장음표시 사용
301쪽
Leone X. selis M. ubi habetur, quod Campanae pulsari non debeant in Civitate ant signum Cathedralis , in Dicaeeest vero ante
signum Matricis, vel Parochialis Ecclesiae . Id tamen limitatur, nisi eonsuetudo legitima esset in contrarium , vel Ecclesiae multum diis sarent, ut declarauit Sac. Congr. Epist. i Surrentina I 6. Iul. I 6o I. dc in Thelesina as. Febr. I 6xa. Alios vero temporibus non posse prohiberi Regulares ne Campanas pulsent aninte Cathedralem ex sac. Congri in Lamianensi T. Iun. I 6 I9. Fuitque in Sae. Congr.de Propag. Fid. anno Id 3. abrogatum decretum ne Rutheni Graei uniti pulsarent Campanas in Sab bato Sancto ante Latinos. Et ad effectum pulsationis lassicit probare , Ecclesiam esse Paro.
chialem , antiquiorem , digniorem, & maiorem, ex quibus concluditur, esse Matricem, veper Sac. Rit. Congregationem in Sorana Mua. 64 I.
Vnde quando elarissi in e constat . duas Leelesias
esse inter se independentes, & unam non ii here iurisdictionem in alteram, non potest altera priuari sua iuri Idictione matricitatis , ut alteri solidetur, sed in hisce casibus, consule nodo utriusque dignitati , ac seruando interutramque paritatem, interdicitur utrique exercitium comulatiuum, ita ut non possint ambae eodem tempore pulsare Campanas, ac deserta SS. Eucharistiae Sacramentum. Reseruatur vero utrique Ecclesiae usus alternatiuus dictorum
actuum, aclea ut una Ecclesia uno anno , altera
altero prius pulset Campanas, Ze sola deserae processionaliter Sanctissimum. Quod tanquam
iustum,& aequitati consonum amplexa est Sata Rit. Congr. in Theatina 1618. ipsaque experientia comprobauit longo temporis cursu, ac exemplorum numero . Nam hoc pacto tollitur occasio turbarum, de scandalorum inter Populos, ut prae caeteris locis videre est in Ciuitate S. Angeli, pia summa eum quiete seruantur istae sole innitates alternis vicibus per duas Mattices in executionem motus proprii
Ad s. Etiam negative et Nam ex iure communi Regulares extra sua Monasteria non habent Conuentus suis finibus ei reum scriptos. Card.
Clem. I. num. I. de stat.Mona . de alii cum Rota ram Veratio duis. 1as. m m. r. ae alibi frequenter, & declarauit Sac. Rit. Congri in Lyciensi et Sacra oec. iuxta alias respondit, nullo modo lieme Regularibus facere processiones extia Claustra Monasteriorum , prout uec etiam lieere
ipsis Regularibus Dblicὰ exponere S S. Euebaristia
Sacramentum fine expressa licentia ordinariorum. Et vis ta raroque easu observari debere declaraaudis 18. Apria I 6 o. De quo etiam nos alibi.
Ad 6. Negaliud per texin eaptarentibus de priuit.
ubi Abb. num. ait, quod indebitus sonus turbat audientes extra loeum , ibique Decian. nam . . & Soccim num . . cui opinioni adhaeret
Sas, Congr. super Epist. de Regul. imponi
Turri Campanariae nouam , & maiorem Camispanam, de impositam mandauit amoueri, ne turbaret Moniales vicinas, Ze praesertim in una Augustinianoram a I. Ianuar. lo a. di Confraternitatibus iniunxit, ut amouerent Campanam, si ex eius pulsatione turbentur vicini Regulares i id tamen pendet ex maiori, vel minori vicinitate Ecclesiarum, quae examinanda est. Porro quas Graeci Litanias, Latini Rogationes, de supplicationes vocant, di ad vitanda quidem mala fiunt, atque omne effugiendum Periculum, sed non sine ieiunio, ac velit humili, aut habitu lugubri, vocibus in modum supplicantis, ut Beletla. de Durand. testantur . Extat graecum vocabulum Litaniarum, etia in Epist. 63. Basilii, de explicatur in ean. 32 Concit. M 14gontini sub Carolo Magno celebrati. Supplicationu usus apud Ethnicos fuit longe ste quentissimus in primis apud Romanos,eorumque tempore institutum fuit, hoc est publica seriatio, de tribus de causis eas institutas ab illis
Prirno, cum aliquod a Diis Romani petere in stutuissent, praeter tim cum be Ilum aliquod ordirentur. De huius generis supplicationibus loquitur Liuius . Secundo, in rebus aduersis fiebant supplicationes ad morum iram deponendam. Liu luino. Tertio,etiam in prosperis, puta ob victoriam dic. eum Diis gratias essent actu tri. Liu. tib. 3. De Lectisterniis, quorum crebra est mentio, Liu. lib. . ab Urbe eondita . Obserua eum quoque salsis, morem Litaniarum. de Rogationum, hoc est publicarum, & comis
munium supplicationum, non solum in veteri, sed etiam in nouo Te stamento periculosis tem. poribus nemo potest negare . Sic cum Petrus ab Hetrode in carcerem coniectus esset, conuenerunt fideles in unum locum , & per supplicationes liberationem a Deo petiuerunt. Talium supplicationum meminis etiam Irenaeus.
Et in illis publieis supplicationibus, Ecclesiam
ad ardentiores preces peculiatibus exhortati nibus , de gestibus excitatam fuisse constat ex Cypriano, Iustino, Tertulliano deci Hoc ipso etiam tempore hymnum Angelicum, quem Trisagium vocant, diuinitus esse reueis latum narrant, ut Litaniarum, & supplicati num precibus insereretur. Qua de re Nieeph. lib. I q. cap. 66. Et successaue in multis Orbis partibus hic usus excreuit.
Prima quidem harum supplicationum institutio, quando periculum illud ingruit, Paschal
fuit,verum ne iungerentur Resurrectionis gaudiis luctus orationum, de ieiunantium afflictatio, triduum illud paucis annis post est ele.ctum, quod sacrum praecedit Festum Ascenti,nis,ut Auitus eadem explicat homilcluae etiam citatur a Greg. Turonensi lib. m. cap. 34.
Mox vero haec Litania non solum in Gallia. sed etiam toto orbe Christiano approbata, de r
302쪽
eepta fuit eum Ailito commemorat Sidon. Auernorum Episcopus Epis.7. ad Mamercum, o Lb. s. Epist. 4 ad Aprum. Aurelianense etiam Conc. paulo post lis e toporaeelebratum Can. 29. has Rogationes sanciuit. Dicitur autem haec Litania mino ν, quia a minori, nempe a simplici Episcopo, de in minori loco, stilicet Viennae in Gallia inuenta, & primum instituta est , Minor tamen antiquior est tem .pore ; nam instituta fuit tempore Zenonis Imis
Maior vero Litania celebratur in Festo S. Marci. Ea inuenta , ac in il ituta est a S.Greg. Magno Papa anno Cluisti 9 o. ad auertendam pestem inguinariam , siue inuatur in inguinum. Eius institutionis caulas Paulus Montis. Calini Monachus , qui Longombardorum historiam scripsit, prodidit an Retularibus liceat in propriis Ecclesiis ma.
lieres post partum ad purifica: ιonem adis mitteret toni. . Consult. 76.
Dicendum est, praecisa legitima consuetudi.
ne, spectare ad Parochum priuatiue quoad Regulares, atque alios quoscumque.
Primo: quia purificatio huiusmodi elt quid Sa.
cramentale. Nauar. in man. cap. 22. num. I. Ita
vi, si quis censuris ligatus puerperas ad purifieationem adna; iter e L, issiceretur irregularis. Naid. in Ium m. v. mulier num. o. Atqui prohibitum est Regulari laus, aliisque Sacramentalia alienis Parochianis minis irare; nam ad eum pertinet Sacramentalia ministrare, ad quem &Sacramenta; sunt enim veluti pars Sacramen torum. At Sacramenta suis Parochianis mi ianistrare au solum Parochum spectat. Quod quidem certum est, loquendo de his Sacramentalibus; Vnde cum purificatio puerperae sit Sacramentale, dependens a Sacramcnto Matrimonis, & Baptismi, quorum administratio ad solum Parochum ex effieio spectat, ex Trid.seg. 2 .de refor. matram. N. I cap. 1 ac alibiἰVtique ad illum solum spectat it Iud administrare. Est enim eiusdem naturae. Ancharan conf28ῖ. num. a. ex leg. eui iuνisdict. omn. Iud.
Secundo: quia huiusmodi purificatio fit publice
eum superpelliceo, & Stola, ac aqua benedicta, quae sunt iurisdictionis. At Regulares nullam exercere possunt in alienos iurisdictio. nem, nullamque benedictionem publice imis pertiri queunt. Quae ratio, atque distinctio est Sae congregatio reis spist. & Regii l. expressaluti die 3 I. Augusti I 628. Tertio: quia Parochus habet fundatam intentionem luper omnibus oblationibus, quae fiunt a suis Parochianis intra Parochiam, ex cap. ο-niam de decim. γ cap. Pactor abs de his, qvie fiuntia Prauat. in B. ubi Butr. Abb. Im Ol. ac alij. duamobrem Paros bum dumtaxat, & non , tum debere accipere eleemosyaana occasione benedictionis resoluit S c, Rit. Congr. tria stAcberuntista 2 . Iun. i6ar. traditque in hae
Quarto: quia adni illio it Ia ad purificationem per Regulares est ii mylcx actio , quae fit ab ipIis, qui non sunt Mini siti Emesiae ex ossicio , ne que Eecie siae nomine id praestam . cum eos ad id non instituerit. Quare nil aliud est, quam vulgaris benedictio : Nam licet Regulares quoq; ac. Ordinibus initienti ir non sunt tamen totius Ecclesiae alicuius, sed Ecclesiae suae priuatae Miuistri, hoc est ministrant in sola pro . prii Monali et ii Monachorum Congregatione neq; sunt Ministri Ecele: iae ordinarii,sicuti sunt Parochi, qui ex prima sui iustitutione Ecclesie Mini lita ad ministranda Sacramenta , de Sacramentalia potissimu vocati,di instituti sunt. Quintorquia ita religiose obseruatur in Urbe Sa-
crorum Rituum Magistra . Rotaecis 6 7.π. 21. decis. 7 3. nam, a. coram Merlina. Item ec Mediolani, ut patet ex Conc. Prouinciali p. r. l. 3 .er par. 2.m n. r. atque alibi, conli atque ex Rituat .ROm .per Paulum V. edito, qui iris Diplomate illius confirmationis, postquam tetulit, qualiter Pius V. de Clem. VIII. Breuia rium, Miliale, & Cceremoniale condiderunt, ita subiungit: Re tabat , it 'Pino etiam volumine comprebensi sacri, sinceri Ecclesia Carbolicae ritus, qui in Socramentorum admonisi ratione, alii Fque Ecclesijs Doctionibus seruari debent ab θει qui euram animarum gerubi, Apostolicae Sedis. a -ctoritate prodirent. Vnde Gavant. super rubricas Miltialis par. . tit I 9.num I. 2O. recte ob inseruat. quod benedictiones, quae sunt in Missali a quocunque Sacerdote, citra praeiudicium iurium Parochiali uni, ficti possunt, quae vero
sunt in Rituali, ut est benedictio puerperae ad Parochos proprie pertinent. Sexto: quia Parochi de iure diuino ad huiusmodi munia obeunda constituti sunt; Unde D. Paulus ad Trum I. praecipit Episcopo Creteissi.
vi constituat per Ciuitates Presbyteros, ut po testatem exerceant. Hoc modo, & Paul. RBernata Act. I . constituebant per Ciuitates Presbyteros, ut quisque suae Ciuitatis, non alterius curam gereret. Petrus quoque I. Petri I. siue Episcopos , siue Parochos alloqueretur, proprium dumtaxat illis gregem . non ali num , non uniuersalem pascendum commendat, cum ait: Pasicite qui in vilis est gregem Dei, non sane omnium Parochiarum, Dicecesuuias gregem, sed eum tantum, qui cuique commis sus est, gregem curandum praecipit. Quod dixit Ignat. Epist.ad antireh. Quid ita Utique quia Parochis, multo magis Regularibus proprias Parochias tantum, non alienas commisisas agnoscebat . Et Patres, ae Concilia quid magis inculcant, quam Presbyteros sua Par chia contentos esse debere, neque illis quicquam in aliena Parochia, & alienos Parochianos agere. Ita Conc Ancyranum cap. I 3. Comcit. Nicenum cap.6o. de Concit. Nannatense
V. . Quomodo igitur Regulares potestatem
303쪽
habent in omnes alienos Parochia nos , in puer ras purificandas, quando id etiam alieni parochi non habent, nisi ex licentia proprii Parochi Septimo probatur ex congruentiis, & quidem urgentissimis . Prima est. Cuin ad eam bene. dictionem puerperae de iure non obligentur, si relinquatur in ea ruin libertate ad illam reis cipiendam, facile siet, ut pleraeque eam omnino negligant : quia Parochus non poterit in
eas animaduertere . Et tamen est caeremonia
leudabilis, & conseruanda, ut statuitur in Synodo Prouinciali Mech liniensi tit. de Sacrum. cap q. de Mediolan. α in Alchiepiscopali B
Secunda r quia in Vltra montanis partibus , spe .ciatim in toto Belgio , motas est , ut puerperae, quae ex concubina tu , vel fornicaetione notoria pepererunt,no nisi ab Archipresbytero, seu De- canis purificentur , ut istius purificationis o c. calione informationem accipiant de patre prolis natae, quam ad Vicarium Episcopi transmittunt, ut contra fornicatorem castigandum iuridice procedatur; Si enim citet Regularibus concellum puerperas purificare, omnes promiscue purificarent; Uudo magnum Olli uni sornicatoribus pateret. Tertia est: Quia quemadmodum prohibetur Re gularibias habere Ommatres , ea No i licet de consecra d 4. cap. Monachi ω d. ita v b. t illis
prohiberi nisi totae sint Parochi ὶ puerperas
purifieare , in quarum purificatione solent in multis locis obstetriccs inter u nire. Ac Regulares , qui nutuatis sus pro fistuli consisti stad sti. Ordιnes promum factum , incidant in ρσ-xas Conjιtutionis A. P. V. Vbi plura de Ord. Saticollatis sine titulo luitam' Binsci', Patrim mi, Rcligionis oec. Vide de ordine to m. I. Consult. 77. I. An Retulares ad exercendum munus Parochiale in Ddijs ri: ἡ, ac recla a Magistratibus lateis, vel a P incipe in ti: uantur ἰα. Aa ijdem Reguares posui obtine 1e, ct exercere iura Paroc bialia sine licentia Episcopi l3. An acta ab qs gesta sint valida . An, quas censuras incurrat confessarius abs&uens sime approbatio et tom. 6. consul. i. AD r. Si attendamus ius commune , prouisio illa tanquam facta per abusum laicae potestatis, est nullius momenti, nullumque ius tri-huit, ct tam conserentibus bene fietia, quam recipientibus, hoc modo x cap quis deinceps I 6. quaest. 7. ingressus Ecclesiς interdicitur, quousque locum talem per ambitionem obtentum deserant..Vnde prouisio est nulla, & incurrunt interdictum ab ingressu Ecclesit ad tempus.
comm unicandi, tam scilicet conferentes, quam prouisi de bene siclo aliquo per abusum laicae
personae, eincap. Guoniam, cap. si quis Clenicus, cap. si quis Episcopus I 6.quot. 7. ea Praeterea de iurepat r. Imo sunt ipsi prouisi ipso iure ex. communicati excommunicatione non reseruata ex d eap. quoniani, O cap. Si quis Clericus16.3ses. 7. Comit Ol. loc.cit. num. s. Ipsi autem Iaici conserentes beneficia incurrunt ex ommunicationes, de poenas latas contra usurpantes iura beneficiorum , seu Ecclesiarum , quae sunt Papae reseruat s ex Bull. in Carna Domini
Et ex Conc. Lateran .sub Leone X. recipiens bene ficium a laico Domino, non habente Apollo licae Sed is priuilegium, seu titulum , saltem coloratum, redditur inhabilis ad beneficia , quaelibet obtinenda , donec a Papa fuerit di
Si vero illa prouisio , seu institutio in Paro: hia ad praesentationem Praelati regularis fiat a Magistratu, seu Principe laico , habente ad id Apostolicum priuilegium, valida est,& ius tribuit, non laeus ac si ab Ordinario Ecclesiasti. co facta esset; unde prouisus poterit exercere iura parochi alia iuxta ius commune, di pro pria Religionis priuilegia . Hae autem casu
poenae praeductae cessant. Parae. de benes par. I. cap. a. num 3I. cxm allegat rc luiritur tamen pro
iustificatione talis priuilegii laicae potestatis
ad conserenda beneficia Eccletiastica , ut vel constet de ipso priuilegio, ve I salieni adiit praescriptio , seu obseruantia temporis in menti rabilis cum fama talis priuilegii, Gar E. nu. I 8. Pro iustificatione vero pro uili susticit, quod laicus habeat titulum coloratum. Ad a. Non poste: Nam Greg. XIII. in Constitit. tione sua , quae incipit: In tanta rerum, cir negotiorum mole , praedictum P ij V. Constitutionem reuocauit, & ad terminos sac. Conc.Trid. reduxit, cuius decreto in cap. II. fessas. de re. Dr.aduersabatur.
Ad 3. Posito, quod isti Regulares obtinuerint pa. rochiale Oftitium per abusum laicae potestatis,ac etiam per pactum simoniacum cum Magistratu laico . Et posito etiam, quod priuilegium dictorum Religiosorum sit reuocatum per constitui. Gregor. XV. Se sic non potuerit valide tale ossicium parochiale sine licentia Episcopi exercere; tamen si in illa Religioni, scilicet Indiarum , communi populi opinione tales Religiosi dicto modo deputati, reputati sunt tamquam legitimi Parochi . valida susrunt acta ab eis gesta, scilicet absolutiones Sa. cramentales, & Matrimoniorum benedicti nes , & coniugia ipsorum, &c. quia est satis
probabilis multorum Doctorum sententia , quod communis error, etiam sine titulo colorato, suppleat desectum tituli, & sustineat ge. stum, ut tenent relati a Sancti. tib. 3. de Matrim. disp. 2O. numq8. quibus adhaeret Genuens iu
304쪽
cuit p. quast. a. ab Vrbano II. statutum est, ut nulli Sacerdoti lieet alienum subditum ad Sa-eramentum Poenitentii recipere line illius pro .rii Saeerdotis consensu . Qui vero eontra aec statuta sacere tentaverit , ait Vrta gradus
sui periento subiaceat. Quod intellige signifieati ibi suspensionem serendi sententiae albi.
An, ct quatenus Regalari impertiri ρεβι, ae debeat
licentia exeundi ὀ sua Religione, ut cum reserua-ιione vetora in habitu Presbyteri saecularis viveνe valeat in sicillo 'to.6. Cons. s. At vide etia ζο . I. Cons. 37.
CErtum est ad hoc requiri causam, eam quo
gravem. Vt est odium intimum, & inexpia-hile inter ipsum Regularem , ae eius Superio. rem , lis criminalis , quae inter ipsos inimicitiam capitalem inducit, teg. licet 1 de arbitr. te-sib. in autho. si dicatur, ibique Bartol. cod. de testib.Lanfra nc. in tract. de testib. ac alii. Praecipue vero si huiusmodi inimicitia compro betur persecutione, inclusione careeraria , de eum odio concurrat iustus metus mortis exprobabili causa cadens in virum constantem, quod per se satis est ad Iiberandum Regula. rem a Religione, Grammat. c. erim . . num. S. cum seqq.Rottiin Conrbensi Nulli taιis Ordinis Io.
Ae si praecipue ad aliam Religionem trans re non possit ob inhabilitatem fide Medicorum probandam, siue ex mala valetudine, siue ex senectute contractam . Praeterquamquod non te.
netur transire, nisi ad Religiones similes. Simi. Ies autem Religiones non recipiunt professos alterius Religionis, quod probari debet atte. stationibus huiusmodi Superiorum Religio. num . Sicque etiam concurrat qualitas bonae vite,& fame, testimonium Religionis , di obseruantiae Regularis datum a suis Superiori. biis , de consensus Procuratoris Generalis suae Religioni S. His reque alijsque generis eiusdem extantibus, censeo, concedendam ella licentiam huiusmodi Regulari degendi in saeculo in habitu Pre. sbyteri saecularis . Per quam licentiam fit libera Claui tris, Se delatione, etiam occulta, ha. bitus regularis , & ab obedientia regulari, &relinquitur sub correctione, dc obedientia Episcopi, sicuti est eri Clerici laeulares. Quae ii
centia semper petenda est a Sede Apostolica. Au Regulam priuilegiari posntuti Altari portatili,
etiam inuito Episcopo Dicitesano i Et quatenus ne ratici/, an de illius lieentia, o approbatione Vide de Missae Sacrifie .lom. 6. Contuli. I 2.
De Regularibus Missionariis multa. Vide de Mi L
Au Peahlaris, νι fati3 ρ. Obahit 3iussitat m sua pro fissionis, o deinde Matrimonium contraxit, ct in o. Ficio comparim spont8 . Sit ei indulgeadum , die possit vel viuere cum Uxore, vel tibera=i d υin .etilo matrimoniali, ut in casu posito t Viue deo
Λn Reliquiae Salimium existentes in Ecclesiis Reguistarium, possint ab Episcopo visitari l Vide de Ca.
An Regulares posui probibere Parochir proce sones, c. Vide de Procession. tona. 6.COilit vlta63. An Eccisae ReIularium, O aliae quaecumque illum habeant ius super quarta funeralιum eorum , quila eis sibi eligunt sepulturam , quando in eisdem Ecclesiis funeralia non sunt Vide de Funerib.
An Episcopus in Ecclesiis Parochialibus exemptis tempore ustationis, possit, etiam innitis Regulariabus, conferre Sac.Orcives, at Chri fina, altaque Pontificalia exercere ' Vide de Episcop. toni. 7. Consult.7. i. an in Ecclesiis Llanasteriorum Regularitim Saecu.
larigatis , in quibus cxeicebatur 'ν Mona.cbos cura animarum, sicuti etiam nune erercetur peν Sacerdotes saecularet, spectet ano
ne, ad Episcopos, an ad Abbatem, cui subib
Apostolicis Constitutionibus, i coram quo sit facienduς concursus la. An Episcopus post corrigere, de punire Curator, ae Monachos saeculariῆatos, aliosque Cleν reos possidentes beneficia in supradictis Ecclesiis ob delicta ab eisdem commissa, ct praecipve in
his qua pertinent ad curam animarum , crSacramentorum adminis tronem 33. En Curati praefatarum Ecelesiarum teneantur ac
cedere ad Synodum Diffissanam Episcopi, vel potius ad Synodum dicti Abbatis lq. An Rectaret, seis Capellani dictarum Ecclesia. rum ροβα audire confessieres Saeularium, etiam de casibus Episcopo reseruatis, absque eius licentia ps. An ad Episcopum pertineat concedere Dimissorias pro ordinandis Clerieis Octarum Ecclesarum 6. Au Episcopas post visitare Clausuram Montalium existentium in supradictis Monasterηs, vel in eis fauem exercere iurisdictionem uti Deseraras Apostolicus, ac etiam Constaremi eates laicorum, qua habent altare in WUaris Ecclesiis p . an Episcopus mssit vilitare dictas Ecclesias, in eis exercere Pontificalia, oe praecipu/ Sa
305쪽
cramentum Confirmationis adminis raret g. Aa ad Episcopum Ipectet cognitio causarum v tiditatis iurispatronatus lascatis, Er honesta. tis personarum praesentatarum ad beneficis . indictis Ecelestis existentiat In quibus ν soluendis plura in explicationem Tridentisi
RE solutio horum , ac huiusmodi dubiorum
maxime pendet a duobus. Primo, an probetur, quod Ecclesiae, de quibus agitur, existant intra fines Episcopatus. Secundo, an ex litteris suppressionis . & inculari2ationisaeedem Eeclesiae effectae fuerint proprium teristitorium , adeo ut amplius non simi, neque in
Dioecesii, neque de Diioecesi. Addi potest tertium , an per saeculari Zationem exemptiones ,
qus antea concesse fuerant Regularibus,adhue durent quoad Clericos *culates lubrogatos in Ecclesijs olim subiectis eisdem Regularibus λSi versemur in primo dubio , respondetur. Ad 1. Appositionem AEconomi in hisce Ecelestis Curatis , dum vacant, spectare ad Episcopum,
tam de iure communi, Butr. in eap. cum vos η m.7. de Usc. ordin. innoc. in tap. I. num. .ut
Ere IH henes sin. alique dimin. confori ae alii pquain vigore Conc. Trid. Ilii 24. cap. 8. de resor. Et censuit Sae.Cong.Conc. in Aquileiensi I Iun. I 69. ac in Tarusma his verbis :Cum eatierint beneficia Cuma Abbatis protismi spectantia, Episeopus Ord. Mi edicta concursus pra. ponere deber, σ Abbas collationim facere approbato ab eodem Episcopo, . Exam natoribus ordinaris . Idemque obseruandum, si Patriaraba, seis a se habeant collationem Parocrualium existentium in aliena Doecesi. Et m Meeasu depalatio Fic ris , donec prouideatur Paroctialis de Rectore , ad Misopum , ιn eusas Discs Paroctialis est, eam
congrua arbitrio sos frucIuum portionis assignatione spectabit . Et quoad a. partem dubiν constat ex eodem Tridentim decreto,concursum fuisse Episcopis, ac eorum vicariis commistum, illumque elle de iurisdictione ordinati a firmauit Rotadest 4 I.
sub num. 9. P. . re Ad a. Ex dici S sequitur, eorrectionem, de punitionem Parochorum , quoties delinquunt in conceritentibus curam antinatu, & Sacramentorum adminili rationem , spectare ad Episcopum , ae eius vicari iam , di constat etiam exsequentibiis declarationibus. In Tergistensi . In Monaster ι Virorum, iis Mulieru u quibus male spiritualia administrantur, Epijcopi, UIινὰ admon: ιι oues, alia etiam rem dia adhibere
In Legionensi. Distens potes victare Eciti sitas eu
ratas, quibasti que Retularibus Monoeνθs Miseras , praeterquam in Gnas exceptis in Me decreto.
In fretisti sero inuis Religioni Hieres lymitana seruanda sunt Balis ' V. Ae alibi sem. Ad 3. Resp. Curatos praefatarum E. etesiarum teneri accedere ad Synodum Episcopi ex Sae. Cone. Trid. sess. et q. ea 2. de ν M. etiam si Pa. rOchlales possunt diei exemptae. Nam Synodus Episcoporum dicitur de iure diuino inuituta , di in ea Curati rationem sui ossieis reddere de
Ad 4. Quando loca sunt in Dioecesi, Episcopus
habet intentionem sundatam, quod nemo admitti possit ad confessiones is eularium au. diendas . nisi praevia approbatione a se facienda. Trid. f s. 23. eap. s. de res de Llem. Dudum, s. ae ιηdὰ, Dbι alia de s uti. Rot. die OIS.
Panzirolo , ac proinde requii itur licentia ad soluendum a casibus reseruatis. Vς Oliv.deosc. Fpsc. cap. 3 6. s. i. oseq3. ac patet ex te. quentibus declarationibus ad dis east. I 3. COuc. eriam quo ad Regulares, ubi quoque obiter allaCong. Disc. Cone. eensuit. Regulam ad audis dum in Curiate. ση Diioecesi facularium ιοι; fessi nes, semel ab Discopo, pravio examine approbatus . iteram ab eodem Episcopo non esse examιπau. dos. Caterum ὰ successore posse ruique examinari, taxia Const. B. Ri V. datam 8 Idut Augustian.6. ha a Greg. III. non est reuocata per reductionem priuilegio ram Regulariam ad terminos Cora. Trid. .suod extenditur ad Sacerdotes fatas res. In i Orosemptoniensi. Monacbι exempti in Mana. flerus , o locis, in quibus ιώνιμι sttonem te vir .
- , o spiritualem habent, Confessarios, o Co Monatores eligere non posiant sine approbatione, vel examιne ab Episcopo, intra cujus L istosis sines ιο-
In doletana. Hoc decretum habet locum etiam iaPressteris sackiaribui subiem Prataris , etiam ea emptis, dum ora sint in Disces. Item Sace dotes Hierosobmitana Militis, si non sor Parochi,
non possunt audire confessiones, nee alia Sacra meu talis admus rare , nisi ab Episcopo sint approbati. In Materana . commendatam Abbatiarum in iis .
a Dectum ad approbandum Sae,a Confessionis
Ministros, se inte ponere mη debent, sed hanc eo gniιionem , o caram Dison, uti ordinario, exibuiusmori data est facultas, ex hoc Colle. decreto
relinquere. Die a 2. Ianuar. I 69.
In Reatina . vicario Apostolico. A uod Confessarii
Regulares, qui Confessiones audiunt Regularium. tam Mulierum , qtam Fratrum , non possum bEpiscopis eui ad exinea ex hoc decreto; si tamen ad tales eonfessones auctendas deputasi fuerim a Superioribus Regularibus. Die xy. Ianuar. I 7 ea Sac. Coia. Episci
306쪽
celle de Conisenta . e Monasteri, etiandio , chele
In Clemensi . Ia νύρina, quanto at decreto, cheram an C fessore, e tundio appro uaro duit ordinar/o
τὰ nesteriore cante haro neri' Ura Muga a te di sis: XXII. che comi acia r Vas eleetionis. Ead. Sue.
8. Octob.i649. O .Ian. isso. od Romς pret-cipitur sub poena se: pensionis ipso iacto aut dientibus Colestiones sine nouo examine,& ap. probatione,ra decreto visitationis Apostolicae. In Getundensi. God pro licentiis eaercendi caram animarum, cos fisiones audicηdi, o caram rea earioηe nihil prorsis sutiau,r. Ead. Cong. Dic.
Cong. cone. censuit, Confessionem eius esse nullam, qui omnia Sacerdo i nis approtiato ab Ord. confessas . es precata svia, Cnorans,eum non esse anpobatum. Et licet is es coram Deo si absolutus , artenta eius bona fide, tamen eum sciti erit, eum Confessa itim non esse approbatum , teneri cor fessionem rei erare .
Praelati Regulares, se , ali Religiosi confessaris non psant audire confessiones set tilariam , qui sani de familia. t diserviunt ipsi am Monasteνῆs absque approbatione, Gei licentia Episcopi. Cori. Episc. I . Augusti x368.
Quod vero ad ea sus reseruatos . In Neapolitana. Cardinali Archiep. SS. D. N. de sententia Cong. eensuit ex faciatu ilias per Ma/e Magnum, aliaque priuilegia Regiuar stis concessa. datam non esse eis potestatem absolviendi in easitas Episcopo reseruatis . Neqυρ etiam id possunt vigore cuiuscumque Societaris, sevi Conoa. tria qtismodocumqtie hacteηus prim legiat , nisi post Conc. Trid. confirmatio in specie super absolutione casatim , ae tensurarum factu fuerit,aat nominat malicus Societati tali faetitiai data sit d Sede Apο- soluapta Cone ι tim. Eadem Sac. cong ConciIu Oseen. Tatui sie n. & Veronen. Ne 8 Mendi. curres, nequὰ Iesiitae, neve alii istore Muris Ma .
Ini plans absiluere a castis resertiatis. In Mediolanensi. Confessarii habentes ex misitigio Ddis Apostolie fatullatem absitiendi a neexuistis majo=ibus casibus Sanctismo resematis , non pos
s ruat. IuCremonensi. Praepositus exempttis debet atainere deasuum reservatorum absolui me,tam quoad lascos, quam quoad clericos.
In Veronens . Poenitentiarias non potest absortiere aecbas reseruatis, nis de licentia Epsopi .
none, aui a sententiis Synodati bas incti retini ips
pam. Clem. Religioli de priuil. Qui ah soluunt a ea si bus reseruatis in Bulla c cisis
nae, incurrunt eandem sententiam excommuni
cationis, di alias poenas , prout in d. Bulla. Alia apud alios, Vide Thesaurum de seres. assol. . easbtii Oc. ct cenoris se. di Constitutionem
Ad Affirmative ex decreto Sac. Cone. Triden.stis. 23. cap. Io. & constat ex his declaratio
In Marsicina. Dare literas dimiGrius ad Orcipes Clefiet, utillias Di te sis, illosiae ordinare, non ad Abbasem eortim Superiorem, quamvis Abbatialis uiisdictio intra fines piarium Discesum ex fiat. sed ad Episcopum, intra cuius Die cess fies es Λιι
ordinandi. . uodsi nna constat , Doc dare literas spectat ad Lpsscopum viciniorem . aliter proramisum faspens , o ministrantes ii regtila νuarem inocurrunt, o penas co . Maii V. In Farsensi. commendataritis Abbarie hisbens inra Epascopatia non potes concedere lueras L Frias.
307쪽
Ad 6. Pariter assirmati vir, et cap. 8.sese. 22. Concia rid. vi Ii loquitur etiam de locis piis priuilegio munitis a traditque Barbos. de ροιῶ. Epis.
Ad 7. Athririatiue quoque quoad primam partem
ex eodem Trid. sese. x I. cap. 8.σfess. a . capsa refor. quae decreta loquuntur etiam de E cle Ius exemptis, statuitque quod eadem etiam
in iis Eeciet ijs saecularibus observentur, quae in nullius Disce si esse dicuntur, ut ab Episcopo, cuius Cathedralis Ecclesia est proximior, si id eo nitet, alioquin ab eo, qui semel tu a Cone. Pro uincla I i a Praelato loci illius electas fuerit, tanquam Sedis Apostolicae Delegato , visitentur, non obstantibus priuilegiis, & eo suetudinibus, etiam immemorabilibus qui secumque. An etiam loquatur de Regularibus Dic, quod Monasteria etiam Regularia visitae Episcopus,si sint Eommendata, dummodo in eis non vigeat Regularis obseruantia , iuxta cap. 8.ses. ai. Si vero vigeat obseruantia Regularis, & tunc quoad principalia laea manebit iuxta illum textum , quo vero ad membra saecularia per Clericos saeculares regi s lita, quae subsunt dicto capiti Regulari visita-hit Episcopus. Ita pluries fuit dictum, nisi d. membra pendeant immediate a capite , Nsnt eiusdem Regulae, iuxta notata in e. I Ises. 23. de Regul. Et licet alii codices conciliares legant , sod pristi, vera tamen lectio est, si id
. constet. Et ita Sac. Cong. censuit in Conueris sanensi I 6. Febr. I ZO. Sae. Cong. decreuit, quod Collegiata nullius Dioecesis debet tistari d Dieiniori E scopo, tanquam Apostoliea Sedis Delegato.
Sie de aliis beneficiis nullius Disce sis statuendum est, ut visitentur a viciniori Episcopo . Quod vero ad a. partem alibi ad disquisitionem
Ad 8. Etiam assirmative ex dispositione eiusdem Sac. Cone. Trid.ses. I . eap. II. σ I3. quod procedit, etiam si institutio spectaret ad Abbatem, eum semper cognitio validitatis, seu inualiditatis Iurispationatus sperue ad Episeopos, ut in declarationibus expressis ad ea 9.scs.1 . de re br. notandumque , quod decretum L ea' a 3. loquitur dumtaxat de examine faciendo ab ordinario de persona praesentati secundum eup. II. Ids.7. Et ideo salua remanet institutio pertinens ad inferiores, ut in cap. 9.s di. 13. Idemque decretum inci a p. 3ses. Iq. loquens de examinandis,& approbandis omnibus Benesciatis, habet Iocum etiam in aliis personis, quae admittuntur in EccIesus receptitiis, vi ex Sae. Cong. in Calaguritana. Ex d. aut v e. yae si Σ3. Satic g.in Laudensi,Beringo mensi , ae alibi censuit, quod fretum procedit , ct quatilares re siue attendenda Diu, etιam si ageretur in possessorio. Et in Nouatiensi. Maemia iurispatronatus Mnpossunt conferri consanguineis. ω altis personi s pro labitis in Const. B. Pii V. Ab die I . April. I 68. In Lucana. Cognossere de iuribus iurispatronatus spectat ad Episcopum , quamuis insistatio pertineat ad Capitulum. In Feretrana, Laude n. &e. Hoe decretum babet laeum, tam in petitorio, quam in pessessoris, υnde admittenda non es praesentatio. nee facienda inst tutio, nisi veri sicato patronatu. Si atitem ordinarius post Com. cor nouit de inrepatrona tua , s admisit,
non potest Patronus repelli, secus si absque causa cognitione dimiss.s esset, oe si eonstat itis tronatus non babere qualitates requὴ sitas, abrogattim es .
In vocellenti. Iulpatronatus acquisietus per augme tum tertia partis dotis ante m. annos a die eonfirmationis Cone. numerandos, validum est. Si verbes acquisitum intra εα annos, EpiseopusvvSedis Apostolica Delegatus illud exammare debet, si quod . non in euidentem factum inuenerit , musitu, rei tui tamen debet Patronis id, qaod hoc namine.ab eis: datum est , proue in De buius decretistatarum is . Test. lIn Vulterana. Placentina, e alibi Ad probaudum, in agronatum non requetritu ν . Ut simcil rosteαν fidotatio , vel fandatio, ao immemorabitis, sed alti ira Dum susscit. illIn Tudertina . I patronatus probatam solo dammento fundanorus, sine aliqua prasentatione, non sallituν ὰ Concitio nisi tantum temporis pia leniset, iquantum de iure requiruar ad praescribendam Eo L
bus vltra hominum memoriam Pr batur. licet in ieis nulla mentio facta Derit de fundatione, avi do
In eadem. Dua ρνasentationes facta post Conciliamd praetensis Patronibus habeοι secum ια possessorio
In eadem. Illa Derba a antiquissimum temporis cursum , intelliguntuν prout de ture In Tarentana . Ad conficiendam tempus immo νabile eurrunt anni elapsi usique ad terminum controuersia mota. Idemque cenIendum est de Imtio 3 o.
In Tatui sina, Cremoneo. &e. Omnes prasentati ab Episcopo Iunt examinandi, etiam qaod institutio ad inferiores pertineat. Nam Episcopus probare debet, an sint atate, liueris, s sufficienιιa idonei, licet essent aliena Discessi ut d .cap. I. sel S.I . Penen. Cremonen. Evam si isti infernores, institutores essent Monachi, vel captatum , examen prae- ρηtatorum ad omnia beneficia iurispatronatus, ad Episcopum pertinet. In eadem . In beneficiis autem simplisibus, qua non , sunt de iure patronatus, sed sunt ad erilationem
inferiarum , examen Eon est necessarium ., 3
Iacen. Mediola aen. Cremonen. A deὸ verum est, quod in beneficiis lari patronatus eramen est neces
308쪽
pit ultim, vel inferiorti institutores haberent iuνfdictionem ordinariam in citi icos ad ilia beneficia praesentatos . In CamerinemIlli o. anni numerandi siιηι ὸ die confirmationis Concilii a Nam licti 4 die , quo vel . Iet Ordinarius i uietare supeν validisate laus trona I essent transam A . anni, hoc nibit ob asexamini. I nterea tamen, dum si examen, uallas
est in sua quasi possesone turband s.
In Bononiensi. Licet Episcopus p ι reuidere uni nes 4 o. annis citrὸ facta φ, νι in /ecreto. xas. quam Sedis Apostolica delegatus; non impeditur tamen quomi s pusit id facere prout iuris fuerit. In eadem Camerinen. I patronatus minus legitime constitutum Epscopi reuocent Isoluto tamen patraris quicquid Eαι iis νatione augenda desis datum s eriι . verum quando non agitur de Eeclesiis exemωptis , vel simplieis Nullius , sed pleno iure spectantibus ad aliquam Abbatiam, quae in nullo Episcopatu consistit, tunc it Iae sub nullo Episcopo sunt, ut in nulIius Episeopi territorio , sed in speciali Prouincia Papae, ut annotaue. runt Io: And. in a d.ad Decul.ιitide priail.er iu
prope D.de Drao . Hinc. Ad I. Respondetur, utrumque spectare ad Abishatem . vii habentem in e is territorium proprium , di ius cum solito conuocandi Synois dum , i ta declarationes Sae.Cong. editas super decreto Concitaria, sese. 24- dc res cap. I . quas reserunt, di ad hoe ponderat Gart. do nef. p. 9. Cay. 2. s. . a num. I 29. o seq.
Ad x. Negati vel Quia dispositio Concses. x s. de reguι. cap. II. loquitur de exemptis, qui sunt in Dioecesi Episcopi, nec ideo habere locum po. test in Curatis Eeclesiarum,quae iuxta superius dicta sunt de territorio Abbatis. Bd 3. Etiam negatiue , ex eo quod acetae te ad Synodum Episcopi est lignum subiectionis cap n. de causeoly proprie qua prorsus erga
Episeopum carent instruientes eurae anima
rum in dictis Ecclesiis, quae sunt de alieno
Ad Videtur allirmative respondendum, si De. rint per Abbatem approbati: Nam cum sit nullius Dioecesiis,& quasi Episcopalem iurisdictionem habeat in dictis Ecclesiis, utique sub decreto Coneses 3 aee re Dap. I . venit appellatione Episcopi. Ad s. Negati linia dispositio Coacfess. 13.deres cap. I . loquitur de constitutionibus intra es alicuius Dicecesis, non autem de habenistibus territorium separatum eum plena iuriscuαione , di iure visitandi, di congregan,
di synodum. Ad 6. Negaliud in veroque sibio: Nam quoad
elausuram Momallum obstat , quod nequc licit Episcopo in Momat s exemptas, cum Bonifaci uti in eap.um sim destat. ACMLιn 6. id demandane I svis P eum.
Quod vero ad Constaternitates Laicorum ratio desumitur ex ipso decreto con .seo. a. de refor. ωρ. s. dum loquitur de munitis priuil. exemptionis. Au . Si loquamur de visitatione . verba Conc. ses.7.de res cap. 7.veris cantur etiam in inseri tibus habentibus iura Episcopalia. Agor. liri
raram Θρsio decisay8.pq u. Si vero de exercitio Pontificalium, dicitur, Epi. scopum viciniorem non posse Ponti Malia exere e re in Ecclesiis, ae locis Abbatiae, quaesit nullius Dioecesis, sine expressa licentia Ab
si demum de admiaiuratione Saeramentali Confirmationis, dicitur, inferiorem ab Episcopo, eui illa subest, alisque licentia vicinioris, posse vocare quem maluerit pro d. Saeramento Conis firmationis administrando Aldan; e Bacb. ubi inpra Ad 8. Re . quod Sac Cong. eam non abnega. uit inferioribus Episcopo, si habuerint iurissi-ctionem ordinariam in loco , cuius verba re. fere GarΣ. de bene p. a .es 3.m m. I s. propGn. ac Barb.m eouectiard daap. 9. Conc.num. 77. I. Ep scopus msι publieZ dentinctare ea commv. meatum Regatarem exemptu, qui ob delictum notoriam incidis in excommunicationem Iaistam ὀ iure,vel ab homine, saltem, ut ab aliis euιtetur l . an Superio ν Reguaris Nuncium Mostolicium, non Iudicem Syaodalem , ct a Diore si Episcopi denuntiantis vltra duas dietas disa item, ροβι in Conseruatorem eligere ' IOm. T. Consul. IO
o in strara νυη.de priuil. ibique D D. quibus adstipularer Felin. in cap. non potes num. I. di sentio re ind. Abb.inta nimis grave nia. Φ I. de exces PraLae alij Noa obstat praetextus exemptionis vigore priuilegiorum a iurisdictione Episcopis quia agit ut solum de denunciatione excommunicationis Episcopo autem per priuilegia Regularium non est interducta facultas denuntiandi, nam
ea tantum sublata sunt, quae expresse eximuntur. Franc in cap. a. n. O.de eonfliι.in 6. Gratian. discept.9I8. num. II. Rotaecis314. num. IS. σ
Ad x. Negative ex verbis Co nst. Greg.XV. de Coaeserua str. s. a. o 3. Excipe, nisi Regulares Nuncium Apostolicum in suum Consereat Orem ex speciali Iadulto a Summo Pontifice sibi concesso eligere possint. In quo eati Episcopus,qui actum iurisdictionalem in Regu. latea exercet, dum illos precedeate declara toria
309쪽
toria excommunicatos demanciat, nulli ter, aede iacto procedit. Conseruator enim est luis dex privative quoad ordinarium. Sanch.e s
An Regulam posnt eu m expressa licentia Sacim a M. ivxιὰ eius deeretum sub die 7. Septemb. 261 . er I9.eiusdem x6 3.de quo nos inbi, imis ponere censum vitalicium, eliam sine pecunia numerata, illumque postea sine L licentia cassare, ac eius pecuniam in mutuum accipere tom. 7. Consulti II.
Q ad primam partem lisfirmatiuer respon
dendum est. Etenim dubitari non potest de
vini itate centus vitali eii, tam ex communi Canoni starum,quam Theologorum sententi veper Rot. post Cone. O eensibAecis I .num. 2.σ3. Idque etiam si non interueniat maualis numeratio pecuniae. Nam hoc requiritur in alijscensibus perpetuis, comprehensis in Constitutione B.λj v. non autem in censu vitalitio, qui in illa non comprehenditur . Ait grad.
cons. I 8. num. I9. lib. I. Felicia n. de cens lom a 4 lib. I. cap. I. uum. . aliique.
Quod autem ad a. partem resp. non posse Regulares ab hoc censu recedere, illumque conueristere in purum mutuum , quoad censum, quia cum ex dictis appareat, quod acquiratur Monasterio ius irrevocabile . & agatur de censu vitalitio, cuius pretium nunquam repeti potest, Conc. d. quaest Io. m. 6. Roti post eum dec. s. num. II. non possunt sine beneplacito Apostolico illum callare, di praeiudicium inis ferre Monasterio, dum non agitur de iuro querendo , sed de iam quae lito , ut in terminia census ille e . de cis Ιῖ . p. , Donat. Ant. deis
Et quoad mutuum certum es . quod vigore mutui contracti a Regulatibus bona Ecclesiae non possunt alienari sine beneplacito Apostolico . etiam si praetendatur, mutuum fuisse conuet sum in eorum utilitatem Ne que obstat, quod subsiliente causa, bona posis ita generaliter obligari absque beneplacito Apostolicor Nam contrarium decreuit Sac. Cong. Conc. decreto luci, cuius suumia est huiusmodi rSac. Cong. Ge. speciali S. D. N iussu Genetalibus ioe Provincialii us oec. quibusianque altis au
μmbris I 624. Cumque post edirum decretam de reb. Regul. non alie mcomperium sis, Regalares, qui eo sem decreto prohibentis cexsus in aere ac lo co emsuum, o Gntractuum huiusmodi petanias accipere muria, etiam sine alicuius uανι solutione Cyc. cum obligatione, seu hipotbeca bonorum Gre. Cumque ea huiusmodi contractitas eludatuν mens Sac. u. S. D. N. approbante, deereuit , oe deua. rauit , non lisera Regularibus pecunias, ut supra proponitur, accipere, o si ale erim , in ipsius d creιι poenas i Ofacto incidere Erc. D e 21. Martii I 616. quod innouatur hac dis I9. Septemb. I 6 3. Utram Regularis professus, qui fuit ba iratus tanquam expositius, ita tamen, ut ex publica fama ipsius parenter non igηorentur, nec . prorsus sit incertam, an ex illegitimis nuptiis si conreptus, post eligi in Generalem vel obtinere alias 'alationes sua Religionιs Z rom. 7- Consul. 3 . Ac vide etiam lom. I Consul. 2I. PRaeter ea quae In d.lom. I. dicta sunt, hic quoque respond. negative ex fete communi Uoctorum sententia, qua generatim sentiunt, expositos vile reputandos illegitimos. atque adeo irregularcs, cap. cum in cunctιs,σ cap. In notuit de eies .cap. I .σ cap I. e L. presb. Maio . de inegia. lib. aap. I. num. I. 3. Angelan Lliberorum4fdeps,qua noni fum. ac Alli. Quia in dubio , saltem ante factum pars tutior eligenda est , ideo in praxi quando non constat diparentibus expositorum, non Iuut temere o dinandi, quia parentes eorum ignoti sunt, si tamen constet esse legitimas, ordinari possunt. Tolet.na sum lib. I.eap. 38. min. 2. in D. Auit. de evsur. p. 7. disput. 3. num. s. dicens pro b hiliorem. Praecipuae rationes , quibus innituntur, sunt. Primo , quia res diiudicanda est a communiter accidentibus. t. sitie possideatis,cce prob. . ocini. neque naturales eodem tit. Communiter autem, qui exponuntur iunt illegitimi. Secundo,quia
expositi censentur tanquam vulgo quaesiti, hoc est Filis publicarum meretricum, qui nullum certum Patrem habent. ut docent Bald. in Lvulgo in puma lectura F. de stat bolae in pris Paleoc. denotb. cap.67. num. a. At vulgo quaesiti sunt Illegitimi. DD. l. e. Tertio, quia in dubio
tutior pars est eligenda. Qiarto, in dubio non praeium itur quis legitimus. Angel iu d.I. libero. rum f. de his, qui nor. infam. α Alciata locis cit. Ergo expositus, de quo eis dubium, an sit te. gitimus, non debet praelumi, quod sit legiis
Posita igitur hae irregularitate ex illegitimis na talibus orta, per ingressum Religi 3nis, di proqfessione tu ea enusiam, dictus Regulatas non est habilitatus ad Praelationem regularem, peνι er.
Quin etiam si nulla extam publica infamia,concludendum est cum Roatique 2 rerum Regularium periti Tmo tom. I uiuast.Regul. 13 .art. ι . Vbi sie rem absoluit. . . Expo
310쪽
2xpositi legitimi censentur secundum opinionem doctissimorum Virorram : di non videnrnr indigere dispensatione, ut ad Sae. Ordines promoueantur, nec etiam facti Regulares Odentur indigere dispensa tione , υ ad Praelationes regulares admittantur. cim tamen circa hoc sit varietas opinionum , em .suhius erit , ut minim/ ad PMlationes regulares admittuntuν, nisi cum eis prius fecundum termin8s priuilegiorum Regularium dispenseta ν. Hactenus Rodrique1.
Sed cessat omnis dissicultas ex stylo Caneeli. Apostolic3 , de quo testatur Pyrrhus Corrad.
xit. dispensationem cum huiusmodi expositis peti, ει eoneedi eum omnibus qualitatibus, conditionibus, elausulis , & decretis, cum quihus conceduntur pro illegitimis. Et num. 3. subi jeit formulam supplicationis pro expositis secundum eundem stylum, in qua inter caeter4 apponitur clausula restrictiua , citra dispensa. tionem ad Dignitates. Quare non amplius dubitandum, quin huiusmodi expositi sint irregulares, atque adeo inhabiles ad Praelatio. nes sus Religionis, etiam ex stylo Rom. Curiae , quae in hac materia facie legem , S pro
lege seruatur . eap. ex litteris de const. ea' quam
Se Multura Constanum Defunctorum in Ecclesiis Regularii . Vide de Sepult. eieci. tom.7. Con Iuli. 36. M, O quatevas possit Episcopus telebrare Pontifiea-lito, vel relebrari facere in Ecclesiis Regularium,aIissique exemptis, siu8 ea praesente, siuὸ absente pvide de Episcop ton . 7. Consul. s. An Rεgulares obligati ad osticiandum ia Eeclesiis Cle. ri heularis, praeedere debeanι ipsi Cleret v ide de
Ra Commexdatarii possint visitari ab Ordinari s ctialVide de Visitatione tom. 7. Consul. 6s. An Rogularis degens extra clatistra, si delinquat, puniri debeat a Nuntio Apostolico, vel ab Episco. po, qui praeuenit i Vbi alia ad rem.
QVod puniri debeat ab Episeopo certi iurist
esse non ambigo: Nam dubitari nequit
- de iurisdictione Episcopi procedendi in
omnibus causis criminalibus contra Regula. res, degentes extra Claustra, ex ConstitutiX. pii IV. s s. tom. a. Buli. ex decreto Sac. Conc. Trid. sess6. cap. 3. de reform. de ex decretis illius Sac. Cougregationis sub anno I 624. quae habentur post Constitui. 26. Vrb.VIII. R. . Pusi. in quibus suit concessa plena facultas ordin rijs loeoru procedendi contra dictos Regularu degentes extra Monasteria, tam cum habi. tu , quam sine habitu . Quod religiose obletis
uatur, teste Barbosa de potest. Episc. allet. Io .
Nequὰ obstat Breue Clem. VIII. datum sub Is.
Ianuar. Issa. Mam praeterinissis pluribus, quae dici possent de non conlprehensione praesentis casus, respondetur,certiuimum esse in illo non
tribui iuriscictionem Nuncio Apostolico per se solum procedendi contra Regulares fugit
uos, & degentes extra eorum Monaiieria. disic non dicitur attributam esse priuatiuὰ quoad Episcopum , sed eum uiatiue . Rom. co0 393.
num. I. de firmant Abb. caeterique scribentes ad cap.Passoνatis de OD. ord.Couar. in cap. R ima με.
Regulares itaque exempti, qui intra Claustr Mahabitant, sed extra Claustra notorie delinoquunt cum scandalo populi, Episcopo instan re, a Superiore ipsorum intra tempus ab Episcopo praefigendum, seuere puniendi sunt, α Episcopus ab eodem Superiore de punitione facta certior fieri debet, alias Superior a suo Praelato ossicio priuandus, de delinquentes Pre
dicti ab Episcopo puniri poteruuti Trid. fessas .cap. q. de Regal. Quod procedit etiam in Equitibus Hierosolymitanis, vi censuit Sata CongriCone. in Mediolanensi I 3. April. 391,N SS. laudauit i7. Iun. eiusdem anni, S ex Clem. III. conss. 3 p. sscepti maneris. statuitur poena priuationis dignitatum, S ossiciorum obtentorum latae sententiae contra Superiores cuiuscumque ordinis Regularium, supradictum Trid. decretum non obseruantes in omnibus, de per omnia , & additur , qaod si superior Regularis suum Religiosum, vi supra delinquentem non punierit,& illum a loco deli. cii ad alium suae Religionis locum transmiserit, instante Episcopo loci praedicti, intra te minum ab ipso pra figendum, debeat d. delinuquentem ad Iocum delicti testituere . Ec reum care, alias idem Superior incurrat poenam pri uationis vocis activae, de passiuae Papae reser uatam. Et nihilominus , crescente contuma
eia, poterit ordinarius, seu Dicere lanus loci, ad quem tranfiniuiis est de inquens , siue requisitus ab Ordinario Ioel delicti, sud aliter
informatus, procedere aduersus eundem, iuxtassidecretum Trid. tanquam Sedia Apostolicae Delegatus, eumque seuere punire . Quae omnia non procedunt quando Regularis deli quit extra Claustra sine seandalo, licet delictum probari possit. Sa Congri Conc. in Uι timiliensi. Quod Trid.deeretum amplio eum Pialaeto, Navi
ut si Religiosus habitans intra Claustra, extra Claustra delinquat, ut supra scandalose, dinotorie, & ia flagranti deprendatur, potest ordi.