto Idus vocari placuit diem , mensem prope dividentem, i duare enim Hetruscorum lingua, dividere cst. Sciendum praeterca diem subsequentem Calendas vel quartum vel sextum Nonas , hoc est , ante Nonas dici; Nonae autem vel quinto vel septimo mensis die agebantur. Dies immediate sequens Nonas, octavus Idus semper appellatur. Idus autem vel tertiodecimo vel quintodecimo mensis die habentur. Dies vero post Idus vel decimusnomis ante Calendas, vel decimusOctavus , vel decimvsseptimus; in Februatio vero sextus decimus Calendas Martii proclamatur. Unde versiculi. Principium mensis , cujusque vocato Calendas.
Majus sex Nonas, October, Iulius & Mars.
At reliqui quatuor ; dabit Idus quilibit octo. In primitivo Julii Calendario, nihil aliud videbatur; nihil de Luna, nihil de
numeris aureis, & de Epacitis nihil aderat. Ad annum Solarem , & ad mensium Calendas, Nonas atque Idus intendcntes omnes , de anno menseque Lunati minime curabant. Hinc Lunae computatio i*norantiae & oblivioni tradita filii. Unde variae controversiae primis Ecclesiae saeculis , circa Palchalem solemnitatem excitatae fuerunt, quas pauci enarrare non abs re eris.
NU Is Mosaicae Legis Caetemonialibuς praeceptis Christiana Ecclesia
est astricta , voluit tamen & censuit expedire ; Christianum Pascha, cuius umbra & figura illud Hebraeorum fuit, non diem fixum anni Solatis habere ,
48쪽
-' Cap. I. suid de Paschatis Celetratione praei' ant, He . 3I
sed iuxta Lunae motum mobile vagi imque esse ; ac circa illius celebriationis rempus, eadem sere, quae H braei , AEquinoxium scilicet vermitia & quartam decunam Lunam primi mensis observare decrevit a propter Sacramenta in ejusmodi Paschatis celebratione recondita ; quae fusius , ad inquit itiones Januarii respondens D. Aligustinus recencet. L. 2. CV. I. ct 2. Supposito igitur hoc libero venerando tamen Ecclesiae Decreto, cum ejus ol, sicrvantismex Iuliano Calendatio habere non possent Sancti Patres , plures orta: cunt Qnaestiones : quisnam esset primus mensis anni Sacti H braeorum Quisnam dies hujus mensis quartadecima Luna dicendus esset inquirebant. Ad quail elucidandas , operae praetium duxi ., quid de Paschatis celeboatione praecipiant Sacri Codices , quid Christiana praeceperit Ecclesia , & quaenam fuere controversiae, bleviter recensere.
t. Tuid de Paschatis Celebratione praecipiant Sacri Codices.
i Uin pridie egressus Israel de AEgipto, Pascha per Messen ipsemet Deus e celebrandum indixerit ; ab ipsomet ediscendum , quo tempore esus' praeceptum sit observandum. Audiamus ergo eum de primo Paschate dicentem & praecipientem. Exod. I 2. Dixit Dominus ad Moisen & Aaron in terra AEgipti, Mensis iste vobis principium mensium, primus erit inmensibus anni, loquimini ad universum Ccetum filiorum Israel, & dicite cis. Decima die Mensis hujus tollat unusquisque Agnum per Familias ecdomus suas. Et paulo infra. Seperabitis eum usqtie ad quartamdecimam diem mensis hujus, immolabitque eum universa multitudo filiorum Israel ad vesperam, est enim Phas id est, transitus Domini. Et infra. habebitis autem hane diem in monumentum, & celebrabitis eam solemnem Domino, in generationibus vest is, cultu sempiterno. Et paulo post. Primo Mense, quartadecima die mensis, ad vesperam comedetis AZima , usque ad vigesimamptimam ejusdem mensis ad vesperam. Deinde Levitiei et r. Hae sunt ergo Feriae Domini Sanctae, quas celebrare debetis temporibus suis r Mense primo , quartadecima die mensis ad vesperam Phase Domini est. Item num. s. Locutus est Dominus ad Moiscia in deserto Sinai, anno vigesimo , postquam egressi sunt de Terra Egipti, mense primo dicens et faciant filii Israel Phase in tempore suo , quartadecima die mensis hujus ad vesperam. Et num. 28. Mense autemptimo, quartadecima die Phase Domini eli, quintadecima solemnitas Do
Ex his aliisque sacrae Scripturae locis, liquet ; Hebraeos , mense primo anni, & quartadecima die hujus mensis ad Uespetam , teneri manducare Pascha ; quod autem mensis ille fuerit Lunaris & civilis norunt omnes.
Sed quisnam est ille primus anni mensis, per quid ab aliis distinguitur , quo puncto prima hujus mensis dies exordiatur , ut quartadecima cerco Diuitigod by Corale
49쪽
32 tDiff. VI. De Auaestione Paschalis .
habeatur Hebraei, more AEgyptiorum menses Lunares observantes, usu &consuetudine, haec omnia plane noverant; sed Christiani, Iuliani Calenda timcnses Solares numerantes, ea ignorabant, & quamplures adhuc ignorant.
uisnam sit anni Sacri Hebraeorum primas mensis , ejusque
B AEquinoxio Verno, primum Hebraeorum anni Sacri mensem Luana rem pendere, ex eorumdem testimoniis evidenter colligitur. Siquidem antiquiores & Doctiores ex ipsis, Mosaica traditione edoeti, seinperconvenerunt et Pascha esse celebrandum die quartadecima illius Lunae, quae vel in vernum AEquinoxium coincidit, vel ipsum proxime subsequitur; i xut non prius celebretur Pascha, quin Sol in signo Arietis deprehcndatur. Ut videre est apud Josephum. L. 3. AEu q. jud. C. I 3. primo Christi Saeculo sic scribcntem , Mense Xantico, qui apud nos Nisan appellatur ,& est anni principium, quartadecima Luna, Sole posito in Aricte, Sacrificium quod Pascha dicitur celebramus. Idem censisse Philonem J udaeorum doctis asinum , clarissimis verbis docet Anatolius, tertio Christi Saeculo, Laodiceae Urbis Siriae Episcopiis, quique ex Elisebio, I. 7. Hist. Ecel. C. 29. Initio quarti faeculi scribenti, postquain docuisset, annum quoad Paschatis celebrationem attinet, ab AEquinoxio Verno esse inchoandum ; haec subiungit. Et ideo, non parum delinquere dicimus cos, qui ante hoc initium novi anni, id est, ante Vernum , qui noxium , Pascha putant esse celebrandum. Sed nec a nobis initium sumit haec ratio, sed ab antiquis Iudaeis suisse comprobata demoniatratur, N ante Adventum Christi oblemata. Sicut evidenter docent Philo &Josephus , scd & horum antiquiti inuis, Agathobulus scilicet, & ab eo cruditus Aristobulus, qui unus ex illis septuaginta Senioribus fuit , qui ad Regem Ptolomaeum a Pontificibus milli fuerant, ut sacram Scripturam interpretarentur. Ipsi igitur septuaginta interprctes, Quaestiones Exodi exponentes , dixerunt, pascha non elle prius immolandum , quam Sol AEqui- noxium Vernale transcendat. Aristobulus vero hoc addidit: in die Paschatis, non solii ira observandum esse , ut Sol AEquinoxium Uernale transcendat, vetum etiam Lunam quartamdecimam diem habere : ita ut sit stati ita Solentilitas quando Luna Soli opposita deprehenditur. Ex quibus omnibuς evidenter colligitur ; illam Lunationem seu Mensem , apud Judaeos fuisse primum rc spectu anni Sacri & Paschalis Solemnitatis ; cujus Plenilunium aut saltem ouartadecima dies Lunae fit, Sole in Arictis Signo, id est , AEquinoxio
Sed a quo puncto illius mensis primam Lunam numerabant Hebraei pprosecto non a momento ejus conjunctionis cum Sole. Dies & menses apud Os erant civiles & non Astronomici, cumque facta conjunctione post occatum Solis Luna appareat ; ab illa prima apparitione Lunae, primam diem
50쪽
Cap. II. suisnam sit an. Sacri Hebr. primus mensis , cte. 33
computabant. Cumque eoruin civiles dies a vespera ad Vesperam , seu ab occasu Solis ad occasum comtiebantur, prima dies apparentis Lunae cum die Solis conveniebat. Hinc si Lunae conjunctio meridie vel quarta hora serotina contigisset, cum cadem die post Solis occasum videri nequitet . dies solidus & aliquae Horae a eoniunctione praetcribant, quin p imam mensis diem computat ciat. Idco conducti homines vigilabant, inquit Calmetus
Diis de Chron. Hebr. ut Lunam acccnsam poli Solis occasum ob ervarent.
Habito ergo mense & die Paschali Hebraeorum, videamus quid de Paschaete Cliti silano sit sentiendum.
Zo id de Paschatis Celibratione praeceperit Ecclcs a.
EXplanatis primi mensis de quartae decimae Lunae , circa Paschalem Stilem. nitatem, dissicultatibus ς aliam Quaestionem seu potius controversiam , statim ab exordio nascentis Ecclesiae habuerunt Christiani. Plures siquidem ex Asiae Ecclesiis, qui Divum Ioannem Apostolum traditionis suae Maeliatrum habuisse gloriabantur et Iudaeos in omnibus & per omnia imitandos esse eontendebant ; ita ut Chistianum Pascha Luna quartadecima primi mensis, quacumque hebdomadis die contingeret, culcbrandum esse du
Romana velo Ecclesia, quam Alexandrina, Anthiochena, & omnes alicae tamquam Duccm & M.3gistram secutae sunt; tametsi Festa Paschalia mobili, este,& a Luna quartadecima pendere voluerit; in hoc tamen ab Hebraeis cle
git dissentire ; quod Christianum Pascha, non die quartaedecimae Liloae primi
mensis, sed dic Dominica proxime sequenti, celubrandum censuerit. Et si forte Luna quartadecima & dies Dominica concutierunt, Tunc Paschale Festum in sequentem Dominicam transferre praeceperit. Huius discriminis rationes diversas afferunt Auctores diversi, ii ter quas duae frequentius assignantur ; prima , eo quod Apostolica traditione cdocta Christiana Ecclesia, cum Iudaeis in Paschatis celebrationc omnimode conis venire noluerit: ne sub Lege Gratiae , veteris Legis Caeremonialia praeccpta, a quibus per Christum omnino libera est, observare vidcrctur. Secunda. quia Festa Paschalia praecipue eulcbramus , in honorem N mcmoriam
Resurrectionis D. N. Iesu - Christi , qui non I una quartadccima primi mensis, scd Feria prima, seu prima Sabbati, ut omnes Evangelistae testantur, post quartamdecima in Lunam rc surrexit. Quidquid sit de rationibu di causis , propter quas Catholica Ecclesia, tempore & dic supradictis , Pa
cha sui im celebrandum dccrevit ; ejus nobis afferendae sunt Sanctiones, nequis sine sundamento nos esse locutos suspicetur. Primum igitur, quod circa hanc materiam factum est Dccrctum , legitur . inter Canones Apostolis communiter attributos, quorum septimus praecipit:
ut si quis Episcopus aut P;aesbiter , aut Diaconus, Sanctum Paschati, dicita, Disiligod by Cooste