장음표시 사용
11쪽
niversae naturae organicae reproducendi facultaS ineSt, non omnes autem Organismi eodem illius gradu gaudent et iisdem in organicis corporibus diversarum telarum reproductio majori minorive vigore evenit. Quo minus aetate animal compOSitum, eo potentior regenerandi vis, quo promptior evolutio corpori8que compOSitio, eo exilior est, ita ut animalium Superiorum partes compositae nunquam, Sed Singularium tantum telarum regeneratio locum habeat. Ρersectior regeneratio telarum, quae dignitatem minus obtinuerunt dolibus vitalibus, quam physicis Virtutibus inter vitam impetratis, constrinata est, impersectior putatur reproductio partium sensui motuique musculari dicatarum, quoniam Substantia regenerala non eam habeat indolem, qua istae telae alias insigniuntur. Quatenus nerVi8, utpote partibus musculorum motum et Sensum efficientibus, regeneratio Vel persectior Vel impersectior competat, explorare Studebo. Ρriusquam vero tradam, quae experimentis ipse cognovi, pericula circa hanc rem hucusque instituta, quotquot Corum Comperi, reserenda censeo. Prima experimenta eo instituta sunt consilio, ut, num laesis partium nervis functio illarum in integrum restitueretur nec ne, illustraretur '). V ILLIAM CRUIESHANK, W. HUNTEM SOcius, demonstraturus, vim actionis Viscerum thoracicorum et Abdomi natium a nervis non pendere, anno 1776 canem submisit experimento, par OctaVum et nervum intercostalem primum dextri, post decem dies etiam sinistri lateris dissecans.
) Jam GALENUS et qui cum secuti sunt, id moliti erant, experimenta autem ab iis instituta nihil lucis attulerunt, quoniam animalia operationibus submissa brevi exspirabant.
12쪽
Quum septimo die a secunda operatione animal obiisset, nervi dissecti lateris dextri substantia quadam nervi colorem reserente, minus autem sibi Osa, uniti apparebant.
Cucisis iiANK igitur, telne nerveae regenerationem evenisse et experimentum quaeStionem illam dirimere non posse, existimavit. Quum repetito experimento ObservaSSet, canem,
disseclis simul illis utriusque colli lateris Dei Vis, per Octo et viginti horas tantum Vitam sustinere, tertio catii utrumque dictorum nervorum lateris dextri secuit, elapsisque tribus hebdomadibus, particulam nervi octavi et intercostalis Alterius lateris, pollicem fere longitudine aequantem, excidit. DySpnoea, jam primani operationem secuta, post alteram ingravescebat, motus convulsi Vi muSculorum abdominalium et per intervalla vomitus apparebant. Decrescentibus paulatim hisce symptomatibus, animal post vicesimum diem, si maciem aliquam et debilitatem excipias, pristinam valetudinem recuperaverat. Quum ad explorandos nervos animal esset interfectum, dextri lateris nervi firmiter uniti eorumque sines substantia quadam callosa oblecti apparebant. Sinistro in latere reianio qui dem persecta conspiciebatur, sed per silamentum tenuius, cui deerat species sibi osa
peculiaris. Praeparatum in B UNTERI musco BSservabatur, quo MICHAEL IN et FONTANA, quum conspexissent, ad disquisitioncs circa candem materiam instituendas invitabantur. FONTANA externam, ait, cicatricis Speciem dubitationem sibi movisse, utrum revera telam nerveam, an heterogeneam tantum substantiam contineat; HUNTER ipse de re
Proinde FoΝΥΛΝΛ annis 1779 et 1780 cuniculos experimentis submisit, nemos
cligens aptissimos: ischiadicum, cruralem, par Octavum et intercosialem. Sex cuniculis nervus ischiadicus secabatur, sex aliis portiuncula linearum Sex - Octo excidebatur. Alii post quartum vel sextum diem peribant, alii octodecim - viginti dies operationi erant superstites, in aliis denique FONTANA post tricesimum diem, imo serius,
ab operatione nervum investigavit. Duobus tantum in exemplis, altero quo Dei Vus discissus, altero quo linearum sex particula excisa erat, Substantia uniens telae nerveae Similis apparebat, mi rOScopio autem Subjecta alienam speciem prae se ferebat. Duodecim cuniculis pax octavum dissectum, aliis duodecim particula longitudine linearum Sex - Octo ex nervo Vago atque inter OStali demta erat. Quatuor eorum brevi peribant, caeteri Vero Operatione mediocriter tantum laesi apparebant. Praeteritis quinque et viginti diebus, eorum aliis nervus Vagus adversi lateris incidebatur, aliis Sexe nervo vago et intercostali lateris alterius portio auferebatur. Horum tres paucOS post dies exspirabant, qualis reliquorum fuerit ratio, nemo Vago utriusque lateriS perSecto, non traditur, quoniam FONTANA physiologicum regenerationis nervorum argumentum parum respiciens, certum criterium modo in examine microscopico posuit. Utrum animalia mox a secunda Operatione interierint, an diutius vixerint, Scire plurimum interest, etenim hoc tantum dubitationes elevare potest, quibus co irrctimur,
13쪽
quod FoΝΤΛΝΛ persectam regeneraliouem intra tam breve tempus se reperisse contendit. Licet enim septem linearum portio suerit exciSa, tamen evidentem nervorum retinionem duobus in exemplis post Vicesimum nonum diem sibi inventam esse narrat. Reunionem nimirum tenui suniculo essectam fuisse, inde exorto, quod uterque nervi suis coni ad instar elongatus coierit, et quamVis Striae SpiraleS, qua reunio conorum evenerit, haud Iuculenter exstiterint, adminiStrato tamen micros Opio potiori cylindros ne eos ab uno sine ad alterum indagari potuisse. Etsi FONTANA uexum solum inter nervorum dissectorum sines non susscere, ut de nervorum regeneratione certum feras judicium, sed sciscitandum esse, utrum cylindri nervet ab uno ad alterum finem continuo pergant, diserte contendit, tamen haud multo post quidam ejus popularis eo peccabat, quod in commonstranda Continuitatis restitutione acquiescebat. LORENTO NANONI enim particulas Variae longitudinis nervo ischiata dico ademit, imo eundem per longitudinem pollicis ferro candenti destruxit, nihilo secius intra quatuordecim dies perfectam CVeni SSe regenerationem, Neque Solum nervum deletatum redintegratum, Verum quo ille noVRS TBmiscatioueS nil partes sinitimas decurrentes, OrtaS CSSe, Scribit. Idem, ut physiologicum reunionis nerVOrum argumentum exhiberet, alia experitamenta instituit. Ducibus GALENO, VENALIO, VALSALVA, MORGAGNIO, etiam FANoΝ1nco os recurrentes Voci conformandae proxidere, itaque his diSSectis aphoniam exoriri, judicabat. Proinde, quum intra decem vel quatuordecim dieS reVertatur vox, ab hocce nervo evidentissimum regenerationis argumentum desumi posse, existimat, id quod BARONIO etiam persuasum habet. Falsis autem praemissiS hoc ratiocinium superstructum est, quoniam discissis recurrentibus nervis VOX non exstinguitur, Sed Attenuatur tantum. Quum MONRO filius experimento edoceretur '), Voci S rigorem interpositis sex hebdomadis haud mediocriter redintegrari, facilius nemorum regenerationem inde conjectare liceret, nisi illud phaenomenon eo posset explicari, quod unu8quisque laryngis musculus a DerVO larytigeo Superiori ramulos Oblineat. Hoc quidem extra dubitationem eo ponitur, quod, uti MORGAGNI dissectis vervis recurrentibus canis Observavit, die secundo, altero Vero in casu die nono Vox restituebatur. MONRo repetitis vicibus nervi ischiadici truncum ranis discidit animaliaque per
vero Dervi inserior nunquam pristinum recuperabat Vigorem. CruS posterius vulneratum et sensu et motu deStituebatur, volumen tamen tenuiuS altero non exhibebat. Substantia regenerala Cum tela nervea non prorsus Consentire ipsi videbatur.
Anno 1782 et 1783 MiciiAELis, quod supra jam adnotavi, praeparato inritatus
CRUIKAIIANKII , Candem Circa materiem expcrimenta administrabat. Qui quum cani
14쪽
particulam pollicarem nervi phrenici lateris dextri abstulisset, mense interposito eundem, postquam totam ejuS partem cervicalem nudaverat, perfecte regeneratum inveniebat, eo tantum discrimine, ut pars recens orta tenuior et reliquo nervo minus alba appareret. Nervi phrenici pars infra cicatricem pOSita normalem plane acquabat crassitiem; nervo tam infra quam supra sectionem ipSaque massa reproducta irritatis, motus diaphragmatis convulsivi animadvertebantur. NerVUS phrenicus sinister post quatuordecim dies discissus graviores offensas haud intulit; triduo vix interjecto, MiciiAELIssuniculum regeneratum, tertiam pristini Iacimi partem crassitic adaequautem, qui sines phrenici pollicem distantes conjunxerit, se reperisse assii mat. Non modo ejusdem albedinis hunc lasciculum suisse rescri, ac reliquum ne iam, Verum etiam inici Oscopiis egregiis submissum huic plane aequalem apparuisse. Nudato phrenico dextro, cicatricis crassi ties post quartum decimum diem cum gradum obtinuerat, ut a reliquo nervo vix posset distingui; sensus acutior evaserat, quippe tactus levissimus convulsiones evocabat. Nervo iterum perfecto, mors brevi irruebat. Nervorum regenerationem scri posse, hoc ex periculo merito colligimus, sacili autem negotio videmus, observationes MICI AELIA, quibus anatomicum tantum, non physiologicum argumentum nobis suppeditavit, cVentum indubitatum exhibere non posse, post
triduum enim regenerationem Genire, non est, quod resutemus. MICHAELEM non massam telae nerucae analogam, sed Verani substantiam verveam sibi Oblatam csse
existimaSse, manifestum est, perhibet enim, nervi sinistri regenerationem haud dubie noti satis completam suisse, quae utriusque nervi stinctionem exsequeretur. Quod reliqua attinet pericula, eorum tria circa nervum canum Cruralem AdminiStrabantur; uno in exemplo, quo tres pollicis quadrantes crant ablati, cicatrix post sextum et vicesimum diem ex tela cellulosa constabat, post trimestre autem nervus
persectissime reproductus fuisse dicitur. Altero in casu nervus cruralis ligaturis duabus si mis conquassabatur et inter utramque ligaturam tres pollicis quadrantes excidebantur; lapsis decem diebus damnum, uti videbatur, plane reparatum erat. Τcrtio cani pars, pollicem et quod cxcurrit longa, erat excisa, post quartam vero hebdomadem adeo instaurata reperiebatur, ut nervo vel supra vel infra cicatricem irritato, ingentes convulsiones nascerentur. Tria experimenta de nervo phrenico ita instituebantur, ut primo in CaSu pnrs pollicaris excideretur, in altero nemus modo discinderetur; in utroque post duodecimum diem continuitas quidem instaurata, pars autem inferior sensibilitatis experS apparebat. Tertio periculo pars pollicis et dimidii longitudinem aequans ex phrenico tollebatur menseque elapso regeneratio tam persecta inVeniebatur, Ut ne musrecens Ortus a pristino vix posset distingui. Animali, cujuS uterque nervus phrenicuS disSectus erat, prius totum latus internum senioris ad perios eum usque discissum fuerat, nihilo secius Octo diebus praeteritis ambulare coeperat canis, tertiamque post hebdomadem, vulnere plane conglutinato, nou minuS prompte, quam antea, gressum faciebat; latere externo ejusdem femoris aliquanto post discisso, omnes semoris partes ad OS usque persectae crant, quo facto
15쪽
nervus cruralis persccie regeneratus BypnruisSe atque pes elapso triduo, quum Vulnus externum nondum conSanuiSSCt, functionibus suis satisfecisse dicitur. Idem experimentum repetitum est Gottingae anno 1786 ab OTTONE HUmv, cujus commentalio de regeneratione partium mollium in Vulnere anno insequenti praemio ab ordine medicorum Ornala est. Postquam in circuitu anti brachii sinistri omnes
partes molles porco SemeStri persecuerat, die decimo quinto animal pedi jam innitebatur, ita ut diebus sequentibus optime incedere posset. Usque ad diem quinquagesimum
quintum, gra iter Scisso et vellicato pede, nullus apparebat Sensus, calce vero irritata, clamores edebantur. Nervus brachialis dissectus per telam cellulosam solidam crassam informemque unitus inveniebatur, quae substantia callum adaequabat durum, album, subfuscum. ARNEMANNUs adversarius prodiit fere Oniuium, qui antea hanc rem tractaverant; experimenta numerosa absque opinione praejudicata et absque theoria praedilecta instituit, atque regenerationem ner Orum non CXSinre, Sed siclitiam esse, reperit. Quum igitur Cncmsu K, FONTANAE atque MICHAELIS non aSSentiatur, Observationes corum in dubium VOCnt. Primo in capite libri, quem de regeneratione nervorum conscripsit, pericula enarrat, quorum Centum et duodecim in canibus, septendecim in cuniculis, novem in capris, septem in GVibus instituit. Fervos elegit pneumogaStricum, recurrentem, intercostalem, phrenicum, accessorium XVILLISII, Sextum et Septimum cervicalem, ischiadicum, tibialem, cruralem, axillarem, radialem, musculo ulaneum, medianum,culaneum internum, ulnarem aliosque nervos culaneos, tam pedis anterioris quam posterioriS. In secundo capite, quod omneS ex periculis desumias experientias continet, nerVOS persectos, ait, numquam tam perlaCte regenerari, ut motus atque SenSus inStaurentur; Causam in eo cerni, quod nervi per elasticitatem iis insitam nimium inter se digrediantur post Sectionem et sines digressi nunquam prorsus committantur. Interjectam telam cellulosam eos unire candemque interdum nervi regenerati speciem oblinere; sublata inflammatione telam intermediam filamentis tenuibus, strata exhibentibus, consistere nemumque Videri regeneratum, si excisionem faciendo alterutrum illius sinem torqueas '). Haecce de majoribus tantum nervorum truncis retulit; nervorum exilium regenerationem impersectam concedit ejusque causam in eo ponit, quod persecti minus digrediantur, facilius igitur inter se concrescant atque inflammatio in iis minus graViSoriatur, quae minuS sacile sciri hum adducat. In hac enim inflammatione, qua uel iintumescant et in Scirrhum mutentur, alteram causam regenerationi adversantem Collocandam CSSE ASSerit.
Quod omnia animalia motum eo gradu, quo nervorum sines magis minuSVe Solide essent conjuncti, recuperaSSe timenerat, ita interpretari studet, motus reditum jam conglu-
in Cotis. ARNEMANN. Versiiche liber die Regeneration an lebetiden Thicren. 1. B. pag. 253.
16쪽
tinatione neu rilematis induci, motu enim nervi partis superioris inscriorem alii alii et hocce modo muSculos irritari et, qui contrahantur, permoveri '). Quodque duobus
in experinicialis, Altero Circa nervum culaneum pedis anterioris, altero circa cruralem institutis, sensum Vidit restitutum, ita explicat, ut nervos per retinionem, non per reproductionem coiisSc assii mei, vi autem Scutiendi co usque tantum destitutos fuisse,
HAicitet ON, bene perspiciens, Ob Varin8, quae tunc temporis de nervorum structura exstabant, opiniones illi Strntionem anatomi CBm atque mici OS Opicam nervorum regeneratorum non satis certam, Scit sollocem CSSe, ad argumenta physiologica refugit. Postquam, tribus institutis experimentis, canes, quibus nervi paris Octavi aut
simul, aut interpositis aliquot diebuS persecti suerant, breviore Vel longiore post ope
rationem tempore ObiiSSe, expertus Crnt, qUarto coni, cui unum jam perciderat vagum, alterum post sex hebdom id es dissecuit. Ventriculi functiones Osscudebantur et sexto demum elapso menSc, Sanita S in integrum reStiluta erat. Vox, quae altero nervo vago perscisso plane evanuerni, acutior quidem, cdelerum autem, qualis antea fuerat, rediit. Novendecim mensibus inde a Secunda Operatione praeterilis, eidem cani uterque vagus eo deis tempore dissectuS est, quo facto ultero dic mors irrucbat. Quod ultimum experimentum HAIGMTON co ConSilio inStituit, ut opinionem corum, qui restitutiouem
λὶ Tali interpretatione non opus crat, quoniam motus instauratio non nisi persectis nervis culaneis
pedis anterioris ab ARNEM ANNO reperta est, persecto ischiadico animalia Paralysi non esse liberata, diserte affirmat. Lib. cit. pag. 251. ) Quum igitur regenerationis adversarius periculis a se ipso institutis refellatur, haud ineptum
17쪽
sunctionum per ramos anastomoticos estici putarent, refelleret. Tamen REIL ipse et iuulti alii physiologi ne hoc quidem experimento reproductionem nervorum Probari
posse, sibi persuaserunt. BEiti, pci Scrutationem anatomicam majoris esse momenti censens, ad disquirendam cicatricem acidum nitricum commendaVit, quippe quo neurilcma quidem destrueretur, 1 bi de Vero nerveae Salvae innuerent ').Cujus vestigia secutus MEYER anno 1796 varia in canibus experimenta Halae instituit. Ter ischiadicum, quinquies tibialem, quater ulnarem persecuit. Particula octo linearum ex ischiadico ablata, non contigit regeneratio post octo hebdomades, substantia vero aderat intermedia, sex lineas in longitudinem patens. Digiti attriti fuere et in calce decubitus exortus. Bis ischiadicum tantum perscidit et post quinque hebdomades alteri cani sensus restitutus et HerVUS reproductus erat, alteri vero sensus sere nullus undecima hebdomade, digiti attriti et nervus, corrosione lacta, tenui tantum conjungebatur silo, quod ipsum non nisi ex parte nerVi Superiori Originem ducere videbatur. Nervo tibiali persecto et particula linearum trium ex ulnari excisa, decem hebdomadibus
elapsis tibialis in integrum reStitutuS, uiuariS non unituS apparebat tela ne ea. Praeterea nervus ulnaris tribus in canibuS pei Sectus, Vicesimo primo, imo decimo quinto die regeneratus, Semel nono pOSt Operationem die nondum reproductus iuveniebatur. Tibialis perfectus die tricesimo sexto regeneratus erat, particula lineae Unius ex eodem nervo aliis canibus ademta, reproductio die vicesimo secundo et vicesimo septimo deprehendebatur.
Quinto die mensis Octobr. anni 1796 e nervo tibiali et decimo tertio die poste nervo ischiadico ejusdem lateris particula linearum duarum amota erat, ut detegeretur, num regeneratio a parte Centrali Ordiatur, nec ne. Duodecimo mensis Decembris die tibialis tela nervea admodum tenui unitus, ischiadicus non reproductus fuit. Quibus innixus experimentis MEYEn argumentatur, regenerationem nemorum fieri posse, et tam Structuram quam functiones reparari; etiamsi nova substantia Structuram reStiformem, qualiS Sit caeterorum nervorum, non reserat, tamen regenerationem non reprobari, quoniam hac in structura non summum sit rei discrimen, tantum in necessitudine cum acido nitrico. Permulti tamen iique celebres physiologi impugnant regenerationem nerVorum. SoEMNERRING dicit, SubSlantiam regeneratam non propriam nervorum structuram imitari, nervos tantum ConleScere per telam cellulosam, lympha coagulabili exortam, et idoneos quidem reddi pOSSe ad functiones administrandas, Sed nervum anatomice ex iminatum tumoribus, qua perSectus fuerit, insigniri et substantiam intermediam coloris Saturi OriS nervorum specie destitui. BICIIAT e Contris rio nemorum reproductionem defendit atque ex omnibus hucuS-que lactis periculis ratiocinatur, regenerationem nervorum cum ea reliquarum partium
18쪽
congruere; scri Secundum leges cicatrisationis communes, id tantum exstare discrimen inter reproductionem OSSilam, musculorum atque nervorum, quod in cicatrice nervorum substantia medullaris immittatur in parcnchyma, in ossium vero gelatina atque calcaria phosphorica, in musculorum sibi ina exsudetur. Dictum parenchynia tela formari cellulosa, quae inflammatione, post nervorum Sectionem exorta, ex finibus incipiens coalescat atque loco sungatur neurilematis. Praeter ARNEMANNUM ncino corum, quotquot nemorum repudiaverunt regenerationem, tam insestum praebet animum quam RICHERAND 7 hic enim pro somnio illam habet et mendacii arguit omnes, qui DerVOS Viderint regeneratos. Experimenta eadem, quae ΗΛ1GuTON, instituit nec unquam cunilem faustum oculum obtinuit. Quibus permotus nervorum regenerationem rcfutaVit, qudin, Antequam ii Se instituerat experimenta, Suspicatus erat '). Fines nervorum dissectorum minime Sccedere, sed Sese attingere, imo sese invicem excedere, ait, ob perexiguam nervorum contra tilitatem; ubi non adsit substantiae jactura, conglutinationem fieri per ictam collulosam, quam comparat cum periosico, quale intumescat atque durescat in Deci Osi; continuitatem canaliculorum nerveorum solutam persistere, paralysin ergo Sectione iaci Vi inductam plane esse insanabilem. BREscvET rcproductionem gangliorum defendit, nervorum Vitae animalis repudiat; pluribus canibus Varios Sccucrat nerV08, nec tumorem, qui cicatrici respondebat, tela invenit compositum, quae Similitudinem cum tela nervorum aluerit. Cicatrices partium mollium Saepius examinavit, nec unquam nervos dissectos invenit regeneratos.
Eidem opinioni suffragantur DELPEcis et MAGE IR, quorum hic observationes ab I 11uuΥΟΝ ct SisAW factas impugnat. Illas, quas jam novimus, saepius repellit et quum animalia, quibu8 utrumque nervum Vagum longiori interposito temporc dissecuerat, non ultra quintum diem vixissent, Anglum in laciendis periculis errorem commisisse credit; idem objicit domino SHAW, qui, num dissecto nervo faciati sun tioncs redeant, experimentis in animalibus institutis eruere tentavit. Nervum facialem sinistrum simiae perscidit, quo facto Vultus lateris sinistri turba-hatur et oculus claudi non poterat primo mense; Seriu8 quidem hoc contigit animali, at motus debilis mansit atque musculum orbicularem convulsiones invaserunt, quando animali minabatur. Nervo respiratorio faciali dextro dissecto, hoc saciei latus motu plane privabatur, duobus Vcro clapsiS mensibus musculorum, qui paralysi assecti erant, molus redierunt. Quod experimentum alio in Cane repetitum simul cum sectione nervi infraorbitalis alteriu8 lateris eventum minuS si OSPerum Obtulit, quarto enim mense post signa eadem crant, Ac Statim post operationem fuere. Diverso periculorum exitu inductus MANENDIE nervum non persecte discissum fuisse credit, ubi sianctioucS muSculorum redierint. Ipse quoque nervum lacialem iu
19쪽
uiroque laciei latere discidit, et post Sex hebdomades paralysin ne ex parte quidem
sublatam vidit. DELPEcu Dei Vorum, inquit, Sectio partis, cui provident, paralysin ossicit, et experientia edocti scimus, ubi truncuS Vel major ramus laederetur, paralysin esse insanabilem, coalitionem fieri nervorum per SubStantiam sibi Osam, quae, a nervorum specie plane aliena, inepta sit ad iunctiones redintegrandas.
ervorum regenerationem, etsi argumentis confirmatam, tamen ab aliis viris doctissimis impugnatam esse, vidimus; aetate etiam recentiori AR MANNI atque caeterorum reproductionis adversariorum Observationibus plus fidei, quam defensorum habitum est. EGGERS, qui de regeneratione in universum scripsit, in eo libelli capite, in quo de nervorum reproductione loquitur, fere OmneS enumerat experientias atque ex iis colligit, nervis quandam reproductioniS Vim inesse, quam reunione seri, non esse diffitendum, etiamsi granulatione non eVeniat. Quam opinionem profert ad obser vationes provocans ARNEMANNI , nec non SOEMMERRINGII. Ηi reunione concretionem nervorum dissectorum per ipsam prodeuutem medullam, granulatione autem formalio nem substantiae intermediae, ubi particula amota fuerit, intelligunt. Jam vero BREscuxi hanc An MANNi sententiam repudiat atque cicatrisationem in utroque casu eadem ratione scri, asserit, exsudatione nempe materiae ad organiSationem idoneae, cujus
sonS Varius, natura Vero eadem Sit.
SWΛN dissensum auctorum de nervorum reproductione in eo pOSitum esse credit, quod de ratione, qua nervorum cicatriSalio fiat, ObSemationes nondum exstent. Quem
in sinem anno 1819 pericula instituit, eaque viginti tria in cuniculis, duo in canibus, quibus comperit, nervorum fieri regenerationem tam per cXSudationem lymphae coagulabilis, quam per granulationem Τ). Quae observavit, non indigna mihi Videntur, quae hic reserantur. Dissecto
nervo, uterque fini S, praesertim Vero centralis, tumescit et Vasorum numero excellit adauclo, lympha coagulabilis, albuminis speciem imitans, exsudatur atque organisata brevi tempore VaSiS Sangui seris perreptatur, primis jam diebus ex utroque sine prodiens coalescit et vasa exordiuntur anastomotica. Paulatim textura sit Solidior, vasorum numerus diminuitur, massa veluti cicatrisatione contrahitur ci sines nervi distantes
appropinquantur; ita per lympham exsudatam plerumque restituta erat continuitas, semel lanium granulationes apparebant. Decimo quinto periculo ischiadicus dissecluserat die vicesimo Sexto mensis Julii atque die secundo mensis Augusti sines longitudinclinearum duarum et dimidiae distabant, ex parte interstitium materie albida pellucida expletum crat, parS Vero inaequalis granulatione Sanari videbatur. 1 unctio et discisio
δὶ Auctoris verba haec sunt: Froin the exporiments Ι liave made, there appear to be two modes Whicli nature employs sor essecting the union os divided nerves; one by the essust ora os coagulable lympii, the olber by granulations; and os the lalter there are two Linds, one where there is a secretion os pus, the cither .here there is Done. A treatise on diseases and iniuries os the nerves. London 1834.
20쪽
nervorum incompleta eodem modo, quo sectio completa, sanantur, parte nerVi ablata, reproductio cadem eSt, quam in nervo tantum perscisso, attamen sines nervi vulnerati talem reserunt Speciem, ut Credere possimus, nervum nunquam formam recuperaturum, quae sano fit propria. Apud omnes fere cuniculos, quibus nervus ischiadicus aut ligatus aut perfectus crat, in cute calcem obtegente excoriationes observabantur. Terin animalibus, quibus nervus ischiadictis pei Sectus erat, brevi post operationem decubitus exortus, in duobus cuniculis iam graVis erat, ut Os calcis necrosi assiceretur,
digiti ipsi aliquoties gangraena correpti erant, ita ut plane deciderent.
Quod ad lanctionum redintegrationem, S AN motum pedis, sectione nemiischiadici exstinctum, longiori interposito tempore, impersccte tantum restitutum vidit. Mirabatur, quod cuniculi, breviori ab Operatione tempore clapso, pede satis expedite utebantur. Causam Vero in eo Ponendum esse dicit,. quod nervi, qui musculis senioris provident, salvi remansissent; accuratius sibi inspicienti cuniculos primo tempore ita currere visos eSSc, Velut calx pondere deprimeretur, digitis pedis animalia non institisse, tempore autem longiori ad regenerationem nervorum sufficiente interjecto, cuniculos digitis nonnunquam USOS cSse, postremo Saepius et diutius; octava hebdomade post sectionem nervi ischiadici cuniculus motum pedis expeditiorem quidem, at post Octodecim hebdomades nondum plane instauratum praebuit. Non inultum ab suit, quin SWAN periculis lactis opinionem coticiperet, partem excisam nunquam tali modo regenerari, ut functiones redeant, nisi in equo aliud expertus esset. Equo enim per biennium claudicanti ex nervis pedem adeuntibus pars ad longitudinem pollicis exscindebatur, quo facto animal sex per menses incedere potuit, tum iterum claudum per Sem Stre mansit, quo elapso intersectum est. PedeS quum examinarentur, alter praeSertim e regione ungulae tumidus pure scatebat, quod per canales quosdam ad os ungulae carie destructum adductum erat. Nervi hujus pedis uniti inveniebantur substantia eadem, qua Secti nervi reparantur, alterius pediS nerVietiam conglutinati, sed substantia intermedia tenuiori.
SWAN praeter illa jam memorata experimenta alia instituit annis 1827 et 1829,
quae in secunda libri editione narrantur. Hisce edoctuS eSt, utroque nervo Vago ligato, inflammationem Oriri utriusque pleurae atque pulmoniS et mortem irruere, Sectionem unius tantum nervi symptomata graviora non inducere. Cani ex nervo vago Sinistro pars Septem linearum excisa et anno post dexter diSSectus erat; quarto die post Secundam Operationem animal obiit. Fines nervi vagi dextri novis exortis nervis uniti erant,
recurrens hujus lateris tenuior apparebat altero. Cuniculi nervo vago dextro portiuncula pollicis dimidii excisa erat et post vigiliti menses alter nervus perfectus. OctaVO inde die animal periit et nervus reproductus apparuit substantia speciem Dei Vi Prne se serente, at tenuiori. Cicatricem aptam seri ad functiones nervi sustinendas, hisce periculiS probare voluit, et quamvis cuniculus mortuus sit, tamen id, quod animal octo dies Vixerit, sat argumenti Suppeditare contendit; mortem enim accessuram non suiSSC, nisi jam aegrotassent pulmonCS.