장음표시 사용
161쪽
D IssERTATIO II. dum Pippino agebat gratias Cod. Car. ep. H. al. VIII. , de Exarchatus possessione inita per FuIradum , serio egisse eum eodem Rege inspiratus . inquit. a Deo , & ejus Principe Apostolorum B. Betro , ita disponere jubeas de parte Graecorum, ut fides sancta Catholica & Apostolica per te integra , & inconcussa per te maneat in aeternum . &s. Dei Ecclesia, sicut ab aliis & ab eorum pesti sera malitia liberetur.& secura reddatur , atque Omnia proprietatis tuae percipiat; unde pro animae vestrae salute indefessa luminariorum concinnatio Dei Ecclesiis permaneat. & esuries pauperum egenorum , vel peregrin rum resecetur. Tertis Ioco Neapolitanum Patrimonium confirmatur, quod aque ae Calabritanum injuse detinebatur a Graecis , quemadmotam Beneventanum a BeneUentanis , qui Graecis , quam s. Sedi , amiciores erant tunc temporis . Longum esset Patrimonii bustis historiam persequi, quam repetere potes ex Od. Carolino pag. 49 ς. . Id satis modo erit innuere , quod Hadrianus Tarracinam Pontificiis militibus subegit, quam retinebat loco ejus Patrimonii . Cfeta quoque eadem de causa expugnata .s exque civitatibus Campania postmodum donatis a Carolo, ditio s. Sedis ea in parte dilatata . unius Neapolitani Patrimonii causa , quanti illud Ubet, ostendunt . Huc tamen non spectat magnorum trium patrimoni rum bisoria . Sed Sicilia donationem quandocumque factam a Caryο, y a Ludovico confirmatam probabiliorem sciunt. Praecipue vero Annalista Itali animadversionem in portunam , ne audacia plenam dicam,
Eluduritur obi Ectio- XXIII. Antiquus hie Pontificia dominationis aemulus can. Iosy. res Anna i ii xς trossiisse ait per saeculam ac I. Diplima istud cum additionibus , ubi Vituricius Lud.Ou.Heur. de Benevento, Calabria , brcrira, aIrinque regronibus , pro rebus, qua tum temporis maxime S. Sessis intererant, non pro earumdem flatu praecedentibus saeculis . Id vero persuadebit ignaro vulgo, ct Walchio , sectaque ejus hominibus Praef pag. Iv. , Annalisam Italum esse antiquitatis,
rerumque gestarum thesaurum , ac praecipuum nostri aevi ornamemtum: at viris vera eruditione prefiantibus , ac Pontificia hi roria ξηα- is , Ieges omnes Hi Iorita prascripta repente violari midebuntur . Nonne
enim falsitas , audacia, sinultas inde emicant 8 Codicis Carolini monuismenta certa Annali fiam mentiri fidem faciunt : Nicesuus II fluorum praedecessorum ventiis inseriens injuriam sibi temere inlatam repellit: Annales ipsi hujusmodi rebus in Pontifciam dominationem identidem respersi simiatatem Manifectant . At enimvero lubet concedere , in Pacto
confirmationis, seu Privilegis Siciliam fuisse insertam a Stephano Iri
162쪽
DE DI pho M. Lono v ICI PII Iosaut ejus successore f. Puschali I. Donationi Carolina , quina qua semes, Berum , ac tertio, quin etiam quarto facta , novis semper regionibus expressis , eonjungenda simuI erat in eo Afra confirmationis : Num S euli Patrimonii minus certa erant prisca jura , quam Beneventani, atriusque Calabria , ae Neapolitani p auid igitur Stephanus II an. 7s6. iisdem in Ilieris , qiueis Pippino aeratias agit de adepta Civitatum Exam chatus possessione, ut nuper febam , patrimonia Calabritaniam ct Si cuium nomine proprietatis suae Apostolica Sedi vindicanda eidem Regi persuadet 2 auid Hadrianus te latur Caruo a uno 794. Concit. to. VII. p. 963- se Orientalem Aug. pro haretico habiturum, nisi cum Disc porum consecrationibus predicta Putrimania reddiderit, ut supra diis. I. num. x. dictum fuit Z Seu de patrimoniis iterum increpantes Commonemus , ut si noluerit ea S. nostrae R. Ecclesiae restituere, haer licum eum pro hujusmodi erroris perseverantia esse decernemus . De
minoribus eateris agam in notis .
XXIV. aua quum ita sint, illud animadvertendum subit, tantam esse hujus Diplomatis sinceritatis tim ; ut Annalina idam , qui an . SIT. suppositum illud depinxit, anno Io sq. interpolatum tantummodo fuisse contendat. Ego vero, vi fallor , levitatem secunda hujus opinionis surdeque habendam Utendi. Refiat modo, ut praecipuas rationes , cur Patrimonia tantum utriusque Sicilia nominatim confrmentur, praetermisesis cateris , compendiaris sermone amplectar , ut magis magisque conitet
de legitima auctoritate Diplomatis. Θracusanum , ct Pavormitanum amphissima illa Patrimonia Gregorii M. epistolis celebratissma . qua alia
quando Sicilia , ct postea Siculi unius udicabulo apud veteres appellantur. Sicilia totius confirmatione . perinde ae patrimonium Sardiniae , hujus item insula confirmatisne , in Di omate recensita , quum cautum abunde esset Romana Ecclesia juribus ea recensione , inter patrimonia reliqua non memorantur. Secus ea δε utriusque Calabria . ct Neapolitano , sitis videlicet in regionibus, Graecorum adhuc potestati subditis , ut Stacilia . Calabritani autem , ut te nimium remoti , eamdem rationem se habitam vidimus ac Sicilia tum ab Stephano II. tum ab Hadriam : at de Neapolitana , qui Graecis eripi a Rege Laugobardorum per Beneventanos sibi subditos poterat , Pippinus ipse multo autea rem habuerat, quare pauius I. anno 766. gratias eidem egerat, quod 1ussisset D siderisiuRegem Neapolitanos ac Cajetanos constringere ob restituenda patrimonia proteistori vestro B. Petro illic Neapoli sita Cod. Car. . AO. at XLVI. p. a 3 a. 3. Et Hadrianus anno γ8o. Ibid ep. 6ς.
al. LXIV. Ad maiorem persi iis
euitate comperidaa. tio sermone orati lare tumus.
163쪽
Io DIsssRTATIO ILal. Lx Iv. p. 3 6. sublena fidei Neapolitanorum admonet Carsum, quod pacta conventa semare noluerint, ae restituere detrecitaverini P trimonium B. Petri Apostoli, qui ibidem in Neapoli ponitur. B neventani demum Patrimonii , tametsi in Graecorum potestate non esset, dissicilem tamen conditionem fuisse etiam anno 788. perspicue docent trinacidicis Carolini liter a s 89. seqq. al. xC. XCII. LXXXVIII. ). αuamobrem ct hujus patrimonii , ct illorum , qua in Graeca pote late erant, necessaria fuit Ludoviciani Pacti confirmatis , ne jura S. Sedis , qua avus ac genitor nequicquam asserere conati erant, quid detrimenti acciperent. postliminis scilicet reditura , quum Deo optimo maximo visum euet . ILque demum evenisse vidimus per saeculum XI. quum Annalissa Italus , im explorata penitus antiquitate , Nicolao II. inurere impostoris notam , nulli monumento, nulla hinoriola, nullo vel damnabili tem, non en
Du-,re duo spole- XXV. Duos hucusque titulos , ste , ut melius dicam , duo Iuris ge- in Ut . . ., nero, Filii Dominatio Pontificia nititur , dilucide , ae dictincte fiunt de
donati a Rege Ca- monRrata . Spontanea videlicet populorum deditis poR defectionem a
M' Gracis , Romanis Rnt cibus Romam ejusque Ducainin subjecit an- eorum autem Regum Pippini ct Carui liberalitate procinctas ct Cithates reliquas sunt adepti . Vua omnia Ludovicus Paschali e usque suoeemribus perpetuum confirmat, ut in suo detineat jure. Principatu . atque ditione . Sequitur praedictorum Regum liberalitatis , seu donationis genus aliud , άe quo Pontificibus minime conventum erat cum
Regibus , sed ipsemet sua voluntate ApoResorum Principi , ejusque successoribus concesserunt . De hujus autem generis donationibus , utpote in Diplomate non expressis , nonnihil disseremus . quum ordo rerum nos ducet ad s. Henrici Privilegium , ubi de voluntariis omnium praedecessorum hujus Augucti donationibus sermo habebitur . Una hic spectanda esta resina, qAa inutiles aliquot Recentiorum quassiones super Dominii genere, quo illas Pontifices obtinuerunt, amandat , immo detrudit. Anno igitur 7 4. quum Caresus primum in urbem Denit. non modo paternam donationem innauravit, roboravitque , Tuscia Langobardicaalec a parte non modica ; sed partem aliam Tusciae , meatus nomine a priori dictinctam huis Recentiores feceptant nomen Regalis , qua scilicet continebat Gυitates Lunam , Pisam , Lucam . Volaterras, Senas, Pistorium, Florentiam , Arretium . Clusium novum , simulque Spoletanum Ducatum , ab Italia proprie dicta , Me a Langobardiati trumque disjunctam , obtulit D. Petro . aeriam rem tectatur Hadrianus
164쪽
DE DI PLO M. LUDOVICI PII. Iosnus Cod. Car. ep. s6. al. LvIIL Anno siquidem 776. Quia , inquit.& ipsum Spoletinum Ducatum vos praesentaliter offeruistis Proteiaetori vestro B. Petro, Principi Apostolorum, per nostram medi Critatem , pro animae vestrae mercede . Tuscia autem Ducatus simile quid non suppetit ex Od. Carolini epistolis . Conditis tantum ejus a Spο- Ietano admodum diversa in iis deprehenditur . Plures quippe Duces alii aliarum Civitatum inveniuntur . Clusinus . Florentinus , Lucensis,
Cod. Car. ep. sς. al. LX. 8o. H. LXIv. so. al. LV. qui tum rei fidem faciunt, tum leves eorum conatus eludunt, qui Tuscia Metropolim eripiscantur id temporis . Caetervm tam Spoletanus Ducatus , qui uni tam mittebatur , quam Tuscantis , quem plures Duces admininrabant . a ,
Carola oblati D. Petro , ct successoribus , singularia sunt Diplomatis Ludoviciani adjuncta , quae non modo sincerum id declarant; sed supremam in reliquis ditionibus Dominationem Pontifciam locupletissime testantur. XXVI. Enimvero dominii tantum utilis concesso; Praeceptum , seu 2'. Diploma Pontificium quo ipsi oblatori Carolo uterque Ducatus restituitur ; luet supremum Ponisae perspicua declaratio supremi juris Caroli eidem reservati , sinceritatis adeo manifesta sunt indicia , ut probationem quamcumque aliam redi elant . Praeterea iarum complexio, seu extrema illa elatisda : Salva semper super eosdem Ducatus nostra in omnibus dominatione , &illorum ad nostram partem subjectione : duo minus dubia suppeditat
argumenta: I. Vectigalia omnia horum nicatuum confirmari s. Petro
O puccessoribus , qua paulo supra singillatim expressa fuerant per Census,
pensiones, & dationes, ut recte Apographum molis Hadriana , non donationes , ut legit Codex Scriptura vitio : II. G tota in Ressassica ditione hos tantum Ducatus ad supremam Rom. Pontificis pote latem Ludovici tempore non pertinere . Namque Imperator, ut Pontifici mois rem gereret, Imperiali aticlaritate jura catera ita confirmaverat, ut
in jure, Principatu, atque ditione s. Sedis persi terent, usque in finem seculi: quod in sequentibus per eadem verba , aliaque validiora signia mat. Neque id quidem alia de causa , nisi ut deinceps in regionibus per Reges Francorum donatis , ae Roma v in ejus meatu Pontifices supremo jure riminari viderentis Imperiali auctoritate, ad repimendam Diaditorum audaciam , qui Majestate Imperatoria ad eumdem finem ren vata cohiberi non potuerant ab appetenda insidiis supremi Principis vita , atque Ecclesia praediis invadendis, ut 0ebam supra num. v m. . Qui
secus putat. longe a veritare eum abire , tam multa dominationis a mmenta . qme ante Regum Ponationes perspicua Dat in Codice Carvino ,
165쪽
Io 6 DIssa RTATIO II. demonstrant . Pori Donationes autem , quum nihil jam timeretur a Langobardis , Francorumque Patriciatus magno praemio esset adversus Gracorum inclimina , tot fere argumenta suppetunt ex eodem Codice, quot Pontificum Romanorum Di toti . Certiora atque eυidentiora reprinti possunt brevitatis ergo ex Commentatione pravia ad Epistolas H driavi Cod. Car. to. I. p. 293. , s ex epistolis 63. al. LXV. 76. al.
m quo eonstat ex XXVII. Id non olfecisse laudatos saepe Duumviros Pedi equos toti-ς n, Fur me nihil moror in persuladeri mihi non potes: utriusquesquiadem inconstantia , nam Diploma Ludovicianti in modo legitimum , modo suppositum , modo interpolatum dictitant , perspicue docet , erroris
quemque sui conscium mi fuisse . βui autem secus esse potest p Unica
interpolatio primo obtutu trium Insularum confrinatio esse videtur . At qua sequuntur suspicionem avertunt: ac territoriis, maritimis litoribus, portubus ad suprascriptas Civitates & insulas pertinentibus . Iterumque infra , tibi S. Sedis jura omnia in unum eolliguntur : de s prascriptis videlicet Provinciis, Urbibus, Civitatibus , Oppidis , C stris , viculis, insulis , territoriis , atque patrimoniis, necnon & Pensionibus atque censibus. Ae demum tertio . ubi una eum praediciis
omnibus insulas se defensurum pollicetur. ut omnia ea in illius ditione ad utendum , & fruendum, atque disponendum firmiter perseverent. Guid Z quia quacumque ex Civitate S. Sessi subdita confugientes ad se homines aut Pontificis Dominatui se subtrahendi libidine , aut res novas moliendi animo , aut metu poena , se hae tantum de causa suscepti rum promittit, ut veniam iis petat, si levis culpa ἔ s autem gravis, ut suo eosdem Principi puniendos remittat, iis tantum exceptis , qui aut vim pas , aut praepotentia aliorum Civium oppress Imperatoria interis cessione indigeant apud Pontificem 3 Nee putes icta fortuito esse posita rnon enim Archiepiscopi Raυennatis Leonis audacia mente exciderati Cod. Car. ep. sa. al. LIII. qui Pontifice inscio anno γγ s. ad Car lvm se tantulerat, res novas moliens in Exarchatur Hadriani exemis plum oblivione delatum non fuerat Ibid. ep. 6 I. H. I. , qui reos quosdam sibi subditos remitti a Carolo ejagitaverat . quemadmodum ip1epubdit&m Cariat ante biennium eadem ex eavsa in Franciam remiserat: recentiusque aliud exemplum ejus Pontificis tenebatur Ibid. ep. 97. al. LXXX v. , qui anno 79 o. repetierat a Carola Ravennates quo1dam, ac
166쪽
DE DI PLO M. LUDOvICI PII. Io An. 78ρ. moti , i enue fass sunt, Romanum Pontificem tane te poris in Exarebatu di Pentapoli dominatum esse .XXVIII. Video equidem non minus dilucida indicia esse Dominationis Causae , eut Seripto in Urbe Roma , quam in Exaretatu: etenim laudara in epitiola EI. 'ma''ob'ii' M. al. L. Hadrianus non solum subditos mi homines repetit. sed puniendοι- - repetit . Postquam enim nefaria illorum erimina Carolo ipsi nota exaggeravit , hisce eum verbis deprecatur : ut viriliter Deo vobis inspirante exurgatis, & miserae. & flagitiosae praesumptionis . utpote Pius Rex , legalem vindictam nobis de eis exercere jubeatis .... aut nombis eos dirigere digneris , ut omnipotens Deus respiciens de Excelso pro justa vindicta a nobis eis inlata, concedat tibi &c. Nee tamen mirer . quare in Exarciatu dominationem fateantur . at eamdem ne gent Roma . Euandoquidem alii alio anno expectant, Urbis donationem feri eum ineerto dominii genere. Ate enim sedit Scriptorum Francic rem mente , Romanos Pontifices potestatem indirectam , seu temporalem Francorum Regum donationibus acceptam referre: quam opinionem se omnino falsam tenemus , quum certum sciamus , quinque θviginti annis , antequam Pippinus, qui omnium primus ditsonem Ponis risciam amplifcavit. Exarchatus provincias Amillam , s Pentapo Iim largiretur , Gregorium III. Zachariam , ct aIiquanditi Stephanum II. Roma , ct in ejus Ducatu dominatos se . Scriptores vero alii tum quia falsam eamdem opinionem imbiberunt; tum quia laudatos Ponarifices non deposuisse vident spem conversionis Graecorum ante an num 7 ς 3. quum sancta Sedi patrocinium quaesitum fuit ab eodem Stophano v in Francia ; tum demum quia Exarchatum dumtaxat donatum esse a Pippino , neque aliud quidpiam iisque ad primum Caroli adventum Romam ann. 774. Pippiniana donationi esse additum norunt ;Carolo eidem donationem Urbis adscribunt incerto anno , dominatu incer to , incerto auctore . utriusque generis Scriptorum hallucinationes mindriani praedecessorum Epistolis profligatas, non eri, cur iterum aggrediar. Discrimen autem ingens, quod Orbis, ejusque Ducatus Dominationi eum reliquis Annesica Seius ditionibus intercedit, ad majorem Lud viciani inplomatis perspici ratem , quam feri poterit brevius , demo
XXIX. βuamquam de suprema Pontificia dominatione Urbis, ac . & in ei proinde ejus Ducatus , emset ex pluribus Codicis Carolini Disolis ; ea- ,ri in tamen nulla id melius comprobat, quam illa ipsa 97. al. LXXXu ipsa origine. sed lux qua Putriciatus Petri cum Caroli Patriciatu comparatur: unde Beardus,
167쪽
Io8 DIssa RTATIO II. , Annalisa Italus fateri compelluntur supremam eamdem Dominationem in Exarchallu, ni diximus to. I. p. 294. sao. seq ; Si enim Dominatis Carali in urbe nil aliud erat, quam defensio urbis , antequam Imperator fieret, ct psea consenium ejusdem suprema potestatis Ruti eum : quum igitur una cum patre sιιο Pippino , o Carolomanno fratre Patricius designatus fuit in prancia a Stephano II. A. 7s4. Roma Domianus erat idem Stephantis , ni praedecessores ejus Gregorius III. ct Zach rias fuerant, ct ut Paulas IIuue1ser fraterque ejus a S. P. R. D minus Noster a Deo decretus appellatur in literis ad Pippinum Regena
o Putricium Romanorum sto. I. p. I 3. . Ea tamen Dominatio nouvacabat missura Senatus Populique Romani; qui sacramentum fides tatis Pontimi , ut summo Principi, praenabant; DIva nihilominus I ge , seu jure Civili Romanorum ; adeoque Rom. Pontifex tunc temporis erat quidem summum Princeps , sed minime a UItitus in republica gerenda . Nec Stephanus IV. aut s. Pasehalis quid novi moliti sunt in Senatum ct populum , quum sitiam ipserum potenatem summam in Urbe ,
Imperiali auctoritate niti deinceps desiderarunt; Mou enim id rinquam comsueverunt Romani Pontifices ; Sed ipsi mam illam , qua sui praedecesseres in fuerant, S. P. β. Romani adminiri ratione nullatenus imminuta , a Ludovico roborari vestierunt . Verba Diplomatis sunt adeo evide tia , Ni commentariis non indigeant: Sicut, inquit, a praedecesserubus vestris usque nunc . in vestra potestate , & ditione tenuistis, &disposuistis. βuamobrem hoc rattim frmumque esse velim, haud πο-vam in Paschali dominationem incipere ; sed illam ab Augusso Ludovico roborari, quam annos fere nonaginta S. P. α Romanus ab impiis Graecis defciens , propria voluntate amplexus erat in Gregoris III. tamquam Capite Sancta Reipublica , fassusque erat in Ilieris supra Iaudatis ad Pippinum Regem , me ullo propria auctoritatis detrimento , quod satis superque monHrarunt sequentia tempora , ut in praecedenti Dibertationapalam feci. In Eia, huiu . , XXX In cateris vero ditionibns ex liberalitate Principum profecti, Zi hi ἀ-μη RVmo με Rutifex, nulla Senatus , Populique minura a luιus
stolol. pacloethio ' Priηceps dominabatur : earum quippe dominium uni Petro . ejusque se cessoribus concessum fuerat . Tenes Itint omni exceptione majores Odicis Carolini Epictesa plures conceptis eterbis id tradentes: Quas beato P tro Pro magna animae vestrae mercede contulistis , sebat Paulus is Civitatibus Penta lis ep. 18. al. xv. ; Et alibi ep. 42. al. XXVI. de cvncio Exarchatu : Ea, inquit, quae L. Petro polliciti, & ob veniam
168쪽
DE DI pho M. LUno v I cI PII 1o9niam vestrorum concede te studuistis delictorum . ini ibato ejus jure perenniter permanenda conservare satagitis . Item ep. 42. al. XIX. Donationem ese factam ait B. Petro , di ejus Vicario praedecetari nostro Domno & germano meo L. rec. Stephano Papae . In eamdem sententiam Hadriantis ep. sa. al. MII. Carolum M. alloquitur: Quae Beato Petro pro magna animae tuae mercede , & a Deo protecti Regni vestri stabilitate. Leonem Archiep. Razenna accusat te p. ς 3. al. LII. dicentem de Amilia Civitatibus , quod vestra Excellentia ipsas Civitates minime B. Petro, & nobis concessit. Et, quod majus, in mentem revocat sequenti epistola, quemadmodum eidem Dei Apostolo praesentaliter manibus tuis eamdem offeruisti promissi nem . Ac aenique ep. s9. al. x Lax. de patrimoniis omnibus loquens rQuae , ait . per diversos Imperatores, Patricios etiam , & alios Deum timentes pro eorum animae mercede . & venia delictorum in partibus Tusciae , Spoleto , seu Benevento, atque Corsica . si inul& Sabinense patrimonio beato Petro Apostolo , sanctaeque Dei ScApostolicae Romanae Ecclesiae concessa sunt. Aia multa praetermitto, qua una cum isis opportune hic repetitis allata fuerunt in praecedentibus ;pauca enim hae discrimen illud magnum demensrant, quod Regum D nationibus eum D natione Urbis , ejusque meatus intercedit . Eapropter κε neci quidem Augurii, Donationum hujusmodi inSasores omnium maximi , Romanos imitati esse inveniuntur , qui mo Principis nomine Rurificibus relicto , temporalem reipublica adminiserationem tempore tanti diuturno , tamque Ob tinatis animis usurparunt. usque adeo Principis Apostolorum Putriciatus , seu defensio, defensioni Augustorum pravaluit lXXXI. Abstulam quoque hane dominationem in Exarcharu Ravennain pati auctoia tes Archiepiscopi turbare ausi sunt . Euid vero Z Hadriantis d. Car. 2 ep. s I. al. L Iv. refert Carus , quemadmodum Stephanus II. Sergium , gnis. nimis Abi tribuentem dejecit: Nos, inquit, Excellentissime fili, quemadmodum tempore domni Stephani Papae, qui illuc Franciam profectus est, cui & ipsum Exarchatum traditum est, ita & nostris te poribus eum sub nostra potestate disponere , atque ordinare volsemus , & omnes in hoc cognoscere possunt qualem potestatem ejus ter beatitudo in eamdem Ravennantium urbem, & cunctum E archatum habuit, qui etiam Archiepiscopum Sergium exinde abs tulit, dum contra ejus voluntatem agere spiritu superbiae nitebatur. Leonis autem pertinaciam repressi vita brevis ; anno enim 777. e vivis excessi, quum Hadriano vix triennalem mustium intulisset . PNea
169쪽
DIssERTATIO II. υρνο similis audacia exemplum non reperitur . Quin etiam anno 79o. idem Pontifex parem rationem habet Francorum Graio subjectorum . ac
Ravennatium, is Pentapolensum B. Petro ct sibi subditorum Cod. Car.
ep. 97 .al Lxxxv. : Sicut vestri homines sine vestra absolutione ad limina Apostolorum neque ad nos conjungunt; ita & nostri homines , qui ad vos venire cupiunt, cum nostra absolutione & Epistola veniant: Quia sicut nos semper vestros homines suscipientes comis monemus , ut in vera fide , atque puritate cordis , totis eorum viri-hus in vestro maneant servitio; ita & vos simili modo quicumque ex nostris hominibus ad vos venerint, eos omnino obtestari, atque commonere Vestram Regalem prudentiam quaesumus , ut sicut genitor vester se. rec. Domnus Pippinus Magnus Rex eos B. Petro, ejus. que Vicario Concessit, & demum Excellentia vestra confirmavit; sic ammonere , atque obtestari jubeamini, ut nullo modo audeant se in superbiam elationis efferre . quando ad vos properaverunt, sed p
tius subjecti atque humiles in servitio B. Petri, & nostrae praeceptionis maneant subjecti, & hortamini eos, quia omnino in serviatio & ditione B. Petri, ejusque Sedis Vicario nunquam vos subtrahemus, sed in ea fide & puritate, quam polliciti sumus B. Petro Apostolo , usque in finem seculi, permanemus. Di ;bnis, lib., e. XXXII Iam vero planum fecisse mihi videor , cur Ludovicus eo mucti coniec x, mans Dominationem Pontifenm Romanorum in Urbe , ct ejus meatu ,
'' ' ρο- eraditione illa utatur : Sicut a praedecessoribus vestris usque nunc , in vestra potestate & ditione tenuistis , & disposuistis : E contrario diariones per donationis paginam s. Sedi concessas , quavis conditione pra- termissa , perspieue eonfirmet Paschali summo Pontifici & universali Pape , ejusque Successoribus usque in finem seculi, eo modo , ut in suo detineant jure , Principatu , atque ditione . Magni id quidem momenti erat ad meeritatem Ludoviciani Diplomatis vindicandam, ejusque ingenium aperiodum . Suvm autem Feraque omnia , qua huc-nsque disserui, ex ηουem . ct nonaginta Codicis Caresini epistilis , ct decem Leonianis , a Gnringis editis , confient; 'inclaris hujus his
ria anae balaosim jure appellavi Diploma istud , quippe quo jura omnias. Sedis breviter eoIIeeta roborantur. Post hae disciplina Eleotionis , stonsecrationis Romani Pontoicis eonfirmatur: qua res , ad Stephani IV. praedecessores quia attinet , tum ex commentatione praτia de Epictalis Hadriani n. a. seqq. tum ex monito ad epi totas pseudoapa Confia tini peti poterit. Summa en, quod libera omnino erat electio, ct ordinatio,
170쪽
DE DI PLO M. LUDOvICI PII natis , seu consecratio Romani Pontificis . avia magis magisque Gio matur Pippini Regis Leeati praesentia consecrationi Pauli I. Cod. Car.eP. I a. H. XIII. ) . Gum enim pervenisset Romam quo tempore electio Pontimis febat: Cum eo loquentes , ait Paulas , una cum nostris Optimatibus . aptum perspeximus eum hic detineri. donec Dei providentia sacra Apostolica benedictione illustrati suissemus, & tunc plenius satisfactus de nostra, vel cuncti populi puritate, & diis
et ione, quam erga tuam benignissimam Excellentiam , & cunctam gentem Francorum gerimus, eum ad vos repedandum cum nostris Missis Apostolicis absolveremus ; aeui scilicet Regi testarentur, R tificem in ea fide , & dilectione , & caritatis concordia, atque pacis foedere,. quae praelatus beatiss. me. Domnus, & germanus meus Sanctissimus Pontifex vobiscum confirmavit, permansurum . XXXIII. Ea vera disciplina eligendi , ct consecraηdi Pontificem . Mittendi scit. Nun- postmodum ad Francia Regem Legatos mittendi, qui praedictam Regni. Vedi Sacerdotii concordia in m Raurarent, adeo firma constansque est; ut con udiam
Muum prorsus exemplum , quod illi adversetur , inveniatur . Et υ ira 'Π'R RU ipse invaser On stantinus nonnisi post detestabilem electionem ordinati nemque suam Cod. Car. ep. 43. al. XCYIII. Legatos ad Regem misit. Omittens , se Stephani Paulique exempla permansurum in vestra cariatate ac fida dilectione , atque sincera amicitia . Euod iterum ac temtis repetit, urgetque suuenti epinila . Stephani III. εω Hadriani lex tisnes s litera post consecrationem ad Reges missa non extant: sententia tamen eadem suppetit ex aliis utriusque Pontificis literis Ibid.' ep. 47. 6a. . Stephanus quippe Carolo 9 Carolomanno fratribus : In vestro, ait, amore atque caritatis dilectione firmiter usque ad animam. &sanguinis effusionem una cum univeris popuIO Permanemus , atque permanebimus . Et Hadrianus Carolo M. In ea fide , & dilectione simulque & promissione te confidimus permanere, in qua & nos firmi re stabiles, quod facie ad faciem polliciti sumus, Domino praesidiante, & B. Petro Principe Apostolorum mediante , usque in finem manemus. Leonem III post suam consecrationem , Hadriani bitum , suamque exaltationem nunciasse , fidem faciunt Caroli Regis liatera ap. Labbeum Conc. to. V II. p. IIa 8. per Angilbertum missa ;queis protestatur , se velle instaurare concordiam illam Sacerdotii est RGgni , qua vigebat sub Hadriano : Sicut enim , inquit, cum beatissimo praedecessore vestrae sanctae Paternitatis pactum inii, sic cum
beatitudine vestra ejusdem fidei di Caritatis inviolabile foedus sta