Claudii Chiffletii I.C. Sequani Eorum quae de iure pars prior, in qua continentur, De substitutionibus lib. 1. De portionibus legitimis. Lib. 1. De iure fideicommissorum lib. 4. De secundo capite legis Aquiliae ..

발행: 1584년

분량: 498페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

21쪽

io CLAVD. CHI FLE TII I. C.

te heredit eodem iure censentur, quo & testam etai quae a iure gentili orta esse certi iuris est , cu forma iuris ciuilis sit. Fab. lib. 3 - c.8. Sunt enim quaedum non Ludabilia nutura,sed iure concessu. Deinde addit: Est aliqui

aequum sed prohibitum iure,ut libertas testumentorum. Vnde eruo libertatem testamentoru esse 'iuri enitu, sed metas ei impositas,& spatia rescita iure ciuili.

Quia debet quisque secundum leges suae ciuitatis

testari: Iure autem gentium cum liberum esset, intestamentis instituere heredes, aut non , ab eo iure

manaise institutivites dicendum est. At cum hodie necessitas instituendi testamentis iure ciuili sit imposua, quin & caput atque fundamentum testameti appelletur heredis institutio . . ante heredis.Institui de legat β. in primis. de fideicomm .heredit. eod sintque instituendorum heredum multa alia solemnia iure ciuili praescripta, toto tit. de heredibus institui. merito iuri ciuili adscribi heredum institutiones, dicemus,id est, earum formam : cum origo iuris gelium sit. Idemque de substitutione statuendum. Inter institutiones tamen & substitutione haec erit differentia. ia heredum institutiones necessariae sunt dicto g. in primis. substitutiones non item. titu. de vulgar in princ. apud Iustinianu. In summa ita statuamus. Substitutionum alias a lege, Ir. tabu .esse, qua latis ima potest*s tribuitur disponendi de re sua.l. verbis legis. D.de verborum significatione, quae libertas ad illam iurisgentium maxime accedit, & huius generis est vulgaris substitutio: alias a moribus, ut pupillaris : alias a prin- sipalibus constitutionibus introductas esse, ut quae

22쪽

ad exemplum pupillaris facta est, itemque directa militaris, de quibus plura suis locis.

Cur poti mum introductae sintsub tutio

nes iure ciuili. C A P. II. T VERO cur inti oductae substitutiones , & tam diligens apud Iureconsultos earum tractatus λ Nempe ea prouidentia qua nihil non mouerunt vite statorum voluntas illibata esset. Infirmata enim institutione aut suo vitio, aut non adita hereditate

testamentum corruebat, nisi substitutione sustentaretur, a qua & vires capiebat. l.ex facto. g. Lli eius. D. de vulga. Eadem prouidentia, ne recusarent heredes scripti ob nullum aut minimum lucrunt hereditatem adire, lata est lex Falcidia pro legatis. g. r. Institui .de lege Falcid. facta etiam Senatusconsulta pro fidei commissis , β. sed quia Institutio.de fidei commissar. hereditat. Parique ratione Plaetor edictum proposuit, si quis omissa causa testament.& l. 1 .in principio eodem. Porro ante caduca sublata, & quo tempore lex Papia vigebat, magnus e rat substitutionum usus , ne videlicet destituerentur testamenta, herede instituto non capiente, i. vn. in princip. cap.de caducis tollend. Ideoque non in hereditate tantuni, sed legatis & mortis causa donationibus substitutiones fiebat, ut postea dicemus. Α substitutione enim incipiebat testamentum, argumen. l.si is qui .s .de heredibus instituen.& hereditas in secundo gradu versabatur, non in primo, l. non putauit. g. a pruno. de bonorum possessione

23쪽

H CLAVD. CHI FLETII I. C.

contra tabuL Sed quantumuis caducis a Iustini no sublatis, nihilominus eximius adhuc substit tutionum usus fuit in conservandis defunctorum voluntatibus, alias saepe interituris. Quin & ea via bona conseruant in similia testatores,dum masculis deferunt nomen & dignitatem familiae sustinentibus,ut notum est.

De nomine Jb tutionis, aliisque ei ad- ibi. CAP. II L

V N C de nomine & vocabulo dicamus, antequam rem ipsam definiamus, quod a quibusdam aliis ei adfinibus distin-

guedum est. Primum a restitutione hereditatis. Haec enim a substitutione separatur. I 3. β. sin autem. C. communia de legat. titu. C. de institui.

vel substitui. vel restit. sub cond. fact. Restitutiones de fideicommissis fiunt. Substitutiones a iure recto descendunt, dc verbis directis peraguntur, ut pluribus in diuisionibus exequendis probabimus. Est etiam constituenda differentia inter conditionales institutiones,& substitutiones, quam videmus saepe Iureconsultos seruare, i. sub conditione. 73.de

heredibus instituend. inter omnes. cum seq. qui satisda. cogan. LDiui. de iure codica .cum heres. sa. insin .de acquir. heredit. l. vn.β. si nautem aliquid. C. de cad.toll. Differunt enim gradu Quia institutionem conditionalem cum dicimus, intelligimus primam. Et quamuis substitutio omnis conditione nitatur, 1. coheredi. β.coheres. D. de vulgari. tamen Omnes conditionales institutiones substitutiones non sunt,

24쪽

DE S VASTITUTIONIBUS. is

sunt, ut exempla supeditat tit. de condit. institutio. distinctus a tit. de iubstitutionibus. Denique conditionalis esse potest institutio , substitutio pura. l. vltim. . i. D. de vulgar.Substitutionum porro certae sunt & nominatae conditiones , seu potius casus, sic enim appellantur.l. Iulianus .D si quis omi. causa testam. 6 c. si heres non erit, si in pupillari aetate derieriberit. At conditionalium institutionum , vagi Marbitrarii. Postremd quas conditiones institutio recipit,easdem & substitutio.titu. C. de insti. vel substitui. sub condit . fact. at non econtra. Nemo enim ita instituitur,ut heres sit,si alius heres erit, vel si iupupillari aetate decesserit. Distinctio praeterea adhibenda est inter substitutum,& adiectum. Quia ad- iectus non est substitutus, sed coheres.β. vlti. Instit. de legat. qui dicitur heres adhibitus. l. Lucius. 83. de heredibus instituen. Ideoque separantur a Iureconsultis l. qui non militabat.76.β. vltim. de heredib.instituend.l. verbis ciuilibus. D.de vulga. ubi qui non

admittitur ut substitutus,neque ut adiectus etiam. Contra nonnunquam ex eventu vel adiectus est,

vel substitutas , d. l. qui non militabat. in fin. cum. a. seqq. Adiectus heres jta potest fieri, Titius heres ellosi Titius heres erit, Maevius heres ello. Nam in ea specie Maevius coheres est. l. si in testamento. a 2. in princ. si quis omis. causa testamen. e c. At substitutio negative debet concipi.

Desubstitutionis definitiones C A P. IIII.

E QV I T VI ex ordine nominis finitio,

in cuius interpretatione occupantur interpretum multet columna: nos paucis cum e

25쪽

transgemus. Neque enim institui omnes referres quarum numerus ad Ιχ.& plures excreuit. De praecipuis tantum dicam. Illa Accursij qua secunda institutio dicitur, & ambigua est, & imperfectita Quia non omnis secunda institutio substitutio est, neque sola secunda institutio. Non omitu, dixi, quia dare est secundas institutiones, posterioribus intestamenti partibus factas , quae non sint substitutiones, sed adiiciant heredem. l.3. g. in eo. D de lib. M post. vi in iuris adcrescendi tractatu dixi. Non item sola secunda institutio est substitutio , quia non solus secundus est substitutus, sed tertius &deinceps. Cui tamen cauillo Accursius respondet, exemplo secundarum nuptiarum, secundam institutionem dici, etiamsi ulterior stἰ sicut tertiae quartaeque nuptiae secundae dicuntur. Pari ratione duos reos stipulandi & promittendi dicimus, cum plures esse potaint,titu. Instit. de duobus reis, in princip. Quicquid sit, videtur Accursius verbis in definienada substitutione pepercisse, contra praeceptum Senecae nai.quaest. lib. s.cap. I. Imponunt etiam interpretes Accursio hanc definitionem in l.qui liberis. de vulg. visit conditionalis institutio. Qin id tameno ab eo dictum non est,ut patet ex eius verbis: idemque falsum est. Praesumpti enim dicere,& simpliciter ostendere,conditionales institutiones sub ,stitutiones non esse. Melius Ago in summa Codic. de instit.& substit. substitutio, est secundum gradus, uel tertias, aut deinceps, omnium eorum qui in lacum institutorum deficientium, uel non adeuntium, in lituuntur. Sed in hac definitione parum artis: &si fatear vere describi substitutionum, & digito quasi demonstrari. Est igitur

26쪽

DE SUBS TITUTIONIBUS. is

igitur τυ ος quam ορας. Na in ea nihil video quod locum generis obtineat. Denique &si non parcat verbis,tamen superflua cumulat. Instituti enim deficiunt,vel cum nolunt, vel cum non possunt adire, j.3.C. de hςredib.instituen. id est, cum non sunt heredes voluntate, aut necessitate iuris,Yςl facti, purassi moriantur, si incapaces sint. Statuo igitur veriorem definitionem omnibus definiendi legibus

munitam,& ad vim eius exprimendam adcommodatam,ut sit Suhtitutio, iteratumnoua alterias institutio sciente priore. Institutionis enim verbum genus occup*t. Quia omnis substitutio institutio est, Asubstituti heredes sunt,ut instituti,t. I.de vulg.l.Vlt. D. de fidei commis. lib. Est igitur institutio, more Iureconsultorum, sic diuideda, ut alia sit institutio, ita substitutio.Quomodo cognationem, adoptionem, iurisdictionem nostri distinguunt,generis nomine ad speciem aristato.Sic videmus saepe instituationis nomen pro substitutione adsumi, t. si pater impuberis. as.D. de vulga. Ideoque qui xenetur herede instituere,nihil interest, quo gradu id faciat, i. mulier.2o .infin de condit. institu. Et ut instituere heredem, sic substituere heredem dicunt Iureconsulti,t cum pater. o. ad i. Falcid. Deinde institutionis verbum excludit eas substitutiones, quae in legati ,fideicommissis , mortis causa donationibus, tutelis,fiunt. Quae non sunt institutiones, quod eis non detur hereditas. Harum impropriarum substi tutionum his locis meminerunt, l.s legata. C. te le

27쪽

is CLAVD. CHI FLETII I. C.

AIterius dixi, quia substitutio nullius est momenti, qua quis sibi ipsi substituitur. l. vlt.β. 1.de vulga. nisi causa institutionis mutata fuerit , ut ibi Iuriscons. explicat. Non obstat l. si ita. in prin. D.de bon. possi.

secaabu .Quia ibi mutata erat causa institutionis,&Cx noua causa vel coditione instituebatur. Dic igitur ibi substitutum improprie sumi pro eo,qui iubconditione est institutus, qui distinguitur a iubstituto,ut ostendimus supra. Nam & conditiones ibi adscriptae,no sunt casus substitutionum, Si heres norieri si in pupillari aetate decesseerit, erc. dc sic sumitur in L libertus. ro . . si libertinus .de bonis liberi. Ite

ratam autem institutionem appellavi,quia iterum non tantum est secundo, sed etiam saepius, ut ad i sequentia quoque tempora pertineat, quemadmodum in edicto de edendo,non tantum δευlερον, sed de significat. l. veluti . . D. de edendo.dixi,o- sciente priore. His enim verbis omnes modos , quibus quis desinit heres csse,aut eme non potest, omprehendimus, siue omissione, siue incapacitate, siue morte id contingat: id est, siue voluntaria sit defectio , seu necesiaria facto vel iure , siue deficiente alia qualibet apposita institutioni conditione, dict.l. libertus.β libertinus. D.de bonis liberto. No mutar, quod exheredato pupillo substitui pos-st,q. non solum. titu.Institui.de pupill. substitu. vi ad hoc substitutionis genus definitio nostra non videatur pertinere. Nam duplex occurrit responsio. Primum, impropriam esse substitutionem, quae exheredationi subiicitur.Nos autem veram & propria querimus.Nam ex his est substitutio, quae sunt aeρος τι , id est,ad aliquid,& relationem habent. Sustitutio

28쪽

DE SUCCESSI ONI B V S. a

Substitutio enim melius institutioni, quam exheredationi respondet. Idumque dicendum est de ea iubstitiatione,quae praeterito filio a milite sit.l. miles s. si miles. D. io milita testam. utiq; cnim inanis sistin improprie , substitutum & substiturionem dici. Praeterea qui exheredabatur pupillus, desinebat elle heres,quia vivo etiam patre quodammodo talis crat, β. sinaurem.Institui. de hered.qualit.& dister. Ergo cxl credatus heres este dc sinebat, ae institutio iuris cessabat. Sed hoc leve. Illud certum est,definitionem nostram ei iuri quo utimur ad conamo latam,quo demum pupillorum exheredationes vetita: siunt, i. squis in suos. legis. C. de inoff. Vltimo videtur nocere l. querebat s. vlt. de milita tcst. in qua iterata institutio,non tamen est sustitutio. Quia si este , t sata relicta ab instituto repeterentura iubstituto e rescripto Antonini, i licet Imperator. 7 . de leg. I. l. 4. C. de Sanatuscon. Treb. Illi legi varia in te pretes adhibenr fomenta. Ac Inter teros Accursius negat,ex die institutum vere esse substitutu,quainuisita appelletur sed improprie in l. miles ita in pr. I . de milit. testam. Quam sententiam veram existimo, quia ordinariae substitutionum conditiones illi non insunt,hae videlicet, sι heres non erit, aut, Si in Pupilla

ri aetate decesserit. Est igitur sustitutio gen cre quoda, ut proprii cuiusdam generis,priuilegio militari ii nixa. Ideoque definitioni nostrae, qua legitimas &consuetas substitutiones comprchendimus. , adue sui non debet. In his enim , quae contra rationem

iuris introducta sunt, non possumus sequi regulam iuris l.in his. cum seq. de legib. Ad diem enim, aut cx die, non licet pasanis heredes instituere I. hex

29쪽

ditas ex die. D. de heredib. instit. Ergo non miciliati si ordinariae substitutionis ius in iis iocum non habeat, nempe si legata ab instituto relicta , no debeatura substituto,d.l.licet. Quia & hoc ius in obscurai voluntate testantium pos tum est, neq, in aperto co-xum iudicio locum habet, Ut Iuriscon. cxplicat d. l. licet. de potest poni exemplum in laatinus.83.de leg. a. de in l. qui duos. Σ. in s. de vulg. At cum instituitur heres in diem, aut ex die, voluntas manifesta est testatoris divinguentis tempore ipsb heredes, ideoq; onera unius ad sequentes non pertinere, niis manifesto cx verbis colligi possit,dd. quq rebatur. s. fi. Ergo regulariter legata ab instituto petuntura substituto, niti contraria voluntas probetur d. l.licet. At cum de institutione tempore circumscripta loquimur,non repetuntur , nisi aliud testator conststituat. d. g. vlt. Distinctio enim teporis diuersitate institutio nuth inducit, ideoq, ab una ad aliam non

potest rectξ inferri. ars.l. Pap. exuli. D.de min. Atq; coheres ut cohercdis rui onera no fert, nec legata ab eo relicta prcstat.l. siue acertis.D. de duo b. reis. Sic

nec heres ex die, heredis ad diem legata praestabit. Licet enim nobis hoc in casu,abonorii distinctione ad temporis diuersitarum a testatore prςscriptam a sumetari. ld.miles ita. in pr. D. de milit.testam. Ex

quibus patet,ambiguit & obscurii esse, quod Iasones Socinus dictit, repetitionem legatorum in substitutis non fieri, nisi in vulgari, non item in directa militiari, puta si miles vltra pubertatem substituat, quod proprio iure potest, i. Centurio. D. de vulg. Nam directa militaris si non sit tempore definita,

puta aut in die aut ex die facta,substitutus ad pra standa

30쪽

DE SUCCESSIONIBV s. ro

standa legata tenebitur,ad quae tenebatur is,cui he res datus est. Succedit enim in eius locum. Itaque si pupillus , aut pubes, patris militis heres existat, ac proinde ad onus legatorum ab eo relictoru. tcnoarce, tenebitur cliam substitutus arg.l in ratione. β. quod vulgo. D.adl.Falcid .non tamen virescripti &interpretationis Antonini, d. l. licet. sed iure communisin eo iure quo quiliber heres teneretur.Nam rescriptum ad vulgarcin tantum casum pertinet. A tvero u temporis distinctio fiat,& usq; ad diem, aut ex die,quis a milite instituatur, presumit lex repetitionem legatorum a testatore non induci, nisi in nifesta sit eius volutas.d.l. quaerebatur.in f .de milit. testam. Sed de rcscripto Antonini plura dicemus, inter effectus communes substitutionum. Porro,ut ad rem redeam, non inconcinne hic a nobis subiicietur, cur dixerit Iurccosultus substitutionem esse appendicem prςcedetis institutionis.l. sitauis heres.s .in pr. D. de adq.hered.S an in via tu lii in verum

sit. Quod mihi persuadere non postlim.Nam si esset

appendix,&accessio, sequeretur cius naturam. Itaque sublata institutione, destitueretur substitutio,ex Datura accessbrij,leg.cum principalis. D. te reg.tur.

Atqui sine institutione est substitutio , imo nisi eadcficiore locus ci non datur. Ergo no est appendix aut sequela institutionis.Magis est igitur,ut verbum illud I.C. obtineat in casu legis illius , & eius fines

non egrediatur,arg.l.Fulcinius. .Celius. D.Quib. cx caussin possieatmepe cum periculum est, ne quis Pro parte testatus, pro parte intestatus decedat, miri testametis paganorum no licet,l. itu nostrum. D. reg. iur. Itaque deficiente coherede , coheres ex

SEARCH

MENU NAVIGATION