Hippocratis magni Coi opera novo ordine digesta. Ad fidem codicum et editionum veterum recensuit, emendavit variisque lectionibus instruxit C.G. Fickel. Praemissus est conspectus medicinae veteris ad Hippocratis usque aetatem

발행: 1833년

분량: 86페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

non historia, rius tamen dicta et sacta declarant. Hinc circumlaran pos circulatoresque iisdem fere verbis prosequitur, quibus Socrates Athenienses. In omni igitur genere artium set virtutum excellensrhdiit in patriam et scholam ibi jam pridom institutam nominis sui splendore nobilitavit. Noquo tamen potuit Hippocrates ad amplitudinem suam ante pservenire quam Ingarius et Hipparchus studiorum similitudine ipsi conjuncti naturae dobitum reddidissoni. uuao in I haso

aliisque in locis acritor observando cognoverat in usum civium communem jam transferens medicinam quae adhuc vulgaris et sine fundamento disciplinno morat firmissimis confirmatam principiis certissimisque eventOrum observationibus auctam, perpetuis artis praeceptis munitam et tamquam ex servituto in libertatem vindicatam in summum foro fastigium ovexit. Sic in ruinam pronet sunt quae sine mundaMento crevere. Nam Sacerdotum medicinae ceremoniis sacrisque simulat ne et ia-iralipticae finem fecit unus Hippocrates. Parentum igitur majorumque argutiis et Somniorum sigmentis prorsus contemptis ab illorum more decessit et ita quasi degenoravit ut ex se ipso natus videretur. Naturae veluti

voce exaudita medicinam univorsam ab inopi iis δ) fuli ciisque sophistarum sejunxit singulisque partibus artis racem philosophiae praeserens eam ab omni superstitione anili vindicatam in Oxporimen is posuit ratione duce

sollertor adjuncta. Alii enim notionum genera non idon sta rati omnia ex usu repetenda putabant, alii contrariam eis rationem sequebantur; adde quod quae ex usu cognita haberent aut sola ratione adsequuti esssent plerumque malo adhibuissoni oscitanterque hallucinati essent, ut Parmenidi accidit. Quarum rationum utraque quum proximum suum haboni si noni, unam cum altera ut debuit apto conjunxit Hippocratos. In enit que se consuetudinoni adduxit ut singulis in robus naturam ducem certissimam omnisque veritatis magiStram

82쪽

- 58 sequeretur utque omnia quae et bene et malo evenissent litoris consignaret. Haec sex uberrima quasi ossicina naturue deprompta in animum transsorens et revertens nil urtis lineamenta accommodavit et communi quasi vinculo inter so nexu ita limavit Omnia ut ex uno QO-demque fonte perenni manare viderontur. Sed ut oratio nostra via quadam ac ratione pr0- cedat primum brevi exponemus Hippocratis senisentiam de universituto rorum. Ac do rebus copiostibus statuit

disputari non posse quod mente concipi non possent, nisi quis iis uteretur ad rem aliquam do hominibus caeterisque animalibus domonstrandum. Ex his senim rebus homines constant animosque habent delibutos: undo sit ut tam J) bona quam adversa valetudo et ipsa

mors ab iisdem pondoat. Caeterum Bibitrabatur rosquattuor esse quibus mixtis inter sq ac temperatis ori-xontur omnia. His igitur principiis et homines et ros alias oxtrinsecus Oblatas contineri. Cui numero quattuor quum respondeant primae qualitates, calor, frigus, humiditas, siccitas; in earum conjunctione multa recondita invonire se posse putat. Itaque in ea videtur sen-

tonita suisso, dum ista principia penitus permixta inter

se et conjuncta eSSOnt incorruptam esse Sunitatem, et

o contrariis contraria. Sed ob id ipsum mirari non satis queo, Si apud Hippocratem nulla sat mentio humorum qui carditantes Vocantur. Ex eorum Rutem temporie quadam demum Plato quantum nos scimus caussam morbi repetendam censuit. Ignis vero primum movens Hippocrati visum est, aqua patiens, lex una cuncta et divina et humana regens. Calori dat immortalitatem ot eum intelligore omnia, videro et audire sentireque et praesentia et sutura. Hinc sit ut quae toni-poratione quadam vigent et crescunt plurimum caloris sibi haboant innatum. Quam ob caussam etiam homini dedit calorem innatum cujus vis varia magni osset mo-

3) CL Platon. Phaedr. p. 2ll. ubi disserti, secundum Hippocratem

naturam corporis antini que ex natura universa eXplicandnm esse.

83쪽

monti ad morbos consandos. Lox autem Omnia gubornat. Nihil enim nascitur interitque quod antea non

fuerit; at quae apta inter se atque copulata Sunt innium mutantur. Ergo animal interire non posse nec generari quod non est, quia non est unde creetur. Omnia vero nugentur et imminuuntur. Unumquodquo ad Omnia otomnia ad unumquodque idoni sunt. Quod ut fiat ossicit

lex naturast suprema rerum universarum molitrix et gubernatrix. Omniakigitur quae croantur necessitati parent. Quaedam eorum quae propOSuimus non Sunt

ab Hippocrato ipso tradita, sed ab ejus discipulis.

I antum autem abfuit ut Hippocratos dialecticorum argutiis teneretur, ut potius ab iis vehementer abhorrens naturas tam diligentoni fabricam omni studio omniquo

Cura contemplaretur. Hinc tempestatum vicissitudines, coeli variestatem variumquo terrarum situm, Ventos et aquas, hominum vitae instituta earumque rerum Singulurum quam magna vis esset ad morbos gignendos sidelissimo observavit. In eaque exorcitatione Observandi moX animadvertit, morbis tam exteriores quam interiO- res caussas Saepe subesse, cujus rei rationsem maximo habendam semper consuit. Ρraoteron in eo quoque elaboravit ut morbi naturam rocto cognosceret ac leges

quibus obstrictus illo decurrit plane videret. Cujus vero ei quaestio quum perardua osset dissicilesque haboreteXplicatus, certa quaedam Stadia morborum ut sunt distinxit et minima quaeque eorum mon enta non prue-

termisit; quibus notatis comparatisque quando et qua VIa vis morbi reprimeretur vincoreturquo praedicendi ab eo eventura in morbis praecepta sunt inventu. Τota agitur haec ratio doctrinae ut rotro actis saeculis abnegrorum tricliniis longo abfuit, sic ab Hippocrate copi0Se tractata omnibusque suis partibus absoluta PSt. es Du nis quum non modo insedici dignitatem sartam iectam tueatur omnique invidia liberos, sed ol aogros illius fiducia et spe salutis complent atque origni; eam Penimius cogntiam coinpertamquo habere nostra omnium in-

isti ei it. Quamquam vero Hippocrates in omnibus his

84쪽

robus maximam collocabat operam, morbis tamen dum Dorum vis magis ingravescoret vel crudoscoret nullam adhibero modicinam solebat, veritus ne osticacitati naturue ossicerot ejusquo beneficia amittorol. Curandi igitur ratio tunc altissimis Obruta tenebris nunc magno consilio instituta ab Hippocrato hunc maximo habebat finem, ut naturae viribus vim morbi unice infringentibus subveniret operasque ferret mutuas. Ac morbo quasi stante et Ordinem servante nudam simplicemque modicinam dabat. Ita fit ut ab Hippocrate non ita saepe medicinae mentio mox patiar et negi Oti ipsi in summum viino discrimen adducti fuerint, pleriqne etiam mortem occubuerint. Hoc vero primum est in quo Hippocratisntrenuitatem observandiquo fidem et laudis aliarum quororum dospicientiam nil miremur. Neque tamen singulis in robus talem se praebuit, quin etiam morbi atroclinio

impulsus saepe tantum detrariit sanguinis, id quo si sori posset o vicinitate loci male adsecti, ut aegroti pastilo anima doscerent; morbique judicio imminente alvi ovacuandae curam habuit. Convalescentes ex morbo ut cibis plenis crebrisque exercitationibus uterentur u homontor cohortntus est. Hippocratem autem in chirurgico quoque non minus eXercitatum fuisse ab oodpinquo multa ad eam pertinentia instrumenta reperin osse satis patet ox iis scriptis quae ea de re nobis relicta sunt. Quod extremum est Hippocrates Omnia quae a mn-gistris accepi a diuturna observatione longi quo temporis usu omon d nsset nuXissetquo aut nil sidua moditatione otucri studio adsequutus esset primus memoriae prodidit,ooque effecit ut medicinn univorsa tunc tamquam her ditas a putribus tradita liberis nunc ex umbraculis seorum sacerdotum quo in lucom protracta nil alios quoslibot permanaret. Opera nutem sun immortalia in pnitia consocii tabulis votivis ut dicunt in Co et Cnido rosorvatis iapte usus; rerumque nil artoni pertinentium obscuritatindmirabiloni cogitandi agon liquo adhibebat sollertininoi cogitatio nos Suiis Observataquo Puticis verbis complexus nudo quidem et Sincere ita exposuit, ut visum

85쪽

quoddam no irans Simul; crum naturae in seriptis rius conluseri nobis Videamur. Quapropter nobis scripta

Hippocratis diligens ex legentibus et in hujus ingonium

summum et doctrinam eximiam, brevitatem dicondi a quo ubertatem rerumque graVitatem intuentibus tunici movetur admiratio, ut nihil nisi oracula et vocos divi nas ab eo oditas esSe facile, e istimemus. Ac profocto quido in in illis operibus Semina artis divinao disporri sunt ex quibus orta Sunt Omnia quae in tota modi cinnnostra cernuntur. Quid igitur quaerami Prorsus nihil abest quin credamus Hippocratem de genere limitano immortaliter meritum merentumque m Ora effecisso quam pro unius hominis viribus. Quare vir admirabilis illoqui dom ita Oxstitisse videtur ut Rb ejusdem nominis familia dolii cops observAta notataque et temporum aeto nitulo confirmata atque eorum fructus uberrimos diurnis nocturnisque vigiliis collectOS posteris traderet viam quoad verum proximam et quaSi compendiOSum aporiroi. uuao si ita sint ot si nostra intersit saluti et commodis roi publicao bono consulere, eam omnino dobobimus stirpem Ex qua nosinet ipsi nati Sumus acriter ac roIigioso colere, ut ne nobiscum iniqua obruta oblivio nojaceat, nedum temporis injuria prorSus intermoriatur.

SEARCH

MENU NAVIGATION