Lingua per des. Erasmum Roterodamum, diligenter ab autore recognita. Libellus elegans, nec minus utilis Plutarchi Chaeronei de immodica uerecundia, recens opus, nec antehac usquā excusum. Quoniam autem argumētum cum lingua conuenit, adiunximus

발행: 1526년

분량: 392페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

consilium uicinis sensibus,Maeci heauribus atm oculis,quibus 1 ter corporu milus principatus tribuitur Sed mulio magis consulendae sunt interio με anim 'usres,intelledius seu ratio ac mem'ri qui

' biis S ipsis sedes oc officinae sent in ceret hro . ride satis liquet quam pr ae stere

sit fioc de quo uettat apsi' quos uer ba facienda sent, quum oporteat huius membri ministerium omnium esse postret inum. Quonia autem hoc membrum n5vulai li, insinipli in usum nobis addidit,sed orga usHuc num estς uoluit primuim sumendi potius ac cibi, Minde uocis proseredar, tertio ser monis articulati, uidere est operorprecia, quam exiguam re informe corporis por/' - obhe rudique carnis massti similem, ad . tari uaxium ministerium finxerit accom/, 'modari. Primum ipsamfinxit camosam, ineri a interspersiam ad/. 'inixta pinguedine sed leuem tamen,ac is

quoi uolubile, superne asperiorem,

prae

32쪽

maxime cotingit, etiamsi hac quoq3 parate homini minus aspera est: quam animantium ple it c inseriae uero tota leuiM quo

que uolubilior sit, adest: illic perpetuus humor, ipsa uda ac lubrica inodis ac lubricis quodammodo natare iudeatur 'Adimam parte qua latissima est, oc in specie uicinae carnis desinit, duo cocunt itinera tenuissimo discrimine,quorum exteri. Graeci uoc ni α si ραρπαχ αμ, spiritum D ansinittit pulmoni lac uicissim reddit. Alterum snterius, quod a quibusdam stoniachus dicitur,mollius est, ac cibu transmit tit in uentriculum. Ipsi uiarum colasio imiminet aruncula, quae Graecis hinc dictεepi ottis: huius officiu est claudoee me fiunt uocis, quo cibus ac potus citra noxa transmittatur in uentriculum. ursus aliosi moues, spiritui comeanti uitam aper

Iani additus est linsuar pcculiaris quidam tumor;qui nisi milceae cibo, deinde accedat cot ci' linguae ac palati,no fit gustus. Eam uim licet a omne lingua sparsam, in posteriore eius o te tradui esse acerrima.

Vnde

33쪽

M . LI. NGUA , Unde hanc Graeci quidam di cere γεvσι Communi quidem taehi diiudicat , buta asperum quid leue,quid calidum aut frigidum, tanta subtilitate, ut ne tenuissimu quidem pilus cibo admixtus illam fallat Caeterum innumera sunt saporum distri mina, quae peculiari contactu discernit. 'Quot sunt itini sapores r Hos omnes pri

mo gustu agnoscit ac diiudicat. Quid igitur hic attinet commemore piscium,pecuinii uium, herbam, frugum, re aroma infinitas disserentias Seruit accipiendo cibo linguae mobilitas, quae sequunt uult dilata, contrahit, demittit, erigit, supinat, ac repandam facit. In caeteris ani maritibus longiorata angustior quoruni nonnullis uice manus est, ut bubus in cae Pendo gramine, canibus in bibendo: ho/mini breuior est, sed latior ob sermandas uoces. Vnde fit,ut aues quae imitatur uo ces humanas,scis linguam habeant caete etsi pro portione latiorem. Quin ipsa linguae sernia facit ad uoce promendam. Vnde pisces quoniam linguam habent a terrestrib' anim uitibus differente,omni

34쪽

PER 'ERAs. RO T. η- inutit sent. Nostra lingua qua conlisii

sit dentes primores, ac prosertur, acutior 'mea pars pris ottis Graecis dicitur. Ac formandos uero uocum senos, sertat illi pallium quo ac dentes, quibus sin ua modis afflesilit, c diductis, nunc conisa Bs.Seruiunt oc labra, contracta, didu/ sa,pq recta. Denique sci utunt re fauces

cum suis Sc arteriae musculiS,quorum mi niueris vox exitpandior, acutior, obtruri citandior, austerior. Porro quum sin gulis animantibus terrestribus natura peculiarem dederit uocem, splus homo inii linguae plectro omnium uoces imita tur tanta similitudine, ut si tantum audias imitat0rem redas vagire puerum, nunti re porcum, hinnire equum, uX e cuminarito rucari Occycem certare cum Iusti . .

nia.Expende nunc mihi literarum,syllabariim,ac uocum differentias inguarum peculiares hiatus,stridores,ac sibila.Has tantas uarietates unicu illud plectrum efflivini ac reddit in diuersarum gentium com

pluribus linguis. Nam ferunt Mithridate' remn uiginti duas linoas sic tentale,ut uni

35쪽

Remora

piscis

umcuique iu* redderet sine interp et ..c is distettis, quid faceret Atticus nulli re uacans nisi sorm ndae linguaediaque nobi omnino temere sic hominem notauit aerii a uetus,primum quadrupes,deinde NPes,mOX tripeS, per omnes terras uolitat re omniu animantium linguis loquitur. Sunt autem musices harmoniae quaedam ac numeri mQdique, qui secreta quadam mergia sedant aut mouent diuerses homipum affectus. Ea res quum diuersis orga nis peragatur ab artificibus,omni una uinam: potentiam unicum linguae ple 'rum complectitur Haec ad bellum tuba est ut cornu, dem receptui canit quu libet: aa hilaritatem tibi est,ad uolupt/te clxlim. eadem quum uult lugubre canit . Mira inur piscem remoram corpusculo pusili pauim ingentem plenis uelis citatam to pente sistere, re non miramur linguam haud ita multo naaiorem rem0ra, tot ho minum milia quocunque lubitam est uo carrireuocare, iacitare,sepire, nec ciuita item modo cum ciuitate, veru et

36쪽

Qindigitur hoc membro selicius quia o Aius Sed rursum quid periculosius

Uroinde natura talem addidit temperatu ram , ut si quando res moram no patitur,

sed praesentem oratione postillat,in promptu sit ustis lingua Sic Croesi filius serua/uit patrem, re gladium in caput illiuS ui, hi num inhibuit . Caeterum quemadmo dum natura uoluit linguam humanae uistae moderatricem esse promptam officio,

ita diligenter admonuisine praecipiti petalantique facilitate perniciem adferret pro utilitat exitiunt pro officio , uenenu in oremedio, eoop quum oculos hino auresianas nares binas addiderit, unicam dumtaxat linguam dedit quum* aures sic sin rit homini,ut uelit nolit semper habeat patulas, quae nec claudi possimi nec averti, quod tamen videmus multis animan tibus non esse negatum nimirum ipsit reclamitans quod doce Iacobus in cpi Ia: Sit autem. omniS homo uelox ad am ψ endum,tardus adloquedum Tum oculos quum non nisitenui pellicul ad

37쪽

deinde ad utrunm lanis faucium extremarum,ta retinaculis ad pesus tendentibus: inseme uero in mandibula inseriore iis Fad uallum dentium,quae pars Graecis lis pugionis dicitur sic astriciam,ut nonullis incisione sit opus , quo loquatur optariarte: aloe adeo Varro putat Iin a a ligati dis dictam esse. Ad haec oppoluit geminai, allum,ac repagula dentium triginta duo rum.Nam et Homerus significanter ες κος ἴδον rωμ appellat,quo uel moria uulnere coerceri queat, si minus obtemperet rationi. Nam ec in prima statisne collocaui dentes ad uulneradum aptiores, quos ob sd Graeci τομQq appellant. Nem raro usu uenit incautius inter edendum uoluenti

hiis linguam,ut dolore admoneantur non temere proserendu hoc membrum. Morere ualuas qbiecit labiorii, uidelicet in lingua preciosum esse thesauru, qua sicreeodiderit , sed cuius intempestiuus ut tinmoderat, usus' summa habeat piculu.- quam

38쪽

ERAs. RO T. nam intretinaculis cohibitam, non mici mutui nento praesepsit,aduersus esse nem petulantiam,non pronaedi uerba sed hundendi temere quicquid in buccam uettieritiseuo uitio uix aliud filii apud ethni De ι- cos etia homines detestabilius, quod euid

: semini probri loco obucit senserint

m. ello,non uitium appellans sed mora n αbum,qui si quem teneat, non aliter illu uexet insatiabili libidine garriendi, quam ue ternus bibendiares dormiendi. Huius autem morbi tam impotentem ait estauim. qui eo laborat, non solum ad quamula occasionem indulgeat uitio suo, veru etiasi desit qui audiat,ipse ultro conducat conuoce quorum aures oneret inani loquacitate,non aliterquam silent circoforanes pharmacopolae,qui posita mesa populum ad se pelliciunt ingentibus promissis. Alculios magna linguae uolubilitate multa mi tam iactante audiunt quidem aliqui, nomo tamen illis auscultat, quod ede careae illorum oratio. Ita uerba quidem illora audiuntur ab his quibus nihil est quod a rgant domi: nemo tamen est omnium qu

se illis quamlibet prodigiosia remedia p'llir

39쪽

centibus,ausit committere si aegrotet. EidECelio M. Cato exprobrat parem facilita/tem uel loquendi uel tacendi: Frusto, inquiens, panis c6duci potest, uel uti taceat. uel uti loquatur, significans homini nihil esse turpius quam habere linguam uilem paulom uenalem,uel ad dicendum quidli/het,uel ad silcdum quum res postulat ora tionem,quod genus homines Graeci non ineleganti uocabulo γλωπογαsοσαρ appellant. Verum de Catone larias. nemo magnopere mirabitur, si uiro mere Roma no,nec ullis Graecanicarum artium deliciis est,minato displicuit inepta garrulitas, quum M.Tullius qui totam aetatem conin Lmpsit in eloquentiae studio, cuiusque celebratur illud,concedat laurea linguae,ma iit indisertam prudentiam, quam stultam

loquacitatem, neque quicquam arbitretur fiariosius, quam uerborum uel optimora atque ornatissimorum inanem sonitum,

nulla subiecta sententia. Etenim qui sic lo/quuntur nescire uidentur se loqui,sed quo admodum de furentibus uatibus dictum

est,dant sine mete sonum,quum nec cogilatet quid loquatur,nec in ligat suas ipsoru

40쪽

pER ER AS. RO T. M. uoces,quae no proferuntur sed excidunt Eo in saepenumero fit,ut quemadmodu no praecogitat quid dicturi sint,ita nec memis nerint ad dixerint,adeo ut nonnunΦ quae temere dixerunt,pari impudelia se dixisse Pernegis. Homerus aut quum Thersiten Therstas Proponeret omnium deterrimum turpissi loquax.mum', qui ad obsidionem Troiae uenorant,nihil in eo describit accuratius, quam immodicam, citram desectum, incondita, clamosam pariter ac rabiosam loquacita tem.Sic enim habet carment p

Mαι Modus in re quavis optimus etia p/uerbio dicit, qui in nus indecisius aut periculosius abest, Φ in dioedo, unde Thersiten Em otetrκ uocat,nec eu dicit log sed tumultuari, ἐκολωα. Multa nouerat dicere

potius Φ apta, eam nullo delectu, nullo

ordine piadebat,unω ακοι αα uocat poeta. in aut huiusinodi linguae uolubilitas intepestiua stuctu caret, sed ossicit magis,

addit Eere fit aut ut u stultissime loq/

SEARCH

MENU NAVIGATION