Phil. Reinh. Vitriarii ... Institutiones juris naturæ et gentium in usum serenissimi principis Christiani Ludovici ... ad methodum Hugonis Grotii conscriptæ & auctæ à Johanne Jacobo Vitriario. Accedit Johannis Francisci Buddei Historia juris naturali

발행: 1719년

분량: 838페이지

출처: archive.org

분류:

201쪽

nealis cognati a.

LIII. Quid si lege fundamentali haec Dicessio non sit determinata. LIV. Quid sit majoratus. LV. Quid linealis successio agnatica. LVI. Onpossint aliisuccessionum modi introduci. LVII. Anflius possit a patre exheredari, ne in regnum succedat. LVIII. An in regnis non patrimonialibus exharedatio locum habeat. LIX. e n regnum abdicari possit.

LX. - etiam in praejudicium liberorum. LXI. Quis de controversa de regni successione iudicare debeat. LXII. Filius ante adoptionem regni natus , an praeferendus si ei, qui in regia fortuna natus est. LXIII. Nepos ex filio priore an praeferatur Ilio posteriori.

I. Acquisitio, quaesit lege, quotvlex sphe. πῖ st triplex: aut fit lege naturae, Jr aut gentium, aut civili, de qua

tamen hic non agitur, id enim infinitum foret, & praecipuae de bellis controversiae ex lege civili non definiuntur. Tantum notandum est, leges quas dam civiles esse plane injustas , ut quae bona naufragorum fasco addicunt.

II. Luotvliciter fit alienatio lege naturae , quae ex ipsa dominis natura ac vi sequitur P

202쪽

331. Dupliciter; expletione juris &Le. m.

successione. f. L.

III. 2uomodo fit expletione juris e

N. Quoties id, quod meum nondum aest , sed mihi dari debet aut loco rei meae, aut mihi debitae, cum eam ipsam consequi non possum, aliud tantundem valens accipio ab eo, qui rem meam detinet, vel mihi debet. Nam justitia expletrix , quoties ad idem non potest pertingere, fertur ad tantundem , quod est morali aestimationuidem. Quum autem meijuriS eXpleme tum alias consequi non possim, quam si dominus fiam, & sola rei detentio non sufficiat , dominium hoc modo transferri probabitur a sine , quae in moralibus optima est probatio.

IV. An ipse propria auditoritate invito debitori auferre possum , an expectare debeo a judice ξW. Ubi judicia vigent, jure est eXPe- d. e. s. riundum, quia alias frustra esset in- f. a. n.3 stituta judiciorum auctoritas, tumultus in civitate oriri facile possent, Mordo turbari: ubi judicia cestant vel

203쪽

182 M LIBER II. momentanee , puta si alioqui nunquam tuum recuperare possis, aufugiente forte debitore; aut continue, Li. ut in locis, ubi non est civitas, unus' quisque propria auctoritate invito debitori auferre potest.

V. Si jus quidem certum sit , judicia

etiam vigeant, sed simul moraliter certum, per judicem juris explementum obtineri non p6se , puta quia

probatio deficiat, an sibi ipsi quisp tes jus dicere Θ

ziCL h ' Non, quia alias magna daretur injuriis faciendis licentia , & facile sutiter Grρ praeteXtu juris alter alteri vim esset il-h h laturus, civitates furtis ac rapinis implerentur : quo accedit, quod haec ablatio non sit habitura diuturnum effretum, si enim is, cui vis facta est, adeat judicem , dc in sua probatione non deficiat, res erit restituenda, imo pluribus in locis jus crediti amittit , qui id facit.

VI. 2uomodo alienatio sit successisne e

nt. Quia dominii ea viserat, ut domini voluntate in alium transferri Posset I

d. c. 7. f. 3. Diuitiam by Coosl

204쪽

set , etiam mortis causa , si quis volum talis suae nullam edidisset testationem, cum tamen credibile non esset, ejus eum mentis fuisse, ut post mortem suam bona cuivis occupanti cederent, ex conjectura voluntatis praesumitur bona sua voluisse pervenire ad eum, ad quem ea pervenire aequum atque ho

nestum erat.

VII. At si alienatio, quae sit successi

ne sit ex conjectura voluntatis, nulla es ex jure naturae 'm . Conjungi debent jus naturae praesumta voluntas, non sibi Opponi, Iris aliter ideo enim quis praesumitur velle, quia jus naturae hoc vult. Et haec successio, cum sit ex ordinata & hominis sani Praesumta voluntate , si quis inique liberos facto forte testamento eXha redet, jus naturae etiam contra ejus vo- ί- ίUluntatem dat successionem, quae erat , . inordinata , & hominis, qui sua ratione non recte usus est: adeo ut licet hoc inca1u successio sit contra voluntatem inordinatam , non tamen sit Contra praesumtam voluntatem , si

Ordinata fuisset. M VIII.

205쪽

.18 . L 1 3 E R II V1II. Ad quem bona pervenire aequum atque honestum es e

d e 7. R. Prima causa est liberorum , quia ' ea liberis debemus. IX. At liberis ne quidem alimenta δε-bemus , sied naturali rationi tantum consentaneum , ut liberi a parentiabas alantur , ergo multo minus reliqua nostra bona 8 bi d. R. Liberis debentur alimenta ex

Su necessitate & praecepto juris naturae , quia alias societas humana ultra hominis aetatem subsistrere non posset, imo nulla unquam futura fuisset. Et qui dat formam , dare debet quae ad formam sunt necessaria r quare qui causa est, ut homo eXistat, is, quantum necesse est, prospicere ei debet de his, quae ad vitam humanam , id est, naturalem ac socialem , ad hanc enim natus est , secundum suae dignitatis 1lgrum sunt necessaria. Adeo ut impia

'RV in sit sententia eorum, qui statuunt intearum esse matri, an infantem recens

na dum exponere Velit, an educare;

brutis animantibui sint pejores, nam

206쪽

& bruta proli suae , quantum necesse σοι. Lest, alimenta suppeditant. Optima , 7 3- . quippe magistra natura est , cunctis BaeLb.Lanimantibus, non tantum ad sui, sed PQ M.& ad prolis tuae conservationem ,

cognata hac caritate continua successio ad aeternitatis circulum perveniat,

X. An omnibus liberis debentur alimenta 'R. Quia naturale est hCC debitum . . ideo etiam alimenta debentur natur, i ' libus liberis, vulgo quaesitiS, eX dam- e. nato coitu natis. Nec aliter capiendum , quod dici solet, legitimam humanis legibus tolli non posse, quatenus scilicet in legitima insunt alimenta necessaria. Nam quod supra est rolli potest, non repugnante natura.

XI. An alimenta nullo casu possunt denegari Pa Hoc debitum alimentorum 7 successionis in bona est juris naturae δ' hypothetici, quod praesupponit liberorum in parentes pietatem, si enim simi ingrati, ex familia expelli & abdi

cari poterunt. M s XII

207쪽

1 86 . LIBER II. XII. Alimenta an debentur parentibus'

d. e. q. N. Assirmatur; quia I. parentum beneficia id merentur. a. bona ut pluri- . '' mum a parentibus sunt profecta , aut Boeci. M. ialtem semina eorundem, quae liberis Mis Postea auXerunt. 3. in quibusdam pa-G. I. . rentibus debilitas & egestas senii ac-

c. v. Cedunt.

XIII. An hoc liberorum debitum in parentes aeque ordinarium est, ac illud parentum in liberos Θd. c. 7. N. Non ; nam liberi cum nascuntur,s nihil secum afferunt unde Vivant rad-

de , quod vivendum diutius habent, quam Parentes: atque ideo, sicut honor& obsequium parentibus debentur, non liberis, ita educatio liberis magis, quam parentibus. Et cum parentibus debeantur inprimis propter beneficia educationis, hinc si haec beneficia cessent, forte quia partum dolo eXPΟ-suerunt , dc debitum alimentorum ces

sat.

XIV. avi aviaeque tenentur ad danda alimenta'

208쪽

CAPUT VII. I 87, 31. Ubi parentes defecerunt , ad

quum est, ut avus aviaque pro mortuo de. . filio filiaque curam suscipiant nepo- f. --π-ε

tum & neptium , quod & in parentibus Ili I.

longius remotis pari ratione procedit,& ad eos etiam nepotes eXtenditur,qui per mulieres eX nobis veniunt , i. e. ad nepotes ex filiabus nostris, si alia unde ali non possint: natura enim trahit parentes ad amorem ejus quod ex se procreatum norunt, dc quod mediantibus liberis ab iis provenit. Atque hinc ortum traxit Jus illud , ut nepos filii loco succedat 3 quam vicariam successionem, quae per stirpes

fit, repraesentationem vocant.

XV. An is reliqua bona liberis

debemus ZIV. Prima bonorum successio liberis defertur: quia creduntur parenteSil- ἔ- , . 2.lis, ut corporis sui partibuS , non tantum de necessariis, sed & de his, quae ad vitam suavius honestiusque transigendam pertinent, quam uberrime Uoluisse prospectum, ab eo maXime tempore, quo ipsi rebus suis frui non possunt:

209쪽

188 L1BER II. sunt: partim ob praecisum debitum naturale, Partim ex conjectura naturali, qua parentes creduntur id velle, ut liberis quam optime prospectum sit.

XVI. Luids in diversum adsint indi

cta voluntatis paternae ' d. e. q. Si in diversum su ppetant indicia,f . haec voluntatiS conject ura cessat, ut si filius ex justa causa abdicetur vel eX-

haeredetur.

XVII. Luaesunt jusae exhaeredationis

II. II . causae P

Iuis exhaeredationis causae sunt s. . Omnes, quae naturalis necessitudinis aut caritatis vincula aut laxare , aut impedire possunt, e. g si patri injurias manus inferat filius , si vitae ejus insidias struat &c. & hoc in casu ne quidem alimenta debentur, quia est delictum, quod mortem meretur./gM XVII s. At in tam teneram aetatem, cui s. II. . alimenta debentur , tale delictum risi, nsin videtur cadere posse pRol. 3. N. Alimenta debentur liberis, quam-PH. i. i. diu se ipsos honeste eXhibere non pos- - A. . . sunt , & comprehendunt sumtus in Gasse id. studia

210쪽

CAp UT VII. I 89 studia & peregrinationes , quae saepe Philus

in plures annos protrahuntur, ita in tales liberos tale delictum facile ca-l. . dere possit. imo etsi tale delictum non FQ- esset, ad alimenta deneganda sufficeret ingratitudo erga parentes & delictum vinculum caritatis naturalis dis

XIX. Si non satis constet hunc illo σ- se genitum P IV. Et haec exceptio regulae est adden- :da: scilicet natura nos ducit ad par- tum alendum ex nobis, non autem si ex adulterio sit conceptus.

XX. Verum de factu nulla est certa perceptio , o generis nemo sibi con

scius ipse est , is mater scit suos

esse liberos, pater autumat ΘR. Ea,quae solent in hominum con- d. e. spectu fieri, sui generis certitudinem , se habent ex testimonio: quo sensu ma- 1.

ter certa esse dicitur, quia inveniun- entre. d.

xur, qui quaeve partui & educationi ri' adfuerunt; at de patre hujus gradus macertitudo haberi non potest.

SEARCH

MENU NAVIGATION