Imago principum Bohemiae 61 elogiis ducum, regum, interregum, adumbrata, in novum patriae splendorem, & publicum regni decus, spractatum proposita ab illustrissimo domino, domino Michaele Francisco Ferdinando S.R.I. comite ab Althann

발행: 1673년

분량: 257페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

rimirium constituunt. Iussus causam dicere dijudicum omnium sussiragijs absolutus , unius Cre- vomisiij calculo damnatus est. Nemo alium clit- ficilius absolvit, quam qui faepius meruit damna

ri. Quae sequuntur, nescio, antiquitatisne commenta sint, an Magices, immundorum spirituum Commercio inauspicatae , pCaestigiae. erunt Horimirium tam iniqua sentcntia damnatum, ab Qquo, quem moriturus , ultimum ut alcenaere liceret, impetraverat, neci subtractum fui1- se. Ille enimvero Viisegradensi ex arce, correpto per aerem saltu , trans Moldavam , in ripa a ci opposita infidentem Horimirium, metu immunem, constituit. Addunt, antequam haec fierent, ab equo monitum equitem , ut firmus Calum c Veret. InnoCentia, etiam in suppliciorum turpis' tudine decora, fabulis non indiget, aut praestis gijs, quibus a poenarum iniquitate

eximatur.

44쪽

NEC LANUS

BOEMORUM DUX X.

A tibi cor nimiaim trepida celsaquepotentis Es animns Regis conditione minor. Hinc te nemo timet, nec qui uam diligite audent Hinc Proceres segni bella movere Duci. Sume animos. Qui multa timet, populismq; veretur, Hic cives taxiaim non jubet esse malos.

Huic animus insta Regiam celsitudinem deiectus fuit. Dum timet omnes, essecit, ut a nemine timeretur. Professa Ducis ignavia primum omnium Vratisiaum Patruum, Lusatiae Principem, ad arma excitavit. Pavidis consilia in incerto sunt. Diu haesit Neclanus, donec sensit, aut Principem sortem esse oportere, aut uti sortibus. Syderium habuit in aula virum rei bellicae peritissimum, ipsique Duci tam corpore similem, qua dissimilem animo. Hunc Ducis armis, ac insignibus clam indutum, & Principem agere, &helli munera obire jubet. Commissum in campo Thurico praelium, V ratisiao a Syderio consesso pe sectum est. Subinde Cras itius, Curimensis Dynasta, Moravorum auxilijs fretus, novum Nectano timorem injecit. Montanus, nobilis eques, Ducis authoritatem, Crasnitio occiso servavit. Ultuma haec victoria praemium videri potuit facinoris, quo

45쪽

.. , . quo uno principis dignitatem stistinuit Neclanus. Praelio illo, quo Vratisiaus cecidit, ejus filius septen- . nis Captus est. Dux illatam a Parente injuriam. oblitus, filium Duringo, Vratistat perfamiliari, tra- didit, pro dignitate educandum. Homo, qui ex

. scelere praemium quaereret, puerum non ita multo post obtruncat, caputque Nectano inter epulas osteri. Immanitate sceleris victus , velut exanimis in mensam concidit Princeps: deinde sibi redditus, ut aleres, inquit, t.5n ut ocCideres, tradidi.

Vilior apud te sanguis regius fuit, qua in spes auri ;At mihi vires confirmabas. Pestifera vis est , quα nocitura, nocendo paraturi, Non tanti mihi est Regnum, ut pueri , ut innocentis, ut patruelis sa guine infamis regnare velim. Aut praecipitio,aut laqueo finiatur perfidia, quam tot Vratistat in te coulata beneficia non vicerunt. Non potuit honestius timoris maculam Nectanus eluere, quam turpissimi sicarij sanguine. Ultus est illius necem, a quo olim Paternae caedis ultore poterat sibi, ac

Regno metuere.

46쪽

HOSTI VITIUS

BOEMORUM DUX XL

48쪽

HOSTI VITIUS

BOEMOR UNI DUX XL

TUnciscat in campn Fratris furarimprobiu. Aia Regnandi Fratres mutua bella docet. Sed bene tabuluit rum Dem; ille triumphat , Quem victi in Fratris vincere damna piget. Disite Magnanimas victoris Principis iras.

Cum victo proprium dimidit Imperium. Hostivitius demortui parentis solium , ingemii Bohemorum ordinum plausu constendit. Amore omnium munitum, unius Crosmiiij Versovicensis odium exagitavit. Crosmilius ex ijs erat, qui fortunae suae indignantur: selicitatem , quam a virtute non sperant, a scelere exigunt i Regna perturbant, vel ut miseriam evadant, vel Msoli sint miseri. Hic ergo Mistobogium Hostivitii

fratrem , spe Principatus obtinendi facta, in Fratrem coepit impellere. Ad Regna & sceptra sua sponte seruntur animi. Pessimi consiliarij verbis incensus Mistobogius fratrem serro petijt, ut auro potiretur. Verum praelio ab eo victus, & tamen in Regni partem acceptus, sensit, quam bono fratri injuriam fecisset. Redintegratus inter Datres erat amor, cum Crosmilius , novas turbas moliri aggressus, Sucoslaum, Bilinae praesectum, in D cem commovit. Quidam in hoc nati videntur, ut

49쪽

quiescant ipsi nunquam, quietem alijs semper invia deant. Cress militaris hominis virtute Sucosi,us in praelio captus est, & a militibus , etiam ren ente Principe, membratim discerptus. Post haec , quieta jam ab intestinis rumoribus Bohemia, Mistinbogius , sola latius regnandi cupiditate tactus, in

Suatoplucum loravorumRegem,Christianis tunc primum initiatum sacris, arma convertit. Hostia vitius Fraternum scelus aegre tulit, nihilque non tentavit , ut ab iniquissimis armis fratrem abste reret. Profligatis sernet, ac iterum Moravis exulutabat Mistobogius, cQm illatam Matopluco inj riam, ulciscente Numine, a Daemone suffocatus interijt. Innocentiam raro aliquis laces vit imp nE Sub id temporis Ivanes, sanctimoniae fama ib lustris, Bohemiam ingressus deserta He ciniae antra illustravit.

50쪽

Di i

SEARCH

MENU NAVIGATION