장음표시 사용
411쪽
Ecce eui sacras nuptias Fortis indixit Angelus rEcce quam sanctus Spiritus Alto replevit numine. Ecce Virgo concipiens Intacta Dei genitrix. Ecce Iessaea virgula, De qua flos pulcher emicat,
Huc huc omnes accurrite Emanuelem visere,
Quem jacentem praesepio Bos adorant, is sinus. Cujus natali ubilant Celsi regis exercitus, Et magnum nocte gaudium Adnuntiant pastoribus. Videte stellam praeviam Sanctis Eois regibus. Qui vagienti domino
Heu jam tenellum sanguinem Fundit ex lege veteri, Dum Symeonis gremio, Desideratus incubat. Videte matrem virginem Herodis metu pavidam, Latentem cum filiolo AEgypti regionibus . Cernite mox sollicitam. Cum puer templo disputat; Cernite rursus hilarem, Dum sacras replet hydrias. Spectate miserabilem, De cruce nati pendulam
Commendatam discipulo, Cor saevo fixam gladio. Videte tandem radiis Magna vincentem sidera,
412쪽
Undantem plena gratia, Splendentem clara gloria. Regina coeli maxima, Sanctissima, pulcherrima, Sustenta tuos servulos. Defende tuum populum. Amen.
Herodianus Latinitate a Politiano riuatus tu Iaudem traductoris fui cavit endec distabum, Qui me transposuit Politianus,
Verbis omnia reddidit Latinis, Pulchro lenta revestiens nitorer Mirum, transtulit Atticos lepores Contextu, numeroque blandiori. Romanus iuvat hoc recens amictus Concinna speciem ferens ab arte, Nobis conciliat patentiori Gentes quae Latium sonant in orbe, Ut posthac mihi latius vagari. In plures liceat manus venire. Felix historiae fides renatast, Felix exoriente luce tanta olim publica res latina surget. Iam debes studiosa turba plausus rLaudis munere gratiam referto. AEger desinat utiles malignis Livor carpere dentibus labores.
Ille ego sum per quem pictura extincta re'ixit se Cui quam recta manus , tam fuit facilis.
Naturae deerat nostrae quod defuit arti, Plus licuit nulli pingere nec melius. Miraris turrem egregiam sacro tere sonantem,
Haec quoque de modulo crevit ad astra meo.
413쪽
Denique sum I ctus quid opu fuit illa referre pHoc nomen longi carminis instar erat. Monodia in Laurentium edicem, intonata per Arribam fac. Quis dabit capiti meo Aquam ' quis oculis meis
Fontem lacrimarum dabite Ut nocte eam, Ut luce fleam pSic turtur viduus solet, Sic cycnus moriens solet, Sic luscinia conqueri. Heu miser, miser. dolor, o tr.
Laurus impetu fulminis, Illa illa jacet subito,
Musarum choris, Nympharum choris. Sub cujus patula Coma a Phaebi lyra blandius, Et vox dulcius insonat.
Nunc muta omnia, Nunc surda Omnia.
Quis dabit capiti meo Aquam quis oculis meis Fontem lacrimarum dabit Ut nocte fleam , Ut luce eam. Sic turtur viduus solet. Sic cycnus moriens solet, Sic lust mi conqueri. Heu miser, miserrio dolor, dolor.
414쪽
Cum enus intento natum clamore vocaret,
Si quisquam in triviis errantem vidit Amorem Hic fugitivus, ait, meus pretium feret index Basiolum Veneris : quod si ad me duxeris illum ἱNon simplex dabo aliolum plus hospes habebis.
Insignis puer est a totam agnosce figuram et Corpore non niveus, Verum ignem imitatur ocelli Acres, flammeoli, mala mens, suavissima verba.
Quod loquitur non sentit idem et vox mellea sed cum Ira inflammatur, tum mens illi effera fallax, Praudator, mendax ludit crudele puellus. Crispulus est olli vertex, faciesque protervara Exiguaeque manus procul autem spicula torquet, Torquet in umbriferumq; Acheronta in regna silentum. Μembra quidem nudus , mentem velatus, avisque Idore citan penna S, nunc hos nunc advolat illos, Saepe viri pressans praecordia, saepe puellae. Arcum habet exiguum super arcu imposta sagitta est. Parva sagitta quidem, sed coelum fertur ad usque: Parva pharetra olli dependet Maurea tergo: Sunt amari intus calami, quibus ille protervus Me quoque Depe ferit matrem sunt omnia ae Ua, Omma, seque ipsum multo quoque saevius angit.
Parvula fax olli sedis ipsum Hyperiona vinci
Verbere, si prendes, age . ne miserare puellum. Si flentem adspicies, ne mox fallare caveto:
Sin arridebit, magis attrahe, oscula si fors Ferre volet, fugit . sunt noxia oscula, in ipsis Suntque venena labris si fors ita dixerit, heus tu Accipe, nempe tibi cun Et haec mea largior arma τNe quicquam attigeris , fallacia munera Amoris:
Omnia namque igni sunt infecta illius arma. M
415쪽
O meos longum modulata lusus, Quos amor ptimam docuit juventam, Flecte nunc mecum numeros, novumque Die lyra carmen. Non quod hirtutos agat huc leones. Sed quod frontem domini serenet, Et levet curas, penitusque doctas Mulceat aures Vindicat nostros sibi jure cantus Qui colit vates, citharamque Princeps, Ille cui sacro rutilus refulget Crine galerus. Ille cui flagrans triplici corona Cinget auratam diadema frontem Fallor 3 an vati bonus haec canenti
Distat ApollopPhoebe quae dictas, rata fac precamur, Dignus est nostrae dominus Thaliae, cui celer vorsa fluat Hermus uni
Cui tuas mittat Cytherea Conchas Conflatus sicci Phaethontis Indus, Ipsa cui dives properet beatum Copia cornu Quippe non gazam pavidus repostam Servat ae similis draconi, Sed vigil famam secat ac perenni Imminet aevo. Ipsa Phoebeae icat aula turbae Dulcior blandis Heliconis umbris, Et vocans doctos, patet ampla toto Janua poste. Sic refert magnae titulis superbum Stemma Gonzagae recidiva virtus,
416쪽
Gaudetin fastos superare avitos
Scilicet stirpem generosa succo Poma commendant timidumque numquam Vulturem ceto Iovis acer ales Exudit UO. Curre iam toto vi enim amne a sacris Minci celebrate Musis. Ecce Maecenas tibi nunc Maroquo Contigit uni. Jamque vicinas tibi nabdat undas Vel Padus multo resonan Olore, Quamlibet flentes animosus alnos Astraque jactet: Candidas ergo volucres notarat Mantuam condens Tiberinus Ocnusa Nempe quem Parcae docuit benignae Conscia mater.
417쪽
versa in Laurum Proboemium. Nodosam primus voluit qui findere quercum, Τam teneras ausus sollicitare manus; Fluminis sare terror, roburque Crotonius Italus, Argolici gloria prima loci: Captivus durae dum tractat robora quercus, Stultitiam edocuit velle negata Deli.
SAcratam Phoebo laurum, venerabile donum Concessum superis Etrusci collibus Arni
Mens aperire jubet nostro date vela furori Pierides Latiae r nam vestrum pandimus aequor, Munera Vestra damus cedant Pene j a nostris Murmura murmuribus Latium est quod ludimus Lit Thes la turba foras r vestro sine Numine possunt Et nostri fontes , resonantiaque undique sylvas Flumina , saxosi montes, vallesque repostae; Innumerosque eos. apertum ad munera Coelum Gens Etrusca tenet, possunt quoque Numina nostra. Nec desunt Panes, nec nomina mille Lyaei, Nympharumque horus sat graecum lusimus Pat nunς Nostra fluentinum resonent praecordia coelum. Arne veni viridi redimitus tempora lauro;
Felicis natae referas ab origine causam
418쪽
virginis in aurum conversae, atque ordine pande Namque prius princeps illam spectantibus undis
mutasti tantae casus iteram alumnae. Annuit ecce Deus tantosque aperire recessus
Instigat cithara citharam jam pectine eburno Percussit, sanctumque immisit in ossa furorem Plena Deori nostrisque haeret sub mentibus Arnus Undique conceden spatiosa sedilia ripae. Cre Verat egregias inter pulcherrima Nymphas Nympha Deum cultrix , sacrati fluminis Arni Filia, cui mater tribuit Florentia Nomen Amne fluentino , nulli donanda marito, Virginitate fruens; quae Virginis arma Minervae Casta gerens patriis annos sacraverat undis. Inter formosas poterat formosa videri, Pulchrior ac solito est in te male luc da ernit Sidera , ὀ ardentes per noctem Cynthia flammas. Quidque animi egregias referam de virgine dotes pHaec poterat Lyden cxtura incere, acuquee
Ni Dea quin poterat doctim cuperasse Minervan .
Sylvarum in medio reserant ubi vellera Seres, Luxuriae fomenta hominum , atque inimica malorum obsequia, Quanae mentis malesana cupido. Haec cantu, haec cythara Phoebum superasset, amorum Castra dabat castris meruit nova Musa sub illis. Casta reponebat miserorum incendia amantum, Pervigiles noctes, suspiria missa per auras Ante fores Dominae quid empla , heatra, recessur, Quidque dies festi tribuant, quid dona, precesque Carmina quid faciant quam sint in amore Valentes A te cam lacrimae quantum indignatio possit pMentibus ingenuis, chartis reserabat Vitis, Callimacho melius' melius dabat orsa Phileta. Si genu mavos .is nomina mille Deorum Quaesisses, quidque ante charis . quis misit in Orbem Pandoram quae dona tulit saevissima terris ἔUnde hominum mortale genus per mille meatus
cinditur in dubium M verum sua jura reliquit
419쪽
Maee dabat Elysios campos, amoena piorum Prata virum atque atras animas Erebique tyrannum Cernere posse dedit, Stygiamque innare paludem Edocuit, sacrasque vias patefecit ad Orcum Libera per proprias undas, per littora sancti Fluminis, herbarum vires, lapidumque repostam
Naturam exquirens Sophiae currebat ad arte . Nunc terram repetens animo, modo docta rependens Abstrusas rerum quaerebat noscere causa S.
Cur nigrum est illud, ut flavum monstret illud. Μolle quid a tenero distet, cur fervida adurunt, Frigida cur algent; sed si majoribus uti Mens erat, haec mentem , atque animum ponebat olymis Si ad medicas artes mentem inspirasset Apollo lpo.
Doctior occultas maculato in corpore pestes Callebat, tristesque animas revocabat ab Orco. Si leges, si jura dabat, fora , templa , theatra, Concilia in melius reparabat, callida rixas, Jurgia, vota hominum . Clites dirimebat opertas. Pictura gaudens varios per mille colores Formabat modo castra virum, modo bella gigantum, Nunc Cereris cursus, nunc raptae Virginis aulam, Pana Deum Arcadiae montes simulabat ad altos Nunc mare turbatum ventis, nunc vela secundis Ire Euris, doctaque manu malis ora premebat Marmore de Pario simulans operos Colossis S, Emgiesque eboris , fusi quoque dona metalli, Nunc sanctas fabric dire domos, nunc templa eorum Tollere gaudebat superans miracula Mempheos Quid verbis opus est omni pretiosior auro Haec erat, immo aurum sandra sub lege tenebat Dives ab Eoo veniebant munera celo Littora qua Ganges intersecat riget ingens Caucasis, extremi mittebant dona Britanni Carolus hanc vidit spatiantem rure paterno Vidit, exarsit, posuitque in Virgine vultus, Nympha precor, dixit, mancas eris unica nostra
Sponsa thori, nostri modo praestes abrusibu Rurς '
420쪽
Ah qui sim nescis ideo fugis improba , dixit.
Rex ego sum, regumque prior; m hi Gallia servit, Littora qua Ligeris placidis intersecat undis.
Belgica qua ducit structas ad bella phalanges. Qua Ceuae insurgunt populi, mihi Rhenus, Alpes
Parent , Ligures nostris cessere triumphis Italiam domui, Siculi senter tyranni, Quantum nostra manus valeat ne despice regem. Finerat dictis illa adversata parumper Obstupuit, sanctusque pudor per membra cucurrit Forte reluctantis tenuisset Gallus habenas,
Sed pede dum properat Dominae fugientis ad undas Currere in amplexus, felix si fata dedissent, Serpentis morsu periit, acet ille fit illa
Libera, ad sedes gaudens remeavit aquosas. Interea magni celebratur pompa sepulchri. Thura parant templis redolent altaria donis, Inferni manes ritu celabrantur Uito. Fit gemitus reparant cineres, conduntque sepulchro, At novus, regni, & tanti succcsib amoris, Irnpatiensque more cupiens amplexibus uti
Tam pulchris Gallus gelidas consce: idit ad Alpus: Itur in Itallam cui Dux opponitur ille, Qui primus Gallis aditus reseravit amicis, Pt ima mali labes dictus cognomine Morias, Qui sceptrum, rogale decus paulo ante relictum Insubribus, tepesens fallhq videt ille Suevos:
Si capitur regnum Italiae , vitamque reliquit. Gallorum interea Rex tanto Principe laetus Praeparat Ausoniae rerum ditione Potiri. Qud superest cedunt Ligures capta urbe rebelles
Hr tenet, fundat muros nova moenia Condit,
Dumque acies in castra movet novitate superbus Parthenopen credens Gallorum in foed cra posse Ver ere ab Hi panis rapidus concursus ad amem ivli literam resonant ubi concava littora Lirin. Funduntur Galli passim sine fine trium Phi,