Demetrii Phalerei de epistolis doctrina. Item rhetoricae, dialecticaeque summa Ioan. Sambuci ..

2쪽

LIM ANNO EGERER

Os τ Ρρο posita comparatam, muli Dei' metrius mei ανοτητος epistolasit dialogis comptior, non pugnax argumentis, tun hapanibus membris, morata, conuenienter longa, ctructura non exquisita, prouerbis acuta , non crebra iam sententiis, plana ct men fla. bratu lenes quorundam magnis de hac re libris p eres, i imq uestis nobis declarabis, hanc que conuersonis vellam tibi accommodatam ina cum adumbratione Rhetorica, ct Dialectica obiter scripta boni consules, tuoque exemplo Seba fianum fratrem quotidie ut accendaι honor. Vale ι ib.Februari

M. D. I. xv II. Vienna.

Quo N IA M epistola quoq; humili,ae quatidiano diiseendi genereeontexuntur, de illis quiddam adiicιemus. Artomidorim qui Aristotelis epistolas restituit, eas ct dialogos, quod illa velut altera pars horum sit, eodem scribi modo debere censuit. Qui quidem innuit quod res est, τεrum non δε-ris explicat ,Riuiam epistolam non nihil cultici em sermο- Λ a m bin

3쪽

nibus esse conum it: quanda colloquia subito, ct ex improuisio

vis igitur, exempli Aristotelis, ubi ad Antipatrum de sene quodam eiecto, ac profugo seribit, cum amico ita ra-

tiocinetur Τ Quod si hie omnino ut nunquam reuertatur, d-lum vertit,prorsusque euanuit, quis condicionem libet a mortuis inuideat Qui hoc pacto diterit, non nairat,sed doceremidetur. SEo nee dissolute incisis quoquo modo, contenti0Iqne earum fuerit confectio, quod Obsturitatem pariat: nam qui aliorum mores imitatur, eausam inforo potius, quam familiariter agere videtur ut in Euthydemo istud Platonis: Quis erat Socrates, quem in Ucao heri alloquebare, tanta circum infusa corona ct paululum progressus repetit: Sed holstite kn- Iinquum reor quicum disserebaε, sed quis nam erat Huius

νnodι omnem orationem aliorum imitatricem fabulam ego,

mimosque Ethologos, haud epistolam fatebor.

PRAE C i p v A meis Epistola commendatio estRω-ficationem τι morum non βcus,ac dialogi habeat, index e- .nim s animi. Itaque licet omnibus in Acis bonos τι vos tostem ursiriptis requirat, imprimis tamen literarum id Octasione declarari melim. I A M mi Elocutio pressa,attenuatάque est, ita longitudo moderanda I enim sint prolixiores, ct Oratione quoqA ut fit, a surgant: naturam ipsarum reliqueris,atqueoperosam, quibus τοκα-ε ν additur, praefationem institvnis. χιο in visio multa sunt Platonis, atque Thucid das quaedam. NE c vera adeo fuerit eurissa, inque tabem actaeompo .

4쪽

tor, ad victoriam aρtes, non prater modo demum, sed vero quoque ab amicitia legibus nil alienum : quare vani pr verbio hac in re serviemus,ficum viscum dicamus,proprii quellamuri CET ERVM ut oratio propria est, ita res quadam,

sententia epistolarum separata, huicque scriptura sunt perpetua: ea re ab Aristotele factum artificiose, ae laudabiliter, qui res grauiores epistolis perscribire voluerit, quod haru normam, o rationem illaue excedere intellexerit. Etenim si de captionibus quibu3 negotium sophista prebent, aut de nature obscuritate per epistolam agas: non eam hoc nomine zo earim: osse, quippe index, atque a1ntris plena, breuis, deq;xebus non magnis,planάque eius esse debet expositio. ORNAMENTUM, igitur, deci queliteratum esse aio,si amicitiam, berieuolentiamque praeferant, prouerbis tresterse : quibus proverbis quando comit 7 omnes τι unis tur, hac in parte acumen , ct prudentia scribendo extet non

mulgaris necesse est: nec frequentata sentet his admodum snt, - mel ad presuadendum comparate : quod fustem huiusmorisant, ad decipiendum qita ta . Aristoteles tamen oci in hoc genereseri belli interdum probationibus utitur oportunis, temporeque iniectis: ut cum studia, beneficiάque in potentes, ac inferiores. Rest. Paria esse debere ostendit , ait auctoresv-rriusque, ac prodes esse deos, eoq; significari par apud utrasque pramium per Deas beneficas, o gratas constitutum. Uerum quod philosophus hic declarat dum eo, Cuius id fit ergo. epistola congruit. E T quoniam non parum sepe ad liberas riuitates, atq; A 3 etiam

5쪽

etiam reges scribimus, si tum eas liniores exarmin , atqlle ex illa tenuitate ne humi repant, et Hur excitemus, non im probabo. Rario enim ad quos mittuntur quoque ducenda est rSed cauendum, ne in volumen abeant, quia Aristoteli ad Alexandrum, ad propinqnos Dionis scribendo via

PRAECIPVR tamen, viaiunseque danda opera, Ut forma venusta, lepore grata istam dictionis exilitatem apte c3temperet, atque compenset, ac de charactere Epistola v. adeoque Dbus forma dicendi hactenus. Fin 1 f.

6쪽

LECTICAE QUE SUMMA

Quid s Rhetoritat

orationem pro circumstantiarum, rem mq; conditione meliorem efficimus, ac vulgi eos uetudine ad peris suadendum spectabiliorem. Artem esse, cuius ingenita sint nobis principia, usus,n cessitas,amorque similitudinis contestatur.Ae etsi non semper ob iudicum existimationem, quod ipsa vel it, obtineat: nec certe materiae seruitute ea de finiatur: scopum tamen, ut Dialectica disserendo. ita persuadendo ipsa eundem habet non sine maia imarum cognitione rerum propositu: ut qui bene, apteque dicere norit,eu non alienum a sapien

7쪽

exaggerant, vel extenuant, sed veritatis, artificiiq;

obuersatur voluptas. Cum enim varietate, ac et

galia quid ob oculos ponimus,presens ch costituimus, rei qualitate, vindem mereamur, auditorum etiam commovemus animos.

Quomodo id consequimur' APTITUDIN E, seu vi cauta cognita, & pr pria oratione, hoc est, si rebus, earumq; comitibus, vel persionis, vel factorum attenderimus natum, verbisq; en unciauerimus congruis, & ad audiendum, essiciendamq; fidem gratis. Etsi enim haec facultas non tam fortibus, quam disputatio conclusionibus utatur: fraudulenter tamen, & Syrenum modo neminem delinit, minu s in errorem inducit Sed cum veritate suauitatem quandam, bene- merendique studium insinuat. Circa quid praecipue versatur 'NvLLA qui de res et , de qua non secus Orator, quam ali j verba facere possit: quod copia vocum , rerumq; grauissimarum scientia instructus esse debeat. Veruntamen quia dubi jspersuadere,

incertos solet docere: ideo in foro, &concionibus praesertim eius opus exersetur.Ac ut sunt persone, res vel facinora, tractandi triaque sunt sententiarum, temporumq; genera, ita auditor si eadem obis seruata est varietas. Nam sunt quibus aeternam tribuendo Iaudem, vel vitium,cognitioni tantum saliis

8쪽

tisfacimus, alijs deIiberationem, iudicium consi '0 2Iij non suavitate concocta, sed solida quoq; om

ximus,ut fidem controuertis accusando , vel excusando impetremus, dicendo contendimus austerius, motibus M operam damus. Hinc tria illa causarum, siue Oratorii, siue rhetorices, negociorum. que genera manarunt.

Qua inter stlarum initas lCYM laudamus, facile quid fugiendum sit intelligitur, siue res, personae,uue facta sint: quae siningula sibi ipsa E sua condicione, atque circumstantibus, tanquam umbris, ad dicendum loca suppeditant. Ia quod in vitio ponimus quis idem suadere,in co nsultatione adducere vereaturi qui quod in alijs probae, quale ipsum esse debere oporteat; cur non videati nec ex deliberandi praeceptionibus aliquid commendare, vel reprehendere tuerit difficile futuri temporis : nam eligibile nihil est quod praeterij t. Tertium est genus iudici j, dico logicum Praeteritorum, cognitores,&quaesitores, forumq; exposcens, litesq disceptans: cuius potissimum ergo artem hanc cxcultam, iudici jsq; , & opinione

vult elatam Aristoteles, dum κοώει totam eam determinat.

Quid a Grammatiea ct D talem a Asserit QVO o purr imbecillis a tu liene, senex ab vistroque. Pueri utcunq, rebus voces nudas, & pote

9쪽

statem percipi vi queant, adhibent, eonseeutionis

Eue rationem tantum habent,ae flexionum. Robustiores etiam contendere , ac deliberatione quada fidei ad voluntatem possunt accedere, Senes usu rerum, ac prudentia facti, veritatem,vel probabilitatem a vanis, di fallacibus dijudicare paratius norunt. Quod verbi n iudiciali parte omne artis vim requiri, inencom ijs, atq; cosultationibus, ne incautis imponere velle videamur, parcius id e factitandum dixerim: disciplinae id, facultati huic priuatim est tribuendum: quae non intelligi modo: sed cum iucunditate, ac lepore sese tueri, ossiciumque conatur. QAdam pugioni Dialectica, hastae Rhetoricam,explicatae, ad dumeq alij manui compa tarunt: Sensus tamen est, Oratorcs magis splendorem, dum sese dilatant, quam fortitudinem , quae breui sermone citius apparet, opportune adhibere: ideo h malle ut hypothesin a Thesi , ut Academicorum splendidiores sermones a Stoicorii subtilitate; ita quodamodo Logicam a Rhetorica di

duceremus.

Qua parteu oratoris - V et omnia verbis, oc rebus constant, easti ordine, collocateq placent: ita Orator ad oblatam sibi materiam inueniendi, exponendiq debet arte oriadinatam possidere: quod si etiam publicὶ sua velle exaudiri, memoria cum actione non parum com

mendabit profestionem. Singulares cauis plerun que

10쪽

que solent esse quades partitae. Vestibulo facilen bis, cupidam'; audiendi, dum quid, quoue modo, eurue simus di sturi significamus, adiungimus concionem. Narratione rem vere, similiterque vero, pla- multas ambages, confirmationi seminaria iniiciendo,cognoscedam prodimus.Tu si quid suspitionis, vel dubi j apud Iudicum animos ex O tum videmus, diluimus, nostrael; co firmamus. In extremo breuiter argumenta, & quod initio tantopere sumus polliciti,etiam a Reet ἡ, perlonaruq; quadam effictione, si usus postit, coprehedimus. Motibus enim fere peroratio ab exordiis separatur . Neq tamen has partes omnibus in negocijs, Iocisve, nec perpetua serie custodimus. Quippe si Orthographiae minutijs eosuetudo no cedit, quato magis rebus, ac necessitati, ut actionem integra. expeditamm E foro domum asportemus, prouid dum, ac inseruiendum erit. Neq; his ipsis partibus iam annotatis natura duce no vulgus uti cogitur: sed artifex vi opus fuerit, & cum vule, semper ad manus artificium habet, nihil temere, vel a disiciplina remotum,Vt inertes solent, committit. In constanti, igitur, preceptionum usurpatione, firma est oblectatio,eoq; ob similitudinem nobis ingenera. tam,anticipatam h haec in sui amorem non stupidos,& a pulchro auersos impellit: quod homo eloquendi virtute no a feris tantii, sed rudi,& ignara etiam huius subsidij plebe ditarat: Seilicet animo prestantes, honestiq; cupidi, non exili oratio-