De igne dissertationum physicarum pars posterior auctore Paulo Casato ... De ignibus terrae, aëris, coeli, et viuentium

발행: 1694년

분량: 259페이지

출처: archive.org

분류: 화학

31쪽

D Montibus Flammiferas. S

citandi, quam obtinerent, si plures unum eundemque in locum ampliorem coirent quemadmodum imgulis aqtiarum rivulis exilis impetus contingit, qui validior fit, si unum in alveum confluant, Occollectis viribus agrerem impetant quo disi upto concitatior est aquarum fluxus dimili fere ratione sulphurei halitus cavernulam nacti, in qua se liberius agitari valeant, parietem multiplici impulsu arrodentes demoliuntur, ita uteXitum inveniant, quo se in ampliora spatia recipiant, aliisque aliunde venientibus halitibus conjuncti agmine facto validius irrumpant

in obstantes terrae particulas. Hoc pariter incrementum subter- Taneis aquis accidit; nam, ut Curtius lib. 6. narrat, e ipsis radi-

Cibus Montium, Zioberis amniselliinditur, qui tria sere stadia in longitudinem universus fluit deinde saXo, quod alveolum interpolat, repercussiis duo itinera velut dispensatis aquis aperit. Inde torrens, Taxorum, per quae incurrit, asperitate iolentior

terram praeceps subit Per trecenta stadia conditus labitur, rursusque velut ex alio sonte Conceptus editur, novum alveum

intendit priore sui parte spatiosior quippe in latitudinem tred cim stadiorum distunditur. Eundemque esse amnem cognovit Alexander duos tauros, qua subeunt aquae terram, praecipitari iubens quorum corpora, ubi rursus erumpit, eXpulsa videre qui missi fuerant, ut exciperent. Aucti igitur plurium accessione fulphurei halitus, si in materiam incurrant ignescendi capacem, ita illam invadunt, ut ignem concipiat, primum ut carbones,

deinde, serpente malo, ut flamma erumpat. Hoc autem contingit in loco clauso, non sub dio ideo Plinius lib. I 8 cap. 28 ne convolvulus fiat in vinea, iubet amurcae congnos duos decoritos incrisOLtudinem messis, timus cum bitumini, tertia parte, o Alphuris quarta, sub dio qui, ne excandescat sub tecto hoc vites circa capita ac brachia, ungi Dand. Quandoquidem in subterraneos specus penetrare non datur, haec ut in relatebrosa satis probabiliter di sta videntur. Et quidem Ouod de carbonibus accensis innuisti, mihi sura

gerit, quae de Insula Hiera Liparae,in Siciliae interjecta, scripta reliquit Strabo lib. 6. qui eam Thermissam vocat priscis Meli sunim appellatam. Haec enim est, de qua cecinit Virgilius lib. 8. Insula Sicanium juxta latus, Oliamque Erigitur Liparen, fumantibus ardua saXis, Quam subter specus, cyclopum eXesa caminis Antra infra tonant, validisque incudibus ictus Auditi reserunt gemitum, striduntque cavernis Stri

32쪽

i Digestatis prima

Stricturae chalybum, fornacibus ignis anhelat: Vulcani domus, ct Vulcania nomine tellus. Didia est autem Hiera, quia Vulcano sacra, cum prius appellam tu Therasia, ut docet Plinius lib. I cap. q. Haec, inquam e Stra bone, a s tota, laeserta, ignita, trifariamque quasi ternis X crateribus efflat e longa vero credisum es observationes immatu a latibus conci lumbis , tum in Elna, quibus cessam tibus gyant amm. e. Sic eccongestis prunis nullam aut viXt mem lammulameXpirantibus, majorem assurgere flammam eXperiimur, si follium flatu irritentur quibus ces antibus flamma subladit. Maur. Fuitlificantiquorum satis vulgata sententia, ut par, ter constate justino lib. . initio ubi de Sicilia, atque eius momteretna loquens ait Est autem ipsia terra tenuis, ac fragilis, Acavernis qui'usdam stillisque ita penetrabilis, ut ventorum imi ferme flatibus pateat nec non ignibus generandis,nutriem cisque soli ipsius naturalis materia quippo intrinsecus stratum sulpnureta bitumine traditur quaeres facit, ut spiritu cum igne inter interiora luctante frequenter, compluribus locis, nunc nam mas, nunc vaporem, nunc fumum eructet. Inde denique retia montis per tot secula durat incendium. Et paulo infra concurrentibus in Freto Mamertino undis, seque collidentibus causam tribuit, quae AEtnae montis perpetuos ignes facit, Nam.

UC , qVor H concursus rapim t fit, atque ibis focatum trimdiu tenet, in perspiramenta terrae usus mur rura ignis accendat. Verum, ut uique liberum s yeteriim opinioni adhaerere, mihi tamen non ue proclive est in eam siententiam descendere quando enim ventus irruens in

AEt nae latus aerem propellit in obvias cavernas, si illum te' ret per fistulosiae terr meatus usque ad beum ubia ea et quam longo tractu deductos huiusinodi eunteulo fiat ri Loest

faretur agnis. Praeterquam quod licet inistrina nuo flatu

lla subterranens ignibus contin ant ab suci , ii quid autem tuerit de flammis in Hier

pariter

33쪽

Mont bus Flammiferis. 77

pariter cessantibus, id in AElna, quia Plinio lib. I. csp. 8 dicituro turnum rus urendi s non videtur observatum, cujus interim Signes neminonnotescunt nisi ex famina erumpente neque tamen singulis noctibus montem venti perflant. Haec tamen ita leta lim, ut non omnino negem ignitas in montium intimis

visceribus glebas flatibus excitari, non solium ad propagandum terrorem, sed etiam adriaculandas flammas verum intra Ons concipi flatum existimo. Notae sunt vobis, qua vocant, 'Olipilae vas a scilicet aerea sphaeram conformata unicolantum, illo quidem valde tenui, bramine aeri pervia Igni Lmota' olipila ita incalescit, ut inclusus aer raritatem asstimens per apertum soramen erumpat tum illa ab igne remota,statimq: osculo in aquamina merso, dum refrigesicit, aer inclusus seste Contreens in minora spatia se recipit, aquam sorbet. At si ito Turn Molipila partim aere, partim aqua plena, candentibus prunt imponatur,' incalescat, aqua in vaporem solvitur, qui eXroramine erumpit in sipiritum. Cum itaque quasi pro Naturae miraculo habeat Plinius lib., cap. 1o; exilire sentes etiam inretnae flagrantis radicibus, non videtur relidi us dubitandi locus, an aquae Intra montis viscera contineantur hae igitur vi proximi agnis incalescentes, in halitum X tenuarae, maiora quaerentesipatra ex conceptaculi angustiis se proripiunt per rimas, quas inveniunt,' an accensam glebam incurrentes sollium munere

lunguntur. Si quadam in Insula Sancti Michaelis distantero.

leuci ab Tertia, hiatus terrae vidis, per quos evadoni fumo fragormius an fiebatur ex o rantium ignrtim, non 'cus atque sit ementi Iouim Draurierentur,ut legitur in His Soc Iesu par.3 lib. n 177Grad. Hinc illi sive gemitus, sive mugitus exauditi quando Icilicet intima montis antra multiplicato sono referunt tum sibilum erumpentis cum impetu spiritus, tum delati in ignem una cum halitu humoris crepitum , tum propulsorum X ardente gleba igniculorum stridorem Nam neq; sine sζrepitu, aut aerem ex ore per fistulatD, sive perlabia parum diducta, &compressis

dentibus, eXprimimus aut humoris gutta super candentem aeream lammam decidens absumitur aut ardentes prunae bilium fatu solicitantur id quod eXtinctis carbonibus non accidit. Ad de nonnunquam dissilientium X Vehem enti fervore saxorum fragorem porro antra in monte lababsimpta materia relin qui, latius ab igne excavari nemo dubitat, qui in soco ipso ob

servaverit congestos ma)ores carbones accensos ita se mutuo ioni culorum commercio atterere, ut caVernulas relinquant.

34쪽

D sertatis Prima.

Maur. Quamvis autem primam accensionem sulphureis halitibus tribuendam esse dixerimus, non continuo solam sulphurream glebam ignis materiam esse censendum est, sed additur illi

bitumen, succus videlicet concretus, pinguis,&limosus, cujus

cunque tandem sit generis hic enim sua pinguedine est aptissimus nutriendis ignibus mes; quia lentus, ac tenax glutinis in morem, ardoris diuturnitatem iuvat. Idcirco quo plus habet serdium admistum bitumien, obscurior ac tetrior assurgit flammae; quae enim ex sulphure prodit, caerulea est, quemadmodum illa, quae ex ardentium prunarum acervo emicat sine fumo. Ex quo licebit inferre Strongylem Insulam suis ignibus puriora alimenta subministrasse, quam quibus ardebat Lipara, cum Plinius lib.I. cap. q. enumerans Insulas illas scribat, Tertia Stron- is, quae a Lipara liqi aere flammat tum differt de qua pariter 1cribens Strabo lib. 6. ait, aliam Stron olamamura, des rotundam vocant. Ephici a n bus caten , flammarum quidem vi minor Vmmine vero mi or In hac Eoli domicilium illse, memoriae notatum es Grad. noli mentio in memoriam nihi revocat ea, quae ibi Plinius subdit de Strongyles flamma, e Musfumo, quinam flaturimi venti, in triduum praedicere incolae traduntur unde ventos cita loparauis existimatum. Haeccine cum veritate convenire fatis, putandum est λMaur. Aeris motus aliquando ita tenuis ac languidus est, ut illum incurrentem non sentiamus, adeoque venti fbrma, ac ninmine tantisper careat, dum majore impulsu urgeatur, ac sui sensum excitet praesagitio igitur futuri venti haberi poterit, si ratio inveniatur, qua exilis ille motus innotescat. In summa aequoris malacia, quando sine anchoris eodem in loco haeret navis, longa iam taedia coeperunt nautas ventum praestolantes, siclopum CXplodunt, auditurque satis diu sonus in immensa illa planitie sensim languescens qui si antequam omninb pereat, Vires resumereyideatur, aliquantulum validior exaudiatur, X illa plaga, in quana facta est explossio, aut ex qua sonus invalescit, aeris motum dirigi coniectantur inde ventur venti spem concipiunt. Fieri igitur potuit, ut Insulae illius incolae, nullum adhuc in maplanitie aeris motum percipientes, Observarent acuto intuitu supremos' altissimos limi halitus iam tenuiores laetos, atque impetu, quo sursum propellebantur, destitutos certam aliquam in plagam constanter inflecti ac proinde eandem in plagam dirigi superioris illius aeris motum deprehendentes, ex adversa plaga expectandum ventum praesagirent quando

35쪽

De Montibus Flammiferis.

videlicet retrusi halitiis, qui biis venti origo tribuitur, etiam insimum aerem essent agitaturi. Nam si adhuc animo haerent, quae iamdudum Olympi cineres nostra disputatione fodicantes

dirimus eXpirationes, sive ex terra, sive eX mari prodeuntes CXtenuatas, caereislo infimo leviores, sponte sua ascendunt, motumque naruraliter accelerant facto acquisiti impetus incre- amento perinde atque corpora gravia descendendo 'ded quemadmodurn lignea pila ex alto descendens in aquam, vi conceptiarnpetus, immergitur, X qua deinde emergit pro ratione suae: minoris gravitatis ita pariter eXpiratio, vi concepti impetus, as cendit ultra terminos uae levitati a Natura praescriptos,in aerem

Purlorem, ac leviorem ideo deficiente impetu acquisito des cendit in locum siti minori levitati debitum Vertim descendens Obviam habet aliam expirationem ascendentem, cui aliae , atque aliae siuccedunt hincque oritur conflictus, quo priores descendentes posterioribus a cendentibus urgentur, ac sursum impet 1 tur, atque illa vicissim iterum deorsim conantur, ut a superiore loco sibi minime debito recedant. Quapropter ubi faetus fuerit conatus ascendentium halituum minor resistentia superiorum, aliqui intermedi dum ab ascendentibus urgentur,comprimuntur, deinde virtute sitia elastica , cum neque seorsum, neque deorsum explicare se valeant, obliquam sibi emitam p Tiunt, qua pariter consequentes procedunt, aerem impellunt; atque haec obliqui ventorum motus causa aliqua videtur. Cum itaque conflictus ille procul a terra incipiat, contingere potest, ut halitus neque turmatim, neque valido impctu ascendant, ac proinde, e quo primium oblique ferri, sed languide, coeperunt, non modicum temporis spatium Iabatur, ut etiam inferiores, ac terrae proXimi halitus consertim oblique moveantur:

quam pe enim perstant altissma Centi,M in sub ecta planitie

arborum frondes nulla aura comi noventur Hinc fieri potuit, iit oliarum Insularum incolae ex fumi motu in altisi ma aeris regione Observato praedicerent similem aeris motum pariter in hac itifima futurum, huncque non nisi post triduum contigisse Dand Venit mihi in mentem subvereri, ne aliquid non omnin synceri attulerint, qui eX fumo futuros ventos se praenosse iactabant, cum tamen brtassis aliunde argumenta desumerent. Nam de Insita Hiera apud Strabonem lib. 6. pati mihi so Poly

bius, si piraturus es oster nebulosam circum In ndiori

ginem, dicit, deo ut lon e Sicilia cerni nequeat sant Syro Boreaphrassammas ex cratere altius extolli, ac mallore emittisrepitus et,

36쪽

dirum autem medum quendam tenere orta nem. Id quod cum i)s,

quae eXperimur, consentit ut enim notavit Plinius lib. 18 cap. 34. Aquilonem praenuntiat terra Acccscens repente , A strum humescens rore occulto. Neque nos dubitare possumus, quos passim immunente Austro lubrica marmora quasi oleo perunci a monent, uecauti incedamus. Mihi certe notissimae sunt in Amici aedibus scalae, quartam gradus ex lapide coloris leucophaei, seu cineret, a-

de humoris bibulo, ut vel ipsi pueri praedicant intra tridu*m

futui amphiviam, crim viderint gradus CX concepto humore nigrescere, citerum lapide nativum colorem resumente proXimam serenitatem expectent. Quare occultum rorem, quo terra

humescebat, igneus viscerum calor resolvens in nebulam, qua Insulam circumplecteretur, flaturum Austrum praenuntiabat, ipse aer multo humore flatus flammam comprimebat,ne adeo alte clara assurgeret, ac quando tempes as Borealis purum aerem efficiebat. Graii Quodcunque tandem illud estat, quod futurum ventum praenotaret, satis fuit, ut fabulae locus esset AEOlum vent rum custodem comminiscenti. Ego tamen ut, quod sentio, eloquar vero magis similia existimo, quae a Polybio afleruntur; quippe quae e longa observatione innotescere potuerunt,& cum Nattira consentire videntur fante enim Borea ma)ores emitti

strepitus facile intelligo, quia frigidi Boreales halitus dum terrae

meatus constringunt, difficilem praebent exitum subterraneis expirationibus quae propterea maiore copia irrumpentes in crateris ignem validiore impetu illum irritant, adeoque majoremedit strepitum. Sic velocius incitati solles inustrina& majorem excitant stridorem, flammam altius attollunt. Haec tamen non ita dicta velim, quasi major ille strepitus sit certum flantis

Boreae indicium neque enim, ut paulo ante innuebam, ita suta

terraneis flatibus interiorem illum fremitum tribuendum cenaeo, ut eam unicam esse causam mihi persuadeam sed quemadmodum ligna quaedam arida intra meatus, quos olim humor supervacaneus occupabat, spiritum continentia in valido igne crepitant , spiti tu illo rarescente similiter e proxima ignibus tessti, valido, ac sibito impetu, rumpere possim vi caloris rarefactae aeris particulae, atque strepitum illum edere. Dand Egiis, quae in oculos incurrunt, passim observantur, licet abditorum causas investigare. Nonne si in magnum agnem aliquid aqua injecerimus, protinus exauditur fragor

ascendent uberiore sumo multiplicata apparet flamma ractab

37쪽

De Montibus Flamin feras. I

riis fremi us, si in sartaginem servente oleo, similive pinguedibne plenam vel gutta aquae incideris Quis audeat liquatum m talium saliva irritares Quidni igitur similia contingant, si quam

do e rena aqueus latex, maXime salinis particulis scelus, in ignem illum, atque ardens bitumen , seu etiam metallicam in teriam decidat ΘΜaur. An Iustino lib. . faue. Perpetui, inquit, inae momtis ignes, 'In larum Eolidum , ut ipsis undis alatur incendium: neque enim in tam angustas terminis aliter durare tot saeculis tantus ignis potui se , nisii humoris nutrimentis at retur. Dand Placeat sua rogo, atque Iustino sententia, qui symceraim proinDi maris aquam ignium omitem statuisse videnturicum illis opinari non ausim, quaaatamlibet mari pinguedinem concedendam velint, propter quam restinguendis incendiis inbnus aptam imarinam aquam communiter dicunt: ego vero licet

aquam marinam ob admistum salem non ita facile se in ardentis

materiae poros insinuare, sicut aqua pura concedam si utraque parce afli datur, tamen accensos titiones in mare projectos eratingui video, si immergantur, inina pariter accensum lampadis ellychnium in oleo depres uiri flammam omnem amittat. Ideb, sex mari ingens aquarumvis AEtnaeo igni superfunderetur, a dentisque materiae superficiem omnem contegeret, non acquies cerem affirmanti futurum, ut inde ignis incrementa sumeret:

quippe qui novi in privatae cu)usdam domus incendio, cum ad

manum aqua non esset, everso confestim atque uno impetu, e X alto ingenti vase oleario, plurimo illo oleocompressam ex parte flammam locum fecisse, ut reliquae domui succurreretur cum

tamen idem oleum paulatim affusum incensioni alimentum sui, ministrasset id quod de aqua modice affusa non pariter admitto; neque enim ignem semper ex amplitudine flammae aestimo; deoque quamvis aspersias a Fabros rario prunas sollibus irritatas plus aliquid ammae emittere videam, non illicti auctum iranem di Xerim, sed limum, in quem vi caloris aqua inspersa dis silvitur; siquidem igniculi plures expirantes, qui per se non esisent conspicui, immisti vapori non nimis attenuato apparent,visammae speciem eXhibent. Hinc intelligitur, quare Mons Ling- sunt de quo Atlas Sinicus pag. 91 in VIII. Provincia tangsὰ post pluvias ardens videatur. Prope an ca0, inquit, mons es, Ling vocant, isq&ops diurnas uarias noctu frui per in ensflammis apparet, tempore non item p quia vidClicet expirationes

igneae sine sumi, seu vaporis aliquantulum concreti, consortio a non

38쪽

11 Dissertatis Prima.

non lucent pluyia autem aqua imbutus mons ignem in sinus, vens, illam solvit in vaporem Quapropter etiamsi aqua inritanaeam fornacem per intervalla decidens vim haberet excitandi novas flammas, cum seluta in vaporem ascenderet immista iraneis expirationibus, non continuo aqua esset ignium nutri mei itim, sed firmi. Hoc tamen nonnihil faceret ad incendii diutumnitatem longiorem materiae siquidem pars, quae prius ardebat, compressis ab aqua incidente igniculis, interturbato tantisper fervore ardere desinit, donec humorem excusserit cumque id Per vices contingat, diuturnior est conflagratii sicut diutius Peregrinatur viator, qui plures moras motui interserat. Caeterum ad explicandam hujusmodi incendiorum perennitatem frustra videntur evocari ex proximo mari aquae; quandoquidem rein locis ab equore valde remotis ignes e tellure erumpunt. Praeterquam quod , si ex mari in fornacem ipsam influeret aqua, a

summo crateris labro ad materiam exardescentem tantum esset intervallum, quantum ipsius altitudinem metitur perpendiculum id quod ut in aliquibus fortasse verum sit non omnibus contingere probabile est nam in altissimis Americae montibus,

Cordidera vocant, quatuordecim montes ignivom enumerantur ab Ovalle in Relatione Regni Chilensis, nec nisi temere sim

gulorum materiam superficiei maris respondentem statuerminus Esto Polybius apud Strabonem lib. 6. pag. sueo asserat in Insula Hiera maximo crateri labrum adcis rotundum ad stadia quinque, in magnitudinemquepaulatim conduci ad pedum quinquagmta diam

culm ventorum languore licet intueri. Visus est autem Strabo de his

subdubitare, addens Vuo ib. eci a credibilia censueris, fortessdem non abrogaveris iis, quae de Empedocle vulgofabulantur. Verum qu proclivius est aliena refellere, caperth, atq; ingenue loquorsteo mihi operosius est probabilia adstruere, ut congruam alendis in multa incula ignibus materiam invenisse me profitear. Maur. Nullus dubito, quin sulphuream, atque bituminermfertam materiam, qua abundare loca huiusmodi conflagrati nibus obnoxia paulo anth dicebamus , Sistimes idoneum esse Ignibus nutrimentum sed in eo verti difficultatis cardinem intelligis . quomodo tam diuturnis ardoribus sufficere potuerit. D'm est natura curiosos temere propius accedentes repellens propterea caminos illos introspicere, es quid ibi contingat, 1tigare non licet vel 13s, quos ardens sciendi cupiditas stimulara

Duilio minus sperandum id suit a rudibus accolis, quibus datum'

39쪽

De Moesibus Flammiferis I

suit primos erumpentis ignis fulgores intueri quippe qui satis

habuerunt procul rei novitatem admirari: idcirco nobis necesse est conject uras persequi. Et primo quidem non ita peculiares sunt montibus ignes , aut sollim e crateribus exiliunt, quin etiam aliquando in planitie incensionis capaces materiae conflagrarint. In Cilicia ardentes istas per camporum planitiem legimus Cam-sus Bab Anci flagrat, quadam velutipiscina)ugeri magnitudise ait

Vlinius lib. 2. cap. Iob Duos ignes commemorat Aristoteles libride admir audit. num. n. alterum in Mediis, alterum in Psitta-

Cinae gentis ac Persidis confinio, ille quidem minus , hic vero magis, dyncera flamma ardet , uterque locis anis, nec inaequalibi', ines. Iter noctu agentibus Bononia Florentiolam conspicuus sit ignita nec ullus ibi crater, aut vorago. Si igitur in planitie limVentri potuit materia, quae incenderetur, nil prohibet, quin similis materia in summo montis vertice reperiretur, quae veli su pastoribus ad arcendum frigus stipulas incendentibus, ardo. Tem conciperet, vel delaps, nubibus fulmine accenderetur, vel sponte sua inardesceret sulphureo halitu ex inferioribus partibus copiosius expirante, mulphureas glebae particulas extimulante Certe AEtnaei incendii initia intummo montis vertice fuise existimo, quidem tam miti fervore ut propius accedore liceret scribit enim Lactantius Firm. lib. I. Div.in fit. cap. 2I.

sui acibus ex Elnae vertice accensis Proferpinam quae D se in Sicilia

Ceres tacitur , idcirc) sacra ejus artutium taedarum jactation cel Hantur. Et Ciceros. Verr. Quam cum investigare Ceres vesiet, dic Lrur in flammasse taedas hs ignibus, qui ex Elnae vertice erum ni Gn- sequentibus sane seculis nemo facem admovere in illo vertice potuit flamae, ut eam accenderet: siquidem narrat Strabo lib. 6. pag. 7 Duos, qui AElnae summum in verticem ascenderant, in campumprogreain os, cum ferventiores. Ationesque calca1 lent pedibus arenas, retunsegradum, cum nihil amplius explicandum haberent , quam quo longi intuentibus apparuisset. Terram itaque bitumine, ac sulphure refertam Belgico lithanthraci, qui non sibila flamma corripitur, sicut stipulae,in virgultorum fasciculi, sed lento igne absiimitur, aut nihil, aut parum absimilem coimcipio in summo AElnae vertice idem pluribus aliis ignivomis montibus serme dicendum, nisi sorte e disrupta per terraem tum rupe ignis subita flamma emicuerit J accensiti sensim proepagasse ardorem in proxima simili materia, tum quae ad latera, tum quae subtus iacebat adeoque cum ignis serperet in inferi . res partes, cavum efficiebat, simili sere ratione ac majoris cras. 4 1orisque

40쪽

i Dissertatio prisa.

risque cerei ellychnium excavatam ceram relinquit. Hine crescente, atque dilatata conflagratione facta sunt crateris initia, cujus amplitudo incrementum silmpsit tum absumpta ci cumquaque materia bituminea, tum etiam saxis ab ascendente igneo vapore erosis AElna crater, linio teste lib. I. cap. 8. patet ambitu stadia viginti, adeoque ejus summa diameterest stadiorum seXcuna triente ex quo fit, aream supremi illius circuli, rem crastiuscula citra Geometricam subtilitatem accipio complecti plusquam traginta stadia quadrata ducta videlicet peripheria in diametrum accepto numeri ex multiplicatione produm quadrante. Et, ut ex notissima mensura res claritis innotescat, iam nostis octo stadioriam longitudinem aequari passibus mille stadiisque singulis tri buendos passus aue hoc est pedes o ue Area igitur unius tadii quadrati comple nitur pedes quadratos liceat mihi arrepto calamo hanc aream ad calculos rovocare I9os ac qui numerus trigesima patentis crateris pars eat totius circuli aream pedum quadratorum II. 71875O. Quapropter altitudine unici pedis assumpta, terrae bitumineae pedes cub1cos habemus definitos undecim millionibus , septingentis octodecim millibus, septingentis quinquaginta. Si nota esset voraginis illius altitudo atque figura sive cylindrum, sive conum aemulata , dissicile non esset universae materia hactenus igne absumpta rationem supputare certum est non posse brevibus numeris circumscribi sed adhuc perseverans ardor vetat propius accedere. Grad. Fortassi etiam materia sub saxis latens climadeam depascendam venit ignis, reliquit concamerationes, turn rum in morem testudineata tecta harum cavernarum amplit dinem aestimare nemo potest quae tamen addenda sibi xlim

est crateris tantum amphtudua respondere ignium materiam

sed illam etiam aliunde evocatam aliquando Liisse maxii e eon

stare videtur quandi ex cratere iactessunt igne eruptiones de quibus . August. lib. ζ de Civ. Dei cap. 3I ait, e

Ni P Apuleis narrat, ex inae vertis cibus quom Eam es sis crateribus, per Pluvia, incendis Divino torrentis Pesammarumsumina cucurrisse. Dia nimirum in alia nitata haccensum bitumen sulphure stum dum proximi humi rem nitrosiS, atque lumineis particulis stet in suo Lorer Iscere

SEARCH

MENU NAVIGATION