장음표시 사용
31쪽
non sunt Immums, per rationes. XV. Dispensatione sp ciali publica deprecatio Nobilibus remitti vel saltem in mestam pecuniariam converti talest XVI. pro gravitate tamen delicti , de ne alii scandalietentur, Princeps melius tacit imponendo, quam remittendo. XVII. Clerici vel Sacerdotes in veteri Ecclesia ad publicam prenitentiam non admittebantur, &cur. XVIII Consumini Imper. dictum de Clericorum poenia tentia. XIX. De Iure Canonico taliter pinnitentus manent infames & inhabiles,nec ad ordines sacros possunt promoveri XX. Non tamen Clericos in veteri Eccletia, cum enormiter peccassent, exemtos fidisse ab agenda poenitentia existim dum est, tribus enim modis in crimina eorum animadvertebatur. XXI. Hodie etiam Clericis graviter delinquentibus publicam poenitentiam decerni in Consistoriis experientia teliatur. XXII. Nisi enormissimum sit delictum vel atrocius, circa ritus mitius cum Pastore agendum. XXIII. Deprecationi publicae similimus est actus ille, quando Minister Ecclesiae, cui limites ossicii elenclitici excessit, adigitur ut excessiim publice agnoscat. XXIV. Iuverit olim non poterat imponi poenitentia publica. XXV .Hodie pro delictorum circum- stantiis, Ac si aetas doli capax videatur, imponi potest. XXVI. Moribundum qui in gravibus peccatis usque adinstar suae mor- . tis vixit, Veteres ad poenitentiam Ecclesidicam admittere dubitarunt. XXVII. Medium quoddam temperamentum observandum statuit M. Anton. do Dominis. XXIIX. Hodie si acinorosus aegrotet periculumque mortis instet, medio sacrae Communionis non privandus per ordin. Ecclesiast. XXlX. Ab solvendus est cum reservato, ut si resipuerit, pren tentiam publicam peragere ipsum oporteat, XXX. MinisterEcclesiae in pagis in tali casu, aruequam ad Superimendentem vel Consistorium referat casum, moribundum potest Sacrae Coenae participem facere. XXXI.Sequuntur personae,quibus non possit imponi p Riti Eccles. XXXII. Furioso, cum non habeat animi destinationem, non est imponenda. XX HII. Nisi habeat intervalla rectὰ imponitur.XXXIV. Philitato, v. g. mulieri . si ex Inimio amore per philtrum causitoianianti copiam sui secerit
32쪽
poena reclesiast. In eodem rigore non venit imponenda. xxxv neque ex dolo scortatrix vel meretrix vel turpis persona sci poteti. xxxvi. Qualis increpratio vel correctio adhibe da sit , arisiuio Iudicis committitur. XXXVIl neque Melaticho .lico imponenda est. XXXIlX Tres Gradus Melancholioenin discem i. XXXIX. Melancholici primi gradus a scentientia publica non sint immunes XL. Melancholicis iecundi gradus non imponenda sed pro conditione personae & dolicti in
pecuniariam converti potest. XLI. Num autem quis sit Meloncholicus,consilia Medicorum requiramur. XLIl. Vi stupra- enitentia ecclesimponenda non est,quia contra voluntatem suam per vim stuprum passa. XLIIL Nonnulli statuunt pervina stilpratae sertum vel coronam in capite guttare licere quiabus contrariatur Carpetov. XLIV.Dissimato,non tamen conse se,neque de crimine convicto, poenitentia imponi nequit. XLV. Non statim qui accusatur reus est; sed qui convincitur crimia nostis. XLVI. Inquisitus pendente processit ad usum S. Gaenae . GSque deprecatione publica admitti debet. XLVII. in forocili nemo alicuius delicti condemnari debet, nisi confessus aut convictus suerit. XLVIIl. Quae multo magis in soro Ec- clesiallico obtinent, quia ibi de majore animae nempe praeju-cio agitur ' XLlta Di n. Jheologorum VVirtebergensium: e casu quodam gravi inum judicium adducitur. L si tameri magna indicia contra inquisitum militent, ministro Fccies, Da est, post concionem habitam monere Auditores, ne pendenteocessu sinistram concipiant opinionem,I.scandalum arripiant.
Ershirae quibus imponitur Poeni entiaEcclesiasti
ca, i. in Maere sunt POENITENTES qui i
bus secularis poena eis imposita,& qui suerunt cx- . communicati; J. S. cap. 22. 7. ibi. i
agontes atque sacra coena uti volentes. Illud scam.
sim datum par i aestiniandusii haud est si
33쪽
quidemChristus etiam unum ex minimis 'offendenti melius esse judicat, si in mari siubmergeretur sarab. i8. 2. Sunt autem vel ratione sexus iam Astulι Reminae, vel respectu aetatis Puberes,vel ratione dignitatis & conditionis. 3 Nobilis vel Ienobilis 3) Debet autem in judiciis tam Secularibus quam Ecclesiasticis nullus esse personarum respe Rus.
4 angiordiaet merden.4. NOBILES tamen in poenisse arbitrariis mitius puniri quam plebejos concludit Andreas.' Τira queli quondam in curia Parisiensi Sinator per l. 6.
. L ad L. cor l. d. Sicar. adeo ut si propter delictum aliquod ipsis decernenda sit incarceratio, illa Lmper mitior lenior- que esse debeat, l. I. 1d. eustoae ct exbib. Mor. D. Ricliter δε-c eis. r. n. r29. S) Quod si tamen dignitas vel nobilitas au. get delictum, tunc poenam exasperat, graviusque puniuntur in dignitate constituti, sicut gravius peccant,pra sertim si nimia reorum contumacia poenae mitigationem disvaserit eap. 2. ru D. d. os . s ροtι'. judic. rilegat in o. hinc vitium graviore castigatione coercendum est, ut sint exemplo coe-- teris l. i6. fila. d. ραnis. 6 J Si itaque poenae non sint a bitrariae, sed certae ex legibus vel statutis tunc nullus respectus habendus erit, quin potius idem observandus poe-ν nae rigor tam in Nobilibus quam in plebejis:97 nisi sor- an justa aliqua vel urgens Pusa remissionem suadeat quae
tamen magis aequitatem quam gratiam in remittendo a
34쪽
3Ilita mitigationena non procedere vult, ubi statutum a quod expresse dissiponit, ut Nobiles gravius, quam igno-:les puniantiar cons Petrus FritZius de liquate conclus. as Nomina autem Nobilium sortiuntur omnium ordinum si incipes, rerumque potentesdosas Nolden. δε tu Nobi cap. r. conci q. D. Joh. Christoph. Becman. d. notitia DL at. Illustr. distri. c . i. q. 3.& licethodie majoris dignit titulo vocemur, attamen appellatione nobilium comprenduntur Pet. de Andio. lis. 2. A I man.IN. cap. 13. 9 In- 9r illum es istas persenas eminet Princeps seu Imper nam ille olim non fuit immunis a poenitentia istablica. io Inter omnii istius poenitentiae exempla illu- ious nullum est poenitentia, quam tempore S. AMBRO seculo quarto exeunte THEODOSlUS MAGNUS seuior egit quam historiam cum rarior sit, in gratiam lium apponere non displicebit contigit ea, m Thro
35쪽
bibiturum. Si Imperium in brannidem mutaυerit, ego lubens in Har. His auritis Rul laus nuntio misso Nperatorem manet ut d
36쪽
i Q, iod pHlLIPPus quoque Arabs,qui in Arabia natus, iastea Imperator Romanus saetiis, & ad Christiani
im conversiis, in loco peccatorum communi publicam tentiam egerit refert Eusebius, lib. 6. Instit. Eicti cap. Osiander tant. Inst. Ecclis lib. a. cap. 33. tradit, quod
ter & Filius sub Abiano Episcopo Romano lubentes c poenitentiam in se susceperint. Exempla haecli sane exemplis. 13. Quod privati erubescunt, hocn 13 huere Imperatores publice agere poenitentiam. Quibus eXemplis praemimis,nulla dignitate nec familiae meore distenti vere poenitentes commoveri debent,ne det E H
37쪽
precationi publicae sese subtrahant Baldum.de casus eonseia. . ret. eas. 3. I Ut proinde NOBILES regulariter a dea precatione ista exemtos haud esse pronunciet Carpa. lib.3. maeconii'. m. H. 93. per rationes ibi adduistas; quod hi mandatis Dei aeque sint obligati, ae infimi plebeii ac rustici, ut utique si ea transgrediantur & Ecclesiam publice ODsendant, poenitentia vera opus habeant,si resipiscere velint, nec admittit poenitentia respectum personarum perinde ut nec media & documenta poenitentiae circa subjectorum qu sitates varient, quia in foro poli diversiis cessat persenarum respeetus. Is Addit tamen CarpZ. diff. de . 93. m Iz. dispensarione speciali publicam deprecationem Nobilibus remitti, vel saltem in mulctam pecuniariam converti posse, Io)quia in poenis arbitrariis siepe ratio dignitatis habeatur,Frie illediis M.dulia ΠιοL in ista vi di e l. Eccl. praest. 26. Pro gravitate tamen delicti,& ne alii scandalizentur, Princeps m lius Leere videtur imponendo istam poenitentiam . quam remittendo, siquidem poenae non facile remitti debent, ne ad maleficia temere quisquam prosiliat si Ῥεras i . depaeus ψ) CLERICI vel Sacerdotes in veteri Ecclesia ad publi- eam & solennem poenitentiam non admittebantur, si quis suisset admissus,non poterat fieri Clericus, quia olim non ob levia & quotidiana, sed atrocia delicta imponebatur Concit. Toletan q. ean V. Etiam graviter pec Cantibus raro poenitentiam publicam injunxerunt, imo expresse hoc prohiberunt Innocentius i. vis. i. eo I. pili. 0s.&Concilia
passim. Quod Clericis &Resi osis &Laicis insignioribus,
Randali evitandi caua, quod alia ex illorum impia vita a cipere possiant,publica poenitentia imponi non debeat, radie Casista Angelus d. αυφιο de paenit. n. q. ciam quo conco dat Ast anus tib s. d. cas constit. 3s. Huc pertinet G Vox Constantini tanto Imperatore digna: etBam ich
38쪽
nd thii damu can. 8. Hl'. 96. rationem dat Io ian. Medina ae paenit. p. zo7. videllice id ita fuisse sancitum opter dignitatem ordinis sacerdotali ne pollet facile sardotium in contemtum & irrisionem hominum veni, sit viderent, Clericum talem poenitentiam sustinere,&, quia taliter Menirentes Iure Canonico manent infames Ninhabiles, ne ad ordines sacros possint promoveri e. eanomaiid Ag. sis. Lances. in Institur. Iur. can. lib. I. tιt.2s. ideo
En convenit poenitentiam hanc ccerdo s in jungere,conflabriel Alrispinaeus lib. 2. bs ret/.3 .unde apud Cyprianum r. Di l. . Basilides,cum in eo statu esset, sponte se Epia opatu abescavit, quod sentiret peccata sua i aenitentia e--nda esse,& poenitentes ab Episcopana gerendo remo-i debere D. Ziegler. ad Lancessi M. 2. m. s. f. 2.2o Non men Clericos in Veteri Ecclesia, cum enormiter peccam , exemptos fuisse ab agenda poenitentia existimanim est,tribus enim modis in clericorum crimina animad-πterunt, vel privatione communionis clericae in perpeti ii; .el quod cleriris privatim dc secretim, eamque, noninus severam, quam publicam pCenitentiam imponerent, ut consuetas poenitentium stitiones cum caeteris lapsis
A subirent in publico; vel clericum, qui enormiter peconet, in monasterium aliquod ad poenitentiam tota vita eradam, intruderent. ai HODIE etiam Clericis naυiter delinquentibus publicam paenitentiam decerni in insistoriis experientia testatur. Bene hanc in rem D. Cmus Marbachius ad L . 3. Gminret : praescribit Dominuucerdoti sumtuosiorem & operosiorem hostiam,quam vesincipi, vel privato homini, quia cum delinquit, gravius
ecatum ejus censetur, tum propter ossicium & munus,
o alios antecellit est enim imago Christi & interpres
is tum propter damnum, quod ex pravo ejus oritur
emplo: sicut illius pietas alios ad iuste vivendum excitar,
39쪽
ita vitia & peccata illis peccandi praebent scandalum. Quocirca tanto diligentius Ecclesiae Ministris a peccatis cavendum, & sanctitati & honestati vitae studendum ut non Θ- Ium voce & doctrinae puritate, sed etiam exemplo & vitae integritate praeluceant suis ovibus, quod & satis innuunt verbaordin. Eccles. Elee . SaXOn. art. gener. I6. Nam Clericorum vita generare non debet Laicis scandalum , sed praestare honestatis eXemplum, eat. iat. insin. άι Ῥua s ιο-mstare cuνuorum. Unges . b. t. si Dedeken Pol. r. n. II. tit. vom stiligin urthis ampi f22 ed. novit 78. H s tamen casibus, 22 3 ubi a Coniistoriis imponitur poenitentia MinistroEcclesiae nisi enormis limum commissum fuerit delictum 6c atrocius circa ritus alioso servandos mitius, ne Parochianis res nimis scandalosa vudeatur, ex dispensatione quadam procedi posse rati ,nis est; ita ut a Consistorio sormula praescribatur, quae finitis consuetis precibus ab eo, qui concionem tunc temporis habet, praelegatur. Praesertim si alias vitam piam ac tinnus scandalosam egerit, atque ex imbecillitate humana, insidiis S lanae,lapsum talem passus suerit,merito ob vitam ante actam a regulis juris eiusque rigore recedendum est, uti res: onsum esse a Maxim. Rever. Facultate Theologica Ienensi iosq.h - α betur in Append.Dedehenni. pag. 636 23 Deprecationi pub-
licae similimus est iste actus quando Minister Ecclesiae qui limites ossicii elenclitici exces1it dc populum seditiosis conacionibus ad motus contra Magistratum excitavit, adigitur, ut excessum publice agnoscat,mentemque suam praevia adhortatione de praestanda Magistratui obedientia. pro con- .eione declaret. Ac certe hoc ipso minister Ecclesiae quos antea seditiosis concionibus seduxit non modo in viam veram
reducit , sed etiam sibi ipsi prospiciens sinistram suspicionem a se avertit 6c reconciliatus Ecclesiae consesentiam suama pacatam reddit. γε IUVENI olim non poterat imponi
40쪽
ni pani insa Ecclesiastica publica, qua de re In Concit. pathens tamas. ita sincitur: Iuvenibus non facile p itemtia debet committi propter aetatis fragilitatem, h. e. quia sicile recidivant; Interim quibus publica poenitentia in E clesia negabatur iis ordinarium remedium contra peccata, euanisi gravia relictum erat,interna coram Deo poenitentia, cui postea Ecclesiastica accessit verum non in publico ed s creta peragenda , B. Chemnit. in bM' Disejun. μυ- L . Int r. cciri ori rit. ἐν ex lusis a puM. 'nit. et . a s
HODIE pro delictorum circumstantiis Sc si doli capax videatur juveni ops imponi posse poenitentiam existimandum
est; sicut AinConsistoriis Attenditur,num ad annos discrctio nis venerint ejusmodi persenae, & num ad sacram Synarin admittantur; quare clim Insantes ac pueri antequam plenum rationis usum assecuti fuerint a Sacra Coena arcendi unt, d ceme D. Georg Sr nisi in cal. μηρ. v. 6 eos. s. p. 77. Dede
υ μ oo2. nc ita ta ipsi centulae huic Eccles subjac hunt. 26 3 MORIBUNDUM , qui hactenus in graviabus peccatis sine ulla etiam interna poenitentia usque adimnar suae mortis vixit, veteres ad taclesiasticam poenitentia in admittendum esse dubitarunt, quia in ejusmodi poenitentia duo in prinus suerunt, scit. quod poenitens per hquot tape annos prohibeatur a communione quod ei variar satisfactiones Canonicae suerint impositae, huorum neutrum circa iam iam moriturum habet locum. Nonnulli pium eo duxerutit,atque auctoritatem patrum allegarunt, Doribundis poenitentiam injungere. Circa hoc dubia lini M. Anton. de sonian. L 7 . DAetlta. f. cap. . i. in. 27 aedium quoddam temperamentum statuit observandum,t vi felicet moribundus petens poenitentiam sit omnino adim admittendus, hoc est', non repellatur sed quan-m ex Darte Ecclesiae est, num pd agendam poenitentiam