Monumenta dominationis pontificiae sive Codex Carolinus juxta authographum Vindobonense epistolae Leonis 3. Carolo Augusto diplomata Ludovici, Ottonis, et Henrici chartula comitissae Mathildae et Codex rudolphinus ineditus chronologia, dissertationib

발행: 1761년

분량: 621페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

a a D Iss ARTATIO VI. liquens Esland to. vI. Iun. par. a. p. 39. haec de ritu inunmonis, araqtie Imperialium Insignium traditisne posteritati eommendet: Iuxta hoc altare s. SKυfri per direetum est altare f. Mauritii m. ad quod scilicet altare de antiqua consuetudine Romanorum Imperator a Dominis Episcopis Cardd. benedicitur , & ungitur. Ad altare vero majus s. Petri a Domino Papa benedicitur. & coronatur, & de Sacrosancto altari ejus per manus Romani Pontificis ad defende dam Ecclesiam gladium accipit. Num consuetudo ista inun Imnis ab

Henrici V. Grenatisne in maxima illa rerum perturbatisne anni IIII.

repetenda sit; an potius ab aliquantulum feliciori Riderici L esus anno circiter vicesimo Mallius de ea scribebat; incompertum mihi est. Ceriate inter Henricum II ct Hidericum I. spatio annorum decem π centum solus Henricus V. in Basilica Vaticana ab Ostiensi Episcopo ea intinctus ,

magisque probabile est, ritum adhiberi coeptum anno IIII. antiquam Uuetudinem ab Scriptore Riderici eoaetaneo nuncupari , quam in Friderisi ejusdem Coronatione incipientem . Nihilominus malo in incerto amtiquitatem ritus relinquere , quam annis non bene quinquaginta vetuniorem eo ecturis ostendere . Perinde est de Rege Romanorum inter

Canonicos recipiendo: protat squidem ad secuti xm. principium dimem

re hanc earemoniam , quum Innocentius III anno Iao9. Imperiali diademate Ottonem IV. redimitat, quam aut Friderita I. aut Henrico VI.

ejus successori rem ad cribere, qua nullo haret documento veteri . Nam antiqui ordinis a Gemente V. laudati, o Durantis testimonia supra allata nullum ex dilatione tria detrimentum accipiunt; rectiusque I nocentio III. nova hae insistitio tribuitur, quam aut Hadriano IV. qui Fridericum Romanis invitis coronavit inter arma; aut Cristino III. qui fere coactus , ct singulari ut fertur ratione Henricum VI. nna cum uxore ad Imperialem dignitatem provexit. Nam prisco ritui aliqui se addidisse Innocentius ipse testatur . evi nis Canonicatum alecisset, non video , quid novi ei referretur acceptiam . Et vero Insignia Imperialia Orona , Gladius , Sceptrum . ct Rinum jam ipsa in Coronatione ad a tare majus in Misiarum solemniis, post epistolam , traia consueverant. Professio in Ecclesia s. Maria in Turri a Friderico I. seri eo erat . Intinctis ad altare f. Mauririt, ejusdem Riderici ἀπο antiqua consuetudo nuncupabatur a Mallis Scriptore Sinchrono . Equitatis demum Ponti

cis cum Imperatore coronato usque ad aream molis Hadriana . tibi coronandus exceptus fuerat . metustate alios etiam ritus anteibat . Iure igitur Canonicatus Innocentio Iil. relinquitur, eumque consequens ocium

332쪽

XXXVIII. At enimtera ipse Pontifx Basilua ejusllem Canonicum se

fuisse tantopere gIoriabatur ἱ ut ad Petri Sedem evectus, inde sumat statui cimitias. μ

praecipuam obsequii causam erga illam Bull. Vat. to. r. p. 77. . Ita TR 'enim Canonicos a tur: Attendentes , quod inter caeteras Ecclesias per universum Orbem diffusas Basilicam Principis Apostolorum . utpote Sedem nostram . specialius diligere , ac honorare tenemur , sicut qui olim in ipsa vobiscum pariter Canonici beneficium assequuti, nunc de filio in patrem ejus divina sumus miseratione promoti . Et in literis ad ipsum Regem Romanorum , apud Baiuraum to. I. p. 7O2. , quibus electionem illius confirmat: In te , inquit,

progenitorum tuorum devotionem suscitare plenius , & abundantius remunerare volentes tanto ipsos in hoc praecedes amplius, quanto te a nobis magis intelliges honoratum Serenitatem tuam in eo de consilio fratrum nostrorum honorare volentes , ultrae

quod in seculo secularis Princeps nequeat honorari. Qua indicia sunt valde perspicua ordinis ab Innocentio III. ampliscati, nκmerisq1ιe omnibus absoluti, quem Clemens V. Pontificale Ordinarium appellat , ct cui additiones postea fame a Caremoniarum Praefectis , quorum novissimus fuit Patritius Rentinus Episcopus , caliginem potius , quam splendorem attulisse dicendi sunt .

XXXIX. sua ut vera sint: antiqui omnes tadices Romanorum , Recentiores os lines Ordinum , si illum excitas , qnem Inpra obtinuisse agebam Carolinorum din iti . orationes.

tempore , ct Germanorum aIiquot Henrici II praedecessorum , usque ad annum Io46. quum primum Coronatio feri coepta est inter Missarum bent ;solemnia; Odices illi, inquam , orationes omnes indicant dumtaxat; nonis

nullas quidem mutari oportuit, ut quam dicebat Albunensis Episcopus ad portam argenteam, o quam decantabat Pontifex ante Epistolam:

Electus enim Imperator ante Diadematis susceptionem Princeps ut incidice, quem stipra edidimus , aut Rex vocari debuit, non Imperator. aeuod te iantur Diplomata , G Documenta omnia a Godestiri Go,ieensi Abbate , Ludovico Muratorio, ct eruditis aliis accurate exam nata . Ab uno Cod. Vaticano 4737. principis secuti xv. conseripto in recentiores alios Ordines error dimanavit . βuin etiam in antiquu ab Scriptoribus parum cautis error idem est invectus . Sie Ronaldus I3ςς. n. 8. ad literas Innoc VI. quibus est insertus antiquus Ordo ab Innoe. III. recensitus: Extant, inqVit, harum precum sormulae in vetusto Pontificio Caeremoniali MS, Vat. 4737. p. 9o ), ex quo ipsas describere visum est . Sic risiarii Hatic. editor sto. I . ex Rapnaldo iisdem in ILTom. II. M m teris

333쪽

Fquitationem ponistit eum Imperato eouitiino aliam ab au.

a74 DIssERTATIO VI. teris In noeentii VI. Sic consarcinator Ordinis, qui Iacobo Gasetano tribuitur ; Sie denique alii ordines apud Gallicum, qui My illum Vatica num a Ronaldo adhibitum , publicam in lucem emiser, Iectori gratum facturi, errorem Utum propalarunt. Fixissent Hic gradum: ferenda res esset. Formulas, queis Pontifex Imperialia insignia tradens utebatur. historia reclamante adulterare non est veritvs laudati Codicis scriptor . indeque Raynaldus, ct cateri in rituales libras intulerunt . Formula trais dendi gladii in Cttunis ordinibus usque ad Iunoe. VI. indicatur hoc pacto : Accipe gladium ad vindictam malefactorum &c. In laudato autem Codice inserta sunt qua vηcis clavdam : Accipe gladium c desuper beati Petri Apostoli corpus sumtum per nostras manus , licet indignas , vice tamen , & auctoritate Beatorum Apostolorum consecratas, imperialiter tibi concessum , nostraeque benedictionis ossicio in defensionem s. Matris Ecclesiae divinitus ordinatum ad vim dictam &c. XL. Addita menti interpretationem relinquo integram erudito lectori. qui paulo ante n. xxxv II. γ a Mallio Canonico ect edoclus,de sacrosancto

altari Petri desumtum gladium a Pontifice tradi solitum pou susceptum

Imperiale diadema ; notatque ex antiquissimo Ordine apud Mabillonitim Ord. I x. n. a. moris olim esse, ut Archidiaconus tolleret Orarios de Consessione, qui de hesterna die repositi sunt ibi; necnon Pullia Archiepiscopalia nos ra etiam aetate indidem selini, quia de spirituali por nate res ect . Puri modo relinqvo integram intersisnein illam Imperialis Oscii ad Missam documentis certis, voldeque pernicvis inhaerentis. Recentiores quippe ordines non Subdiaconum faciunt Imperatorem ; sed Diaconum. Quo tamen munere tinus Carolus V. fundius eH Bononia Blasio de Marti uellis caeremoniam dirigente i Rab n. Is 3O. n. 3I. Gallic. to a. ilaed. pag. I 49. ut conssat ex Actis : Aliquantulum semoto Cariadinali de Evangelio loco ejus Caesar subintravit ad altare, miniustrando Papae patenam cum hostia , & inde Calicem cum vino &aqua porrigendo Pontifici, & simul osterente , & ministrante quam pulcre & egregie fungente ossicio Diaconi. Has equidem depraz tiones antiquorum ordinum integras relinqua hiam mero de equitati ηε Purit eis cum Imperatore, quippe aliarum omnium facile priηcipem, praeterire non possum . Ejus terminum fuisse semper aream Capri s. Aη- geli ex dictis liquet. Poctrema autem dira equitationes Eugenii IV. eti in Sigismundo anno I 433. s Nicolai V. cum Friderico Ill. anno I ga. rem ponunt extra omxem aleam . Aut ores huchroni ap. Raynaldum I 33.

334쪽

n. 14. de Eugenio cum Sigismundo sunt: Ubi ad concham areae cais stri s. Angeli pervenere , mutuum sibi dixere vale, ac Ponti sex in Palatium Vaticanum retrocessit: Imperator ad Aelium Pontem pringressus &e De Nicolao item H evm Friderico III. apud eumdem AnnaliRam I4sa. n. a. Nauclerus : Equo conscenso , iηquit, usque ad Ecclesiam s. Mariae una profecti sunt. Tunc Papa in Palatium rediit , Caesar in pontem Hadriani prosectus est . XLI. Ga quum ita Ant, ne c iratione quidem assequi posshmus s omnis rei emetir Rentino ses o in mentem venerit ritum Romanis quibiscumque ordinibus , synchronisque Phictoribus comprobatum . ac septem di via ginti Augusorum exemplis con Iabilitum , transformare . Attame sech s. cap. 4. ad Rubricam De processione Pontificis & Caesaris per Urbem , ita commentatur: Recta via per Campum florae , &Judaeorum plateam devenient ad Ecclesiam s. Mariae in Cosmed in , di ibi Pontifex , si Rosam habet . illam eques Imperatori equiti dono dat. Et ad dextram conversus . per Transtiberim cum tuis omnibus ad Palatium revertitur . Caesar autem via , qua sibi melius pluceat . Rosam manu gestans ad pontem Hadrianum redit. Roma, Iuod optandum erat, nulla post Fridericum III. Coronatis peracta es . tomana autem sic transformata imago Bononia exhibita . cempendio licet viarum s rituum maxime decurtata functionem usque adeo incommodam ipsi Magi Ara Caremoniarum repraesentavit; ut cibo potitque interrumpendam fassus fuerit, ne vires ad perficiendam deficerent. Comdolui ego apud Papam , quod nos Itali non fuissemus ita providi . sicut Hispani pro Principe suo, cui resectionem praeordinaverant ἔnos autem nihil cogitaveramus pro nostro Pontifice , qui multum defatigatus remanserat, hora jam tarda prope a I . & adhuc equutaturus cum Caesare per Civitatem processionaliter per duas alias horas . Sis Blasitis de Martiuellis apud Rastuald. rs 3o n. 3s. Quoas po a duas horas equitationis cum Casare , hic ad Pontem Hadriani reis verti debuit. ibique terrentum fere equites nudo ense ter singulos per cutiens, designare: inde vero ad Lateranensem Bassicam , illitis Can meatum , quem ad finem nescis, σ1sequuturus progredi , Pontifexque per Teanniberim ad Palatium reverat, ruerque ctim pompa ; lectoris Iudicium Ula . quota hora Imperator a tot , ramque diversis laboribus quiesceret . Mibi quidem videtur ritus ille tam diuturnus ad priscum morem remeandus esse , nam ipse se manifectat scripti m , quum Cor natis Romana desiti erat. Mm a g. VI.

335쪽

salas.

g. VI. De libris tribus Epistolarum Rudolphi . XLII. Iam vero ad Radilphi Di totis venio, quibus necessario promitti opor: uit , quacumque sunt dicta de Electione Regis Romanorum , deque ejus Coronatione Romana per manus Pontificis , quam quia Ru-dsphus impense sapius petitam nunquam fuit Uequutus, Imperatoris nomen non est ad pitis . Narrat Nauclerus Gen. 43. quemadmodum Gregoriiιs X. post mortem Richardi , cui S. Sedes adhaerebat, AlphonDSapiente superstite, ae vehementius quam antea Coronam appetente , denunciaυit Electoribus, se . nis Regem Romanorum quanto us eligerent , Apsolica auctoritate eum reηunciaturum . βuamobrem die quam ta Octobris anni Ia73. Septemvirorum consensu Rudesphus electus fuit. Interea Gregorius eia m anno ex Urbeveteri Florentiam se contulerat

medis mense Iunio , hine Placentiam in patriam suam progressus , indeque Mediolanum, die circiter duodecima Octobris Lugdtinum profectus est, ubi Concilium celebrandum erat sequenti anno . Ga in urbe moratum esse usque ad au. Ia7s. pridie Id. Majas Ronaldus eod. a. n. I. Regestis Vaticanis demonstrat. Tum vero Belliquadram petiit lucuttirus Canella Regem , quem multi adversus Rudolphum sequebam Iur : unde Septembri mense progressus est Viennam , ct posmodum Lau- sanam , tibi cum Rudespho collaqvium habuit mense Octobri . Die du d icesima Novembris in dedicatione Bassica s. Petri promulgavit processus contra invaseres bonorum Ecclesia , Mediolani in Basilica s. Ambrosiii. R tmodum Placentiam iteram adiit , ct die I 8. Decembris Florentiam. Denique Aretium se contulit, ubi sequenti anno I 276. ineunte , Obiit supremum diem Io. Ianuarii. Circa ina tempora versa tur epistolarum liber primus . Diflua vltima libri alterius hosce habet characteres valde perspicuos diei 26. Augusti an. I 278. In crastino beati Bartholomaei . . . mane vero sextae seriae. Liber autem rertius pervenire lideretur ad Martini IV. tempora, nam Rudolphi Regis semper Augusti Diplomate clavditur , quod eri datum Hagenaune IV. nonas Decembris Indict. II. anno MCCLXXXIII. Regni vero nostri anno X. aeuum autem Diploma Uiud praecedatur Diplomate altero Principum imperii anno Ia79. nonnullaque Epistola ad anteriores annos referenda videantur , tempus cerrum depniri nequaquam poteri. Hactenus de

336쪽

XLIII. Cur litera ista non viderint lucem ante hunc diem, si alia quot demseris ab Austr. Pietatis Auctore vulgatas , nonnullasque alias ad Salisburgensem Archiepiscopum pertinentes , quas P. Hausidius in lucem edidit, facili negotio assequimur , spectata earumdem sententia de Imperii finibus ; de eo natione Romana ; vi primis precibus , deque aliis capitibus, qua Scriptores Germanicos longe a veritate aberasse planum faciunt . Ac primum Civitates Germania Rudo hi Regis Romanorum electioni avdentes lib. r. ep. 6. Regis Romm. Sedem Germaniam esse tecta tur : Laetetur , & gratuletur totis visceribus laetabunda & laudans invicta Germania: Sie una ex Civitatibus suo Regi obedientiam promittens . Ex ipse Ru Iphus X. Gregoris significat Ibid. ep. I a. ), quod Principes , Barones , Civitates , Castra, & alia bona sacri Imperii per Alemanniam nostrae obediunt unanimiter ditioni. Italia vera Regnum , ct Tusciam , qua Mim Regalis dicebatur , hodie autem Magnus Etruria Ducatus , Imperii finibus contineri ex hisce epi iesis patet. tanta prae aliis quam Pisani Gibellini ad Rudesphum dederunt ejus opem contra Guelphos impIOrantes Ibid. ep. ao. ; Ita siquidem ii cives

loquuntur: Leges asserunt, usus approbat, antiquitas protestatur , quod Romano Principi, ut de caeteris taceam, Tuscorum regio seris

viat sub tributo .... Ecce provincia Tusciae, quae sui propinquitate ad Romani Imperii piam Sedem tanquam principale membrum suo deberet capiti familiarius respondere . . . . Luget Pisana Civitas inium icorum hostili gladio Summi Pontificis , ac Regii culminis vulneis rata . Ad qua Rudesphus Ibid. ep. ai. se legatos misisse Lugdunum

ait ad Pontificem : ut de suo beneplacito . & consensu finalibus desideriis vestris plene satisfieri valeat super his, quae vestra petitio continebat . Di dii causa inter Pontificem di Pisanos videnda apud My-ηaldum Ia73. n. 32. seqq. γ XLIV. Dumna etiam patent ex Ruduphi Di Iesis , qua continuata Germanra Auguriorum , Mevisa praesertim Hirpis, invasio Ecclesia diationibus intulerat. Duas profecto provincias Exarciatum . ct Pentapolim Francorum Regum Pippini. ct Caroli M. donationibus nitentes quibuscumque aliis donationibus esse antiquiores latet omnino neminem . per inde omnes norunt, Innocentivm III. pos recuperatas ditiones eateras, misisse Nuntios & Legatos ad recuperandum Exarchatum Ravennae, Brichonorium , di terram Cavalcacomitis , ut est in ejus Gettist num. I a. 7. Ahia Occasione Archiep. Ravennas asserebat. Exarchatum antiquitus suisse concessum a Romanis Pontificibus Ecclesiae Ra

venn Fines Impetii ex illis

dem patente Germa.

337쪽

278 D I sa a It T a T I o VI. vennati, & privilegia ostendebat . Brii tonorium quoque concessum fuisse de novo ab Alexandro Papa dum Venetiis moraretur . Suis persedit ergo Dominus Innoc. prudenter ad tempus magisquam super hoc vellet aliquid experiri. As postmodum Ottonem IV ac Ridericu in II praedecem rum omnium invaseres facile principes, antiqua ct certa hujusmodi jura pene obliterasse constat . Euamobrem Rudiapho varietate

praesertim nominum decepto , usque adeo persuasum erat , utramque proin vinciam, Romandisia ac Maritima nomine vocitatas, Imperii Fnibus comtineri ; ut lib r. ep. 24. & seqq. eas appellare non dubitet gloriosum Imperii pomoerium : praeterea illarum adminiserationem Comiti Furis Llembergio cammittat, pluresque hae de re scribat epistolar , quarum prima titulus fuit: Egregiis & prudentibus viris Marchionibus , Comitibus , Nobilibus, Capitaneis, Civitatum Potestatibus . Ancianis . &populis universis per Romani olam, & Maritimam constitutis . Contra aequum ct rectum id factum esse intelligimus. Nihilominus rei veritate etiam cognita, ct Sacramento pollicitus Rudo bus ejuraomnia vindicat

rum S. Sedi, nonnisi post biennium de injusta hujusemodi possessione d eum.

Rudolpi, recor .i. XLV. Et vero anno I 27-. in actione tertia Lngdunensis Concilii Ottotiatu E isi i .i '' Praepositus s. 'Midonis Spirensis Caneeliarius , eeterique Oratores Rudes phi in Conmorium admiss, ae mandato exhibito , quo plena iis pol Has a Rege Romanorum febat agendi Regis nomine . Diplomata omnia Ludovici , Ottonis . IHenrici, omniumque Rudolphi praedecess rum , necnon Friderici II. Diploma , quo Sicilia Regnum declaratur mianime obnoxium Imperio , confirmarunt die 5 Iun. ut patet ex monumentis ap. Raynaldum Ia74. n. s. seqq. . Praeterea Rudolphus ipse in Colloquio Lati sana cum Pontifce die aci. Octobris sequentis anηi, quo idem tantopere gloriatur lib. I ep. 34. non solum coormat. ratum

que habet quidquid Cancellarius o reliqui Oratores Lugduni peregerant; sed . quod minime factum ab iis erat, Exarcharum , ct Pentapolim expresse nominat, subjiciens: Has omnes pro posse meo restituam , &quiete dimittam cum omni jurisdictione , distrietii , & honore suo. ap Rarn. I 27s. n. 37. . Attamen nonnisi post biennium duas illus provincias dimisisse compertum est . Quum autem paulo pon Rudespbi

Cancellarius ejusdem nominis , absque Regio mandato , quin etiam illa inscio, juramentum fidelitatis a multis GCitatibus Exarcharvs Regio no- nitue excepisset, Rudolphus datis literis ad Nicolaum III. Iv. Cal. Iun. A. I 278. irrita omnia fecit, que Caneellarius ausus erat, iterumque Exarchatum integrum S. Sedi vindieacit Rarn. Ia78. n. s I. seq. .

338쪽

DI COD. RU DoLPRINO. 279 Rei documenta certa servantur in Tabulario Molis Hadrianae . Miraberis friape, rem adeo certam tamdiu protelatam esse . At memoria repetas oportet, quot annorum spatio nostris temporibus manifesa in Da -- cimacti eodem in Exarchata scriptis tot voluminibus pro justa possessione habita fuerit. De Rud pia causa plus aquo detinentis Exarcharum non desimila Iudicium feri oportere satis superque comprobat Canineellarii factum nuper allatum . At de his omnibus opportune agam iunotis ad Di totis lib. a. ep. 33. n 8 ep. 37. n. I. & seqq. , ac praefertim Dissertatione VII de Rudolphi diplomatibus per Sacra Rom. Imperii

Sectores confirmatis.

XLVI. Ex quibus patet, quanta erra virit via Imperii suium am- di hi l. 6' ,' ''v piscator Conriuius To. I. de finib. Imp.) ct quam imprudenter Goebe te . quo uno Impstius in fusissimis ad eum notis , contra monumentorum fidem, ausus fue- s 4ςH PQ ς - .rit Imperii Romani Fnes protendere ultra prascriptum ab ipsis Augustis invaseribus terminum . te Re Rudespia Romanorum Rege , qui rem penitus assequutus, edi praedecessorum invasiones , O deceptionem suam planissime declaravit suis literis . Major tamen audacia illorum est, qui negant Rudolphum , quamdiu vixit, Imperiati Diademate per manus Romani Pontificis accepto , Imperatorem fieri vehementer optasse . hscilicet acquiescentes apes O illo , quo Trithemius Chron. Irsavg. Ο defridus Hectius Germ. Sac. par. a. lib. XI. de Statu Relig. eumdem esse usim referunt, veritati adversari non verentur: lologi sententiam arbitratu suo , ni fallor pradicti Auctores expressere ; nam verba isa in Rtido'bi ore posuerunt: Multos Alemannorum Reges Italia consumst. Non ibo Romam. Rex sum, nec minus pro utilitate Reipublicae me facturum confido . quam si Romae fuistem Coronatus Rem quidem eamdem ex Merembergio refert Auctor Pietatis Ati tr. lib. I C. a a. p. Ia 8 hune in modum : Suadentibus profectionem respondebat per apologum Aesopi . Leonem belluarum Regem desiderasse, & impetrasse, ut minor animantium populus aegrum se inviserent: vulpem poster iore loco venisse , monitamque ingredi , abstinuisse; eo quod vest igia ingredientium plurima observisset, redeuntium nulla: Nempe priora in alimentum aegroti cessalla; sibi, nisi imprudenter perire vellet, non arridere periculum . Et Rudolphus pluribus Imperatorum contigisse ajebat, ut aut in hoc itinere perirent , aut inglorii reverterentur: se neutrorum exemplo fore prodigum Majestatis . Summa eri eadem : at veritati propior po rema haec narratio videtur; quam brevis illa, gravis, ac Ru

339쪽

Illud vir electus a Rom. Pontifice eni. ae petiit devotiss. li.

a8o D IssERTATIO VI. despia insueta locutio . Majenatis Imperatoria contemtrix, quam Romana tantum coronatione acquiri posse non ignorans , tanquam praciaruum Imperii negotium ct Iiteris, o Legatis, o Dis apud S Sedem

Oratoribus commendare nunquam desiit usque ad extremos vita annos , quum septuagenario major anno I 29 I. mortem occubuit. Equidem fateor mihi incredibile non videri, quod magnus ille Princeps , ut natura ejus ferebat, lepori, ac facetiis quandoque indulgens, suos familiares illo apologo recrearit; id vero ab eodem serio esse factum fdenter nego . Absit enim , ut mendacii tantum Regem arguere leviter vesim. fidemque majorem Scriptori cuipiam , licet gratassimo, habeam de

Rudolpho aliquid virmanti ; quam Rudespia ipsi s verbii , ct factis

id neganti. Sed vanum es ratiocinando rem asserere , quam literarurn Rudo bi Chronilogia extra Omnem aleam ponit, XLVII. Et vero flatimatque electus fuit Rex Romanorum , sequenistem Epictolam scripsit Gregoris X. quam, nescio cur praetermissam in Ula Cod., Auctor Pietatis Aus r. lib. I. C. 4. p. 32 ex Od. Caesareo nobis exhibet: Romano jampridem vacante Imperio Principes Electores, quibus in Romani electione Regis jus competit ab antiquo , die

locoque praefixis, ab omnique convenientes in unum, post mutitos & varios de futuri Regis electione Tractatus, tandem sub deliberationis prolixae consilio, quani negotii qualitas exigebat. licet poterant in nonnullos alios longe clariorum virtutum titulis insignitos, longeque majoris meriti claritate conspicuos consensilia se: Nos tamen ad tam honorabilis oneris, & onerosi honoris fastigium , nullo prorsus ambitu, teste conscientia , aspirantes ad Imperii regimen evexerunt, acceptione nostra nihilominus impo tuna instantia postulata. Nos itaque licet animo trepido revolventes, quae & qualis esset hujus Divinae dispositionis vocatio, utpote nostrae multiplicis insufficientiae non ignari, formidavimus conscendere tantae speculam dignitatis, quodam nimirum attonuti tremore , & stupore: in eo tamen , qui alto , & ineffabili suae Divinitatis consilio conditiones, & statum terrestrium , prout vult.& variat, & alternat, quique robur multiplicat, & balbutiem tibus eloquentiam tribuit, confidentes . & spiritum sortitudinis assumentes, ad laudem & gloriam Regis Regum . Ob reverentiam Sanctae Matris Ecclesiae, & Catholicae fidei fulcimen . tum tam laboriosae sollicitudinis exercitio, & tam onerose curae regimini, ne quod superni consilii altitudo decreverat, scissionis, aut rupi rae

340쪽

rae dispendio contingeret infirmari, subjicimus humeros imbecilles , sperantes . quod nobis tam Dei, quam Sacrosanetie Matris Ecclesiae , necnon Apostolicae gratiae plenitudo . atque Paterni vestri favoris clementia debeat non deesse . Iactatis igitur cogitationibus nostris in eo . cujus imperio vivimus. & in vobis anchora spei

nostrae totaliter collocata, Sarustitatis vestrae pedibus provolvimur , supplicando rogantes, quatenus nobis in assumpto negotio de benisnitate consueta savorabiliter aspirantes, auxiliatricibus

apud Altissimum hostiis adjuvare dignemini. Causam nostram. immo totius Reipublicae specialem. ut in suo beneplacito dirigens gressus nostros per suorum dignetur Nos ducere semitam mandatorum . Ut igitur salubrius, & felicius ea, quae sibi sunt placuta , & Ecclesiae suae sanctae sunt grata , jugiter prosequi valeamus . Placeat vestrae, quaesumus, Sanctitati Nos Imperialis fastigii diademate gratiosius insignire . Nos enim potentis . & volentis animi armatura praecingimur , quaecumque nobis vos & Alma Mater Ecclesia duxeritis imponenda . XLVIII. Rudo Iphi Hectionem non esse eonfrmatam a Rom. Pontim Aren. Ἀτι stabilimree, nis anno sequenti in cinyioris Lugdunensi. Annalis docent. Tum

manorum ser sis in bane sententiam: Quum inchoata seliciter ad '' 'ejusdem culmen Imperii tuae promotionis auspicia, non prosecuintionis procrastinatione differri, sed festina deinceps consummati ne compleri utilitas manifesta suadeat , Serenitatem tuam hori mur . & sincero tibi affectu , & consilio suademus , quatenus siete praepares, sic disponas ; ut quum te ad unctionem , Consecrationem, & Imperialis diadematis coronationem de nostris recipiendas manibus duxerimus avocandum. ad quod terminum in Proximo, prout circumstantiae pensandae permiserint, intendiamus assignare, non improvisus, sed sicut tanti negotii solemnia exigunt , paratus appareas, & ad praemissa non morosus, sed promtus & festinus occurras . Expedit autem, ut aliquos, qui super ejusdem assignatione termini, qui tuae commoditati congruat,& alias plene tuam super hoc per omnia voluntatem nobis insinuare vaeant, cito ad praesentiam nostram mittas . Dat. Lugduni

v I. cal. Octob A. Par. Pontificia sollicitudinis praeipuam fuisse ea sam Castella Regis Apiansi pertinaciam , si ra innuimus : quare hac, aIiisque causis, ut te nou necessariis, pratermissis . rem propositam

SEARCH

MENU NAVIGATION