De sermone Latino, & modis Latine loquendi. Hadrianus TT.S.Chrysogoni, ... cardinal.Botoien. Eiusdem Venatio ad Ascanium cardinalem. Item, Iter Iulii 2.pont.Rom

81쪽

HADR Nus c ARPINA Lis Titus Liuius ab urbe condita: Caeperunt amplius tria millia hominum. Ρopeius Lucio Domitio: Non amplius qua,

tuoraecim cohortes Luceriam coegi. DE P ARTICVLA AMPLIVS,Eae diutius,ablativo coniuncta. Terentius: SeXaginta annos natus es,ut comlicio, & eo amplius. Cicero pro Roscio Comoedo:Hoc nome trienio amplius in aduersariis relinquebas. Idem pro Lucio Flac. Laodiceae viginti pomdo paulo amplius. Idem pro Caio Quintio: Annu,& eo diutius post mortem Cai, Quintis. Caesar in commen. uete castra, Vt fumo attignibus significabatur,amplius passuum milli bus octo in latitudinem patebant. Ibidem: Millibus amplius quingentis in lonagum patet. Caelius Ciceroni: Amplius quadraginta dies hus mansit. Titus Liuius ab urbe condita: Pugnatu amaplius duabus horis est. Idem de bello Punico: Uicti amplius ducen

ii cecidere. DE PARTICULA P L V S, A B L Aatiuo,accusativo,& nominativo iuncta,&primum de ablativo. Terentius in Ecyra;Dies triginta,aut plus eo in naui fui.

Cicero pro Publio Quintio: Ae tecum plus anno vixit in Gallia. Idem pro Planco : Non possum dicere eun

82쪽

praefuisse, neque possum negare eum abfuisse, sed non plus duobus,aut tribus mensibus. Titus Liuius de bello Punico: Ab utral par te sexcentis plus peditibus, de dimidium eius equitum cecidit. Ibidem: fama tenuit haud plus suisse modi Ibidem: Non plus uno Romanoru amisisse.

DE PLUS, IUNCTA ACCUSATIVO.

Cato in re rustica et Ne plus quatuor digitos

transuersos emineant.

Cpli' Ciceroni:Hie multu ac diu ludetur,atis ita diu,ut plus biennium in his tricis moretur. Vitruvius:Ita a pariete distent,ut ne plus pateat palmum. Idem Disponantur inter se, ne plus spatium habentes pedes binos. Idem: Dum ne plus inter duos nodos alligastionibus binos pedes distent. T. Liuius de bello Macedonico: Aberat acies eorum paulo plus quingentos passus.

DE PLUS, IUNCTA NOMINAT Ivo.

T.Liuius de bello Macedonico: Plus quinquaginta hominum ceciderunt. Ibidem: Paulo plus trecenta vehicula missa. Idem de bello Punico:Hominum eo die caessa plus duo millia. Ibidem et Plus tamen duo millia hostium eo die caesa. Ibidem:Plus decem millia capta.

natiuo,accusativo, & ablativo coluncta. εc primum de nominativo.

83쪽

sius & patris & filii essent,eas qugstores demos liendas locarent, dumque ea demolitio fieret, senatores triginta non minus adessent. Titus Liuius De bello Punico: Minus duo millia hominum effugerunt. Ibidem:Haud multo minus u mille capta. Ide: Hispani paulo minus mille homines pasEti transtulerunt signa.

Ibidem:Nunquam nix minus quatuor pedes alta iacuit. Vitruvius: Alvei autem latitudo inter pariestem & pluteum non minus sit pedes senos.

DE ABLATIVO.

Cicero pro Lucio Flacco:ante pedes praetoris in foro expensum esse auri pondo centum pau lo minus. Caesar in comen .Minus horis tribus missium pedum Is in circuitu munitione perfecerunt.

Ibidem: A millibus passuum minus duobus

castra posuerunt. Vitruvius: Cum non minus tribus coriis laesiit deformatum. OBSERVATVΜ ITEM EST IN adverbio abhinc , quandoque ablativo, quandoque accusativo iungi. Terentius in Andria: Abhinc triennium ex Andria commigrauit huic viciniae. Cicero pro Cor.Galbo: Etenim si Gn.Pomspeius abhinc annos quingentos fuisset. Idem in Verrem: Horum pater abhinc duos& viginti annos mortuus est. .

84쪽

DE MODIS LAT. LO Q. hinc annos quatuordecim.

Idem in Philip. Etenim si abhinc annos pro pe xx hoc ipso in teplo negaui posse mortem immaturam esse consulari, quanto verius nunc negabo seni Idem De diuina. Demosthenes quidem, qui abhinc annos prope quadringentos fuit.

Horatius: Scriptor abhinc annos centum qui decidit.

DE ABLATIVO.

Cic. pro Roscio Comoedo: Criminatio tua, quae est Roscium cum Flauio pro societate descidisse,quo tepore abhinc annis quindecim. Idem Attico pro Cor. Me abhinc annis amiplius xs spopoclisse dicit Flauius. Al gnus de iudiciis,l. Proponebatur: Qui ab hinc centum annis fuisset. V πla quoque loquendi modus non est prsi tereundus, quo aetas illa aurea Ciceros

nis utebatur . Cum enim aliquis vulne, . rabatur, accepisse eu vulnera,Romano dicens

di more dicebant. Notandi sunt etiam & alii modi loquendi ab hoc verbo accipio profecti: ut accipere cladem, accipere iniuriam et accipes re detrimentum,accipere conditionem,accipes re hospitio,accipere plaga:Male acceptus bene acceptus, & huiusmodi.

Cicero in Philip. Ipsem Caius Pansa consul,

Imp.cum inter media hostium tela versaretur, vulnera acceperit. Idem pro Milone:Primum illud vulnus accepit,quo teterrimam mortem obiret. Ide in Catilina:Ille tu graue vulnus accepit.

85쪽

Idem in Verrem: Si illum locum aperuimus suspicioni aut crimini,accipiendum esse statim

vulnus.

Idem Brutor Pansa fugerat vulneribus accespcis,quae ferre non potuit. Idem Seruio Sulpitio: Nunc autem accepto hoc tam graui vulnere,etiam illa qus cosenuis, se videbantur,recrudescunt. Idem Quinto fratri: Cum Sextius muItis intemplo Castoris vulneribus acceptis, subsidio bestiae seruatus esset .

Caesar in commen. Cum circumuentus mulatis vulneribus acceptis cecidisset. Ibide: Quom alter accepto vulnere occupa.tus per suos,pro occiso sublatus est. Vergilius: Vulneraque illa gerens,quae circum plurima

muros

Accepit patrios. IdemtSed net vim plumis vllam,nec vulnera tergo Accipiunt. Ouid.de Fastis: Diffugiunt hostes,inhonestat vulnera tergo Accipiunt. Ser. Ses. Ciceroni: Nuntiauit M. Marcesium collegam nostrum post coens tempus a PubIio Magio Chilone familiari eius pugione percus sum eta,& duo vulnera accepisset unum in stos macho,altem in capite secundum aurem. Cicero pro Publio Sextioi Tribunumplebis v inti vulneribus acceptis iacentem motibum dumque vidisti. Idem pro P . Sylla:Accepit P. Sylla iudices vulnus vehemens & mortiferum.

86쪽

DE MODI a LAT. Loe. 3 Idem pro Gn.Planco:Cum perseuerantiam sententiae suae,non salute Reipublicae retinuisa se tamen ob illam,qua illud voluntatium vvunus accepit, iustissimos omnium Metellorum constatia, & clarissimos triumphos gloriae lauade superauit. Τitus Liuius ab urbe condita: Vulnere accespto aegre a circunstantibus ereptus est. Ibidem:Multa vulnera accepta. Idem de bello Punico:Sub caudis qua maxis me molliis cutis,uulnera accipiunt. Ibide Cum multa Romani milites accipes rent vulnera. Idem ab urbe con .PIures vulnera accipiunt. Ibidem: Plura accipiunt et inserunt vulnera. Up.De senatuscon.Syllaniano .Cum aliter Aut alia vulnera isti acceperunt.

ACCIPERE PLAGA M.

Var.Dere rust.Si qua in tonsura plagam ac cepi eum locum alligat pice liquida. Cicero Atticor Atque ille locus inductus est

a me diuitatus,ne una plaga accepta Ρ.C.consciderent.

Idem Tironi:Maxima plagam accepit,quod is qui summam authotitarem in illius exercitu habebat, Titus Labienus eius socius sceleris esse noluit. Fide Nihil video quod sperandu putem,lure praesertim,cum ea plaga in Asia sit accepta. Idem De Fator Eam plaga potius accipiam, quum fato omnia fieri comprobem. Idem in Verrem: Tu inquam tanta plagam tacitus accipere potuisses. M, e

87쪽

HADRIANVS CARDINALI sACCIPERE CLADEM.

Titus Liuius ab urbe condi. Post acceptam Proximae pugnae cladem. Ibide:Ex insidiis prope magna accepta clade.

ACCIPERE INIVRIAΜ.

Cic.in Uer.Nulla priuatim accepta iniuria. Idem Quinto fratri: Qui accepta iniuria,illa spectacula qusrebat.

Caesar in comentariis:Ne quam noctu oppiadani a militibus iniuriam acciperent. Plau.in Mercato. Ad coena vocat, Venio.documbo acceptus hilare,atque ampliter.

Idem in Cistellaria: Ita lepide, nitidoue in prandio accepisti apud te, ut semper memine/rim. dc subdit:Ita hodie hic accepis sumus sua uibus modis. Varro De lingua latinat Ita in prandio nos lepide,nitideque accepisti. Idem De re rustica:Et me, absente Patrono, hospitio accipiebat. Ibidem: His omnibus ita acceptis, vel comspositis,praecipua cura domini requiritur. Cicero De Oratore:Ego vero atque hilare aesceptus inquit. Plautus in Amphitryone: Aduenientem hieme hospitio pugnae accepturus est. Ibidem:Familiaris accipiere faxo haud lambliariter.

Vergilius: Accipit hospitio. Cicero in somnio Scipionis: Post autem regio apparatu accepti, sermone in multam noctem Produximus.

88쪽

Cicero in Verrem Epicrates homines multis verbis male acceptos dimisit. Ibidem:Male accipit verbis Rabonium. Lentulus Ciceroni .Exclusus enim Antiochia Dolobella , & in oppugnando male acceptus, nulla alia confisus urbe, Laodiceam,quae est in Syria ad mare,se contulit. Hircius in coment. Itaque aduersarii male acicepti,tum demum praesidia contulerunt. Brutus Ciceroni: Recurri ad meas copiolas sic enim eas vere appellare possum)sunt enim extenuatissimh& inopia omnium rerum pessis

me acceptae. ACCIPERE CONDITIONEΜ.

Caesar in commentariis: Respondit non esse eo suetudinem populi Romani,accipere ab hosne armato conditionem. ACCIPERE DETRIΜENTUM.

Ibidem: Quod detrimentum culpa & temeoritate legati sit acceptum. Cicero pro lege Man.Na in caeteris rebus euvenit calamitas,tum detrimentum accipitur. Ibidem: Neque eos quicquam aliud assequi classium nomine nisi ut detrimetis accipiendis maiore assici turpitudine videremur.

ACCIPERE DOLOREM.

Cicero pro domo sua: Accepi pontifices masgnum,atque incredibilem dolorem.

ACCIPERE BENEFICIVΜ.

Cicero de prouinciis consularibus: Sed non is solum gratus esse debet, qui accepit beneficiu: Verumetiam is,cui potestas accipiendi fuit. Lisi.

89쪽

HADRIANVS CARDINALIS

ASSIGNARE, Tribuere, Attri; buere,Adscribere. PL ique post Cicerone authores verbum imputo dixerunt novo, & commentitiovemo.Antiquiores vero doctissimi,& clarissimi vir quosnunquam fatis laudare possus mus,non imputo, sed assigno,adscribo, tribuo, attribuo dicebant:vt infra patebit.

As SIGNARE.

Cicero Aulo Cecinnae: De quo quicquid de

trahas, necesse est, aut infirmitati, aut inuidiae assignetur. Idem pro Tito Annio Milone:Nee postuIaituti, ut si mors P. Clodii salus vestra fueritiid, circo eam virtuti Milonis potius quum P.R.festicitati assignetis. Idein ad Quintum fratrem: Improbitati,&sceleri meo potius quam imprudentiae, miserio cordiaeq; assignes. Ide Attico:Si perturbatior est,tibi assignato. Eidem: Quoquo modo vero se res habeat,nishil assignabis,nec patriae,nec patri. Idem in opere quod inscribitur Brutus:Haec si minus apta videtur huic sermoni Brute,At tico assigna. Idem pro Caio Rabirio Posthumo:Nec vero id huius nodi quisquam , sed tempori assi

gnandum putauit.

T. Liuius de bello Macedonico: Flans pelsitne unius amentiam ciuitati assignaret.

TRIBUERE.

Ide in Bruto: Peto a te,ut id no modo negli Senxiae mes. sed ne occupationi quide tribu

90쪽

DE MODIs LAT. Lod. 36 ATTRIBUERE.

Idem De oratore: Hoe si tu cupidius factum existimas,Caesari attribues. Idem de natura deorum i At nonnunquam bonos exitus habent boni: eos quidem adstris bimus , attribuimus sine ulla ratione diis im, mortalibus. Idem in Verrem: Quis istuc Apronio attri. buebare Idem: Omnes id Verri tune attribuebant. Ibidem: Dicerem hoc totum mihi esse attri. endum iudices , si illi unquam a me hoc po stulassent. Ibidem: Vt alsis eausam calamitatis attrisbueret.

Ibidem: Dico aut omnes extra culpam scisa se: aut si uni attribuenda culpa sit, in eo mariamam fuisse.

Vim ς' - est, & plenus Romani

candoris hic quoque dicendi modus, quem pauci obseruare studuerunt. Naquis est nostrorum, qui non dicat: Nouem an, ius postquam huc veni,nouem annis antequam Romam essem ingressus ui modus loquens di, etsi latinus dici potest , elegans tamen , &eruditi illius saeculi cici non potest, quo tacus Io ita dicebant: Post nouem annos quam huc venit Ante nouem annos quam Romam essem ingressus.Et cum dicebant: Nouem annis ante, vel nouem annis postr raro subiunge

bant quam, sed post ponebant, ut infra collis