장음표시 사용
32쪽
T lx tenerossuperas annos, es praelia tractus s institu rie per arma venis. Regna tibi invadit mutor. Qua Regna periclis Tuta rear, Truor quoque Regna rapit tySedne cede malis. Sceptrum ferro assere. Regni sicia haec fuerint optima. Per de malos.
Vogonus Mnata genitus post Parentem regnat. Puer in tutela Rohoviiij Versovicensis relictus, tantlim a Tutore Principatu non est exutus. Diutius, quam publicum bonum pateretur , dum adolestit pupillus, Bohemiam rexerat Rohovitius, & tamen adulto jam Principi solium denegabat. Ultra sua vota Cupiditas humana eX- currit. Cujus olim impudensitierat votum, Regnum pro alio administrare , hic jam sibi Regnum vindicabat. Itum est ad arma ; &Vogenus ipse sua manu a perduelli poenas exegisset, nisὶ hemi Proceres , a praelio adolescentem retrahentes, ad majora tantam indolem relervandam censuisIent. Ubi Principis copias vidit, recellit cum suis in oppidum natura atque arte munitum Rohovitius. Sed, longa attritus obsidione, eruptione dum parat,hostiles manus incurrit, suique Principis in conspectum adductus, unum precatus est; ne carnificis E a manu
33쪽
manu periret. Miserum ambitionis votum. Cum turpiter vixi sic non pudeat, pudet inhonesta morte scelerum poenas luere. Imperatum est publica ex
arbore suspendium, ad quod ipse sibi laqueum inij-
ceret. Res domi Composita, coepit foris turbari. Hinc Misnij, illinc Moravi Bohemiam aggrediuntur. Illos educto exercitu ad Albim pranio profligat Vogenus: Hos in Moraviam usque Victorinsequitur : Lypniciam &Butoviam MoraVorum a Ces munitillimas diripit, ac incendit. ' Subinde pace domi, forisque parta, cum crescenti Civium multitudini impar Praga videretur , Pomoerium Princeps profert, nox ossi muro , ac sossa Urbem praecingit. Vogenum immortalitate dignissimum
omnes praedicabant, cum Reipub: strenue consulentem acerba mors opprellit. Invidenda Mors est, cum ex laudum culmine rapit, nec lOCum relinquit casui, quem humana inconstantia semper minatur.
36쪽
ITirtutis monumentum ingens, sine fratre Paterni Noluii hic sceptri fiam habere decur. Ereo jubet fratrem solio consere eodem: Atque pari, Reg Dbdere fraena, manu. Quid non prasat amor 8 si id concordia morum, Regni etiam sedes excipit una duos.
HUoc humanitas, & clementia sibi essinxerant. Bohemiam a Parente haeres cum a cepisset, in administrationis partem Vratisi, una Fratrem accersivit , noluitque Elus regnare, Cum posset. Verus amor angustias non habet: &amor si velit, etiam Regnum capit duos. Tanta Fratrum concordia docuit cives a Principe non dio sentire. Vix unquam Bohemorum voluntates cum Principis studijs sic conspirarunt; Cum quemque ab eo puderet discrepare , Cui potior fuerat se terna Concordia , quam suprema etiam in se trem authoritas. Hoc Duce illatum Bohemis a Carolo Magno bellum refertur , victisque tributum indictum , a quo Bohemos Otho primuSCaesar Asbivit. Eodem regnante, integros duos menses , rapidissimi turbines Bohemiam exagitarunt : Agros prostrata segete, silvas evulsis arboribus , urbes aedificijs dejectis funestarunt. Accessit
37쪽
. xia. Pijssimus Dux subditorum populorum d mna non gravius tulit, quam sublevavit liberalius. Molae ex aerario restitutae r civibus, ex eodem data pecunia, pro damni modo subventum est. Itaq; ' Civium calamitas versia est in gloriam Principis.
Subinde , quod prodigij loco haberi possit, sequu-
- tum est. Ducis in populum beneficia in similem laudem naturam provoc runt. Auri novae sedinae illuxerunt: Annonae vilitas tanta secuta est, ut frumento emptores deessent in Bohemia. Exte nis uno, & altero obolo tantum tritici datum est , . quantum equus non ferret. Vivere optimus Dux desijt, cum aeternum illum cives Optarent. Demortui desiderium auxit improbitas successoris.
38쪽
40쪽
ira, muferitas, Hunc inclementia morum , Hunc auri turpem caca libido notat. Laetatur 'puli damnis.Gennsique ruina Cresere divitum Principis , asser amat. Ovanas hominum mentes s qua lucrae cruentum,
Si premit , ου lacerat stibilita membra caputi CRevomistius, a paterna Unestat virtute degener clementiam, Regum decus, proscripsit ex aula. Irae , qua nulla pestis humano generi pluris stetit, in Regni administratione tantum tria huit, quantum dediste ipsum mel puderet, Cum impetus resedisset. Pronus in scelera censerem non tulit , maluitque caecus ruere, quam a quopiam de ruina moneri. Annonae caritas summa vexabat Bohemiam. Culpam nemo non consere-hat in Ducem, cujus insana auri argentique cupido magnam agrestium turbam , ab agrorum cultura ad metalla eruenda, traduxerat. Unus Horimirius inventus est, qui aequissimas populi querelas deferret ad principem. Sub impio Principe pietas non exercetur impund. Illico a Duce immisia est sessorum manus , qui Horimirij horrea incenderent. Nec stetit scelus. Eodem jubente Principe, suas fossores incendunt ossicinas , & incendij reum H