C.D. Discursus juris canonici de poenitentia ecclesiastica, von der KirckenBusse, quem praeside Petro Müllero, ... in jctorum auditorio publicae ventilationi submittet autor Joh. Fridericus Knorr, Hallens. Sax

발행: 1678년

분량: 189페이지

출처: archive.org

분류:

171쪽

dentiam poenitens Indiscretam maenitentiam sine emtatam dissiciles ac diuriarnas satisfactiones, imo aliquando imtolerabiles imposuisset, tum utique de summo illo rigore& nimia sesteritate aliquid remittendum fuit, adeoque poe-- nitenti per indulgentiam succurrendum, Augustin. in ub. d. vre. σμI. paenitem. e. o. 36 Adstipulatur hisce Apologia 36. Augustanae Confessionis de eo es. σset assipet. I S. verb.

Algentia uim erant condonationeι pallearum paenarum, ne mini-

mam gravarentur homines sicut & D. Martin. Chemnitius in Exam. eic Tridentis. parti' . pag. mib. II . historice demommut, quod olim Indulgentiae nihil aliud fuerint,quam moderationes, relaNationes, seu remissiones illarum mulctarum canonicarum, quae in publica poenitentia usitata tunc erant.

3 Successerunt postea redemptiones seu Commutationes 37 publicarum sitissae ionum; ita Burchardus ex poenitentiali . Romano multa de redemptionibus sitissae ionum tran scribit, ut pro uno die, pιem in pane s ama suis jejunare debet, quinquaginta Psalmoi gembiu flexiis, vel septuaginta malam genia eis flexu , -ι septuaginta flando dicas,s unum pauperem pastae.

sem Psalmos non incit, Γυυ unum diem trib s denariis , avertino redimat, vel tru pauperes pascat. Una hebdoma redimitur tre. eentias Psalmis. Ἀ- m v mille ducentis. Pro uno anno det pas

peribus in Haemo nam vi mi duos foliisApro quadretense eomp. tra pretium cibi. Ex quibus colligitur, selitas quidem juxta Canones, pro publicis delictis veteres sitisfactiones imponi,

sed poenitentibus licentiam concessam, ut partem earum commutatione, sicut dic am,redimerent,quidam vero dice. hant redimi non posse, sed absque commutatione compIen-- das esse Chemnit. d. L vid. D. Nieman. di f. ἀζIndulgentvitina habita per tot 38 Olim in anno centesimo seu JU- dia BILEO a Pontifice Bonifacio VIII. instituto, qui a vigi- lia Nativitatis Christi incepit ad Romanas Basilicas Petri

172쪽

348.& pauli reverenter vere poenitentibus &eonsessis aecedentibus, plenissama omnium peccatorum remissio & indula gentia concedebatur, ita tamen ut Romani ad minus 3α diebus continuis seu interpolatis vel saltem semel in die, peregrini autem & forenses simili modo is. diebus ad easdem Basilicas aCcedant e. I. Extrae g. comm. de Poenitent. ex Remissio. Paul. Laqman. Theolog. morat. lib. F. tract. I. cap. R.

39 Eo 39 autem perventum est apud Pontificios, ut peccata certa mulista seu poena peCuniaria testimaverint,

' unde orta est TAXA P ENITENTIARIA Ao vid

Simonia Curiae I ais o Caroli V. Geseri Augusto a I verendissimis oe Serenissimu S. mam Imperii Hectori Iluisti istases e Principibus , in Comitiis Norisbergensibus ramo Ira . 0raiori Pontificis proposita, ubi n. C. sub rubrica: quemadmodum plus te viae, quam poenitentia peccatorib- imponunt: ita habetur: Patrum Coombm sancitum est, stirisualibus f manifestis peccatis lyris lem paenitentiam ficu satisfactionem imponendam esse , ut Ac non pecuniae lucrum, sied potius animarum selus quaeri intestiga:Q. AE Ecclesiastici Pudicra s Q ciales perperam animadversa canonibus

dictam stiritualem paenitentiam in taurum exseram, sigravatus augent , uti Laici, eis Pam eam set factionem acceptare v bnt,pecvnia magis sit ab ipsis immunitatem comparente uuare Lauci multum premamur, Ecclesiastici conetra mxitum ditaruin, utpote

Di in hum primim commodum, s partiis agunt munus o Pudiacis, quod tamen Omnibus juribus dissentim. Similiter in libello, cui tientia ef : Taxa Cancellariae Apostolica juxta olum hodiem mm Remanae Curiae : seqq. leguntur quae in gratiam ieet ris apponenda censemus. Verba taxae haec sunt: Disset alis de contrahendo in cognatione I rituali Sr. G, expedivi tamen unam pro gr. 1ο. sid de gratia. Idem est iudicium in secundo gradu,

o componitur cum datario, in maxima summa athuando I . o etiam 1οo. Et alias juxta qualisarem te onarum. Ea nota diligen-

173쪽

eoncedunturpaenitentiario, quia contrahentra be attinent. In a. s I. comunitur pro tertio ad ducat ain. bi Nuius ad ducatot G.

declaratoria fuster fecundo s non componitur. Sub rubricae porro de matrimonialibus causis ibidem legitur: non ese 'stet amdum eum pauperculis, eo quod non habeant, unde satisfaciant Iaxαerdinariae. plura vide apud Havemann. in Gamologia SI Utica de jure cometabiorum lib. a. tit. i. quid judicii de hac poenitentiaria habuerit Claud. Espanecaeus ex proprus verbis perspicere licet,lari. I. Disputat. Theolog. D. Iohann. .

avset Earis des V. lib. i. cap. 7. Quaeritur autem

taCEAT POENDENT M ECCLE-ε SIASTICAM CONVERTERE IN POENAM PE

CUNIARIAM & Negatur. Esset enis illud contra primaevam poenitentiae publicae institutionem & scopum, quae uti in proxime praecedenti Capite dictum, in eo consistit, ut delictum publicum ad placandam Ecclesiam de- precatione agnoscatur, scandaliam obliteretur, & a simili faelo alii deterreantur, vid. Martin Chemnit. in examin. ad contic Dirinis. de Satisfactiov. e. II. pag. 4a at mul- Αχe a data & omissa poenitentia non satisfit Ecclesiae, neque scandalum aboletur, itaque Pontifex Gregorius ad Petrum Subdiaconum rescripsit: Cognovimus,quod si quis ex familia culpam fecerit Ecclesiae, non in ipsum, sed in ejus substantiam vindicatur. De qua re praecipimus,ut quisquis culpam fecerit in ipsum quidem,ur dignum est,uindicerer: a comunione autem ejus omnino abstineatur can Ie .Foliaan. . 43) Cui sententiae adstipulantur Orthodoxi lique egregii 'γTheologi: sic Fxklericus Balduinus eommentar. ad capta. epist.

174쪽

delinquentes totam affigunt Ecclesiam, quam putridorum ejusmodi membrorum pudet, quaeque tapius Oo unius vel alterius crimen tota plectitur. Proinde publicis etiam pre- cibus hic opus est, ut Deus ejusmodi icandala clementer 'avertat, ne vel nomen ejus, Propter eos blasiphemetur, vel vindicta ejus in nos acuatur,& D. Andreas Kesterus in TMο- logia ea uum conficientiae eq. a. pag. lo. statuit dast I. urire t

175쪽

inahis δus dast es redhi fessor tauget. Premitur ab inso tunsis Politia, quia a Politia premitur Ecclesia. Simile judi

precationem publicam iis in locis, ubi recel)ta est,in mul- clam haut esse convinendam ex nutriero Jctorium tradu it, D. Dietherriri addit: ad Besela.Dbesaur Prauit. me. st e

176쪽

46 u. ecines megis in Stid veridandien rc. Huce autem ψ6 )NIL quidquam OBSTAT, quod in contrarium movetur, i.)In poenalibus Judiciis arbitrium salvum esse,ita Alexm-der III. ad Ephcopum Leonientem scribit Sane qui virdi cretiu exi liis, pleni- nosti, s Od in excessibiu flagidorum non se,

Ium manthis fralitas delicti, sed aetas, cientia ,sese, atPecουιάο cotvrenti, sunt attendenda,s non βlum fecumlum praedicta,sed fecundum Acum s tempus, 'O delictum committitur, unicu .e p. nitentia debet indici, Mum idem excelsius magiis siu in uno, ram in alis puniendus cap. sicari dignum de homicid. voluntarine

47 sual. quoniam observantiae sit,Consistorium aut Ma-

isti atum, cui jura Ecclesiastica competunt,arbitrari,de qua ecte poenitentiae sententia accipi,& executioni mandari debeat, David Mevius pari. 7. decis 293. OL IIII. ψ8 0. Sententiam istam in Electori Saxon. Synodali Decreto de an no 16a . f. und nachdem Sir rc. esse receptam,& in stipr mo Consistorio Dressiensi multis praejudiciis esse firmatam, teste carpgov. lib.I. Iuris ud. O stor. tit. . des. δα. Ubi autem jura Saxonica sundamentum habent in Jure communi, iis iunctionum pragmaticarum istar tuto inhaerere licet, prout deducit Sigism. Finckesthaias obse . I. & quicunque 49 habet potellatiqm imponendi poenitentiam Ecoesiasticam, is etiam baben potestatem eandem abrogandi, liminuendi, vel in mulctam convertendi, idque ex potestate Iurisductionis Ecclesiasticae, sJqiaod poenitentia Sacramentalis h die Sacerdotibi is sit arbitraria, adeo ut Sacerdos Poeni emtiam ex canonie indiciam vel a Pontifice impositam, .c insa immutare vest minuere possit, b enoch. d. arbitri iudicilib. a. centi A ea VI. 6.) accedit So) quod etiam per

poena

177쪽

poenam pecuniarum scandalum Ecclesiae datum avertati

cum. omnibus innotestat, poenitentem ita fuisse punitum r. Concurrit si)favor piorum locorum, pro quo pugnat Carpta M. n. V. ω IK inquiens, plane ratio quandoque indictamine mutuarum habenda est piae cauis, aedificioriim Ecclesiasticorum&parochianorum, ne illa corruantasi vero nimio expeniarum onere graventur, sumtibus nempe indictione mulctarum desumtis, quod fiscum vel aerarium etiam Ecclesiasticum non parum liablevabit, atque ita, quod ex parte veniam delinquentibus tribuit, altera ex parte favorem & commodum aerarii Ecclesiastici alterilisve piae cauis promovebit.Tandem 8Jadmittenda sa)haec opinio propterea videtur, quoniam modus procedendi cum poenitentia Ecclesiastica in sacris literis nunquam expres- nis, ted Lbene Ecclesiae dispositioni relictus est, prout pluribus deducti Joh. Binclitus in remeae impietati cap. Io. per me. 33 Quae omnia autem tanti momenti aut ponderis non sint, ut a priori recedamus; ea enim quae ex Carprovio Scaliunde adducta si int, facile dilui pollunt. Quamvis enim in poenalibus Iudex arbitrio Vti possit, probe tamen distiri mendae sunt cum Si laudo ad i et sive in I. ct Fbi id

les & Crimnales, Politicae &Ecclesiasticae. In Criminali Judicis Judex liberum habet ossicium,ita ut a libello libere dilcedere possit. l. tidie, Π.1 deparniis, licet enim quis accuset ad pomarni capitalem,judex tamen,omissa petitione,a cuiatum potest condemnare in pecuniam,si justa cauta sub sit. Et est diversitatis ratio, quod in Civili non possit recedere a libello, in criminali possit,quia judicium civile spicit jus partis, quod radicatum est in agente Ied illud Judex nemini potest austerre. Criminale judicium rempublicam respicit , ideo judex tanquam Minister Reipublicae,

178쪽

ex causa potest alterare poenam. Sicuti jam judex in rebus

civilibus parti jus in actione radicatum tollere nequit, sic. parili ratione multo minus Magistratus Ecclesiae deprecationem,quam ipsi criminostis debet,tollere,ves pro ea in ul-ctam aerario tribuere potest. Ad a.) verum s ) quidem est, arbitrium judici, reipectu rituum poenitent. Ecclesiast in .

iuru multum esse sui datum; considerari tamen debet,quod jura L anonica,prout iii pra deductum est, arbitrium ad talem caulam restringant, quae ipsum delictum minuit, adeoque . ex natura delicti sundamentum alterationis iuppeditat,sii uti causae ejusm'di mitigationis ratione quantitatis &qualitatis a Pontifice Alexandro dict. c. c. N. d. Homic. volunt. scaseas. adducuntur,&juxta Reseriptum Innocent. XII. Po nitentia non tam fecitndum quantitatem excessiis, quam Poenitentis contritionem per dilcreti sacerdotis vrbitrium est moderanda c. Deus S. N. de Faenit. fremit . biodie lice; ei, qui extra ordinem de crimine cognoscit,quam vult sententiam serre, vel graviorem vel leviorem, ita tamen ut in utroque modo r/tionem non excedat, & poena qualitati criminis debita proportione correspondeat. respondetur,quamvis Magistratui seculari libertim sit,ritus poenitentiae pro ratione circumstantiarum alterare & in

derari, nulla tamen juris ratione sui datum est, quod Ecclesiae reconciliatio,quae in deprecatione publica consistit,adimatur, cum de iure divino&n iturali jus. quaesitum sine justa ge rationabili uia austerri nequeat; Cesset ergo arbitrium iudicis. Neque a D. a Zovio allegatum Synodale Decr tum Electorale Saxonicum de O 162 nolitiam tollit sententiam;ut taceamus ja i antea dicta commutationem poenitentiae in mulctam nullo iure niti ac lacris constitutionibus prohibitam potius esse, sic Constituriones provinciales extra territorium Legislatoris nullam obtinent vim obligandi imo

179쪽

imo si locus illegatus recte examinatur , exinde fate2it, quod diversi poenitentiae publicae ritus, qui in Electoratu sunt introducti, ibi enumerantur, v. g quod poenitentes stent ante portam templi,coram altari genibus procumbant, &c. ejusmodi ritus pro circumstantiarum varietate moderari,& muleia pro moderatione rituum publicae poenitentiae soluta ad pias causas applicari potest. Non autem Serenissimus Eleeior in eodem Constitutione constituit, quod semper & indisserenter in locum pnblicae reconciliationis cum Ecclesia , pecunia surrVari, vel publica poenitentia in mulctam commutari posui. Ad 6Orespondetur,s6 assertum tanti viri firmo talo vix stare, cum certumst, quod ad paucorum par hialium notitiam veniat,qu3nta poena pecuniaria solvitur, & praeterea vera reconciliatio efflagitat certa animi signa, quae palam fieri debent ei, quocum reconciliamur; ad id enim,ut actio iusta dicatur, requiritur,ut applicetur ad persenam, cui illa debetur Eustrat. cap. in . 'tira sola .quod piorum locorum favorem attinet, quem D. Cars Novius fundamenti loco assertiobserve.

tur in eo norma, quam Pontii EX Innocensius IlI. c. p. ex t nore II. N. d. fr. cc ni . praeter jus commune firmat, Rit,

attendente: , γρά sic punius viduis in justitia debitores , quod

alius in olli iam facere non debemur, o cap. nuper. α nos Detem X. d. donat. D. etur. O ux . Licet Eccletiar, in causis viduarum se favorabilem exhibere: ergo nec ita piae cauta

vendum, ut iniustitia vel praejudicium fiat Ecclesiae, ex qui- bus firmiter concludimus,poenitentiam Ecclesiasticam non posse in pecuniariam converti, q7 Cujus Regulae tamen Frtalis sit exceptio, nisi urgentissimae caulae, quae tamen in consequentiam non trahendae, Magistratum Ecclesiasticum moveant, ob quas deprecatio publica in aliud ptanae genus

180쪽

dex. penes quem estJurisdi Ecclesiastica imposuisset ali

cui poenitentiam publicam, illam autem postmodum ob praegnantem causam convertisset in pecuniariam poenam , quaestio exoritur ;Num ista pecunia,loco deprecationis e ta, spectet ad Consistorium, num ad judicem iacularem iusque aerarium et Respondetur, quoniam pecunia est rex mere civilis, ad judicem Secularem spectabit. quippe qui etiam in desidiis mixti sori, siumptus executionis Criminalis ex Fisco erogare & tanquam onera Juri dietionis ferre tenetur, ideo poenarum &mul staru in compendia, tanquam fructus Jurisdictionis, non immerito ad Ius Fisci spe stabunt. I. muldiarum .is modo multi. ncque facit; quod surrogatum sapiat naturam surrogantis, h. e. quod cum deprecatio decernatur a Consistorio, atque comm latio ab eodem fiat, ad idem pertinere poenam substitutam, nam axioma illud fallit seu non procedit, quando diversae& singularis inest illi, cui quid surrogatur,qualitas, 13gn. D. Struv. Syntag. r. Fevd. cap. q. vel quando surrogatum fit ad rem diversae naturae, quia tali casu non sapienaturam illius, in cujus sicum surruatum. Barbos & Ta

hororbes Acori comm. lib. II. Ac msurrogatet . Quae

i vera sunt, s0 ) iiisi statuto vel consuetudine aliud obtineat, atque ita illustrissimum Regimem Saxo Ienense incau

SEARCH

MENU NAVIGATION