장음표시 사용
351쪽
L. ANDR. REsENDIO. Peccesiuinti aureus. Eruigi, aureus. . P. I uitrerici aureus Vi ambae argenteus.
Vultitia ct uica aureu Inscriptionum antiquarum ex multis Ullania' regionibuό magnam copiam comparavi. Ex retustissimo Ouetensis Eccle' codiice Sancti Desiderij mamyris vitam transcripsi,ab Rege Sisibuto con siripta. Multa alia inde habui. si dem Regis epistolas .li, quot, o eorundem temporum alia nonnulla. Chii Osuindi Regis priuilegium, quo patrimonin monasterii ab Sancto Fructuoso in Bersido ad Compluti erecti adauget. Pon Regem Pet Iim antiquissimosum regu nostrorum priuilegia quam plurima, - Ieges item antiquas sueros nostri rotant qua-
undam ciuitatum nostratium νndecunque corrosi Sed haec nihil ad te. Aliorum omnium,qua te oblι cta re, aut quaqua ratione tua interesse poterunt, qui uis optato,quiduis petito, descriptum quamprimum, remittam. Doctor Ioa es de Sancto Clemente Ba-
iocensis ecclesia canoniciu Theologus, qui has ad
re mittet, ruas ad me transferendas tuto recipiet. Eum ego hominem mustis de causis,tum amo mira=ce um etiam plurimi facio. Neque ideositum quia mecumsit aliqua propinquitate conivnctus: neque quia pene aparuulo eduxerim in litteris, amauerim pro me'o in eo me obieciem, sed quod in eo ingem
a xm,virtu3,doctrina,magna omnia,ita decertent, ut
352쪽
1 AMBR. NORALFs L. AND .REs.uo siemper vitae innocentiam ct nctitatem praefero. Per MindE cum his Ilitteris librum nostram desalta ctis Iusto ct Pallore accipies: quem eo constitio missi τt i quid in eo it,quod te legisse iuuet,ea te pia ct erudita potuitate minime fraudarem. Potui ortasse errare,quia replum illud horti mari ru cum insicriptione,ad Salacia inessescripsi. Na. F. sifo siaue esa conivi Dominicanivi,qui abs te mutuatum ea injsi tionem ad me misiit, perperam titulum addiderat iego quo in loco reperiretur, plane nonposem' intelli gere. Interim scire pervelim probes ne hostra in D nusi dis vrbiu antiquitatibuου rationem, cuius exe-plam in Compluten bus antiquitatibus cernere ρ teris. Ibi tu mihi nominari non potuisti. Ubicunque interuenis, hominis ct tibi amici fimi, ct eruditionis tuae non vulgaris Vimatoris oscium non requires et u vase,me L ama, ct amanter resicribe.
Compluti. XXX. Ianuarii.M. D. V x. i, Vincentiun tuum fac ad me mittas, quem ego 'cum Iegere magno opere iam diu cupierim, numquam datum est in
353쪽
VIRO ERUDITISSIMO. L. A DREAs RESEN Ia 1 Vs. S. D eidus sere Martias . Ioannes a Sancto Clemente necessariu tuus, libellum & litteras a te amantistimas, una cum suis, et
' iam amantis limis,ad me misit.
Quid ego viriq; vestrum aliud respondea, quam meae me felicitati,ob taleis viros amicitiam meam sponte ambienteis gratulari, nihil equidem intellego. Certe amanteis quantum intendi amor poterit, redamabo daboque operam, ne quod priores diligerς coepistis,in eo errasse videam ini.Tibi v erdi cui has peculiariter modo scribo, immo
taleis ago gratias, de tua ista humanissima comitate comi , Ut comior esse non queat,
humanitate.Nec utique ob id, quod mirifi-
354쪽
13 RrsENDII EPIsTOLAcis me laudibus euehis, an obruis ζ Neque Gnim tam elato sum ingenio, ut quae scribis impii quasi meo iure ad rogem , sed quod tua isthaec laudatio quum ab incredibili animi candore proficiscatur , non p'teit iucunda mihi non esse. Pudefacit igitur multum me. in ultum tamen dei ectat. Laetus sum , laudari me abs te pater , lau- dato viro', inquit apud Naeuium Hector, S usurpat, Catoni respondens , noster
Cicero. Sed de his dicam modice V
reor enim ne mutuum reddere conatum
esse me quispiam suspicetur. Qiod tamen potius deinceps spondeo , atque in me recipio. Nunc ad epistolae tuae praecipua capita. , hil sane quod ais , mea satis procliuis incommunicandis quae vel ingenio, vel sed io nauata opera, de preendi, iquentque fa- cilita . Quae mihi n0nnunquam obest, insidiantibus meo labori plagiariis quibusdam, qualis fuit in pleriique amicus olimineus Barrerius, qui locos supra viginti candide impertitos, suae immiscuit Chorographiae, non habita commonstratori gratia.
Quorum tamen non paucos ea dexteritate tractauit, ut mihi illud Martialis in eum iure liceat detorquere. Quem recitas, meus est o Fidentine libellus, Sed male quum recitas,incipit esse tum.. o genue magis Vasaeus, tametsi neq; sem-
355쪽
per,neque alicubi, maxime expoβcente loco , non distimulanter. Ei certe quae de Romanis tribubus, siue legendis libris, si
ite inscriptionum Veterum monumentis. , compereram, additis auctorum priscorum 'testimonijs, communicaui. Compleuerat que unius&quadraginta numerum, hoc est, ψsupra triginta quinque consessas atque receptas,sex alias. Non enim plureis eatenus diserte inueneram, praeter treis, litteris quamque tribus. CAM. CLV. HO R. saepe in marmoribus adnotatas, quarum ii tegra nomina neq; apud idoneum script rem aliquem legeram, neque sine Veterut stimonio, sola trium literarum coniectura, Camillam, Cluentiam, Horatiam , pr nunciare ipse audebam. Nam CLV. pro .
CRI .hoc est Clustuminam pro Crustumi- 'na dici,n dum satis eram, neq; adhuc sumi persiuasus, quum ciuitas via de nomen h*bet, Crustumium vocetur, non Clusium,um. Mihi autem non contigit marmor
videre, ubi CL VS, vel C L V S T, scriptum eqset. Haerebam igitur in script ra, CLV. ess tire interpretandum Clust mina, ut bene docti quidam existimant,
an Cluentia , quae extra numerum , sicut
CA M. & HOR. tribus ester. Omne isiaque has apud me in schedijs conlectas,neque
356쪽
REsENDII EPIsTOLAutlsi lectione assidua certius tandem aliquid essem adsequutus ea in re studiosis antiquitatis mea diligentia non deesset. Ecce autem in libris variarum resolutionum Re uerendi. D. Fossis Rubris Redericopo litani Pontificis, prodisit de Roman is tribubus opusculum , in quo inter multa alia, quae vir ille eruditissimus & ex veteribus,& cx neotericis congessit, quae ego pecu
culiariter lucubraueram, Vna reperi, a Vae
feo, sicut postea rescivi, prodita, tantum cippi. L.Voconii, L. F. V I R. Paul li, qui domi meae est , facta obiter men-etione, videlicet ut indicio esset, illuc scrunia mea , non meo consensu , peruenisse.
Quod aegre minime equidem tulissem, imo ultro egissem gratias, si treis illas, quas pro ignotis adhuc habeo, etiam expedivitiet. De quibus neque verbum ullum secit, neque excessit triginta quinque numerum, neque rem omnino ad amussim dolavit. Vicit ea in re,& nos,& illum, & caeteros qui nO- istra aetate id attentarunt, Onuphrius Pa 'ubnius, quanquam neque in illo sxactius alibrillud non delideres. Sed ad rem. Vasto ho-imini quoad vixit beneuolenti, leuem hanc
pleni officii praetermissionem , libenter
condonamus. De fraude, cum Barrerio, ne- qtie sane iracunde, expostulauimus. Neque
propter illum simileisq;, restrictiori anim o
357쪽
A D A Μ B R. MORAL EM. 23 7 in aliorum iuuadis studijs,si sorte p*tero, equidem sum factus. Minus aute posse, Velie- meter doleo. No enim pudet inscitiam mea satori. Nam aperuestigandis eruendisq; antiquitatibus, ad quam rem videbar ab natura propensus, maior me studia, & ubcessa- riae quaedam compedes retraxerunt, atquφsemotum a doctorum hominum quotidi no congressu, quo & erudiebar, & delecta- bar,ad rudem copulere inuitu, & in hoc patriae an gulo, qua si in ingloria senectute d litescentem, retinuerunt.Sed qualis ista qui que eruditio nostra est, ad quam velut adgrauioris itineris diuerticulum , nonnunquam animi causa deflectimus, no ei im nostri nos omnino poenitet, certe doctis actuis milibus, ῆmper erit obnoxia. Quare Omissis ambagibus, quod in epistola tua petis, ut te vicistim amem, etiam si non petisses
ipse ultro prouocatus, eram facturus. Alaque ut initio testatus sum , maximo te opere prosecto amo. Vt vero de studiis tuis loquar, probo consilium tuum, quod urbium origines vetusta nomina historiae rerum gestarum non admiscuisti. Impedi set enim hoc ipsum historiae quasi corpus,& narrationis cyrsum remoraretur , ac
perplexiorem reddidisset. Separato vero commentario , antiquitatis studiosis e
meliu , quo liberius tu istiet. Sed per tuam
358쪽
as . RAs E N D I I EPI TOLA . te fidem oro atq; obtestor, ut in reddendis originibus, si nodum opus emisisti ,religiosiorem te praestes, qu in fuit in comminiRcendis Florianus, multae alioqui lectionis
Quaeris, me quonam modo intelligen- da putem postrema verba inscriptionis eius fani,quod ad pontem est Ascantarq. C, I
rum verborum lineam misisti, quod equidem maluissem ι quum verbum quod si tim sequitur , semiabrasium sit tribus tantum, ut adparet, litteris insculptu D 9S
. Ego ante multos iam annos,quum scalas lo- co adhibuissem,horam integram,eo plus, qtiam pluente coelo, legendae inscriptioni impendi,praecipue propter castatium cammen, quod falsissime translatum , nullo penitus sensia, ciscumferebatur , etiamque dum circumsertur. Quod ex ductuum ab-' rasarum literarum vestigiis,me puto adge
manum verum quo sensum restituisse, comprobantibus multis, quibus id postea communicaui. Sed haesi, haereoque adhuc in tribus ill is litteris, D S. non haesurus si duae tantum essent. D. S. Quaestio Vero tua non est nisi in verbis quae sequuntur, F.
ET DEDICAVIT. AMICO CURIO LACONE IGAEDITANO. Et
359쪽
AD AMAR. MORALI M. 239 postionem, quam extra epi totam incom- mentariolo Hispanice consecto misisti,
ad hunc sen suris, fecit , o dedicauit, dedicationis munus obeunte amico Lacone, cArione,
id esta cerdote uaditano. Verbum autem CvRio, concisione dictum existimas, pro Cui IONE. id est sacerdote. Ita, ut curio I ditanus hoc est , Sacerdos Igaeditanus, Laceriami u delubrum dedicauerit, quum nefas, viais,es et, line sacerdote hoc seri. Et curionem pro sacerdote, apud bonos auctores roperiri, Verbo, non re, confirmas Dicam libere, bona tua venia. Mihi argutius. quani verius, es. hoc videtur. Primo,quia tametsi donarem curionem pro sacerdote reperiri, vim facis latinitatis contextui. Amico curione Lacone uaditano, pro eo quod esse debuisset, iuxta tuam sententiam, A
I GAEDITANO: Imo neque sic, ostendebat curionem, hoc est, sacerdotem uaditanum dedicatione ita peregis.,&tem ' plum solent libus verbis suis se effatum . si enim hoc esset, ita significari debuisset,eLfante, vel dedicante, vel praeeunte, amica Iacone, curione uaditano, non autem disto tissim e amico curione , Iutone uaditano. Deinde, Vt velis corrigere, cpdixisti, curione vi
360쪽
cerdote,Lacone uaditano,ut curio non intelligatur sacerdo eius municipij suisse, sed id municipium patri fuisse Laco lis, restat lucinquirendum , apVssiquem Veterem auct rem legeris, id quod fidenter adseris, curione pro sacerdote,aut potius flamine,in prouinciis,&extra urbem Romam. Romam enim a principio Romulus,in treis diuisit tribus,& tribum quamque in decem . curias. Tri buum trium pr*sectos, tribunos adpellauit, Curiarum triginta praefectos , Vocauit curiones. Et qui curionum omnium princeps esset, is curio maximus est nuncupatus. Curiones autem hi, suae quisque curiae curam thabebant,& in calanda, hoc est, vocanda ad curiam Calabram, vel alio, concione,& in sacris faciendis,&in procurandis curialium commodis. A cura enim nomen erant soribti. Vnde illud Plautinum est. Nam noster nostra qui es magister curia. Diuidere argenti dixit nummos in viros. Fuisseque id sacerdotium Romae honestu, vel ex uno Liuio potest liquere. At extra Romam, ubi nullae curiae suere, quonam modo essent curiones ' Inquies fortasse, ab illa Romana consu etudine, etiam alibi Curiones pro sacerdotibus usurpare. Hoc Ostendendum a te est. Ego sacerdotes, sta mines ac flaminicas passim inuenio, curionesso quo tu vis modo, nusquam. Quod ii ego