장음표시 사용
401쪽
unio bene sietorum, alioqui legitimet sacta, norisi et peditur, aut se spenditur per resignationem, etiam si in Curia suum effectum sortita sit, dein fauorem tertii. In Behunem Quod intelli. sendum est cum vacaverit: Quia per resigna. tionem in fauorein tertii non dicitur proprie vaeare bene si ium. Et sic si bene fietum non vacans uniatur vigore Conc A. cap. 18. & poli . a resignetur in sauorem tertii, ac resignatio admittatur, uni O pro illa vice suspenditur . ut in Hestuuensi superius adducta a 3 Febr. I 8 I. maxime, quia in titeris resignationis inseri solet ista clausula i Cum suspensioue omnium , e
quarumcumque Unionum 19. Iun. I 6 8. in Γι ι-lanens.
Regula de triennali non impedit unionem Seminario legitime factam. In eadem. si Episcopus praedecet Ior bene sietum simplex, non seruata forma Concilii, ac per conse inquens nulli ter Seminario uniuit, non potest succetar illud eidem Seminario valide unite , seruata sorma Cone. Quia Concilin in rioli videtur dare facultatem via tenui beneficia de
Neque post unire brueficia regularia. Iu mis lisse .
Sac. Cone. d. p. 8. non prohibet transferti pen. siones super beneficiis Seminario unitis. Cong. Cone. in Itana 26. 'pril. 16O . At quorsum haec ρ Cur Sac. Onc. Trid. tam accua rate Seminaria institui mandat. instituta regii Vt quidem EccIesiae Catholicae emolumento esse possint, ut Clerus saecularis ad normam primitivi Cleri reformatu&, maxime . doneus
esset, ad Missiones pro propaganda fide. Tum quia plus deferret Episcopis . nec exemptio
nes ab iis nouisset. vel expeteret. Tum e Mam, quia conuelitentior esset ipsorum conuersatio, di modus vivendi, nou solum lucrandis antismabus, sed etiam eisdem iam ad fidem aud istis cura pastora It fouenai , , ac dirigendis; neque etiam tam ad finem particularem Ordinis sui commendaudi, vel promouendi inintendere ut, ut fere Religio ii, quod ab bonum vniuersale Ecclesiae , haberentque Apostolicas. illas virtutes. quibus tempore A polio lorum, Stcenteni saliquot annis pollea, fidem propagarunt, sine ulla ope Bel; giosorum. An Episeopus incurreris psnam aliquam, ordinando Alumnum Seminarii. Min eao posito Vide de Urdine rum. Io. Consul. II.
i. An sit valida electis sepiatura, quam quis siue sanus , sitia infirmus coram Parocho Aegerit la. An ad validitatem electionis sepultura requiratur testamentum in ultima infirmitate, ves susciat, quod eligatur antea per alium actum publicum, qui testamentum non sit la, Ansit nulla victio sepultura , quando tua eligitur
per testamentum factum ια vita, non ια morte cq. Aa qui habet Cappellam sua familia cum propria
sepultura .aat Capellam emerit eum sepultura propria,moriens absque sepultura electione,D-
putendus sit in Cathedratils . An Dalι eligatur I tilturaeo ram duobus testibasio. Auelectiosepulturae per nutus,er signa in casta,quo quis loqui noti post, sit Dalida l7. An Constaties Sod ablatum, non electa sepultura,
ρηβnι sepeliri in Sepulcro sua Ecclesia l8. An electiones sepultura, qua iure praesumuntur ἰsicuti oris respectu mariti, filii respectu
Patris, ectymmque maiorum , ac Seruorom re
spectu Dominorum , sint valida ty. An qui, post mortem mandat suum tarpus indui habitu Tertiariarum, si sepeliendus in EcAesia Regulariam i tom. I. Eonsul. II.
AD i. Alfirmat iud, etiam si electio sieret coram simplici Confessario. Molses. in funi.
resol. IC6. quos adducit,&sequitur Pasquali g. in dec.moralaleti Fo6.num. I. Idque esse in praxi apud Curiam Neapolitanam ex decreto inicit. Prouinc. titi de sepul. testatur Lauota
quia Parochus, siue consessarius constituitur veluti exequutor earum, quae ad animam concernunt . unde non se habet, ut purus te stis ac propterea standum est ipsius dicto, quod alioquin, utpote singulare non facet et plenam fi-clem, ut recte aduerti ζ Pa squalig. ibid. num. a. Ad a. Non requiri. testamentum vitimae voluntatis , sed sufficere, quod sepultura eligatur longe ante mortem: Quia licet electio sepulturae sit actus vltimae voluntatis.Glosson cap. I. de sepul.in 6. quando tamen est facta ante moristem, habee robur in morte, ut pars ultimae v Iuntatis. Nam moriens censetur illam apprQ. hare per suam ultimam voluntatem. Ad 3. Non esse nullam ex ratione proxime aIlata, nimirum, quod censetur approbata per vitimam voluntatem . . donec illam non reuocauerit.
402쪽
3 9 o De Sepul turae Electione.
qui et dem tu. in ε. Io: And. in tap. Licet de sepul. in 6. Gemin. ibid. Sylvest. & alii. Sufficit autem, quod Sepulcrum sit destinatum pro familia. Ad s. Assit maliue Sebas . Me die. Do. 8aee Sepat.
q. 6 . ac alii: Nam agitur de praeiudicio Eccletiae in qua defunctus erat de iure sepeliendus , et comparatur dispositioni quoad pias causas, quae saltem per duos testes debet probari. PCum esses se. Relatum l. de testam ubi Abb. de
alii. Ad 6. Si nutus, &signa huiusmodi sint iussi etentia ad manifestandam voluntatem eligenti S, ac de ipsa voluntate sie manifesta ecnstet, electionem huiusmodi esse validam . Sunt enim nutus , δι signa quaedam expressio propriae mentis quoad ea , quae fieri volumus , de lubstituuntur Ioco voeis, unde habent etiam ean dem vim , quam haberet locutior nam subrogatum est eiusdem naturae cum eo, in cuius locum subrogatum est. l. Imperator, s.fing dig. Quamuis igitur spectet ad causas pias,tam In testamento , quam in legato, sufficit quo cuia ue signo externo voluntatem eligentis declaratam effer Quia iure naturali, de gentium plus non requiritur. Hoc autem sufficere in eiul modi dispositionibus dictum est. d 7. Extat decretum Sae. Congreg. Epist. &Regul. in una Ancomtava I9. Decemb. I fio 8. huius tenoris. Concedιιαν ex gratia Confraternitati, ut femine possiι in sua Ecclesia omne, suas Confratres ante insi mιtatem , de qua decesserunt, in ea Co raternitate descriptos , de consensu hs1edum, oe sine pria dicio quarta funeralis, aliorumque em lumentorum , qua spectarent ad Capitaιum, vel Paro
Sed decretum istud est loeale; Vnde dicendum eii, de iure, absque priuilegio Apostolico non
Obseraei ur de sepeliendis Sodalibus in Societatis Ora-ιorio pyiuilegium tuis saper sepulturam concessum, ac iuud , puod statuit Cone. Prouineiale Mediolanen, ad iacitandum fauibus, ut videlicet sep tiendtis vere fuerit Sodalis illius Societatis sex Mensibus ante mortem, re saltem in articulo moν iis , quando elegerit sepulturam. Vt autem Confrater, siue sodalis sepeliri possitia Eeciesia, vel oratio Sodalitatis, exigitur, ut sibi in ea eligat sepulturam. Perr.de Vbald. ια.cit.eam . in m. Sebast. Me dic. de Sepati. q. 8.η Io De qua re vide latius tomV. Uuti. 36.
Ad 8. Assirmative. De sepultura enim uxoris respectu Mariti habetur ex Petr. de Vbald.Cra. Metra, dc aliis, quos sequitur Barbos. de Par
16 3. De sepultura autem πιι respectu Patris, siue maiorum, dictum est sepra in responsione
ad . Idemque dicendum este videtur de Se uo respectu Domini, qui coinparatur ad Ser. uum , sicut Pater ad si Ilum . Asinius in t. Donliaria βυulcbra, fde relig. sum fun nu. 3 a. At de hac re. vide rem.7. Consul. II. Mius tract. Ad p. Extat etiam declaratio antiqua Sac.Cong. Epist.& Regul .die 23. Nouemb. I 82. Episcopo Nouarien. in haec verba iroisignoria non permetia in nodo astutae, ebei Teν-
tiari, si confessino, se non da quelle persone , t besono state ammesse alte confessioni da let, benthe
elu hanno I habito dι Tertiario, si debiam senet a tro, quando molono, sepellire alla Chissa de Frati , β es non sit Iono elesta questi sepoltura , eglι facιia capaci, cia non hanno tanti priuilegi. quanti forsisi persuadono, come si puo Dedere net Concilio Lateranense ultimo delia sese. I l. Nd meno ρ υνο , the Un uno, chelascia,mo endo, d'esso vectito eoni habito ci Tertiario, δdi Frate , percis deόbaser sepellito ne ua Chissa de Frati, se ηon hamo m strato pikche chiaνamex te la toro volonta circa teleutone della se itura , mi doueranno esser por- rati , dotie di rQιοη fatebbera an dati senυ queli' habito. Cum autem liaec dubia in Sac. Congreg. Conci I. Triden. nomine Eminentissimi Card. Ginetri Commendatarii Abbatiae, S Ecclesiae Parochialis S. Io; Maioris Ciuitatis Neapolitanae proposuillem. Eadem fac. Cong. au singula capita earundem controuerliarum, seu dubiarum quaestionum respondens. Ita die I 3. Febr. 666. declarauit, censuit, Ec decreuit, ut hie inferius: Ad i. Censuit, esse validam , dummedo Parachus
non testetur ad proprium commodum . Ad a. Non requirι necessariὸ is amentum . Ad 3. Non esse nullam.
Ad q. Non esse sepeliendum in carbeo ali. Ad s. Esse et alidam. Ad 6. Esse validam, tam modis fisseienteν tonset de
voluntate eligentis. Ad 7. Negaliud.
Ad s. a uatenas electa non fretis sepultara, Uxorem in Sepulero ultimi Viri se hendam, filios veia in Septilaro maio=um, servos autem in Parochia. Ad s. Negali . An e tedenda H licentia , m Cadauer puella Fimrinis plia Magia Principis sepeliri post intra
Clausuram Moriatium,de earum consensui Vide de Montal. to m. I. Consul. I IS
403쪽
comino ν anatim in ciuitate, er tia moriensium, non
electa sepiatura , spelienda sint in Ecclesia Ca.
thedrati, eique Iuuenda quarta saneνatis, au νδ in Ecclesia Parocruati, intra cuias si is nes existunt cinus, in quibas moriam tur ι tom. I. Consul. I I.
SEelata legitima consu: tudine, aut iure muni
cipali, corpora vlatorum huiusmodi sepelienis da lunt in Ecclesia cathedrali. Glotan eap. In nostia de sepul. Innoc.dc Holiten ibid. Io: Rad
cap. i . de si Lisvotivaraucubra a.de isti Ecel. cap. Io. m. φ . inia iiii non sunt veri Pamischiani Eccletiae Parochialis , nec ibi tanquam. Parochiani veri morantur . Nouenim omnino
hospitans in Parochia est Parochimus, sed qui domicilium ibi habet, seu censetur h abero cap. m. di ibi Abb. de Paroc. Et ideo in ip EcclesiaParochiali non sunt supellenda eorum Cadauera, sed in Cathedrali, cuius ciunt quasi Patochiani. Quia Cathedralis est Parochia
uniuersalis totius CiuHatis, dc Dioecesis,cap. I. de rapti s cap. hcet in regul. ι 6. P. I. Hollien. supra num. 3. Lapis cum Latior. alleg. 62. numq. ac alii . Et proinde ad ipsam spectat administrare, huiusmodi aduenis sacramenta, esque debetur quarta funeralis, non autem Ecclesiis ministranti. Λbb. in Cap. Em amra, mvero και I. deprab. Rebusi. m concord.de collar. S. Statu imas v. Parochiaιιs, altuque i Quia via ad quartam funeralem sequitur tua ministraadi sacramenta. Atque ita declarauit Sac.Cong. Concit. IS. Iun. I 631. in una Pugmen. quar funeraos, quod scilicet Cadauera viatorum per iunctorie tranis
seuntium lepelienda sint in Ecclesia Cathedra. 1i , forentium vero, qui habent proprias domos sint lepelienda in Eccletia Parochiali, in. tra cuius lines existunt domus, in quibus mo.
Au oblati Regalanum,qui Claustraliter vivant, quia que DUM ,σ omnia bona sui pr sentia. ' futura infima iuris υalida obtulerunt, si obierint. Crsepeliantών in Sepulcro Religionis, ροβια Episscopus prasenuere ibidem sepelm non posse,
RE . Oblatos, siue Tertiarios gaudere. Ita
censuit Sae. Cong. Conc. in una Grauinea. II. Octob. I 6qq. ad cap. II. ses. q. π cap. I.
est. a . de reor. Qua de re extat priuilegi uin Papae apud Rodriq. tom. a. qq. rcgul. pa . 63.
De Sepulturis in Ecclesia communitatis . Vide do
An, o quas pyras incurrat sepeliens et furarios, excommunicatos ditam loco fuero ma Vide de I mmun.
An Ecclesia Paroehialis Sancti Dion sit, o Lada.
niei Inesite nationis Gallica V babeaι νeuera priuilegium, quod omnes bomines eiusdem nationis in
Urbe sub alteris Parachiis degentes, septim debeant in eadem Ecclesia i tom. q. Consul. 3.
N Eg3mus. Certum enim est , eos, qui pin
terunt eligere sepulturam, de moriuntur absque electione, sepeliendos esse in sepulcro malorum suorum, vel in Ecclesia Parochiali per tax. in cap. r. de siepia. iuncta mossa in forma. time casus, σ iis cap. Is qui, σ is eapuicti eodem riι. in 6. ac traduat communiter D D. ut supra dictum est, ae decernitur in statuto Cleri Rom. xap. 3. LIqNon obitat assertum priuilegium a Sixto IV.eon. eessum nationi Gallicanae. Primo i quia debet ostendi in sorma authentica, eum sit contra ius commune,&in preiudicium tertii per ut tu cap. Cum perso a de primil. in 6. Bart. ει ι fuminibus, Ctae M. instrum. ubi existentem in possessione priuilegii illud proferre debere tradit. Cyn. inda. ysolemnibus, ubi in Eue dieit, non iussicere, aliquem esse in possessione priuilegis, nisi de eo probatum fuerit. Seeundo quia est manifesta contrarium Concislio Viennensi in clam dudum de septu.ac Conc. Lateran . in Cap. Omnis virtusque sexus de ps . remis. De quibus nulla in dicto priuilegio facta est mentio specialis, atque adeo non censeturias derogatum. RotR in Tuueu. Mouasterii coram Bitiario sub amo Is 7 .sis Utissipponem.
Coccino, de alibi Passim . Tertio: quia priuilegium eiusmodi nil aliud eo tinet , nisi, quod homines nationis Galli cauae teneantur ad Ecclcsiam S. Ludousci pto Sacramentis recipiendis. & audiendis diuinis officiis diebus testis accedere ; Ergo non aufert ab illis omnimodam subiectionem aliis Parochiis, in quibus degunt, debitam, neque permittit, quod Parochus d. Ecclesiae pome illis Saer menta administrare ex ra d. Ecelesiam in alienis Parochiis . Imo neque illum ex nece sesitate aut tringit eis Ecclesiastica admini lirare Sacramenta, ut requiritur per Glos. in clem. Dadum υ. impediat de sepul. quam sequitur In
soluit RO t. in Ciuitaten. decimarum 6. Febr. is 89. coram Mantica, o in eadem I . Decemb. I 9 .coram optio. Atque adeo stricter est recipiet dum , Se in iis solum, in quibus sine praeludi cio aliarum Parochiatum observari pote it .
404쪽
Potest autem obseruari, si dd. homines ad d. Eccles ani accederent pro recipiendis Sacra- metuis, de Rudiendis diuinis diebus tantum sestis , non vero pro recipiendis Sacramentis in articulo mortis, cum eo tempore nequeant ad d. Ecclesiam accedere , ac proinde censetur . id relictum curae Palloris eorum habitationis. Et dicuntur esse Parochiam d. Ecclesiae S. Ludovici, quatenus ad iIlam accedunt ad audienda diuina, & ad Sacramenta recipienda sellis tantum diebus, cum festis diebus olim nemo audire diuina, de Sacramenta percipereoterat, nisi in propria Parochia . Unde licet te Comunio per modum Viatici a Sixto IV. in hoc pitui Iegio non fuerit excepta , ipso iure, di communi sensu semper pro excepta hahetur. Rodii q. resia Ias. n. δ. de Paul. III. expresse: excepit in priuilegio cone ego Societati Iesu Coost. 8. Ex quo fit, quod priuilegium ministrandi Viaticum, de Extremam in etionem sit speciali nota dignum, tanquata illud. quod tangit ea, quae sunt reseruata minrochis in lignum Superioritatis ipsorum, Δ quae solent excipi in concessione aliorum prionalegiorum. Illa autem, quae sunt speciali nota digna, non veniunt sub generali concessione. Quartor quia fuit reuocatam a Sac. Conc. Trid. ses cap. 1 3. O refoν.
TItius degens in Parochia S. Clementis suum condit ultimum, testamentum, in quo inter caetcra
sic disposuit: Vortia esseν fe pellito uel
la Parochia, doue mi tronarὸ quando mo
mirὸ . Infirmatur , defertur ad Hospitale positum' intra fines ParochiqS. Uictoris, in quo obiit. Quaeritur:
In qua Parochiast sepeliendast tantiq. onsul. I I.
REspondetur: sepeliendum esse in Parochia,
in qua habitabat, antequam deserretur ad Hospitale. Nam Parochia non amittitur dum quis discedit animo reuertendi. Abb. in cap. de bis de sepul. Gratian. discep. 76. n. IX. Ma
rescot. lib. 2. vir. cap. 9 . n. 3. cum aliis, ac
Rota in Romana Iurium Funeraliu Iul. I 637. coram Zarata. Et ideo ii contingat mori in Hospitali, ad quod tranfertur, ut commodius curati possit, debeat in propria Paroe hia, uam adhuc retinet, sepeliri e quia, cum inimus in Hospitali non deserat Parothiam , sed praeter stram voluntatem extra ipsam in a. neat, adhuc erit illius Parochiae . Quod desumitur ex cap. Is qui de sent. in 6.
Confirmatur ex eo niecturis . Praecipue vero ex
largitione legati pro Missis. In hoe enim caluadest verisimilis mens testatoris , quod de hac Ecclesia intellexerit. Tum quia constat, quod de ea cogitauerit, dum ipsi Iegatum reliquit. Tum quia ex Iegato relicto detegitur erga ipsam specialis affectio, quae praebet efficacem coniecturam, quod in ipsa voluerit sepeliri.
Socin . Sen. cons. 23. u. I. vol. 1. de Manti c. de,
coniect. IV. 6. tu. Io. n. I 3. Tum quia ita habet consuetudo , ut legata Missarum relinquantur Ecclesiis, in quibus sepeliuntur defuncti, de proinde dubia voluntas testatoris comproba
da est ex consuetudine, t. si semus s. in f delegat. I. Mantic. Ac. citi
Calu autem , quo Parochia habitation Is dubitaciet de suo iure, illique cederet. tune sepeliri debet in Hospitali, cui etiam debetur legatum pro Missis . Quia ius sepulturae est consequu-tiuum ad ius aciministrandi Sacramenta, quando non eligitur sepultura, aut alias non est de inre determinata , aut dubitatur de electione . Atehi d. in cap. I. n. p. de sepia. in o. Abb. in
cap. I. u. q. eod. tu. Burati. N. v. Roticte. 366. n. q. σind. Romana Iurium Faneratium coram Zarata .
Au laici possiis eligere sepulturam in Ecclesius exterioribus Montati m o Et quatenus negatiis , ubi
siti sepeliendi i tom. q. Consiri. 177. Non possunt, si huiusmodi Ecelesiae non hais
hent ius sepulturae, vel ex priuilegio, vel ex indulgentia speciali. Ita desumo ex c. In nostra de sepul. Illudq; concedere spectat ad Episeo. pum ex iure communi, Abb. de alii, in cap. m. nati eod. lit. Sebast. Medi C. de semi. q. 6. n. 6.ae alii, de ROta coram Canalerio dec. I . n. a. .bi subdit, Legatum a Latere id quoque posse. Et in specie, quod Corpora laicorum , sue virorum, siue mulierum nequeant sepeliri in Ee-elelia exteriori, licet soluere vellent pinam Synodalem , declarauit expresed Sac.Coug. Epite.& Regul. in Maceraten. 8. Nouemb. I 63 2. ac nisi de licentia eiusdem Sac. Congr. ac consensu Monialium in Feretrana a I. Nouemb. I 6o p. quam Iieentiam requiri pro ibi construendo sepulchro decreuit eadem sae. Congr. in Feris rasiem. II. Iuli j I 6oq. illamque concedere solet personis benemeritis, vel cum eleemosyna comis petente, ut in Messaven. 6. Augusti r6or. apua Nicob. in 'sic. v. sepultura n. I. dc Marchet t. inpr. Uiear. capit. p. 3. tit. 3 q. g. I. mm. I 3I. S prone, ac plenius s. I. n. 26. ct seq. Ac luculenter eadem Sac. Congri in Fores nonien .
405쪽
Ex quibus rei'd sequitur, quod sepeliendi sunt,
prout de iure sepeliti debuissent, ae si nullam elegissent sepulturam et Nam cum electio sepulturae non possit sortiri effectum, perinde se habet , ae ii non praecessisset. I. se quis sab e diatione g. cetestam. tui. O t ex sensa s. i. f. de appellat. De Equitibtis merasumitanis circa eis Itonem sepultura. Vide de Funeribus to. . Consu I. I99. I. An Parochi, prato solitam eleemosynam, cogere possint haeredes eorum , qui sepeliri volunt in Ecelesta Regularium, ad soluendum aliquid aliud t2. An isdem heredes possint erit ad solaeηdum Ge-νicis facularibus, eum intersu funeri occasione ladaueri sepeliendi in Ecclesia Regula-νium , duplicatam eleemosynam t3. An mus parer in aliquibus locis ex consuetudine
eligit sepulturam pris silio impubere , Me idem possis Mater, eo defuncta , vel absente i Et quid de filiis naturalibus, ac spuriis i Item
. Et quid si super materia contenta in primo , ct seis
eunis dubio extarer eonfvetulo Immemorabiatis, CT ad illam probandum concedenda sirremissoria i tom. q. Consul. 1 8.
AD r. Negaliud: Quia cum Regulares, tam
inspecto iure communi. quam etiam attentis priuilegiis Apostolicis, habeat ius sepeIiendi Cadavera in suis Ecclesiis . Fagnan. in ea fraternitatem n. s. de se l. , quod a Parochis impediri non potest. Ricc. in prax. q. s. rest. 19 I. n. 22. Inde fit, quod Parochi cogere non pos Iunt l, tredes ad soluendum aliquid plus pro ter solitam eleemosynam, dum hoc modo in directo illis praeiudicaretur, sicuti etiam fraua darentur laici habentes liberam facultatem eligendi sepulturam, quod proinde admittendum
non est. Pallarim de Mm. flat. q. I 87. ar. q. n. 87. te. a. ubi ex mente Sac. Congri Episci de
Regul. probat, quod non possit parochus pretis
tendere plus ex eo, quod extra suam parochia.
lem Eeelesiam fuerit electa sepultura, silue iaEce Iesia saeculari, siue regulari. in que faellius negandum est, ponderando, quod Paulus V. in sua Constitutione edita sub
die 23. Iun. I 6 8. ad fauorem Fratrum Minoinrum de Obseruan. in Bud. tom. 3. in ord q7.
tollendo huiusmodi abusus, prohibuit Recet Oribus Ecclesiarum Parochialium Indiarum occidentalium , de orientalium , ne aliquid exi. gerent ultra praescriptum a Sata Cone. Trid. fefas. ω' 3. de a Constitutione B. Pii v. edita anno Is 67. Quae Pauli Coust. Di t confirmata ab Urbano VI H. anno Iσ24. ut in eoden Bullario , nec non anu O I 6 17. de qua mentio. nem feci Consul. 2 I. n. r. ac denique a Clem. X. 18. Ianuar. I 67 a. ut in eod. Bullati qui approbauit, de confirmauit supradictum decretum sae. Congr. Epist. & Regul.
Ad 1. Pariter negati ue , ex elidem rationibus, eum id, aliaque huiusmodi non solum redo. Ieant cupiditatem, de auaritiam . Ah b. in cap. abolenda col. m. v. s. de sent. Bellam. eous 3 r.ees. q. in D. eum aliis, verum etiam repugnent libertati electionis sepulturae . Et deciarauit η- pius Saci congi. Dila. & Regul. . referente Nicollo ιη flviat. υ. sepultura num. IS. per haec
Sacra cte. Inhaerens declarationibus alias desuper ediatis, censuit, non licere Parochialiam Ecclesarant Rectoribus maiorem eleemosinam pνδ desanctis in Hese*s Regulariam sepeliendis exigere , quam eis
solueretis, se is propri,s, vel alijs saeuiarium E elesijs sepeliri deberent, σe trafacientes ab Gia, naris nnis, o censuris sibi ben/ visis, seuerius esse puniendos. 27. Februaris I sy. Ct aa. Atigasti I 6 1 Quod approbauit d. Clem. X. d. tuo
Breui re Iato. Ad a. Affirmative. Quemadmodum enim Sac. Canones hanc consuetudinem approbant reis
spectu Patris, ut expresse habetur in cap. licet de sepul. in 6. ita quoque eadem ratione ho debet esse permissum Matri, ut ex communi tradunt Sylvest. v. sepultura φ 7. Tabien. de
Armil. rad. v. n. g. aliique, ae fuse Spere Il. dee.
8ς. n. 6. O s. in sin. eum seqq. ubi ostendit, nullam prorsus diuersitatis rationem considerari posse in Matre ac in Patre .
At de hac re vide latius tom. I. Consul. II. n. I '. in xy. M to. 7, Consul. II. ubi fuse per totam .
Quod vero ad filios spurios, de alios assicinatiua sententia est probabilior. Quia militat in iis eadem ratio, ob quam inducta fuit consuetudo, dans Patri, ac Matri ius eligendi sepulturam filio impuberi, nimirum curam, quam Pater, de Mater habete debet de suis filiis, αproinde debet censeri introducta consuetudo uniuersalis quoad omnes filios, iuxta amplituis dinem rationi , qua fit rationabilis omnis consuetudo.
Ad . Remissoriam concedendam esse eenseo.
Etenim cum remissoria regulariter eoncedatur ex sola releuantia articulorum , etiam umus in
causa profana , qualis dicitur quotiescuntque non agitur de titulo beneficii, licet vertatur super emolumentis, & redditibus Ecclesia ili- eis iuxta vulgares decisiones Gregorii I 6 . G 6o3. de in t crminis ad probandum immem
rabilem Burari. dee. et sa. Multo magis conceis idenda est, quando Parochi aliam non habuerant , neque alias probationes secerunt, maxime si habeant Constitiuione in Synodalem, ex qua certe resultat vehemens fumus veritatis materiae articulatae, cum non sit verisimile ν,
Episcopum, & Clenam , ac Regulares, qui Synodo interfuerunt, id statuisse, ac permisi: se statui, nisi concurreret immemor bilis, S
406쪽
iusta causa articulata, ex adductis in adest. ad aurat. dec. 13. n. I 3. ct oram Greg. d . I
An limi Regularibus sepelire is suis Ecclesiis Cans tres laicos, qui sibι in illis sepultaram non eis. gerauul tom. q. Onsul. M6 & vide fusius tona. 7. Consul. 36. huius tract.
Extat negati ita dispositio iuris pro Ecclesiis
Parochialibus, ad quas, sepulcro maiorum, vel electioite deficiente, speciae ius sepulturae. Tex. est in Orp. D, qui in eap. Cum quis, s cap Luet de sepul. in 6. Et propterea alias in fortioribus suit declaratum . Tertiarius sepeliri non polle in Erelesiis Regularium, nisi viri
Collesialiter, aut Claustraliter v luant, mulie res vero callitatis votum emiserint. Bathos. ιncialem ad Cone. Tνid. fef. 23. cap. 3. n. δ8. in intri de uim Eccles lib. a. cap. IO. n. 96.
Itaque destinctus ex clispositione iuris, non e Ie.cra sepultui a. debet lepeliri in sepulcro mai rum suo tuni, si illud habet, & in desectu illius, in Ecclesia Parochiali , xt saepe dictum est. Ergo, si non elegit, manet secundum ius determinata sepultura in loco maiorum, qua deficiente , succedit Ecelesia Parochialis , An Ecclesia Regularium, aliaue Melesia babeam aliquod ias super quarta funeralium πνum, qai eli gura sepulturam in eisdem Ecclesitis, quando funeralia ibi nem fiant ἰ vide de Funerib. tom. 6 Consul. 88.
Am m quatenus Pater, O Mater possint suis filiis tu.
o ad Patrem indubitati Iuris est, filiun
impuberem incapacem sibi eligendi se .' pulturam. septa iri debere, vel ubi Pa ter vivens elegerit, ii iuper electione habeat consuetudinem loci, vel in Ecclesia Parochi li, vi tape dictum est in supraeit. Consultat. Quod autem ad Matrem , idem prorsus d: cenuum est, licet Mater non habeat filios impuberes in potestate, ae proinde non postit ei regulariter sepulturam eligere, nisi sit spurius, sicuti potest. Gemihi. in d. eap. licet m q. de s pal. in 6. firmat Medie. de sepul. q. S. n a 6. antea n. q. cr 3.& ubi de legitimis dicit specta. re ad Patrem attamen, cum non possint sibi eligere se paliuram, de his non prohibet ius. quod alii ipsis illam eligant, sed conualiuaς consuetudinem, qua Pater assumit sibi ius , quod coli nitet filiis , si essent capaces, &ipsi, eligit sepulturaui, atque adeo huiusmodi consucrudo non est contra ius i Vnde fit, quod sicut Pater ratione consuetudinis potest eligere filio impuberi sepulturam , ita possit etiam Mater, quia militat etiam in ipsa ius consue. tudinis, tanquam in illa, cui incumbit cura. filiorum impuberum. Uerum tradita doctrina ita intelligenda est, ut necesse sit, quod Pater, uel Mater eligat vi-
de Speret l. d. deras 39. n. s. Ratio est , quia et ctio sepulturae est ultima voluntatis, ut quo adeo quando quis eligit sepuIturam, refertur electici ad tempus , in quo is, pro quo eligiis rur , potest habere vltimam voluntatem, di fa.cere posset talem electionem , si aliud non ob. staret, vade resertur ad tempus vitae, non autem ad tempus post mortem. Quod praesertim verum est, si illa electio fiat nomine alterius ad supplendam impotentiam illius ι unde debet supponi filius, euius nomine fiat. Secuta tem morte, non adest amplius filius, cuius nomine fiat. Pro textu autem adduco declarationes Sac. Congr. Episc. his verbis conceptas pro Patre rPater musi date mortem filio impuberi sepulturam
eligere, ubiciamque voluerii, eι iam in Ecilestis Regalarium, post martem Hrὸ secus. Ita in Fulgin ten. 27. Octob. 87. In una Seruorum 6. Decemb. I sin I. In una Ccinuen. tualium Mora a Pedisti ε. Iun. I 6 19. Nili contrarium habeatur de consuetudine. R i. apud
Ludovisi- dee. x76. Vel nisi adsit ibi sepulcrum maiorum . daap. licet de sepat. Di a. p. I.
tr. 3. resol. 1 7. Pro Matre autem ita. Etiam Mater, cum Pater
non adest , potest filis impuberi sepulturam etigere , Diuente tamen filio , ut in Aue Ilmen. I . Se
Et ita intelligenda est resolutio Sae. Cong. Episc. qui a Resulatibus adduci solet. Ea est:
ac. Cong. censit, licere parentibus, in quacumque Ecclesia volueriηι, etiam Regulariam , eorum si-lys minoribus , qui ad annos pubertatis novi dum deinuenerint, eluere sepulturam , nee d Parochis loco.
rum impediri posse. aut debere . ρν enim tero, sita dictis Ecclesiis Regularium sepelira consueuerint, Mi in eis habeant sepulchrum maiorum. Quae quidem consuetudo probanda est a Regularibus , quod sit spatio ε . annorum pra scripta, prout m specle tradit Speret l. videt. 8y. n. t T. eum duabus seqq. as iuncto n. a 6. ad tollendas contratissius, qua magna populi osensi.
ne quandoque inteν Regulares , Confraternitates , Parochos Dei, lares in funeribus oriantur , ad --bia i η'Ueνipta requiatus pro teritate , ita respou dendum censeo: tom. 7. Consul. 76. Item vid tona. q. Consul. 2 ι 6.
AD i. An scilicet Societates praedicta nullam ha
bentes priuilegium, ptisint pνGeatu consuetu itinis sepelire tu. uis Oratoriis Corpora defuscto rum lRespondeo, non posse : Quia non potest 'quis, relicto maiorum suorum, vel parochiali sepul-
clivo, sepeliri in Oratorio uel in Ecclesi4, quae de
407쪽
de fure, vel ex priuilegio Cemeterium non habet, per tex. in cap. fatonitatem de sepia. ibique
Canon istae communiter . , nominatim Inn . to m. I. Oratoria autem Confraternitatum non
habent populum , atque adeo non possunt i iis sepeliri eo ora defunctorum .
N. que refragatur pretensa consuetudo rTum quia debet probari legitim8: Tum, quia est contra ius, ut laepius dictum est supra. Ad 1. Pasita, quia eadem Constaremitates possint exco suetudo ne imm morabili sepelire in suis Orara. νιis corpora defunctorum , an possint sepelire μοι confatres , Ρι siti in tuis non elegerivi sepulturam tDariter non posse : Nam qui poterat eligere sepia turam, de moritur absque electione, debet sepeliri in sepulcro maiorum suorum , vel in Ecclesia Parochiali, ut is diximus. Quare cum
ab Episcopo MComense propositum fuisset I . dubia Sac. Congr. Episci de Regul. ct alibi retuli iSe bauendo te Comprime Deoiari priuilegio di sepelire re' toto oratorii, possvno spelire aliuno, ebe in articulo mortis non si babbia Metto la fi ouum in esu Oratoriol Sac. Cougn Io. Ma , I 93. respond. negative, leto saltem in articulo mortis ibi elegent sepulturam .
Ad 3. Ea filii impuberes , ct Uxores co fratram S cietatum pos res sepeliri in Ecclesiijs Regularium, in quibus habent Capellam , cr pratendunt habe-νe sepulturam in d. Ecclesia lNegative quoad huiusmodi uxores, si tibi sepubturam ibi non elegerint, ut supra diximus, sed sepeliendae sunt, ubi de iure sepeliri debent. Quod vero ad filios impuberes seruandum est sap. licet de sepul. in 6. - . An ab haeredibus defunctι Confratris sepulti ino fatorio sis Sodalitatis aliquid solai debeat proprio eius Parocho iure sepiaturae, quod in d. Civitate
Αmrmative per tex. expressum in cap. ad Apostolicam de Simon. via Inuoc. II. hanc piam, de laudabilem consuetudinem pia deuotione fideliuintroductam, praecipit obteruari, & declarauit Sae. Cong. Episc. in Sabinense a T. lun. 6 9.
apud Nicol. Iucabr. p. I. lib. q. titi 13. x. 22. Ecin Antonitana I9. Decemb. Iω8. apud eundem iustos. U. Confraternitas, ubi concessum ex gratia, ut Constate initas sepelire possit in sua Ecclesia omnes suos Constat res ante infirmitatem , de qua decellerint, in ea Constaternitate descriptos de consensu haeredum , & sine praeiudicio quartae funeralis, aliorumque emolumentorum , quae spectarent ad Capitulum, vel Parochum , ut diximus tom I. Consul. II. 33 responsione ad 7. qassivum .
Ad 3. An ab eisdem baredita, defuncti id sum solai
debeat s quaηdo defractus sepelitur in propria sepultura, μι eam sibi elegit in aliis Ecclesjι, etiam
Assirmative quod ad utramque partem . Quoad primam enita extat declaratio eiusdem fac. Congr, Epist. lnd. Sabinensi apud eumden Nicol. De. eit. in haec verba : Si adst laudabitis consuetudo soluendi ius sepultura, etiam pro sis, qui sepeliunt ιν in proprijs simulabris, seruanda es . Et in Miletensi 23. Iul. I 6o6. apud eundem
in hunc modum: Pγο sepultis in Ecclesia noua Confarrenitalis . cu
ratus id rccipere debet , ae si sepelirentur in sua Pa. recbiati . Et quoad Regulares certum est, quod hoc ius se. pulturae non est quarta funeralis , siue portio canonica, quae debetur Parocho, ad quan soluendam Regulares non teneri ex suis priuilegiis fortasse nunc asserunt, sed est ius omnino distinctum a quarta, de qua solum Const. B. Pij v. loquitur in s. II. π II. Et quidem, quatenus etiam hoc ius sepulturae siequarta , eam soluete tenentur Regulares, non
habentes priuilegium eum specifica derogatio ne L Clem. Dudum de sepuI. ut per dee. 8 3. post
Tambur. de iur. Abb. dec. 69. Millini num. I. etiam stante dispositione Sae. Conc. Trid. cap. II. Ies a s. de refor. Nam aut eorum Monasteria aedificata sunt citra qo annos a publicatione d . Conta & priuilegia fuerunt abrogata, aut sunt ante qo. annos, cte cum Parochi sint in
quasi posse stione exigendi hoc ius trium Iuli rum, siue loco quartae , siue iure sepultatae, dicendum est, illos esse in possessione exigendi quartam ,& Concilium non suffragari, ut discurrit Milli n. d. n. i. dc declarat Barb. de Parach. lib. I. cap. 23. n. 3. O seq. iuxta dec. 84. coram Coccino post Tambur. Ioc. cit. Atque adeo
debetur Parochis id , quod a Regularibus . Sca de funino tum haeredibus denegatur pro iure sepniturae , quod percepturi essent in suis Ecelesijs . Ad 6. An Parocho dari dekeat duplex Ripendium, quod dari solet aliis Sacerdotibus pr) associatione
sisneris, quando ad L asseelationem inuisantuν Rosulares, tes Societates, vel capitulam, sed Cad arer a tumulotin in Ecclesia Parochiali, siue in
Ecclesijs Regularium, siu8 in Oratores Suieta. tum iEtiam amrmative ex declaratione Sae. Congreg.
Epist. in Cassanensi s. Maii 16I7. apud Nicol.
d. p. I. lib. q. tit. I s. n. 22 ampl. 3. tenoris seq.
Regulariter Archipresbyeio, sue Carato soluenda es duplex merces, quam sit ea, qua solat in singulis Presbstteris ordinari' s. Quod etiam seruatur Roms ex Statuto Cleri Romani cap. 6. F. I 3. Quia Paroe hi comitantu funus cum stola, de qua re vide late de rixeri
An puella in Monasteria Memalium. presus eampis,
degentes educationis eos, io mulieres ocular famula Monialium nullam emittentes regularem
professionem, si contingat eas monem obire in Mo nasterio, sentiri possra , et debeant in missa e uriora Moniatium, an poetas in Paraebiail in cuius
408쪽
3 9 6 De Sepultura: Electione.
Parracbia domicilium retinent i Ει quid si iet nulla Parachia retineant domicιlium ἰ to.7. Consul. 6ῖ.
Quidquid sit de administratione Sacramento
tu de qua nos alibi, tenendu est, huiusuro di puellas, & famulas sepeliri debere in Eeelesia Parochiali , in cuius Parochia habitant, si moriantur . non electa sepultura, vel si sepulturam elegerint, deberi eidem Ecelesiae quarta fune
ratis . Probatur ex iis , quae docent Doctores, quod non amittatur Parochia, dum quis di. se edit animo reuertendi, ut Abb.in cap. de hi, despui. Io: And. in eap. ii, qui eod. tit. ia 6. ac alii
desumitur ex L eap. is qui de sepul. in s. ubi si milis omnino casus deciditur. Qui enim aliquando ad villam ruralem se transfert, non debet ibi sepeliri, quia non aequirit ibi Par
chiam , cum non accedat animo permanendi,
sed debet sepeliri in Parochia Vrbis, quam re tinet quotiescumque discedit animo reue tendi . Nee differre videtur, an quis se transferat ad rus, an ut exerceat piose monem scholasticam, an ut alicui famuletur, quia in veroque casu concurrit habitatio in Parochia aliena , retento priori domicilio. Puel Iar autem , Ee famulae huiusnodi non amittunt suam Da-rochiam e quia non transseruntur a propria Parochia, ut illam deserant, ac mutent. Confirmatur pruno quoad puellas educandas ex LI. S. Me autem, s. e bis,qui deseen ibi . Tantam autem interest inter habitatorem, O hospitem,quantum inures Inter domicilium habentem. peregrina Mem. Proprie ergo habitator dicitur, qui domicilium assequitur, & consequenter puellae . quae ad tempus educationis causa in Monasterio sunt hospites, dicuntur peregrinantes, atque adeo non acquirunt Parochiam rationet
educationis in Monasterio. Seeundo, a simili ex Statuto Cleri Rom. cap. 3. s. 8. decernente Schol alticos domicilium iadomo Patris, seu cognatorum habentes, &studiorum causa in aliquo Seminario,vel COI- legio extra fines Parochiae ad conuiuendum commorantes, primum domicilium retinere. Quod est iuxta ea, quae tradit Hollim. in sum. αι. de Pa Ocb.s penat .num. 7 . Quare haec sentenistia non solum est probabilis, ted etiam ex Pelislizar.de Moni alaap. io est. Psubtem 1 num. 33 3 4 est omnino certa.
Et quoad famulas est casus declaratus in eodem
Statuto Cleri Rom. d. eap. g. g. Io. his verbis rFamiliares, ct famulas Eminentissimorum Cardinalium, seu aliorum Priηcipum, ac Praelatorum, nec non aliorum quorumcumque , qui retinent δε- miciliam in Aia Paroebia, ad illam Parochiam pertinem statuimus, in qua retinent domicilium, licet a d Ihos Dominos infirmentur, ct morte occumbant. Et conuincitur ex ι.Seia, s Pampbile,
Is de fan .instruc. Restat clisquirere , an huiusmodi puellae , de famulae sepeliri possint in Ecclesia exteriori Mo nialium, si in ea elegerint sepulturam ' sed
quia materia hanc fuse tractaui into. . integra Cons. 173. de Monialibus, ea adire non pigebit. Moriens in Careere, in quo detinetur eustodia ca a.
in qua uam Ecclesia Parin blati sit sepeliendis, ' E. an si elegerit sibi sepulturam extra Parecbialem, debeatur Ecclesia sta Parochrali quarta stineratis
a uidue de iis, qui damnati sunt ad earcerem . poenam, M in iis in perpetuum, υel ad tempus ρο-
Rξς0. Quod sepeliendus sit in Ecclesia Parci
chiali , in qua Mefunctus habitabat, antequam Carceribus manciparetur, & in qua adhuc retinet domicilium, eique deberi quartam funeralem , si elegerit alibi sepulturam ex rationibus adductis in proxime resoluta quaestione, de aliis antecedentibus. secus autem dicendum est de eo, qui damnat ullest in poenam ad carcerem perpetuum, tunc enim fit de Parochia, cui subsunt carceres equia non potest habere animum figendi alibi domicilium, aut habitationem cum perpetuitas carceris id excludat, de domicilium . aut Parochia non potest retineri absque animo reuertendi. Ideoque relegatus habet necessario domicilium in loco relegationis per ι. filii
libernorum, s. relegatus, 1 ad n nicip.quod intelligit Glosson l. Eius,qui Asn.υ. es arcetur e dem titi de relegato in perpetuum.
Si vero damnatus est ad poenam ad tempus determinatum , tenendum est, si ibi moriatur, quod debeat sepeliri in Parochia carceris. aut si contingat alibi sepeliri, debeatur quarta suneralis eidem Parocho et Quia quamuis ibi
contra sua voluntatem detineatur, adhuc t
men spectat ad Curam Parochiae quoad Sacra. menta recipienda, ideoque essicitur, quamuis inuitus de illius Parochia . Atque ita quoad hoc obseruatur Romae ex Statuto Cleri Rom. extatque decretum pro Ecclesia Parochiali S. Mariae Transpontinae pro custoditis in pα-
nam in Castro Sancti Angeli, de pro Eeclesia Patochiali Sancti Blasiij in via Iulia pro captiuis pariter in poenam in Carceribus Nouis.
Quia cum sint serui poenae, contrahunt habitationem , ubi luunt poenam . d. l. Lii liberi Fum, s. relegatos,st .ad municip. I. Ru Canonicus Ecclesia Cathedratis earentis C nonrca , βαὰ aedibus Canoricalibus, habens domicritum, o actu habitans iatra fines
alienus Parachia , dicatur Parochranus E clesia Cathedralis, ita otia tUr tate teneatuν recipere Sacramenta d Parocho Ecclesia
Cathedralis, vel potius a Parocho domicilii ta. An idem Canonicus decedens,non electa sibi sepuItura, debeat sentiri in Ecclesia Cathedrali, tanquam sua Parochia, via in Parochia domicilii, vel potias in sepulcro suorum marstyum 3. An pro sepultura Canonici, ve supra defunctι debeatar quarta funeralis Parocis domicilii,
409쪽
aut Parrebo Cathedralis , vel Parocho Par obiae sepulturae torum maiorum l br. habitam in confinio plurium Parachiarum, ubi sepeliendus siι t tona 8. Conlul. I.
AD i. Negative, atque adeo in sua infirmitate teneatur recipere Sacramenta a Pa.
t Ocho domicilia , siue habitationis: Quia quilibet tenetur recipere Sacramenta , praesertim Viatici, de Extre in aeunctionis a proprio P rocho, ut in Cis I. de priail. Proprius autem Parochus est ille, in cuius Parochia quis actu inhabitat, vel habet domicilium, iuxta eap. Is qui de sepul. in G. Doctores , quos refert, & sequitur Fagna n. ιn cap. significauit num 27. 3 2. de Paroch. ubi etiam num. 36. refert, hanceste sententia in Sac. Congregationis Concit. in casibus contingentibus per Glos. iv d. Clem.
I. de priuil. v. Paroebialis . Abb. in ca8. Omnis
utriusque sexus de psnitis remisi .ubi testatur de
communi. Vide cuique decerni in Sac. Cone. Trid. s.f. et . cap. I 3 de reor. in quo praecipitur Episcopis, ut Glitincto populo in certas , propriasq; Parochias vulcuique suum Perpetuum, peculiaremque Parochum alii et nent, qui eas
cognoscere valeat, de a quo solo licite Sacra. menta suscipiant, non obstantibus priuilegiis quibuscuinque, de consuetudinibus , etian
Non obstat, quod Ecclesia Cathedralis dicatur
Parochia ipsius Canonici. imo de Parochia communis totius Dicaecesis, ut alibi opposui. mus t Nam elt Parochia communis, quando in ea Episcopus administrat bacramenta, cum
ipse sit Patochus totius Discesis, non autem quando Parochus Cathedralis illa administraret: quia cum sit tantum Parochus Cathedralis,extra illam, & illius Parochiam nullam habet iurisdictionem , atque adeo non po teli administrate Sacramenta in alienis Patu in chiis . Praeterea est Parochia communis iis, qui ad ipsam
voluerint accedere pro recipiendis Sacramentis . Abb. in dici cap. Omnis num. 2. Gulier. can. qq. l. I. c. 3 o. Mι m. 12. non autem ad illa mini.
strandum in alienis Parochiis, quibus sua Iura debent illisa conservari. Ad a. Sepeliendum este in Ecclesia Cathedrali, dummodo in ea sit sepulcrum Canonicorum . non quia est eius Parochia , si intra illius limites non habet domicilium, vel habitationem, ut voluit Boiiac. Sed quia Ecelesiae Cathedrali per Canonicatum fuit alligatus Matrimonio
spirituali. cap. cum latra de elect. cap. quoniam s. η ver vi titi contest. & ideo quos unicum conluxit coniugium , unum coniungat sepulcrum , ait Canon Ebron.insin. II. quast. a. &quorum una mens erat in Domino, eorum quoque corpora sepultura no a separet. can.
vnMusque, I. Soror eadem quaest. a. ubi dicitur in Ebron ili eodem Sepulchro sepultum fius
Abraham, de Saram, Isaac, de Rebeccam ,
Iacobum , de Laim , Adamum , de Euam . Et declarauit Sata Cong. Episc. i 3. Maii I 6so. in Senogalliensi apud Nicol. tom I. lucubr lib. q.
tit. I . de interdict. at sepulti uum. 23. in me, ibi: Clericus non Melitur in Sepulchro malaxum,quando ιn Cathedrali, vel matrice adesi proprium Clericorum Sepulchrum 4 laicalibus Maratum . Itaque requiritur, quod in Cathedrali extet sepultura pro Canonicis, alioquin ille Canonicus sepeliendus est in Sepulchro maiorum εἰ Ecclesia vero Parochialis succedit tantum in defectum electionis sepulturae, Sepulchri communis Canonicorum in Ecclesia Cathedrali, de Sepulchri maiorum , ita ut Ecclesia Parochi lis sit vitinia, iuxta ordinem adductum pertex .in cap. nos instituta de sepult. Ad 3. Funerale diuidi debet pro tertia, vel quarta parte, aut pro medietate , iuxta morem regionis inter Ecclesiam Cathedralem tumuin I autem, vel Ecclesiam, in qua laabet Sepulchrum maiorum .in qua canonicus sepelietur, & Eeis clesiam Parochialem, in qua Canonicus habitabat , & recepit Sacramenta , iuxta cap. eert sicari de sepult. cap. cum quis denulti in o. Rot.
dec. 76. num. I. par. I. recen. ubi de Ecclesia Parochiali . Manti c. dec. 29. Cauater. dec. Io I. m. I. Rota in Mediolanen. quarta funeralis I q. Mart. I 6''. coram Mellino , ut alibi saepius.
Atque ita me consulente , censuit Sac. Congr. in Tιbartina I 2. Maii I 68s. nempe: Ad I. tenera recipere a Parocho domicilis. Ad a. in Cathedra.
li , si in ea adsit 'ulchrum propriam Canonic
rum, sit minus in sepulchro maiorem, ijs vero non existentibus, an Cadauer Canonicι D sepeliendam in Ecclesia Catiadrati, vel in Parochiali, in alia Congreg. videndum . Ad ῖ. Aberι Parocho domi. ciliis
Porro habitans in confinio duarum Parochiarum est Parochianus illius Parochie,ex qua domus aditum habet. Bartol. leg. sin. num. 6. in m. J.de dam. infect. Quia ex aditu iudicatur de co-mo, cui cedat, leg ei, cui ades si de leg. 3. Bald.
decisa a. Quod si domus habet duas portas in duabus Paroch ijs, iudicatur de ea Parochia, in qua est porta principalis , de aditus magis frequentatus , sud usitatus. Bart. in leg. praedii S. qui domum Ude leg. 7. qui etiam in leg. I.Fad municip. ait, quod si aditus, siue ostium est a parte anteriori domus, de a parte etiam posteriori, ac vicissim ingreditur, quando ab anteriori, quando a posteriori, nihilominux dicitur parochianus illius Parochiae, in qua est aditus a parte anteriori domus, quia illa pars censetur nobilior . Vbi autem est pars nobilior, cen setur esse totum leg.tum in diuersi f. de relig. Os p. fun. Angel in leg.quod conclaua in sin. b. de
His addo casum de eo, qui degens in confinio duarum Parochiatum pro suis aedibus ampliandis, illis aggregat domum , seu stum alterius Parochiae. Cum enim accesibrium cedat
410쪽
3 9 8 De Sigillo Consessionis.
mincipali, illud aggregatum ineo oratur aedibus, quibus . iungitur, & fit eiusdem Parochiae, cuius sunt aedes illae, dummodo nobiliores, & ampliores existant, ve decernitur in statuis Cleri Rom. Aliquando in his dubiis cas hus titit habita ra tio Cubiculi, in quo defunctus decessit, ut con .sideratum suit Romae in funere Cardinalis Crescentii inter Parochiam S. Mariae in Rotunda,& SEustachii: Qujacensetur illa pars Palatii nobilior,erga quam defunctus peculiarem asi ctum habebat, ut plurimum habitabat, δι in qua decedire voluit.
I. Vι seruari debeat Sigillum Ginsponis Sacramentalis quid requiratu ν
a. Et an crimen reuelationis Confusionis spectet ad ad S. cium ' aeuomodo probetur, oe qua poena de iure communi l tom. . Consul. 34. AD 1. Ex parte poenitentis requiritur , quod Conseisio fiat ex intentione Sacramentali, animo scilicet se aeeusandi in hoc foro,& sub. sciendi se Clauibus Ecclesiae. Caietan. a. a.
fiat hoc animo, & intentione , reuera non es consessio, nec peccata subiiciuntur Clauibus, ac proinde non est res sacra, neque ex illa ori. tur sacrum secretum. Suareχ de nnit. disp. 33. sui. Ninm.6.
Ad x.Si est sermo de simplici delicto reuelationis Confessionis, non videtur pertinere ad TribuisnaI S.Inquisitionis , sed ad Iudicem ordina-xium Ecelefiasticum , ex cap. omnis Utriusque sὲ-xus de poenit, oe remis in D. Quia reuelatio consessionis secundum se nec continet haereis sm, nee illius suspicionem, quia reuelans dein linquit solum circa praeceptum,quod non con- cernit fidem. Si vero Confessionis reuelatio sit ita qualificata, ut inde oriatur suspieio haeresis, tunc quidem
poterunt Inquisitores contra reuelantes Pr
cedere , saltem ad inquirendum quid sentiane de fide, ae de Poenitentiae Sacramento, ut n tat etiam ex Molsesio Caren. de Obsic. Inquis
par. I. tur. 7. s. 23. nim6r. Nam tunc subintrat iurisdictio. Inquisitorum, tanquam ea,quae comeessa est pro conseruatione Fidei Catholicae. Reuelatio autem Consessionis tune esset quali ficata in ordine ad hune effectum, quando non ex malitia reuelantis censeretur prouenire, sed eiusdem prauo sensu circa res fidei , ut si reue.
laris frequenter incidisset in huiusmodi crimen, quia tunc ostenderet, se contemnere obligationem tigi Ili, atque adeo de illa male senti. ret. Aut si ita reuelaret Consessionem,ut smul verbo, aut facto declararet, Sigillum Confessionis elle parui pendendum , de non curandum : Quia hoc pacto videtur non credere strictam obligationem ipsius, aut aliquo modo declararet, se non extimare huiusmodi Sigillum . Aut si sit improbae vitae, εο alias deis haeresi suspectus, prout in casu simili Congre. Pationem S. Ostici I Cremone 9. Nouemb. IJ 87. censuisse ait idem Carena. Porro crimen reuelationis probatur eodem modo, quo probatur crimen sollicitationis in con fessione per testes scilicet singuIares, de qua
re nos etiam lom. I. Consulti Io . de S. Olfh. do iscentque plures Doctores, quos refert Moliasius in sum. tract. 7. cap. I. num 6 .er seq. Quod si accusator. siue de nunciator sit paenitens, in dubio ei fides pristatur, & Confessario incumbit onus probandi, se aliunde sciuisse factum illud, vel habuiste licentiam ab ipso psnitente reuelandi, de ita sentire subdit D.Thom in .dist. 214 qmst. 3.ar. 2. Ostiensem, Sylvestrum , Ae Meg Iam, quos ait etiam docere, quod quando a cusans, vel denuncians esset persona extranea, in dubio crederetur Consessario . At mihi innixo aut horitati Rodii quea, Molis sit, Meno in chii, de aliorum placet contraria sententia, scialicet, quod caeteris paribus, in dubio debet credi potius Consessario, quam paenitenti accusanti, seu denuncianti: quia Iudici in foro existeriori creditur in iis, quae spectant ad eius o fietum , de aliter se iri nequeunt; nam in iis praesumitur pro ipso εαμ signifieauit de appelι. cum aliis congestis a Mascardo de pris. eon I. 9 I. num. 3O. Ergo eo magis hoc procedit inhoe casu . Quia Confessarius est Iudex in foro interiori, de ex arctitudine sigilli praesumitur illud inviolabiliter seruasse, fle soIum de licen. tia paenitentis reuelasse. si quis igitur obiecerit Consessario , quod reueis lauerit Consessionem, credendum est ipsi con ἀfessario, praesertim probo,si dixerit se habuisse a poenitente licentiam reuelandi, ut propterea non teneatur id probare, quia haec licenti , secreto , & sine testibus concedi solet; Quapropter in desectum aliarum probationum
sume te iuramentum Sacerdotis. Menoch. ρω- sampi. 1 8.num I . b. I. Viuius coma ρι n. v. Couis
Idem propter easdem rationes dicendum vide. tur, si consessarius fateatur reuelasse tale delictum, sed neget, illud habuisse in Conlassio. ne,quamuis praesumendum esse contra Contes.sarium, nisi doceatur aliunde sciuisse, teneantost. Abb. 8: Card. in eap. omnis de psuis. σ re. ni sac alii. At si Consessarius dicat, de exeipiat, quod aliun de sciuerit, tunc tenetur id pmbarer qui ,