장음표시 사용
271쪽
omnium resilui mandat terram totam Comitissa Mathildis, prater Medi sinam, & Argelatam , qua duo oppida juris Mathildici in territorio
Bononiensi, tina cum Ducatti Ravenna, Marchia Anconitana , Bretonoriique terra infra in eodem lsamento mandat Marcualdo, ni r sfudum accipiat a Pontifice. Deinde Et insuper, ait, ordinamus & v lumus , ut tota terra de monte Payle cum Monte Fortino libere dirumittatur Domino Papae usque Ceperanum. Itaque R erit testim nium de magna parte Tuscia reddita Coelenino ad Donationem Mathitidis nullatenus pertinet . Namque Innocentius III. Geleri ini successor poti Sindicata jura Exarchatus , qui a territoris Bononiensi definitur , terram Mathildis Exarcha tui conterminam a Civitatibus eam detinen-ribus , praeterquam ab Episcopo Mantuano . repetiit. Praeterea illius temra partem concedens Salingverra, castra vilias locaque alia nominat nouin Luscia , sed in Ducatu Mutinensi nondum nato existentia . De cujus origine seorsin diea in sequenti capite, quum de Civitatibtis Terra Mathildis ferino erit. Nune de Putrimonio dilucidius aliquid breviter afferri oportet, ad Florent tuti opinionem falsam , quam cum vulgo eruditi aliquot imprudenter sequuntur, rejiciendam . Tus ii nom. R Lari. XXI. Tripertito divisam fuisse risiciam ab avo Francorum Regum, postea diυso per tria fera saecula perseveravit, ex dictis in pravi nonium. cedentibus Dissertationibur liquet, in Romanam Lidelicet, Langobardicam, ct Regalem . Hane postremam , qua hodie audit Etruria , lina cum Ducatu Spoletano, esse oblata in Apostolorum Prancipi, utili tenus dominio, summo autem iure reserυato Imperatoribus , Diplomatis omnibus , qua attuli, luculente osseudi. Di crimen etiam , quod intercedit Etruriae cum
Spoleto , palam feci ; hunc siquidem ad Ecclesiam paulatim pervenisse
compertum habuimus: dum e contrario Tuscia Regalis tina cum Regno Italia Imperatoribus paruit. Langobardicam vero Tusciam eum singulis Dis estitatibus a Carolo Magno donatam esse Apostolica Sedi, Carolini adicis litera planti in faciunt, o Ludovici , Ottonis , atque Henrici Diplomata confrinant. Denique Romanam fuisse partem Duca tus alvia sorbis a nullo unquam Rege , aut Imperatore Apostolorum Principi ejusque Decessoribus donatam ; sed praedictis Diplomatis ad majorem
Frmitatem cum cateris dirionibus roboratam , ita scilicet petentibus RG manis Pontificibus, qui Romam , ejusque Ducatum spontanea populorum deditioni referebant accepta , demou iuravi. Duabus autem hisce Tusciis pos sancti Henrici avum , certe ante duodecimi seculi exitum, Patrim nil nomen esse factum, nuper agebam. Id vero nominis principio latius p tuit ,
272쪽
DI CAARTULA CON. MATHILD . a I 3ixit, quam ab initis sacvlix Iv. dum Pontifices Avenione consistebant . uod patet ex literis Henrici TI. datis Lausana anno I 3Io. ad Gememtem C. ct relatis a Raynaldo I3II. n 3. seqq. ex Archiva Cactri s Angeli, o Codd. Non enim ut antea quidquid terrarum es a Radicinano usque Ceperanum, Patrimonii nomine nuncupatur,sed ad praedictas duas T scias coarctatur, civitatibus Perusii ct Casselli detractis . aliisque n minatis ad alias provincias pertinentibus : Patrimonii etiam B. Petri in Tuscia cum Civitatibus Tuderti, Narniae, Urbis veteris , & Reaia
te . Cujus nodi mentio usque ad ejusdem saeculi Lmidium in loriolicis
literis reperitvr Bull. vat. tom. I. p. ara. 289. 3 . Etenim 'annes XXII. anno I 326. Pandulf de Sabellis agit grates , quod Reetori Patrimonii B. Petri in Tuscia Opem tulerit. Benedictus XIII anno I 339.
Ieribit Thesaurario Patrimonii B Petri in Tuscia. Et anno Iaso. Oe- mens VI. Rectorem Patrimonii B Petri in Tuscia praeesse vult militiabus pro peregrinorum securitate ibidem dispositis .
XXII Hujus mero Rut cis tempore , ut legitur in Cod. Vat. 2O . Ab anno trio. Patri pag. s I. q. RaynaIdum I3so. n. 6. Ecclesiastica ditionis Proceres in Pontificem perduelles , varios injusos Principatus condidere : Hujus tomia nostii aevi. Pore fere omnes Civitates, teriae , & castra Patrimonii s. Petri .
Marchiae Anconitanae , & Romandiolae se rebellaverunt Sedi Ap stolicae. & ipsius in illis partibus Rectoribus & Ossicialibus . Omnes devenerunt in manibus tyrannorum : videlicet Patrimonium in
manus Ioannis de Vico Praefecti Viterbii: Marchia in manibus D minorum de Mala testa & Gallotti de Arimino &c. . . . Romandiolavero Acc. Nathaeus etiam Villanus clib I. cap. 8O. lib. 3. Cap. I 6. lib. cap 7. semel, iterum , ct tertio Patrimonium memorat, quum Romani
aciem duxerunt adversus Praefectum de Cico, quumque hic se dedidit Cardinali Legato A id o Abornotio , Tuscia nomine seuppresso . Gamobrem nudum Patrimonii nomen, ut hodie audit, medio saeculo quartodecimo adhiberi coeptum esse crediderim , ut sub finem xu. secvli appellabatur : tames terra a Radicinano usqiιe Ceperanum frequentius dicer tur saevio xI II. ct Patrimonium B Petri in Tuscia ante praedictum annum I 3ς o. Num utique iidem essent fines , quos hodie novimus, In maxima illa rerum , ditionumque Italia inversione, factionibus Guel a , ct Gibellina alternatim pravarentibus, fateor, incompertum mihi esse tantis
Auctor Tabula Chorographica Italia medii ata adjumento esse poterat pereversas hasce aetates perscrutanti . At, ni fallor , perterritus docuitate rerum , qua pon saeculum decimum evenere, ibita summis tantum labiis,
273쪽
ar in D Issa RTATIO Raut minus recte attigit . Mihi erunt instar omnium pauca hae de Donatione Mathiuis Tab. Chor. n. aa. . Praemissa duplicis CharrvIa bin ria : Ulut sit, inquit, si Diplomata , sive donationes Pippini, C roli, Ludovici, Ottonis, & Henrici enunciatae, sunt legitimae. certo sequitur, vigore harum donationum Imperialium , Regiones& Urbes , quas Mathildis possedit, prius suisse juris Ecclesiae , ut ex illis invicem collatis manifestissime apparet. Ideoque suppositis
Donationibus illorum Imperatorum omnem alienationem prohibentium , nequit dici proprie loquendo, Donationem secisse Mathil-dem , sed justam relli tutionem ; adeo ut ea decedente sine haereduhus , ut decessit, ejus bona de jure sine alia legitima dispositione in
Ecclesiam devolverentur . Etenim bona Mathildis, ejusque Asce dentium vel ab Imperatoribus provenerant, vel ab Ecclesia ... Si ab Ecclesia , ad Ecclesiam redire debebant jure devolutionis & restit
tionis , non donationis , ut non recte dictum Dono, Donatis mea , n
que more illius temporis. Si ab Imperatoribus, arguant desides, quum necessaria sit illatio . Terra M,ih uti in XXIII. Tam alie sedebat ejus menti Marchiam Anconitanam , ct Duratum ΡοIeti inter bona juris Mathildis recenserit Mitto qua inscite avi
modum scripta a Florentinis de Tinia inutiliter rejicit Ιbid num. 98. . praetermissis qua de rima Marchia strio agenda erant . Ea quidem pra-cipiιa ditio fuit Comitissa , quam a Bonifacio patre sibi resictam , jure beneficiario , seu mavis concelsione insar nati ponmodum seudi Imperiu-Ii ad mortem usique retinuit; quemadmodum Ecclesia ditiones , quas idem recte detolutas dixit, perperam donatas putavit, permissu Pontificum admininravit , quamdiu vixit . Quas inter Ecclemnicas rationes, etiamsi utraque Lusita Mathilai parviqset, quod nusquam reperietur; nec ristia Romana, antiqui Jima ditionis s.Sedis jure deditionis , nec Tinia Langobardicae Donationis Carolina jure nitentis , ct hodierni Putrimonii
partem meliorem facientis deterior conditis erat, quam Spoletani Duc tus , o Marchra Anconitana . Itaque tam Auctor Tabula Chorographica, quam Florentinius , hanc mihi dent veniam , errant toto COMO . Donatis
enim , seti Rdere , Domus , Terra Mathildis non in Rntificia ditione. sed in Regno Italia quaerenda erat: ibi enim tum liberalitate Imperatoria se Regia , tum opibus atque armis comparata fuerant Bona propria M thil dis , quorum haeres insituta ab eadem fuit Apostolica Sedes . Id Iuem lenter tenatur Bertialdus apud Baronium Io 92. n. I. in antequam M thildiuua Chartula iterum prodiret in lucem: Henricus quoque , ait,
274쪽
DI CRARTULA Co M. MATHILD R. a Isimpius Imperator in Longobirdia jam biennio morabatur ; ibique circumquaque terram Nelphonis Italici Ducis praeda , ferro , & incendio devallare non cessavit, ut eumdem Ducem . & prudentissimam ejus uxorem a fidelitate s. Petri discedere sibique adhaerere com-
Eeret, sed frustra . Nec putes , dum audis Italia Ducem . Nelphoningobardiam . Me Italia Regnum ab Imperatore commissum , ut moris erat . Nam plures Laveobardica Civitates contra Henricum foederata . Welphonis poteηtiam longe auxerunt sequenti anno , ut tradit idem Auctor: Civitates quoque de Longobardia Mediolanum , Cremona. Lauda , Placentia contra Henricum in viginti annos conjuraverunt, qui omnes praedicto Duci adhaeserunt cap. Baron. I 93. n.2. . aeua
Obrem nullum omnino dubium en . quin Terra Mathildis in Langobardia esset, iisdemque fere limitibus circumscriberetur. queis Mutinensis p nea Ducatus , cujus enctes brevi palam fer XXIV. Mathildis quidem dominatio , quidquid juris Imperatorii erat in Italia Regno , amplectebatur . Nam Tuscia Marcbiam , ct DV hibζα2s, bardia Regnum . beneficio Imperatorum , ditionem illius propriam longe sunt
lateque protendisse constat ex monumentis . Wipposquidem narrat, quem- pila. ' 'admodum Rayneritis Tuscia Marchio Imperatori Conrado Salico parere noluit; quare post annum Ioa . Ronerii loco Bonifacius Marchis invenitur , quem Muratorius colligit eodem anno ad eam dignitatem evectum fuisse , pos Ra erium a Gnrado devictum , atque ejectum . Et Domnia
αο refert, Henricum H anno IIII. a Romana coronatione reducem tridui
moratum esse Bibianelli cum Mathilde: Cui Liguris Regni regimen dedit in vice Regis . Nihilominus desipere videretur qui Regnum Italia θ Marchiam Tuscia
inter bona propria Mathildis recenseret . Perinde est de illis , qui Romana Ecclesia ditiones a propriis iisdem bonis non secernunt . Ne harum quiadem in fores Suevi Augusti Mathsidis ditionem eum Ecclesiasticis conjunxere . Cfus rei testem attuli Neincariense Chronicon apud Leibniatium , quod Riderici Aenobarbi invasionem refert : ct Florentinius Mem Math. lib. a. pag. 3so. ex Archim Lucensi laudat Privile a plura WHDκis Riderico invasas ditiones referentis acceptas , in quibus constanter inseribitur : Nelso Dei gratia Dux Spoleti, Marchio Τ sciae, Princeps Sardiniae , Dominus domus Comitisse Mathil dis . Propterea Sigisti opinionem ratam habui, qui Ferrariam unam Tedat Avo Mathildis a Ioanne XIII. concessam novit,.aitque post ejus mortem
275쪽
Multa extra suam terra ivi a debat prae. dia. & Oppida. Quorum onmium s Sedem Heredem
instituit; ae praeia. pue Catiagnanae.
Romanus Papa, quem sincere peramabat, Et sibi concessit, quod ei Ferraria servit . XXV. Ndilim vero tam iners exi mari, ut negem Mathiidem in Fem, ariensi etiam cimitatu, ut in Bononiensi Argelatam ct Medicinam, nom
nulla Iure proprio possedese; id enim semper solemne fuit summorum Prin
cipitin , ni Alodialia in alienis ditionibus retinerent, quod hodieque feri neminem latet. Praeteritiamquod silvctre Qertur monumentum s eu Charistula Mathildis ab labelli Ital. sac. tom. a. pag. I o. pro monasserio Nonantulano , in hanc sententiam : omnesque res territorias, quas in toto Comitatu Ferrariae videor possidere; omnes scilicet res supradictas, quas praelibatae s. Romanae Ecclesiiae jure proprietario tradidi , & nunc ab ea videor possidere . auid vero Θ Lesbuiris Scr. Brunsw. tom. I. Introd. ct exscriptori ejus Scheidio sol ig. Guel f. to I. pag 449. audiam, qui s. Sedi aovata esse contendunt a Murbi de quae j re proprietario seu Allodii possidebat Id facerem ultro , nisi uterque auisoritate Muratorii nixus Rer Ital tom. s. pag. 38s. relationem deThsauro Canusina Ecclesia, opinionis sua teriem adhiberet. In ea siquiadem legitur: Tandem transmita thesauro Romam per assensum , &voluntatem Papae Greg. VII. , qui Chartam offersionis de omnibus praediis praedictae Comitissae ab ea receperat . aevum autem Aucurrelationis multo post ea tempora floruerit; nam infra, Demum vero ,
inquit, post concordiam Papae Paschalis cum Imperatore , & post mortem Comitissae Mathildae &c hinc est, quod major Charrula seu Donationi fides habenda , quam relationi hujusmodi Sidetur. Ibi autem
conceptis verbis Iegitur: Dono & offero omnia bona mea , tam que nunc habeo , quam que in pollerum Deo propitio acquisitura sum .& tam ea que ex hac parte montis , quam que in ultramontanis partibus habeo, vel habitura sum sive jure hereditario sive alio quocumque jure, pro mercede & remedio anime mee & parentum meorum. Que autem ista mea bona juris mei superius dicta una cum accessionibus & ingressibus, seu cum superioribus & inserioribus suarum . qualiter supra legimus in integro ab hac die in eadem Ecclesia dono,& offero , & per hanc cartulam oblationis ibidem habendum com firmo . Et supra dixerat: sive jure successionis, sive alio quocumque
jure ad me pertinerent. XXVI. aeuod se Mathildes Nonantulano Coenobis res omnes territ rias Ferrariensis Comitatus donavit; Romana autem Sedi omnia bona quocumque jure ad eam pertinentia : non igitur, bona cum venia Scriaptoris
276쪽
ptoris relationis praedicta , opinionesque ejus obviis vInis amplectentium Muratorii, Dibnitii . ae Scheidii , Chartula seu Donatis , de qua agiamus , erat praediorum , seu rerum territoriarum , ut sententia utar Maiat bildis ; sed oppida , sed villa , sed civitates , qua Terram , Domum.
Comitatum , Podere magna ejus Principis sciebant. Et vero jure ha- reditaris habebat Mathildes villas & oppida ultra montes . Domnieto 'teste : estra montes autem civitates , caltella, seu villas, Chronista Neiη-
caninsi te tante podebat: inque iis insignia duo oppida Argilatam erMedicinam Territorii Bononiensis , Henrico VI. invasore maximo id fatente prope Iudicii portas. Terram ipsam plurima continentem oppida villasque s loca alia Innocentius III. partim Episcopo Mantuano pariatim Salinguerra fiduciario jure concessi. aeva omnia quum late in superioribus expositierim , Hic satis piperque esse duco in memoriam re υ casie . De Carfagnana , quae utique erat juris proprii Mathsidis , FI rentinius lib. a. p. 3O6. & Append. p. 73. Diploma profert Comitissa datum Pontremuli anno IIIo. quo confirmantur Plebi castri veteris de Gariagnana Decima , quas Ugesin ellus comes Patronus ei donaverat. Et Gregorius IX. iteratis literis . vi animadυertit RaynaIdus II 3 o. n. I9. I 23 . n. II. Lucanis censuras interminatur; nis Carfagna naca ira qua invaserant, quantocyus resiluerent. Nostra tandem aetate
optimo publico C. O. Ioseph Garampius Basil. Vaticana Canonicus, ct Praefectus utriusque Archita Apostolici , Vaticani scilicet, ct Castris. Angeli , paucis ante diebus Antiq. sigill. Gars p. I . seqq. ctem menta edidit hanc rem illustrantia , ae pra Es Iuramentum stilitatis bilium , ct Buronum Carfagnana praestitum Cencio Capellano , ct Subis diacono Ponti is Gregorii IX. ae Rectori ejus provincia die a 3. vemb. II 28. quod extat in Regesto libri censuum Archiv. secr. Vat. p. 263. , pluresque episcias genuinas ex Rege iis Romin. Pontimum , quae Omne dubium amment, quin Carfagnana oppida pertinerent ad Ap LIesicam sedem iure hareditario Mathildis . XXVII. βuamvis enim Curtes , o Massa plures tam in prastantissi- obi smo Codice Albiniano , quam apud Cencium recenseantur juris Apostolica
Sedis: Ca ira tamen ct Oppida Carfagnana ad eam minime pervenerunt, autem Castrum vianis ex donatione MatbiIdis . Vuin etiam antiqua illa tartes, O MU- 'sa , qua in libro Bibliotheca Lateranensis . qui Benedic tias inscribebatur incertum num Octavus , an Mnus intelligi debeat in confuse admodum recensentur hunc in medum : Item in alio tomo , cui prescriptus est Papa Benedictus. leguntur posita esse in comitatu Luccensi & ia. Toni II. B e comi-
277쪽
a I 8 ' D I s s E di T A T I V. comitatu Cornino, & in comitatu Rosellano, Ac in comitatu Pusano hec patrimonia. Infra autem appositum invenitur in margine Garsagnam ; Textus vero habet : Masse & terre . que ponuntur in is Terra in Dimigano . Terra in lano agnio . Terra in limpania no . Terra in decimo. Τerra in leojana. Terra in Pastrino . Massem vane & Masse in rojo . & masse & terra in convalli, Terra & masse in anciano . Τerra & masse in lacune . Masse & terra in controni :fuit in casa Basciana vel in bullano . sive ecclesia s. Petri in Cisarana cum omnibus suis pertinentiis . Villa miliana, & villa artana . Villa in bargano, seu ros in dueta, in villa majore, in Bacano , in Ascana . & cur te in Castellione. Villa a colle masse siliquano rojana . Masse in caricino . Masse in rojo . Masse in calatico . Corte Cesarana cum Ecclesia s. Andree, & Curtis quae dicitur vicus, & Ecclesias. Rufine cum curte sua . & curtis in piscaria in integrum . Et curtis de campaniatico . Masse & terra in cascania . seu in corfine , seu in Petroniano , in castello de Curfiniano . Curtis in Vasignano . Masseque dicuntur Grisomolecto , que ponuntur inter paternum , di Petronium . In capruniam: in Vipiliano: in ba S in Ceruliana . In Gragnio In gragniana , Catialia , & alia gragniana, in icano . Cur
iis Faloniana cum pertinentiis suis . Curtis in coscuniana curtis in O ia . Et curtis in Laetaria cum introitu & exitu earum , & cum omnibus ad omnes supra scriptas curtes & terras generaliter , & ia
integro pertinentibus . Locum exscripsi integrum . ne iis quidem p efflonibus praetermissis , quas scriptor Oricis per gracam litteram S designavit, utpote exesas in vetusis chartis , unde illas desumsit . ut lia queat nullum omnino castrum , villam , oppidumve aut in Carfagnana ,
aut in territorio Lucensi juris fuisse Apostolica Sedis ante Mathudicam
donationem : proindeque , Pontificum exponulationes ob castra invasa reis ferri oportere ad tempora Comitissa obitum consequuta , me annum I I 26.
quum mnoritis II. hujus Alodium concessit Aberto Tuscia Marchioni, quod inita possessionis argumentum est certo certius . Terta Miththlii ubi XXVIII. Itaque , inquies , Terra, seu tamvs Mathsidis non erat, in ii diri, more atrarem ditionum , regio aut provincia ab aliis separata ; sed castamen. longiusque -- ct possessiones hac illac dispersa corpus illud sci bant, cujus hares 'ο-
sesica Sedes instituebatur : nec longe a veritate aberrant, qui Nam chiam , Deserum , Tusciam in i ta hereditate comprehendi autumant.
Ubique enim bona propria Mathil iis deprehenduntur . Ita scilicet putan- um videtvr primo aspectu : pecus autem esse oriendunt Genta Innocen
278쪽
DE CHARTULA COH. MATHILDE. a I9tii III supra laudata . Magnus siquidem isse Pontifex . eateris Ecclesia Roma ηa ditionibus recuperatis , juribusque Exarchatus G Britonorii vindicatis usque ad Mutinensis hodierni Ducatus limites , continuo de terra Mathildis recuperanda per Legatas G Nuncios seris egit, ut Hebam supra num. x IV. . auamquam igitur θ in Ferrariensi, ct in Bononien-A, ct in aliis Episcopalibus propria bona Mathildis existerent ἔ nihil
minus erat terra propria , in qua Rector innituebatur , eustodiebantur munitiones , Romanus Pontifex, aut Cardinales eo venientes , atque ibi
eonMentes honorifice excipiebantur. Hanc vidimus num. Ix. in juramento Salinguerra designari in episcopatu Bononiensi , Mutinensi . Regino . Parmensi ; a Rademico juxta ripas Eridani collocari; ct a Friderico AEnobarbo lurirari Civitates . Caitella, seu villas per totam domum Mathildis . Praeterea eompertum exploratumque est, in Dis malibus Imperatorum est Regum Romanorum usque ad initia secuti x Iv. Terram Muthildis memorari seorsm a Patrimonio Tuscia,seu terra a R dico fano usque Ceperanum t Marchia Anconitana , Ducatu Desetano .s Exarcha tu . Auin etiam Imola , Bononia . Ferraria , in quarum coismitatibus fuisse consat cora er pradia Mathildis , seceravntur a terra usdem propria ,sve , ut loquar pro avi nostri more , a Magna cimitiis rincipatu . Neque enim creditu proclive est, mulierem potentia fing Iarem in Italia , beneficio tantum Caesarum in Tuscia Regali, edi in Lia guria dominatam esse; necnon Pontificum beneficio Ferrariam urbem administrase ; at proprii juris ea Ira selum ct oppida psedisse . Civitates
Mutinam s Regium numerandas se inter bona propria Mathildis ; immo Parmam quoqtie ct Mantuam iisdem probabili a)modum ratione ad jungendas mox ostendam . Id tamen pro certo virmare non dubito , nullam unquam ex iis civitatibus ab 'Onesica Sede jure illo haereditatis aut quastam , aut repetitam esse . Causa ex dictis patent . Primosiquidem in libertatim una eum cateris Langobardia urbibus se vindicarunt: dei de proprium Principem elegerunt. Mutina pra aliis G Regium . qua Atectinis Marchionibus paruerunt, Principes tam bene de Romana E cIesia meritos elegisse gloriantur ἔ ut a Pontificibus honore , est ditionibus fiduciario tamen jure , quod licitum est de rebus Ecessa semper auctos ante I dium II. adspexerint. Tum vera momentaneas vices passa , non quia , ut bona propria Mathsidis ab annis fere quadringentis , donata dicerentur sed quia Exarchatus fines Iatius pretendi sunt crediti . aevam
opinionem noctra etiam aetate tuitos esse practantissmos viros non mirari non possum . Monumenta siquidem certa apud Runaldιιm irritos eorum
279쪽
conatus demonstrant, minusque junia causa pat ηοι easdem Dese palam faci unt: quod sequenti capite demonstrabo .
De Civitatibus Parma, Regio, Mutina, & Mantua juris olim Comitissae Mathildis.
A donatione Mattuldis excludi non de. bent civitates.
Quum de intonis Magni, primique Henrici AK1ιHorum Diplomaistibus res fuit , aeque celebris , atque obscura illa designatio Diationum S. Rom. Ecclam per fines fuit exposita , quam opportune huc a ferre oportet: Item a Lunis cum Insula Coruca, deinde in Suria. no , deinde in monte Bardonis , deinde in Berceto , exinde in Parma , deinde in Regia , exinde in Mantua , atque in monte Sialicis , atque provincia Venetiarum , &-Istria . Hane quidem designationem finium Carolo Magno tributam , tames pius Ltidovictis ejus non meminerit, cum finibtis Italia Regni ab eodem Carola prascriptis filis suis , comparatam , Obscuri aliquid praeseferre onendi alibi : quum M tinam in Ecclesia ditione , ut videtur , comprehendi mirabar . oe ex a L.verse in Regnorum divisone dilucide inritidi, usque ad fines Regensium,& ipsam Regium , & Civitatem novam , atque Mutinam usque ad terminas s. Petri. α vis vero ausit vetustis adeo monumentis fidem minuere, quia illorum sententiam non aspequitur Consuevit Carolus , ut patet ex divisine Regnorum , solo ciSitatum nomine amplissma earum serritoria complecti . quampluribus horum oppidis , vittisque sientis praeermisses . Euamobrem non moenia civitatum , sed fines territorii cujusvis per dicta nomina designantur . Avumque incompertumst, utrum Rogiense , an Mutinense territorium magis finitimum esset Ecclesiastica diationi ; non nostra est designationem illam improbare . Certe infra descriptos fines, qui tunc Ducatum Tuscia S. Sedi oblatum a Carolo, utilitonus dominio a Regno Langobardico secernebant; ἀτο Mathildis , pr pria hujus bona contineri colligimus ex dictis praecedenti capite . Indidem didicimus , non solum cora , ct villas . sed quatuor etiam civitates, Regium ct Mutinam me tillo dubio; necnon Parmam G Mantuam , tames non suppetant monumenta satis firma , quibus dominii propristas comprobetur , ad Mathildianam hareditatem referendas esse . Cham tuta donationis absoluta sententia omnium bonorum juris curastumque alias
280쪽
DE CORTULA Co M. MATH D . 22 Iallas in aliam vinionem pertraxit: nemo tamen , iis exceptis , Pi ad praedia donationem imprudenter redegerunt. ex propriis illis bonis civitates
detraxit: in Ecclsanicis siquidein provinciis Atas esse censentes ; aut j re dotali traditas Beatrici in Langobardia , ad filiam pervensse uentes ; bona illa propria civitatibus vacua esse non putarunt . Vuamobrem futurum videtur opera pretium , qua vere civitates in Mathil dis Terra . seu ramo essent, disquirere; tametsi cum aliis Langobardicis libertatem adepta nec Pontificibus , neque Augussis nis apparenter paruerint.. II. In diuturna illa vacatione Imperii pon Carolina Hirpis Augunos, dum res Italici Regni male admodum habebantur, Atto , seu Addo Sia patuet tgefredi filius, proavus Mathildis , potentia θ opibus maxime insignis Canusinam arcem in Regii Lepidi comitatu a fundamentis erexit . Hune praclaro comitis nomine appellatum anima disrtit Muratorius Ant. Ital. diss. 28. Annal. 938. , nee nosse se fatetur, cujusnam civitatis. Regii tamen fuisse , arx ipsa Canusina non unge ab eadem civitate exissens n bis facile perstiadet. Praeterea Otto M. anuo 96a. diadema Imperiale asesequutus a Ioanne XII ut gratias eidem referret, Ob Adelaidem insontem periculis ereptam , atque in arce eadem inexpugnabili servatam , citata res aliquot dono dedit. Rei testis ea Domnieto lib. I. c. a. Muneribus magnis Attonem ditat, & altis: Cui nonnullos comitatus contulit ultro . Per quem regnabat nil mirum , si peramabat . Per comitatus aAtem Civitates intelligi oportere nos docet pra aliis rerumdem fere temporum monumentum Ottoni III. adscriptum , tames Baronius II9 I. n. s I. integrum illud producens, manifesta fastatis amguat ; cI Fugius 999. n. 3. per factuum x I. a maIe feriato homine confictum ossendat; o uno verbo Eruditi omnes putidum figmentum appellant , penitusque amandent, ut aequum en . βuod vero attinet ad rem nonram , monumenti potius indoles quam sententia attendi debet. Octo igitur comitatus pro amore Magiliri nostri Domini Silvestri II. Papae s. Petro offerimus , & donamus, ut ad honorem Dei & s. Petri cum sua & nostra sislute habeat , & teneat, & ad incrementa sui Apostol. nostri3ue Imper. ordines. Hos autem sibi ad ordinandum Concedimus Pisaurum , Fanum , Senogall. Anconam . Fossabrunum,
Callium, Esium, & Ausimum . Itaque quidquid sit de figmento ino.
comitatuum nomine Civitates designantur . Σuidni civitates erunt, quas comitatus vocavit Domniest 3 quidni Atto jampridem Comitis cognomentum praeseserens, ae pruinde Regie usis forsan civitatis adminifrator,