장음표시 사용
191쪽
r3a PRI v I L. LUDOVICI IMP.tibus aliquis ' malum propter hoc facere presumat ' . Set liceat Romanis cum omni veneratione & sine aliqua perturbatione hon rificam Pontifici suo exhibere sepulturam, & eum , quem divina inspiratione , & beati Petri intercessione omnes Romani uno constilio , atque concordia , sine aliqua promissione ''. ad Pontificatus ordinem ' elegerint , sine aliqua ambiguitate vel contradictione more canonico consecrari , & dum consecratus fuerit, legati ad nos vel ad successores nostros L Reges Francorum dirigantur , qui imtex nos , & illos F, amicitiam , & caritatem , ac pacem socient' ' ;
AR. LECT. APPI R. A R C A. CASTRI S. ANG. is aliouod i sed e suo pontifiei d ordinem Pontificatus e eonsecrares nostros successotes e iniet illum fi de . ataui a vel etiam Caroliri ohena. quoad pontifex ordinatus fuerit a Clem& Populo Romano . iuxta Canonicam electio nem , & plenam libertatem consecratio is , quae tune vigebat. Tempore autem Ludovici pii Langobardis, eorum Regibus exactis , dominabantur Franci . quorum praesidia in Regni Italiae urbibus morabantur : idcirco utraque gens prohibetur libertati Electionis obsistere , aut Romam ingredi turbandi causa Llectionem ad solos Romanos iure pertinentem . Viden Ludovicia in inta: am relinquere pontis eiam ditio. nem suamque eonsilitionem ag Francos . Langobatam . subgitasque asias sibi gentes dumtaxat extendere Ita stillem Stephanus III. de
suis tantum populis decreverat.
xt Autoninus in vita Ludo ei pii de Lemnis III. sapienta infirmitate loquetis . refert
manos. Occasi ne captata Leonis III. extremo
morbo laborantis . pi Aia Ecclesae Altipuille . atque usurpaste . ut ajebam supra. ipsis Athlonomi verbis allatis s D serti num. vir I. i. Ex Τuibus liquet. tum stephano Iv. Leonis III. uccessori non longe petenda sitisse hujus rei Gempla ; tum Ludovicianum Diploma rebus certis de praesentibus inhaerere . Octavo inde anno . nempe 114. Eugenii II. auctoritate Lois thatius Ludovici stius in Attio B. Petti eonstituit: in depradationes . qaia halianas fari Iole- luna . nulla modo fiam . neque --nie pontiis Me . neque defuncto . Siquis vero ulterius hoe feraris . scias, se leguli sententia eondemnam dum . Qua vero retro facta Iura. te direr emendanius . Caetera insta occurrent iu Diplomatis
raonis, fle Hentiet. qui alienam eonstitutionem
suam facere videntui . Plura invenies in Admonitione ad literas Ste h. Ii I. & in Comment. praev. ad epistolas Hadriani. vide etiam insissertationem I. s n. xxxv I. ixs Statimae Potiti sex morti erat proximus, deis serebatur per ea tempora fete ab omnibus . non solum ut de sueeestote rite eligendo ageretur , verum etiam in vis aliaque ineommoda are rentur r nee de honore funeris quicquam cogistabatur . stephanus il I. in alloquutione ad piae- dictum Concilium tem docet 1 Quando Domntis Pausis ripa de hae visa recesserat omnes eum
dereti uentes . nisi ero funeris ad Ham custi diam Oo seriatura tradendiam. Idcirco Steph. Iv. ge paselialis ad eiusmodi avertendum incommodum auctoritate Imperiali ita decerni v
Q vide supra i Dissere. n. TITI v. xs Consisse eamd. dialeti. s n. xxx rix. Vidensque tantam disciplinae eonuenientiam eum monumentis eius aevi . iudex esto. num Pagii , aliorumque falsi insimulantium Diploma , hoe
praesertiira ex eapite . eortina veret.
1s Tam Carolus M. in praefatione ad Epist las Codieis Carolini. quam Ludovicus, Carolum Mamellum recensent. Ille scilieet inter Lesesae
Romanae defensores. unde tot eruditorum conis Ortationes fle patriciam eidem conlato . quas
teleel in Admonitione ad literas Greg. III. L Aouieus autem ad eum vult missos legatos post ordinationem pontifieis. quod falsum este Harimat Fredegarii cominuator ad tempora ultima
192쪽
Hoc autem ut ab omnibus fidelibus sancte Dei Ecclesie , & n
stris firmum esse credatur. firmiusque per futuras generationes ac 'secula ventura custodiatur , proprie manus signaculo , & veherabilium Episcoporum , atque abbatum , vel etiam optimatum nostro
rum sub jurejurando promissionibus & subscriptionibus pachum
istud nostre confirmationis roboravimus , & per Legatum sancte Romane Ecclesie Theodorum nomenculatorem donno Paschali pape
Ego Ludovicus misericordia Dei Imperator subscripsi . & su scripserunt tres filii ejus , & Episcopi x. & Abbates v m. & Com, res xv. & Bliviothecarius V .uous, di Mansionarius Τ', dc Holti
tegorii, ire ius legationibus gilatis . Qua super to Aquiserant enim fiebat Diploma. 8e me
te consuenda laudata admonitio. Praeterquam Mi ilum Apostolicum mittebatur Romam . Hv. quod Gregorius idem tertius . quo superstite Ca- iusmodi clausulam disseise admodum iri Diplo eolus Mattellus est mortuus . ad Exarchum malibus inuemesa Erit igitui suppositum Im Ravennae obsequii eausa Deetetum inctionis mo qui doetumenta supponunt , usque adeo imi- Ait ille dieitue Pontiseum omnium ultimus . tantur legitima, ut sapientes ipsos viros deetia ruta iam, oeiosa est hie mentici Caroli Mar- piaut : α nisi aut stylua . aut formulae . aut telli 1 nam legatio illa memoratur . ciuae tamdiu voces suppositionem manifestent. pro certis de post ordinationem in Francia es milia. Quum- authenticis habemur quae sunt haud dubie sis sue eiusdem naturae Gregorii succellorum lcga- se . Ouamobretri nequicouam malchius Anna Bones a Ludovim gefiniantur a hine perspicue listae Itali auctoritate audacior Delus externas disitiuus . quod plutihus Carolim Cossicis testi- formulas Ludoviciani Diplomatis. ea ita quaere riis est demonstratum . legationes a Pontis quicquid singulare habent. Di pini . Ee Catolivieibus post eonaetationem uiassas tu iste . a - Donationibus in Mehivo Eeclesiae Romanae tune eitiis euriiuiis O puris confirmandae causa cum existentibus acceptum referunt.
iis Regibus tum ante, tum post collatam Im- tr Dignitarem sutile in Palatio Regum Fran perii dimitatem . Quod ita ξeri perseueratum ciae sub carolo M. Ludovico pio . de usque adest tisiue ad Sergii n. tempora . qui Loihatio . tempora Caroli Calvi. notat Du.Cangius . in x Ludovico II. Priuilegium concessit confit. Glollatio. mandi inctionem . ut late demonstravi in Du- 31 Idem auctoritate Hinem. s es o se. Pia sertatione. Ire vero, qui re inexplorata in P is c. Is. O 13 ὶ hane ovoque esse dignitatemgii. Mutatorii . Gotographi anonyma. & Ω- Palatii Franeor. Regum demonstrat . Prerariam clariolum omnium verba iurare non dubitant, quosve laudans sub Ludovico pio. eui subscri- consilium praebeo, ut meis verbis stam nullam bit Gaursinus Mansonativi . adhibeant a sed monumenta per me allata serio M Go eramnus Magniseus omatius Missus . expendant. deinde iudicent. num opiniones re- seu Legatus caroli Regis & Patricii an. 88.ceimotum iisdem monumentis yraserII de- i coae cum p. Ma. quanti esset Palatina ista beant. dignitas ostendit.
193쪽
Diploma publieatur ex Cod. Albini colla.
tum eu Autographc, Molis Hadtianae.
Uamquam extet in Tabularis Molis Hadriana Autur phum hujus Diplomatis aureis Iiteris exaratum; ejusdem tamen exemplam ex Cod. Albiniano in lucem prodire juίη non una ex causa o Primo siquidem Ecclesia Ann lium parens abs re non esse duxit 96 a. n. a. displici exempli ex Vaticanis Odicibus diligenter cillato cum Autographo, v riantibusque aliquot Iectionibus excerptis, illud emittere ; unde Lub-beus , aliique plures exceptum in sua opera transtulerunt. Deinde quia quum Autagraphum non praeseserat ullum titulum, quod aliorum Diplomatum solemne est, editores alii alium apposuere di praeque iis Gildasius Const. Imp. to. a. p. 44. ct tantius Cod. I t. Dipi to. a p. 693. ct Spic. Eccl. Contin. p. Is 9. licentius . quam decuit, hune ilii tiai ultim fecerunt: Ottonis I. Imperatoris Paetum confirmationis , quo ditiones , & Civitates Romanae Ecclesiae a praedecessoribus suis dinatas confirmat, nonnullasque addit A. D. 96a. Ind. V. Mense Febr. xor. die, anno Ottonis Imp 27. Roma enim, aliaque Civitates Romani Ducatus ab Imperatorum donationibus secernenda erant, ut late moUravimus in praecedenti Dissertatione, utque ipse Otto fatetur eonfianti Autographi, ct omnium Codicum testimonis: Sicut a praedecessoribus vestris usque nunc in .vestra potestate , ac diatione tenuistis , ac disposuistis . Dιare Baranius recte ex ipsius DL Amatis sententia inum ellcnit: Diploma Ottonis Imp. de Confirm. Iulium Romanae Ecclesiae. Et in Od. Abiniano legitur: Exemplum Privilegii Ottonis Imp. de Regalibus B. Petro concessis. Ac denique quia , quum Em. Antonesius , dum Tabularii ejusdem erat Praefectus . ex annoso illo Aut rapho alicubi perceptu di illimo Diplomatis exemplam publicaserit, teritori pergratum futurum est , exemplum aliud
non bene centum post annis ex eodem exceptum , Autographi variante Dactione non praetermissa oculis subgectum Idelibus meditari . Eruditi euis Omnes aegre admodum ferunt, nostra hac atate tam illustri. Diplomai iud , quod tanta semper fuit auctoritatis apud veteres, inter latum
dictitani Annal. Ital. Ios9. di quidem ab ApoRolica Sede, ut alienas
194쪽
Da DIPLOMATE OTTONI s I 3ς si ditiones auctoritate Principum assereret. βuod quam inju ne prolatum fuerit, nil melius docere poterit, quam praeclaram inua monumen. tum . summa cum fde formis ensum .
II. Ne autem quis miretur, quare Ottonianum Diploma , contra Eim Autographum morem jampridem Uu receptum . avreis literis exaratum fuerit, redire eum Oportet in memoriam Donationis Ariperti Langobardorum Regis , de
qua tib r Pontificalis seel. I 68. Ae loquitur: Ari pertus Rex Lamgobardorum donationem patrimonii Alpium Cutiarum . quae longa per tempora a jure Ecclesiae privata suerat, ac ab eadem gente deistinebatur, in literis aureis exaratam jure proprio beati Apostol rum Principis Petri resormavit. Et . quod propius ad rem .n Iram decedit , saepe laudati Godefridi Abbatis Gotvvicensis anima erm to. I. lib. a. p. 82. audienda en tam de He Diplomate Ottonis l. quam de alio Ottonis II. similiter scripto in membrana purpurea , Leu Jeuia
te Re Antiq. Boeld. C. 8. g. I. p. 29. , necnon de Henriciano an. I I4. aliisque . Notat scilicet vir dotissmus , communiorem irescribendo li. quorem fuse atramentum ; quamvis ob majorem Regia Masenatis splendorem aureum liquorem adhibitum repererit; additque: Ex quibus Regum , ac Imperatorum nostrorum Teutonicorum in Diploma.tibus magnificentia ac majestas sacro illo encausto apud Imperat res antiquos , Graecos praesertim ita celebrato ac decantato, longe
augustior, ac splendidior elucescit His fidem adjungit rei Diplom rica facile princeps Ma bilunius annis aliquot verussior Godefrido : qui
quum anno I 68 s. Romae versaretur Octobri mense . eadem liberalitateae benemesentia tistis fuit Cardinalis Ottoboni, qua ego sextodecimo jam anno utor Em. Cata. Dominisi Passionei ad benemerendum de literis , Iiteratisque omnibus natura lassituti . Narrat igitur vir doctissimus It. Ita l. par. I. p. 96. quemadmodum inter non paucos veteres Codices laudati Cardinalis benignitate ad se transmissos, ut commodius atque utilius domi eos versaret, atque expenderet, in horum altero Indieem reperit Privilegiorem Ecclem Romana : Quorum aliqua . ut ibidem Iegit, ad perpetuam rei memoriam conservandalo per seL rec. Inn
centium Papam IIII. in Concilio Lugdunensi sub Bulla sua , & Sigiulis quadraginta Praelatorum , qui praesentes fuerunt, sunt annotata& transsuinpta , dc eisdem transsumptis sic annotatis dictus Dominus Innocentius, praedicito approbante Concilio, fidem decrevit perpetuo sicut Originalibus adhibendam .
195쪽
136 DIssgRTATIO III. Umimque servatur III. Prirnum locum inter Imperatoria occupare dicuntur Priυilegia Mori, Aia . um,u duorum Ottonum, primi di secundi , tum Henrici Augussi: Literis thea. Trans mio. aureis per totum scripta : quorum primum non est Sigillatum,.. licet ex tenore ipsius appareat, quod debuit Sigillari, sed secum dum est Sigillatum aurea Bulla Imperiali, non tamen est data apposta in eodem, & in utroque sunt positae subscriptiones ipsorum Imperatorum , ac Praelatorum, & Principum suorum . uamobrem vir doctissmus exultans gaudio sena Omnia confirmari ait, qua in opere de re Diplomatica observivit. Hine patet, quanta eum fide Romani Pontifices Iura sua vindicaterint Aponesica Sedi . Non enim Pinini . aut Caroli, o Ludovici Diplomata , unde Ottonum ct Henrici Pri-- Iegia profecta sunt, transcribi, probarique tam selemniter Iunoeentiust voluit, quorum Apographa tantum extabant, sed ea dumtaxat, quorum Auturapha praeno erant . Vuin etiam Autographorum squi erant defoctus, Archivi monumenta non flent . aua omnia, mirum est, cur Muciam non neminis haud represserint, qui opinionem suam praefracte sustinens , de talium Privilegio in fide aliquid detrahere non ea veriatus . Et vero quum vetera monumenta in tot Codicibus inconcta uterscripta reperiuntur , aqua ex recta de iisdem susspicio suboriri poteri : at quum Autographum eorum extat, quod certo aJrmare possum ; namque illud flagitanti mihi meis oculis cernere , ac diligenter conferre a Sanctiss. D. N. Clem. XIII. concessum fuit; tum vero de iis ullatenus dubitare audacia eri . Profecto s Innocentius mirabilis typographica arris praesagus fuisseet, tam multa avthentica exempla feri non curasiet. Bene autem id nobis cesset . Etenim ex iis unum servatur in Archim Hadriana Molis una cum eodem Authographo in purpurea membranaliteris aureis, conscripto . vudι plenissinam fidem accipit. Eorum Fora diligenti' me cusοάiri in Archi m Citiniacens Capsa ferreis lamianis circumducta tenainr oculatus teriis Em. Cord. Dominicus Pasonet in hujusemodi Ceteribus monumentis indagandis nulli secundus . Mabit- Ionias ipse ibidem exempla illa anthentica se vidisse te flatur. Ιt.Ital. ubi
Io ΙΑ. Ioa 3. Iog9O tot monumentorum veterum editori, facile admota
dum fuit , per accuratum aliquem inspectorem quidquid suspieiosum illi erat, exquirere. Sic Pagium , quem Ludoviciano Diplomati aD mersantem sequitur , imitatus esset, qui 96a. n. a P a Goliasti objecti nibiιs intonianum vindicans, illud jure vocat certissimum antiquitatis monumentum.
196쪽
DA DIDEO NATA OTTONI s I 37 IV. Rua dua res jure obici posse viderentur primo aspectu, defectus Sigilli desect &A illi , ct annus Imperii xxv II. s attente examinentur , evanescunt . leugPrivilegium Aquidem en datum die I 3. Februarii, dieque crastino Imperator ab urbe profectus est, quod ex Cod. Vat. I 3 o. per id tempus conscripto , animadvertit Georgitis ad Baron. 962. n. I. ; De Ioanne enim XII. ita ibidem legitur: Hujus tempore scilicet, anno Inc. D 96a. rimum venit Romam Otto Imp. cum Adelaida mense Jan. die xxx I. er. vi &stetit ibi diebus xv. & exiit inde M. Febr. die xii. in sesto s. Valentini Ind. v. tauid vero facilius, brevi aliqvot horarum intercapedine , accedente adolescentis Fontimis desidia , ellusque atatis mira Scriniariorum inertia . quam necessaria appositionis sigilli pratem misso 3 Praeterquamquod, ni Giaefrid ιs Chron. G tW. to. I. l. I. c. 3. p. I 63. a mimadvertit de sigillis Ottonis: In Regiis imberbis plerumque, & vultu adhucdum juvenili, capite vel nudo , vel clausa saltem corona redimito, in manibus vel baculum regium . vel lanceam . & umbonem gestans apparet. Quum e contra in Imperialibus barba quodammodo prolixa, corona superne clausa , pomoque & sceptro ornatus repraesentetur, quale quid in Zyllesiano sigillo Hei neccius observavit. Forte igitur eaelatum nondum fuerit. Ita scilicet conjicere posset qui Autographum non vidit. Secus sentiet qui illud Gidit: perforata enim membrana duobus consuetis Deis in extrema parteo t/ndit, sigillum indiligentia GHodum periisse . Ad Chrones iam quod attinet, similis Privilegio apposita pro Monacterio Laurifha messapud se
herum Rer. Germ. to. I. p. II9. occurrit: Data vII. Cal. Febr. anno Incarn. D. N. I. C. DCCCCLXIII. Ind. vr. regnante Pio Imperatore Ottone anno xxv m. Aetum Papiae feliciter . Huic vero Struvius in n
va edit. Deberi statim subjicit alterius Diplomatis hane subscriptionem:
Data II. non. Maji Anno Incarn. Dominicae DCCCCLX v. Indiet. VIII. anno Regni Domini Ottonis xxx. Imperii vero III.Actum Hereste in Palatio , in Dei nomine se liciter . Amen . V. Hen. Card. Baronitis , qua erat δειmma ejus eruditis 962 n. I 2. J, Nam per se patent. eontinuo ps subscriptiones π Datum: Ita numerans, ait, a te ' ὁ δ ita'Q. , rpore adepti Regni eosdem annos jungens cum Imperio , cujus hio isellent. 'primus est annus numerandus ; reliquos autem annos praeteritos
proprios esse Regni, ejusdem Ottonis diplomata docent , atque acta Synodalia cuncta , quibus nihil constantius. ωdefridus autem l . cit.) Laurisham. Monasserit Privilegis laudato ex antiqua editione Freheri, ni demonstraret sutilare non esse illud Ecelsa Romana , sub- ... TOm. II. S Iungit,
197쪽
I38 DIssERTATIO III. jungit, se in a Iiis Observese Regus annos ab iis Imperii separari . avam rem Annalista etiam Italus adfirmat: secus enim esse non potest, quum denominatio Imperatoris , atque Imperium non inciperent, nisi ab suscepto de manu Pontificis Imperiali diademate . Praeter hae duo admodum Ieυia , nihil pse obici mox planum fiet. βuamobrem Chorographus Script . Ital. to. X. princ. qui Ludovicia nurn , cujus ope svam Tab Iam confecit , tam male accepit, de intonis ct Henrici Pritilegiis n. ao. aa. 3o, & 99- eum sermonem habet, quo passim utuntur , qui eruarii videri volant, Abique admodum placent, quum imposuerint utilisto: Et bina, inquit, Diplomata, nisi & haec in discrimen vocentur , Ottonis I. & Henrici I. βuid autem hisce immoror 3 Mesegilii defectiιs , neque Chronologia minus exacta Privilegii conditionem mu tant . fus squidem Autographum extat, eonfestumque eit ex Ludoviciano Diplomate , est Chartis donationum Archivi Romana Ecclesae . Rura in eodem sunt, qua in Ludoviciano haud leguntur , nonnulla etiam in blaexisentia , in Privilegio intonis desiderautur. Ea vera negotium nobis possieris facessere; at Privilegio fidem minuere nequaquam possunt. Itaque nostrum es explorare , cur ita factum , non autem iam vare , qua avt mente non asequimur, aut cum notra opinione puerantia negligiamtis . Atque haec satis sint de 'ceritate Diplomatis : cujus capita sngula
aggredior expendere. cum 'it . Aug. VI αμα fri magis , quam veterum monumentorum indolis sarate Ottoll. Rex Germ res in Ludoviciano desiderant . ea in Ottovis Pritalegio non desunt. Otto μ' ut sedi. .5 enim I. Dei gratia Imperator , ct Divina providentia Rex, Otto II. adi ει - - pelluntur . Id novum in Diplomate, quod nutu Carali larum exempla una eum Imperatore filius Rex Germania , cui nil eum Romanis . e numque rebus , Diploma conficit. Omniumque si compos , qua uni Imperatori debentur: tanta tum temporis Roma inertia erat, tanta pr. cipuarum rerum oblitia i auid enim Germania Regi cum ordinatione
Pontificis 3 attamen vel Imperatoris , vel filii Regis Misiorum praesentia decernitur Promissoni Pontifris ante consecrationem . a id Regi eidem cum Regno Italia Θ attamen paterua spontanea donationis sex Civitatum ex eodem Regno Rex filius fit particeps. De eonfrmandis quibuscumque juribus S. Sedis nihil dico: nam G Carolus . ct Cares annus Pippini Regis fili Donationem Exarchattis Carisiaci confirmarunt. quod pluriabus ex Od. Cares. epi resis confiat . avare Otto Carolingios omniuο imi raturus ; seu potius Bibliothecarius ct Scriniarii , qui Donationes h buerunι ob oculos, parvipendentes, num Regia an Imperiatis esent, D
198쪽
dubium revocato , Otroni M. gloriam imprudentes eriperent, aut abutentes jus Imperatorium cum Regio confunderent; quod satis puperque esse factum ab Iciis Germanicis , noriratibusque aliquibus compertum es. Eoque id magis , quod inro , ut nuper vidimus , nullo inter Regnum is Imperium servato discrimine. aIiquot in Priυilegiis ad Regni annos pra-reritos . Imperialis lxne incipientes adnexuit . Mirar , novum iis arguis
mentum suppeditatum verbis illis spondemus, atque Promittimus, non esse arreptum ad spissores tenebras o undendas Pontificia hisoria . At confirmandi roborandique 'bsequentibus vocibus deterriti; pra-terea sermonis ilitudine in Iuramento per μηclas prae Rito Disi. I. num. XL. inrelligentes , majorem vim inesse promittendi ae spondendimocibus Germania Augustorum , quam natuendi, s concedendi Carο- tingiorum ; necnon Henricum concedendi mee usum esse in spontanea donatione sua , novum illud argumentum , ut arbitror , destruerunt. VII. Roma , in ejus Ducatus confirmatio fit iuxta Ludovicianum Campis ixR
Diploma, tames omittitur re luccelsoribus in perpetuum , tr tulW- erat, nulla fit m
que additur Petra Clavigero Regni Coelorum : quod postremum factum ''
puto insinuandi cansa etiam Germanis amorem Carolingiorum erga tantum Principem . Successorum autem omissio infra emendatur in generali omnium donationum collectione , apponendo: Ejusque successoribus uς
que in finem seculi. βuod majoris momenti est, Campania ct ejus C
vitates silentis praetereuntur : regis scilicet e liberrima tum Caroli M. tempore Cod. Car. ep. 6o. al. LXXIII. ), tum Ludovici ejus filii, a quapra aliis recensetur Patricum non ignobile oppidum nono factili , ut patet ex antiqua Notitia Cod. Vat. II 8 . P, qua tribuitur Leoni Sapientἐ apud Sehele Rratium Ant. Eccl. to a. p. 68 I. ae proinde ad nonum saculum spectat. inpidulum hodieque extat, evi nomen Pratica, ubi olimeeleberrima urbs Lavinium , ut accurate Philippus Ameriιs adnotat in suis tabulis Latii . Et Chorographus Italia medii avi Scr. I t. to. X. p. CCXXVII. , quod maxime notari velim, observans lacum Magino quο-que haud ignotum , Iaudansque Ortritum uentem : Patricum Romani Ducatus in Latio oppidum ; HURenii opinionem reficit, putantis P tricum esse, ubi olim Linternus, in terra Laboris: inde : si in Latio , inquit . sive in Campania Romana Patricum habemus juxta Ludovicianam , cur illud petere a longinquo , & extra Ducatum Ita illem turiis i Ludoviciani Diplomatis auctor tate hane civitatem ad 'uit, quam nescis , an alibi quis repererit praeterquam in Leonis S
199쪽
r enim Terrae. RTerritorii nomine Otron. temporc ast pellab. I.
IV DIssERTATIO ΙΙΙ.pientis Notitia , m in hoc dipumate . Equidem nullo in μου inciali . seu titia , Civitatem inam invenio : quare a Saracenis vastatam , fomlasse etiam excisam nono eodem saeculo , aut metu illorum desertam ab incolis credibile bl . Certe ex Ioannis VIII. epistolis maxima Italia damna , praesertim in ora maritimae oppidis, inlata se constat. Et ILber Pontificalis feci. 476. te iatur oppida etiam munitiora inllam , ct Portum ante annos quinquaginta magno in discrimine fuisse versata ;quare Gregorius IV. novis munitionibus Oniam cinxit, ne a Saracenis diariperetur ; s Portus muniendi sollicitudinem habuit .
VIII ' Ex iisd/m Cero Epi resis Iohannis phym , ac praesertim a IT,I46. 277. 286. 293. 299. novum nomen jam tum accus e Campania in Citili admini iratione comperimus . Suburbanas enim civitatestina cum aliis Omnibus Campania, Terrae, o Territorii nomine arsellatas deprehendimus . auare idem Pontifex Berengaritim orat, ut inperatori referat ep. 8ς. , quemadmodum Lambertus Comes Spoletantis , collecta populi multitudine, omne Territolium s. Petri invasit. Nee dubitari posse videtur , quin Campania Romana omnis , Territorium s. Petri appellaretur , quia regiones catera priscum nomen retinebant, tit patet ex Concilio Raυenna habito ab eodem Pontifce anno 877. apud Labbemn Conc. to. I x. p. 3o3. , cujus Can. XV M. ita decernitur : Samcimus , ut amodo , & deinceps nullus cujuslibet gentis, vel ordinis homo Monasteria , Cortes , Massas , & Salas tam per Ravennam ,& Pentapolim , & Rimiliam , quam & per Tusciam Romanorum . atque Langobardorum , & omne Territorium s. Petri A postol i constitutas praesumat beneficiali more, aut scripto, aut aliquolibet modo petere , recipere, vel conferre . Terre postea nomine cunctas provincias a Radieofano usque Caperanum dictas esse vetera monumentatesantur . Guin etiam Otto in suo Iuramento Dissi. Ι. n. XL. p. 36. Ianni XII. per Mucios praestito , Terrae s. Petri nomine Ecclesii licam omnem ditionem amplectitur. Sed hoc in ejusdem raptimate nec Terrae , nec Territorii nomen auditur , Suburbanis , Campaniaque Civitatibus
Mno Ducatus nomine comprehensis . Ita etiam tempore Innocentii III. quum Tuscia utraque Patrimonium appellabatur , uno Ducatus nomine
pars ejus Cistiberina , seu Suburbana , ct Campania Civitates a Tuscia secernebantur ; ut videre en apud Balutium s Gest. n. Ia . Innocentius enim ad suam praesentiam convocavit Episcopos , & Abbates , Comites, & Barones, Potestates, & Consules Civitatum de Tuscia , Ducatu, dc Marchia: quantumωι eo tempore Campania latius
200쪽
clara esst. Hae admotase satis sit ad illustrationem Diplomatis annis
I s. a Ludoviciano distantis . IX. Ad Exarciatus donationem Omnium primam venitur , qua recte In Exarebatus eon.
admodum Pippino G Carolo tribuitur, tum quia Carisiaci uterque a d momei actust eam fecisse sapius dicitur in Od. Car. tum quia Caroltis ciUitates, Uniacturis quarum possesionem inire per Langobardos non licuerat. s. Sedi omnes ruit. At perperam Imperatores ambo nuncupantur , quae res siue dubio adscribi debet crassa illius aevi ignorationi . atii ex Ludovici silentio collieunt, Ludovieianum Diploma supposititium esse , suani ipsorum hallucinationem patefaciunt: in Henriciano enim , quia Ottonuin etiam nomina proferre libuit, Ludovicum quoque nominari σο tuit , non quia de Exarchatu quicquam ad illius liberalitatem pertianeat , sed quia donationes avitam , ct paternam confirmavit, quas postea intones, s Henricus similiter roborarunt. Hujusmodi autem censorum sollertiam satis mirari non possum . Si enim usquam Ludovici nomen desiderandum erat ; in Urbis , Romanique ducatus concessione, qua neque a Pippino , neque a Carvi facta esse ullo in loco reperitur, probabilius desideratum esset; non vero in Donationibus tam ex tan- vento , quam sponte factis , quarum auctores charta, ct monumenta Apostolici Architii exhibebant . Audacia quidem ingens fuissi Auturaphi verba illa: sicut a predecessoribus vestris usque nunc in vestra potestate ac ditione tenuistis & disposuistis ; prorsus abjicere , e rvmqtie loco ponere: Quae piae recordationis Ludovicus praedecessor noster Exc. Imp. jamdudum per donationis paginam contulit. At non minor audacia ect Ludodicianum Diploma commentitium deci rare . quia Otto illius mentionem non facit, dum Pinini ct Carili donationem recenset . Equidem pro certo habeo , neque Aenrictim pro laturum fuisse illius nomen , nisi necessario apponendum Dor , ut pari aseerentur bonore Germani Principes Henrici praedecessores : non enim Ludovici , quam Ottonum minus intererat 'urium s. Sedis vim dicem in suemni Diplomate appellari , in quo aut silentis praeteriri Ottones . aut Ludovicum , qui in Pippiniana , ct Caroliva Donatione confirmanda utrumque pracesserat, iisdem praemitti oportuit. Nota da etiam est vox illa restituerunt Ludoviciani Diplomatis , mutata in contulerunt: quia scilicet cause, cur antiquitus erat adhibita ignorabantur Ottonum avo . Attamen liber Pontificalis in Gra Stophani II. de donatione, quam Rex Langobardorum Hudere a Ius D