Commentarii Caroli Patini, in antiqua monumenta Aureliæ Triphænæ, Smyrnensis. Lucii Murdii Herois. Pamphili & Alexandri. Ulpiæ Marcellinæ, Antistitis Veneris cœlestis. Marci Arturii, medici Cæsaris Augusti

31쪽

ΒΟΥΛΕΥTOΥ . Senatoris. Atque etiam eadem de causa in marmore Seldeniano, lippendicis X VI. 2 idio potestarem habente dcc. Μ ΗΔΕΕXONΤΟΣ ΕΣ ΟΥΣΙΑ N. Amicus meus Jacob Sponius e R.Ρ.litteraria optime meritus,inscriptionem observavit Thyatirae , similes voces continentem, ΜΗ Δ ENO Σ EX OMToΣ ΕΤΕΡΟΥ ΕΣ ΟΥΣΙΑ N. Id prorsus simile apud Romanos prohibebatur , s. Siquis, Ieg. II1. Dig. de sepulcro Niolato , his verbis ; L eri enim ea pere testatori, ne quis eo in haereditarium sepulcruria inferatur, rescripto IN. Antonini cavetur: Semari etenim voluntatem ejus oporteatae . Ita Hi sententiis Pauli, quas ex vetustissmo libro Vesontione ad Perlato reseri Cujacius , ι. a I. siser vias. e. 13. Porro sciendum cst uni. Cuique genti aut familiae, suum fuisse monumentum e unde Demosthcneso πρὸς Μι--3ι-: D U ρινημα ι Βουσελοδῶν παπες οἱ ἀπο του B ελου γενομ--νται et Hoc est , Di sepidero Bufetidarum omnes a Bufeio jacem. Quare Marcellinus cognationem Thucydidis cum Cimone probat hoc argumen-

in γὰρ τάγ Μυ Io, α λαὸς κα μναις οξεν si Κοι η τα καλύμα Κώμωνια μνη- --ενθα . κωται Θμιαρίδε ταφος. Hoc est, Iuxta Melite es portassunt sepulcra dicta Cimonia . Et probro vertebatur Majorum suorum sepulcro proin barie Αποταφος αντι τοῦ α πιο βέος ς προονυιῶν ταφών. D. Epiphanius , in

hist. Proph. 2 am vero extremos is confectus Uta decessiι, o in Galao es proprioμο tumulatus est agro.

ΜΗΔΕ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΑΙ. alienci. Cave credas sepularo-raim alienationem intelligi debere de eorumdem in alium usum conversione, id enim laesae religionis crimen fuisset, tum apud Graecos tum apud Romanos; contra quod severissimis legibus satis cautum erat. Vide leges

Digestis de sepulcro violato, quarum prima sic se habet. Sepulcri violati actio infamiam irrogas. Alienatio in inscriptionibus prohibita spectat adhaeredes & familias quibus appropriata erant sepulcra , quae nec venditione nec donatione nec alia alienationis specie alii communicari porerant; ita ut alterius familiae aut alterius haeredum deinde juris essent. Multae sunt aliae sepulcrales inscriptiones , nostrae similes , emptionem declarantes s

prohibentesque alienationem ι hoc est, ne jus in jis sepeliendi, ad alios

32쪽

Iaseransferretur, praeter illos a quibus monumenin nisi riser Quodo, servare est in variis epuaphiis , quale est hoc Ramnense. D. M.

M. AURELIUS ROMANUs ET ANTISTIA CRISTINA UXOR EI UsFECERUNT SIBI ET LIBERIS SUIS POSTERISQUE EORUM ITEM LIBERTIS LIBERTABUSQUE POSTERISQUE EORUM MONUMENTUM CUM AEDIFICIO NON VENIET NEQUE DONABITUR NEQUE PIGNORI OBLIGABITUR SED NE ULLO MODO ALIENABITUR NE DE NOMINE EXEAT FAMILIAE SUAE

Item in alio.

HOS NEQUE DIVIDI NEQUE ABALIENARI VOLO.

ΑΠΟΤΕΙΣΕΙ. Solare, seu promiam pendet. Mulctabantur itaque qui sepulcrorum Domini contra conditoris voluntatem in ea alterius 1 nilia cadavera inferri patiebantur. Sed quis illam procurabat λ Apud Romanos , curabant Pontifices 3 Hinc Arundellianum marmor CXIII. Α RCAE PONTIFICUM Η-S XXX POENAE NOMINE, I em& CXV. INFERET ARCE PONTIFICUM SAE CENTUM MILLIA

NUMMUM . Apud Graecos, ut aerario publico debebatur, sic a fisci procuratoribus procurabatur. De hoc Iegatur inscriptio Arundelliana CXXXVI. ΕΑΝ ΔΕ ΤΙΣ ΒΑΛΗ ΔΟΥΩ ΤΗ ΣΜΥΡNΕΩNr EP ΟΥΣΙΑ. Hoc est , si vero quis injiciat, solvat S Senatui misie denarios . Et Appendicis XVI. EA N ΔΕ ΤΙΣ ΤΟΛΜΗΣΗ

ΛΗΝΑ PIA II EN ΤΑΚΟΣΙΑ. Hoc est , Si quis vero audeat alien re , solvet augustissimo confessui Senatoru- in Sm na, denariorum argenti duo millia o quinyntos . Et in inscriptione a Clarissino Sponio Thyatirae

33쪽

ausus fuerito praeniterit contra haec facere, solvas urbi rastaterinorum , δε- nariorum argentorum millia N quingentos, s sacratissimo aerario publico duo

Hoc est D qui ausus fueris corra Me facere cogatur Iuvere co Caesaris occilnqua notanda venit vox illa Φίσκος idem significans ac ταμειον in superiori. ΜΗΤΡΙ ΘΕΩΝ ΣΙΠΥΛΗ NH. Matri Deum Πρω nae . Quantae venerationis fiterit hoc Numen , explicat marmor Arundellianum inter Oxoniensia descriptum, pag. XI, in quo se foedus obstrvaturos jurantes Smyrnaei de Magnesii, conceptis vcrbis haec declarabant. χαω Dὰ Tta , Isλιον, Α με , Α θω, ἄν, κρειαν , ψ τιμ υμπίλον η τι- Μ H- ΤΕΡΑ ΤΗΝ ΣΙΠΥΛHNΗN, - λ. Hoc est, Iuro per Terram,

Solem, Martem, Minervam, Martiam, Dianam , cT MAT EM SN P Y LENE M &c. Α monte Sipylo dicta est , ut Berecynthia , Idaea , Phrygia , a locis cognominibus . Sancto ejus aerario applicabatur alienationis sepulcralis mulcta, si quando facta fuisset. Egregiam hujus Deae inscriptionem Smyrnae etassam ex Th. Reinest Syntagmate vulgavimus, supra pag. 2I3. Nec mirandum est Deam hanc Sipylcnem suscipienda

mulctae capacem fuisse, quae etiam ab Ulpiano inter Numina haereditatis capacia numeratur . Is quippe illa nominat quibus Principum constitutionibus facta haec fuit potestas , non secus ac nostris temporibus , PArca di S. Antonio, ut Patavii vulgo dicitur, & sancti xenodochiorum aut monasteriorum aut constaternitatum protectores, & mulctis, & testatorum voluntate , & Magistratuum cdictis, non exiguam bonorum copiam sibi vindicant. Hanc Dcam a Smyrnaeis olim cultam fuisse probat aereus hie nummus, de quo alias. - iris ΔHNΑΡΙΑ ΔΙΣ XΕΙΛΙΑ ΠΕNTΑΚΟΣΙΑ Denariorum duo

filia

34쪽

227 . ilia prohibet ne quis in suum sepulcrum inscetatur: Si vero quis i istas,

aliquid ex illis fundis scilicet sepulcralibus ab Apollodoro donatis ulla modo , solvas homorarissimo confessui Senagorum s sive seniorum , qui Smyrna

funi, argenti denarior bis mille quinquentos. Denarius Romanus moneta est duabus lineis decussatim politis notata, prorsus ut littera X , quibus decem aereos nummos se valere significaret. Καοῦ τι δεκα χι μων ἐκκλάοῦ re δενα- inquit Plutarchus . Notas suas arithmeticas ex litteris Graecis Graecos sumpsisse, ut ex Romanis Romanos notissimum est . ΤΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΕΠ IrΡΑΦΗΣ. Hujus inscriptionis . Eamdem habemus formulam passim in antiquis lapidibus . Marmor Oxoniense , num. L X XI X. hic transcribendum curavimus , tum quod e Smyrna ad occidentalcs regiones delatum sit , tum quod inscriptionem nostram simili emptione, similibusque sermulis illustret.

via, patri suo, cT Mori , ct sitiis, c 'nepotibus, ct alumnis. Hujus inscriptionis reponisArtabuia signata in Smyrna Archivis. Inscriptiones autem sepulcrorum quas hodie passim Τασιὰ 'vocant inquit Cia cero, l. desin. 8 I. Graece dicuntur EIΣ TO APxEION. In ArchiῬir . Doctissimus marmorum Ox niensium Interpretes constanter in inchietis traduxit , omissis singulari, serie quod ab cloquentiae Parente usurpatum non fuerit. Ita desinit Appe dicis Di

35쪽

se antur . Erat idem -- να φυλάκ- dc γραι - λ λαυσν Fus in quo debitorum civitatis Syngraphae adservabantur. Item &c. T

bulariunt passim a Cicerone nuncupatur , Talulae publicae Heracliensium , quas Balico bello, incenso tabulario intersisse scimus omnes, pro Archia . Cur illud non fuerit, ut Athenis, in fino Matris Deorum , cui etiam mulcta pendebatur, in quo quidem Ieges, decreta, juramenta chartasve publicas recondi & asseruari docent veteres: Δ ΑΣ--ω τῶ Μπρώω ἀαγω

ΣΤΕΦ ΑΚΗΦΟΡΟΥ. Stephanephori. Coronam gestantem vocabulum επώνυμ- significate Apud Graecos porro dignitatem indicabat . S T MPHANE PHORORUM genus duplex erat r Alii tam Magistratuum censurae quam Deorum sacris, annis suis electi praeerant: Alii exuta post elapsum annum dignitate profana, seu administratione civili, pcrpetuo tamen manebant Sacerdotes honorarii. Utrique autem S T E P H Α-N O P Η O RI nuncupati, quod universis jisque solis coronam lauream gestare fas erat. In hanc dignitatem evectus fuit Themistocles , cum sedem haberet Magnesiae, quam ut panem, sicut alias Orientis urbes, ut vinum, obsonia, vestes, & stragula ei subministrarent dono a Xerxe

libro tertio Magnesiorum, vis Themistoclem in Magnesia cum STEP HA

NI PHORCI dianitatem assumpsisset, Paludi sacrificasse, festimque illam

Hoc est, Et Tars fuit mannus pullosophus, qui a conterraneis coibusque

fuis creatus S Τ EP HANET HORUS dcc. coronam lauream ex auro gessans . Scribit Philostratus temporibus M. Aurelii , Heraclidem , ,

Sophistam coronatam dignitatem seu eam quae STEPHANIPHORI

36쪽

229 est, apud eos obtinuisse , a qua nissuis SV inominam Σ T

- Ex quibus verbis illustrior evadit inscriptio , ut pote in agro Smyrnaeorum reperis, apud quos S T E P H A N I P H O R I nomine annus si gnabatur . Insigne describitur marmor inter Oxoniensia , Smyrnae rum & Magnetum scedus continens, cujus principium annum designat. his verbis r E Π I IEPE ΩΣ ΗΓΗΣΙΟΥ ΣΤΕΦΑNIΦo P ΟΥ ΔΕ ΠΥΘΟΔOPΟΥ. Hoc est , Pontifice Hegesia, STE P HA O P H RO autem Pythodoro. Legitur & ΘΕΥ ΔI AN ΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΦΟΡΟΣ Theudianus yΤΕ FPHORIIS in columna recensente donari

ad gymnasii, ut videtur, Smyrnensis ornatum, pariter Inter Aru deIli na . Decretum exposuit doctissimus Th. Reinestus , columnae Inscriptum

Sardibusque Lydiae metropoli repertum, in honorem T.Claudii Quirin Praesecti STEPHANEPHORI dc Gymnasiarchae ΣΤΡΑΤΗro πΔΙΣ ΚΑΙ ΣΤΕΦΑNHΦΟΡΟΥ Κ ΑΙ ΓΥ MN ΑΣΙΑ ΡX ΟΥ-τα Atque etiam ΣΤΕΦΑNHΦΟΡΟΥNTΟΣ T. ΠΟPΚ ΟΥ ΔΟΜΙΤΙΟΥ, Magistratuum gerentis , in Inscriptione Oxomensi CXXIX. Erant ergo unut supremi Harmostae de Iudides in diversis Asiae urbibus , Magnesia , Smyrna, Sardibus, Tarso . Inscripti em Laodiceae a struam ad nancrem suppeditat doctissimus Sponius , Itino. torn. p. Iqq. ΜNΗΜΑ MONO MAXIΔΩN ΔΟΘEN TnNΥΠΟ APxIEPΕΩΣ ΚΑΙ ΣTEΦANNUP- ΔΙΟΚΛΕΟΥΣ ΤΟΥ ΔΙΟΚΛΕΟΥΣ ΜHT ΟΜΟΥ . Hoc est, Monumentum ob agones populo datos sub Diocle Pontifice cT STE PII AN EPHOR O , Dioclis Aio, Metrophili ne te. Apud Thebanos, Sacerdos annuus Apollinis Ismenii, puer natalibus socina&robore insignis, ἔ-dictus est , ob lauream gestam , ex Pausania , in Boetis. do apud Graecos, Flaminibus, ΣΤΕΦΑNΗΦΟΡΟΙΣ n men fuit, quibus serre coronam & comam promissam proprium erat, qui etiam arma sumere , aut Phocensium agros invadere lege vetabantur. Coeterum passim in Inscriptionibus legitur Σ T E Φ Α N Η Φ Ο P Ο Σ & Σ Τ E-Φ ΑNo ΦΟΡΟΣ& apud Euripidem, in IIippiato , apud Pollucem , in comm. Aristopb. de Athenaeum, lib. XII. pro coronato seu coronam gestante, ut Στεφανώπλοκα apud Theoprastum L 6. HR. plant. c. s. de Σα

πλακος pro coronario seu nectente coronas , seu coronamentorum ariInce .

Qui differant eisα- dc o re, docet Casaubonus, in comm. 'ι , I. . c. I. Explodatur tanta disquisitione viri cujusdam docti opinio ΣTE-Φ ΑNΟΦΟΡΟN nomen esse iamiliae aut cognomen sibi persuadentis . ΜΗNΟΣ Τ PIΤΟΥ. Mensis tertii. Dissicillimum est qualis fuerit ille , mensis certo assignare ι neque enim Romani Graecis exacte corrcspondent

37쪽

23oqui, maxime Attici , a Solstitio aestivo annum inehoabant circa messium Iunium: Sic itaque Augustus pro mense tertio intelligendus veniret. Alia deinde dissicultas oritur , an Atheniensium mensis hie designetur: Horum enim menses plurimthra diffirebant a coeterorum Graecorum & Macedonum& Bythiniensium & Cappadocum& Cypriorum de AEgyptiorum S Hebraeorum computandi ratione , qui omnes suos singulos & peculiares menses habebant. Boedromionem pro tertio Atheniensium interpretari liceret; sed haec flocci sunt. Omnium nomina a Grammaticis ampliis me recensentur. Determinatum ullum mensem designari non autumo , ob appositum ΑΙΛΙΟΥ ΒΙΩNΟΣ nomen: Quippe cum tertius csse videatur a quo

AElius Bion creatus fuisset STEPHANE PHORUS Ut enim Athenis solemni titulo , Archontum primi nomine, Fasti & acta publica signabantur , qui ob id επώνυμ re ενιαμ dicebatur , & Romae Consulum , sic talis crat Smyrnae Stephanephori autoritas, ut dignitas vicem epochae gereret, de inde periodus publica haberetur , qua Inscriptiones exararentur. Unde mensem illum tertium ab co deducendum esse opinor , a quo

Stephanephorcam dignitatem suscepisset ille AEtrus Bion. Notas aliquot grammatica Ics manus, loco adjici non inutile arbitror , quippe quae plus interdum taedii afferant & laboris , quam mercantur; Jis

itaque paucis φάρμωμοις medcri conabor . Quod unita modo vocabula , modo separata sint, in imperiti coelat ris seu quadratarii arbitrium aut imperitiam , atque etiam linearum calculum & proportionem rejiciendum est . Egregium est ad hanc rem Clarissimi Sponii testimonium , in Misceli. p. 31. Omnes fere Graecas discriptiones lapidibus insculptas sine villa vocum di tinctione in Ahiographis se legisse profitentis, E contra Nero in Latinis. Maxima porro lapidicidae nostri observanda est diligentia, qui praete

quamquod nullum plane errorem commisit , duobus nominibus non ic

minatis punctum triangulum apposuit, in prima scilicet& ultima linea , quibus ΑΥ P. ΛΙΛ. designari ΑΥΡΙΛ IAN. & ΛΙΛΙΟΥ indicaret , quod de in aliis Inscriptionibus antiquis observavimus . Litera E in vocabulis ΑΛ Ε π ΑΝΔΡΟΥ &ΕΣ ΟΥΣΙΑ N paululum a consueto more dcflcinit , vertim omnimode in utroque similis est, ut in aere sculpta. Cujus rationem reddit Stephanus, de Urbibus in voce BΕ-B P Υ ΚΩ N: ἔχω μοι - πα. m ιν πρὸς τὸ ξ . I labet enim a finitatem c pro ξ , quod etiam de ζ potest affirmari. Animadvertit Gruterus , in notarum ac

literarum singularum abbreviatione ξ hodiernum pro antiquo a repositum fuisse in Herculis Inscriptione 3 vide ejus indicem . Ad quod spectat nummulorum nostrorum αγραφὴ scilicet dum A LEX SANDER per X Sscriptus cernitur , & PAX S, quae quidem binae liticrae latinae pro intcr-

38쪽

23 Ipretanda Graecorum E aut et & aequivalenda repositae sunt: Sic etiam F ELIX S antiquitus scribebatur in nummo de saxis: Atque etiam UXSOR

in lapide vestibulum decorantc aedium Mantuanarum , Patavii. Δ semper trajicitur, non ima latera conjunhendo ad triano uti sermam , ut moris est , sed in media litera, quod certe maximam antiquitatem de

monstrat.

M etiam maximam sapit antiquitatem , medio pede ad imam literam protracto, quo aequalis sint extremi dc medius. Litera N pro P bis monumento nostro inscripta est , scilicet dum vox ANTEIo N iterata est: Nullum enim dubium est duplicem Pr requiri sublata N. Linea XII, insolito modo scriptum est Α , unde antiquitatis maxi ar umentum deducitur. Iinea penultima P in r includitur, sertassis ne ob characterum in ea in-Cludendorum copiam , vitiaretur aequalitas , coeterarumque spatium dc cancellos superare videretur ἀLitera Π in plerisque antiquis Inscriptionibus & praecipuὰ Smyrnensibus, non integra cernitur , crure sinistro paululum imminutor ex quo antiquiores aestimandae sunt. Litera Υ numquam pura legitur , ei constanter adjecta transversali si ve ad latera adjunistis punctis .Υ. Citriosa illa est τὰ Ω pictura, antiquissimum denotans aevum . Quae duae postremae notulae in sermam visuntur, ab Amico quodam meo existimabantur compendia, celeritati dc excerptioni reperta, a quibus σημιῶοις Notarii latine, graece λειογραφοι dicti sunt, Plutarchus in Catone: Ου γὰρουί 'Dατ-m ἔς καλῆα μυγμους . Porro finales sunt termini a quadratariis suum opus exornantibus pro arbitrio emcti: Ita aliquando selia visuntur inversa vel recta de surgentia, & nonnulla ad cordis sagitta transfixi figuram delineata sunt, ut summi doloris hyeroglyphicum esse multi censuerint. In voce X EI AIA, EI scribitur pro I, sic in ΑΠΟΤΕΙΣΕΙ pro ΑΠΟΤΙΣΕΙ , Haec icribendi ratio vulgo occurrit in antiquis monumentis , & nonnulla exempla licuit observare in inscriptionibus quas ad illustrandum hunc lapidem congessmus.

39쪽

conspicientes , nos maxima hilaritate affecisse libenter fatemur , cujus ope ad aliquam antiquarum rerum reconditam eruditionem pervenire facild speramus . Primum itaque de titulo dicamus , dein ad coetera lapidi insculpta , pergamus. De more atque utilitate de aliarum inscripti num tumulis atriarum , dictum est supra , pag. 2o8. Qualis sit quam nunc intuemur , perpendamus.

In ipso limine , narret aquar An Λ ΟΜΟΥΡΔIOC LO MURDIUS, uno nomine legendum p si ita sit , planὰ a nobis qualis ille fuerit, ignorari fatemur. Si in medio illud secetur, Δ Ο Μ Ο Υ Ρ quidem pariter ascurum erit; vertam ΔΙΟ C egregid sequenti vocabulo conjung retur , scilicet voci ΗΡΑΚΛΑC quae Doricae pro ΗΡΑΚΛΗΣ Ηρο- cudem significat , & Iovis filium , & Heroem ab antiquis habitum. Si vero ΛΟ & ΜΟΥΡΔIOC disjungi patiantur, cur ΛΟ -- ΜΟΥΡΔIOCLucius M U R DI U S non declararentur λ abbreviato ut tam fiebat praenomine . Lucius equidem fiequentis lime a Graecis Romanisque usurpabatur. MURDIUS nomen erat gentis variis nobilitatum cognominibus. Leguntur quippe apud Gruterum M U R DII , Demosthenes , Felix , Latus , Maximus , Noebus , Valens , Vitalis: Et apud Reinesium, . limius , Ampis , Diadumenus, Donatus , Eutyches , Iustus: Atque

ΗΡΑΚΛΑC. Vulgaris Donis idiomatis , quam dialectum vocant, η in α convertere proprietas est generalis. Hinc pro in ην dicunt σελαναν et Pro ἴλον , αλιον ζ pro πυλην, πυλM . Sic etiam potuit ΗΡΑΚΛ AC scribi pro ΗΡΑΚΛΗC, dum Herculem significarent. Atque iterum prodiret Doricismus, ε interdum elevans , Hμα is pro II φλεώ , quemadmodum ει convertebat in η, scribens ιδεῖν pro MMν. Hoc nominis sortitum ess Herculem asserit Fulgentius , Mytbes. l. a. e. s. quasi H μων κλω esset , virorum fortium fama. Ab ipso oraculo ipse nomen acceperat; δρα γὰρ φέρων - 1sρά-- autem ut apud viros admirantis

est & abominantis, quod Herculas soleat in malis opitulari, ita steminae