장음표시 사용
221쪽
EPIST. LIB. VII. M. CIC. S. n C. CAES. IMP. s
VIde, qualia mihi persuaserim, te me esse alterua ,non m db in rebus , quae ad me ipsum, sed etiam in iis, quae M eos pertinem. C. Trebatium cogitaram, quocumque exirem, Acum ducere, ut cum meis omnibus studiis, dc beneficiis , quam ornatissimum domum reducerem. Sed postea νquam, & Pompei j commoratio diuturnior erat, quam puta-xam : & mea quaedam tibi non ignota dubitatio, aut impedire profectionem meam videbatur. alit certe tardare, vide, quid mihi sumpserim: epi velle ea Trebatium expectare, a te, qua*speradet a me: neque mehercule minus ei prolixe de tua voluntate promisi, quam eram solitus de mea polliceri . Casus vero mitificus quidam interuenit, quasi vel testis opinionis meae, vel sponsor humanitatis tuae. Nam cum de hoc ipis Trebatio curri Balbo nostro loquerer accuratius domi meae litterae mihi,dantur a te,quibus in extremis scriptum erat MFurium, quens mihi commendas vel Regem Galli faciam, vel sept Igatum; si vis tu, me alium mitte, quem qrnem. Sustulimus manus,& ego,& Balbus tanta fuit opportunitas,ut illud nescio quid non fortuitum, sed diuinu i videretur. Mitto igitur ad te Trebatium:atque ita mitto,ut initio mea sponte: post autem inuitatu tuo mittendum duxerim- Hunc, mi Caesar, sic velini omni tua comitate complectare, ri omnia, quae per mς possis
adduci, ut in meos conserre velis,in unum hunc conseras. Denuo tibi homine,hoc spondeo,non illo vetere verbo meo, quod
cum te de Milone scripsissem, iure lusisti, sed more Romano, quo modo' bomines non inepti loquuntur probiorem homine m,meliorem Virum, prudentiorem esse neminem. Accedit
etiam , quod familiam ducit, in iure ciuili singularis memoria, summa scientia. Huic ego neq; Tribunatum , neq; Praeses utam,neque ullius beneficii certum pomen peto: nevolentiam tuam. dc liberalitatem peto: neque impedi' quo minus, si tibi ira placueFit etiam,bisce eum ornes gloriola insignibus. io
tum denique hominem tibi trado de manu,ut aiunt, in manum
tuam istam & victoria,& fide praestantςm . Sumus enim putis diusculi, quam per te vix licet verum,ux video,licebit. Cura vς valeas, dc me, ut ama , ama . '
222쪽
Trebacium aesiderium Vrbis vix ferentem hortatur, si Vrbis, virbanitatisque memoriam, quasi quasdam ineptias, abi'ciat, s de Prouinci quis se contulerat, tum spe beneficiorum umconstantia causa cogitet.
IN omnibus ineis epistolis, quas ad Caesarem, aut Balbuti mitto , legitima quaedam est accessio commendationst tuae, nec ea vulgaris, sed cum aliquo insignῖ Ihristio, meae erga te beneupientiae. Tu modis ineptias istas, & desideria Vrbis, &vthanitatis depone 3c quo consilio profectus es, id assiduitate,& vlatiate consequere. Hoc tibi tam ignoscemus nos amici , quam ignouerunt Medeae, quae Corinthi arcem aliam habebant, matronae opulentae optimates: quibus illa manibus gypsa-tissimis persuasit, ne sibi vitio ille verterent, quod abesset a pa
,, Na multi suam rem benἡgessere, spublicam patria procul . ,, Idulti qui domi aetatem agerent, propterea uni improbati. quo in numero tu certe fuisses, nivi te extrumsemus. Sed plura scribemus alias . Tuqui ceteris cauere didicisti,in Britanniane ab essedarhs decipiaris, caveto: & quando Medeam agere coepi, illud semper memento . 'mi ipse sibi sapiens prodessen quir,m quidquam sapit. Qua, ut valeas.
Studium suum in commendando Trebatio significat. Iocatur de Britannia. Monet ut in familiaritatem Casaris se nn tus in uet, Er occasione utatur.
EGo re commendare non desisto: sed quid proficiam e te scire cupio. spem maYimam habeo in Balbo, ad quem de te diligentissime, & saepissime scribo.Illud staeo mirari, non
me toties accipere tuas litteras, quoties a infratre mihi affe--.runtur in Britannia nihil esse audio neque auri, neque argen
223쪽
primum recurras. Sin autem sine Britannia tamen assequi Id, quod volumus possumus:perfice, ut sis in familiaribus Caesaris Multum te in eo frater ao iuvabit meus, multum Balbus i sed, inibi crede, tuus pudor, dc labor plurimum Imperatorem liberalissimum habes, aetatem opportunissimam, commendationem certe singularem: ut tibi unum timendum sit, ne ipse tibi defuisse videare. Vale..
Modecte reprehendit Trebatium, qui Tribunatum missium,. 4 fare aetatum , recusauerat .
SCripsit ad me Caesar perhumaniter, nondum te sibi satis esse familiarem propter occupationes suas, sed certe sor . Cui aidem ego rescripst, quam milii gratum esset futurum, si quamplurimum In te studij, ossi eth, liberalitatis suae contulisset. Sed ex tuis litteris cognoui praeproperam quandacia festinari,nem tuam: dc simul sum admiratus cur Tribunatus corri ac da, dempto praesertim laborem militiae, contempin. is. Qi aerarcum Vacerra,& Manilio, nam Cornelis nihil audeo sicere cuius tu periculo stultus es: quando te ab eo sapere didicisse profiteris. in tu urges istam occasionem, & facultatem, qua melior nunquam reperietur 3 Quod scribis de illo Praeciano iurisconsulto: ego te ei non desino commendare. Scribit etiam ipse mihi, te sibi gratias agere debereia De eo, quid sit, cura ut si iam. Ego vestras Britannicas litteras expecto. Valeia
Litterarum ossisium a Trebatio requirit: monet, ne reditum in Urbem pra opere cupiat .
IAmdiu ignoro, quid agas,nihil enim scribis; neque ego ad te his duobus mensibus cripseram , quia cum c hincta fratre meo non eras; quo mitterem,aut cui darem, nesciebam Cupis scire,quid agas,& ubi sis hiematurus.Equidem velim,cum Caesare
224쪽
. rare; sed ad eum propter eius occuliniones nihil sum ausus scribere; ad Balbum tamen scripsi:tibi deesse noli. Serius potius ad nos,dum plenior. Quod huc properes, nihil est, praesertim Vincerra mortuo.Sed tibi consilium non deest;qaed constitueris cupio scire.Cn.O uius, nCn.Cornelius tuus equidem famili xis,summo genere natus,terrae filius:is m quia cit tuum familiarem esse,crebro ad cςnam inuitat;adhuc non potuit perduce xe:sed mihi tamen Natum est.Valta
Leuitatis Trebatiumper iocum arguit,quiascripserat e Caesarii malis iureconsultum videri item timiditatis, quia transire in Brittaniam cum Caesare recusaris ; alia nonnulla.
CICERO S. D. TREBATIO. , IO Egi tuas litteras,ex quibuς intellex te Caesari nostro valde
iureconsultum videris.Est,qubd gaudeas,te in ista loca v nisse,ubi aliquid sapere viderere.Quod si in Britanniam quoque profectus estes , profecto nemo in illam tanta insula peritior te
fuisset. Verumtamen rideamus licet ,sunt enim a te inuitatus9 subinvideo tibi, vi tro te etiam accersitum ab eo, ad quem cael ri, non propter eius superbiam, sed propter occupationem, adspirare non possunt Sed tui in ista epistola nihil mihi scripsisti de tuis rubiis;quae mehercule mihi non minori eurae sunt, quam smeae; Ualde metuo,ne frigeas in hibernis; quamobrem camino luculento viandum censeo. Idem & Mucio, & Manilio place- ribar, praesertim, qui sagis non abundares; quamquam vos nunc Mistic satis calere audio, quo quidem nuncio valde naehercule de re timueram.Sed tu in re militari mul b es cautior, quam in ad-Nocatiorubus; qui neque in Oceano natate volueris studiosissiciuas homo natandi; neque spectare essiliarios, quem antea ne andaba am quidem defraudare poteramus. Sed iam satis iocati sumus. Ego de te ad Caesarem,quam diligentis scripserim, Iulestis;quam saepe,ego. Sed mehercule iam intermiseram,ne vid rer liberalissimi hominis, meique amantissimi voluntati erga me diffidere. Sed tamen his litteris, quas proxime dedi, puraui esse hominem commonendum. Id feci, quid profecerim facias N a me
225쪽
imid prolaeerim facias me velim certiorem , & simul de divo natu mo,consiliisq; omnibus. Scire enim cupio,quid agas, quid ex eles,quam longum istum tuum discessum a nobis futurum putes. Sic enim tibi persuadeas velim,vnum mihi esse solatiuiti, quare faellius possim pati, te esse sine nobis, si tibi esse id em lumento sciam.Sin autem id non est,nihil duobus nobis est stul.
tius me ς qui te non Romam attraham te, qui non huc aduoles. Vna mehercule nostra,vel seuera et otiosa congressio pluris erit, quam non modo hostes, sed etiam fratres nostri AEdui. Quare omnibus de rebus fac ut quamprimum sciam. Aue con-Ρ-do, aut consilio, aut re iuuero . Vale.
Conatur Trebatio de iderium Vrbis adimeret praecipit tamen , ut nisi iasiit ab Urbe, cum emolumento redeat.
CICERO S. D. TREBAΤIo. ItNU ante Roma profectus esses, nunc eam certe relinque res quis enim tot inter regnis iureconsultum desiderat ego omnibus unde petitur, hoc consit ij dederim, ut a singulis Intre regibus binas aduocationes postulenta Satis ne tibi videor iabs re ius ciuile didicisse3 Sed heus tu quid agis ecquid fit video enim te iocari per litteras. Haec signa meliora sun quam in smeo Tusculano; sed quid sit, scire cupio Consuli Fidem te a Caesare scribis, sed ego tibi ab illo consuli mallem. Quod si aut
sit, aut futurum putas; perfer illam militiam, dc permane: ego lenim desiderium, tui spe tuorum commodorum consolabori lSin autem ista sunt inaniora,recipe te ad nos. Nam aut erit hic aliquid aliquando; aut si minus, una mehercule collocutio nostra pluris erit, quam omnes Samarobrinae. Denique,si te cithretuleris sermo nullus erit: sin frustra diutius, abfueris; nor amodb Laberium, sed Uiam sodalem nostrum Valerium pertimesco; mira e in persona induci potest Britannici iuro consul- i. Haec ego non rideo , quamuis tu rideas, sed de re seuerissima tecum, ut soleo, iocor. Remoto ioco, tibi hoc amicissimo animo praecipuo: ut, si istic mea commendatione tuam dignitarem obtinebis, perieras nostris desiderium ; honestatem, & D- lcultates tuas augeas;sin autem ista irigebunti recipias te ad nos..
226쪽
Omnia tamen, quae vis, & rua virtute profectibin nostro suimino erga te studio consequere. . .
Ex intermissione litterarum arguit Trebatium Epicureum esse fastum, ET in eo locatu.
MIrabar quid esset, qudo tu mihi litteras mittere inter misisses. Indicauit mihi Pansa meus, Epicureum te factum. O castra praeclarat quid tu fecisses v re Tarentum,non Samarobrinam misissem: Iam tu mihi non placebas,cum idem intuebare,quod & Titius familiaris meus. Sed quonam modo ius ciuile defende cum omnia,tua causi facias,non ciuium ςVbi porro illa erit formula fiduciae.-inter bonos bene agere oportet; quis enim est bonus,qui facit nihil,nisi sua caussa. c,odius statues communi diuidundo, cum commune nihil possit esese apud eos, qui omnia Volupi te sua metiuntur. Quomodo autem tibi placebit Iouem tuidem iurare, cum scia nouem stratum esse memini posse. id fiet porro populo Vlubrano, fitu statueris non oportere. inare, si plane a nobis deficis, moleste fero: sin Panis assentari commodum est: igno scormodo scriberς aliquando ad nos quid agas, di a nobis quid agi, quid fieri, aut curari velis. Vale .
Intermissionis litterarum caullam dicit: quam nam accipient Trebatio, inde occasionem arripit liberius iocandi.
CICERO S. D. TREBATIO. 13 A Deo ne me iniustum esse existimasti, ut tibi irascereret
quod parum mihi constans, & nimium cupidus dec dendi viderere ob eamque caussam me arbitrarer litteras ad te iamdiu non misisse ξ Mihi perturbatio animi tui, quam primis litteris prispiciebam molestiam attulit; neque alia suit ulli caussa intermissionis litterarum, nisi quod ubi esses plane nesciebam. Hic tu me etiam insiumlas,nec satisfactionem meam accipia. Audi, mi Testa, utrum superbiorem te pecunia is
227쪽
clt, an quδd te Imperator consulit 3 Moriar, ni quae tua glestia
est puto te malle a Caesare consuli, quam inaurari. Si vero utrumque est , quis te ferret, praeter me, qui omnia ferre possumned ut ad rem redeamae istic inuitum non esis,vehementer gaudeo, ut illud erat molestum, sic hoc est tueundum ;tantum metuo , he artificium tum tibi parum prosit; Nam, uraudio, istic. ,, Non ex iure manu consertum sed mage ferre.,, Rem repetunt.
Et tu soles ad vim faciundam adhiberi Neque est, quod Illammeeptionem in interdicto pertimescas,-tu prior ut hominibus armatis veneris. Scio enim te non esse procacem in i cessendo. Sed ut ego quoque te aliquid de nostris cautionibus admoneam ; Treuitos vires censeo. Audio Capitales esse rmallem, Auro, Argento, alae essent. Sed alias iocabimus Tu ad me de istis rebus omnibus scribas velim quam diligentiai-itie. Ad' III. Non. Mart. Vale.
Familiariter, o iocose Trebatium reprehendit , qui littera, nullas miserat .
CICERO S. D. TREBATIO. I CHrysippus Vettius, Cyri archites hi liberius, secit, ut te in
non immemorem putarem mei, salutem enim mihi verbis tuis nunclauit. Valde iam lautus es, qui grauare litteras ad me dare homini,praesertim prope domestico . Quod si scist ereoblitus es, nimis multi iam te advocato caussa cadent: Sin nostri oblitus es, dabo operam, ut istuc veniam antequam plane ex animo tuo effluam.Sin aestiuonim timor te debilitat,aliquid excogita, ut fecisti de Britannia. Illud quidem perlibenter audiui ex euem Chrysippo,te esse Caesari familiarem. Sed mehercule mallem, id quod erat aequius, de tuis rehus ex inis litteris,quam saepissime cognoscererquod certe ita fieret,si tu maluisses beneuolentiae, quam istium iure perdiscere. Sed hoc i cati sumus & tuo more, & nonnihil etiam nostro. Te valde
amamus, nosque a te amari tum Volumus, tum etiam confidimus . Vale.
228쪽
I eclarat suum absentis Trebatis desiderium, oe gratularum de C. familiaritate .
O Vam sitit morosi, qui amant, vel ex hoc intelligi potest. Moleste serebam antea te imitum istic esse: pungit me rursus , quod scribis te esse istic libenter. Neq; enim tunc inea commendatione te non dele stari, facile patiehar: & nunc angor quidquam tibi sine me esse iucundum. Sed tamen hoc malo nos ferre desiderium, quam te non ea, quae spero, consequi. Quod vero in C. Marij suauissimi, doctissimique hominis fa-n illaritatem venisti,non dici potest,quam valde gaudeam qui, fac ut te quam maxime diligatiMihi crede,nssiit ex ista Prouincia potes, quod iucundius sit deportare. Cura, ut valeas.
raudare videtur Trebatium, Ut sapientem, qui belli pericula vitaret: sed re vera notat ut timidum. Adbcribit de
' uio, de Trebatij diuitijs, de superbia, per iocum. CICERO S. D. TREBATIO. 16 IN Equo Troiano scis esse in extremo, SERO SAPIUNT.
Tu ramen, mi vetule, non sero.Priarim quod illas rabiosulas: sat fatuas dedisti. Deinde, quia in Britannia non nimisi ιλοθερωρον, te praebuisti, plane non reprehendo. Nunc vero inhibernis insectus mihi videris:itaque te commouere non curam que quoq; sapere oportet, id erit telum acerrimum. Ego,si soris coenitatem- Cn. Oct auis, familiari tuo, non defuissem: cui tamen dixi,cum me aliquoties inuitaret. Oro te,quis tu es sed mehercule, extra iocum, homo bellus est: vellem , eum teriam abduxistes. id agatis ecquid in Italiam venturi sitis hac hreme, fac pleia sciam, Balbus mihi confi masit te diuitem suturum. Id utrum Romano more locutussi, bene nummatum te sutorum: an, quo modo Stoici dicunt, oi ies esse diuites, qui coelo,& tetra fi ui possunt,postea videro. mi istinc veniunt;mpobiam tuam accusant, quod negent te percun tantibus re- . N spo
229쪽
ondere. Sed tamen est,quod gaudeas,constat enim inter ori nes, neminem te uno Samarobrinae iuris peritiorem esse. Vale.
GratulaturTrebauto,quod vi reditu in Urbem iam non amplius
cogitet ; ct hortatur, ut Casaris amicitiam plurimi Imiat: quam μὰ fructuosa promittis , inseque ipse recipit ,
EX tuis litteris, & Qui nisto fratri gratias egi& te aliquando collaudare potain, quod iam videris certa aliqua in sententia constitisse, Nam primorum mensium litteris tuis v hementer commouebar, qudd mihi interdum pace tua dixerim) lauti in Urbis:urbanitatisque desiderio,interdum piger,ih-terdum timidus in labore militari, saepe autem etiam,ῆuod a te alienissimum est. sub impudens videbare. Tanquam enim syngrapham ad Imperatorem, non epistolam , attulisses, sic pecunia ablata, domum redire properabas: nec tibi in mentem veniebat eos ipsos, qui cum syngraphis venissent Alexandriam , nullum adhuc nummum auferre potuisse. Ego,si mei commodi rationem ducerem,te mecum esse maxime vellemmonenim mediocri assiciebar vel voluptate ex consuetudine nostra, vel utilitate ex consilio, atque opera tua. sed, cum te ex adolςscentia iva in amicitiam ι & fidem meam contulisses: semper re non modo tuendum mihi, sed etiam augendum, atque ornandum putaui. Itaque, quoad opinatus sum me in Prouinciaria exiturum; quae d te vltro attulerim, meminio te credo. Posteaquam mea mutata ratio est,cum viderem me a Caesare ii norificentissime tractari, dc unice diligi: homsnisque liberalitatem incredibilem, singularem fidem nossem; sic ei te commendaui, dc tradidi, ut grauissi ine, diligentissimeque potui. Quod ille ita, & accepit , & mihi stem litteris signincauit, &tibi verbis is & re ostendit, mea commendatione sese valde esse commotum, Hunc tu virum natius, si me aut sapere aliquid, aut Velle tua caussa putas, ne dimiseris : dc si qua te sorte res aliquando offenderit, cum Ille aut occupatioile, aut dissiculta-xe tardior tibi erit visua, perserto, D ultima expectato: quπ
230쪽
oties, & iucunda, & honesta praestabό. Pluribus te hortari
non debeo: tantum monm, neque amicitia confirmandae clarissimi, ac liber lim ni viri, neque uberioris prouinciae, neque aetatis magi idoneum tempus, nochamiseri , te esse ullum unquam reperiurum. Hoc quemadmodum vos scribere soletis in vestris libris, idem Cornelio videbatur. In Britanniam te non esse prosectum; vehementςr gaudeo: quod & tu laboret caruisti; ego te de rebus illi non audiam. Vbi sis hibernaturus, qua spe,aut condition perscribas ad me velim, Vale.
T dat Trebatium, qui de militia cum Cafare perso πώ ese gitaret: iocatur praeterea in illius parsimoniam,quia tori γrat in palimpsesto ' i
ACcepi a te aliquot epistolas uno tempore, o studiuersis temporibus dederas. In quibus me caetera delectarunt et significabant enim te istam militiam iam firmo animo ferre esse fortein virqm, δέ constantem; quae ego paulisper in te ita desideraui, non imbecillitate animi tui, sed magis ut desider nostri te *stuare, putarem, inale perge, vi coepisti; sorti animo istam tolera militi , mylta,mihi crede,asseMere: egueui renovabo conimendationem, sed tempore. Sic haheto, non tibi maiori esse curae, ut iste tuus ι me di essus sep Mosi sumpi tibi sit,quam mihi. Itaque q'and0 vςstrae cautipyes instrmae sunt, graeculam tibi misi caqtionem chirographi rhei. Tu me velinicie ratione Gallici belli certiorem facias; ego enim ignauissim cuique maximam sidem habeo. ed ut ad epistolas tuas redeam caetera belle; illud miror, quis solet eodem exemplo plu dare, quam qui sua manu scribit; Nam, q* in palimpsesto. saudo equidem parsimoniam, sed miror, quid in illa chartula suetit, quod dolere maliteris, quam haec scrisere, nisi forty thas mulasmon enim puto te meas epistolas deler' ut re nas tuas. An hoc significas, nihil heri,frigere te, ne charta. quidem tibstuppeditare; Iam ista tua culpa .est,aut verecundia tecis extin