Opus de finibus imperii germanici, quo jura finium, quibus illud continetur, a primo ejus exordio usque ad haec nostra tempora illustrantur

521쪽

61 DEJιM3U IMP. GERMANIClque annu auxilia implorantium, tanquam a lusurda non exaudierit, adeos idos gladiu barbirorum obiecerit. S. Cathedrales Ecclesias, nu lo ure aut mersio jure electionu privaveriti.

Beneficiorum Ecclesiasticorum distributim snem,praeter u sfas ibi de facto reservet suusurpet Io Dignitate Ecclesiasti personis,

nec atate nec moribus, nec doctrina praestant, bus,sed prosus immeriti ac indignis conferatac concedat. I. Per Simoniacam pravitatemio

benescia n bona Ecclesiastica vendat atquc largiatur. a. Potentia auxiliis consilio novi Ioab Principis militia, s noti Abiathar sacerdotis, scilicet Roberti Regis Sicilia su nimia,nalis Legati, fretus schisemata pestifcra ' i Ecclesia Dei fuscitet , dum astutis ac dolo

tens in-utioniblis risessionem in sacro rio contra mperatorem legitimum commovetas in ususionem sanguinis ovium Christi cel ratos armat s velut illi in Apocal pro υ-λφtus, equo rufo insidens, ladios ancipit praci ritu Pacem tollit de terra cruorem innocentem miscet ac bibit, duobus usus Antichristi pra 'soribus, Roberto, Neapoleone II Patris

class

522쪽

LiAEDII CAp. XXI Mnas, cardinales, Archiepiscopos Episcopos caeteros Ecclesia Mato , potestate sua π seu

rum premat, ut Myrio servitutis gemant, voluntati eius in omnibus dictis, actu au-

cipati neque verbum mutire audeant aut at ant. I . Non ad Ieriem Evangelica veritatis

aut solica traditionis,sed adsuum reprobum ita reprobus avarus pronunciabat sensum, tanquam magiser erroris S haeresiarcha noto-m rius doctrinam Christer Uolorum verba de superioritate ac dominio temporati Imperatorum super omnes tradita subvertat, adeos contra illa verba Reddite qua sunt Casaris Caesari, praevaricetur,ac pravaricationem coloratis , verbus sententiis ex fans Evangelica veritatis,potestatis impugnatorωsubversor,inter baresarchas censeatur. S. Imperialem simul cum sacerdotali potestate dignitates , a Christo

N Apostolis in diίer suppo ita distinctam om*'fundat sibis usurpet cum tamen Christus

523쪽

nistrationem temporalium, quod soli Imperatori, abolo Deo immediate collatum eniti arroget, temereque Vicarios Imperii instituat. I . Pr ter vicium s aquitatem Romanos Romano Imperi fideles processisu infamet, anathemate spercellat, sacror imbustitio assigat, ac non nisi impudenter incognitionem sibi de electione Imperatoris auctoritatem in confirmatim: aut reprobatione electi, re potestatem in ista mendis iuramentis sirilitani, ac reliquis in pro iacessibus contra Bavarum expressis attribuat. II. De paupertate christi in solvirum, non ex sim Catholico definitionem emulgaris,sed murhaereticos notorio propter eam opinionem ster

jecerit, adeoque se ipsum is ipse lamin Pontifica istu maximo privum fecerit. Hactenus BZovius. Iur an luna tot mminibus accusatus damnatusque sueti Joann

Papa, iam non disputo. Nihil pro defendendo

illo adieri Bravius praeter convitia 'uerelas. Hervvanus vero omnium pene illum convincitreum A me uni huic fini isthaec allata an sunt,nuo liquidum omnibus fiat, illa etiam aetate, qua superstitiosus Paparum cultus reli iopi

524쪽

specie tantum non omnibus impossierat & -- hem excusserat veterem reverentiam, vera lantiqua Caesiarum in ipsos ripas iura, exemplo ad omnem posteritatem memorabili fuisse exercic, a multumque adeo abesse, ut isthac aetate Catisares omnes tacito ignavo quodam consensu Caesaream in bona Paparum vim auctoritatemque remiserint. Ubi non possumus non Ioemonere quum desinet Ludovico Imperatoreio excommunicatos ejus fautores, Urbium Impe Πallum cives, Papa ilthoc vinculo solvi non usitus conditionibus iussisset ut iurarent I. se credere, quod non sectat ad Imperatorem panta

1pon re monos tum esse reticum amussii, sinceps ut Imperatoris velli obedire, M 'L

quam fuisse in id abs tutionem admissam coupraeclare in historia ejusdem anni ostendit Her-

ce Ludovico Caesiare fatis.

m, quoniadmodum occupata per vim ipsemet

525쪽

Urbe Roma, Papa Clemente septimo quasi in

cullodiam dato, Caesaream auctoritatem indicaverit Carolus quintus Caesar nemini est ignotum Quid alii sectant dignum memoratu, praeter ea quorum jam tum meminimus, non sattinet recensiere quandoquidem jam tum pro

be expensis iis quae modo attulimus, setis nemini non liqueat, nequaquam Caesaribus suisse a. ctenus animo Impcri lura omnia pontiscibus concedere, sed usque huc illos supremam saltim id potestatem integram illibatamque studio exi

mio conservasse. .

E GO id quidem jam evicimus, pictu ca Caesaribus omnino liberi domini possessione nondum reapse potitos Pontilices. Non de-i, heri dipsum etiam illis ullo aliquo titulo, sed Caesares ac Imperii ordines , iure mentoquetnixos, id quod reliquum est auctoritatis es, rece tueri , minus operosa indiget probationς Sufficit unum illud pro argumento , qu dro nullus iuris titulus queat produci, quo illimitata illa potestas Pontificibus adsieratur Etsi enimalia atque alia soleant in id adferri , ea tam usunt , ut ne quidem digna censeas reciziopp

526쪽

LiaERII CAP. XXI 6 Omnia collimant ad illam quae divinitus creditur commissa Pontificibus summi fluminis vicisam in terris potestatem. Qua dignitas videtur tanta, ut ab omni obliqui vilitate Pontificem eximat perinde atque moribus Romanis antiquis magistratus crvo conces sius, illum servitutis nexu liberabat. Vt habetur l. Marius j de of prator.La.cod de lum-

dictomn. Iudic. Verumenimvero ut admittas,

io illam dignitatem apte divini esse instituti, non tamen sequitur omnia Papae bona esse nemini obluictae Tum demum nempe id sequeretur. ii omnia bona ab eodem illo divino instituto Papae essent concessa a dignitatem istam tui indam. Sic si Princeps lubeat ervum suum 8ctare magistratum, quem solis liberis licet asicqui, eo pi illum tacite manumittit. Si servo alieno illum committat, disipa est ratio : nisi dominus conssentiat . Nec enim moribus Rotomatas antiquis de aliena I bertate sive principi sive populo fas fuit statuet ea. ma religios. Cluib. de rei vindicatione, coque larbarius ille potio domino est vindicatus & in pristinamicrvitutem redactus est Suida in voce Bar-yp barius.

527쪽

.168 DE F1N1pus IMP.GERMANICI barim. Mupd si omnia sane Paparum bona illius dietinae dignitatis caussa ab omni sunt nexu libera, nullum Papa aes alienum contrahere, nihil bivere cuiquam , teneantur. At, ro nulla omnino bona papae isthoc quidem titulo possident ne quidem id illi prae se scirunt. Certe ista de quibus modo nodis stimo est , ipsi et Papae liberalitati Cassarum ferunt accepta. Et in universum onmia qua ad , tam terrenam pectant subfectabunt terren/ ο potestati, ut dicebat Hugo de S. Victore Scite

Ambrosius: Non vis obnoxiuae esse fari, ηρ habere qua Aunt mundi. Augustinus: Noli dicere, quid mihi, Res t quid tibi ergo spmsessioni 2 Ipsi Pontifices Clericos quidem V is

risdictioni vili divina quadam benignitata Volunt exemptos, si quod tamen seudum pQ sident, patiuntur eos sectari forum laicorum idque passim terrarum solet observari. Et croexcommuni Doctorum sententia, etiam ipsi

Papae tenentur seu talibus uribus,& si cudum Velint sibi acquirere tenentur praestare ad qu*alii adstringuntur, nisi dominus iure suo clix cedere.

vero

528쪽

Ligga II tap. XXI Verosimilius pro Pontificibus sorte ad seras, quod Papae cum habeant ius Caesares confirmandi, etiam in bona Imperii summam qu si habeant potestatem. Caeterum illa confitii mandi auctoritas per est controversa, imo, ut alibi demonstratur , fetitia ivlla. Utque competat api, atque adeo quadamtenus illi ius aliquod sit in bona Imperii, non tamen hinc iure colligas, bona isthaec Caesarum iurisdictio-i.''eile exempta. Habent enim dc Electores in lutuendi ae res potestatem, nec minus tamen bona lectorum subsunt Caesarum legibus.

Et possit Papa aliquis in Regno Neapolitano quaedam possidere obnoxia regni legibus, etsi regnima ipsum seudum sit Papale. Et ero

in libera republica constituendorum ma stratuum jus penes cives est, qui tamen legibus reipublica propterea soluti non simi potestque

Nec vero est quod quem terreat 4 vero Wrucat , multitudo Doctorum Pontificibus

adulantium ' nihil non m tribuentium. ratemur enim eorum numerum sat magnum

529쪽

CN DE FINIBus IMP. GERMANICI.e1le. At vero totidem, i non plures, ex is Italia, in facili est adducere, qui Caesari in omnem

mundum aliquod aeternum, nullo tempore, nulla alienatione nulla usucapione aut praetcn-ptione violabile ius adscribant i Firmis hos a stionibus pugnare non dixerim imo illos, iam alibi allii mavi, sinus bene nil dictis nonnullis petitis colutis Romani Corporellistinia neo. aeque infirmae vero sunt Canonis arum ratiocinatione .perinde Udiculae, ex Decse- i. talibus pontificum plerumque desumptae quasi iactabundae hominum voces in propria causis i algumentum uris pnebeant. at vero ipsa illa Pontificia volumina de Caesarum auctoritate non satis stibi constant. Foquelam Ludovic hIV Caesare prudentiores, teste N. Burgundo Historiae Bavaricae, at hi maiestatis Caesar ι magnitudinem non aestimandam esse ex Ponti cum Decretis nihil enim illis hac in parte in constantius, nihil ἰncertiui modo supra Poηt oficem Imperatores extollere, modo Ante in C deprimere, prout expedisset tempori pervi tirbuae: Recentiores constitutiones ambitu Πανθmas tum maxime it, De Imperio, cum a V π

530쪽

LigER II CAp. XXI Ipublicas injurias nemo se auderet invidia erre nihilomen fastigio potuisse detrahi incomsultis , invisis ordinibus. Hoc in primis dignum est observatu, quod in ipsis Pontificum Decretalibus nusquam disertis verbis, illa Paparum bona omnimodae urisdictioni Caeserum subducta esse , assi etur: quantumvis multa in iis deprchendere sit Caesarum & Imperii juribus periniquae me qui 'dem derogat, diserte quidem, luribus Caesariis

illa excommunicatio quae M. De elect cap. fundamenta detonatur in usiurpatores dignitatum seu officiorum Urbis Romae, absque licenti

Sedis Apostolica feciali, per ipsus Sedis literas' concessionem licentia huiusmodi s Iecialiter emprimentes Fatemur enim, nisi Papa indignum se praebeat concessis privilegiis, haud par esse Caesari, invito Papa Romae obtrudere magia stetitus Urbanos . Nec in Processu Caenae Do- 'minicie fulmen intenditur in Gesarem suprema iura sibi vindicantem, sed omnino alios. Verba ipsa id indicant. Excommunicamus, mnathematicamus omnes idos qui per se vel msi se alios directe vel indirectisus quoqM