장음표시 사용
151쪽
Dnri. Consistorialium Suvarisurgicor.responderunt verbis:
152쪽
cidenter quaeritur; Num UxorMaritum prister delictim,&extremam poenitentiae Ecclesiasticae recusationem condemnatum & relegatum sequi debeat r Vel si nolit,an hoc exblium, in quod maritus ob commissa delicta & sic propriaeulpa mittitur,pro desertione malitiosa habendum,&cons quenter Conjuges, quoad vinculum coniugii, separari possint Ad has quaestiones Dnn. Theologi Ienenses responderunt Anno Ad I.ruann dio Delinquenim ibim
propter interveniens exilium, dein mund 4ithena haus
aeardent Casias jam relatus contigit in puncto injuriarum, secus si ob crimen adulterii maritum relegetur. α a )EFFECTUS PO itentiae publicae alius comsideratur , prout fuit in Hereri Ecclesta ', alius, qui adhucas ' in Nostra obtinet. 28 Olim poenitentibus & in poenitentia publica constitutis, & post actam poenitentiam, a conviviis , balneis aliisque delitiis , & voluptatibus m. rat abstinendum, D. Meter in Luae moustri . 29 Poenitentes ab illo vitae genere, in quo facilis occasio peccandi 3o dabatur,abstinere seVere jussi sunt. 3M Nec vere poenitens dici potest, qui peccandi occasionem non absunmt nec vitat, Ziegler. ad Lancest. In LIuricari. Id. a. tit. F. LX.pag.i s.& inanis est poenitentia, quam inuens culpa coinquitiat
153쪽
e. inanii. D. de Paetutem. H LI. 3i)patribus Concilii CarthagIV. pcan. sti placuit, poenitentes tepelire debere mortuos. DJ DQui ob crimen aliquod in publica & ibienni erant poeni. tentia, nubere Prohibebantur,nisi peracta Poenitentia. Sic statuit I. Di 26. se. al. Toletanum S. c. 7. Plures PCenas Vide apud Myerling in magn. thraar. Vitae tamame Au Κ.P. de poenirema pag. g. 3BHODiE 33 cessat estestias quoad Praecedentia, restituitur taenen poeniten a ita, ut ad ea, a quibuS hactenus suerat exclusus, iterum admittatur; θέ) quippe exclusus suit impius & crimincius 34 ab ulla incrae coem: & munere patrinatus, IIL is in. s cap. m. n. . er seqq. Konis in e . b. d. Baptisino cap. N. Ludov. Dunteflct.' cap. I . α/I. ita Concilii Parisient lib. . t verba te habent: mi tamen in Me capitulo bieci Ster ab cremove οι juricamin, pu paenitentia sint mulctati, -- Me alui de sacra fontu baptismate sisti ianlinee ad per cipiendum Stirlata sancti donum, aliorum latroni coram Pontifici
ea istant,donec per dignam laenitemve seu factionem. reconcitati xem , mer amur. M Peracta enim poenitentia cessat prae- is
Quoad alia non nocet Poenitentia Ecclesiastica, que
154쪽
poenitentiarius restitutus sumi ad famam, pro non poenitentiario habetur, quoad omnis Iuris eisectum 1 D. ad L. c. d. sentent.pass. Farinac, parti a. decis M. n. a. 39 Iure tamen Canonico poenitentia peracta, adultera non sic dici des et, cujus poenitentis crimen divina creditur miseratione dele. tum, ideo maritus uxori adulterae ignoscere debet e. pzod autem I. caussa. ν. . nec erit turpis, neque difficilis etiam post perpetrata atque purgata adulteria reconciliatio conj gum, ubi per claves regni Coelorum non dubitatur fieri r missio peccatorum ci non erit eaussa. 1. I. 4o Olim Cleri cus publice & lenniter poenitens ad Clericatum & Iacros ordines inhabilis reddebatur, & deponebatur la. e. ordine suo excidebat, atque in laicorum numerum detrudebatur Orig. Eo. contra Celiam Atasan. in fumma d. eas consi. Ovid. e. .X. de Poenit & Remiss&supra capite 3. n.I7.&seqq. Dn Ziegleri ad I Uin. an. Lancell. lib. . Angelus de Clavalla in summa casto c. in voci paenitentiae. Ua erechia Gmmens. Iuri Camad cap. 7. 2 de Paenit. I ss Vallensis parat. r. cax.rHIL Vi de supra cap.in.II. I) Hαlie tamen Clerici non tam propter poenitentiam publicam peractam, quam ob crimina, ob quae degradari possunt Clericatu repelluntur. Binclitus in remeae Impietat.pISO.. id quod declarant eleganti pue udicio Drin. Theologi Lipsiensium ad Consultationem Dian. Consistorialium Stolbergens. Anno 1672. erintldcicr xfarragiriscia da mit stilum ascite aliger dix-Unιuchiis vernaoge ica
155쪽
4.3 HInc facilis est responsio ad quaestionem, an illi, 3 qui poenitentiam putesicam egerint, pro infamibus habendi Quamvis publice poenitentes quodammodo esse infames &ideo ad testimonium non admittendos stituant, Mascard. .
rius, ob poenitentiam publicam neminem intimari. Non enim quis pro infami reputatur, nisi hoc autoritate legum fiat, vel quis in eam caulam incidat, quae edicto perpetuψinfamis caula enumeratur de Extrorae regnat. Ideo si ejusmodi delictum praecesserit, quod infamet Scpropter hoc imposita sit poenitentia pae lica; tunc licet per poenitentiam de crimine emendati dicantur,eos tamen mitatur ansamia,ex genere poenae &delicti per sententiam declarati, a. , porro cauila I. g. 7. -) Quemadmo' dum in secularibus negotiis non ipla poenam cause poemnae sed famosiim deluctum reddit infamem, l. 16. Ex p si s ,raus infam. Laa. f. de his in m v. in hon. D. Ri ter in az. λδ. nec Per Poenitentiam purgatur peijurium.Fam . R 1 hricius
156쪽
poenitentia infamat tantum per accidens,in famorum cruψο mori. 46 Ord. Sax. Eccles Viriane . n. . emnach
v 73 Tandem Q. an etiam ob poenitentiam Ecclesiasticam
peractam, remittenda vel mitiganda sit Poena carci ris Amrmativam Carri v. a. qu. Go.m0. ne sicll. pro unita
delicto duplax imponatur poena, & quod illa poenitentia Ecclesiastica,qua delinquens publice in templo coram alta .ri se sistere & delictum & icandalum per Li datum depreca xi ctagitur,major & gravior habeatur poena carceris, adeoque hanc ceu minorem absorbeat, & ita res mssim fuisse apud Dominos Lipsienses Veram Negat sua verior vid tur, sepra enim eap. n. a. 3. ι. x. pluribus deducti 'e' d. plicem poenam omnino posse statin, ubi duplex sit finis,, videatur Ipse sibi contrarius C.i Zovius lib. S. Iuris Gy- 48 flori tit .de .s . Neq; dici potest,quod sit Mesesiastica majoriri se considerata poena,sed potius est reconciliatio eum M. 49 sensa Ecclesia. ιν Licet enim quis in faro interioriani e seu eonscientiae abstitutus fuerit attamen in foro ex teriori seu judiciali eiusdem criminis accusari potest, cum syriox
157쪽
mor er Eli ex fictilina a Dinsiensam S sellinctionem divinae osteriae fiat, post. tior vero necessaria sit ad pties, cam vindiciam& hiemublicae latisfactionem,ideo nec publica PQ itentia in pu .s Dis 'cculam poenitenti cnminis arumae operatur remicti nem3 non autem tussit mrrious judicii poenam, nec Jusaeeolruidi illust crimen in doro exteriori. so) Concedimus mautem CarpZovαν, justas. ob rationes certasque circumstantias carceris: poenam poste' tigari. e. felicis X. , per Me μο/1 e Jeculuribus potestatilius 'non adi Aiu facultatem Mereri legibus Frarii pes Hi runt: de Parras is C. Covarruvlas Nomitis Isi n. mis Inriar. Resel. lib. α ξ. IO. n. . D.
Alfinia sunt poenae de Censura Ecclesiasticae. II. Opera. Satisfactoria & humilitatis. III. Tria sunt ex mente Pontificiorumroratio, Ieiunium ia Eleemo na. IV. Sub oratione quaenam comprehendantur. U. Ad Ieiunium revocant omnia ea, quae corpus affigunt, VL Quanam sub Eleemosyna. VII. Pontifi- cii per modum' mesti & satisfactionis haecce considcrant,cum' tamen ex parte nostra nihil omnino sit, quod Nomereri ali- ' quod bonum spirituale possit. II X. Theologi protestantes Orat. Jeium & Eleemos. non limprobant, sed fatissa Ha ese se negant, IX. Jejunium non per se praeceptum divinitusa ec cultus Dei, sed ramum adminiculum pietatis. x Quamvis satisfactio compensatoria nobis fit impossibilis , attamen sati lactis, emendatoria nobis a Deo est praecepta. quae fir, cum seriam agimus poenitentiam, desssimus a maIo, de ficimus bonum. XI. Intet poenarum Canonicarum species suprema est
158쪽
Detradatio XII. Qua disii scitur in verbalem & realem.
Illa continet lationem sententiae. Haec sententia latae executi
nem. XIII. Quid sit, XIV. Quandoista degradatio fit, selent de Iure Canonico certa adhiberi solennia, da quibus Bonifacius IIX. Pontifex in cap. I. X. d. pcen. in ε. xv. Hoc risu . .
observato sacris fuerunt exautorati Briuela professionis A gustanae Monachi duo; historia reseruar. XVI. Apud protea istantes hae degradationis solennia ulterius non obtinent. XVII. Depositio quid siti XIIX. Est & Interdictum, quo Clericis interdicitur, ne divina officia celebrent. XIX. Gid suspensio. XX. Memorabilis casus refertur, ubi Canonicus Iunior Decanum capituli iniuriis gravissimis lacesserat; responsum Ampliss Facultatis Iuridicae Jenensis.XXL Carcere qua
eoque ministri Ecclesiae init praestertitan Gebors nil .
puniuntur. XXII. De Iure Canonico etiam in Carcer Poenia iatentialis. X XI II. Cui similis est detruso in Monasterium, quod dicitur septa ciausura. XXIV. Sacerdos, qui peccatum in poenitentiali iudicio sibi detectum revelare ausus fuit, non solum a sacerdotali ossicio deponendus. vetita etiam ad agendam perpetuo poenitentiam in arctum monasterium detru- dercius est. XXV. d iure Iustinianeop exemplum est in Adultera. Nov. r3 .XXVL Poenis Ecclesiasticis porro annumeranda est Excommunicatio,quae est duplex Maior & Minor: quare anathema vocetur.XXVII Quid, aior.XXVIII. id Minor. XXIX. Varii sunt Essectus Exccmmunicationis. XXX. Non immerito Moestertius sollicitat, quod de iure Canonico excommuniis catus non solum procuratorio, sed nec proprio interesse nequeat Iudicio. respondetur dubiis. XXXI. Nec statim, ob qilae peccata quis excidit Ecclesia,excidit etiam Republica. XXXII. iHodie ad contractus quidem aliaqua intra exercenda admitti tur,sed ab honestis & publicis generalibus exeluditur. XXXIII. i quis poenas & censuras Ecclesiasticas contemserit, quod de iure Canon:co Episcopus pro executione brachiumSeculare implorare queat. XXXIV. G traria sunt indulgentia,Taxa pecu niaria , Conversio in Mulctam & remissio. XXXV. In veteri .
clesia, quando aliquid ex impositis satisfactionibus remittebatur
159쪽
hatur , dicebatur Indulgentia, quae tamen toto coelo a Papalibus Indulgentiis dissere. quare lacta tueris. XXXVI. Beia Α- polosae Augustanae Consessionis. XXXVII Successerunt postea redemptiones seu commutationes publicarum sitisfactionum transcribuntur quaedam ex poenitentiali Romano. XXXVIIL Olim in anno centesimo seu Iubilaeo ad Romanas Basilicas Petri & Pauli reverenter,uerὰ poenitentibus accedentibus plenissima omnium peccatorum remissis concedebatur; qui antius postea ad annum so. & denique ad annum as. reductus est. XXXIX. Orta est Taxa poenitentiaria. X L. Loca in Simonia Curiae Romanae & Taxa Romana allegantur. XLI. Q. Num liceat poenitentiam Ecclesiasticam convertere in poenam pecuniariam λ Negatur. Esset enim ilhad contra primaevam poenitentiae publicae institutionem. XLII. Muria non satis sit Ecclesiae, neque scandalum aboletur. XLIII. Cui sententiae adstipulantur Orthodoxi Theosogi; Baldum , Κει. Ierus, Binclitus, Nebhaniquorum verba reseruntur. XLIV. Deprecationem publicam iis in locis, ubi recepta est, in mulctam haut e&e convertendam ex numeroJctorum tradunt Dre,
her, Besold. Philippi. XLV. Et eo Electoris Saxonici Resolutio gravaminum de anno ioci. XLVI. Nil obstat, a. quod in contrarium movetur, in poenalibus arbitrium Iudicis este salvum. XLVII. r. quod observantiae sit,Consistorium ita arbitrari. XLHII. 3. Senteritiam in Electorali Saxonica Synodalide anno i62 esse receptam, &in Supremo Consistorio Dres- densi praeiudiciis esse nrmatam, teste Carpzovio. XLIX. 4. Quod quicunq; habet potestatem imponendi poenitentiam Ecclesiasticam, is etiam habet potestatem eandem abrogandi, diis minuendi vel in mulct,m convertendi. L. c. quod etiam per poenam pecuniariam scandalum Ecclesiae datum avertatur, cum omnibus innotescat, poenitentia ita fulsie punitum. LI. . concurrit favor piorum locorum. LII.. L. nec modus iste procedendi cum poenitentia Ecclesiastica in steriis literis unquam est expressus. IIII. Respondetur ad obiectionem i. distimguendas esse causas Civiles & Criminales,Politicas&Ecclesiasticas. Sicuti in rebus Civilibus partis ius in actione radicatum Iudex.
160쪽
6. Relere neqvli l sic parili ratione multo minus Magistra. ρ , tus Ecclesiae deprecationem, quam ipsi Crinii sus debet,sollere i vel pro manuliam aerario tribuere potest. LIV. Ad r. Aibi. . trium Iura Cinonica ad talem causam reii ingunt, mi ipsum lictum minuit. LV. ad 3. . & s. quamvis Maii tui Se- ,. culari liberium sit,ritus poenitentiae publisae pro ratione circumstantiae alterare, nulla tamen ratione sun4 tum est,quod Eccle- .ri. siae reconciliatio,adimatuti cum de iure divinovi naturali ius quaesitum dusserri nequeat. Respondetur ad allegatum Synodale Decretum Hectorale Saxonicum. LVI. Negatur asterium,m rationes. LVII. Is ius regulae est exceptio, nisi urgentissimae, causae, quae tamen in consequentiam non trahendae , Magistratam Ecclesiasticum moveant. LVIII. Si Consistorium vel Judex , penes quem est Iurisdictio Ecclesiastica,imposuisset ali- sui poenitentiam publicam,illam autem postmudum ob praegnantem causam convertisset in poenam pecuniariam , Q. Num ista pecvma , doco deprecationis data, spectet ad Consistorium, vel ad Judicem secularem eiusque aerarium 8 Respond. regula- -rster ad Judicem secularem. LIX. Nisi consuetudine vel sta- .. tuto aliud obtineat, eam in rem profertur sententia Regiminis Saxo Ionensis. LX. An autem pecusia ista Ecelesiae solvenda, e an in tacemosynam convertenda λ Resp. Episcopus non ipse debet Iucrari pecunias, sed eas inutilitatem Ecclesiae conver-: tere, vel dividere illas. LXL Q. An Princeps Iura Episco in palia possidens & exercens, poenitentiam publicam delinque ii remittere possit λ Mirm. modo non laciat absque gravissima ac Iussicienti causa δε modo crimen perpetratum nonsit ex numero eorum, quorum poena vindex eis debet lege divina Ee aeterna. LXIL Sententia Rebhanii. LXIII. Judicium D . Theolog. Lips. allegatur. LXIV. Tunc quoq; pro poenitentia habetur, quae fit aM quodam publico, quando delinquens intestimonium actae poenitentiae monumenta quaedam erigit. LXV. Responsum Facultatis Theologicae Lipsiensis. LXVI. An restimo in integrum per viam gratiae adversus sententiam poeis
nitentiam publicam imponentem habeat lacum p Distingv. LXVII. Mepius etiam tris casus occurrio, in quibus publica i poenia