De Sestianae Ciceronianae interpolationibus [microform]

발행: 1882년

분량: 40페이지

출처: archive.org

분류: 문학

1쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIESINE YORΚ

a part of the 'Foundations os ester Civiligation reservatio Projeci'

NATIONAL ENDORMENTIOR T MUMANITIES

Columbi Universit Library

2쪽

statos Codo, concom tho makiris of phoiocopios orother reprodiactions os copyrisnteo materiai. Unde certain conditions specifieri in the lao, librarios and

roprodia otion Ono of thos spociliori conditioris is that tho

Tnis institution reserves in risnt to refus to accept acopys retor is, in ita iacisement, fialsi liment os in orcerinoulo involve violation os in topyrioni lain.

3쪽

TITI

PLACE:

4쪽

COLUM IJIA UNIUERSIT LIBRARIES PRESERUATION DE PARI MENT BIBLIO GRAPHIC MICRO FORMIARGET

TECHNICAL MICROFOR DATA

5쪽

C sentim est Er

6쪽

QUAM

AdeTORITATE AMPLI AIMI PRILosoPRORUM ORDINIS IN UNI RSITATE

RUPER TO- CAROLA II FIDEI BEROENSI

BIT OBTINENDOBUM ZAUSA

SCRIPSIT

BA DENSIS.

8쪽

l Iallit lotigam opii huic opu8culo SSo praelationem arbitratus

Pauca rent quaiae Aa rom ipsam accedam de consilio quod 1ac ego

tii disputation sim oculus narrabo.Quamiluam enim nulliu auctori antiqui Scripta omni omnium fero virorum doctorum studio ita sunt pertractata ut Ciceronis, tamen unum hoc ab is qui artoni criticam in mon- dandis huius auctoris scriptis exercebant, non Sati adhuc videtur inveStigatum OSSO, quot, quam audacibu non nulla orationes depravata sint interpolationibus.

Atque quod maximo admiramur a quo olim admirati nil fin Tullianae eloquentia monumenti homineB, hoc PBum eis

damno fuit Nam quo magi, videbatur Orretio reliqua Mivo flocutione excelsa sive gravis argumento SSP, eo magis fractabatur

ab is, quorum ut doctrinam e libri eVellamus, talita nune nobi8

doctrina Saepo opus S atque Subtilitate. Quod cum quam maxime caderet in eam, quam Pro P.

Sestio Cicero habuit orationem, in qua emendanda tot tamque

Singula enim verba suspicionem iam moverunt criticis qui sinpartim anto hanc adtatem in EoStiana acriter versati Sunt velut Manutiu8, GronoxiuS, ErueBtiu S, aratoniuS, Echuelgius alii; de interpolatione quae tutius Pateros duo huius Maoculi viri doctissimi primi cogitaverunt: I. N. Madvigius' of L Bahius')Quorum uterque, quamquam praeSortim Lauius in Statuendi3 intcrpollationibus interdum extra modum prodibato nonnullRAOiusmodi torruptelam stagaciter indagavit Qui tum loc sorto

1 qua Pes8ime corruptum Caelianum esse egregie demonstravit

9쪽

Κrarupium iterum diligentiusque Parisinum codicem iis contulisset, optimum illum ess antiquioremque Bernensibus intellexit,

minus Rhen vol. I p. 32 sqq. id egit, ut SerIptura manu8

Secunda illius codicis interpolatori tribuendas neque ulla fere fido dignas esse non tam exponeret quam poneret. Quierunt graviores inierpolationes, pauca Pluygorsius in nemos. Vol.

edidit, illam quaestiolio donuo AuSCOPit, ita tameII ut tomoro Saepe vel genuina impugnaret

Qui post oclitum mortuum oditionem alteram curavit A. borharduS L nonnulli Sententiis Nochi iuro receASit, alia

maiore iure nec Pauca ut interpolata inclusit, sed studio provectus est nonnunquam.

Sententia tum prolatas reconSuit A. Schroedorus in diSSertatiuncula Bonnensi anni 186θ'). Boni paulum, novi nihil attulit Tioniquo duo viri docti commomorandi qui hanc potissimum in rom intenti ostianam pertractante do eiumomendatione

veno moriti Sunt M. Pauliu et E OrimanuuS. Quorum ultor,

qui in actis quibus inscribitur Zoitschris su das Gymnasial-woson anni 18id do omendanda ostiana disputavit pag. 322 sqq. nonnullas interpolationes deprehendit, quamquam non do omnibuBei concedendum e83 videbimus alter in eisdem actis annis Sis pag. dii sqq. is interpolationibus tofissimum ostianae egit

a quo ido quaodam aeui si vidi si probavit. Stiperi ipse

XarStenus iententia aliquot protulit quavi huc Portinent in Epicilegio critico' '). Sed quamquam ab his viris, quo modo commomoraVi, at

multa iam elara luce illubirata Sunt, roStant tamen alia sat

multa id iam ducem Protrahenda, quam dorro non POSSint. Quare lubenter feci, ut illorum virorum labori meum ipsius

1 do hoe cogito ubi Ebor tardum simpliciter sco, nam alius os E. F. Eborhurdu8, qui ip8 quaedam recte vidit. 2 edo infropellationibus sic in duabus Ciceronis orationibus Pro

Sestio et pro Plancio habitis'. 3 Lugd. Bat. 1881.

adiungerem, ut tandem hoc saltem genere corruptelarum, quod

magis ot rem quam qua quia alia Tulliallae eloquentiae eram

Sincoramque formam pedBumdat, suam maximo P liberata sit oratio elohorrima.

Aiouo ita disputationem meam institui, ut fribus capitibus eam comprehendon In primo agam de ei8, quae Isalmiu contra

secundam manum Parisini protulit t. l. Pag. 33a qq. in alterodo locis disputabo, quos relii in suspicionem sive iuro sive Iniusto vocaverunt, denique in larii eos locos prosoram, quos inter

polato adlille viro docto sesellide tabitror.

10쪽

Dea 6 ib. 88. Ibinion est quod post Ilorigium dicam. Verbo altiligam in re verbi Sed ut a mea causa iam

In I verbis clara in hoc P. Eostii pietas extitit et omnibus grata particula tot olim prota ab latinio, quod super-

Scripta Si manu Secunda ut Videtur ritu lic iure ab pSestialiuio

est neque priu praedicativo, posterius attributivo. Non enim

mussens. Ut hoc mihi ereptum doliM, ita gaudebam et gaudeo, quod vir, tam egregium idem vidi in illa quae8tione atquo mo cenSentem

postquam per annos 28 Paene omnes contrariam sententium verum Iudicarunt. Atquo uberiu et omnibus ex partibus origius illum quaestionem tractavit huic potissimum rei deditus in libello illo cum ego

ut qui de interpolatione omnino egit anno scriberem, magis contrahere haec deberem. Iam vero cum nonnulli loci paulo alia via atque flerietius ad eandem sententium pervonorim haud Prorsus inuhil in meis orbis otium ob uerteti disputationem foro arbitratu non omnia dolovi mutavi illis locis, ubi ex Hortγii rationi hus ad alium sententiam Perductu Fum, quod grato animo confiteor factum e83 in I 88 32 contra aliis locis praesertim g d et Isi meam contra IIerigit ententia celandere debui.2 exceptis Dd8. Bd sat cf. pag. 88 adnot. n. . II 6. II 8. I 3 cfΗeriZ pag. 53. d in editione quinta estianae anni 188o ed inregum scholarum .

agitur de pietato omnino Bo5tii omnibu grata, Sed de ea queae hac

in rct Iara extitit hae omnibus grata faeta est. - Pariter de

alio vocabulo iudico iradii in P quod provit latinius, Persisti. dum ego non con Seo. Traditum est iii unum onus mihi reStubat Illud o quod Sqq. At suo dein m confirmant GR.

Quod amon non solum non inserendum odio serri quidem poSSe,

Si SBot traditum, mihi eXploratum est. Nulla enim PS OXIg-gorretio, non OVirin, noli aliud inest in verbis, quae per etiam' Ηahitius cum an foco lentibus vult Coniungor 'TOSittiSSOS, TOPUgnaSSOS' Sqq. Immo de eadem ipsa re lator in antecedontibus dixit scit de QSistendo, de moriendo. Iloc unum quasironti

uBquo ad DB. Quomodo igitur pergero poteSt: unum etiam mihi restabat illudes restitissos optagnassos' sqq. Contra enim optimo locum aliet, modo recto in torpretemur Cicero id agit,

ut paulo su8ju exponat, tua ductu ratione patria cessorit nec

tempestatibus se obiecerit DoScribit fata rei publicae quae fuissent, nisi intriam reti sit Sot. Unum tum restabat ut resi-3foret. Quid tum Audiamus ipsum 'luid F si . . . concidissem y

sissent a fribuno plebis post infortium meum clisSedissent, qui eatulem horam meae poStis et Suorum praemiorum osso voluissent.'Vivit foro orator cogitationes in telnporo, in condicione quam sibi sinxit a venisset, aliter evelliro Dora PotuiSSEt, 'Unum enim milii ossabat illud' rosistere, mori scit nisi cessi Sem. Omno pondus igitur in verbo unum inest, non in illi ut pronomine, quod om notam Spectat in Soquentibus it orum di8orte allatum re hostilissos sqq Sio donim logicis rationi ii timo

reSpondet, ut vel formula logica definiri possit Itaque genuinum

e5so fortitor Contendo.

SEARCH

MENU NAVIGATION