Ioannis Barclaii Paraenesis ad sectarios. Libri 2

431쪽

KO 2 : Io. B A R C LAME Imanu, de more Christiano, ad corpor nostra sermatum.Hanc pretiosam un agisnem,hoc Christianorum insigne, in fio te, in pectore, in corpore toto, manu ducere , adeo fiequens antiquis, vLignari sit de hoc more ambigere. Tertullianus testis,Lib.De Corona militis. Ad omnem

progresum, atque promotum, ad omnem aditum, O exitum, ata vesitum, ad calceatum, ad lauacra, ad mensas, ad lumiana , ad cubilia , ad sedilia, quocunque

nos conuerratio exercet, frontem crucis μgnaculo terimus. Hieronymus ad Dem triadem: . Claudas cubiculum pectoris,' crebro signaculo crucis munias frontem tuam . Plures omitto : Nam qui non

Patres de Christiano hocὲ more e Viden dum potius quae huius moris utilitas, ex fide antiquorum Quatuor,inter multOS, ad eam rem mihi duces; duo Latini, tintidem Gratia': Hieronymus, Augustinus, Athanasius,Gregorius Nazianzenus. EX ijs, & alijs praeterea multis, habemus, credidisse Christianos valereapprime saqeium hoc signum, contra Daemones, spectra, Magorum vim, prodigia, ingrueΠ-tes etiam Uades,morborumve lauitiam.

432쪽

PARAE N Es s. LIB. I I. S 3 Et Deum arcana virtute, quam ei signo

addit, Christianorum fidei saepissim

Refert Hieronymus , in vita Hilario .nis, in ingenti terrae motu, qui post Histiani mortem accidit, egressa suos te unos maria, cum plurimis locis, tum ma- adme Epidauri exitium esse minata: Epidauritanos autem ad Hilarionem venisse,

di quasi ad pHaelium proficiscentes posuisse

eum in littore. aut eum tria erucis Anapinxisset in fabulo, manusq; evnfra tende res, ineredibile dicta es in quantam ali sudinem inιumesens mare ante eum ete rit, ac diu fremens, O quasi ad obicem indignans, paulatim in semetipsum rela Uumm. Hoc Epidaurus, o omnis via a regis vrique hodie praedicat, matresque δε- eent liberos suos, ad memoriam in eos eros iransmittendam. Augustinus Lib. XXII. De Civit. Dei. Cap. VIII. narrat, Inn eentiam quandam matronam Carthagianensem clim immedicabili morbo sinit illi

cancer perederet, signo crucis esse cur tam . eAdmoneιur, inquit, insomnis appropinquante Pa a , ut in parte faemianarum obseruanti ad baptiserium, quam

Cc a cunque

433쪽

cunque illi baptizata primitus occurrisset, signaret ei Deum Agno Crucis Christe focit , ct confisim sanitas sequuta es. Etiam tunc Christiani credebant scilicetispe experti ) contra incantationes ac daemones, signo Crucis miram vim esse. Vnde Athanasius , Lib. De Incarnat. Verb.Signo Crucis, inquit, magica omnia

compescuntur.' 4 Exemplum est, sed illud illustre , &quod nulla exceptione submoueas, apud Gregorium Nagianzenum, Orat. I. in Iulianum. Resert Apostatam Imperat rem,cum Magicς arti operam daret,a Ve4neficis deductum in abditas sedes,ut mysteria illic peragerent tenebris digna.Illic Vero cum umbris& aduentantium spe

ctrorum tumultu terreretur, memorem

adhuc Christianae quam nuper reliquerat disciplinae, signo Crucis se se armas se. Abscessisse subito spectra , quieuita tumultum; Neque tunc impios illos p tuisse res suas, tanta virtute turbataS, instaurare. Si historiae fidem solicitas ; ante putes audiendum, Sectarie, qui post mille ducentos & amplius annos,rei controuersiam moueas, quam vir sanctus ac

434쪽

prudens,sua aetate gestam, nemine aequa

lium repugnante , asseruit ὸ Sed esto. Mentitus ru in re tanta, proh nefas lSanctus ille Nazianzenus; aut si te mi liorem homini tanto praebes, suerit fama deceptus; Nihil tamen in Crucem ess ceris . Scribit enim, Iulianum hoc in da mones remedio usum de more Christi no , virtutis memorem quam inesse signo Crucis in Ecclesiia ante didicerat. Si con fictam igitur historiam demus, nihil mianus hinc habeas, ita tunc institutos in Ecclesia Christianos, ut crederent signo Crucis muniri hominem, in veneficia, inspectra, in daemones. Alioqui non scripsisset Nazianzenus, Iulianum ita in E clesia fuisse edoctum: eumq; Christiano remedio usum, quamquam non amplius Christianum. Ridicula fuisset historia , aut si fabulam velis, minus illa ex arte i

nus audisset, falsum esse, usurpatum hoc a Iuliano ex Christiano more in spectra remedium, quandoquidem moris Christiani non erat, illo uti remedio. Non ergo auferetis hanc a nobis haere

ditatem , Sectarij. Crucis scuto Ecclesiae

435쪽

filis adornamur, Crucis stuto cotegimurrhinc ε nobis in Spiritualia ac temporalia mala e remedium . Nec existimamus tamen certos, & ubique, effectus hinc sequi. Scimus Deum, qui instituit ut il-Ia vis Cruci esset, ex conditione hominum, temporum, rerum, ex suae denique Maiestatis prudentia, haec cuncta dispe sare. Satis nobis hoc nosse, ex rei natura ingens esse munimentum sese ea signantibus; hinc apertam Ppe utilitatem pro- manare; ac etiam lape occultam. i Scumus daemonibus terrori esse crucem, &tamen interdum ad gloriam Dei fieri, ut eum ad eam horreant, non illico tamen&fugiant.Nec de Cruce tantiim hoc di

xeris;sed & alijs Christi signis ut egregie Augustinus Lib. L X X XIII. Quaest. q.

LXXIX. Nec mirum es , quod bac signavasem, inquit, eum is bonis chrisianis

actibentur, quando etiam ei m Uurpanintur ab extraneis, qui omnis uum nomen ad tuam militiam non dederunt , propte honorem tamen excellenti mi Imperat ris valen3 Oe. Cum autem non cedunt his

Anis huiusmodipotestates, Dein ipseprohibet occultis modis, cam id iusium atquo

436쪽

stis audem haec signa contemnere . Contra.

miscunt hac , ubicunqui sita prospex

CAETERVM non minori facinore quam quo a Sactis cultu,& a nobisnostra arma detrahitis, opem adimi vultisbanimabus fidelium . Deridiculo vobis sumus, dum de illorum suppliciis gemimus, dum pro illis Dei pacem exposcimus . At quam ipsi ridicule in hoc sise percilium assurgatis, noui Censeres, ex Luthero, Caluinoq; iam discite. Nam, In Disputatione Lipsca , hare Luth verba sunt. Ego qui credo fortiter, imo

ausim dicere , scis Purgatorium e e ,facile persuadeor in Scripturis de eo fierimentio nem. Quis deinde Angelus, quae extasis, quae tuba de caelo, hanc fidem illius, imo scientiam, ita deleuit, ut signia fer vobis esset contra illam Mentiam,atque fidem euntibus ξ Sed audite Calubnum . Lib. III. Inst. Cap. V. S. X. tante mille,ct trecentos annas, inquit, in receptum fuit , v3 prerationes flerens pro δε- functis. Et paulo post e Sed omnes fatem in errorem abrepti fuerunt . Quid his ver-

437쪽

og t Ioz:BAR CLA IIbis insignius ad defensionem Ecclesiae, Caluinui; infamiam ὸ Ante mille O ιν --ntos amo inquit. At quandiu ante trulos mille trecentos annos ξ Quando,inriquam, mos ille exorsus orandi pro defunctis 2 a quo incepit ὸ quando incepit ξ in

qua Ecclesiaξ an nemo purissimo illo aeuo serpenti errori refragatus Θ Certe ante mille ct trecentos annos incepit. nimiruma nascentis Ecclesiae cunis, &Apostolica fide. Quot autem secula Ecclesiae illu4xerant , cima consessione Caluini iam receptum usu erat, orare pro mortuis omnino vix duo: Plures enim sexaginta

annis sunt, ex quo ille hoc scripsit. Quod si illa sussragia, publico Orthodoxa: Ec

clesiae usu recepta tunc erant, num dubi

tes hoc suisse ex Orthodoxa, & Apostolica disciplina Θ clim tunc nihil antiquius Pastoribus esset, quam superflua resecare , superstitionibus bellum indicere. Sin aliquo priuatoru errore insinuatus mos; iterum petam ; quinam illi priuati fuerunt Θ ubi coepere quando coepere Θ Annemo ex tot Antistibus , ex tot Martyr,bus, vestro spiritu actus est,' qui se opponeret , qui rem ad Scripturas exploraret , I di cen-

438쪽

PARAE N EsIs. LIB. I I. AOs& cenBria nota percelleret E Sia omnes fateor, inqui in errorem abrepti fuerunt. O te superbia amentem l Qui illi omnes , qui in errorem abrepti certe qui ab ea tempestate vixerunt, nempe qui sub S uero, Maximina, Decio, Valeriano, GDlieno, Aureliano, Diocletiano, & Maximiano sanguinem pro Christo dedere aut omittam Ecclesia lumina, quae deinde

floruerunta .

En porro,undemum excutitis Iaruam,

qua populo soletis imponere; fingitisq; ad Ecclesiς puritasem,qualis primis quam tuor seculis suit, vestris studijs prouoca'ri. Nam oratio pro desunctis illsi seculis,

teste Caluino, usu recepta fuit.' Non,i quam, VnO.tantum, aut altero patrono asserta ; sed, usui recepta. Cur vos igitur

eam ausii respuere, ii ex illorum laces rum lege iam viuitis Reseretis; s in seculis illis demum ea probare,quae cum Scripturis conueniunt Quem vero post hanc vocem ludificationis vestrae non pigeat ὸ Num enim & non alijs idem taculis apuἀ vos honos erit ξ Num, inqua, quicquid posteriores etiam aetates usu parunt, quod Scriptinis consentiat, proinu bare

439쪽

ro a Io. BARC LAI et bare non vultis ξ Imo quod Iudaei, quod

Turcae, ex norma Scripturarum, aut ciniunt, aut faciunt, an vos colere ac mcere, profiteri pigucrit ξ Quae ergo ill rum praerogativa seculorum , quibus h norem vos habere simulatis, si&illa ex mini vestro obnoxia; nec scire sufficiat, quid tunc Christiani crediderint, sed &quaerere restet, an rite ac sancte crediderint Θ Ac quid absurdius, aut recto ingenio magis aduersum; quam primis seculis nescijsse Christianos, quomodo exponendae Scripturae, quid iusserit Christus, quid Apostoli commendarint: Vos a

tem haeae nunc demum omnia rite cognoscere Hoc igitur habe, Sectarie; Ex conses sione Caluini, ante annum a Christi mose te ducentesimum, usu receptum fuit, Vt Christiani orarent pro mortuis . Nec dicere potest, quandiu ante hos annos usus ille receptus, aut quis illum receperit, aut quis induxerit. Vtri igitur errant;

An vos, qui hunc more ut inutilem ,

imo superstitiosum, abiicitis; An nos,qui rem vetustissimam probamus, & a viris sanctissimis usurpatam,& cuius originem

440쪽

ΡΑRAENESIs. LIB.I I. II nemo magis nouitiam possit arguer , quam rerum caeterarum quas ab Apost lis traditas esse cognoscimus Praesertim cum non modo Christiani orarent pro mortuis, sed & illos, qui orandum abnuerent, in haereticis numerarent. Ita Epiphanius, Augustinus, &.caeteri Patres, inter Aerij haereses reserunt, quod pro

mortuis nollet orari

Sed, inquies , quae Scripturae hoc d cent Θ Pete illud, Sectarie, ab antiquis

Christianis, quibus non minus quam timbi charae Scripturae, non magis ignotae 3 quibus praeterea multo quam nobis nontior Apostolorum traditio, quam Scris plurarum vim habere, nisi haereticus ne mo negauerit. Sed nec istam rem Scriripturae deficiunt. Vt plura omittam,quae a Catholicis Doctoribus in istam re cobliguntur r testis mihi Augustinus,hoc ipsum ex Scriptura afferes.Lib.De cura pro mortuis. Cap. II. In Machahiaeoru Libro

legimur oblatum pro morsuis sacrificium: se nu nam in Seripturis, veteribus omnino Iegeretur, non parua est uniuerso Ecclesa , qua in hae ronsuetudine clares auιborita3, ubi in pretibus Sacerdotis ,