Commentarii Caroli Patini, in antiqua monumenta Aureliæ Triphænæ, Smyrnensis. Lucii Murdii Herois. Pamphili & Alexandri. Ulpiæ Marcellinæ, Antistitis Veneris cœlestis. Marci Arturii, medici Cæsaris Augusti

12쪽

AVrelia Triphaena Alexandri,

i mentum, sibi, & haeredibus suis, & libertis, & Antonio Melitino, cum

ejus uxore simili, & filiis eorum, &

l Pamphilo selo, cum emisset nO mi Vas Proconnesium, situm juxta SO-i larium, nullo alio habente faculi rem, ut ponatur in noVum VaS, nisi

sella Tryphaena : Et pariter nec in

aliud Vas mitum, neque ut alieneti monumentum: Vt si quis aulas fue- rit praeter haec facere, pro mulcta pendat Matri Deorum Sipylenae, den

jus inscriptionis ser tur exemplar in Archivis, repositu tempore Steph niphori Aelii Bionis, mense tertio.

13쪽

Ρostquam e lapide characteres apprimὸ delineati fuerunt, eo prorsus mdo otio scripti erant, eosdem aeri Iligentissime consisnari id primum milii conlilium fuit: Atque ut legentium incommodo obviam Iretur , eosdem usitatis characteribus nostris , distinctis ut dccet vocabulis , typis imprimendos curavi , cum nobis aliquot quae mihi scribenti occurrerunt . Monumentum hoc sepulerate fuisse neminem fugere potest 3 ad cu)us interpretationem mirὰ faciunt binae loges AnyςR :; tilat; t Prima erat , SUPER TERRAE 'OUID STATUITO NISI COLUMELLAM TRIBUS SUBITIs NE ALTIOREM AUT MENSAM AUT LABELLUM. Altera vero, NE QUIS S E P U L S'. U

NA ESTO. Ad eas accedit Ulpiani Lex Q. Digen. de S uiso Niolato ἀ

ITA DE STATUA DE MONUMENTO EVULSA CED

SUS SCRIBIT, sive amasive sit animabara sepulcro, commentatur

Fr. Accursius. Poenae etiam obnoxium esse qui vestes cum mortuo con 'tas suraretur, docet Synesius epist. CXLII: ινλο--ta μ α; τὸυ rem scelestis se, defundiorum Cerba surripere quam Nesses . Ex XII taDurarum Ie e , sepulcrorum violatores gravissime plectebantur: Hanc emanarunt leges Pandectarum & Colicis, de sepulcro Niolaso . Antiquorum m rem vel ruduer callenetibus notum est Ad enienses j'm a Cecropis primis forum Regis temporibus, mortuos suos terra condidisse; quod testatur acero, l. a. deleg. Antiquissimum sepulturae genus quo apud Xenop tem rus utitur; Redditur enim terrae cor s , s ita locatum ac situm , quase ope τι- mento matris obducitur Arnobiusque lib.6. ad . gent. Cecrops autem regnavit aerae Argivae an. CCLV. Post LX. annos coeperunt GraecI igne suos mortuos comburere , ritus initium ad Herculem reserentes , qui Argeum similiarem in locaesum combussit, scilicet ut fidem li raret, quam de illo reducendo obligaverat. Vide Eustalii narrationem ad Hon ericae Ilaad. α. Ideo scribit Lucianus, o Diau, έκαιον, 'Nam Graecus exurit. Non tamen exolevit prior ille mos humandi scilicet corpora , sea uterque apusos remansit pro arbitrio. Illum imitati sunt Romam, ut videre est apua Plinium, ι. ζ. e. sq. dc Ciceronem, I. a. de legibres. I tonis quidem institutio fuit ut in agro insceeundo de sterili sepulcra constituerentur, e .' ventibus olficeretur. Tanta autem veteres sepesturam existimarunt, ut cum gravissime imprecari vellent, imprecarentur χθον ec ut Iophoclem , KMia κακῶς , ut insepultι Herent. Quam Atheniensium lege sanctum crat, ut si quis in insepultum incidat cadaver ssaltem terram ei injiciat: ω

14쪽

ejusino si observabantur , quas cerimonias sepulcrorum nuncupat Cicero, in Tusc. brevitatis causa nunc omittenda . Unum in praesentiarum non silebo, ab Albeno Magno l. I. Eth. commemoratum , Omnes antiquos de

quacunque lege fuerint, sepulcra solemnia habere: voluisse . Pliraque porro

cadavera Antoninorum lcmporibus cremari delussc do tis viris persuasum est, clonec mos sensim obsoleverit. Christiani quidem sua cadavera nun- qnam cremarunt , totamque hanc ustrinam sustulerunt , Iudaeorum exemplo qui integra sepeliebant, juxta AEgyptiorum morem , suos mortuos condere non cremare solitorum , ut docet Tacitus , hist. lib. s. c. s. Et chri .siani quidem fiducia resurrectionis quam non longe abesse ipsius Ecclesiae primordio, sibi persuaserant. Ex quo tot lucernae sepulcrales, Christi

Salvatoris nomine abbreviato inscriptae. Ita omnia faciebant ut brevi excitandas mortales exuvias , a tabe praeservarent immunest Et qui in latum unguenta abdico erant , ea solis funeribus refer alant , inquit Oetavius, apud Min.Felicem . Audiamus D. Augustianum , de ci vitare Dei , I. I. I 3. ubi de ossicio Christianorum circa suprema , praecipue de unctione cadaveris disputat: Et laudatiliter commemor intur ιn Evangelio , qui corpus, cum de cruce acceptum , diligenter atque hon risia ungendum sepeliendumque curarunt: Verum istae aestoritates non hoc admonent , quod insit aliquis cadaeveribus sensus, sed ad Dei providentiam , cui placent etiam talia pietatis oscia, corpora quoque mortuorum pertinere signiscant , propter Mem resurrectionis ad Iruendam. Ad quod maxime resipexit primus Poeta Christianus Prudentius, in hymno S. Fructuosi & s ciorum, qui ignis supplicio martyrium expleverant: Tim de corporibus furis farviliae Et perfusa mero leguntur ossa, M. Apud Min. Felicem, in Oetaruio , Ethnicus contra Christianos declamitans& resurrectionem irridens, inter coetera ait 3 Inde Ῥidelicet est execrantu rrosos , o damnant ignium sepulti ras. corpus etsi flammis subtrisatur , annis tamen ci aetatibus, in terram resolvatur: Nec intermutrum ferae diripiant , an maria consumant, an humus contegat, an stamina

subducas: Ckm cadaeveribus omnis sepultura , si sentiunt, poena sit; si non

sentiunt, ipsa conficiendi celeritae medicina . Sed ante Minutium , Tertullianus de resurrectione , carpens Ethnicorum superstitionem , qui mortuis cibos deferebant r At ego, inquit, magis videlm laus, tunc quoque cimi os defunctos atrocissis exurit, quor postmodum Plinignae nutris.

Cippis saxeis ς ιυς seu κύβω, plurima posteris consulentes tamae cupidi consignabant: Hinc certiores temporum atque rerum gestarum rationes. Sic leges, decreta, foedera, Deorum de mortuorum tituli, vota, ludi, certamina , aliaque solemnia incidi solemne erat. Sic Euhemerus Siculus', autore Lactantio, de falsa relig. cap. II. rcs gestas Jovis de coeterorum qui

Dii putabantur collegit, historiamque contexuit, ex Tuulis di Inscripti - v nibus ,

15쪽

phylii, columnae aureae erant positae , Numinis gesta continentes. In Sicyoneo αναγραν erat seu descriptio ejusmodi sacrata , in qua Iunonis Argia vae Antistitum , Poetarum etiam & Musicorum celebriorum nomina erant consignata . Columellae quibus Cretenses sacra descripserant Corybantum , a Porphyrio I. a. memorantur. in obvium est quod de columnis illis Sesti nepotum , lateritia altera , altera saxea , quibus sideralis scientiae inventa sua mandarunt, habet Fl. Josephus Erant praeterea inscripta sepulcris , ideo is dicta ni et, σάρον. Ita Antyllus scripzor a de Thuci si lis monumento . Καὶ Di δἐ ἐλμπιν ἐν τν Κωλε Θουκυδιδης . Hoc est , Et cesumna erat'per aerca Nucididis , ex tribu Alimusta , babens inscriptionem . Qualis solebat esse illa inscriptio a docet Theopratus , Κω γl vi

οῦτοι πιε rer . Hoc est , Et uxore defuncta , inscribere monumento ,

visi ejus, ct parris o muris, s ipsius uxoris nomen, a quesisset, s adscribere singulorum laudes. Omnes seia Graeci Romanique extra muros singuli sua sepulcra in suis dis habuere. Lex x II. tabularum , de postea Duillio Consule, Senatus decreto iterum sancita HOMINEM IN URBE NE SEPEL NTO NEVE URITO Hic autem Imrratores, Virgines Vestales ,& viri clariores , qui ob ingentia merita privilegium sepulcra in urbe habendi consecuti fuerant, non tenebantur. Ii igitur soli intra muros , c teri omnes extra in agris sepeliebantur , & plerumque juxta vias publicas , ut humanae conditionis 3c fiagilitatis viatores admonerentur: Inde totie&sepulcrorum titulis praemissum erat, ASPICE, SISTE, CAVE, VIATOR, &c.

Tam amplum nobis superesse monumentorum numcrum miretur nemo ,

qui norit ipsa eorum loca religiosa &sancta habita fuisse : De quo audiamus Ciceronem , I. a. de leg. A Majoribres nostris Rarus multae decretasunt , sepulcra ratem paucis. Statuae intereunt tempestate , vi , 'velassate ς sepulcrorum autem sanctitas in ipso fodo en, quod nusia vi moveri neque deliri pririt . Et ibid. Sepulcra sunt tinctiora vetustate . Sepulcrorum larua en rcligi aut extra sacra er gentem inferri fas negent esse s c. Solonis lege , poena diSconstituta est , qui sepulcra violassent ι vide supra , N E IS SE

PULCRA DELEAT &c

Vir immortalitate disnus Thomas Flovvard Arundclliae Comes , multa marmora ex Asiae Graeciaeque ruinis conquisivcrat cIapso saeculo , quae in Ansliam deporiari curavit E Smyrna praefatim plura mbabuit , quod etiam a Gastendo , in 'vita Petresiit memoratur l. ad an. Ioas. Et quae primum in hortis Arundestianis Londini reposita. erant a tandem omniensi Academiae donata. sunt, descripta olim a nobia

16쪽

Io. Seueno, nuper verδ ab eruisitissimo Ilumpstido Pri Huae . nobilitantur monumenta haec nostrin de quorum vetustate nil ausim affirmare praeter id quoa intuitu persuadebat mimo , scilicet viginti saeculis esse inustiora.

His in unitersum ita explanatis , facilior ita sternitur ad enucleandas singulas praeclari monumeniti partes.

AN P. Aureta. Quin hisce characteribus ΑΥΡΗΛΙΑ significetur,

non ambigo, coeteros characteres desiderari designante puncto. Non obstat nomen apud Romanos usitatum suisse , siqui m-eodem saepe Grat clusi sunt e Crcscente scilicet imperio Romano , exteros RTanaetianunomina affumpsisse certissimum est. Evangelistam Marcum Graecum fuisse quis dubitaret Romani porro Marci praenomine multo prius usi naaant. AV R E LIA M gentem Romanam suiste , eamque plebejam, multis numismatibus celebrem , cxponere nunc superfluum. Sic docet Festus,

iis lociιs publicὸ durus sit, tibi Soli sacrificium facerent.

T Ρ Υ Φ AI N Α ΤIphaena . Elisos quamvis postremos characteres cern mus, procul dubio injuria temporis, ex reliquis apicibus eosdem supplere facile cst; adde quod circa mediam inscriptionem, id nominis iteratum legitur: Ccetera inscriptio integerrima est, nec usam vel minimam patitur Qxesionem. Tryphonis nomen non adeo rarum est e Tryphon Diodotus memoratur a Machabaeis, I. I. Diodoro Sic. Τ. Livio, in epin. l. LV. Strabone LXIVO XVI. Justino, I. XXXVI. c. L Josepho, ι. m. c. m. & Athenaeo, t. VIII. qui caeso pupillo Antiochias VI. vi & fraude regnum Syriae occupavit. Alter Tryphon erat Orisenis discipulus, Ecclesiae nascentis anno CCL. Alterque ejusdem nominis , mariyr insignis, qui sub Tr. Decio , Niceae passus est, cujusque festum Kal. Feb. celebrat Ecclena Romana . Tryphaena apud eumdem Augustinum legitur, ἐ. XXXIX. e.II.

commentante doctissimo Graevio , quam per e simplex scribi vult 'hesserus Ptolomet Phystonis filia, Antiochi VIII uxor, vulgo Epiphani di Grypadicti, tamdem ab Antiocho Philopatore seu Cyziceno interempta . Inter Marmora Oxoniensia una TRYPHAENA occurrit, inscript. LXIV. cujus sepulturae hi crant inscripti charactata r

17쪽

C. IULIUS IASON ET COCCEI A TRYPHAENA FECERUNT SIBI ET LIBERTIS LIBERTATIBUsQUE SUORUM DUMTAXAT QUI

EX FAMILIA EORUM FUISSENT. IN FR. P. VI. S. IN Λ GR. P. Vm.

Idem celebrat nomen inscriptio CXV. class. XVH. apud Reinesium,quam a Cl. Bartholino acceperat , qui eam Patavii viderat in ara quadrata ex s O.

D. M. ubi notandum duplex II pro e sumptum esse , ut in pluribus aliis saxis . Legitur dc apud Petr. Arbitrum quae lacomas sudis decep-t uplicio, M. Hoc exstat monumentum Brixiae, ut reserunt Musae Lapiadariae Io. B. Ferretii.

MINICIA FORTUNATA SIBI ET MINICIAE TRYFENAE LIB. QUAERERE CESSAVI NUNQUAM NEC PERDERE DESIMORS INTERVENIT, NUNC AB UTROQUE VACO. VI v ITE FELICE s QUI LEGITIS.

Aliud ita inscriptum vulgavit Th. Reinestus , quod Romae visitur in domo Angeli Rubaei. Diuitiam by Gom

18쪽

D. M.

MONUMENTUM F. CONJUGI B. M. LUM-U. AN. XXXX. . ET sIBI ET S. L. L. Q E.

Ad ulteriorem hujus nominis seu cognominis indagationem, transcribenda hic venit inscriptio XXXII Appendicis Marmorum inoniensium , . quae Londinum olim deportata, in popinae vestibulo conspiciebatur . Haec autem cum nostra tantam habet assinitatem, ut magna sit conjectura illam Smyrna in Angliam delatam, una cum aliis ibidem descriptis. Marmor in quo exarata erat, fiSurae quadratae 3e extensionis undique pessis sesqui alterius egregiὰ cum nostra convenit, ejusdem plane magnitudinis . Sepulcralis

est ut nostra, utraque emptionem ulteriorem designante, & Ῥυ Proconnesum , quamvis altera Σ Ο P - vocem admittat , altera A N T EI OΥ .

TRYPHONIS filii mentionem facit, qui TRYPHAENAE fortunostrae consanguineus fuit. ALEXANDRAM celebrat, ut nostra ALEXANDRUM , haec patrem , uia filiam. Alea filia Timuratis, filii Apellis, locum, ct

Camaram, ct caenaculum,

quod supra eam est, ct loculos emit, cum Decimo filio

Docimi,qui cu easimul enutriti erat σνfuit sepulPhrum loricatum in quo sepelivit cum ea ad enutritor , ΑΛΚΗ mo A ΥΣ ΤΟΥ ΑΠΕΛΛΟΥ ΤΟΝ ΤΟΠΟΝ ΚΑΙ ΤΟ

ΦΟΥΣ ΖΩΣΑ ΕΑΥΤΗ ΤΕ ΚΑΙ - ΘΥra duni vixissebi, σsilia ΤPI ΑΛΕΕΑNΔΡΑ ΤΟΥ ΤΕΙΜω Alexandra Timocratis'. ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΙΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕ ct libertis suis , ct cum ea POIΣ ΚΛΙ ΤΟΙΣ ΦΙ ΟΙΚΟΜΕΝΟΙΣ ΣΥN simul enutritis , qui defuncti ΤΡΟΦΟΙΣ ΤΟΙΣ ΚΑΙ ΑΥ ΙΣ ΔΕΣΠΟ- sunt, ct ipses dominis ΤΑΙΣ ΑΥΤΩN ΚΑΙ ΤΩ ΚΛ ONOMoΥ eorum, ct haeredi ΑΥΤΩΝ ΚΟΥΔΙΩNI. eorum Cudioni . Huc referenda est inscriptio Gruteriana quae olim Nemausi legebatur. D. M.

19쪽

ata D. M.

C. ALLII C. F. VOLT.

MACRINI EUPORUS ET TRYPHAENA

LIB. Cceteriina, inscriptio Clarist. Gratrii opinionem firmat TRYPHAEN A M per diphtongum scribemis , doctissimo Schestero volente e simplex . An a voce ΤρυφῆΘaia dcrivatur , quae Iuxus di deliciarum indulgentiam sonat , atque citam nitere & splendere pΑΛΕΞΑNΔΡΟΥ . Alexandri nomen frequentissinum fuisse tum apud Graecos tum apud Latinos nemo dubitat: Hunc porro Tryphaenae patrem valde obseurum fuisse censubimus , donec ab alio monumento celebratus innotescat. Atheniensium lege sancitum erat , ne qua oriretur aut staus aut controversia , ut in tabulis publicis privatisve , & in omni negotio patris N paterni nomen populi adscriberetur: Προῦς παραγράφω του παγος-τοῦ δη- ροτ ομαι quam ctiam laudat Dei nosthencs 3 ita exempli gratia scribebant MANTI ΘΕΟΣ ΜΑNT1- SEPIxΙΟΣ. Nonne clegantiores csscnt coeterae inscriptiones, si praeter nomen paternum , adesset etiam patriumὸ Quod, ut d Varrone refert B. Augustinus, LXHIL de civit. Deri, cap. IX. Cecropis temporibus institutum est ubi de contentione quae Inter Ncptunum & Minervam fuit, ob imponendum Atheniensium urbi nomen , agit. Cimis ut iracundia placaretur , triplici supplicio dicit idem Autor ab Atlaniensibus assectas esse milieres , ut nuta ulterius ferrent si grama, uinx Ius nascemium maternum nomen accipereι, ση quis eas ΑM-ωας vocarere. ΕΠΕΣΚΕΥΑΣΕ praec ab nil oti reconcinno, reparo , sarcio quod fia tum est: A quo non novum sepulchrum a Tryphaena factum est e declaratur , sed instauratum & ampliatum . . Frequenter occurrit in sepulcris ΠPor I N avitum, Cilicet ab avis, &progenitoribus, qui a Graecis πρόγονα diccbantur. δε-ν olim solorum viarorum crat, ut τι κξειν mulierum. Tamen apud Marcum, En i Τεθ θη- οιόν mi Elisabeth pariet situm tibi. Unde Dora. genero , de utroque s udicitur, de , ideo πινγ δεν . Virgil. AEneidos , I. I. V. 621. Tunc illa A near quem Dardanio iamchi

20쪽

ΗΡΩΟN, Sepulcrum. Hoc vocabulum eadem significatione cernitur in alio lapide Smyrnae effota , cujus ectypum vulpavit doctiss. Th. Reinysius, cI . I. inscr. XLm. qui quoniam eum nostro niaximam habet affinitatem , hic describendus venit.

Ulpia inrippina

comparamis sepulcri totum cum Deutis sicut scriptura eontinet

Nemine habente potestarem illud alienari . Si vero quis cretera desiderantur , sed ex similibua inscriptionibus ita pose sunt suppleri, contrafecerilsu vel mussim

Legitur iterum, Ol m. Inscr. min. ΤΟΥΤΟΥ ΤΟΥ ΗPΩm pro monumento suu sepidcro, quamvis ab antiqua Graecia miniis usurpatum n tet idem Reinesius seuμων scribente , pro parte domus secretiore , & pro sepulcro. Lucianus , in Charonte , junθit Hyia , τυμβους , . Dion Halicarnanaeus I. I. 6ωον usurpat pro 1acello . Egregius est locus Iambliaci, I. Inoag. M. ubi de interlectis ab Eu'mene decem Pythagorcis , quos ex insidiis capere vivos jussus fuerat a Dionysior Nν D επαμ αντες

postquam terram injecissent caesis, HE LO VM insuper jis adgerasse scribit:

ii Ρ ire o N itaque sive si is sit monumentum insigni viro erigi solitum , quod Cicero , de ter. 18 a. pro 'veIlibi Io sepulcri usurpat . apud Homerum legitur. ηεια apud Suidam , ταε, τὸ γοῦ μnμα lae monumenta in

J'QωμΤὸν Λ τὰς ρῶ ἐν υψε Γνωδομηδνους. Nonnulli autem censent omnia in genere jepulcra ita nominari , peculiariter vero ea quae non sunt in altitudinem exseructa . Sit itaque sepulcrum, subterraneum aeὼficium , arevato opero exstructum, pavimentis stratum, ac parietibus circumseptum , in quo tanquam in cellam quamdam per gradus aliquot descen&batur, foribus co est Mi ΛΠEIA MPI EINA A