장음표시 사용
281쪽
deinde Ottonis liberalitate di Regii ct Mutina summum dominium adeo pius erit 3 Attoni DLIdus Flius successit, de quo idem Domnino:
Qui post Attonem totum servavit honorem , Amplificans terras proprias dives nimis extans , Regibus existit carus notissimus illis. Romanus Papa . quem sincere peramabat, Et sibi concellit, quod ei Ferraria servit . Quod constat ex mo- III. Utrumque Muratorius Ant. Ital. diis. 6.ὶ Marchionis tituti in-μμ' ' Agnem reperit in monumentis : quare suspicatur , quatuor ex civitatibus Regis , Mutina , Parma , ct Mantua conflatam fuse Marchiam , euinterque prafuerit. Equidem conjecturis agre admodum indulgeo , quanti enim sint in rebus facti, probe novi . Regium quippe , ct Mutinam utrique subjectas fuisse ex monumentis certis eruitur. Hujusmodi unum refert Bacchinus in monasterii Pudolirenis historia : Adalbertus , qui & Α to , gratia Dei comes Mutinensis . Et apud Rhellum sto. a. p. 269. est Diploma ad annum spectans 964. quod dedit Orto magnus , inter e
tu , & petitione Adelberti inclyti comitis Regiensis , sive Mutine
sis . Muratorius utramque vidit Ant. Ital. to I. disi 8. , tertiumque adjungit, nempe Placitum Tedaldi anno Ioo I. in quo ligitur, Teudaldus Marchio & comes istius Regiensis comitatus . At duabus de atiis civitatibus idem Urmare non ausim . Mantuam quippe incertum , num into II. Teodaldo avi Mathildis , an ejus genitori Bonifacio Conradus , cui ob res praesare gestas erat acceptissmus . concesserit. Secus es de Parma; rametsi pro certo haberi debeat, quatiιor hasce civitates cum suis territ riis Terram , Me, ut nostro more loquamur , Principatum comitissa Mathildis escisse ; non autem Marchiam , nomen illa in regione insolens , immo tua uditum . inissum esset Placitorum , Diplomatum , aliorumque hujusmodi moutimentortim aue Oritate Mathsidis Domum comprobare easquidem pro Rant in nova ejus Memoriarum editisne . Ex eorumdem autem Ioco , subscriptionibus testium , concessonibus Sariis , ae praesertim Diascopis una cum Comitissa convenientibus , terra , domus , Podere , --mitatus . de quo ea dictum uberrime praecedenti capite, quatuor isis civia talibus earumque territoriis definiri inde colligitur . Castra Cero alia , spraedia alibi exi tentia , ut Medicina in s Argesatam in Bononiensi Diascopatu , res territorias in Ferraries, ac praedia in Imesensi, quum in aliena ditisne essent, quis non videt, accelmnes potius , quam terrain
282쪽
IV. Civitates , inquies . Reani Italia juris erant Imperialis : quare i 2 Iz Pbeneficis, aut in studum concedebantur . At donabantur etiam : idcirco iri paruisse piobatur
Otto M. de proprio nostro Regno civitates & oppida se donare febat v -i i Apostolorum principi. ejusque successeri Ioanni XIl. idemque eodem jure Attoni Regium o Mutinam , succestoresque Mantuam donavere . Nonne
Henricus IH triennali Obsidione non expugnatam , proditione Mantuam acquisivit, ut testatur Domnieto nne Civitatis illius Domina , ut recta eam appellat Mabillonius An. B, lib. 67. n. 3. lib. 7o. n. s lib. 7a. n. IOς. , antequam moreretur , in suam potestatem redacta e vitate , eo reversa est . ubi sacramentum fidelitatis a subditis recepit Ad Parmam quod attinet, meumenta extant apud Ughellum , quibus evincitur totum comitatum Parmensem Episcopo Hugoni concessum se a Conrado Salico semel anno Ioa 9. iterum Io 3 s. ac tertio IO36. quem Carilao confirmavit Henricus II Io 7. I t. sic. tom. a. p. I 6 seqq. Perpetua , inquit Conradus . donatione largimur s. Parmensi Ecclesiae, cui Hugo praeest Episcopus, totum Comitatum Parmensem tam infra urbem , quam extra per circuitum . Et altero in Diplomate pori annos sex: totum prorsus, & integrum tam intra muros, quam extra comitatum per suos certos fines, & antiquae descriptionis lia
mites , sicut illum s. Parmensi Ecclesiae jamdudum fideli devotione contulimus. Videlicet quantum Episcopatus ipsius Comitatus distenditur a Pado usque ad alpes, & a termino illo , quo divisio est inter praedictum Episcopatum , & Episcopatum Placentinum usque ad terminum illum , quo divisio praefati Parmensis Episcopatus &Rhegiensis est extra praescriptum Parmensem Episcopatum sit prascriptas curtes ad praedictum Episcopatum pertinentes Castrum Arriani, Saxolum , Castrum Picicoli, Palaganum , Longura cum omnibus Pertinentiis earum , per hanc remunerationis nostrae pagunam congrmamus. Ac demum novo Diplomate donationem eonfirmat sequenti anno Io36. Ipsissimis autem verbis Comitatum tam intra umbem , quam extra Henricus II. Conradi filius Cadilao confirmant anno Io47. adeoque gratis Ueritur Civitatem illam haereditaris jure ad Mathsidem pervenisse, quia scilicet Beatrici assignata Derit pro dote ab Hemrico II ellus consanguineo anno ut creditur lo37. quum Bonifacio nupsit, qua est opinio Benedicti Luchini Chron cap. 3. 7. Quidni potius Βοη factum Italia Marchionem agnoscunt cum Hermanno Contracto p Hiesquidem tune temporis vivens . ad annum Iosa. His diebus, inquit,
Bonifacius Italiae Marchio ditissimus Beatricis nobilissimae Comitissae
283쪽
a 24 DIssIRTATIO V. Maritus a duobus militibus sagittis toxicatis vulneratus moritur , &Mantuae honorifice sepelitur . Et cum eo concinens Domnieto, ICui juravere, patre tunc vivente. Fideles Servi, prudentes Proceres, Comites pariterque . Quo lare Beatrix V. Comites quippe , queis cimitatus , seu citatas una eum territ ramininu. Eusque Πο subjecta erat, Marchioni , qui Ducis instar provincia praeerat, in
ad initium schisma- rem gerere tenebantur . Idcirco Imp. Conradus eodem anno IOTI- quum
Hugemem Parmensem Episcopum creatit Comitem , Bonifacio Marchi ni seditionem Parmensem compescendam demandavit. Σuare nisi ver rati fucum facere , aut cum Muratorio novas Marchias conjectando veis limus animo sngere ; Bonifacium Marchionem temporibus Conradi nistici , ct Henrici II. Atiu. Italia se Tuscia praefuisse fateamur necesse
erit. Vuin etiam Beatricem cum Mathilde in Hydem provinciis eodem jure dominatas se usque ad annum IC6I. quum Cadolatis Episcopus o Comes Parmensis ApoHolicam Sedem sacrilege intor, suntque exorta illa maxima multates Regni ct Sacerdotii , qua pristinam Italia Civitatum subjectionem disturbarunt, pro certo haberi debet . Ae Beatricem quidem id temporis , nempe usque ad annum Io76. quum obiit Pisissem premum diem , in Tuscia, ct in Langobardia provincia, seu Italia Regno , praeter avitum Principatum , jure fiduciario dominatam esse coia ligitur ex monumentis . At Mathiidem ellus filiam perpetuis fere bellii ab Henrico IV. agitatam G avitam terram latius extendisse jure belli, O ab anno IIII. quidquid Imperatoria potessatis erat in Italia, pro
Rege admini irasse , compertum exploratumque est . Et vero quum Henricus IV, quem , utpote Imperiali diademate nunquam redimittim , Italia Civitares praecipua detrectabant, anno Io 84. ex Guiberti Pseud νη-tificis manu coronam perditionis, ut ait Baronitis , accepit , in campis
Sorbariis adeo infelici Marte conflixit cum Mathilde , ut Italiam fere omnem amiserit. Interim Civitates nonnulla excusso prisca subjectionis jugo reliublica formam indurrant, seque ipsa per si os Magi iratus rex bant ; quare poII annos decem, ut supra est ictum , referente Berthu-do apud baronium Io 93. n. a. , Mediolanum , Cremona , Lauda , Placentia juncIo foedere , in Henricum cecinere classicum , ae Mathildi adhaeserunt . aeuod sane foedus non esse initum etiam a Civitate Parma, postia -d Mailiit Terra Mathiuis contermina , suspicandi locum praebet, num Terra editis belli eosque uilis tris proprii s. Sed VI. anid, quod factis comprobatur jus supremum Mathildis in ea-hVrvdςm in bruix, tacitate 3 τero antequam Comitissa Italia Regnum , seu pρtili Alius Di sitiroo by
284쪽
nx CR ARTULA CON. MATHILDE. aas illius reliquias pro Rege administraret, Parmenses Cives anno IIo immane sacrilegium perpetrarunt in Bernardum card. Ap6tolica Sedis
IAgatum quem postea Episcopum Ni dari essuitarunt . Mathsides
re audita eo tantilat eum milite , in reos pro tantoscesere animadverissura : tametsi Bernardi precibus mota , ad ictum tantummodo Henriaciant schismatis fautores revocavit Baron. A. II Oa. n. 24 II 6. n. 31.
Nonne hinc patet, Civitatem istam interea bona cimiisse recenseri , de quibus febat in Chartula Donatianis tam que nunc habeo , quamque in posterum Deo propitio acquisitura sum .... sive jure hereditario , sive alio quocumque jure Unum id obnaret, quod Qebam pra- cedenti eapite num. vi I. si Regnum Italia juxta pacta conventa in- Rauratum esset, quale fuerat s. Henrici , ac praedecessorum temporibus. Longe autem ut Henricus C Liaret pactis , ct Paschatim II Rnti cem , ct Cardinales , violato sacramento , in captivitatem abduxit; privilegium jure pravilegium appellatum a pluribus , per vim extorsis a Puschali redem . qui sua aliorumque captivitati fnem allaturus , pa- eique publice litaturus hostiis majoribus , in instituras , ante eum diem damnatas in Principibus Iaicis , eidem concesset; ac demum pejor patre Pontificias ditiones invasit, o Mathildis postmodum decedentis herediatatem totam mi arrogans , donationem S. Sedi ab ea factam elusit . Auamobrem nec Pontifex praecipere debuit, aut potuit Episcopis praesemtibus die coronationis , ne intromittant se vel invadant eadem Regalia, idest Civitates, Ducatus , Marchias . Comitatus, monetas. Meriscatum , advocatias, & Curtes , quae manifeste Regni erant . ut erat in pactis apud Barantum IIII. n. a. . Multo autem minus Matbiliadem spoliare poterat bovis suis , qua sim ad Regnum Italia pertinebant. di quorum hares in tituta fuerat S. Sedes uam rem probe intelligens Henricus , fortasse etiam meditans qua pos Comitissa obitum facturus erat . in Germaniam rediens poIt coronationem . bidui eum illa subctitit Bibianelli, fretusque illius potentia is opibus , Italia Regni administrationem eidem commisit: quare ps annos quatuor ea decedente edi qua RGgni erant , ct qua terra seu domus Marbsidis , consanguinitatis obtentu, mi arrogaUit a
VII. me in flatu usque ad Callissi II. tempora , seu ad annum IIaa.
rem permansisse consat. Tum vera Furium annorum dira certainini,
quod armis o Achismate Sacerdotium afflixerat, finis demum aliquando ea allatus ; ct muricus jureiuranti hac pra ceteris en pillieittis: POL se liones, & Regalia beati Petri, quκ a principio nujus discordiae
At s. sedes sero Mais luidi Terram: illas ero rivi ares mi quam est adepta.
285쪽
aa 6 DIssa RTATIO V. usque ad hodiernum diem, sive tempore patris mei sive etiam modo ablata sunt, quae habeo , eidem S R. Ecclesiae restituo , quae autem non habeo , ut restituantur fideliter juvabo . Catera videsis ap. Bamnium IIa a. n. s. seqq. in extantia etiam in praefantissimo Cod. Albiniano, quo utor , non modico cum rerum verborumque discrimine . De
ZIathildiuva haereditate ne mussitatum quidem esse ab Romano Pontifice, altiora vulnera S. Sedi inflicta sanatura . inde liquet, quod nonnis pos Henrici mortem Honorius II. possessionem illius inivit an II 26. posse sο-nem vero mutilam ; terram quippe civitate qualibet vacuam tu in μηο-rius , tum innocentius II. tum denique Innocentitis III. Iure proprietaris aliis concessi l le traduntur. Ex iis tamen Pontificibus nullus aliud , quam praedia , castra , villasque concessi: quia scilicet tertii Innocentii aeto Langobardica Civitates omnes fiui juris erant; quumque longe ante Honorium ct Innocentium II. nonnulla in libertatem se vindicarint, credibile admodum est , Parinam ct reliquas terra Mathildis aliarum exemplum sequutas esse; tames rei monumentum non extet. Ut quumque autem fuerit , pro certo habendum est, Mathiidem aut acquisitionis , aut alio quουis jure Parmam , quemadmodum haereditario Rhegium . Mut nain , o Mantuam, possedisse . Propterea nullus dubito, quin tria quatuor Civitates , nisi primum inta sis , deinde libertas obiitissent, una cum reliquis bonis propriis testatricis ad Apsclicam Sedem perventura essent . Tanti momenti rem comprobare videtur Placitum ejusdem exi flensap. heli It Sa c. to. a. p. ITI. cujus partem huc a erre non gravabor: Tam is taxi.,his VllI, In nomine S. & individuae Trinitatis. Mathil dis Dei gratia conii equatuor illac si quid est . Dum olim apud Montem Baruncionem essemus , di prae- Mi su sentibus D. Bernardo Parmensi , & Bonoseniore Rhegiens , atque . si . Mansredo Mantuanorum venerabilibus Episcopis, quaedam negotia tractaremus, venerunt homines de Monticulo conquerentes, quosdam malos, & injustos usus per noli ros Ministeriales sibi fieri, qui nunquam antecessoribus illorum fuerunt impositi Notum igitur esse volumus omnibus nostris fidelibus tam praesentibus, quam filiuris, nos omnes malos & insuetos usus , quos a tempore bo . me. Beatricis matris nostrae habuerant, aut per nos, & nostros Ministeri tes eis injuste impositi fuerant, omnibus hominibus de Monticulo deinceps remis Ise .... Dominus autem Bernardus prenominatus Paris mensis Episcopus per se suosque successores nobis , nostrisque succes-- soribus e converso refutavit, quod nostris Arimannis de Monticulo nullos alios usus, vel sactiones deinceps requisierit, nisi quos ejus
286쪽
ns CHARTULA Co M. MATHILDa. 22 antecessores, videlicet Cadalus, & Eberardus Parmenses Episcopi solummodo in pace , & non in guerra ex illis habuerunt .... Actum est A. Do m. Inc. III 4. v II. Kal. Iul. Ind. 7. ap. Mont. Baruncion.
Huc profecto elueent plura supremi juris indicia . Placito siquidem Diascopi aderunt e domo Mathildis , Mutinensi excepto , quem aliunde constat iex eadem domo , seu terra fuisse . Praeterea Ministeriales in comitatu seu territoris Parmensi ab am Beatricis : subjectio Bernardi Episcopi Armen-μ : ac denique Arimanni , quos Mathildes immunitate vult gaudere sub suis etiam successoribus , summum dominium Matbsidi. vindicant; tametsi incompertum mihi esse fatear , an origo ejus ab Sorbariensi pugna . seu potius ab initio schisnatis petenda sit . auamobrem Apostolica licet Sedes nullius ex quatuor eivitatibus possessonem unquam ob assatas causas inierit; negari tuto non potest , Parmam qu que inter bona juris proprii Mathildis recenseri . aua quum ita sint, quamquam obscuritatis pluriamum in defiguatione illa per fines Ottoniani Diplomatis in 1se aliquibus videatur ; artamen si Parmensis , Rhegiensisque , ac Mantua ηi Comita-
tuum fines Ecclesiastica ditionis terminis adhaerentes considerent, tum Italia Regnum ab Apostolica Sedis Dominio, tempore intonis secernent, tum M thtidis Terram, Domum, Comitatum, Podere . sime Principatum tenebunt. IX. Quare autem ab sacvli xlv. initiis nulla amplius memoria occurrat mulox m. era et bonorum proprii juris Mathi Idis , quorum haeres institutus fuerat 1. P trus , facili neeotio quis intelliget, si diuturnam reputet vacationem I venitur. perii ab anno ia quum Fr dericus II. exauctoratus fuit ab Innocen-rio IV. in Lugdunensi cincilio . ad ra 3. quum Rudo bus, magnus ille progenitor Auranisma domus Austriaca Rex Romanorum electus fuit. uam scilicet vacationem quinque annis breviorem , nempe a Frideriei praedicti emortuali anno Iaso ad Rudolphum , Germanici Scriptores fa rate Interregnum appellant. Illa siquidem in diuturna vacatione Langobam dica Civitates , excussa subjeetione omni, quam in pace Constantia vid
bantur subiisse . aut si levia , aut pitvres smul proprium sbi Principem
coeperunt eligere. Exemplum imitata quatuor eiυitat s Terra Mathildirsuum s ipsa Principem elegerunt; quamquam Mantua tantum novi R gis Romanorum electionem pravenerit; nam anno II 69. Pina montem P nacossum acclamavit. Aliquanto tardius , Rudolpho jam regnante , Mu
287쪽
miratus earum integras parvisse inde colligitur , quod Terra Matbsidis miti Ia in Diplomatis mentio si si Rudolphinum . Albertus. quippe Rudolphistius , qui omnium ultimus illam confirmasse videtur Bonifacio VIII. ap.
Myn. I 3O3. n. 9. Ludovici er Ottonis Diplimata confirmat ex libro DNcretorum dist. 63. praeque aliis Paternum conceptis hisce verbis: Re cognosco & fateor, omnia & singula quae a divae mem. Rodulpho patre meo Romanorum Rege, & etiam a quibuscumque praedecessoribus ejus Romanorum Regibus vel Imperatoribus sive hi per fidelitatis juramento , sive super quibuscumque aliis recognita . confessata . pro missa , saeta, jurata, confirmata, innovata , remissa , seu de.novo d nata suerunt simul, vel diversis temporibus ; & ipsa ratifico , inn vo , & confirmo , & ea juro , & promitto , me inviolabiliter servaturum ; & ex nunc similia in praesentibus literis meis patentibus meo magno signatis sigillo remitto, facio , & de novo concedo. Terra autem Nathildis mentionem ullam specialem neque Albertus , neque R manorum Regum , Imperatorumve ullus , qui Abertum sequuti sunt, ferarunt : neque Romantis ullus Pontifex , majorum exemplum sequens aut invasam repetiit , aut in seudum alicui conce1st. X. Suamobrem quum annis fere ducentis Romanos Pontifices jura s. R. 'Marii. Σ,ΕΣ , tri Uerendo , ac Germania Reges, atque Argustos eorum invasimem nunc alia μῆμ mendo , nunc ultro dimittendo tantopere sollicitos atque anxios Giderimus ;altum adeossentium de improviso natum non mirari non possumus . auum praesertim iidem Pontifces , qui auctoritare opibus in Provincia pluriamum valebant, ut provincias cateras , ita terram Nathildis ex aliorum
manibus eripere armis potuissent. At feris animadverti velim quod Romani Pontifices ubi sedem in provincia posuerunt, de pristino Italia Regno , viquumque in varias lananias diviso, sollicitiores fuerunt, quam de M Gildiana haereditate. Σvum praesertim vacante Imperio ipsemet supremo jure uteremur in eodem Regno. aeuod facile assequemur mente , si reputemus postremam partem Gementina Pastoralis Clem l. a. tit. xI. omios qua ad septimi Henrici Aug. ct Roberti Sicilia Regis Finiatates pertinent, utpote abs re nostra : Nos , inquit Gemens V. tam ex superioritate , quam ad Imperium non est dubium nos habere, quam ex potestate, in qua vacante Imperio Imperatori succedimus . Hac plane verba male audiunt apud Scriptores nostri avi, quia scilicet majestatem Imperii Roma ηο-
Germanici tunc etiam temporis obtinuisse arbitrantur . neque veram indolem
.tenent Imperialis dignitatis a Leone III. in tituta, ct conflanti omnium Imperatorum auctoritate frinata, quam videlicet nullo unquam tempore usi
288쪽
DE CRARTUva CoΜ. MATHOD R. a 29 assuuti sunt Casa res , nisi Diadematis Imperialis per Romanum Pontificem tinpositione. Tune vero praeter suprema auctoritatis conseratium in populos Pontifici Romano subditos , Italiam , o Tusciam , v Iuti tanta dignitatis dotem jure possedebant : quum cateroqui unum , aut
plura Regna , ditionesve alia aegum . qui ad Dininum illud factigium
eυebebantur, ad eam dignitatem nullatenus attinerent. Ea propter Cle
mens C. non de Germania, Burgundia , aliove Regno ; sed de Italia tantum θ Tuscia laquitur . sive , ut suo tempore audiebant. de Langobardia , ct Etruria . Quas profecto provincias amo Mathsidis a Rege Henrico IV. deformatas ,σ ab se alienatas , deinde ab Suevis Augustis successoribus tyrannica administratione ad nullum fere natum redactas , ct factionibus obnoxias Romanorum Rut cum sollicitudine, diuturna vacationis pradicta occasione , aliquantulum sublevitas reperit Rudolphus , ut infra palam fiet, ubi de Rudolphino Codice sem
XI. Praedictus autem Cremens non verbis tantum sententiam suam expr47it ; sed factis ratam habuit . Nam vacante tunc Imperio ob neoti indoritate. praeproperam Henrici mortem , Robertum ipsium ejus Augusti am tum , Imperii ricarium in duabus iis provinciis instituit; ita tamen , ut Rege Romanorum Hem . Vieariatum dimitteret . quod ille captata occasone duplicis electimis , nam quinque Hectores Ludovicum Bavirum , duo reliqui Fridericum Augiria Ducem Hegerant, non fecit . Euare ab anno I 3I . usque ad I 3aa. quum Friderietis in belu captus fuit a Ludovico , pro summa rei utraque invicem decertante, Rex Siculus impune molitus es Italia totius dominationem assequi . Postea υera res illi fuit cum Bavaro , quem Gibellini Roberto Regi , ae Belirando Card. Fontimis Legato Guelsorum ducibus superandis impares , in Italiam v earunt anno I 327. Interea praedicto anno captivitatis Friderici, ROeentini exosi tyrannidem Galeat ii, Matthai Vicecomitis Vicarii Medi Ianensis filii, quem Henricus VII anno I 3I3. Placentia vicarium instituerat, spontanea deditione , Hereusii Landi opera, Pontisiciam dominationem subierunt Scr. Ital. to. xv I. Chron. Plae . Paulo post Pur- menses Legato eidem Apostolico se pubjecisse constat ex Monumento ap. Mynalduin I3aa num I 3. , in qua pra aliis hac leguntur : Item ad Confitendum, recognoscendum, & asserendum realiter , & cum effectu regimen Civitatis, & distriet is Parmensis, vacante Romano Imperio, sicut nunc vacare dignoscitur . ad Dominum nostrum
Summum Pontificem, Jc Romauam Ecclesiam pertinere; & quod .
289쪽
a3o D Issust TATIO T. ipsum regimen , & rectores ipsius recipient, & tenebunt deinceps nomine praefati Domini Nostri Summi Pontificis , & Romanae Eeclesiae supradictae . quamdiu , & quotiescumque vacabit Imperium supradictum, sicut reciperent, & tenerent ab Imperatore , si ductum Imperium non vacaret. Hue profecto si respexissent qui Exarch tum Pippiniana donationis Placentiam usque, ut priscis Romanorum atatibus, extendunt, non tribuissent Pontifci . Romanaque Ecclesia quod Pontifex, G Romana Ecclesia sui juris factum noniam esse luculenter
Uendunt. At, Italiel fitim R. 'E qtica in is, quod Ioannes XXII. ut notar Ronaldus 13aa. v v Guhernatoribus n. IO. seqq. , Apostolicis ejus literis aliatis , de Mediolanensibus eadem
Diuis, Maia rmat: Ad nostram, inquit, & Ecclesiae Romanae devotionem,
4amnum accipiebat. & obedientiam , a qua deviarant, per devia & errores currendo Praecipites, utentes saniori consilio redierunt, intendentes, nobis& eidem Ecclesiae, ad quos Imperii regimen , Imperio vacante, sicut 8c nunc vacare dignoscitur, pertinet , obedire fideliter , &parere nostris & ipsius Ecclesiae beneplacitis & mandatis. Atque hae quidem consectaria sunt Clementina Pastoralis . adversus quam Marmlius Pudua utis Harsarcha, ut Ludουico Bavaro Uentaretur, recla mavit . At neminem eruditorum latere arbitror , tum Marsilium , itim
Ioannem de Iandum , qui Italiam ct praecipue Romam , siis scriptis
infecerunt. Bavari talentes fuisse . uum autem id temporis Gibellini viderentur Gelm praevalere . antiquiora ct certiora jura S Sedis audacia Scriptorum in dubium verti, ac factiosorum armis invadi consi verunt. Marchis ipse Areninus Opiteo, a quo nil tale metuebatur , Ferrariam primo, deinde simulato tantisper reditu ad obsequium S. Sedis , Ginacium, ct Adriam oppressit . αuamvis enim Rutifera Avenione itinemorantes non sent desides ; immo ut ruinque gladium exerentes , novosque armorum Duces quotidie acquirentes Legatorum opera , prisca jura
cacius assererent S. Sedi, quam sui praedecessores ; nihilominus nisi Italia regnum Ansesica Sedis ditioni contermintim ad suas partes traberent ; nequicquam Legati operam . bellique artem armorum Duces impendissent . Inde enim defensio, inde securitas A H lica Sedis ditioni sub ipsis Caruinis expediabatur. Tenes mihi erunx Berengarii amulus Wido Spoleti dux, filiusque ejus Lainbertus ad Imperatoriam coronam vocati, Arntilpho Rirpis Curesina po Ibubito , quia potentissimi Reges erunt Italia: testis Berengarius eadem de causa Ludovico III. praelatus:
tesis Germanorum primus Arnustus Otto M. quem Agapetus Il. bellica
290쪽
virtute insignem in Italia . Imperatorem coronasset, nisi praepotentes R mani ob Ritissent, quemadmodum post annos aliquot Octavianus Ioannes XII. ex iisdem praepotentibus civibus ad lo Resicam Sedem evoctus . Imperiali diademate resimisit: tectis denique virilis animi M thlides . qua , quia formidabilis in Italia erat, tum magno praesidio fuit Rom Eeclesia ae Pontificibus , tum ab iisdem maxime culta , nonnullas Octolica Sedis ditiones in beneficium obtinuit .XΙΙΙ. Vuoniam vera cavendum erat, ne quid detrimeuti ab infidis Gubemaior ib. I al; Italia Regni ae Tuscia Gubεrnatoribus Ecclesiactica ditis ni inferretur ; b Aum injungeb Ioannes All. eumque imitatr successores bacramento ab electis Imperato- multa. adribus praestando aliciendum voluerunt eorumdem Gubernatorum jur
mentum, quod exactiιrum se promisit per svos nuncios Henricus VII. Quandocumque in Lombardiam . aut Tusciam aliquem mittet, proterris aut juribus suis gubernandis , quoties mittet, faciet jurare eum, ut adjutor vester sit ad defendendum Terram Rom. Ecclesiae , dc Romanam Ecclesiam secundum suum posse Rayn. I 3II. n. 7. Buli. Vat. to. I. p a48. P. Cujusmodi praescriptum ponea visetur in Caremoniali Patritii s lib. I. seet s. c. a practandum scilicet, ab Imperatore S m, priusquam agrum Romanum ingrediatur: Cuicumque Italicum regimen commisero, jurare faciam illum , ut adjutor suae Sanet talis sit ad defendendam terram s Petri secundum suum posse s. βuod plane juramentum an exigi posset anno I 488. quum illud Patritius I brorum Caremonialium , quam hisoria eo ultior prascribebat, ervd tos non latet . aevum autem Elafius de Martinellis juramentum iisdem
eonceptum verbis apud Garticum Diar. Caer. to. a. PIoa. a Carolo V. practandum anno Is 3 o. exhibeat, Fera pretium facturus mihi esse viarior , s Mediolanensis hictoria 'mmam huc attulero, quippe qua una eum libri Caremonialis minus opportuno prascripto , Amia Terra Mathi dis Arentium ex Italia regni, seu Ducatus Mediolanensis vicibus natum
demonsrat. XIV. Mediolanensis Civitas , qua Rom. Pontifici sacramentum fide- Eod. anno Dueatus
itatis praeniterat meante Imperio , vixdum Ludovicus Favarus in Ita- sui: 44si 4ω daiiam venit, ad Vicecomites rediit, quibus ad annum usque I 39ς. m guum rem gessi. IIIo autem anno Ioannes Galeatius Ggnomento Comes virtutis , ab Neucemo inepti ino Principe Carsi IV. sis , qui Regis Roma- ,
norum titulum pretio emerat, insegnem Ducis honorem multis foren rum millibus mereatus ect . Anno vero sequenti ab eodem Principe tam
pro se, quam pro destendentibus , Ducatus daem accepit Papiam , ct reliquas