Carmina illustrium poetarum italorum

발행: 1719년

분량: 559페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

431쪽

Τempora iam complesse canunt infesti Sorores,

staminaque auratis ducere velleribus rEgregium everto tandem succurrere saeclo Demissum niveis alitibus juvenem. Hunc, patrios fulgere lares dum stemmate longo Praeclaris atavum cernit imaginibus, Discor vi inuem in teneris. Verum quae laborem

Coepisse, magnos reddere Chisiadas rEt cum vix molli primum tabesceret aevo, Intrepido fortes corde gerentem animos

Unigenam carae amplexus genitricis, is da Fugisse immorum lumina lacrimulis Missso ut Hyperboreas magnis de rebus in oras Adderet ingenti e cornitem Patruo; Perque ni Veri elerem, perque horrida saxa secutus Curreret, ad superos qua Via pandit iter.

Et nunc, quod virtus olim sua fessaque votis Poscebant rebus tempora flebilibus, Ille sedet regnans folio sublimis in aureo, Juraque servatis mitia dat populis Tuque hoc jampridem sapere is regnare magistro Doctus, in imperii parte Iocatus ades Quicum partiri grave pondus, cui velit altum Poctus Alexander credere, cingenium. Ille adeo te, sacra feras qui jussa per orbem, Pollentem loquio mittet Atlantiaden, Quo revocante , diu pax suppirata revisat Europam, indigno reddita ab exilio Cum placidi jungent, posito certamine Reges In melius versis, foedera , consilii . At tibi iam video magni famulantia mundi Sidera felici Iumine, qua properas Et tumidos molli clivo subsidere montes,

Fluminaque obsequio currere prona tuo. Jam video ventos impellere vela furentes,

Et servire sacris puppibus Hippotaden Neptunumque Patrem, me reidas exultantes

Accipere,in toto provehere usque λxi;

432쪽

io ALEXANDRr

Litoreque exceptum primo deducere gentes, Laetitiae resonis Vocibus, innumeras. Parte alia increpitat editum deserta morantem . Teque diu externis invidet Ausonia: Et reducem hinc tum missuspirat ab Alpibus, atque hine Expectat Tuscis obvia litoribus. En venit, terris mensis sospes, undis, In Latium cursu praepete fertur vans rJamque viam ad sacras reic gens secat impiger arces. Moenia iam victor Flavius ecce subit. Urbs effusa repente ruit, populusque Patresque

optato pr0perant pascere amore oculos

Arduus ille sedet, nitidosque inurum inter, di ostrum, Palladiis crines frondibus implicitus Alta trium nitali invehitur Capitolia pompa, ἔMox humilis sanctis oscula dat pedibus. Interea fremituque hilari, plausuque resultant, Ignibus' festis, atque fora atque Viae. Nec nivei flavo quos flumine alcit olores Agmine nunc Tybris profluus aurifero,

Nomen Auxandri, alavi, facta inclyta cessant

In coelum reternis tollere carminibus rbaecla nec aeternas volventia dicere laudes, Cessabunt, vestris aurea muneribus

Ad Aurelium Marroebium, Scipionis Card S., Susanna Medicum. Hoc tibi me, Aureli, vestrum quoque numen Apollo

Sollicitum iussit mittere epistolium Artis ut auxilio, quam tu meditaris, isnam Eximie, praestanti excolis ingenio, Nascenti occurras morbo, longumque minanti, Ni reprimas, toto corpore supplicium. Ex quo etenim Domini vos mollia jussa secuti Urbe procul dulci vivitis exilio Et misera ambitione procul dulcissima , forsan

Immemor ca nostri, gaudia percipitis i

433쪽

ili mihi nescio quae trepido submitti rur imis

Visceribus tristis, foedaque pernicies Nam vapor effusus ferventibus undique venis Incipit indignis urere membra modis. Iamque vari passim existunt papulaeque rubentes, Inficitin medias pustula rupta manus prurit utque vagi, acabrae rubiginis optat Assiduo impatiens stringi et ungue cutis. Praesertim dulces ubi suadent carpere somnos Aurea iam cursu sidera praecipiti, Sanguis inardescens stimulis pertentat acutis e Nec requies molli mi datu ulla thoro .

vixque renascentis Phoebi sub lumina prima Excipit irriguo sparsa sopore quies. Unde autem infelix vitium incessisse repente , Et mistros artus corripuisse putem pNon ego cum flammas Procyon . radiolque massinos Spargeret, aut miti luce sub Erigones, Pocula siccavi generosi ardentia Bacchi

Largius appositae nec nocuere dapes. Dita neque immodico bilis succensa labore, Nec cura, aur studio est mens agitata gravi. sed molle aluere epulae, cyathisque minutis Infusa est gelido plurima lympha mero et Et matutini captato frigore roris Mox vacui longos sedimus usque dies. Nec dubitavi etiam mersare salubribus undis, Interdum ac tepido spargere membra lacu

uuid liquidum, medioque agitatum Aquilonibus aestu

Quod coelum in tectis ducimus aeriis lIpse tamen quae causa malum hoc induxerit, alte Vestiga, celerem, dum licet, affer opem. Affer opem dc propera labo in compescere, si te Uda movent dulcis jura sodalitii. seu sit abundanti salientem sanguine venam Tundere opus succosque elicuisse putres;

se jecore ardenti ingesto medicamine tam marra OPPrimexe, atqae alvum ducere consilium est

434쪽

4eta ALEXANDRI

Huc ades autumni Iabentis dum sinit horae Lenis adhuc, dum sic sera motatur hiems . Quam cupimus debere tibi molire salutem, Conceptumque aegro pectore pelle metum. Eveniet tibi perpetuo sic vota secundent, Et faveant coeptis numina laeta tuis:

Principis magni viridi dent robore vitam Proferre ad Pylii tempora longa senis. Ad Ferdinandum Fur seu be, gium, de reditu in Germ imeogitantem anno Iss .

Cui fausta laeto sidera lumine Risere, molli quem placidae sinu

Fovere nascentem Camoenae, cAmbrosiis aluere succis Cui ductus alte sanguis, cinclym Longo sequentes ordine imagine S, Charieque signantes parentum Facta domus monumenta magan, Monstrant avito nobile iter gradu Virtutis arces qua datur igneas Inire, doctrinaeque suadent Aerium superare culmen τLaboriosa nil opus alea Mutate dulces exilio lareS, Et quaerere incertum remoti SRegna procul peregrina terris,

, Sed te beati vividus ingeni Adegit ardor limina inquere

PadQrna . praeclaros ut exul

Egregius fugeres penates Prima m juventi Nec sine numine, Furnan de . Divum . principe in urbium Resistis, ingentemque lustras Late oculis animoque Romam uJacere moles nubibus aspicis

Olim propinquas, di decora impςxi

435쪽

Miratus, Immani ruina, Marte doles cecidisse vestro. Mox de superbo pulvere nomina Majora cernis , regnaque surgerenterna, quae victrix per orbem Relligio pietasque summis AEquavit astris . Impiger ultimo 1 e fonte rivos hic sapientiae Hauris, ad plenum benigna Longa sitis satiatur unda. purum vetusti temporis aureas Hic peetus artes combibit, Taera De fronde iam ne tis coronam Crinibus, Ausonioque vates Incedis inter carmine nobilis, Cui plaudit amnis regius assonans. Collesque septeni resultant,

o Latiae recreantur aures a

Natale fratres imperiis solum Bellisque Retum pectore Marti Colant tuentes, .sub Arcto Auspicis volitent secundis. Ad pulchra pacis munia te vocat sPoscitque coelum mitius et huc tu RTe sistit in celsos honores Insequitur generosa virtu . Ut orba dulci conjuge, unico

Foecunda nato, moesta tenet parens Amplexa cedentem, ne udo

Fixa sinit properare vultu et Sic Roma cari dum capitis fugam Rumore tristi nunc timet anxia , Fupplex moratur, sic amici

Te precibus vetinent Quirites.

436쪽

εα ALEXANDRI

Ad ratisinum Favoritumis Qui pectus ardor versat es intimas

Um medullas, purus, ab ignibus Demissus et omis, Mus quae AEtheria recreatus aura Vernant qui te sanguine vividum Tellurem inertem linquere,' ardua μAugusto, sublimem volucri Inge Πio superare nubESCogit, relictas mox humilem super Volare terras litora duplicis Diversa late qua refusa oceani feriuntur unda τInterminatas quo sapientiae Quaeras avaro divitias sinu, opesque ocrrinae beato Egregias animo reportes,

Non illo fracto lenior impetu Residet usquam non alio minus Sub sole fervescet nec istam Lympha sitim, gelidumve sumeta Rostinguet ullum, tu nisi jam vagus Ales resistas, Graecia nobiles, Alagnumque spirantes ruinas Servat ubi propriumque bustum, Fluenus auri pusvere sub sacro Metalla, aras impiger obrutas, Gemmasque defossas, Eois

Invenies pretiosiores.

Seu Iana Iustros seu iuga montium Ferare circum , seu Ioca legeris Pulsata Neptuno secundum Seu placidos spatieris amnes τArcana docti pectoris audies

Μir eloquentes digna silentios

437쪽

Umbras, immortale duces Aure avidus sitiente nectar. Sub dulci Hymetti culmine, vitreas Ilisti ad undas ipsa canit sedens Regina , divinosque flores Cecropio Sophia te fundit

Quos tu sequaci corripiens manu, Novisque pennis altius evolans, Insignem, aeternam, relicta Rursus humo, referes coronam.

Philomotbis Musas Iuveniles . Quid iste seri libellus aut quid ruspicer

Venisse in auras luminis fetum ingeni Sublimis, altam nec fateri originem p utiuque ficti sub parentis, per manu S.

PerqUe ora circum iam volare nobilem 'Sirenas anne condidisse carmina Divina, mundi temperantes astricos Choros, cimis munero insueto cum . Audita terris anne Pindi in vertice Iuventae honore Phoebus aeterno niten S, Inter Camoenas ore meditatus sacro

Haec ipsa fudit silve in Elysia pii

Convalle, gentis aureae priscum genus, Dedere vates dicta praeclara , aurea in

De sueta primum jamque turpi ine itia Deleta , nostro reddidero tempori 'Λlirare, Lector , quicquid est, ac fu lceri Mentisque magnae dum legis vestigia, Latens adora numen Phaud vana auς uro, Humana si secundus aspicit Deus Aperto adoraturus olim in lumine.

438쪽

16 ALEXANDRI

Ad Hieroumum Aleandrum de morte Uine eatella festivissime. Ergo illa dulcis, illa multum amabilis,

Illa albula, illa delicata, illa innocens Catella vixit & tulere numina , Tua Aleander interire gaudia in Nec ulla cast: invocata versibus Lucina praesens heu nefas L laboribus Periclitantis affuit puerperae ΘNec ipsa dudum cujus ignem acceperat subblandientis acta vi Cupidinis, Injuriosa fata Cypris reppulit ZSed nos querelis quid fatigamus Deos pSummum Deorum facta crimo conqueri, Olim quis hoc non credat alma coelitum Venus Voluptas, alma pulchritudinis Dea, ut puellis usquequaque blandula Catella suevit assidere bellulis, Habere S ipsa concupivit candidam,

Qui cum jocos lusitet caniculam Nulla a peractis procreata seculis Amore digno coeli tum canicula est.

Modo ista amori destinata Cypridis Aldina venit bella in auras luminis. Visam sibi hanc repente Diva surripit,

Qua nulla posthac pulchrior videbitur. Ergo Aleander, jam dolere desine. Ne tu occidisse crede quam desideras, Fallacis umbram dum vides imaginis. SQ gaude, ultro gratus Ter muneri Di V. , leporus u tibi dedit suos :Duae nunc magis magisque amica permanet Tibi, venustatemque. omnem coeli tum Pro mere isto comparavit gratiam.

439쪽

Ad eumdem δε lacrimis Deorum disierentem. Flerent dolentes fata si quando aspera,

Gutti per ora lucidis manantibus Serona Divum lacrimasse lumina Prisci Poetae tradidere temporis Verum nefanda ex quo perosi crimina, Imbuta Queis iniqua ferri saecula Contaminato subtrahunt se aspectui, Videre nulli fas fuit mortalium mirabiles quae coeli tum sint lacrimae Nunc tu, Aleander, perspicaci acumino obducta visum tendis ultra nubila, Coelumque lustras penitus en , quod videri Non usitato more flere numina Non usitata edisseris facundia Euge o beate Tu tenebras discutis, Lumenque portas, quo nitentes lumin PVere Deorum lucidae sunt lacrimae.

praeceps furentis orbe dum ruit toto Procella Martis, jamque terror incessit Calidaque a les undique imbuit campos λΑ imminente vastitate Uo servet Trepidas amoenas, literasque palantes Sacri Senatus columen, decu magnum Franciscus, arcem provida pius cuia munivit ornavitque, vimque congem Studio labore, dexteraque regali Huc aureorum maximam libellorum. Vos hinc procul facessit in malas Ora 9Blattae nocentes , quo mali vocant libri. Satis superque munera inter curas Regni diurna solus, atque nocturn 1

Franciscus h Re coat et manu chartas s

440쪽

418 ALEXANDRI

Ad Ioannem Sarei um, Ita es sudiose edueantem.

Quae tibi culta novos late parit area flores, Quaeque nitet vario picta colore seges, Quam cito Batclxi, defecerit improbus Auster Deiicit, aut densa decutit imber aqua: solibus aut aestus en ens ardentibus urit, Aut legit, rapido demetit ungue manus. Haud ita quos lepidis cultu meliore libellis Divini flores inseris ingenii. Nam Charites, Musaeque fovent, sparsque beato Nectare perpetui veris honore vigent. Nec deerunt umquam inscripti tua nomina flores,

Longa licet studio perpete saecla legant. caesaris commentaria eorrosa a muribus. Quod Ille libros inter hunc immanius Lamasse mures aspicis, Quo bella Caesar inclyta, victorias

Hac qua peregit fortiter Dextra, exaravit do te . id imprudentia, Casuve factum ne puta. Na n dum corona cingit, ac sedet diu

Castella circlim, aut moenia Edendi amore ad ea it. ac penuria,

Dolo undecunque machinis Periclitantes aggredi consumere Excepta murium agmna. Ex illo inustum dedecus. injuriam Transmissam adus clup posteros, Auctoris haud oblita Tortis nati Reponit, atque ulciscitur. Ad uvenem pictorem. Dum vivo discis tabula animare Colore,

Et vario natura esset Quos daedala flores,

SEARCH

MENU NAVIGATION