Commentarii Caroli Patini, in antiqua monumenta Aureliæ Triphænæ, Smyrnensis. Lucii Murdii Herois. Pamphili & Alexandri. Ulpiæ Marcellinæ, Antistitis Veneris cœlestis. Marci Arturii, medici Cæsaris Augusti

21쪽

sepulcro intelligi, ut Ceramicum de publico: Δυο ησαν Κεραμώκοι ' α δ ενδοντης πολεως, o Γνθα ἀπους εν μω τε τη σαπας ἔθαοξον δημοσία τὰ αταφιους ἔλεγον. Duo erant f lilcra dicta κυερ μαχοι : alterum quidem intra urbe m, o alterum extra , libidiis bello defunctos publicὰ sepeliebrat, aevocabant m lmps e, quasi dicas , sepulcra tos. Audiamus Thucididem , l. 1.

Hoc est, ponuntur itaque in pusticum sepulcrum, quod est in pulcherrimo

urbis suburbio . Qiiod Scholiaitcs cxplicat, in o δεμοκον σηρια τοῦ καλύμενον Κεμ υκον, quod vocatur Ceramiclim . Plura sunt in Atticis Pausaniae, Heari portae ab Atheniensibus appellantur , quod illinc ad sepulcra mortui esserebantur ἰ era πυλω ΑΣΔηn δια το τους νεκρους δεπέρε α δει τἀ ηεια , τ δει τους ταφους .lia autor Etymologici. Pulcherrimus est locus Plutarchi , in Theseo: Κιωπα-- πισιπων πω τ&υπλα talis spes τας πυλας παρὰ o ubina ' Ηρῶον, ας νυυ Περακας arva, ζ ,r Hoc est , Ex sepulcra desiderat rum Amazonum in platea quae fert ad portas secundam Chalcodoretis monumen tum , quas Per escas nuncupant. Egregie Hzrodotus , lib. VI. κήου mentionem facit; Και τουτοβ ά ςέφανοι εφανησαν Areu εκ τοῦ ΗΡΩΟΥ τοῦ παρατῆσα

. Hoc est, Compertumque en illas coronas fuisse 'notas ex H E RO ICOC O 'LD ITO RI O ex interpretatione Vallae ) quoa en 1uxta januam aliis exHrucium, quod vocant Ara obaei , cy blates esse hunc eumdem HERNEM responderunt . Ad derivationem nominis, juvat Hezychii lacus, in quo

pro riuo scriptus est, quasi nκρου unde ουμον & ηειον . Heroum pro monumento debet intelligi in lapide Hierapolitano , qui ab erud. Sponio destri tus est, Iun. t. 3. p. I o. ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΗPΩON ΣΤ Eq, AN ΟΙ Η ΕΡΓΑΣΙΑΤΩN BA bEΩN: Hoc est , Hoc sepulcrum coronat Communitas tinet rum . Ut Heroum & Herium pro sepulcro 3 ita dictum est Caesareum, uia, inscriptione Gruteriana , pag. CCXX VI.

P. VEIDIUS P. F. POLLIO CAESAR EUM IMP. CAESARI 'AUGUSTO ET COLONIA I BENEVENTANAI.

ΚΛΗΡΟNΟΜΟΙΣ. Heredibur, scilicet legitimis, quibus ab intestate desertur haereditas . Sunt qui volunt ut ab haerede diis rat κληρονομηλις, Heres inscriptus, agnatus , συγγενει ex eadem familia, cdi familiaris . Κλημνορι legitur apud Plutarchum in Rρmulo, Κληρονeυον απέλώπειν - τε Anani. M . Hoc est , haeredem reliquis amplarum fortunarum . CCeterum in

22쪽

2I inseriptionibus sepulcralibus stequeliter hi erant sculpti characteres , Η. M. H. S. Hoc Monunientum Haeres sequatur , vel, Η. M. H. N. S. Hoc Monuia mentum Haeres Non Sequatur. Nostra vero apem declarat haeredibus idem monumentum deberi.

ΑΠΕΛΕΥΘΕPoΙΣ, Libertis. Ο ἐκ δουλου qui ex servo liber sectus erat , dicebatur libertus , mn 98. Libertorum filii dicebantur amota mei ιοι laberiam. Hotom. in Instit. I. I. de excusat. Frequens erat patronorum mos libertos libertasque suas, atque illorum posteros, sui sepulcri participes nuncupare , cujus csm multa suppetant exempla , unum se- Iegimus a Reinesio commemoratum , Ddae exstans , Discriptione LXXIX. clusi. XIV. Viva Fe

cita Servis veris non competebat iste honos , sed sepulcris carebant. E M Wἰμνι κεια κτωWreti, M.' , ex Artemidoro ; quod de privatis intelligendum est: Nam ea misericordia tencbantur Antiqui , ut etiam publica monumenta tenuibus hominibus di servis aedificarent. Exstat tamen vetus epitaphium Graecum , quo Scrvus Domino suo gratias agit ob concessum sepulcri privilegium , quare ipsi studium , diligentiam & fidem monuus pollicetur, quem ipse vivum liberis suis magiitrum&alumnum praefecerat. Quod si, inquit , praesenectute ad me veneris , etiam in orco a me se umbranis . Lib. 3. - ἐγὼ , rvi δοῦλος , ελυεό- δε με τυμβω

HELVIA VENEREA V. F. SIBI ET Q. PETRONIO CAPITONI VIRO SUO ET PETRONIO APHRODISIO ET SUIS LIBERTIS LIBEM TABUSQUE POSTERISQUE EORUM.

23쪽

A N T4NI si Antonio . Nomen est Graecum 8c Latinum. Gens Antonia apud Romanos celeberrima fuit, Antonius hic Melitini praenomen obtinet. MEA ITINΩ. Melitinus videtur diminutivum a Mellio , cujus aliquot exstant apud Guterum inscriptiones: Haec etiam Neapoli visitur. Melitoni

veni Hrenuo, Vixit annos XVIII. Traeceptor . Supple . Possit. Solebant clientes &manumissi patronorum nomina assumere r se ab AElio

dicebantur AEliani , ab AEmilio, Smiliani; ab Anicio , Aniciani ι ab Apronio , Aproniani , a Caecilio , Caeciliani ue a Callio, Cassani , a Claudio , Claudiani ; a Clodiano, Clodiani; a Caelio , Caeliani ; a Julio , Juliani , a Licinio , Liciniani ; a Lucilio, Luciliani; a Marcello ,

Marcelliani ; a Proculejo , Proculejani; a Quinmo , minctiani ; a

Sentio , Sentiani; a Valerio, Valeriani. Egregium est epihramma , La. cujusdam Stephani qui e paupere dives fustus , milostephanus appellari voluit.

Inter Neptuni amasias numerat Hyginus, fab. C . Meliten Busiridis Iiam , ex qua filium habuit Metum , cujus diminutivus esse videtur Melitinus . Meleti unius ex accusatoribus Socratis, mentionem facit Laertius in TIat. postmodum capite damnati . Illum commc morat Plutarchus , de animi tranquillitate, Socratem inducens ita loquentem , Interficere me ρο- tus o Melitus possiιnt, nocere mihi non possunt. Lapi sis inscriptioncm inter meas schedas jacentem eo mimis praetermittam, quo TRY PHAENAE nomen una cum M ELIT IN A juncta est: ΜΕΛΙΤ INII ATTΑΛΟΥ ΤΡΥΦΑ IN A. TΥNAIΚΟΣ Uxor dignitatis nomen est, non voIuptatis 3 quam ideo unam ducebant Athenienses , juxta legem , ανδρα μιῆς γ-ουκος τυχῆν Unam tantum uxorem ducito. Id Athenaeus commemorat, L XIII. Eν

Athenis primus Cecrops unam uni junxit. Cux

24쪽

derogatum esse videtur ante Socratis tempora , qui duas dicitur ha- uxores legitimas s γαμετὰς γι-ου a. Quamvis non desint qui alte .ram veram uxorem censeanta alteram pellicem, uxoris loco retentam, , προς το πουδοποιεῖα, ad suscipiendos liberos . Quo etiam sensu Nuptiae definiuntur ab hac lege, επ'αρο γ' πωδων, Liberorum quaerendorum causa . Porro ex uxoris vocabulo intelligenda venit Antonii Melitini conditio, si minis stilicet liberi; Servi enim nuptias non contrahebant, sed o iis. ω rNeque illae quibuscum consueverunt, Uxores, sed potius conjunctae conser-αεὰ quibus babeant filios, nuncupabantur: ut scribit Varro, de re run. I. I. c. XVII. Idque juxta Solonis legem , Servi Deminis utuntor: α

o Mor ΑΣ. Simili. Quid sibi velit illa similitudo& paritas uxoris, ambi-

suum mihi prima fronte visum est . AEqualem porro sortem & conditionem Interpretor, juxta id Thucidissis, τοῦς ἴ-ς his diu. Quippe ἔμω dc ἡκων sunt qualitatis, de ἄπιψον, quantitatis r Uxorum es fierentiam perstrinximus superiori nota. Illa serie similitudo refertur ad leg. Farmina dig. de senat. dc leg. mulieres dig. I. XII. quia splendent honore mariti uxores: Et cum duo simi in carae una , sociique divinae cy' humanae domus dicaritur, I. I. dig. de ritu nupt. I. adversus C. dc crimi. expi. haered. Indignum lex existimavit, marito in altissmo honoris gradu collacato , uxoris dignitatem pariter non concrescere. L. si liberam. C. de nupt. Quid enim tam humanumen, quam ut fortuitis casibus , pro preis vel adversis, conjugis participem conjugem fert ' L. se cum dotem . s. Si maritus dig. sol. mair. Merito absurdum veteres putaverunt, aliquid esse quod non inter Firum uxorem commune sit. Τ E K N Ω N. Filiorum . Tia, paris , unde τὰ τοι ο να liberi. T is inusitatum est. πινον proflio, sobole , usitatissimum 3 ut de catulis canum &dc simiarum usurpetur, riwῶν- π θήκων τέκνα. Filios autem tantum legitia mos nominemus: Qui enim ex concubina nati , naturales duntaxat dicendi sunt, honorifieo legitimorum titulo illos lege exornante , f. .Aliquando a de nupt. in Insiit. ΠΑMΦΙΛΟΥ. Pamphili cognomen frequentissime occurrit apud Vcteres a quod omnia amantem denotat, & ab omnibus amatum. Pamphili alicujus epitaphium observaverat Amasiae, in coemiterio Armeniorum s II. legatus Bus quius.

25쪽

Pamphila Iu penimarito suormesagionis ergo .nΜΗΣΑΜΕNH. cstm emisset. Ωνω υ, εἰ-mia verbum est δεώμων, cujus suturum ώνή63 9 . Ampliatum hic cernimus sepulcri locum , empto vicino , quibus contractibus, nillil est apud Veteres stequentius. Ita interdum M lina λαια praeparavit; ἔθηκε fuit; ἐπιέι σεν honora vis; , νὼ concedente iUI , ωρησα. dedi, τὸ λιμώων τισε σορδε πῶς emens hoc tiaraceum, er tria in eo'ulcra. Inscriptum mar, mori hoc vocabulum eodem sensu vulgavit, in μι'. Lugdun. p. 183. alariss. Sponius. D. M.

M. LICINIO FILONI BENE MERENTI DE SE LICINIA ARETHUSA CONLIBERTO SUO FECIT CUI LOCUS EMPTUs EST LONGUM P. VI. LATUM P. IIII.

Addita interdum fuit emptionis summa , ut in hoc epitaphio.

TEGE DIAE FORTUNATAE ET L. CORNELI FIRMI VIVI SIBI FECERUNT QUEM EMERUNT HS CXX.

D. M.

26쪽

Denominationis simplicitatem miror, cum jam Μν--ον, - , εισορία, voces fuerint receptae , designandis pleraeque locis ad peragendos sepulcrales ritus consecratis. Μνημειον primum quidem significabat partem aedium secretiorem, postea sepulcrum, ut pote omnium secretillimam . Μνημαι dictum est o. τῆς μνημου, a memoria , quod sepulcrum mortuorum , resticet recordationem viventium ; de viatores morialitatis admoneretr quare stequenter scriptum erat SISTE VIATOR.

Monumentum es , inquit Fest us , quod mortui causa rascasum en , quidquid ob memoriam Hicujus factum est , ut fana , porticus , scripta , σcarmina . Marmor Oxoniense, n.' C X LV II. egrestum praebet hujus M E M O RI AE exemplum, Legati Hadriani Aug. cffigiem reserens . cum hac inscriptione: D. M.

VIVIO MARCIANO LEG. H. AUG. IANUARIA MARINA CONIUX PIENTISSIMA POSUIT ME MORIAM .

. Sepulcrum Othonis ejusque tenuitatem ob inscriptum n μιαι - ΜAPΚΟΥ-nN irridens Vitellius , seu, ut stri Suetonius , c. I C. Lapidem me moria Othonis inscriptum intuens , dignum eo mausoleo ait. Au. iamus Semvium t Locus uitrina dici solet; operis conmuelio , sepulcrum; inscriptum nomen , memoria atque monumentum . Eleganter & sesii ve Cicero , lib. de Seneci. Ure sepulcra legens, Wreor quod unt, ne memoriam perdam , his enim ipsis ligendis redeo in memoriam moartuo rum. Adhuc itali sibi mem Tiam erigere dicunt, pro monumento , tale defunto bala sua memoria in e Chissa . Pulcher est Iocus Artemidori , l. I. Oneirocriticis. c. 6q. ἔν ἀπρο- δε παραις , η εν ἰδοῦ-, τως γ ω'zn, θανατον προσαγρρώ- . In monumentis , sepulcris , er viis dormire , a rotantibus mortem pranuntiat. Convenit & mcmoriae detinitio a Cicerone tradiuta l. a. de Invent. Est, inquit,

27쪽

s ERVILIUS TROILUsSE VIVO COMPARAVIT MEMORIAMs IBI ET SUIS.m, in s latinis mceria dicebatur, a pectus , quia septum illud altitudinem pectoris humani aequabat 3 Plerumque palis terrae infixis, a ditioribus marmore iactum erat. Intus hoc septum erant Καμψα, Σ vi , εισοργία, cinnaculum erat , in quo opulum sepulcrale exhibebatur.

Atque id videntur Graeci ab Hebraeis addidicisse . Archeloum Herodis filium septem dies parrir sui mortem Hierofobmis luxisse , o funebre epulum populo exhibuisse, juxta solitos Hebraeorum mores ; autor est Joseph , l. a. de LII.

Judaic. Et apud EZechielem , c. 2q. v. II.& 22. Cibos lugentium non comedas. Cecropem illud etiam instituisse autor est Cicero, l. a. de Ieg. Sequebantur epulae quas inibant parentes coronati . Funebres has epulas Em δειπνα appellabant, ut legitur apud Plutarchum , in problem. Ita autor Elym Iogici :-η δώ τοις αποθανουα γενομέη ὶ - . In Hectoris quomque funere , epuli sepulcralis mcminit Homerus , Iliad. ω.

Mi tot ν ἐν Πρ ulmis , Hoc est , ingeno a tumulo redibant , atque deinde Belia condit con vivabamur splendidum con virium AEdibus in Priami. De quo vide Artemidorum , I. q. ονειροκρ. c. 83. Lucianum de luctu, Ciceronem , I. a. de imbus , Athenaeum , l. 7. Apollonium, I. a. Assi naui. Ex quibus adagium est celebratum ab Erasino , 24 in funebri quidem caena laudum eris. ωκ επιυαθίης ουδ' δε-, de perdito homine, cui nutata prorsus laus conveniebat, nam mentiri nefas habebatur , inquit Cicero . In fine quippe convivii , laudes mortui celebrabantur. Audiamus D.Augustinum , de morib. Eccles. Cath. c. 34. multos esse sepulcrorum pGcturarum adoraetores , no vi multos qui cum luxuriosissiηρ super mortuos bibunt, epulas cadaveribus exhibenter , supersepultos, seipsos sepeliunt. Animadvertenda porro venit lex a Solone lata , , Cicerone relata u. a. de lig. S E R-

VILIS UNCTURA OMNISQUE CIRCUM POTATIO TOG

LITOR:Uunde liberis concessas fuisse epulas istas patet servis vero minime.

28쪽

2M erat concamerata, sub terra condita , in qua erant Σ. vi de

Εν hia, in quibus ipsa cadavera vel cadaverum cineres recondebantur.' 'i enim cavamina quadrata & oblonga erant in parietibus Camerae circumcirca factae, in quibus ponebantur arcae Iapideae , recentioribus Latinis Sarcopheti, Graecis vero Eiso, αἰ dictae , quae cadavera defunctorum , de urnae quae cineres eorum , si crcmata essent, continebant. Adco ut in sinfulis Καμάρους plures Σοροι et in singulis Σορως plura Uνο ορία trant. In vesti-ulo autem της Καμιροις , titulus sepulcralis marmori inscriptus erat, quo inlicabatur ad quos ille sepulturae Iocus pertinebat , &qui in eo sepulti erant , qui ideo , ut apud A. Gellium Iegitur, I .i8. c. 7. Glossarium mortuorum vocabatur . Horum omnium exempla passim conspiciuntur in P.

Aringlii ROMA SUB TERRANE A. Ogurium legitur apud UI-rianum , lag. a. dig. des iacto viol. dc in iure Canonico de sepulturis , icilicet ut Sarcophagi , & ένσορια, in quo ossa reconderentur, Graecis dicta. θη ta di οςοδοκώα . Etiam probatur ex veteri inscriptione .

IULIA FUSCINIA OS SUARIUM VIVA SIBI FECIT.

Conditivum & conditorium a classicis Autoribns usurpata sunt. Ita Seneca , epist. so. cui vero latitant'torpent , sic in domo sunt quasi in Co DITIVO. Plinius, I. 7. c. I 6. de procerissimae staturae hominibus sub Augusto, dorum corpora ejus miraculi causa in C O D IT ORIO , Sa- Iustianorum de abantur hortorum . Petronius de Matrona Ephesina I quens , In C O ITO RI U M etiam prosequuta en defunctam di Et mox, Descendit igitur in C OP D ITORIUM . Id etiam dictum est C INERARIUM, Iocus scilicet urnarum , ostium fiagminibus Sc cineribus resertarum: Ita Domus & Domus aeterna hoc Lnsu dictae sunt. Maus leum quod primum a Cariae Rege nomen habuit, pro sepulcro etiam a Romanis prolatum est : Ita Suetonius, in Augusto, c. too. Esliquias Iegerunt Trimores equestris Ordinis, tunicati s diIcincti , pedibusque nudis, ae in MAUS OLEO condiderunt. Arbitror saequioris aevi vocabulum

esse R E MI IETORIUM, quod tamen in bina Inscriptione veteri Iegiturr P. SCANTIUS PHILETUS FECIT SIBI ET SCANTIAE NICE LIB. REQUIETORIUM . Et in alia RE

SIETORIUM, AMICI, BENE FACERE SEMPER

STUDIOSUS FUI. Hinc Cassiodorus I. 6. ep. 8. Desunctorum Sacram quietem dicit.

29쪽

memorat urbem haberes fodinam lapidis albi valde laudati , ex quo vicis

Equidem felicis lime, classis VII inscriptionem XXIIX. interpretatus est Th. Reinesius, Σηει Προκοννη- est locutus ἡ marmore Procon esio fabro ctus . Similem prorsus locum nominat marmor Oxoniense XXXII Appendicis, ΚΑΙ ΕΘΗΚEN ΣOPON ΠΡΟΚΟN NΕΣ ΙΑ N, ab interprete doctissimo ita latine redditum, Et posuit sepulcrum loricatum. Atque etiam aliud scilicet n' CXXXVIII. quod quamvis mutilum sit , nec explicatum . nostrum maxime illustrat , a quo vicissim illustratur:

NATA TENO Σ ΚΑΣ ΤΡΙΚΙΟΣ ΑΤΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΚΑΣΤΡΙΚΙΟΣ ΑΡΤΕΜΙ ΔΩΡΟΣ Ο ΚΑΙ . .... ΜΙΑΝΟΣ Ο ΗPΩON XATΑΣΚΕΥΑ.... ΟΙ ΠΡΟΠΑΠΠΙ ΑΥΤΩΝ ΚΑΣΤΡΙΚΙ.... ΟΣ ΚΑΙ ΡΑΡΙΑN Ο ΤΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙ .... PHΣ ΕΣΦΑΓΙΣΜΑ ΑΙΠΟΚΕΙΤΑΙ ΕΙΣΑΡXEION XΡΕΟΦΥΛΑΚION. Quidni celebraretur marmor Proconnesium , ut Caricum , Thes alicum a Pindicum , Bithynum, nnadaeum, Numidicum, Thasium, Tharnarum , Troadense , Caryuium , Lunense, Parium , clim Proconnesus a marmore nomen habuiste vidcatur, παρὰ m - προχω ν μιροχώρων μετα tam . Marmoreum itaque dcclaratur illud vas ab Aurelia Tryphaena coemptum , & quidem Proconnesium, cui multum favet locorum vicinia ν ἀMetalli Proconnensia meminit Vitruvius a I. A.

30쪽

Monumenta autem alia ex silice vel saxo, alia e marmorer Egre ius est Suetonii locus , in Nerone , c. o. In eo monumento folium Porphyretici marmoris supernanti Lunnensi ara circumseptum est lapide Thasio . Ditioribus & honoratioribus parabantur ex marmore , cujus eXemplum memorat

Cicero , in epist. Ain. l. . Poneaquam curavimus , ut jidem Athenienses in eodem loco monumentum ei marmoreum faciendum locarent; Sc pro Arctua ;Ennius in se uero Scipionum putatur esse constitutus ἡ marmore. Ita Iuliue diacitur Martialis, in Licinium tonsorem Augusti Marmoreo tumula Licinus jacet et Cato, parvo e Pompejus , nulla : credimns esse Deor

nomen esse hominis quidam opinati sunt , potius loci & situs. Ηλιοκαι -- 1egitur in marmore Arundelliano donaria ad gymnasii Smyrnensis ornatum recensente , pro loco: ΚΑΤΕΣΚΕΥΑΣΘΗ ΔΕ ΚΑΙ Η ΗΛ ΙΟ Κ ΑΜΕΙΝΟΣ ΕΝ ΤΩ ΓΥMNΑΣΙΩ τα λ. Quod ita interpretatur

doctis imus Seldenus , sed constructum est etiam SOLA UM in gym fio Sce. Heliocaminus seu solaris sornax legitur apud Plinium , vaporarium scilicet solare in aprico loco situm ad Solis cruorem excipiendum . Ita Budaeus ain Pandectis. Locus en concameratus totus Soli expositus , inquit Plinius junior , in epist. Nos juvat alia inscriptio marmoris Oxoniensis , n. XVI. Appendicis, quod prius Seldenianum fuerat, e Smyrna pariter allatu . Concedente illi Artemidoro , in nomine suo Aiorum suorum posterorμm , Uum concessi Thoracei quia sub SOLARIO est , ra ΣΩ Λ PI o Υ. Deindς insta , Nullo potestatem balente pretio alienare aliquid eorum qua pertinent ad primum Thoraceum, aut ad SOL ARCIUM 'pr Rructum , Ozc. τοῦ Σ ΩΛΑΡΙΟΥ σὰ λ. Ad id puto reserri ligem ab Atheniensibus latam sepulcrorum magnificentiam minui jubentibus i Ple quis sepulcrum facite operosius quam quod decem b mines effecerint triduo , neque id OPERE TECTO TO exornata, nec Hermas imposito . Hanc legem laudat Marcus Tullius , lib. a. de legibus . ΜΗΔ EN ΟΣ ΕxoNΤΟΣ ΕΣ ΟΥΣΙΑ N. 2 o potestatem habente . Videntur haec verba non modo prohibere ne quivis alter in idem vas recondatur , sed etiam formulae loco esse et Ea

enim prorsus similis inter Arundellianas inscriptiones leguntur anum. LXXXI.