장음표시 사용
191쪽
Primum agit de libro,quem in Casarem scripserati deinde stu. diose rogat, ut veniam sis a Caesare, potestatemque impetret
VM tibi non tam celeriter libere est reditus Ignosce ti-ς mori nostio, & miserere temporis. Filius ut audio, pertInapi.; neque iniuria si liber exisset; quando non tam liuerest quo animo scribatur, quam quo accipiarur in ea res inepte milii noceret: cum prπιςrtim adhuc styli poenas dem. Qua quidem in re lingulari tum sato; nam, cum mendum 'ripturae t
tura tollatur stultitia fama multetur; meus error exilio corrigi, tur: cuius summa criminis est, quod armatus aduersario male- . dixi. Ne r o nostrum est, ut opinor, quin vora victoriae suae s cerit ; nemo quin euam, cum de alia re immolaret , tamen eo quidem ipso tempore, ut quamprimum; aesar superaretur, o tarit . .l loc si non tagitat;omnibus rebus fel ἰx est; si scit in per-- suasus est: quid irascitur ei, qui aliquid scripsit contra tuam voluntate ita cum ignorit omnibus, qui multa Deos venerati sint contra eius salutem λ .Sed , ut eodem reuertar: caussa haeci fuit timoris: scripsi de te, parce medium fidius, & timide, non reuocans me ipse,sed pene refugiens. Genus autem hoc scrip-lutae non modo liberum,sed incitatum atque elatum esse debere,quis ignorat; silutum existimatur esse, alteri malediceret tamen cauendum est,ne in petulantiam incidas: impeditum - ipsum laudare, ne vitium arrogantiae subsequatur: solum vero liberum alterum laudare: de suo quidquid detrahas, necesse est aut infirmitati, aut inuidiae astagnetur. Ac nescio, an tibi gratius, opportuniusque accideris, nam, quod praestare non poteram, pr imum erat non attingere e secundum beneficium, quam parcissime sacere, sed tamen ego me quidem iustinui: multa minui: multa sustuli: complura ne posui quidenuo. Quemadmodum igitur, scalarunt, gradus si alios tollas, alios incidas, nonnullos male haerentes relinquas , ruinae periculum struas, non adscensum pares; sic tot malis tum victum, tuin infractum studium scribendi , quid dignum auribus, aut probabiυ
192쪽
le potest afferreὶ Cum vero ab ipsius Caesaris nomen veni, toto corpore contremissico, non poenae metu, sed ipsius iudicii; toriam enirn Caesarem non noui. Quem puras animum e M ubi s cum loquitur hoc probabit, hoc verbum iaspiciosum est: quid si mutuo at vereor ne peius sit. Age vero, laudo aliquem ;mum offendoὶcum porro offendam,quid si non vult armati stylum persequitur: victi, & nondum restituti quid faciet 3 Auges
etiam tu mihi timorem, qui in Oratore tuo canes tibi per Brh-rum , dc ad excusationem socium quaeris. Vbi hoc omnium patronus facit; quid me veterem tuum, nunc omnium clientem sentire oportet In hac igitur calumnia timoris, dc caecae suspicionis tormento, cum pinrima ad alieni sensus coniecturam, non ad suum iudicium, laribantur, quam dissicile sir euaderedi minus expertus es quod re ad omnia summum,atque a excellens armaust ingenium , nos sentimus. Sed tamen ego filio dixeram, librum tibi legeret,& aufervet: atri ea conditione daret, si reciperes te correcturum hoc est, si totum alium sacores.De Asiatico itinere, quanqua summa necessitas praemebar,
ut imperasti, feci. Te pro me quid horter videas temus venisse, quo necesse sit de nobis constitui. Niliti est; mi Cicero, quod filium meum expectes; adolescens est; omnia excogitare vel studio, vel aetate, vel metu non potest ; t tum negotium stu sustineas, oportet, in te mihi omnis spes est: tu pro tua prudentia quibus rebus gaudeat, quibus capiatur Caesar, tenes; a re - omnia proficiscantur, & per te ad exitum perducantur, necesse est; apud ipsum mulium, apud eius omnes plurimum potes . Vnum si tibi persuaseris,non hoc esse tui i meris,si quid rogatus fueris,ut facias, quanquam id magnum,& amplum est si Iorum tuum esse onus, perficies ; nisi forte aut in miseria nimis stulte, aut in amicitia nimis impadenter tibi onus impono. Sed utrique rei excusationem tuae vitae consuetudo dat: nam quod ita consueti pro amici laborare, non iam sic sperant abs te, sed etiam sie imperant tibi familiares. Quod ad librum attinet, quem tibi filius dabit, peto a te, ne exeat; aut ita corrigas, ne mihi noceat. Vale.
193쪽
AD CAEC. ET ALIOS. 273 ARG V ME NT V M. Datum sibi a Balbo, ct Oppio scribit, ut Cacira liceret esse ista
Sicilia, ibique ut commoretur suadet.
CVm esset mecum Largus , homo tui studiosus, 'locutus Kal. Ian.tibi praefinitas esse; quod omnibus in rebus perspexeram, quae B ilbus, & oppius, absente Caesare, egissent, ea solere illi rata esse; egi vehementer cum his, ut hoc mihi darent , tibi in Sicilia, quoad vellemus, uti esse liceret Qui mihi consuessent aut libenter polliceri, si quid esset ellismodi quod
eorum animos non offenderet; aut etia D negare, & afferre orationem, cur negarent; huic meae rogationi potius non continuo responderunt . eodem die tamen ad me reuerterunt: mihi hoc dederunt, ut esses in Sicilia, quoad velles se praestaturos, nihil ex eo te offerisionis habiturum.Quando,quid tibi permittatur,cognouisti : quid mihi placeat, pero te scire oportere . Actis his rebus,litterae a te mihi sunt redditae,quibus a me consilium petis, quid sim tibi auctor, In Siciliane subsidas , an ut ad reliquias Asiaticae negotiationis proficiscare. Haec tua deliberatio non mihi conuenire visa est cum oratione Largi. Ille senim mecum, quasi tibi non liceret in Sicilia diutius comm rari , ita locutus erat:tu autem, quasi concessum sit, ita deliberas . Sed ego, siue hoc, siue illud est, in Sicilia censeo commo- .randum; propinquitas locorum, vel ad impetrandum adiuuat
crebris litteris, & nuncijs,vel ad reditus celeritatem,re aut imis petrata,quod spero,aut aliqua ratione consectarquamobrem s- Censeo magnopere commorandum. T. Furfano Posthumio D. miliari meo,legatisque eius,item meis familiaribus,diligentissi: me te commendabo, eum venerint:erant enim omnes Mutinet
viri sunt optimi,& tui similium studiosi,& mei necessarij. Quae mihi venierit in mentem,quae ad te perdinere arbitrabor,ea me sponte faciam: si quid ignorabo, de eo admonitus omnium studia vincam. Ego, etsi coram de te cum Furfano ita loquar, ut tibi litteris ad eum nihil opus sit; tamen quoisiam tuis placuit te habere meas lirieras,quas ei redderes,morem eis gessi. Earum litterarum exemplum infrascriptum est ...Vale.
194쪽
Breuis Hi epistola , sed, perferita comamn Gnis exemplum . . L
M. CICERO S D. et Evis. PROCOS. .
CVio A. incina tanta mini familiaritas. consuetudoque 'semper fuit, ut nulla maior es e possit; nam & patre eliis claro homine, forti viro, plurimum usi sumus & hunc a pue ro, quod & spem mihi magnam asserebat sui imae probitatis,su Dimaeque eloquentiae,& vivebat mecum coniunctissime non solani ossi ijs a Dicitiae,sed etiam stud ijs cmmunibo', sic semper dilexi,ut non vllir cum homine coniunctius viverem . Nihil attinet me plura scriberer quam mihi necesse sit eius salu-rem,.& fortunas; quibuscumque rebus possim tueri, vides. R Equum est, ut, curn cognorim pluribus rebi s, quid tu de denoru ri fortuna, ae de Reipublicae calamitatibus sentires, nihil a te petam, nisi ut ad eam voluntatem,quam tua spontE erga Caecinam habiturux esses,tantus cumulus accedat commendatione mea quanti me a te fieri intelligo. Hoc mihi gratius facere, nihil potes . Vale.
Possieetur Didquid pote ad eius in umitatens,neque nullam spem fortuna melioris ostendit.
CICERO S. D. TREBIANO. . IOEGo, quanti te faciam, semperque fecerim, quanti me a te fieri intellexerim sum mihi ipse testis . Nam de consilium xuum, vel casus potius, diutius in armis ciuilibus commorandi, semper mihi magno dolori fuit: dc hioeuentu L bd tardius, quam est aequum, dcquam ego vellem,recuperes ortunam, dcclignitatem tuam, mihi non minori curae eiu qum semper fuerint casus mei. Itaque Ac Pis humuleno.& xtio, de saepsesime Attico nostro,proximeque Theudet liberio tuo totum me patefeci: dc his singulis saepe dixi quacumque re possem, moi bi, de liberis luis satisfacere cupere; idque tu ad tuos velim strisbas i, haec quidem ceres, quae in potestate mea iant, ut operam,' studium, consilium, rem, Mem meam sibi ad onmes reL par
195쪽
putent. Si auctoritate,& gratia tantum possem,quantum in ea Risublica,de qua ita meritus sum,posse deberem tu quoque is esses qui iuisti,cum omni gradu amplissinio dignissimus, tum certe ordinis tui laclle Princeps. Sed quando eode o tempore , eademque de caussa nostrum uterque cecidit; tibi de illa polliceor,quae supra scripsi,qta sunt adhuc mea;& ea,quae pie terea videor mihi ex aliqua parte retinete,tanquam ex reliqui sprἱstinae dignitatis. Neque eniis ipse Caesar,ut multis rebus intelligere potui, est alienus a nobis; & omnes fere familiarissimi eius, casu deuinisti magis meis veteribui 'Echs, modiligenter obseruiat,& colunt. Itaque,si quis mihI erit aditus de tuis i tunis, idest de tua incinuinitate, in qua sunt omnia agendε, quod quidem quistidie magis ex eorum sermonibus adducor , ut ipereis, agam per me ip se, moliar. singula pexsequi non est necesser uniuersum studium meum, & beneuolentiam ad te' de sero. Sed magni mea Intexest:hoc tuos o nes scire,quod tuis Iuteris fieri potest, ut intelliga't, omnia Ciceronis patere Trebiano;hoc eo pertinet, ut nihiLexistim ent esse ta dimcitri quo non, pro te mihi susceptum, iucundum sit taurum. Valet;
ARGUMENT V - .Hcusatio cur non scripserit: coit aris premissis inlioram m
CICERO S. D. TREBIANO. . . . Hῆ Ntea misissem ad te litteras,si genus scribendi inuenirem. unx Tali enim tempore, aut c'nsolari amicorum est, aut pol Iiceri:consolauone non utebar quod ex multis audiebam,quam fortiter, sapienterque ferres iniuriam temporum; quamque te vehementer cons-aretur conscientia factorum , A coaliorum tuorum od quidem si facis,magnum fructum studiorum optimorum capis, in quibus te scio semper esse versatum:
que ut facias,erum te hortor. Simul & illud rcti, homini seritissimis ierum,& exemplorum,& omnis vetustatis,ne ipse quidem rudis, sed in studio minus fortasse, Oam vellem , at in re o i atque u lus etiam, quam ellem versatus, spondeo, tibi
196쪽
se, qui plurimum potest, quotidie mihi delabi ad aequitaretii, &ad rerum naturam videtur,& ipsa caussa ea est,ut Iam simul cuRep.quae in perpetuum iacere non potest, necessarid reuiuiscat, atque recreetur:quotidieq; sit aliquid lenius,& liberalius,quam timebamus. Quae quoniam in temporum inclinationibus saepe patuis pqsita sunt;omnia momenta obseruabimusmeque ullum praetermittemus mi iuuandi, & liberandi locum. Itaque illud alterum,quod dixi,litterarum genus quotidie mihi,ut spero,fiet procliuius, ut etiam polliceri possim, id re, quasia verbis faciam libentius. Tu velim existimes,& plures te amicos haberet,qua qui in isto casu sint,ac suerint,quantum quidem ego intelligere uerim;& me concedere eorum memini. Fortem fac animuhabeas, & magnum, quod est in uno,tς,quae sunt in fortuna ν, temporibus regentur, & consilijs nostris prouidebunt- Vale.. ARGUMENTVM.
Gratulatur de reditu in patria impetrato: hortatur, ut prat terita ex animo deleat, dignitatisque recuperationem rei familiaris iactura anteponat.
Dolabellam antea tantummodo diligebam ; obligatus ei
nihil eram: nec enim acciderat mi hi opus esse; & ille mihi debebat, quod non defueram eius periculis. Nunc tantosum deuinctus eius beneficio, quod & antea In te,& hoc eo te in salute tua cumulatissimo mihi satisfecit; ut nemini plus debeam. a in re tibi gratulor ita vehementer,ut te quoq; m, hi gratulari, quam gratias agere malim: alterum omnino non desidero;alterum ver8 facere poteris.Quod reliquum est,quando tibi vitius, & dignitas tua reditum ad tuos aperuit 3 est tuae sapientiae, magnitudinisq; animi, quid amiseris, obliuisci; quid
recuperaueris, cogitare. Vives cum tuis: viues nobiscum, plus
aequisiuisti dignitatis,quam amisisti rei familiaris:quae ipsa tum esset iucundior,si ulla res esset publica. Uestotius noster familia.. ris ad me scripsit,ie mihi maximas gratias agere; haec Praedicatio tua mihi valde grata estieaque te uti facile patio cum apud adios, tum ebercule apud Sironem nomini'amicum. Quae enim
197쪽
enim facimus,a prudentissimo cuique maxime probat ese v ὲuanas. Te cupis videre quamprimum. Vale.
Gratulatair de reditu impetraus, s ad con statim- a cribis quadam perditis rebus aptiora.
CRatulor tibi, mi Balbe, vereque-iutore nec sum tan stulitas, ut te usura falsi gaudij Hii velim: deinde iran rςpente , atque sta cadere, Vr nulla res re ad *quitatem animi postea pist extollere. Egi ruam caussam apertius quam tempora nostra serebant; vincebatur enim scrtuna ipsa debilitate , gratis nostrae tui claaritate meo perpetuo erga π amore , culto a te diligentissime. Omnia promissa confirmata, cerra, rara sunt,quae ad redirum, la tur em i ua in pertinent. Vidi cognoui. interfui. Etenim omnes Caesaris familiare* satis o portune habeo implicatos consuetudine, heneuolentia εἰ sic, ut cum ab Illo discesserint, me proximum habeant, Hoc Pansa, Hlatius, Balbus, Oppius, Marius, Pontium ius plane ita faciunt, ut me unice diligant; quod si mihi pro me effciem duin suisset: non me pinniterer pro ratione temporum ii esse molitum. Sed nihil est a me instruitum temporis caussa , veteres mihi necessitudines ciam his omnibus intercedunt: quia bustum ego agere de te non destisi: principem tamen habui mus Pansam, tui studiosissimum, mei cupidum et qui valet apud illum non ininus auctoritate, quam gratia . Cimber aurcm Tillius mihi plane satisfecit, valent tamen apud Caesarem non tam a inbitio is rogationes,quam necessariae: quas quia Cimber habebat, plus valuit, quam pro ullo alla valere potuisset. D ploma statim non est datum ; quod micifica est impr itas in quibusdam, qui tulissent acerbius, veniam tibi dari, quam illi appellant tubam belli ciuilis r inultaque ira dicun , quas non audeant id bellum incidisse. male vii qm est occultius age dum:neque ullo mcdo diuulgandum,de te iam este persectum: sed id erit perbreui: nec habito, quin, legente te si s litteras/ ς onsecta iam res ivlura uti Pansa quidem mihi,graui hqrab.
198쪽
terius, non soloen confirmauit, enim rium recepit, peleeleriter se ablaturni diploma. Mihi t inen placuit,haee ad te scribi minus enim te firmum sermo Appuleiae tuae, lacrimaeque amplae declarabanti quam significari litterae tuae: atque illae arbi- luabantur, cum a te abessent ipsae, multo in grauiore te cura i turum. ,are magnopere putaui angoris, & doloris tui leuandi caussa pro ceriis ad te ea,quae essent certa perscribi oportere . Scis me an ea sic solitum esse scribere ad te magis, ut consolarer sortem virum, atque sapieἡtem, quarti ut exploratam spems salutis ostendere; nisi eam, quam ab ipsa Rep.cum hic aedo, ex. l , tinctus esset,sperari oportere censerena.Recordare tuas litteras, quibus Jc magnum animum mihi semper ostetidisti, & ad omnes casus serendos constantem,atque pararum. Quod ego non, mirabar, cum recordarer te, dc a primis temporibus aetatis in is lRep. esse velatum, dc ruos magistratus in ipsa discrimina inci- ldisse salutis, fortunarumque com inlum, dc in hoc ipsiim bellum esse in3ressum,non solum,ut victor beatus, sed etiam, si ita accidisset,victus ut sapiens esses. Deinde, cum studium ritui consumas in visorum fortium factis memoriae prodendis: co derate dehes, nihil tibi esse commit endam, quamobrem eoi rum,quos laudas, non re similem piaebeas. Sed haec oratio in gis esset apta ad illa tempora, quae iam effugisti: nunc vero tam, tiam te para ad haec nobiscum serenda. Quibus ego,si quam me.' dicinam inuenirem, tibi quoque eandem traderem: sed est unum per iugnam, doctrina,ac litterae; quibus semper usi sumus: quae secundis rebus delectat labem modo habere videbantur; nunc vero etiam salutem.Sed, ut ad initium reuertar,cane dubites,quin omnia de salute, ac reditu tuo pei secta sint. Vale.
ARGUMENTUM. . Scribit, se bene sperare de Ligari; saluter ad eamque imperamdam omniasua polliserunditerim hortatur,ut aduersam fortunam moderate erat.
ETsi tali ido tempore mle, aut consolandi. aut iuuandi tui caussa, scribere ad te aliquid pro nostra amicitia oportebat , ta inen adhuc id pon feci; quia neque lenire videbar ora
199쪽
flane, neque leuare posse dolorem tuum. Postea verb ouas, magnam spoliabere caepi, fore rite breui temhori deos men haberemus; sacerie non potui quin tibi & sententiath; ω voluntatem Melararem meaiii: Primum igitiir scitibi es, Modintelligo,& pespicio, non fore ih te Cylarem dario rem f. Nani& res eum thotidie, & dies, & opinio homimum, re ut mihi
videtur; etiam sua natura mitiorem facit: ldfecum de reliquis sentio,ium de te etiam audio ex familiarillimis eius. Quibus ego ex eo temptite, quo primum ex Africa nuncius vEnisi supplicare una cuin fratribus tuis non destiti; quorum quideri& virtus, dc pietas, & amorih iis singularis, & assidua per petua salutis tuae cura tantum proficit, ut nihil sit, quod non ipsum Caesarem tributurum existimem. Et si tardius fit, quam volumus ; magnis oceupationibus eius, a quo omnia petuntur, itus ad eum diffieiliores fuerunt: &simul Asticanae caussae iratior diutius velle videtur eos habere sollicitos, a quibus se putat diuturnioribus esse molesius conflictatum. Sed hoe Minintelligimus eum quotidie remissius, & placatius serre. mihi crede, & memoriae manda, me tibi id affirmasse, te ii istis molestias divitiis h6hsumtum: Quando,quid sentirem,exinposui,quia vellam lua caussa; re potius declarabo, quam o alione. Et vero, si latitum possem,quantum in ea Re p. de qua iratas meritus suria, ut tu existimas, posse debebam; ne tu quHem In istis incommodis esses : eadem enim caussa opes meas fretir, quae tuam salutem in discrimen adduxit. Sed tamen, quidquid imago veteris meae dignitatis, quidquid reliquiae gratiae valebunt , studium, consilium , opera, gra tia, fides mea nhilo loco de erit tuis optimis fratribus. Tu fac habeas sortem animum , quem semper habitisti;primum ob eas caussas,quas se ipsi dei oe,quod ea de Rep. sem per voluisti,atque sensisti, ut non hi bnunc secunda sperare debeas,sed etiam, si omnia aduersa essen tamen conscientia, & factorum, & co illorum uotlim,quet cunque iaciderent, foetissimo, & maximo animo ferre debe
200쪽
ME scito omnem meum laborem,omnem operam,curato, studium in tua salute consumere. Nam cuin te semper maxime dilexi; tum iratrum tuorum, quos aeque, atque tecto , summa beneuolentia sum complexus, singularis pleras, amorque fraternus nullum ne patitur offici, erga te, studiique munus,aut tempus praetermittere. Sed quae faciam,secerimque pro te ex illorum te litteris, quam ex meis malo cognoscere ;quid autem sperem, aut confidam, & exploratum habeam de salute tua,id tibi a me declarari volo. Nam si quisquam est timidus in magnis, periculosisque rebus, semperque magis aduersos rerum exitus metuens, quam sperans secundos ; is ego sum: & si hoc vitium est, eo me non carere confiteor. Ego idem tamen, cum ad IV. Kalend. Intercalares priores, rogatu fratrum tuorum venissem mane ad Caesarei atque Omnem in adeundi,& conueniendi illius indignitatem, & molestiam pet- tulissem; cum fratres, dc propinqui tui iacerent ad pedes,& ego essem locutus, quae caussa,quae tuum tempus postulabat; non is isti m ex oratione Caesaris, quae sane mollis, & liberalis fuit, sed etiam ex oculis, & vultu, de multis praeterea signis,quae facilius perspicere potui,quam scribere,hanc in opinionem disces si, ut mihi tua salus dubia non esset. Ouamobrem fac animo magno, fortique sis: . si turbidissima sapienter serebas, tra quilliora laete rcras. Ego tamen tuis rebus sic adero, ut difficii- limis taneque Caesari solum , 4ed etiρm amicis eius omniNIS, quos mihi a inicissimos esse cognoui; pro te,sicut adhuc seci,libentissime supplicabo. Vale.
Continet hac epistola, omnium breuissima gratulationem, bene lentiam, obscium.
TIbi gratulor, mihi gaudeo,te amo,tua tueor. A te amari,& quid agas quidque istic agatur cerrior fieri vol Vale.