장음표시 사용
11쪽
DE IGNIBUS TERRAE, AERIS, COELI, ET VIVENTIUΜ.
Albertus Ρaggonus, Paulus Montius Socii. SUPERIORUM PERMISSU.
13쪽
SERENISSIMO MAGNO HETRURIAE DUCI
PAULUS CASATUS SOCIETATIS IESU FELICITATEM. Gloris hae de line lucubratio Tibi ibita est, Serenissimi Magne Dux, qui priores Disertatio
nes, quamvis mutilas, tam bene-GOA , clementique oculo excepyli, ut non errasse in
Epistola Nuncupatoria notiata censendus sit qui Te
14쪽
Cosmum Secundum tunc inscripsit, non quas numer; ordinem perturbans, sed de me augurans, qui fecundiisse simam Tuam benignitatem essem experturus Caeterῖm Tu verius , quam apud Poetam Turnus, haud ulli 'eterum virtute secundus, gloriam habens uo exm orum numero profuentem , sed propriae virtutis fructum , is es, quem seri nepotes , ad imitandum propositum sibi primum exemplar admirari postini. Cum igitur quod perfectum cI absolutum est, omnes numeros habere, Iuxta Stoicorum placita; veteres dixerint , Tibi ,
qui contines omnes numeros virtutis; ibi detraRum
puta, qu)d inter Terent simos Coi nos non Tertium , sed Secundum imprudens Tapograpbus numeraυerit. Mibi vero ad uos pedes iterum accident , quae ibi est semper sibi similis benignitas , spem iniicit secundis oculis aspiciendas basce meae tenuitatis curas, quas immortalis observantiae monumentum Tibi obsequenti stimus
15쪽
PRAEΡOSITUS GENERALIS SOCIETATIS IESU.
JΜ opus, cui titulus, De Igne Dii sertationum bificarum, Pars Posterior, Ρ Ρaulo Casato nostrae Societatis Sacerdote conscriptum , aliquot ejusdem Societatis Theologi recognoverint, mi lucem edi posse probaverint, facultatem, facimus, ut typis mandetur, si iis ad quos pertinet, ita videbitur Cujus rei gratia has literas manu nostra subscriptas, Sigillo nostro munitas dedimus Romae
16쪽
M. Ioannes Caroliis Falconi Inquisitor Generalis Sancti Ossicii Parmae, Burgi Sancti Donnini, &α Ioseph Pallavicinus Provicarius
17쪽
tionibus, quas tunc auctioresedere non licuit, datum est per aliquot vacua horarum resegmina, alias addere, ad idem argumentula spectantes. Iterum temonitum volo, Le; stor benevole, Collocutores Maurocentim,
Gradonicum mandulum , nihil prorsus definite pronuntiare , sed utentes familiaris colloqui libertate de proposita quaestione disserere, eaque proserre, in quibus saltem tenuis aliqua verisimilitudinis lux mentis oeulo blandiri videatur. Caeterum siquid cum ah quorum placitis non conveniens proponatur, non continuo animus est illa convellere, sed tantummodo indicare posse res alia methodo explicari, nec quidem omnino absurde. Quid praeterea addere hic oporteat, non habeo. Vale.
18쪽
An lineae sint Brutorum Animae.
19쪽
Aur De hoc, quem nostris usibus acco modatum ipti Xcitamus ignem , satis disseruisse videmur, ejusque praecipua
Symplomata eXaminavimus, ea quae nin
bis probabiliora visa sunt, asserentes, ut illorum causam aliquam in medium tantisper proferremus , dum a sapientioribus Naturae scrutatoribus meliora doceamur. Nunc abs re non fuerit, si vobis quidem placeat, disputationem n stram transferre ad Ignes, quos citra humanum ministerium in Montium visceribus Natura accendit, accensosque tam diu,
vel per tacula sevisse cornpertum est. Historicis, ut perpetuos indigitari aliqui non dubitaverint. Grad. Placet sanes: bd perpetuos dicere non ausim , quos concesserim accenses perpetua quidem esse nequit conflagratio, qua materies usque dis luitur, atque dissipatur, nisi hanc statuamus infinitam: Nec quae fui ureis ardet fornacibus Elna, nea semper erit; neque enim fuit ignea femper ut canebat Ovidius Niminii non, quemadmodum fluviorumperennitatem aquis in orbem redeuntibus adsicribimus cum tollicet in imas telluris latebras influens eX mari liquor, vicalm 2 ris
20쪽
vis subterranei solutus in vaporem ascendit ad sentium capiti, tibi refrigescens iterum concrescit, atque per rivulos defluit infuminis atreum, ac demum in mare ita pariter opinari licet Lammam in sublime evectam, atque in auras abeuntem, iterum cogi ac similem, aut eundem in sinum, X quo eruperat, descendentem iterum exardescere plurium quippe simplicium naturarum, quibus illa constat, neXus ita solvitur, ut in Candem flamine naturam denuo coalituras sperari non possit. Quanquam non distitear particulas alias sponte sua sicut d terre pul- Visculi deorstim conniti, iubsidere, alias vaporibus implicitas cum rore, aut pluvia in terram detrudi Dand Certe Vesuvium pos conceptum semel ignem non semper arsisse, testis est Strabo lib. s. ubi ait Mommdud iam n AUisatus agris, excepto az mine. Id magna ex parte LN D De rudiam nud Homn ferentem, S cineres in pro prorui Mns caucrnwaque monistrat antra combussis ex petris , ut taurinae,cat, utpot quas ignis roseris. u. comesiuiuris re plagam 1 tam priorisus annis ardere solis , s ignis habere crateras res, Nam autem esse cesssante materia. Id quod aliis montibus, quos Ignivomos historiae commemorant, contigisse nullus dubito; quandoquidem nunc de iis Fama silet Vesuvii autem extinctos ignes rev1Xisse post Strabonis aetatem, in comperto es . Ideo Vocabulo venia aliqua danda videtur si enim, ut Aristoteli placuit lab. I De Coelo teXt 1 II. Impossibile Pitur dupliciter, aut enim Ii Dcitfr, quia non verum es Acere, quod factum utique erit, aut quia non ac , neque cit), aut bene quid ni etiam Perpetumidicatur tum id, quod omnino semper manet, neque unquam defecisse deprehenditur, tum id, quod diutissime perseverat, Σmne si per intervalla restituatur λ Propterea non valde pugia rem, si quis perpetuum di Xerit Vesuvii ignem, quem post diuturnum servorem , euad sopitum potius , quam extinctu nacX istumare potuit, quam in nec fumo, nec flamma se prodidit. nequeeX tam profundo specu usque ad summum crateris verti cena calorem evibrare valuit cineribus consepultus cum maxime ammarum semina montem in sinu fovisse indicaverit ite
Μaur si iandoquidem in ipsa Μontium viscera nostra haec11putatione ignem vestigantes penetrare statuimus, antequam
rem ipsam aggrediamur, vos rogatos velim, an cum iis seratis, qui crateres hu)ushaodi sies. vi piracula Ditis, ut Poeta I