Demonstratio historiae ecclesiasticae quadripartitae comprobatae monumentis pertinentibus ad fidem temporum et gestorumauctore Josepho Blanchino

21쪽

M. uisisti, Christianae primordia; a quibus dissiti, non tribus tantummodo Saeculis, uti Eusebius, sere octodecim vident vastum hoc spatium, quod antea liberius patebat, Scriptorum copiis rcpente irrucntibus, atque inter se dissidcntibus impediri: ita ut singuli propemodum gressus, tanquam in hostico, sint armis, & comtentione tuendi. Tot enim Chrono logorum sententiis, Criticorum castigationibus, & partium quandoque studiis est ubique occurrendum ; ut multo plura sint refutanda, quam cligenda, una ut Vcritas producatur. Inde autem sithoritur tertia dissicultas, ad Historiae tam salutaris notitiam ita ordinate digerendam, ut eandem animus habeat veluti in numerato: nam, prae tumultu dissidentium Scriptorum, in tanta rerum diversitate,& copia quaestionum, materies Historiae Oculis ingesta potius, quam explicata Obruit accessurum; aut certe ita occupat, ut is ordinem servari a scposic neque speret, neque contendat: non secus ac nautae solent, correpti valida tempestate, & clamoribus navigantium perculsi; qui vento, & fluctibus omne itineris arbitrium coguntur cedere, quod in minori agitatione undarum, aeris, atque ejulatus timentium , magneticae pyxidis ope dirigerent, & clavi conversione

moderarentur.

Ita plerumque Studiosi vetustioris Historiae, cum Versentur

circa memoriam rerum tot Saeculis remotarum,& in Obscuro conspectu aetatum passim obstrepentes audiant Scriptores, potissimum Vero recentes Chronologos, Historicos, Dogmaticos, Criticos, fastidio victi, aut ordinem deserunt, aut illum unice retinent petitum a tempore, qui, cum Annalibus possit sussicere, non videtur satis esse ad Historiam. Cum enim uniuscujusque rei causae sint, & origines, progressus, & consequutio, quae omnia per tinent ad persectionem Historiae; videtur ab ejusdem metis abesse plurimum is, qui prosectus semel a causis, originem praeterit,

aut incrementa, vel terminum ejus rei, de qua Cum m ime quaeritur.

Ei Vero, qui inter Cimelia Urbis aeternae, praesertim Vatica'na , & Capitolina constitutus, in utriusque Romae conspectu, Antiquae scilicet, ac Recentis, easdem origines, & progression dili, Diuitiaco by Go le

22쪽

ECCLESIAsTICAE QUADRIPARTITAE. III

diligenter inquirat; rem aliter cessuram ita Ominabor, ut sem 'I..iuinai, tiam ecque de paucitate Veterum monimentorum, neque de nimia fertilitate scribentium esse sibi ullatenus conquerendum . Nam ex antiquis, quae heic assemantur, Vestigiis temporum Apostolicorum, non in membranis tantummodo, & philyris, aut in marmoribus, Sc cryptis Martyrum, sed etiam in ritibus, ac traditionibus, diplomatibus, & lcgibus peracque custoditis, tanta consensito dictorum, gestorumque videtur colligi cum probatissimis omnium aetatum Scriptoribus; ut neque indicationum obscuritas in tanta luce doctrinae, neque argumentorum fallacia timeri possit in tam parato adspectu monimentorum. His itaque praesidiis duo illa pracstari posse confido, quae a Studiosis Historiae maxime sunt appotcnda, hoc est PARTIRI, & PROBARE: quorum alterum refertur ad percipiendi facilitatem, alterum ad firmitatem & certitudinem assensionis. Et de hoc quidem secundo, quod pertinet ad probationes, crit infra diccndi locus, ubi sermo instituetur de

probationibus Primae PanisblISTORIAE QUADRIPARTITAE. Nunc

primum illud nonnihil attingam observandum pro commoda Partitione, in qua vis omnis inesse cemitur ejus facilitatis, quae ab Ordine proficiscitur. Recolendum vero est, quod paullo ante observabam, Partitionis & Ordinis maximum csse discrimen inter Annales, & Historiam. Utrumque scribendi gonus habet proprias utilitates. Idcirco tamen haberi solci potior Historia , quod scribat Gestorum causas, origines, ncXum, consecutiones, habita etiam ratione Temporum inter adjuncta: Annalium vero natura videtur id serre, ut Gesta se e describat in gratiam temporis, eaque proinde inchoet, abrumpat, resumat, & deserat pro modo annorum, qui scribenti obversantur. Legentis autem propositum, tempora qui

dem non negligit; sed curat potissimum Gesta & sericm negotiorum addiscere; quod aegre assequitur in illa secquenti abruptione, quae disjungi ab Annalibus nunquam potest. Fatendum attamen est, in accurata temporum positione,quam tuentur Annales, inesse momenti plurimum ad comprobandam Historiam: nam, & Leges ipsae constituunt, & omnium sere Gentium moribus recea a plum Diqitigod by Go l

23쪽

ptum est, absque temporis certa nota non constare fidem Instru

mentorum. P

Cum itaque fragmentis Gestorum s si fas est dicere) imprimere

soleant Annales Chrcnologiae certas notas, Cum rerum Proba tione connexas; Historia vero ex iisdem fragmentis, per Temporum intervalla dispersis, colligat corpus integrum, seriemque Factorum; habeatque simul utraque Lucubratio peculiares utilitates; e re sua plerique arbitrantur, ut Chronologia, ct Historia, ac utriusque probationes singillatim expensae , nec misceantur invicem, nec disjungantur: cum ita facilius possint rerum gest rum seriem, summamque cognoscere cum Certis indicationibus. Quippe nobiscum statuunt, hoc esse propositum accedentibus ad

Historiam, ut in respicue, siaci post ad si , miter retineri, sa mendaci narratione secerni. Duo itaque Libri erunt seo sim deputandi pertractationibus Temporis, o Gesorum. Prior

futurus est CHRONOLOGICus , alter HisToRICus. Sequentur utrius

que probationes, petendae, vel ab Auctoribus aequalibus spectatae fidei, vel a publicis monumentis adhuc extantibus. Haec ain tem testimonia scite perpendere, atque interpretari siclicitcr,nori exiguus habetur labor; cum duplicem postulet facultatem, CRΙ-TICAM scilicet artem, S ANTI ARIAM. Istarum vero quaestiones nec paucae, nec expeditae, si cum Historiae Libris permisceremtur, eam parerent confusionem, atque interruptionem induc rent , quam paul lo ante declinabamus in separanda Chronologia

Peculiares itaque Libros & ipsae sibi deposcent. Addemus idcirco

tertium CmUCAE, quartum ANTI IΤΑΤΙ. Hunc quaternarium

Librorum numerum in singulis Partibus ducimus retinendum ;cum singulae indigeant demonstratione temporis, historiae, &documentorum. Quot autem Partes suturae sint Historiae Ecclesiasticae, quae a peritisIimo juvene Antonio Iosepho Barbaeteta P, ctores Chalcographo Romano acri incidcnda, atque a nobis con ficienda , & scribenda proponitur, Sectio sitbsequens explicabit; cum Mic satis aperuerimus finem nobis propositum in scribendo,

24쪽

De Operis Partitione.

CUM PRAvsur. FRANCisCus BLANCHINus Patruus meus Un, versalis Historiae Compentum ederet, breves in Tabulas redactum, juxta sericm Chronologicam, additis etiam indicationibus monimentorum pertinentium ad fidem Gestorum, quutuor in partes aequales secuit intervallum ab initio Acrae Christianae , ad ejusdem annum M D C. Unicuique parti quatuor Saccula assignabantur, addito singulis charactere proprio, & ab ipsis monimentis petito, quae constituerent legitimas probationes rerum eodem temporis interVallo gestarum. Quadripartita haec divisio non incommode cedcre visa est Historici studii cultoribus. Quare nec ab illa recedendum mihi esse judico pandenda Tabulis Aereis Ecclesiastica Historia, quae iisdem omnino Sacciniis constat. Eo autem libentius candem partitionem heic sequor, quo antiquiores eidem limites positit anno postremo quarti Christi Saeculi Severus Sulpicius, primus inter Latinos, qui Sacrae Historiae titulum suis Commentariis cum praefixisset, absolutis iis, quae pertinobant ad Ecclesiam Hebraeam, processit in Cestis Ecclesiae Christianae usque ad Consulatum Stiliconis, nempe usque ad annum Acrae Christi Vulgaris quadringentesimum . amor itaque Partes singulae quaternum Saeculorum) sunt in hoc opere statuendae; quarum nomina ab Historiae probationibus ita derivantur: rura Prima dicitur MARTYRuM, & DOCTORuM: & constat

Saeculis Iv. ab anno I. ad CCCC.

Semnis dicitur CONCILIORuM, & RITuuM: & constat Saeculis IV. ab anno Christi CCCCI. ad DCCC. Tmi et dicitur DipLOMΑTuM, atque EXPEDITIONuM: & constat

Saeculis Iv. ab anno DCCCI. O MCC.

IV. ab anno MCCI. ad MDC.

25쪽

DE MONSTRATIO HISTORIAE

Naiuvi,iis Rursus Prima Pars, quam appello a MARTYR illus, S DOCTORI-nus, Libros numerabit quaternOS. Primum CARO NOLOGICu M. Tertium CRITICu M. HIs TORI Cu M. Quartum ANΤI IAR Iu M.

Eadem divisio Librorum etiam in reliquis Partibus obtinebit. Capita Vcro, sive articuli Titulorum uniuscujusque Libri, vel plures, Vel pauciores suturi sunt , pro rerum, & quaestionum cisidem subjectarum copia, vel paucitate. Tabulae denique omnes

Acri incisae, erunt numero XLviii. ternae pro singulis Saeculis.

Partium singularum usum, structuram, & divisiones clarius acstimare licebit ex Elcncho cujusque Saeculi, quem una cum suis Tabulis evulgabimus. Interea de Partium earundem nominibus a probationum natura deductis singillatim heic erit, scd paucis agendum; ut ratio appellationis exposita, ideam operis, & odiganicam connexionem articulorum reddat nitidiorem.

Prima quatuor Saccula Acrae Christianae nomenclaturam assumunt a MARTYRIBus, &DOCTORI Bus; propterea quod primo intervallo quadringentorum annorum His orta Ecclesiae his duobus potissimum testimoniis comprobetur. Licet enim & Martyres , & Doctorcs in aliis quoque Saeculis inVeniantur inter Complura documenta Cestorum; attamen illa duo praecipue inclaroscunt in hoc primo intervallo: quemadmodum constabit cx ejus dem peculiari expositione, quam infra daturi sumus. Praeterea

antiquissimi Christianorum Historicorum, qui hodie supersint e Graecis, & Latinis, ad quartum Christi Sacculum resercndi, nempe Eusebius, & Lactantius, a Martyribus auspicantur, &dc Martyribus potissimum agunt. Nam Eusebius a Pamphylo Martyre cognomentum assumpsit, ac de Martyribus Palaestinae Historiam scripsit peculiarem: & Lactantius Donato Christum in tormentis consesso dicavit Opus illustre De Mortibus Persecutorum, quod appcllare possumus ad Martyrum Historias adytum, di propylaeum. Reliquis de Partibus perinde est judicandum. Nam S CONCILIA,& RITus,quamvis potiori jure denominent Partem Secundam a quarto ad Octavum Saeculum Aerae Christi, idcirco quod eadem Digitia hy Coo le

26쪽

ECCLESIASTICAE QUADRIPARTITAE. VIIdem aetate Concilia tam Oecumenica, quam Provincialia, plura iis, quam in reliquis celebrata sint, aut certe clariora numero, & semtentiis Patrum in iis considentium ; Liturgiac vcro illustriores tum in Oricnte, tum in Occidente eadem aetate persectae suerint: attamen haudquaquam negant utrumque testimonium Synodorum Generalium, & Provincialium, ac Rituum Sacrorum Sacculis praecedentibus, & consequentibus. Quin & agnoscimus, &narraturi sumus, tum Concilia, tum Ritus Ecclesiae sane isti mos,

non secus ac reliquas origines rerum sacrarum, a Christo Domino, S ab Apostolis derivatas, adeoque in sua institutione reserendas ad Primam aetatem. Sed illorum appellatione donabimus hujus His horiae Pintem Secundam; ita judicantes soro, ut appareat statim ex nomine consequutio Historiae, & nexus probationum. Nam Concilia Occumcnica actatis, sive Partis Socundae, comprobant Gesta, & Scripta Martyrum, ac Doctorum necnon

traditioncs, quae habentur in Prima s& quidem publicis monimentis, per ipsa quatuor Saccula prOccssuris ad heodosio seniori ad Carolum Magnum); dum corundem Sacculorum Historiae tanquam testimonia gravis lima sus ragantur . Id aperte constat tum Saeculo quinto ex Conciliis Goncratibus Ephcsino, &Chalcedonensi ; tum scxto annorum Centenario ex quinta Synodo Oecumenica Constantinopoli celebrata; tum inscquontibus duoebus Saeculis ex Universalibus Conciliis VI. VIII. IX. tibi, ad comprobationem Gestorum aetatis Primae, a MARTYRI Bus, ac Do-CTORI Bus per nos appellatae, ex Archivis Patriarchalibus prosc-runtur Codicos ipsorum Martyrum, aliorumque SS. Patrum, &observantur imagines depictae in cortindom Martyrum cryptis, ritus, & caeremoniae per eosdem in Cocmctoriis peractae, aut in Basilicis institutae a Doctoribus, consuetudines ab utrisque traditae , omnia denique monumenta relicta a quatuor prioribus Saeculis aetatis Primae: quae norma sunt gestorum Ecclesiae etiam in consequentibus. Jure itaque videtur hoc fieri, cum nomenclaturam Conciliorum, & Rituum reservamus intervallo Secundo, ab anno scilicet CCCC. ad DCCC. Acrae Christi. Par erit ratio aetatum, quae tribuuntur Tertiae, & Quartae

27쪽

M. ubisti. Parti huius Mus ei Christ iani. Temiam enim Partem, a Saeculo Christi nono, ad duodecimum, appellamus a DIPLOMATI Bus, &EXPEDITIONI Bus : unde scilicct Historia Ecclesiae tum in Occidente, tum in Oriente per illam actatum obtinet publicas ct legit, mas probationes: easque inviolatas asservat nostro etiam Saeculo pluribus in Archivis. Sed & Ordines militares hodie superstites ac florentes, inducti vero in Ecclesiam per illud intervallum annorum , dum sacrae parabantur EXpeditiones, authentica sunt monumenta rerum eo temporis spatio gestarum; nec partem exiguam constituunt Ecclesiasticae Historiae. Continuantur vero Concimne cum Superioribus hac etiam de causa; quod hujus aetatis Diplomata, cum Ecclesiis, ac Monasteriis ut plurimum concederentur, ansam praebuere tot Archivis utriusque Cleri, ut in iis diligenter asicrvarentur, una cum Codicibus Conciliorum, & Patrum, necnon Ritualium , & Sacramentalium Librorum, quae Secundae Purtis P shoriam tuentur sui munimine testimonii. Quarta deniqne Pars, cui nomen attribuitur a LEGI Bus,& ACMDEMIIs, utroque hoc publico monumento sua Gesta comprobat;& sit periorum actatum probationes praeservat a corruptorum in

juriis,& ab oblivione. Nam Jus Canonicum hac aetate praesertim firmatum, & Academiae ad ejusdem explicationem erectae, ita conQlidant superiora, ut illud quidem contineat in se Collecta , istae vero palam edisserant Auditoribus potiora documenta Virtutum, deprompta ex Apostolicis traditionibus, e Martyrum imstitutis, ex Operibus SS. Patrum aetatis Primae; Canones Conciliorum, ac Ritus Secundae; Diplomata, atque ExpeditionesTe tiae: & Quarto intervallo administret probationes Gestorum Ecclesiae ab anno MCC. ad MDC.

Subnectetur quatuor Historiae Partibus ita dispositis, & Saeciniorum quaternario singillatim constantibus, Saeculum Christi decimum septimum, & decimum octavum, quae licebit a MISSIONI-Bus SACRIs, ac LITERIs nominare: cum utroque hoc genere, aC te

stimonio Getarum potissimum inclarescant. Accessonem Vero hanc duorum postremorum Saeculorum Appendicem potius aPPellabo , quam Partem ; quod operis totius harmonia servetur aptius Digiti la

28쪽

aptius in Quatuor absolutarum Partium numero, ad aequalia , mitios temporum spatia extenso, per totidem quaternaria Saeculorum, completa in Decimosexto . Neque enim Pars Quinta pertinget ad cxtensionem reliquarum, Quatuor solidis Saeculis, uti jam diximus, definitam. Praeterea conducit plurimum ad ordinatam firmamque perceptionem, si unico potius numero, hoc est Quaternario, metiamur integram summam totius operis, tum etiam singulas Partes; quam si duplicis numeri commixtione longius a simplicitate Operis, atque ab unitatis natura recedamus.

De Probationibus resoriae Ecclesiasicae

Quadripartitiae.

AL pertinebant ad Partitionem, commode responsuram

Partibus totius operis, quod edetur in lucem post Uv.Tω - bulas ex Aere incisas, ea satis videntur exposita numeris Praecedentibus. Sequitur Consideratio FPisationum heic explananda ; quae praecipuas tenere partes censenda esst: cum Histoeriae Comprobandae causa, tum Cimelia colligi consueverint, tum edi lucubrationes. Idcirco, si partitionis aptae regulae ponuntur ad subsidium memoriae, Probatimum tractatio multo est utilior propter praesidium Veritatis. Auctoritatem esie quaerendam in Historiae inquisitione, ita est cuique ratum, quam apertus est finis Historico studio propositus. Neque enim puerilem exercitationem, quae in fabulis versari solet, aut superiori, aut aequo habemus loco cum virili proesessione Historiarum ; unde scilicet firmiori actate trahenda sunt incitamenta exemplorum ad vitae rationem instituendam , &Magistratibus experimenta recte administrandi Rempublicam,& Principibus viris documenta praeteritorum eventuum, ad Pro videnter prospiciendum iis , quae expectantur in posterum .

Omnis autem ratio instis iendae vitae, & judicandi de publicis

' - . b atque

29쪽

n . ., atque priVatiS rebus per eXperimenta Majorum, pendet a perceptione solida veritatis. Debent itaque necessario conquiri ea firmamenta, quibus inhaerens animus, verum a falso, Historiam a fabulis in praeteritorum narratione Valcat secernere: non secus

ac machinarum inventoribus statuendum est immobile aliquod punctum hypomoclion Graeci vocans, ubi moventis vires, & movendi corporis pondera librari inconcusse possint, atque merceri . Veritatis igitur characteres, qui habentur superstites, rei gestae vestigia sunt & solida basis; cui innitens animus,

sentit versari se in constanti sede tutissimae narrationis: eamque conciliant perceptionibus auctoritatem, quae fabularum commenta, ac suspiciones prorsus eliminat.

Quod si omnis Historia niteretur testimonio Divino, quemadmodum illa nititur, quam utroque Testamento conclusam tenemus, non esset cur de veritatis Historicae criterio ulla sollicitudo S tangeret. Nam, ut semel constaret Deo Auctore conscribi quae legimus sicuti plane constat illa conscripta suisse, quae ix Canonem sunt recepta) cessaret omnis fallendi metus perinde in caeteris, ac in illis cessat, quae tantae auctoritatis firmamento

nituntur.

Verum , cum Divino Spiritui visum sit certis finibus temporum , hoc est Apostolicae aetatis termino, illa comprehendi, quae nobis essent ita certa porcoptione tenenda; reliquam partem Ginstorum Ecclesiae permisit, ut prohatis ab Auctoribus humana industria colligeret: pollicitus praesentem opem , ubi necessitas tuendae Fidei quidpiam supra vires mortalium ab invocato ejussidem Numinc postularet. Sedulam igitur operam collocandam esse duxerunt Apostolici Praesules , ut Actorum Ecclesiae memoria posteris commendaretur, expurgata ab omni vitio erroris

ac fraudis; quod incuria Scriptorum, aut hostilis invidia & malignitas molirctur inspergere . Hinc Apostolorum Discipulus Clemens, qui Petri locum in Ecclesia tenuit, dum Canonicae Scr, Pturae Complendae manum ultimam admovebat Joannes, instituit in Urbe septum Notarios , qui Acta Martyrum ociperent,& in Commentarios redigerent. Hauserat Sanctissimus Pontise a Di-

30쪽

videntiam , cujus vestigia impresierant etiam in reliquis Ecclesiis carundem Fundatores ipsimct Apostoli: qua Schum est, ut proxime ab eorum morte consueverint Epistolas ultro citroque mittere in Fidelium Conventibus recitandas, prout more Majorum hodie pracstamus inter Psalmodiae pensum nocturnum) modo ab Episcopis ad martyrium properantibus datas, quales ab Ignatio tenemus; modo a Presbyterorum Collegio scriptas, ut ab Achaja receptum serunt B. Andreae illustre martyrium; modo communi nomine illius Ecclesiae signatas, quemadmodum contigit in cnarranda Pastione Smyrnensium Episcopi Polycarpi . Quae autem fuerant singularis Ecclesiae fide, ac studio curata , dum scriberentur; cacterarum industria Vindicabantur a corruptione; atque ita Vindicata, proponebantur ad recitandum, &asservabantur ad exhibendum in Tabulariis, & Archivis caruimdem Ecclesiarum . Propterea Fabianus Papa septcm Notariis a Clemcnte constitutis adjunxit Subdiaconos totidem, qui Gesta Sanctorum colligcrent. Praeterquamquod tum Romae, tum in Provinciis praetio redimebantur ab Exceptoribus Publicis Acta ipsa Magistratuum, nempe interrogationes, atque interlocutioncs Judicum , & responsa Confesserum Christi intra cancellos Tribunalium rcddita; quemadmodum cum nostro in Venerabili Cardinali Baronio pluribus ex Documentis ostendunt quotquot

post ipsum Historias Martyrum illustrarunt. His igitur fundamcntis fidei publicae supers fructis innititur

constructio Ecclcsiasticae Historiae per eam aetatem , quae a MARTYRI Bus, ac DOCTORI Bus nomen per nos recepit. Licet vero perpetuus Ecclesiae ac veritatis hostis, auctorque menda-Cii artes innumeras excogitavcrit ad irritanda ejusmodi consilia, quibus providentia Pontificum, Notariorum cura, & studium Fidelis coetus rerum gestarum memoriam firmare satagebat,eX-quisitis generibus probationum; attamen incassum illi cessisse machinamenta ad subvertendam veritatem adhibita, rei eventus declaravit. Nam fictitios Auctores, & apocryphorum commen b a ta,