장음표시 사용
191쪽
17O . LIBER II rit, ut ipsi certam civitatem, certam regionem concedat, quae tamen isti cessioni contradicit: reX quidem ex
eadem sua praesidia deducere potest , victori permittere, ut , si possit, ejus possessionem apprehendat: civitas tamen illa vel regio nulla obligatione impeditur, quo minus si viribus suis
Confidat, se occupare volenti resistat, aut peculiarem deinceps civitatem constituat. Si autem necessitati coga-Gνοt. d. tur cedere,& sic communis sit neces- - έ-s sitas & utilitas & corporis & partis , facile ex silentio consensus intervonisi se videtur. Grol. t. λ. VII. membrum corporis humani, potes abscindi in conservationem
n. a. in totius corporis, ergo is membrum ' corporis huyus moralis td.c s. Partes corporis moralis non ita sunt sub suo corpore, ut Partes cor Poris naturalis: hae sine corporis vita Vivere non possunt, & ideo in usum Corporis recte abscinduntur; illae sine suo corpore vivere interdum possunt,& est corpus voluntate contractum, ac proP
192쪽
T VI. . I71 propterea jus ejus in partes ex prima va voluntate metiendum est.
VIII. An parti jus est a corpore pro la
bitu recedere PNon , nisi evidenter se aliter servare non possit. Nam in omnibus conventionibus excepta videtur summa necessitas, quae facultatem dat salutem suam quovis modo expediendi. Hinc nemo jure urbes reprehenderit, quae,ubi pro virili hostibus restiterunt, dedere se tandem maluerunt, quam excidium pati.
IX. An corpus idem jus habet ad partem tuendam, quod habet pars ipsa ad se tuendam pPartis jus ad se tuendam est majus,
quam corporis in partem, quia corpus demum jus consequitur in partem propter consensum ejus in consociationem: partis autem ad se tuendam jus est antiquius , eique ante initam consociationem a Deo & natura ad sui conservationem concesssum, quod invitae auferri non potest.
d. c. 6. g. s. l. I. c. a . T. Pup. I. 8. c. s. g. '. d. c. 6.I. s. c. s.
193쪽
I7a LIBER II. N. At imperium ess in corpore seu tota cisitate is sic etiam in hac parte, ac propterea ut dominium a domino, ita ab imperium habente imperium in hanc partem alienari potes id. e. s. Imperium est in toto corpore,seu l. 6-s, tota civitate, & sic etiam in hac parte,
sed non divisibiliter in plures partes, verum indivisibiliter, & quamdiu parS
manet pars,'in eadem Civitate , Civitas enim tunc majus jus consequitur in partem, ita ut omnes ejus actiones ad eam referri debeant: verum quando Pars separatur, primaevum suum jus d. e. s. Consequitur ad se ipsam defendens in dam , ex sua voluntate metiendum.
XI. Imo necessitas ct utilitas publica
interdum exigunt, ut pars alienetur c. 6. In extrema necessitate & innoxia utilitate habemus quidem jus etiam ins '. ali-res , quae sunt in alterius dominio, .a haec necessitas dc utilitas, quae rem h. l. ' ad jus naturae reducit, comprehendit tantum usum rei alterius,& detentionem, quae nobis communiter debentur in rebus aliorum, & naturalia sunt;
194쪽
C AD UT VI. 173 non autem jus alienandi, quod facto humano, scilicet post dominia distin- d. d. αcta , introductum est , atque ideo indes, I. n. r. seu a voluntate mensuram accipit. XII. An imperium in lacum, L e. pamum territorii puta non habitatam aut desertam, alienari potes ' ἡ ἡAlienari potest a populo libero , g. r.
aut etiam a rege , accedente populi consensu , nam territorium dc totum de
ejus partes sunt communia populi pro indiviso, ac proinde sub arbitrio populi : secus quam pars populi , quae quia liberam habet voluntatem , jus quoque contradicendi habet, dc p pulo de regi , in cujus patrimonio non est jus imperandi. XIII. Potesne rex fine populi consensu regnum suum alii offerre infelidum , o ab eo recognoscere 'b onere comis miss exfelonia, aut ut deficiente familia jus imperandi ad eum devotivatur , cui in sudum obtulit , ut ad . seniorem ehe. Non , quia & talis inlaudatio est l. i. e. 3 species alienationis, quare Videmus a ' ,
195쪽
17 LIBER II. pluribus populis irritas habitas ut alienationes, ita & inlaudationeS regnorum, quaS PopuliS inconsultis reaes
XIV. An pignori dari potes pars populi se imperii in populum e
N. Non potest sine consensu populii. quβ Partis, quae Oppignoratur, itan ut ejus administratio S naturalis pos- Leop. sessio tantisper sit penes creditorem : ' δ' non ea tantum ex causa, quod eX Pignoris datione sequi alienatio soleat, sed quia populus regem ultro Constituens, ab ipso voluit gubernari, non a quovis alio, nec in multas particulas discerpi, sed praesumitur velle, Ut in sua integritate conservetur, cujus rei gratia in societatem civilem coitum est.
XV. An functiones summo minoreS,Grol. l. . ducatin, marchionatus, Io ravia-ς 3 S' ' tus, comitatus o c. rex sine populieonsensu potest concedere jure haereditario P d. e. 6. g. Inconsulto populo rex id non po- ιμ' test, maneamus intra terminos natu-
196쪽
CApuae VI. 17srales: quia sicut ipsius imperium mor- re finitur, ita & concessiones ab ipso factae , nec succestar Obligatur ad eas servandas , qui jus suum imperandi seu jus habendi imperium a populo ,
non ab antecessore accipit. Populi autem consensus ut eXpressus, ita tacitus consuetudine introductus id jus regi- Τ' bus tribuere potest. Sic videmus oppida & totas regiones perpetuo jure i6- tenendas ab Imperatoribus esse
XVI. Patrimonium populi potesne alienari a regesne populi consensu P
ht. Patrimonium populi seu bona Gisiu. domantalia , quae regi sunt concessa ad c 6.g. 31. sustentanda reip. aut regiae dignitatis G nia. onera , a rege sine consensu populi nec δε Dο- in totum, nec in partem alienari pos- Τ' sunt. Ne quidem si res modicum Va- M-leat, quia quod meum non est, ejus enec exiguam partem alienare mihi jusse est , licet in rebus modicis ex scientia p. sis.& silentio facilius consensus praesu-
matur. Deficiente autem consensu eX- p. ςIo.
presso vel praesumto , alienatio est
197쪽
176 L1BER II. ipso jure nulla ob defectum facultatis. Patrimonium enim imperii causa est constitutum, & quamvis rex sibi forte ad vitam suam satis prospectum judi--' cet, tamen post ipsum alius reX Praeficiendus,qui 6c ipse pro dignitate sustentari debet.
XVII. An idem dicendum de fructi
bus, quos ex patrimonio percipit ξFructus sunt in regis patrimonio&dominio, & sic de iis prolubitu Multima voluntate & inter vivos habet disponendi facultatem : sic jus alluvionum in patrimonio esse solet; ipsae res , quas fecit alluvio, in fructu: jusvectigalia exigendi in patrimonio, P cunia ex vessigalibus procedens infructu: jus confiscandi in patrimonio, fundi consistati in fructu.
XVII l. An partes patrimonii possunt pignori opponi a rege sine conse,su po-
M. Pars imperii non potest, ut dixi-zitI. b. mus, Pars patrimonii oppignorari po-ι. aliter, testin consulto populo, modo reX liis habet jus nova tributa imponen
198쪽
C A se u T VI. 1 7 di: haec enim luitio pignoris est spe
cies quaedam tributi; perinde enim estian cives pecuniam contribuant propter publicas necessitates, an pecunia post collata talem partem oppignoratam redimant. Imo si rex ex proprio suo patrimonio in usum rei p. quaedam erogaverit , merito patrimonium publicum eo nomine hypothecae loco eidem judicabitur obstrictum ex praesumta populi voluntate, quae est, ut reX habeat , unde reip. onera ferat,
quousque a populo debitum illud dissolvatur. Haec autem hactenus dicta ita locum habent, nisi lex imperio addita aut regis, aut populi potestatem
magis aut auxerit aut contraXerit.
XIX. An alienatio potes feri per te.
stamentum P Assirmatur, quia testamentum est voluntatis nostrae sententia L de eo, quod post mortem nostram fieri volu mus. Et ea est dominii vis, ut non tantum inter Vivos, verum etiam in casum mortis illud in alium transferre possimus, licet, ut actus alii, formam Μ cer-
199쪽
i78 LIBER II. Tacis. certam a jure civili accipere possit, c. quod testamenti factionem aliquando
ε. αo. plane tollit, vel folis civibus concedit exclusis exteriS.CAPUT. VII.
De acquisitione derivativa,quae sit per legem: ubi de successionibus ab
1. Quot modis acquisitio fiat per legem. II. stuot modis per legem natura fat alienatio. III. Quomodo expletione iuris. IV. -- qisis propria auctoritate invito debitori rem auferre possit.
ri mon possit. I. quomodo successione ab intestatosat alienatio. VII. An sit ex sola conje
VIII. Qui in successionibus primi sint.
IX. An liberis alimenta dabeantur X. O n omnibus liberis. XI. siue r. XII. n debeantur parem hibissa XIII. - hoc debitum Iiberorum aeque ordinarium sit ac parentum. XIV. . qui . avia an ad danda alimenta teneam
XV. Reliqua bona an de4beamur liberis.
XVI. - . quando ipsis adimi possint. XUII. qua snt justae embaredationis causa. XVIII. An in tam teneram aetatem , cui alia menta debentur , tale
delictum cadere post. XIX. Quid si non satis constet hunc illo esse ge
200쪽
p. R de liberis suis. XXI. Quis sit pater.
XXII. n omnes liberi aequaliter succedant in bona parentum. XXIII. Quid sit matrimonium ad morgenati
XXIV. An sit licitum. XXV. 9uae rationes tale matrimonium suadeant. XXVI. An injustum matrimonium mutari possit.
XXVII. Quibus defcien .ribus liberis successo deferatur.
XXVIII. 9uibus descientibus parentibus.
fratres consangusuri muter mi.
XXX. His deficientibus qui succedant. XXXI. - cognati defωuctis semper sint carissimi. XXXII. An ba successiones , quae ex conje Iura naturali deferuntur , mutari non possint.
XXXIII. Quid si expressa voluntatis indicia circa successionem non exstent. XXXIV. Aubae etiam obtineant in iis, qui habent summum imperium. XXXV. iaso succum regum per omnia sit aequalis successionibus prι
XXXVI. Quot modis regna deferanιur. XXXVII. 9uae regna de ferantur ex liberrima voluntate regnantis.
XXXVIII. Qui heredes in talibus regnis institui possint.
sit,ne regnum dividatur. XL. On secundogeniti non succedant.
XLI. Regna libero populi consensu fasia haereditaria quomodo deferantur. XLII. EAn debeant esse in-di,idua. XLIII. siui succedant. XLIV. Regum liberi an omnes sint legitimi. XLV. An adoptivi succedanta XLVI. Mares an praeferendi faminis. XLVII. LAn majores natu praeferantur. XLVIII. Cur.
nitus sit incapax. L. An regnum hoc modo delatum sit pars herediatatis.