Alphonsi del Benei, episcopi Albiensis, ... De familiae Cistercianae, necnon Altaecombae, Sancti Sulpicij, ac Stamedei coenobiorum in Sabaudia sitorum, origine. ..

2쪽

copus ALBIENS Is, AC ABBAS ALIAE combasemme menerando Edmundo a Cruce, Abbatio terrij,Regis Gallorum Consiliario,ae totius familia Cistercia seu o Prasili, VM nuper Altaecombae tuae esses Praesul vigilantissime ut sarmenta vitis

Cistercians male nata,co torta,deorsum spectantia rescinderes, in eum se monem incidimus, de religiosis domibus vestrae familiae Cistercianae, quae in Allobrogibus & Sebusianis sitae fiant. Qus rebas enim Earum ortum, qui-bi; sile temporibus coepissent, & a quibus Principibus locupletatae fuisset: Addebas enim omnes res illustres harum regionum suis temporibus, a me notatas fuisse, & quod dissicillimum esset familiarum etiam Principum origines, iique clarorum virorum propagines affabre subtexuisse, atque diligentissimum antiquitatis perscrutatorem esse praedicabas:

3쪽

quasquidem laudes etsi, non pro merito, sed pro tua erga me beneuolentia a te esserri sciebam, tame eas prae se ferre desideri u cognoscendae originis earum cognoui .Quare, ut tuae Collicitudini satisfacere,quicquid ex veteribus tabulis ac monumentis, necnon ex historiis habui cognitum separatim in hoc opere X ponere volui,eruendae veritatis causa, quae paullulum a non ullis Sabatidicae historiae scriptoribus adhuc obtecta fuit. De quibus verba faciam, si pauca prius de dignitate,ac origine vestrae familiae dixero. Et vero inter omnes homines,qui instituta religiosa sunt amplexi,ut vita perfecta & ab omnibus vitiis liberam assequerentur, videntur mihi Cistercienses

non modo sanctitate 5 duritate, ac seueritate vitae, verum etiam propagatione ceteris omnibus antecelluisle. Nam diligetia, industriaque superauerunt omnia naturae impedimeta, quae animum a vera caritate & Dei cultu auertere possunt:omnesque acerbitates perpeti, quam non L se totos famulatui Dei deuouere, neque 'lum laborem propagandi regni coelestis gratia recusarunt. Robertus enim Molismi Abbas,& primus Cistercij, cum animaduerteret instituta religiosa diui Benedicti, licentia quada a suis Religiosis laxari propter opes, quae non solum ad Vsus necessarios expetutur, verum etiam ad perfruendas voluptates, summa accensus caritate, omnes' se

cultates & vitae comoda abdicare,& pro animi sal

4쪽

te deuouere statuit. Quare fratrum conuentu habito his aut similibus verbis eos est alloquut 'an hunc locum deuenimus sco militones) ut fortiter, atque alacri animo, cotra hostes humani generis pugnaremus Res est nobis cum versutis atque astutis daemonibus, qui in hoc mundo nullas facultates habent.

Nudi igitur cum nudis dimicare debemus: Nam si vestiti simus habebunt quo nos arripiant, atque in terra de ij ciant. Quid enim sunt opes huius vitae commoda, nisi corporis indumenta:quae impedi ut victoriam,& verum statum religionis quae Christiana perfectio est in ad quam per paupertatis,cotinentiae & obedientiae vota tendimus. In eamus igitur aliquam viam, qua adimplere possimus ea, quae quotidie decalamus: Reddam tibi mota meatuae distinxe- pC ' uerunt labia mea: ut ad ultimum finem nostrum qui 'Τ Deus est,perueniamus. Facile enim erit conata perficere,si veram paupertatem amplectemur, & omnia ista vitae commoda, ac impedimenta, quae summum illum ardorem caritatis extingunt, a nobis ablege mus. Hac oratione habita omni u religiosorum memtes mirum in modum commotae sunt.Sed quemad Act is

modum frugi agricola cum semen spargit, aut in a- is ridis,aut saxosis locis,aut in tribulis,vel spinis, vel in terra frugifera semina mandat: sic Robertus in cor dibus religiosorum Molismensium,ut sementem fecit, ita messuit: Nam quorum corda arida & saxosa

5쪽

erant, id est fide & charitate destituta, nullum fro-

, tulerunt: Et quorum tribulis & spinis erant referta, id est voluptatum illecebris plena, sermonem

obruerunt. quoru vero instar terrae frugiferae erant,

uberrimos fructus retulerunt. Et hi unus & viginti fuere, qui haud aegre manus dedere, & sese facturos polliciti sunt, quicquid communis salutis cau se con. suleretur. Quare communi consilio statuitur, ut in horridam solitudinem demigrarent, ibique parce,

ac duriter vitam agerent, militibus enim Christi, charitate accensis, nullus labor est insoles, nec ullus

locus est asper, quia magna spe fulti sunt. His rebus constitutis pedestribus itineribus in heremum C,

sterciencem deuenerunt, & locum nacti idoneum Monasterium consensu tamen & volutate Hug nis Lugdunesis Archepiscopi sedis apostolicae tunc

Legati, & Valterij Cabillonensis Episcopi, necnon illustrisis. Principis Odonis Burgundiae Ducis con- .struxerunt. Et ibi memorabilem disiciplinam Diui Benedicti ad ungue obseruare institueruntdocumque pudicitiae addixerui, ut memoriae prodidit Si- ., g gς rtu Gemblacencis ad annum octauum, & no nagesimum decimi seculi. Et paucis mesbus intemmissis,accidit ut Robertus, qui huic societati fuerat praefectus, postulatibus Monachis Molismensibus, Papae Urbani secundi iussit,ac rogatu Cabillonensis Episcopi, Molismum reuerti cogeretur.Nam inter

6쪽

hae duo Monasteria, aliter nulla pax essie poterat praeficitur in eius locum Albericus, sianctimonia ac retare clarus, qui sua industria s Deo cooperante )hanc locietate ita rexit, ut magna celebritate famae, atque opinione sanctitatis ab omnibus Cistereteses comendarentur:Nam a ritu aliorum Monachorum recesserat, pro 'detia Dei ad hunc morem destinati,nam yenit venere se abdicabat, ab esu carnium abitinebant: cum optima uterentur valetudine in oratione pernoctabant, labore manuum victum, s. bi,alusque egenis,parabant, furibus similes eos esse qui non operaretur. sacris praecipue scripturis vacabant,& meditatione quae ediscerent,conciebant: Etsi in Monasterio nemo nasceretur, quod nulli scominae pateret aditus,tamen non defecit hominum multitudo,ad quod quamuis undique en-tiumplurimi properarent, nullus tamen admittebamr n/ti quem castitatisfides, innocetiae ac obedien- meritum, & pauperratis studiu pros equeretur. Nam qui harum reru reus esset, vel leuis culpa: sus pectus,qu muis summa ope adipis ci ineremum vellet,resipueritur. Hac de Cisterciensibus praeclara tama impulsius Paschalis secundus,qui clatria nauis Po

7쪽

seruatis disciplinae , ac frugalitatis obseruantia stremanseritis. Quae verba notatu sunt dignissima. Timebat nim summus ille Pontifex, ne leuitate animi ad pristinam laxitatem disciplinae Benedictinae redirent. Quod nihil sit tam flexibile, quam hominis volun-

ιι ον. tas.Albericus autem Cistercij Abbas per nouem annos, acceptum pastoris munus, magna cu sanctim nia & vitae duritate exercuit: deinde decimo anno suum diem extremum clausit. Huic successit Stephanus sardingus homo Britanicus,qui non minus dbsciplinae Benedictinae', quam paupertatis & se uerblatis auidus fuit. Eius enim temporibus familia CL sterciana tam para cepit incrementa,ut eius nomen non lateret, neque esset abditum amplius in solitudine Cisterciana: sed in luce totius Galliae, in oculis totius A ngliae, Germaniae, & Italiae, atque in auribus omnium gelium, ac nationum esset positiam: Haec cum pius pater an imaduerteret, omnem suam mentem, curam,cogitationem in disciplina conseria uanda ponebaime gratia, vel indulgetia variaretur: Sciebat enim fundamenta totius dignitatis familior

. . . r

Cistercianae insumma integritate,continentia,& in graui costantia disciplinae contineri .ceii ebat etiam magnam adhibendam esse constantiam & seuestatem,quae non solum grati: verumetiam suspi ioni resisteret,& omnem vitiosissimam natutamca Eolis posset,ia comprimeret improbum dist plinaeo,

serua

8쪽

. seruatorem. Et quia parui illi erat negotij, continere eos,quibus praeerat, quod ij eum ita viventem intuerentur,tanquam de coelo esset delapsus, consulare etiam ijs, qui ab alijs Praesulibus regebantur,& posteritati statuit, ne illi inuidisse videretur.Quare conuocato Concilio omnium praesulum ad id etiam Concilium adhibitis ex omnibus partibus Monachis iuscemodi orationem habuit. In hoc Conuentu vos

coegi commilitones, ut in memoriam Vestram reuocarem instituti vestri rationes: Scire enim debetis, vos in hanc societatem cooptatos fuisse, non ut v

luptatibus frueremini, aut in otio staretis, sed ut bellum magnum & periculosum administraretis, & ut statum vitae perfectar quantum humana imbecillitas adipisci potest) acquiretis, qui no impetratur nisi sumina charitate, quae vinculum est perfectionis,

non enim tonsura & abitus virum religiosum eff-ciut: sed probi mores integritas vitae, di rerum mundanarum contemptio. Quare, Ut summa pax, atque summa tranquillitas inter nos sit, & nulla: imposterum graues cotrouersiae existant,statuamus consensu omnium ac Voluntate,Vt quotquot sint religiosi, Diui Benedicti documeta, religiose, absque ulla iri-terpretatione & ad unguem obseruet:In diuinis vero coelebrandis,unus sit idem cantus, nullae caerimoniae diuersae, deinde unus habitus,& modus uiuedi, Vtin omnibus sicut in moribus omnes religiosi

9쪽

prq societatis co sentiant.Ρrqterea statuamus ut nullus Religiosus nostri ordinis, aduersus obseruationem regulae & statutorum, iure quodam si Ogulari, a summis Pontificibus concesso te muniat: nam iura singularia quae priuilegia vocantur j sunt merae iuris relaxitates, quae si a nobis admittantur, nostrum ordinem proculdubio labefactabunt. Nam qui s mel fines obseruationis transilierit,vix utilis militis, Dei erit: ut testatur Dominus noster Iesus Christus,

dices: Nemo mittens manu uam ad aratrum restis

ciens retro aptus est regno Dei. quae dico commilitones, eo quidem pertinent,ut intelligatis quam mihi salus vestra curae sit, vel esse debeat. Si modo i, go sum, ut plane luin, qui ossicium meum . memoremque erga bene meritum ordinem, animu libenter prs stare soleam. Hac re pro suggestia pro nunc iata, quotquot fuere illis Religiosi summa illis alacritas, atque cupiditas innata est constituendi instituta pro salute,& conseruatione totius ordinis.Perque

Abbates ei gratias agunt,dicuique siquid minus sa- pienter,adhuc ab illis prouisum fuisset, curare debere,ut cum summa diligetia corrigatur: illum esse gubernatorem nauis Cistercians, curae illi esset ne in scopulos incideret, seque esse paratissimos ad omnia imperata facienda confirmant. His dictis constitutiones ordinis statuuntur, quae continentur in his tabulis, quas chartam charitatiuam vocat,voeseri Si,

10쪽

gebertus ad annum septimum, dccetesmum supram uesimum. Quaequidem a Callixto secundo posteaco firmatae sunt. Septimo post Diuus Bernardus, qui ab ultima origine stirpis Burgundicar erat gener

tus, cuius etiam maiores acceptam equestrem dignitatem δε verum decus virtutisque splendorem obtinuerant,annu agens vigesimum secundum,Cistercianorum moribus,ac stud ijs incitatus, cum triginta iocijs quos cosuetudine sibi devinxerat)Ciste '. cium est ingressiis, ibique summoru, atque prs stantissimorum virorum vestigia est sequutus, exclusi Lque liberioris vitae illecebris, legem sibi ipsi innocentiae, continentiae, Virtutumque omnium sponte

induxit: hac accessione facta ordini, familia Ciste ciensis,mirum in modum aucta est. Hic Diuus Be nardus per quinque annos vitam,& institutum Diui Benedicti exactissime est sequutus. deinde a patre Stephano factus est Abbas Clarae uallis, quo munere functus est per sex,& triginta annos, cu summa laude,ac vitς sanctitate,ut suo studio, non solum liberi homines, verum etiam disciplinis religiosis astricti, vi perfectius viverent, incitauerit ad amplectenda instituta Cistercianorum: inde pares fuerit centum,& sexaginta Coenobiorum, interquae Allec obar Coenobium in Allobrogibus situm, no minimum fuit, de cuius origine sum dicturus, si prius Othonis Frisingensis Episcopi, testimonium de Diuo Bernardo B ii