Claudii Chiffletii I.C. Sequani Eorum quae de iure pars prior, in qua continentur, De substitutionibus lib. 1. De portionibus legitimis. Lib. 1. De iure fideicommissorum lib. 4. De secundo capite legis Aquiliae ..

발행: 1584년

분량: 498페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

51쪽

ducunt, multas reseram. Dirceium csic probam primum Iegis Falcidiae verba,in quibus haec duo,iuὴws, dumttati Aiungutitur,taquam direct l. I.in pr. D. ad I. Falcid. Praeterea is cui sic cit testamento relicta libet i as, Pamphilu quem liberum eje i eo, dicitur manu mise

I hinit de sing. reb. per fid rel. Denique ipse Vlp. sic hieredem institui posse ait,Titium Hredem es e iubeo,tit

quemad.hered. instit. post.in frag cui addenda. l. i.in h. D de hered inst. Iuuat dc hac parte, L Sempronius Attalus. D. de usu & vsuflcgan qua verbum,tubetur, ad legatum pertinet, ut rogatur, ad fideicommili una Cuius etiam rei fortissimum argumentum praebet.l. GC.com de les .in qua Iustinianus verbum , iubeo, directilin appellat dum exempli causa eo verbo ute-ic r Nam particula bi te, qua utitur Imp.non quod quidam putant verecundioris admisiculi gratia ponitur,sed exempli est indicativa, ut in l. quod si non. D. de pig.ach. l. optimam.C.de coni.& commit .stip. L3 g a de trit. vino & ol.leg. l. quidquid adstringedae. D. de verb. oblig. Postrem' quis nescit,uaere inpe-xij verbum cssu,cum dicatur , iubere cauere impur ij magis este,quam iurisdictionis.t . D. de iurischom .iud. Et cum praetor mittit in possessionem , utituryerbo iubendi. l. si ita fuerit in s. D. de manu. resta. Ccrpunx. est avicio, missionem in possessione imperiir esse, l. l. . Contra iae parti, quae iubendi verbum fideicommissis adstruit, fauent plerique iuris loci, in

52쪽

1, E SUCCESSION IBVS. s

i . de afro &arg. lcg.l. Sticho.β. Paphilo. D. de stati secundo adiuuat i testamento. D . de manun tcstam. Vbi cum ex priuilegio militari directa libertas coverbo relinqui dicatur, licendum erit aliud in pag norum testamentis obtinere. Postremo illae auctorii formulae,iubeo saluere,bonum animum habere iubeo,optatiuae sunt, ac proinde precariae Horat. 2. epist. Renuis tu quod altcr dest rogat, a sequitur, Quod petis, id sane hi in sum acidumque duobus. Pari propemodum ratione de verbo,rclinquo,disputari posset,cum Paulus .sent.tit. i. diserte neget actionem fideicom .p rere. Atqui Scquota precarium constituit,l. Lucius. . filia. D.ad S.C.Tre alibi vero eo verbo aliquid efficaciter legari,i.Sciae.β. tyranae. D. de fundo vel instr. lcg. Vt aute totam hanc cotrouersiam tollamus,st tu edum cst, alia vim esse eoru verboru de iure, alia de facto.Itaq; cum in fideic. volutas praecipue spectanda sit,i. cu auus. D.de cod.& demost.l. quisquis. D.de leg. 3.l. generaliter.I. spetitum. D.de fi l. liber. euenit aliquando,ut sermonem minime fideic. ptupro fidei commi eo accipiamus,l. ynum ex familia in ii.de leg. 2. Et contra,quamuis verboru fgura fideicomissum arguat,nihi minus ex contraria verboruconiectura fideicommissum non esse, sed consilium interpretabimur,l.cu pater.β.mado. D.de leg. 2.Haec enim est,quae verba conditionalia facit,modo non, sed pura,l. si ita fuerit. in s. D. de manu. test.& modo directa, modo precaria. Nam & ex verbis,quq sine Controuersa directa & impurativa sint, solet fideicommi situm inducere Sc uola,l.Seiae.I.I. D.defund. . instr.' instr.leg.l. Lucius.I. Lucius .de leg.2. v bico tra omnem verboru proprietatem suadete ita testa-

53쪽

roris voluntate illa verba, O,lego, dato, quae directa esse nemo unquam negauit, fideicommissaria facit. Qua licetiavsus est in vcrbo, iubeo,derelinquo,omnes

enim fere ij locj,quibus videntur ad fideicommissu deflecti, Scaeuolae sunt,qui perpetuo ex facto respo-det,& secudum ea quae ei proposita sunt, magnusq; est artifex investigadae volutatis defuncti. Mihi igiatur dubium no est, quin Scaruola in locis s.recitatis coniecturis deprehenderit voluntate defuncti hanc fuisse,ut potius fideicommissum quam legatu relinqueret. Hodie hae coniecturae in disternendis fideicommissis aut legatis non adhibetur, cum ex Iustiniani constitutione omnia legata fideicommissa,&omnia fideicommissa legata sint,l.a. C.com. de leg. Ante Iustinianum verborum obseruantiam sustulorat Costantinus, i.in legatis.C. de legat Austinianus Vero omni non solum verborum, sed naturae de

effectus discrimine sublato , legata fideicomissis in omnibus & per omnia exaequauit. Quid de verbo,

commendo, dicemus Z Et quemadmodu ex eo nec m

dati obligatio,i. si vero.β.cum quidam. D.Mand.nec

actio quod iussit potest oriri,i.vit.C. Quod cum eo. sc etiam nec fideicommissiam utile faciet , maximEpost rescriptum D P0 l.fideicommissa. . si ita. D. de

seg- .Paul .sent.tit. I. quamuis de fideicommissaria libertate ageretur,l.ex verbo.C.de fi l. liber. Eo enim verbo non tam necessitas imposita, quam arbitrium

Videtur perinisiit,l.Thais. 9.Lucius. D. de fid.lib.Hodie igitur actionem fideicommissi non pariet verbu, commendo, Sed ex eo sideicomissum no admisit Scae uola in l.Lucius. β. filiam D. ad S.C. Trebell. quia Prepugnabat testatoris volutas.Na si coiecturis assequi/ potuisset

54쪽

potuisset hanc fuisse defuncti mente,hanc voluntate ut commendando fideicommissum relinqueret, non dubito quin co casu fideicommissum deberi respondisset. Cum & eo verbo non inutiliter fuisse relicta fideicommissaria libertate ex facto responderit Modestinus,l. Imperator. D. le.fid.liber. Sic similiaverba& consilium,& fideicommissum continent,atque eXVoluntate modo huc, modo illuc impellutur,l.generaliter.g. si petitum. D. le fi . lib. ut necessaribdicendusit, ius & arbitrium verborum dirigendorum aut ii flectendorum in voluntate relinquentium fuisse po- .situm,quam ex eorum verbis,ellccre magni Iureconia sulti munus est. Sunt & alia verba fideicommissaria, sed indubitata, S quae aperte restitutionem notat,ut sui illa, reddatur, restituatur, detur,de quit,' interpretes, LCAurio .de vulg.& Bald.inl.fi.C.de ficros Eccles. Non cotenti tamen hac verboru distinctione tertiumebrum inuexerui, nempe communita, quorum vis

modo directis,modo precariis applicetur, & in eam classem multa cogerunt.Qus d si comunia appellet, quae ex volutate testatoris talia sunt, id est,quae cog mur interpretari modo ut directa, modo ut precaria, pauca erat sic communia. Quia paucis casibus verba

directa possunt inflecti,magis'; directa substitutioianu,qua institutionum verba,l. Scamola. D.ad Treb. Cotra, verba merd precaria ex praesumpta testatoris volutate directa filii l.quonia indignu.C.de testam. quam legem non puto hactenus intellectam:& hinc errorum uberrima seges. Ex ea notat interpretes, solemnitatem & discrimen verborum sublatum esse in institutione heredum,neque audet e1 ad substitutio- i Anes porrigere, cu tarne omne testati causam videatur

spectare

55쪽

CLAVD. CHI FLETII I. C.

ipectare Imperator, ut ex ultimis verbis liquet. Deuniq; melius & aptius sub tit. le here.instit. llocata fuisset, nisi &in substitutionibus inane verboru obseruatiam sustulisset arque Imp ne contra sua volutatem intestati decedere cogerentur testatores. Fit gamus enim a flabstitutione vires capere testamentia,

quod solet deficiete institutione,l.ex facto. .Lucius. in fi .an no porrigemus eo casu d. l.quonia indignit.& substitutionii verba precaria velut directa interpretabimuriQuod utiq; dicedum est. In eo praeterea grauiter errat Bald.& Aret. Φ putauerint verba directa & precaria, de quibus in ii.l. quonia indignit. alia esse a verbis ciuilibus, i.verbis ciuilibus. D. de Vulg. Caret enim ratione,& auctoritate,talis sente tia. At sensus d.l.quoniam indignu. eius finali r tione facile depreheditur.Na cu olim totu ius ciuile formulis costaret,quibus qui cadebat, causa caderet necesse erat, idq; non ta in actionibus, sed & vltimis voluntatibus,puta heredibus institu edis, legatis re linquedis .Primus Costantinus Imperator ea necessitate sustulit, i. r.C.de iur. rm.& imp.act. sub l. d.l. quonia indignu.& l.in legatis. C.de leg.quae omnescius de Imperatoris,eius deq; diei costitutiones sunt. Sed postea,c5stitutionis unius inebra in diuersos &conueni&es distributa sunt titulos. Olim igitur, cuessent hae formulae certa: dc nuncupatae heredum instituendorii, Heres esto,beres fit,heredem 6be iubeo, hereae ditatis meae domiture esto,nec plures nec pauciores in libris nostris inueniantur.Vlp.infrag.reg.tit.quemad. heres inst.l.his verbis.in pr. D.de hered. inst.adeo,ut Vlpiano auctore plexiq; improbasse dicatur has sormulas,herede initi tuo,ho ed c herede aliret

nuncu

56쪽

DE SUCCESSIONIBUS. As

nuncupasset aut scripsssit,is videbatur non testatus decessisse,quia iniustii testamentu secerat,id est,non iure legitimo.l. I.D.de rup.& irrito Ad intestat sito

cessioni locus crat,qua uis alioquin de volutate eius costaret,ar. l.pen.β.vit. D.de lcg. 2. Hinc summa ca tio veterit,ut clausulas eas testanactis adiiceret, quibus tanqua ab intestato& iure codicillo ru,id est per fideicomistu, volebat valere scripta in testam elis, si rigor iuris ciuilis obstaret l.ex ea. D. de test. l.l. Sc uola.l.3.D.de test. mil.Qused si forte precario verbo usus fuisset in institutione , cessebatur rogatus heres venies ab intestato, ut rcstitueret hercditate Loedi. no legitime & ciuilibus verbis scripto, ut si dixisset, Titiu herede meu esse uolo, dumodo clausula codicilloris adiecta fuisset. Na absq; ea nihil debebatur. l.1.Lillud.β.i. D.de iure cod.l.fideicomisia. .I. D.de leg. 3.l.vit.C.de iure codic. Eam autem in anc obseruantiam sustulit Costantinus Al. l. quonia indignu.& vo luit herede scribi poste per verba precaria, ne coge

tur testator decedere intestatus coua voluntate,propter scrupulosam verboru obseruantia non seruata.

Ex qua ratione cole lues est,etia in substitutionibus c. inde obseruantia negligi posse, si vi dijci, a substitutione vires capiat testamentu: puta si ita scriptum sitisse proponatur, H le instituo Titiu, cpsi heres non erit, uolo herede isse Si proni cm. Na Titio recusantc,vcladire non valete, Sepronius directo erit heres iccu-dus,quauis scriptus vcrbo precario, ne decedere in- testatus videatur,qui testari voluit.Quς est vera d. l. quonia indignu. ratio. Unde est, ut duo praecipue ex hac I notemus .Primit, hucusq; directoriim & preca--rioru verborum disserentia sublata cile, ut nemo cogatur

57쪽

M CLAVD. CHI FLETII I. C.

satur contra propositum intestatus decedcre. Itaque semel adita ex testamento hereditate,coquc casia exclusa vulgari, in sustitutionibus adhuc vigebit dis

crime ciuilium & inflexorum verborum. Nec aliter in iis spernemus veterem distinctionem , quam si a substitutione incipiat testamentum. Satis est enim hucusque sustineri voluntatem defuncti, ut testatus decedat.Et haec tantum fuit mens Constantini Imp. Alterum est,ea verba precaria nunquam dirigi,& in ciuilia trasre poste,quae cx ipsa figura & sono merufideicommissum designant,qualia sunt restituatur,re L datur, detur. Idque etiam sensit Petrus Iacobus vetus pragmaticus in tit. de verbis obliquis. Alia omnia poterunt esse communia, dixta priorem obseruationere cautionem, secundum quam putarem illa corni nia verba esse intelligeda & accipienda,quae reseru-tur a Doctorib .in d. l.Ceturio.& in l.fi.C.de sacros. Eccles quae quantumuis per futurum concipiantur, nihilominus directa esse poterunt, ac proinde latae

sententiae verba,cotra ea quς notantur in I.iubemus.

g.aeconomos.C. de sacros . Eccles. Vbi male receptu est,uelba in futurum concepta fercndς non latae esse, sentetiae. Differentia porro directorum & pr carioru verborum haec sit,ut e directis sine alterius manu& restitutione hereditas capiatur. Accurs.l.ea quam. Verb. directis. C. te fidei c. vel recta via, hoc est sine media pcrsona l.si ususfructus.in pr. D.usUs .quead. cau.At secus est in precariis.l. coheredi. I.cu filia . D. de viil.Ideoq; ,ipso iure,&perfideuomissu,oppon itur. l.quaerebatur. D. de test.mil. notatur in l.si seruus. C. de fid.lib. Praeterea & directis in rem actiones con petunt,t si unquam. & ibi Accurl . verb. reuertatur.

58쪽

DE SUCCESSIONIBUS.

C. de reuoc. donat. At ex precariis personales tantum dantur, argumento eorum quae post Accursum notat interpretes in l.I. in verbo mortis causa donatio. D. le donat.

De substitutionum essem ου in genere. C A P. I X.

SV p ε R ε s T caput ultimum propositae tractationis, quo de communi substitutionum iure dic mus, & effectus carum generales attingemus. Ius autem substitutionum primum hoc est , ut nuquam iis locus sit,quadiu instituti spes est l. i.C.de ed. D. Adr. toll.idque nome ipsum offudit. Ergo dc praerogatiua graduit seruanda. Secundu est,ut conditione aut die in certa substitutionis eueniente, si quid per institutuiuerit alienatu fiat irritum, ut & aliis in coditionibus seruari solet l .vit.=.sin aute. C. com.de leg. excepto casu auth.res quar. C.cod. rtib, substitutio quς nondum copetit extra bona nostra est,t.substitutio. C. de adq.rer. dom.quia non tu in delata,ideoque adquiri non tu potuit t. lulata. D de verb.sig. Itaq; substituto solutum ante sibstitutionis conditionem,ut indebiatum repeti poterit, nisi interim conditio eueniat, i. pupilli .g vlt. D. le solui. Quarto quod iure substitutionis obuenit,intelligendii est non ab instituto proficisti, sed testatore,i s.β. i. D de iure dot.quod vulgarium substitutionum ius est,id est,maxime vcrarum, in quibus testatori' succeditur, cum in pupillari aliud sit , ut suo loco videbimus. Ad illas etiam verius est, pertinere quintum enectum, ut legata fideicommissa ab instituto relicta,ccuse latur a substituto repetita, licet Imperator. de leg. I.l. . D. ad. S.C.Trebel. Nam

pupillariter substitutus tenetur quidem ad legata es o fidei

59쪽

, 3 'CLA V D. CHI FLETI 1 I. C.

fideicommissa, non ratione dictae interpretationis quam fecit Imp.in d.l. licet.sed quia succedit pupillo, qui si heres fuit patri, ad ca tanquam hereditaria onera practanda crit obligatus, i. in ratione.β. quod vulgo. D.adl. Falcid. Idque explicui latius supra inelucidanda substitutionis definitione. Conua ego

in a substituto relicta nunquam dicuntur repeti ab instituto , quia nec possunt. Repetuntur enim quae praecesserunt, non quae sequuntur. Denique Don haec fuit mens testatoris:alioquin facilius ei fuisset ab iti, stituto relinquere. Porro etsi legata repetuntur , non

tamen coditio,i.s sub conditione. y. de here.instit . Sextus effectus est,die legatorii a substituto relictorii cedere,mortuo testatore, siue vulgariter, siue pupili riter sub si itutus sit.l. 1. D.quado dies leg. vel fici. ced.

Itaque si quandiu institutus deliberat,defunctus sit

legatarius,irati sinittet ad heredes,l. heredis aditio. D. eod. Hic est enim cessionis legati effectus, i .miles ad sorore.β. I.D.de leg. 2. Qua sic recte Theoph. posuit

in I.s peculium. Initi t. de leg. Cessio est lapatorum que nondum perceptu si uitia heredes transmipio. Etsi autem

cesserit dies, nondum tamen venit,quia nondu peti potest, l. l. hcredis aditio. tanqua in co legatu a stipulatione differret. Illa enim simul & cedit & vcnit, i. cedere divin. D. de verb. signis.hoc non item.Non cuim ante dies legati venit, quam delatum sit. D fertur autem aditione, si ab instituto relictum sit. Sin autem a substituto , cueniente substitutione,d.l. h

redis aditio. ibi, si postea heres institutus repudiauit.

ideoque nec ante peti aut repudiari poterit argum.' l. i. I. decretalis. D. de succestessionib. edicto. Se-itii Aus effectus spectat etiam ius transinissionis scilicet

60쪽

sedicet hereditatis. Nam si quis decedat siue cx test mento siue ab intcstato, & nonnulli ex his omiserint adire hereditatem, alij vceto adierint, si hi qui

omiserint, decesserint,adcrustat corum portio adeuntibus,eamqtie ad shios heredes omnino transmittunt,

id est sine distinctione virum hi de secuerint ante illos vel non,dummodo adita hereditate id contingat. At in coherede substituto aliud est. Quia etsi coheres. substitutus nidiuerit hereditatem, nisi eo vivo de-lara ei sit coheredis pomo,id est nisi substitutio contingat co vitio non transmittet ad heredem. l. si ex pluribus. D. de suis& legit. ubi in fine ait IureconcHuic enim uiuo defertur ex substitutione hereditus,non etias decesserit, heredem eris sicquitur. Ratio videtur esse, quia heredis heres vi substitutionis non potest veni re, clim ex iudicio testatoris non veniat, arg.l.qui liberis. inst. D. de vulse Deinde ex substitutione dei tam oportet fuiste hereditatem , ut Musti possit ac transmitti, quod hic dici non potest. Nam adeundo ex institutionc , non potuit adquirere ex substitutione, quae nondum delata crat. Itaque mortuus ad heredem non transfert substitutionem, l. toties. D. de

Qq. vel omiti. hered. Quod igitur traditum est, ab utraque causa institutionis & substitutionis una adiutionem sufficere t si tu ex parte. D. de ad i.vel omit hered. sane intelligendiun est secundum d. L toties. . dummodo adquirere sibi quis possit. Non potest autem, nisi delata ex vitaque causa,Lς stiluAan in. D. eod. Quod vero ait Achurs. portionem Seij coheredis in d. i.ii ex pluribus. posse iure adcreseundi nd E redem Titij pertinere,minus pletissesiptum est.Nc ncnim potest tantum sed etiam, debet, cum inuito in D

SEARCH

MENU NAVIGATION